groots afscheid, maar wat
ammer dat
Atje
nu
stopt
Van Helden en
Schaats
rEGEN DEZE ATJE IS NIET TE RIJDEN...
Bjorang:
Gouden
Oranje kan hoofdrol
voorlopig vergeten
ATJE NOG
NAAR
ALMA ATA
LKV De Spartaan
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
500 1500 1000 3000 totaal
1. Keulen (Ned.) 45.52 5) 2.19.07 1) 1.28.J1 1) 4.49.07 1) 184.510
2. Averina (SU) 45.11 3) 2.22.13 4) 1.30.22 3) 4.55.63 4) 186.869
3. Statkevitsj (SD) 45.67 6) 2.22.56 5) 1.31.38 6) 4.51.03 3) 187.385
4. Young (VS) 44.44 1) 2.21.52 3) 1.30.43 4) 5.07.30 (11) 188.045
5. Rys (Polen) 45.69 7) 2.24.10 (10) 1.30.01 2) 4.59.85 8) 188.703
6. Tigchelaar (Ned) 48.10 (20) 2.20.58 2) 1.32.62 (10) 4.50.23 2) 189.642
7. Pflug (Wdld.) 45.43 4) 2.22.76 6) 1.30.72 5) 5.09.39 (14) 189.942
8. Sjelekova (SU) 46.02 9) 2.24.78 (13) 1.32.46 9) 5.00.06 9) 190.520
9. v d Lende (Ned) 47.03 (12) 2.24.07 9) 1.33.19 (14) 4.57.26 6) 191.196
10. Stepanskaja (SU) 47.19 (13) 2.24.59 (12) 1.32.99 (11) 4.56.96 5) 191.357
11. Burka' (Can.) 46.39 (10) 2.25.51.(14) 1.31.41 7) 5.11.56 (15) 192.525
12. De Koning (Ned) 47.78 (18) 2.23.76 8) 1.33.29 (15) 5.05.78 (10) 193.308
13. Sugawara (Jap) 48.76 (24) 2.24.25 (11) 1.33.12 (12) 4.59.44 7) 193.310
14. Carpenter (VS) 47.96 (19) 2.26.13 (16) 1.32.04 8) 5.08.48 (13) 194.103
15. Malewicka (Pol) 50.53 (29) 2.26.04 (15) 1.34.04 (17) 5.20.50 (16) 199.647
16. Zernicek (Odld.) 48.64 (22) 2.23.51 7) 1.44.03 (29) 5.07.56 (12) 199.752
PAGINA 13
Utje in actie, toch jammer dat ze stopt. -*•
En weer stond Atje in de krans: ditmaal met de Russinnen
Averina en Statkevitch (links).
REN VEEN Atje Keulen-Deelstra, later, na die overweldigende huldiging in car-
lssfeer, na de persconferentie, en het tv-interview, in een klein moment van zwakte,
eerlijk ook: „na die duizend meter, toen het zo geweldig goed was gegaan, toen heb
en gedacht: waarom stop ik eigenlijk? Maar dat was maar heel even. Mijn besluit
zowel zaterdag als zondag de 1000 me
ter, (1.22.66 en 1. 22.18) maar op de
sprints verloor hij weer teveel. In het
klassement werd Jan Bazen, zater
dag tweede op de 500 meter, derde.
Eindklassement all-rounders1.
Van Helden 176.244 punten, 2. Vriend
176.900, 3. Stensen 177.503, 4. DeTksen
177.795, 5. Johansen 177.939, 6. Clae-
son en Storeholt 178.749, 8. Kleine
180.250.
Eindklassement sprinters
1. Björang 162 540, 2. Bleeker 163.390,
3. Bazen 163.935, 4. Iversen 163.945,
5. Freese 165.165, 6. Granath 165.350,
l Lichtenstern 165.705, 8. Sunde
166.675, 9. De Boer 166.835.
HEERENVEEN Voorzitter Wlm
Zeekant van de Technische Com
missie zei het heel duidelijk. Dit
toernooi is vooral geslaagd omdat
het zulk mooi weer was, maar in de
tweede plaats door Atje. En daarom
vind ik dan ook dat een deel
van het geld dat hier is binnengeko
men wordt gesteed aan iets voor At
je". En dat stemde Atje en Gerard
Maarse zeer tevreden, want dan is
de kans zeer groot, dat Atje en Ge
rard en wellicht ook Sippie Tigche
laar over een vier weken weer afrei
zen naar Alma Ata en dat daar zal
worden geprobeerd enige wereldre
cords te vestigen. Voorzitter Zee
kant nog eens: "Als dat zou lukken,
dan is dat geloof ik het mooiste ca
deau dat we Atje kunnen aanbie
den, want op die manier blijft ze dan
nog Jaren te boek staan als de oes-
te aller tijden. De wedstrijden in Al
ma Ata zouden oorspronkelijk op 2
en 3 april worden gehouden, maar
dat is volgens Gerard Maarse te aat,
omdat in Nederland de kunstijsba
nen dan al twee weken dicht zijn.
