naderen ons doel tapje voor stapje' „Socialisatie van produktie voor Derde Wereld is omweg''9 MOULINEX GRILLS 79,50 2E TERMIJN DLLEGEGELD HET INNEN" PROF. TINBERGEN IN DIESCOLEEGE: 1! BANDAG 11 FEBRUARI 1974 LEIDEN W aarom geen- eerste klas meer op de Leonardusschool Tot mijn grote verbazing moest ik in de krant van vrijdag ji. lezen dat de St-Leonardusschool op de Ter Haar- kade geen le klas meer zal krijgen. Als ouders van leerlingen van deze school zijn miyn man en ik onaange naam getroffen, dat wij op deze wijze moeten vernemen, dat deze school gaat verdwijnen. Vindt het schoolbestuur het niet no dig, de ouders eerst op een fatsoen lijke manier op de hoogte te brengen van dit besluit, voordat wij het in de krant lezen? Wij protesteren dan ook tegen deze handelswijze. In de hele buurt is er dan geen lagere school meer. De kin deren zullen dan wel naar de St. An- toniusschool gaan, als er tenminste plaats is, want volgens mij is deze school niet zo groot, dat de hele Leo nardusschool er wel bij kan. Hoe wil men dit oplossen? Het niet aannemen van leerlingen voor de eerste klas, heeft n.l. ook zijn gevolgen voor de leerlingen uit de hogere klassen. De school zal bekend staan als een „aflopende zaak'. Kunnen wij het het onderwijzend personeel kwalijk nemen, als het tij dig een ander goed heenkomen zoekt? Wij wonen op de Haagweg, dus als de kinderen naar de Antoniusschool gaan, moeten zij ten eerste de Haag- weg oversteken, dan nog de Cfaur- chilllaan, diiit lijkt mij onverantwoord. Dus halen en brengen. Ook zit onze jongste op de kleuterschool, ik kan dan beter een besteldienst nemen, 's Morgens beginnen ze alle twee om kwart voor negen, geen bezwaar. Uit school halen een om kwart voor twaalf, de andere om twaalf uur. 's Middags begint de één om half twee, de andere om kwart voor twee. Uit school een om drie uur, de an dere om kwart voor vier. Als er één ziek, kan de andere niet naar school, want alleen gaan is niet verantwoord. Op de Haagweg heeft de heer Klein gezorgd voor klaarovers, dus stuur ik ze met een gerust hart naar school. Uit goed ingelichte bronnen, heb ik vernomen, dat de - Leonardusschool voor het nieuwe schooljaar al 20 aanmeldingen voor de le klas had en toch moet de school weg. Ra, Ra. Nu mijn volgende vraag, zijn er nog meer ouders, die er net zo over den ken als wij? Dan graag reactie. Mevr. M. NOORDMAN- VAN DEN BERG, Woonark Jsola Bella", Haagweg t/o Sberfilat Leiden. Opnemen van brieven in' deze rubriek behoeft niet te betekenen dat" de redactie het met de inhoud eens ls De redactie behoudt zich daarenboven het recht voor om bijdragen te weigeren dan wel in te korten. Anti Fluor in aansluiting op het artikel van de Stichting Waakzaamheid Drink water over de actie tegen het wets ontwerp fluoridering drinkwater kan worden meegedeeld dat de voor gedrukte bezwaarschriften kunnen worden gehaald en bezorgd in Oegst- geest bij ReTormhuis Ligthart, Ter- weeweg 84 (niet op maandag); voor Leiden Zuid West (niet met week einde en niet op maandag) Debussy- straat 2. Ieder, die zulks wenst te doen en bezwaren tegen de fluoridering heeft, kan persoonlijk een bezwaarschrift indienen en wel uitérlijk 18 februa ri welk bezwaarschrift moet worden geadresseerd aan de Vaste Kamer commissie voor de Volksgezondheid, Tweede Kamer der Staten Generaal Binnenhof la, Den Haag onder ver melding van: „Wijziging van de wa terleidingwet met het oog op de fluo ridering van drinkwater". Naam en adres duidelijk vermel den en de brief met 40 cent te fran keren. Regionaal Comité Waakzaamheid Drinkwater Fagelstraat 42, Leiden. 