IARDE DERBY VOOR UVS: 1-0
derby
effectief wapen in
ugdunum
kiest
REGIONALE JEUGD UVS KOPLOPER-AF
Erg weinig
ruimte
voor
zoekend
LFC: 2-3
'Jor Pennenburg bedankt
NDAG 4 FEBRUARI 1974
PAGINA 15
PORT SPORT SPORT SPORT J SPORT J SPORT J SPORT SPORT SPORT SPORT
LEIDEN De regionale Jeugd
van UVS is koploper-af. De blauw
witten verloren zaterdag op eigen
veld verrassend met 10 van
GDS en zakten door dit resultaat
een plaatsje. Debutant Quick Boys
profiteerde van de misstap van
UVS via een overtuigende 51
zege op DFC en belandde op de
eerste plaats. Roodenburg verloor
opnieuw nu met 12 van West-
landia.
UVS—GDS 0—1 (0—0) Geen
van beide ploegen is er in ge
slaagd een sprankelende partij
voetbal op de grasmat te leggen.
UVS toonde zich weliswaar tech
nisch de betere, maar wist aan
vallend slechts weinig stootkracht
te demonstreren. Ook GDS was
in de voorste linie bepaald niet
best op dreef; op dat ene mo
mentje (70ste minuut) na
Quick Boys—DFC 5—1 (3—1)
Hoewel Quick Boys al bijzon
der snel een achterstand opliep,
heeft de Katwijkse formatie het
zaterdag niet echt moeilijk gehad.
Een doelpunt van Cor Verdoes
"direct" uit een hoekschop
werd nog voor rust gevolgd door
twee treffers van Jaap Hoek: 3
1. Na de hervatting was het op
nieuw Hoek die raak schoot, en,
vlak voor tijd, Wim van Duyn die
de eindstand op 51 bepaalde.
Rest nog te vermelden dat doel
man Arend van der Oever met
een ernstige blessure aan de hand
naar het ziekenhuis moest wor
den vervoerd.
Roodenburg Westlandia 12
(10) Roodenburg zag in de
eerste helft kans een veldover-
wicht op te bouwen en wist dat be
tere spel vijf minuten voor rust
ook in de score tot uitdrukking te
brengen. Daan Kooymans die
eerder al de lat had getroffen
werd gevloerd en voltrok zelf het
vonnis: 10. Binnen tien minuten
na de hervatting waren de rol
len echter geheel omgedraaid (1
2) en keek Roodenburg weer
eens tegen een achterstand aan.
Ondanks de grote inzet van de
blauwzwarten en hot wat ster
kere spel zat er evenwel geen
gelijkmaker meer in voor de hek-
kesluiter.
Twee momenten uit LFC
Lugdunum. Op de foto (van Jan
Holvast) links kopt Jan Pijnakker
in. LFC-doelman Bouwmeester is
echter op zijn post, zoals Hans
van Eijgen en Theo van Seggelen
(rechts) kunnen constateren. Op
de foto rechts is Van Eijgen (8)
weer present. Schilthuizen is de
opspringende Lugdunum-speler,
Henny Zee doet mee in de dans
om de bal.
IDEN Het verschil in de vorm van de dag kwam eigenlijk pas goed tot uiting toen in
iatste 27 minuten nog maar tien UVS'ers de 10 tegen Roodenburg konden verdedigen.
terwijl UVS slechts bij wijze van uitzondering enige paniek aan zijn overigens beheerste
kspel moest toevoegen, bleef het spel van Roodenburg rommelig en kwam de ploeg uit
rd" niet verder dan een bal op de lat van Hennie de Klerk en een royaal door invaller
Os gemiste kans. Geen moment echter kon Roodenburg de controle over de grimmige derby
lemen. Voor een deel was dat de verdienste van Gerard Désar, die na een knappe vertolking
le middenveldersrol naast Koos Hannaart in het centrum van de verdediging werd gepos-
,L| l toen Henk Rol verder spelen werd ontzegd.
woon even niet gezien".
Lugdunum had evenwel geen
strafschop nodig om 1—3 te berei
ken. Twintig minuten na de pauze
draaide Henk de Cler de bal met de
buitenkant van de voet in de richting
van de kleine André Pracht, die
zichzelf voor-een goede wedstrijd be
loonde door de veel grotere Bouw
meester in een springduel te ver
slaan. Het zwaar aangeslagen LFC,
voor het eerst sinds lange tijd weer
met Cock van Weerlee, stuurde in 'n
laatste wanhoopspoging nog Rene
Holswilder naar het front. Met hem
kwam er inderdaad wat meer "po
wer" in het steriele aanvalsspel.
