vergat ik wel
(ens dat het voor 't
ubliek een show is
95
Van Gemert: „Verrassing"
BERG GEESINK LAAT ZICH NIET OMDOPEN
Primeur
HAPPIE
tlAUW ZWART
UYS-PAPENDRECHT
'Nummer 14' in Sportpanorama
De berg laat zich niet om
dopen. Zelfs niet nu de afspra
ken er zijn met catch-specia-
list Brakkeniers uit België,
promotor van Iwan de Ver-
schrikkelijke tot de Razende naam bejubelen.
Hij traint. In de bossen bij
Huis ter Heide: een hijgende
oud, beroepsofficier, „maar", gezicht. Soms krijg ik 't moei-
zal Geesink later zeggen, „die lijk, maar dan roept hij, kom-
reus die volmaakt in cadans gek die loopt, niet te geloven op Anton, je kan een man van
hij als worstelaar in de ring zijn maat 47 afdrukt in het gewoon. Zonder moeite, zonder 53 toch wel bijhouden. Zoiets
staat zal het publiek hem bij rulle zand, voortgetrokken door een greintje inspanning op zijn stimuleert".
Tornado. Anton Geesink is het
altijd geweest, Anton Geesink
zal het altijd blijven, en zolang
zijn instructeur. De luit, 53 ja
cersvers uit de hete sauna,
lij schoon aan de haak
te wegen. Ploft, gehuld
kamerjas, neer op de
de huiskamer, liefderijk
door zijn vrouw. Houdt
zang op het sauna-wezen,
voor mij, Anton Geesink.
niet goed voor iedereen.
Ik, ik loop elke dag,
ik train me kapot. Mijn
vaak 160 slagen. Dus
oe, ïart kan die verhoogde
in de sauna wel
•n. Maar de directeur, de
r, die geen sport beoefent,
i hart maakt plotseling in
3eha in plaats van 80, 120
Dat wreekt op den duur".
Geesink de arts? Hij
„mooi beroep, dat geef ik
j ikter of advocaat had ik
,len worden. Maar ontevre-
ik niet",
die zware training elke
(verbaasd)„om in
komen natuurlijk. Als ik
j maart in de Ahoy' in
aj lm mijn eerste profwed-
vaderlandse bodem
il ik in vorm zijn. Ik
kerel twintig minuten
■Slle hoeken van de ring
len en dan zal ik hem
lig onderuit werken. Zon-
p, 1 spoortje van vermoeid -
ei aar daarom moet er nog
1 in een kilootje of tien,
lat is nogal wat hoor.
eten. Geen biertjes meer",
9 'd: „die lust hij zo graag".
„Ik kan ze laten staan
iaar ik loop wel de hele
e iterven". Wrijft zich om de
kamerjas puilende impo-
maagstreek. Bezwijkt
later voor de verleiding
en bonbon. Zuigt er
>op.
lgidat lopen? Welnee. Juist
ïo idat het echt moet. Gaat
'58 ter 's morgens, dan kijk ik
y. liten en als er dan maar
atje valt zeg ik tegen
vrouw, kijk het eens
en bliksemen, ik blijf
dan ga ik 's
advertentie
dag 2.30 uur n.m.
sin Boshuizerkade.
Anton Geesink: „Soms heb ik het wel eens moeilijk tijdens de
training".
sies
vie vecht hij eigenlijk in
12
onverschillig: „weet ik
ri n Canadees geloof ik. Zal
i'n Joekel van een vent
terk dat die gasten zijn.
geloven gewoon. Die
met gewichten en zo, ik
ojarniet van".
expert in het
worstelen? Geesink: „kijk,
er een paar wedstrijden
in opzitten. En een maand
in Amerika. Het was
ifflen".
tijgt even. Zegt dan:
üjk moet Je concessies
moet Je twintig minuten
i aliseren dat Je er voor het
bent. Voor mij was dat
liet eenvoudig. Bij het
probeerde ik de tegen-
altijd zo snel mogelijk te
Op naar de volgende.
ii ier kan dat niet".
de mondhoeken opkrul-
pret. „De eerste keer in
komt ik tegenover een
«e staan, een soort
a beer. Wist ik veel. Die
ieft me er een. Rats.
op mijn pens. Ik word
kwaad, pak hem op en
l N het publiek in. Geen
eo. Uit woede gewoon.
achterna hè. Verkoop ik
op de eerste rang nog
ar klappen. Pluistert-ie me
or terwijl-ie me
„careful, we have
three more minutes to go",
is het. Twintig minuten
*t publiek, alles laten zien,
JeQ, salto's, zware smak-
kke klappen en dan zegt
de scheidsrechter zachtjes; Go
Home. Dan weet Je, Je hebt nog
vijf minuten. Dan wordt het
menens. Dan, dan pak ik hem".