'f goedkoopste adres zelfreinigende Volle garantie. RADIOPLEIN 16 5 MEIPLEIN 1—16 - LEIDEN TELEFOON 25100—43631 SASSENHEIM: Teylingerlaan, Telefoon: 02522—10398 [r.R.W.A. Zweerts (Stichting Huisvestiging Werkende Jongeren) landen maakt, zo zei hij, die landen rijker terwijl in de rijke landen de prijzen dan kunnen dalen. In dit verband stelde prof. Tinber gen ook dat de westerse landen de redelijkheid dienen in te zien van de strategie van de olieproducerende landen, die in gezamenlijk overleg de produktie en de prijs vaststellen. Vraagtekens kunnen volgens hem wel gezet worden bij wat er met de in komsten uit de olie gebeurt. Onjuist vond prof. Tinbergen de wel gehoorde stelling dat elk sociaal economisch contact tussen de arme en rijke landen uitsluitend de rijke landen ten goede komt. Niet alleen handel maar ook investeringen kun nen tot wederzijds voordeel zijn, zo meende hij. Daarbij hangt uiteraard veel af van de overeenkomsten die worden gesloten. Wat het milieubeheer betreft vond prof. Tinbergen dat er dringend be hoefte is aan supra-nationale orga nen die in het belang van het milieu niet alleen besluiten kunnen nemen, maar ze ook kunnen uitvoeren, des noods tegen de wens van souvereine staten in. Met name ls dat volgens hem nodig bij het beheer van de oceanen. LEZERS SCHRIJVEN ADVERTENTIE Overheerlijk INDISCH of CHINEES ETEN In gezellige sfeer en met prettige bediening Indisch restaurant Doea Koentji Baroe ™Eg^™"UUo"!S lit j LEIDEN Waar de Utrechtse Veer en de Hoge Rijndijk kaar kruisen is een flat voor werkende jongeren in aanbouw, erendeels eenkamerwoningen en daarnaast een aantal twee- merwoningen De huren zijn voorlopig geschat op 175 gulden, ie de inflatie erbij optelt komt op ongeveer tweehonderd ilden. Het kan iets minder zijn, of iets meer. Maar het is in der geval te veel, vindt de actiegroep Kamernood. Werkende ngeren met een laag inkomen kunnen dat niet betalen. laar is mr. R. W. A. Zweerts, voor- er van de Stichting Huisvesting lende Jongeren, op initiatief irvan de flat wordt gebouwd, het eens. „Maar wat is het crite- m? Aanvaardbare huren liggen sen de honderd en honderdvijftig den. Als Je dat als uitgangspunt ,mt en je ziet, wat je daar voor bouwen, kan Je wel ophouden, kan bij de minister gaan pleiten r een subsidieregeling. Maar r het zover is, ben je al weer zo- I ]aar verder, Je blijft altijd ach- de wagen aanrennen. Maar moet ian maar niets doen?" it de statuten van de stichting, ikel 2: „de stichting stelt zich doel: de werkende jongere gehuwd ls als ongehuwd een huisves- smogelijkheid te bieden, die in reenstemming is met de gerecht- rdigde wens van de jeugdige, een standig leven te leiden; de werkende jongere te bescher- i tegen de schadelijke effecten kamer- en woningnood; de werkende jongere te bescher- i tegen de nadelige gevolgen van ontbreken van een eigen woon- jelijkheid voor het persoonlijke nsgeluk en voor de bijdrage van naatschappij waarvan de jongere I uitmaakt; de tegenstelling tussen de huis- igingskansen van de studerende kende jongere weg te nemen". zetting e stichting, die nu drie Jaar en maanden bestaat, heeft ruim 250 werkende jongeren onderdak. Zij hebben een hoger opleidingsniveau en een hoger dan de gemiddelde werkende jongere inkomen. Eenen zestig procent betaald meer dan 230 gulden aan huur. De tegenstelling tussen de studerende en werkende Jeugd is niet weggenomen. In novem ber vorig jaar werd de studenten flat aan de Pelikaanstraat beezt. Zweerts, toch niet direct het type van de straatdemonstrant, zegt: „En ik kon me dat heel goed voorstellen". Maar toch zal ook een Leidse stich ting Huisvestiging Werkende Jonge ren niet veel meer kunnen doen dan het oplossen van incidenten. Zweerts wijst op twee oorzaken, die de basis van het probleem vormen: de wo ningbouw ln Nederland is niet of nauwelijks gericht op de zg. bijzon dere huisvesting en; de Nederlan der is niet gewend hoge huren te be talen. In vergelijking met elders in West-Europa besteedt de Nederland se arbeider en employee percentueel het minst van zijn inkomen aan huur. Statistisch is bovendien bewe zen, dat de huren sinds de Tweede Wereldoorlog niet met het levenspeil zijn