Teun Hoek scoorde één minuut voor
het einde 2—3, maar meer ruimte
voor doelpunten kon niet worden
gevonden.
Neuteboom: "Als ik Lugdunum-
mer was geweest, zou ik het ook zo
hebben gedaan. Dan zou ik ook heb
ben gezegd: verdedigen en geen
meter ruimte geven».
minuten, nadat Roodenburgs
elooje de Klerk op de bon was ge-
suPrd (hij kegelde matohwirmapr
Server in de sfeer van het due'
r pardon omver) maakte Rol
achterwaartse trapbeweging,
J het spel dood was", zoals ar-
Marrink in zijn rapport ver-
Waarom de Groninger niet.
verbaliserend was opgetreden,
Larde hij aldus: "Ik ben er vat.
;aan dat het een derby was
yn wedstrijd dergelijke din-
zich meebrengt. Je ziet iéts
door de vingers. Goed, het was
pittig, maar dat maak ik
week mee". Afgezien van het
lat de heer Marrink zichzelf
ie bepaald niet complimen-
geeft het de verruwing van
itbal duidelijk weer. Toch had
ik de moeilijkheden groten-
n kunnen voorkomen. Juist om-
P iet een derby betrof had hij ze-
r
Door Jan Preenen
ker bij de start minder moeten tole
reren. maar in plaats daarvan liep
hij van begin af aan met de manel
dierl iefde rond. Pas toen het treffen
ver gevorderd was, weigerde hij
daarmee een charge van De Klerk
te bedekken. Trainer Smits van Roo
denburg: "De scheidsrechter heeft
het te ver laten komen. Hij verleg
de steeds de grens van het toelaat
bare". Waarmee niet gezegd wil zijn
dat de spelers vrijuit gingen. Het
streven om de hoofdklasse te berei
ken en het daaruit voortvloeiende
koste wat kost afstoppen van een te
genstander leidde al gauw tot een
botsing, waarin nog maar weinig
ruimte bleef voor kwaliteitsvoetbal.
Vooral ook omdat Roodenburg door
't krampachtige spel na rust tegen
LEIDEN Als Cor Pennenburg
ord houdt zal Roodenburg het
het vervolg zonder hem moe-
i stellen. "Pas zaterdagavond
half acht hoorde ik van Van
Jeezel dat ik
s or de wedstrijd tegen UVS. Nu
ide|etbal ik al zo lang bij Rooden-
g, waarom hoor je dan zoiets
het laatste moment? Ik be-
ïk meteen als lid".
Slftalbegeleider Jan van Wee-
"Ik begrijp die teleurstelling
Ik zal ook zo snel mogelijk
"m
met hem om de tafel gaan zit
ten. Donderdagmiddag kregen we
pas te horen dat dispensatie voor
hem was verleend voor het spe
len in het tweede elftal. Maar
omdat de vrouw van Cor toen
net bevallen was, leek ons dat
niet het juiste moment om hem
in te lichten". En trainer Rinus
over de vervanging van Pennen
burg door Van Kooperen: "Ik
vind dat Maarten het beter doet.
Trouwens, een speler moet Je
toch kunnen vervangen?"
VUC, Unitas en RVC nog maar een
zwakke afspiegeling is van de eens
zo zelfverzekerde formatie. De angst,
waarmee werd begonnen werd nog
eens vergroot door de taktiek ?an
UVS. Van Schooten: "Je leest steeds
dat Roodenburg een bal in eigen doel
werkt of dat er geen vertrouwen
wordt gesteld in de keepsir.
Daarom heoben we bewust ge
speeld met hoge ballen". Daarbij
kwam dan nog eens dat Roodenburg
leek te rillen bij het horen van de
naam John van Velzen. De tot aan
voerder gepromoveerde Aad de Groot
schakelde hem weliswaar vrij goed
uit, maar de vl'eugelvendedigers Ce-es
Montagne en vooral André Ooyen-
dijk haastten zich steeds naar het
centrum van de verdediging om
hun captain rugdekking te geven.