Rond de 20ste maart wordt er ech
ter daar een heren wedstrijd gehou
den en de Russische official Kapita-
nov heeft- toegezegd hierbij een da
mesprogramma te arrangeren. De
Russen willen namelijk bijzonder
graag dat op him baan wereldrecords
worden gevestigd, vandaar dat ze ook
de reis vanaf Moskou en het verbijlf
daar betalen.
LEIDEN De LKV De Spartaan
reserves hebben in de ontmoeting te-
tegen het Utrechtse Olympia een
góede indruk gemaakt. De einduit
slag van deze wedstrijd was: De
Spartaan 759 kg; Olympia 610 kg. De
Leidse kilo's werden verzameld door
Bart Zwart 80115 totaal 195 kg;
Wijnan v. Tongeren 90—115 totaal
205; Fred Marijt 95120 totaal 215;
Sam Holswilder 97,5—125 totaal 222,5;
Nico Faas 100—130 totaal 230.
iveen - Op het erepodium
ïrden niet Sheila Young en
Tigchelaar wereldkampioene
Ceulen-Deelstra. De Russische
rs Averina en Statkevitch eis-
plaatsen voor zich op, maar
ikten deze eindklasseringen
«opvallende prestaties op de
afstanden. Wel goed. maar
tiet spektaculair.
(chuurhuizen
de ruim 20.000 toeschou-
maakten" - naast natuurlijk
rtese favoriete - Sheila Young
"Pie Tigchelaar het toernooi
wereldtitel tot zo'n sportief
als het nu werd. Beide -ijd-
mochten in staat worden
Atje op diverse afstanden te
?en. Maar Atje in de ,win-
mood" is nu eenmaal door
n te kloppen. En Sheila
slaagde daar dan ook maar
&1 in. Op de 500 meter roffel-
Amerikaanse zo snel over de
dat Atje maar liefst een hele
moest toegeven en dat ter
wijl Atje en Monika Pflug er toch
ook heel kort over hadden gedaan.
Op de 1500 meter sloeg Atje, zoals
verwacht, meedogenloos toe, maar
Sippie Tigchelaar die met 48.10 niet
slecht had gesprint, voelde dat zij
in dit toernooi aanzienlijk meer zou
kunnen presteren dan tot nu toe in
dit seizoen. Met vooral een machti
ge slotronde bleef zij maar een hal
ve secónde bij Atje achter. Ook
Sheila Young explodeerde op de
1500 meter, haar tijd, sneller dan ze
ooit op deze afstand had gereden
bleek genoeg voor de derde plaats
en dat betekende dat de Ameri
kaanse na de eerste dag het klasse
ment nog steeds aanvoerde. En dat
met een 1000 meter voor de ooeg
waarop zij nog vorige week in
Innsbruck bijna het wereldrecord
verbeterde.
Jelle Keulen, stukken nerveuzer dan
Atje, zei dan ook nog zondagmorgen
voor de start: „Ja, Ja iedereen roept
nou wel over Atjes titel, maar als
Sheila op de 1000 meter wint, dan
moet Atje toch nog aardig wat se
conden op haar goedmaken. En dan
heeft Sheila ook de kans op de we
reldtitel, want wie weet wat ze dan
km
Atje redeneerde in dezelfde trant,
bovendien hield ze ook nog reke
ning met een val op de 3000 meter:
„Je kunt toch maar nooit weten".
Zo ongeveer iedereen had deze apo
theose bedacht en vandaar dat zon
dag 14.000 toeschouwers de poorten
van het Thialfstadion binnendron
gen om er toch maar vooral getuige
van te kunnen zijn. In straiend
weer, het kon allemaal niet mooier.
Averina, felle Russin toch wel, en
ook gebrand op „revanche voor
Innsbruck", en Monika Pflug nog
altijd Olympische kampioene op
deze afstand, openden de kilometer
met fraaie tijden die binnen het
toch scherpe baanrecord lagen. Dat
beloofde wat te worden, die rit tus
sen Atje Keulen en haar al bijna
trouwe rivale Nina Statkevitsj. Het
wérd een rit om noot te vergeten.