Is An ton Geesink dan onver
slaanbaar?
Geesink (bedachtzaam)„kijk, in
die eerste twintig minuten ben ik
tot alles bereid. Iemand boven
me schouders tillen, in de
richting van de camera natuur
lijk, zelf klappen oplopen, alles.
Maar als het menens wordt, dan
wil ik winnen. Heb ik altijd
gehad. En dan, Ja dan, met mijn
Judo-ervaring valt er voor de
anderen natuurlijk weinig te
beginnen. Tot op heden natuur
lijk".
Hij pauzeert langdurig. Zegt
dan: „de reacties die ik in
Nederland heb gehad nadat die
worstelpartijen van mij op de tv
zijn gekomen. Enorm. En de
uitnodigingen blijven binnenstro
men. Of ik voor de studenten wil
optreden, voor Jubilerende clubs,
ik weet al niet wat."
Piet Heiin
Ook negatieve reacties?
Korzelig: „kijk, in Nederland zal
iedereen zich altijd met iederen
bemoeien. Eigenlijk had ik een
advertentie moeten zetten. Men
sen, Anton Geesink gaat worste
len, wie is er tegen. Weet Je wat
het probleem hier is, dat we nog
steeds in de tijd van Piet Hein
leven. Maar zulke geweldenaren
hebben we niet meer."
Maar we hebben Anton Geesink
toch nog steeds?
Hij"ja tot plezier en tot
verdriet van velen. Omdat ik nu
eenmaal graag en eerlijk voor
mijn mening uitkom."
Heeft het hem diep in zijn hart
geen pijn gedaan om de edele
judosport te vervangen door de
catch?
Geesink, met verbaasd opgetrok
ken wenkbrauwen: „edele judos
port? Ja, dat maken ze er hier
van. Al die tradities. Waanzin. In
Japan, en daar hebben ze het
toch uitgevonden, weet Je, in
Japan, daar is het gewoon een
kwestie van pakken en smakken".
Maar al die mooie woorden dan
van de officials indertijd toen hij
Olympisch goud meebracht, bij
voorbeeld: dat het boeket van
Olympische sporten een tekort
heeft aan kleur en variatie als
de witte bloesem der Judo daarin
ontbreekt?
Geesink, gefronst: „kwatsj. Pak
ken en smakken. Dat is het. Ook
bij judo. In Japan weten ze
daarbij dat het publiek waar
voor zijn geld moet hebben. Net
zoals in Amerika,"
Stilte. Een denkrimpel. Dan een
argwanende blik op de blocnote.
Schrijf nou niet alles op, hè.
Maar die bokspartij Clay-Frazier,
mooi he. Ja mooi, maar wel
doorgestoken kaart".
Heftig: „wat denk Je nou. Elke
sport in Amerika waar geld bij
te pas komt is doorgestoken
kaart."
Hij hakkelt even: „heb Je, heb Je
gezien hoe Clay op een moment
volkomen onbeschermd naar de
camera knipoogt, zijn handen
langs zijn lijf. Dat is in wezen
natuurlijk onbestaanbaar, want
die Frazier kan de kop van een
stier kraken met zijn vuisten.
Dus dat risico mag Je nooit
lopen.
Maar Fraaier sloeg op dat
moment niet. Logisch, want in
de Verenigde Staten zat iedere
bioscoop vol met mensen die de
partij via een gesloten tv-circuit
volgden. Twintig dollar per
plaats. Zo'n pot mag gewoon niet
in de eerste paar ronden
afgelopen zijn, zo'n pot moet
twaalf ronden duren".
Waarom is hij eigenlijk nog
gaan worstelen op 39-Jarige
leeftijd? Een financiële nood
zaak?
noodzakelijk was het absoluut
niet. Ik heb de sportschool, ik
geef les aan de academie".
Vertrouwelijk en wijzend in de
richting van de keuken: „eigen
lijk heeft zij me er toe geprest.
ADVERTENTIE
Zondag 2.30 uur
Ik zat zo te tobben met die
ruzies met de Budo-bond dat ik
wat chagrijnig werd. Ze vond dat
ik afleiding moest hebben. Toen
kreeg ik dat contract voorgelegd
van die Japanse impressario en
toen dacht ik, ach Anton, stap er
maar eens in".
Miljonair
Hij heeft al eerder een
aanbieding gehad, in 1962 al.
Geesink: „uit financieel oogpunt
had ik dat toen moeten nemen.
Dan was ik mu miljonair geweest.
Weet Je wat ik in Japan kon
verdienen als ik 250 wedstrijden
per Jaar wil worstelen? Een half
miljoen schoon".
Maar waarom heeft hij het dan
niet gedaan indertijd?