Terwijl die taak al werd waargeno
men door de voor Cor Pennenburg
als auzputzer spelende Maarten van
Kooperen. Niet alleen ontstond daar
door vrijheid voor b.v. Adri Lagen
dijk en Jan Leget op de rechterwing
maar ook voor linkerspits Jan Ver
ver. Zoals in de negende minuut toen
Gilles Hendrikse de bal op maat van
rechter- naar linkervleugel liet ver
huizen en Gerard Désar de bal kon
terugleggen op Verver, die met een
schuiver doelman Peter Boom klopte:
1-0. Derbywinnaar Verver: „Ik had
verwacht dat ik constant een man
netje bij me zou krijgen. De vrij
heid verraste mij". Er zou voor Roo
denburg nog weinig aan de hand ge
weest zijn als Peter Dubbeldeman en
kele minuten later, na het onder
scheppen van een foutieve terug
speelbal van Thijs Balkhoven, niet
voor langs het doel had geschoten.
Door het intact blijven va* de 1-0
kon UVS de regie van de wedstrijd
in handen nemen. Konden de ver
dedigers zich houden aan de op
dracht honkvast te blijven en kon
UVS vertragen en versnellen als het
wilde. De ploeg heerste op het mid
denveld met Désar/ Lagendijk/ Le
get en liet door mandekking in de
verdediging de zich slechts bij vla
gen als aanvallers aandienende Peter
Dubbeldeman, George Pinas en Rei-
nier Verkuylen niet verder komen
dan individueel knappe verrichtin
gen. Het contact tussen die aanval
lers werd moeizaam tot stand ge
bracht. Weliswaar schoot Pinas tij
dens een scrimmage juist over, maar
daar stond tegenover dat toen De
Groot even weifelde, Van Velzen
meteen aan zijn aandacht ontsnap
te en rakelings naast schoot. Als
smaakmakers lieten UVS en Roo
denburg het na rust voor 2000 a 2500
toeschouwers afweten. UVS schakel
de over op het spelen op zekerheid en
liet zelfs Jan Verver zonodig tot in
het strafschopgebied terugkeren. Dat
het aanvankelijk nog de beste kan
sen kreeg (Lardé net over, Van Vel
zen na solo naast) bewijst dat Roo
denburg eenvoudig niet draaide. Zelfs
niet toen het een numerieke meer
derheid kreeg en Sam den Os de spits
opzocht ten koste van Pinas. Smits:
„Sam had last van zijn dijbeen. Ik
wist niet of hij een hele wedstrijd
kon spelen". Den Os kreeg na het
gedwongen vertrek van Rol Désar
tegenover zich en kreeg, toen UVS
begrijpelijk het accent op verdedi
gen legde, slechts één kans. Dat
was toen een van de weinige koelbloe
dige Roodenburgers, Hans Tisseur,
de bal uit een vrije trap langs het
„muurtje" speelde. Den Os raakte de
bal maar half en schoot naast. Met
de bal op de lat van De Klerk was
de voorraad kansen volledig aan-
Aan mankracht geen gebrek
voor het doel van UVS waar kee
per Wijnand Sloos als winnaar
zijn hand "opsteekt". Verder
v.l.n.r. Jan Leget, Hans Tisseur,
Aad de Groot, Thijs Balkhoven en
Gerard Désar. (Foto Jan Holvast)
gesproken, zodat UVS-itrainer Wal-
ly van Schooten met de 1-0 zege kon
zeggen: „We hebben nu nog maar
4 of 5 punten nodig om de hoofd
klasse te bereiken. Op de ranglijs
ten van de laatste drie seizoenen heb
ik gezien dat nummer 7 steeds 21
punten had".
•EIDEN Er hoeft geen enkele twijfel over te bestaan dat
week van 28 januari tot en met 3 februari als één van de
pechvolle perioden de historie van LFC zal ingaan. Vo-
Je week dinsdag al kondigde de tegenslag zich aan. Trainer
vacs meldde op die dag dat hij op medisch advies (er is iets
t in orde met zijn dikke darm) minstens enige weken lang
het training geven zal moeten afzien. Jeugd-oefenmeester
fiteboom zag zich zo vlak voor de derby plotseling gesteld
i>r de taak ook met de A-selectie te moeten werken. Nadat
ir in de week LFC-voorzitter Holswilder in het ziekenhuis
est worden opgenomen (nierkwestie), volgde gisteren weer
i onverwachte klap. De derby tegen Lugdunum werd door
C op eigen terrein met 23 verloren.
hoeft ook geen enkele twijfel door de snelle tik onzekere LFC niet
te bestaan dat die nederlaag
liend was. Al in het begin van
duel tekende zich het uiteinde -
verlies van LFC scherp af.
vroege toevalstreffer van
noodzaakte de erg jonge
als spelmaker te gaan funge-
in de broederstrijd van Leidse mer. De ploeg
deklassers. Die opdracht kon het
Door
Paul de Tombe
aan. De Kanaries wilden te
voetballen een streven dat al di
rect letterlijk cn figuurlijk de grond
af. werd ingeboord door de puur slechte
Cees conditie van het veld. Lugdunum
(12 doelpunten in de laatste 3 wed
strijden) speelde het spel veel slim-
trainer
best bereid alles wat het voet
bal zo mooi kan maken, onmiddellijk
te vergeten in de jacht op succes.