Atje spurtte weg, zoals alleen zij
dat kan. Met elke vezel van haar
lichaam streed ze voor dat ene
doel: winnen, winnen. En ze won,
met een tijd, die maar een paar
tienden lag boven haar Nederlands
'record dat ze drie weken geleden in
Alma Ata vestigde en ook maar
weinig boven het wereldrecord. "Ik
nam misschien wel veel risico, Ja,
dat zou je wel kunnen zeggen", al
dus Atje later, "maar ik moest toch
zo rijden om Sheila te kunnen
kloppen?".
Wat Young niet kon. De Ameri
kaanse legde nog wel de eerste 200
meter sneller af dan Atje, maar
daarna bleek al snel dat zij niet in
staat was door te gaan, tot voorbij
Atje. 'Natuurlijk had ik ook be
dacht dat ik die 1000 meter zou
moeten winnen en liefst met een
behoorlijk verschil, maar ja tegen
déze Atje is niet te rijden".
In dezelfde termen moest een uur
tje later ook Sippie Tigchelaar ver
tellen, dat ze het niet had kunnen
redden tegen haar nu al illustere
landgenote. "Wat denk Je, ik had
Atje heel graag verslagen, hier in
eigen huis voor al dat publiek. Ik
reed goed, dus ik hoopte er op".
Maar zoals op de 1000 meter sloeg
Atje op die eerste meters zo meedo
genloos toe, dat Sippie volkomen
kansloos leek. En wat ging het ver-
schrikkelijk hard! Beide meisjes do
ken niet alleen onder het baanre
cord, maar ook onder het wereldre
cord. Gerard Maarse daarover: „Ik
heb het ze niet gezegd en heb ook
hun schema's niet veranderd. Er
was teveel wind en ik wist dat Atje
zou terugvallen in de laatste ron
den".
Hetgeen geschiedde en daar lag de
gelegenheid voor Sippie om in beeld
te verschijnen. Wat ze prompt deed,
maar toen was de finish voor Atje
al verlossend dichtbij. Sippie Tig
chelaar: „Als het een ronde langer
duurt, pak ik haar, maar ja".
Atje was met die laatste overwin
ning bijzonder gelukkig. „Ik wist
dat Sippie wilde winnen en dat ze
goed reed. Ik wist dat het een
mooie race zou worden, maar ik
wilde wel winnen". En als Atje dat
in haar hoofd heeft, is het moeilijk
daar verandering in te brengen, ook
al kun je dan zelf aardig schaatsen
zoals Sheila Young en Sippie Tig
chelaar. Volgend Jaar zal Atje er
niet meer by zijn: kansen dus voor
een Sippie en een Sheila. De Ame
rikaanse: „Ja, natuurlijk, maar ik
zal haar toch missen, het is zo'n
verschrikkelijk fijne tegenstandster
en bovendien heb ik het idee, dat
Je als Je wint toch het idee nebt,
als Atje erbij was geweest, zou zij
hebben
Wat aardig klopte met wat Gerard
Maarse tenslotte over zijn succes
volle pupil zei, "Atje is de grootste
aller tijden in Nederland op
schaatgebied. Een eenzame Ard
Schenk. Als ze door zou gaan, zou
ze nog jaren aan de top kunen blij
ven". Dat realiseert ook Atje zich
heel goed, maar haar besluit staat
vast: „Dit is de allermooiste happe
ning, die ik heb meegemaakt. Het
publiek was zo geweldig, ik ben erg
blij met dit kampioenschap, vooral
omdat de tijden zo goed waren"
Dat bleek inderdaad. Op de 1000
meter reden alle Nederlandse rijd
sters een persoonlijk record, op de
3000 meter reden Atje en Sippie
harder dan ze ooit hadden gedaan.
Een happening, dat was het in
Heerenveen, lang leve Atje, lang
leve het Friesche schaatsen, lang
leven het schaatsen in de hele we
reld, riep jhr. Quarles van Ufford,
de voorzitter van de KNSB dan ook
luidkeels door de microfoon toen
Atje haar ereronde maakte in een
arreslee op het ijs. Terwijl op de
tribunes luidkeels het Friese volks
lied werd gezongen.
vast".