Geesink: „toch de affiniteit met
het Judo". Spijt nu? Geesink,
laconiek: „geen stuiver. Waarom
spijt. Wat heb ik hier allemaal
niet meegemaakt, die laatste
twaalf Jaar. Toneel gespééld,
filmacteur geweest".
Hij blikt met een opgeruimd
gezicht terug. „Die film. Simson
speelde ik. Nou was ik op een
christelijke school geweest vroe
ger. dus ik kende het verhaal.
Maar die regisseur in Rome zag
het allemaal toch heel anders.
Geen leeuwen er in bijvoorbeeld.
Was zeker te gevaarlijk voor die
leeuwen. Wel de filistijnen
natuurlijk. Gelachen dat we
hebben, niet te geloven. Een zee
van pret, elke dag.
Moest ik het kamp van die
Filistijnen plat slaan. Stonden er
veertien tenten vol van die
makkers en elke tent was zo
opgezet dat ik, als ik een draad
stuk trapte, de zaak instortte. En
binnen hadden ze kLstjes gezet,
waarover ik moest lopen. Daar
achter hurkten die lui dan. Ik
denk, Ja de groeten. Acteren is
lijden. Dus ik loop niet over die
kistjes maar over de ruggen van
die gasten van tent tot tent. De
regisseur zei achteraf dat-ie nog
nooit zo'n goede geluidsopname
van pijnlijk geschreeuw had
gekregen.
En die ezelskinnebak hè, had ik
Geesink: Tiointig minuten moet je je realiseren dat je er
voor het publiek bent".
die in mijn hand, en kwamen die
lui eraan. Voorop de Filistijnen-
hoofdman. Zo'n joekel. Met een
knuppel in zijn grijpvingers. Ik
denk, dat zal je berouwen vader.
Geef ik hem er een met die
kinnebak. Op de zijne. Hij ging
falikant neer. De tranen liepen
hem door de schmink".
Show-toer
Was Delilah mooi?
Geesink: „ach wat. Die heb ik
maar één keer gezien zoals ze
was. Bij een voetbalwedstrijd.
Voor de rest was ze altijd zwaar
geplamuurd. Aardige mevrouw
hoor, daar niet van. Maar niet
mijn type."
Was hij tevreden over zijn eigen
acteursprestaties
Geesink, grinnikend: „nou, die
film hier was een enorm succes.
Mijn hele familie heeft hem in
Het Rotterdamse Ahoy heeft de
primeur voor Nederland. Op 1 maart
zal daar Anton Geesink zijn eerste
worstelwedstrijd op vaderlandse bo
dem houden. Tegenstander de Cana
dees Danny Linch. Gewichtsklasse:
zwaar. Geesink 135 kilo tegen
stander Lynch 128 kilo.
De wedstrijd is georganiseerd door
de zaterdag tweedeklasser DOTO,
uit Pernis die de opbrengst bestemd
voor de bouw van een tribune.
ieder geval gezien. Ben Je gek. Ik
kan er niets van. Maar ik heb
wel mijn best gedaan. Dat doe ik
altijd als iemand vertrouwen in
me stelt. Daarom train ik ook zo
hard voor het worstelen. Als ik
straks in de ring kom, dan zal ik
het publiek aan me verplichten,
gewoon omdat het daar recht op
heeft".
Maar dat contract met Brakke
niers. Dat impliceert toch dat hij
nog meer de show-tour op moet,
want Brakkeniers brengt toch de
zuivere catch?
Geesink, kwaad: „oh, ik moet
niets. Ik heb ook nog geen
contract. Hij wil me hebben en
hij kan me krijgen op mijn
voorwaarden. Maar ik hoef er
geen boterham minder om te
eten als het niet doorgaat".
Zal hij het zo nog lang kunnen
volhouden, tenslotte is hij al
bijna veertig?
Geesink, ernstig nu: „als ik geen
blessures krijg wel".
Filosofisch: „Je moet het' nemen
zoals het valt. Je niet verkijken
op Jezelf. Toen ik begin zestig
wereldkampioen Judo werd, na
drie Japanners gevloerd te
hebben, dacht ik eerst, nou daar
ben je Anton, de beste, de
sterkste, de wereld aan je voeten.
Maar mu, nu denk ik, Anton, je
hebt in die tijd zo veel gegeven,
je hebt zoveel opgeofferd voor
dat ene doel, zoveel energie
besteed aan judo, dat Je wel
wereldkampioen moest worden".
Aarzelend: „stel, stel nou dat ik
al die energie voor iets anders
gebruikt had. Dat ik was gaan
studeren of zo. Dan was ik nou
toch advocaat of dokter geweest.
Als Je maar wilt kum Je alles
bereiken".
Wegkwijnen
En als straks het applaus
verstomd is, als de naam Geesink
niet meer bij machte is volle
zalen te trekken?