meegegaan. Voeding en kleding zijn relatief duurder geworden. De bijzondere huisvesting ook wel de alternatieve woningmarkt ge naamd heeft pas de laatste jaren haar deel opgeëist. Bedrijven trok ken buitenlandse werknemers aan, werkende Jongeren verlieten eer der de ouderlijke woning. Maar de woningbouw paste zich niet aan. Van het particulier initiatief is het af hankelijk, in hoeverre de „bijzon- Door John Kroon dere" groepen aan woonruimte gehol pen kunnen worden. Zweerts: „De overheid zit voorlopig nog te worste len met de gezinsbewoning. Daar is al te weinig ruimte voor. Kijk maar eens in Leiden. En zolang dat niet is opgelost, komt de overheid niet toe aan bijzondere groepen. Maar wel krijgt men er steeds meer belang stelling voor. De groepen manifeste ren zich veel meer dan in het ver leden. Het is nu eenmaal zo, dat de overheid waar de druk het grootst is het eerst zal reageren". Hetgeen overigens niet op korte termijn al tot veel concrete resultaten zal lei den, is Zweerts gebleken uit een re cent gesprek met staatssecretaris Marcel van Dam. Bedrijfsleven Laat de overheid het vooralsnog afweten, het bedrijfsleven staat ook niet te springen. In het Jaarver slag over 1972 van de stichting Huis- vering Werkende Jongleren werd te leurgesteld geconstateerd: "Dat een derde oproep tot het bedrijfsleven, om het werk van de Stichting met een bijdrage ineens financieel te on dersteunen op een hoogst enkele uit zondering na zonder resultaat bleef, is niet eens teleurstellend meer. Het is bedroevend en verbazingwekkend tegelijk te moeten constateren, hoe weinig belang de meeste bedrijven schijnen te hechten aan de leefom standigheden van hun werknemers, en dat terwijl juist deze omstandighe den belangrijk van invloed kunnen zijn op de gang van zaken bij het produktieproces. "Sinds deze con statering is er nog niets verbeterd. Zweerts, als adjunct-secretaris van de Kamer van Koophandel toch dicht bij het vuur, zegt: "Wat is nu vijf honderd gulden voor een bedrijf? Maar als ze dat allemaal zouden ge ven, zou de stichting aan een aardig bedrag komen". Beroepen op de universiteit hadden evenmin effect, hoewel een vijfde deel van de huur ders van de stichting werkzaam is, bij het Academisch Ziekenhuis of de universiteit. Zweerts: "Ik heb «oit eens een verzoek gedaan om een bij drage van tien mille. Het duurde een jaar, voordat ik antwoord kreeg. Een beleefd briefje, het kon niet. Maar ik geloof wel dat het besef van onze problemen ook daar begint door te dringen. Ik heb onlangs ge sproken met mijnheer Cath (voor zitter van het college van bestuur), en die toonde zich zeer geïnteres seerd". De enige bron van inkomsten van de stichting, is de huuropbrengst. Ze sluit leningen, koopt met dat geid oude panden op, laat ze opknappen of pleegt nieuwbouw. Het laatste blijkt in de praktijk tot minder hoge huren te leiden. In een aantal jaren moet rente en aflossing van de le ningen zijn voldaan. Op basis daar van worden de huren vastgesteld. Leegstand kan de stichting zich eigenlijk niet veroorloven, omdat der ving van huren een regelrechte be dreiging van het voortbestaan is. Be woners, die de huur niet betalen, worden tegenwoordig dan ook streng aangepakt. Zweerts: "We hebben het met een soepele politiek geprobeerd maar dat heeft niet geholpen. Nu krijgen ze van ons na één maand een brief, na twee maanden de deur waarder en na drie maanden eisen we ontruiming". Wanneer de leningen afgelost zijn, kunnen de huren van de kamers re latief omlaag. Zweerts zegt: "We komen stapje voor stapje dichter bij de lage inkomens. Dat is een kwes tie van jaren. Actiegroepen zeggen: het moet nu afgelopen zijn met de woningnood. Daar is iedereen het over eens. Maar als je concrete plannen hebt, loop Je vast. Zoals wij werken, tonen wij aan, dat het niet Mr. Zweerts: "Kritiek is soms ontmoedigend" verder zo gaat. Wij zijn een soort breekijzer. Noch