:ns het Wilhelmus waren er even wat tranen geweest. „Ja", zei ze, „niet alleen om-
oiets altijd indrukwekkend is, als je de hoogste eer weer hebt behaald, maair toch
ivel omdat ik me realiseerde (lot het de laatste keer zou zijn
i waren er ook nog die tientallen vrienden en kennissen, die er allemaal op de één
idere manier in waren geslaagd om zich aan de massa te ontworstelen, en Atje privé
nen feliciteren om daar dan weer aan toe te voegen: „en toch is het jammer dat je
rie dacht dat eigenlijk niet?
er dat ze stopt - ze hééft ge-
een beter moment kon ze
iezen, maar toch... Want Ne-
d mist er wél een vedette
en voorlopig kunnen „we" de
ol in het damesschaatsen wel
en. Gerard Maarsen gaf dat
e: „Sippie wordt volgend Jaar
een kampioene. Dat kan wel
tar Jaartjes aanlopen. Ik wou,
Sheila Young onder my
Binnen de kortste keren zou
npioen zijn. Eén seizoen met
istraining van de Nederlandse
meedoen en ze is er, met dat
Racké
Nederland heeft Young niet
Amerikanen kunnen Sheila
fen mogelijkheid vormen tot
fee te all-round-rydster die ze
nnen zijn. Zodat de blik naar
dient te worden gericht. Naar
id in de eerste plaats. Met
i en de „oude" Statkevitch
erepodium en incidenteel
nde verrichtingen van Ste-
ia en Shelekova zal de „re-
ace" van het Russische schaat-
e zich by de heren al aankon-
bij de dames door het weg-
van Atje en het onbreken van
recte Nederlandse opvolgster,
el zijn beslag krygen.
s trouwens de „traditionele"
slanden in de damessector
as een geweldige klap zouden
kunnen krijgen. Noorwegen komt
ernstig onthand te zitten nu Sigrid
Sundby en Lisbeth Berg heb
ben aangekondigd, dat dit hun
laatste schaatsjaar is geweest. Zwe
den begroette vorig jaar in Silvia
Filipsson een nieuwe kanshebster
voor een plaatsje bij de top, maar
ze bleef steken. En Ann-Sofie Jarn-
ström lost al evenmin de belofte in.
Finland, dat een Kaja Mustonen
naar voren schoof heeft - net als
bij de heren - niets te bieden:
Tuula Vilkas reed in Alma Ata nog
een redelijk toernooi, maar stond
vervolgend nauwelijks meer op de
schaats, omdat... in Finland geen
ijs te vinden was en een buiten
lands trainingskamp te kostbaar
zou zijn.
Het is daarom duidelijk, dat Oost-
Europa in de damestoernooien het
heft in handen gaat. nemen. Niet
alleen omdat de nodige Russinnen
naar voren kunnen komen, maar
ook omdat verrassenderwijs uit Po
len en Oost-Duitsland kwaliteit af
komstig blijkt. Vooral het rijden
van Erwina Rys, vorig Jaar jeugd
wereldkampioene, imponeerde (zoals
trouwens ook haar plaats in de eind-
rankschikking), maar voor de
scherpe kijker was er ook aan Mo
nika Zerniek van de DDR nogal
wat plezier te beleven. Ze ging
tweemaal onderuit, maar haar ma
nier van rijden maakte indruk, zé
ker haar verzet op de drie kilome
ter, toen ze na een val Truus de
Koning-Dijkstra fanatiek ging ach
tervolgen en nog heel dicht bena
derde. De DDR heeft ook nog Ute
Dix achter de hand en de „nieuwe"
Poolse Melewicka drong ook al door
tot de laatste zestien. Ja, het gaat
goed, die kant uit.
Maar is Nederland dan helemaal
weggevaagd? Natuurlijk niet. We
hoeven er niet al te somber over te
doen, over dat stoppen van Atje,
want de zeer brede basis, die op
onze kunstijsbanen is gevormd,
staat natuurlijk borg voor de op
komst van één of meerdere vedet
ten op een wat langere termijn.
Trouwens, wat „achter Atje" in het
oranjekamp gebeurde was ook zo
slecht nog niet. Zeker niet wat Sip
pie Tigchelaar betreft. Ze kan het
wel - dat bleek. Een kwestie van
mentaliteit, om aan het eiriüe van
het seizoen na zoveel kritiek en zul
ke matige prestaties nog zo terug te
komen. Haar 1500 meter was impo
nerend, de kilometer viel hard mee,
de tweestrijd met Atje op de drie
kilometer kon onder deze omstan
digheden niet anders aflopen. Maar
hoe verder? Wie de eindstand be
kijkt komt Sijtje van de Lende op
de tiende plaats tegen en Truus de
Koning op de twaalfde. Wie roept
dat het beter had gekund, heeft
misschien wel gelyk, maar al te
licht wordt in zo'n wedstryd de
aanwezigheid van Amerikaanse en
Japanse meisjes over het hoofd ge
zien. Dus toch: redelijk. En verder
maar afwachten.