Hij staat op, loopt naar de kast.
Komt terug met een stapel foto's.
„Ik weet dat er een eind aan
komt. Maar kijk hier. Dit huis in
Tirol. Heb ik met mijn zwager in
zeven jaar tijd opgebouwd. Met
deze handen. Zonder hulp van
anderen. Nee, als ik straks
definitief uit de sport ben, dan
zal ik niet wegkwijnen. Gewoon
omdat ik met een troffel en een
smak specie een gelukkig mens
kan zijn".
LONDEN Arie vam Gemert gaat
definitief naar het wereldkampioen
schap voetbal als scheidsrechter. De
scheidsrechterscommissie van de
FIFA plaatste hem tijdens zijn ver
gadering van gisteren te Londen op
de lijst van 30, die de wedstrijden in
West-Duitsland zullen leiden.
Het organiserende land is met drie
scheidsrechters vertegenwoordigd.
Naast Schulenburg, Tschenscher en
Weyland heeft de Duitse voetbal
bond nog vier scheidsrechters op de
lijst staan, die alleen als grensrechter
zullen optreden, de vier grensrechters
zijn Aldinger, Biwersi, Ohmsen en
Eschweiler.
De complete lijst van 30 ziet er als
volgt uit: Luis Pestarino (Arg.); To
ny Boskovic (Aus.)Erich Linne-
mayr (Oos.)Vital Loraux (Bel.)
Armando Marques (Bra.)Werner
Winsemann (Can;); Omar Delgado
(Col.)Moestafa Kemal (Egy.)John
Taylor (Eng.)Rudi Glöckner (ODD
Gerhard Schulenburg, Kurt Tschen
scher en Hans-Joachim Weyland
(WD1.)Karoly Palotai (Hon.); Ja-
far Namdar (Irn.)Aurelio Angonese
(Ita.); Alfonso Gonzales Archundia
(Mex.)Arie van Gemert (Ned.)
Edison Perez Nunez (Per.); Nicolae
Rainea (Roe.)Bob Davidson (Sch.)
Joessoe n'Diaye (Sen.)Govindasami
Soeppiah (Sin.)Pablo Sanchez Iba-
nez (Spa.); Rudi Scheurer -(Zwi.);
Dogan Babacan (Tur.)Ramon Bar-
reto Ruiz (Uru.)Pavel Kasakow
(Rus.); Vincente Lobregat (Ven.;
Clive Thomas (Wal.).
'De benoeming blijft een prettige
vertelde Arie van Gemert, "al lag het
min of meer in de lijn der verwach
tingen. Na de wedstrijden in Seoel
en Hong Kong tussen Australië en
Zuid-Korea was ik er bijna zeker van
dat ik zou worden aangewezen. De
waarnemer uit Thailand, die bij die
twee wedstrijden was, had mij verteld
dat ik het geweldig had gedaan."
hem vaak hogere cijfers op dan zijn
prestaties in eigen land. Heeft hij
daar een verklaring voor? "Ik dacht",
verklaarde Van Gemert, "dat ons
land te klein is. De Nederlandse voet
balwereld kan worden vergeleken met
een dorpsgemeenschap, waarbij
iedereen iedereen kent. Mede daar
door staan de scheidsrechters te vaak
en veel te veel in de belangstelling.
De groep van top-arbiters, die wij
hier hebben, komt bovendien geregeld
bij dezelfde ploegen."
Arie van Gemert, die dit weekeinde
niet zal fluiten, hij schreef af voor
VitesseHeerenveen omdat hij al een
paar dagen met een griep loopt, zal
zich voor het wereldkampioenschap
net zo voorbereiden als hij geduren
de het seizoen in Nederland doet.
"Dat betekent conditie op peil houden
door wekelijks drie keer te trainen.
Voor zondag heb ik afgezegd omdat
ik mij niet honderd procent fit voel
de. Het zal mij nooit meer gebeuren,
dat ik aan een wedstrijd begin, wan
neer ik niet op en top ln conditie
ben."
Vijfenveertig minuten lang brengt
AVRO's Sportpanorama vanavond
via Nederland I (21.55 uur) een ver
korte versie van de film „Nummer
14", handelend over Johan Cruyff.
Sportjournalist Maarten de Vos en
cineast Ruud vam Buren hebben deze
door Cruyffs schoonvader Cor Cos-
ter geproduceerde film gemaakt;
Wim Jesse verzorgde de tv-versie.
Johan Cruyff is hierin te zien tij
dens een training in het Amster
damse bos, bij Ajax, in de Europa
Cupfinale, maar ook in het Beton
dorp, waar Cruyff is geboren en
waar hij zich het ongenoegen van
de buren op de hals haalde, omdat
hij de planten in de voortuintjes
kapot schopte met de voetbal.