Lugdunum gaf de tegenstander
geen meter, maar dan ook geen me
ter ruimte in de verdedigende stel
lingen die ijlings werden betrokken
bij balverlies. Het team koos ook voor
het enige effectieve wapen op het
bobbel-landschap dat daar aan de
Boshuizerkade als voetbalveld dienst
doet; de lange trap, waarbij er wel
voor gewaakt werd dat de bal de
grond zou raken. Het uiterst simpele
voetbal, gespeeld door onverwoest
bare sjouwers, bezat een directheid
waarnaar LFC veel te lang moest
zoeken. Toen de eindstoot dan ein
delijk gevonden werd, was de wed
strijd al bijna verstreken. Het erg
late doelpunt van Teun Hoek (de
enig „echte" LFC-treffer) zorgde er
alleen voor dat het duel een uitslag
meeki-eeg, die zelden achter derbies
werd geschreven.
Anders echter dan de 23 doet
vermoeden, was LFC-Lugdunum be
paald geen spectaculair duel. De vele
doelpunten vergoedden veel, maar
lang niet alles. De 1100 die voor het
bijwonen van de Leidse subtopper
hadden gekozen, zagen een romme
lig gebeuren. Aanvankelijk nog best
aardig vanwege de botsing van te
gengestelde speelwijzen, maar la
ter alleen nog boeiend op de momen
ten dat de goals vielen. Daartussen
door ging gistermiddag allengs .meer
Achteraf bezien paste de ope
ningstreffer van Cees de Cler dan
ook volledig in de sfeer van het duel.
Na negen' minuten voetbal verzond
De Cler vanaf de rechtervleugel een
scherpe voorzet. Tot verbazing van
iedereen beschreef de bal via de
binnenkant van de "tweede" paal 'n
baan naar het net achter LFC-
doelman Bouwmeester! 0L "Die
oefenmeester Neuteboom nader
hand. "Die vroege tik bracht in ieder
geval onzekerheid". Toch toonde on
ervaren LFC juist na die eerste klap
karakter. De acties werden tijdelijk
doortastender, de combinaties be
gonnen iets beter te "lopen". Aan
scoren kwam het team echter niet
toe: na een één-twee tussen Hans v.
Eijgen en Koos Bekooy moest
Lugdunum-aanvoerder Wim de Roo
(verder erg sterk voetballend) de bal
langs zijn eigen doelman Wetselaar
lepelen om LFC in de negentiende
minuut aan 1—1 te helepn. Pech en
fortuin vochten ook daarna nog ver
bitterd om de voorrang in de derby.
Nauwelijks één minuut na de ge
lijkmaker transporteerde Bekooy de
bal naar het hoofd van Van Eijgen
die het lijdend voorwerp van "het
voetbalspel op de bovenkant van de
lat liet landen. Het zelfvertrouwen
Es zo op het oog doelloos "drij
vend" met de bal ineens uithaal
de naar 1—2 (28e min.).
De erg knap gevonden treffer
maakte van Lugdunum een zelfver
zekerd dominerende formatie, die
zich vlak na de pauze een kort ogen
blik al helemaal op rozen waande.
Nadat Rinus van Es was gevloerd
door opponent Henny Zee. wilde
soheidsrechiter Egberts Lugdunum
een strafschop toekennen. In tweede
instantie kwam hij echter op zijn be
slissing terug. Egberts, die eerder 'n
goede indruk had gemaakt, bekende
zijn fout ruiterlijk. "Omdat ik ver
blind was door de zon dacht ik dat
die overtreding in het strafschopge
bied was gemaakt. Ik floot dan ook
voor een penalty. Toen ik eenmaal
bij de bal .was en achterom keek,
zag ik dat het minstens vier meter
buiten de lijnen gebeurd moest zijn.
van LFC werd vervolgens helemaal Ik had die lijnen tegen de zon in ge-
'alf verscholen achter Aad de Groot heeft Jan Verver uitge haald voor de uiteindelijk beslis sende 10. Links John van Velzen.
(Foto Jan Holvast)