Dit alles lijkt een sombere opsom
ming na afloop v an een toernooi,
dat dan toch weer een regelrecht
en ouderwets „schaatsfeest" is ge
worden. Duizenden op tribune,
stemming volop en alom, en daar
om na afloop louter handenschud
dende officials. Alles en iedereen
werd gefeliciteerde, niet alleen met
de laatste en mooiste titel van Atje
maar vooral ook met HET succes -
van het toernooi. Dat gebeurde al
lemaal te grif, natuurlijk, er is in
Zo zal het straks veel vaker zijn: Atje temidden van haar
gezinnetje: man Jelle en de kinderen.
het afgelopen weekeinde in Heeren
veen weer een mooi stukje reclame
voor de schaatssport gemaakt" maar
laten wo ons wél realiseren, dat het
onder zeer bijzondere omstandighe
den is gebeurd. Het heeft natuurlijk
wél aan het afscheid van Atje gele
gen, dat er zoveel mensen naar het
Thialf-stadion kwamen, vooral op
de zondag. Zou er een „gewoon"
wereldkampioenschap zijn verreden,
dan had men over twee dagen gere
kend zo'n tienduizend toeschouwers
in totaal kunnen scoren en ook nu,
met al die speciale „feestgangers",
tuk op het meebeleven van Atjes
laatste glorie, werd het totaalcijfer
nog enigszins vertekend door het
schitterende weer en de verwach
ting, dat op de zonnige tribune na
de resultaten van de eerste dag nog
een heftig tweegevecht Keulen
Young kon worden aanschouwd.
Dat kwam er niet (meer) van en
dat brengt me aan het einde van
deze beschouwing toch weer op Atje
Keulen. Wat heeft die toch eigen
lijk een schitterend toernooi gere
den. Wat heeft ze, voor de laatste
maal toch weer ongelooflijk geknokt
en hoe verdiend was die tenslotte
toch indrukwekkende hulde. Op de
duizend meter, sleutelafstand, ver
nietigde ze zonder op- of omzien
Sheila Young. Op de drie kilometer
koerste ze zonder blikken of blozen
op een gegeven moment ruim onder
het schema van het wereldrecord
dat op het superijs van Davos tot
stand was gekomen. Niet kapot te
krijgen, deze vrouw. En daarom:
toch Jammer dat ze stopt....
Inzeil Barre weersomstandig
heden (wind en voortdurende
sneeuwval) hebben het afgelopen
weekeinde in Inzeil tijdens de wed
strijden om de Gouden Schaats het
ontstaan van records verhinderd.
Toch werden tijdens de seizoenaf
sluiting voor de heren nog uitsteken
de prestaties geleverd. Hans van Hel
den won bij de all-rounders met een
goed totaal van 176.244 punten,
onder meer door een 1500 meter in
2 04.81 en een 5000 meter in 7.35.90,
op beide afstanden de winnende
tijd. Van Helden werd echter ver
rassend belaagd door „reserve" Klaas
Vriend, die heel duidelijk een be
dreiging gaat vormen voor de rijders
die dit seizoen aan de kampioen
schappen hebben deelgenomen. Voor
al zijn tien kilometer was met 15.48.
42 (een persoonlijk record) van voor
treffelijk gehalte. Deze afstand werd
gewonnen door Jan Derksen, die in
het eerste paar een tijd van 15.34.97
zette.
Coach Pfrommer was uitermate te
vreden over de verrichtingen, waartoe
juniorenploeg, die hier nog was,
zijn pupillen aan het eind van het
seizoen nog in staat bleken. De
coach: „Het weer was werkelijk ver
schrikkelijk. Om de twee ritten moest
de machine over de baan en onze
heeft de hele tijd sneeuw lopen
schuiven. In dat licht bezien is
er erg goed gereden".
Sprinter Eppie Bleeker, die de af
gelopen week al weer voor de klas
heeft gestaan, maar die toch nog
voor heft weekeinde naar Inzeil over
wipte, eindigde in de sprintersklas
se als tweede, achter wereldkam
pioen Per Bjorang. De Fries won