een lokale over heid noch een rijksoverheid kan om onze plannen heen. Overal in het land bestaat belangstelling voor het werk van de stichting. Onze directeur, Sloot, zit in de stuurgroep van het landelijk overleg inzake bijzondere huisvesting, dat regelmatig contact met Van Dam heeft. Zo kunnen we landelijk een vuist maken". Begin vorig jaar deed Troef, vor mingscentrum voor jong volwasse nen een rapport het licht zien, dat nogal vernietigend was voor de stichting. Aan het einde van 1973 publiceerde de stichting zelf de re sultaten van een enquete, die in fei te de bevestiging van het in Troef- rapport gestelde waren. Zweerts: "Het is nuttig als je als stichting te gen de werkende jongeren zegt: we zijn het in principe volkomen met Jullie eens. Maar laten we dan ver der gewoon zakelijk zeggen, hoe de situatie ligt. Wij voorzien toch in 'n bepaalde behoefte, we hebben een forse wachtlijst. Ik kan wel tegen kritiek om de kritiek kan ik niet ac cepteren. Het is soms wel eens ont moedigend. Er zijn momenten waarop wij als bestuur ons afvra gen: moeten we eigenlijk wel door gaan, heeft het wel zin"? Het antwoord daarop is nog altijd positief geweest. In een inleiding op bovengenoemde enquête schrijven Zweerts en mr. J. Karstens, secre taris van de Stichting Huisvesting Werkende Jongeren: "Het bestuur is er zich pijnlijk van bewust, dat de stichting op dit moment nog geen integrale oplossing biedt voor de wo ningnood van werkende jongeren. Kritiek op haar beleid wil zij geenszins ontlopen. Het bestuur is er evenwel van overtuigd, dat het statu taire doel de komende jaren steeds meer gerealiseerd kan worden. Daartoe is echter vertrouwen van zowel de gemeentelijke overheid als de werkende jongeren zelf al dan niet georganiseerd in belangengroe pen onontbeerlijk. Ontbreekt dit vertrouwen, dan is het zinloos voor het bestuur de activiteiten van de Stichting voort te zetten". LEIDEN Socialisatie van de pro- duktiemiddelen in Nederland met als doel de ontwikkelingshulp te vergro ten is slechts een omweg. Het zal lang duren voor de meerderheid van hat Nederlandse volk voor socialisatie is en de ontwikkelingslanden kunnen daar niet op wachten. Dit stelde prof. J. Tinbergen zaterdagmiddag in een college ter gelegenheid van de Dies van de Leidse universiteit. Er zullen volgens hem andere me thoden moeien worden gevonden om de bestaande machtsverhoudingen zodanig te veranderen, dat daardoor kan worden gewerkt aan het oplos sen van wat prof. Tinbergen noemde „de twee grote probleemcomplexen van de wereld, de armoede en het milieubeheer". Na te heben geconstateerd dat de rijke landen niet voldoen aan de aanbeveling van de Verenigde Naties minstens 0,7 procent van hun bruto nationaal produkt te bestemmen voor ontwikkelingshulp, vroeg hij zich af hoe er toch meer kan worden ge daan aan de bestrijding van de ar moede. Van de macht van het rede lijk en zedelijk argument verwachtte hij niet erg veel heil, „ook al is de sociale wetgeving in Nederland wel door dat machtsmiddel tot stand ge komen". Meer geschikt leek hem het machtsmiddel van de monopolievor ming, maar dan niet egocentrisch toegepast. Als voorbeeld noemde prof. Tinbergen de eis van consumenten aan hun overheid invoerbarrières voor produkten uit ontwikkelings landen af te schaffen, waardoor de produkten goedkoper worden en op ruimer schaal kunnen worden inge voerd. De invoer van arbeidsinten sieve produkten uit ontwikkelings- Van deZande en Mr F. PORTHEINE (2e Kamerlid) spreken op 14 februari in OEGSTGEEST in de Rode Leeuw. Aanvang 20 uur. v. d. Zande, Lijsttrekker Z.-Holland Prov. St. rword lid van de WD 1877, Den Haag (geen postzegel) Tel. 070 - 614121 100 km op snelwegen belachelijk EIDEN Het Interuniversitair denten Overleg (ISO), bestaande Centrum Groepering Leiden, de anus Lijst, de Groninger Organi- le van Studenten, de Organisatie angenbehartiging Amsterdamse denten, het Studenten Overleg '73 de Vrije Universiteits Studenten [anisatie, heeft zich afgelopen za- dag in Leiden uitgesproken tegen inning van de tweede termijn van collegegeld 1973—1974. t betrokken samenwerkende orga- aties besloten aan alle studenten advies uit te brengen de tweede mijn van f 500 collegegeld niet te doen. Bovendien verlangt het ISO b staatssecretaris Klein dat hij h aan eerder door hem gedane teggingen zal houden om de ede termijn niet te innen en ze niet tot inning zal over te gaan rdat de collegegeld-wet in de cede Kamer is behandeld. Zoals end moet de tweede termijn br 1 maart a.s. zijn voldaan, het Bt door betaling per promesse, op- Ihet bedrag nadat de wijziging van [collegegeld-wet is aanvaard, kan >rden terugbetaald. •olgens het ISO zal de staatssecre- de f 500 niet in mindering mo- Ë9 brengen op de beurzen en bij salen niet op betaling mogen gen. Het ISO heeft in een te- zijn mening aan de staatsse- itaris en de Tweede-Kamer-com- ®ie kenbaar gemaakt. Ook besloot [ISO er bij de verschillende col ics van bestuur op aan te dringen f voorlopig van inning van de «ede termijn van f 500 af te zien. Korthals Altes, lid van de persiteitsraad voor Centrum ficpering Leiden, verklaarde dat jrtssecretaris Klein er moreel aan tonden is de inning van de tweede Jtójn pas na behandeling van de Iceegeld-wet in de Tweede Kamer •aten geschieden. „Als de college- l-wet niet wordt aangenomen, de studenten op dat moment de promesse in de hand in de ft" zo zei hij. gevechten Versterkte Zuidviet- Ne troepen hebben met steun ^gevechtswagens 25 km ten zuid- Ken van Pleikoe in het centrale "gland een gevecht geleverd te- Noordvietnamese troepen. Er ^velden volgens de eerste berich- 154 Noordvietnamezen, terwijl de icringstroepen zes doden en 17 ge iden verloren. Gaarne wil ik reageren op uw ar tikel in uw blad van 7/2/74 "maxi mumsnelheid blijvende zaak". Zo als we er in konden lezen heeft mi nister Westerterp onder het mom van bezuiniging op de benzine stie kem een algehele maximumsnel heid weten in te voeren, ondanks 't feit dat de praktijk uitgewezen heeft dat de maximumsnelheid niet of nau welijks tot verminderen van ver keersongelukken leidt. De man heeft het gelijk goed gedaan: 100 km op de snelwegen, wat zonder meer bela chelijk is. Als het dan nog 120 km geweest zou zijn. zoals bv. in Frank rijk dan zou dat rechtvaardig ge noemd kunnen worden, maar neen. meneertje vindt het in het geheel niet nodig rekening te houden met de vele beroepsrijders die de hele dag op de weg zitten en voor wie het rijden van 100 niet alleen een bron van ergernis is, daar zij allen erva ren en meestal goede rijders zijn die minstens net zo veilig rijden met een snelheid van 120 of 130 km maar voor wie dit in inkomsten kan gaan schelen. Ik geloof dat ik mede uit naam van deze mensen kan zeggen, dat Wester terp op zijn besluit terug moet ko men en minimaal de snelheidsgrens dient op £e trekken tot minstens 120 km per uur op de snelwegen en 100 km per uur op de binnenwegen. R. V. DAM Gooweg 22, Noordwijk. LEIDEN De Groenoord- hal was zaterdagavond weer eens het toneel van zes ver woed strijdende dorpen uit evenzovele provincies. Ver metele dorpelingen trachtten vol overgave de meeste pun ten te vergaren in NCRV's ZeskampOpwindende tafe relen, die rechtstreeks op de televisie werden uitgezonden. Het andere net had op dat moment ook een 'Leids' tintje want in AVRO's Wie kent kwis nam een jong paar in ondertrouw uit de Sleutelstad deel aan de gulzige gooi naar afwasmachines, koelkasten enz. Met weinig succes overi gens. Toen Zeskamp gestre den ivas, nam Leiden weer bezit van 'zijn' Groenoordhal. De jeugd maakte gebruik van de gelegenheid, die op andere dagen van het jaar te weinig geboden wordt en sprong joe lend in het overdekte zwem bad. (Foto Jan Holvast)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 3