IARDE DERBY VOOR UVS: 1-0 derby effectief wapen in ugdunum kiest REGIONALE JEUGD UVS KOPLOPER-AF Erg weinig ruimte voor zoekend LFC: 2-3 'Jor Pennenburg bedankt NDAG 4 FEBRUARI 1974 PAGINA 15 PORT SPORT SPORT SPORT J SPORT J SPORT J SPORT SPORT SPORT SPORT LEIDEN De regionale Jeugd van UVS is koploper-af. De blauw witten verloren zaterdag op eigen veld verrassend met 10 van GDS en zakten door dit resultaat een plaatsje. Debutant Quick Boys profiteerde van de misstap van UVS via een overtuigende 51 zege op DFC en belandde op de eerste plaats. Roodenburg verloor opnieuw nu met 12 van West- landia. UVS—GDS 0—1 (0—0) Geen van beide ploegen is er in ge slaagd een sprankelende partij voetbal op de grasmat te leggen. UVS toonde zich weliswaar tech nisch de betere, maar wist aan vallend slechts weinig stootkracht te demonstreren. Ook GDS was in de voorste linie bepaald niet best op dreef; op dat ene mo mentje (70ste minuut) na Quick Boys—DFC 5—1 (3—1) Hoewel Quick Boys al bijzon der snel een achterstand opliep, heeft de Katwijkse formatie het zaterdag niet echt moeilijk gehad. Een doelpunt van Cor Verdoes "direct" uit een hoekschop werd nog voor rust gevolgd door twee treffers van Jaap Hoek: 3 1. Na de hervatting was het op nieuw Hoek die raak schoot, en, vlak voor tijd, Wim van Duyn die de eindstand op 51 bepaalde. Rest nog te vermelden dat doel man Arend van der Oever met een ernstige blessure aan de hand naar het ziekenhuis moest wor den vervoerd. Roodenburg Westlandia 12 (10) Roodenburg zag in de eerste helft kans een veldover- wicht op te bouwen en wist dat be tere spel vijf minuten voor rust ook in de score tot uitdrukking te brengen. Daan Kooymans die eerder al de lat had getroffen werd gevloerd en voltrok zelf het vonnis: 10. Binnen tien minuten na de hervatting waren de rol len echter geheel omgedraaid (1 2) en keek Roodenburg weer eens tegen een achterstand aan. Ondanks de grote inzet van de blauwzwarten en hot wat ster kere spel zat er evenwel geen gelijkmaker meer in voor de hek- kesluiter. Twee momenten uit LFC Lugdunum. Op de foto (van Jan Holvast) links kopt Jan Pijnakker in. LFC-doelman Bouwmeester is echter op zijn post, zoals Hans van Eijgen en Theo van Seggelen (rechts) kunnen constateren. Op de foto rechts is Van Eijgen (8) weer present. Schilthuizen is de opspringende Lugdunum-speler, Henny Zee doet mee in de dans om de bal. IDEN Het verschil in de vorm van de dag kwam eigenlijk pas goed tot uiting toen in iatste 27 minuten nog maar tien UVS'ers de 10 tegen Roodenburg konden verdedigen. terwijl UVS slechts bij wijze van uitzondering enige paniek aan zijn overigens beheerste kspel moest toevoegen, bleef het spel van Roodenburg rommelig en kwam de ploeg uit rd" niet verder dan een bal op de lat van Hennie de Klerk en een royaal door invaller Os gemiste kans. Geen moment echter kon Roodenburg de controle over de grimmige derby lemen. Voor een deel was dat de verdienste van Gerard Désar, die na een knappe vertolking le middenveldersrol naast Koos Hannaart in het centrum van de verdediging werd gepos- ,L| l toen Henk Rol verder spelen werd ontzegd. woon even niet gezien". Lugdunum had evenwel geen strafschop nodig om 1—3 te berei ken. Twintig minuten na de pauze draaide Henk de Cler de bal met de buitenkant van de voet in de richting van de kleine André Pracht, die zichzelf voor-een goede wedstrijd be loonde door de veel grotere Bouw meester in een springduel te ver slaan. Het zwaar aangeslagen LFC, voor het eerst sinds lange tijd weer met Cock van Weerlee, stuurde in 'n laatste wanhoopspoging nog Rene Holswilder naar het front. Met hem kwam er inderdaad wat meer "po wer" in het steriele aanvalsspel. Teun Hoek scoorde één minuut voor het einde 2—3, maar meer ruimte voor doelpunten kon niet worden gevonden. Neuteboom: "Als ik Lugdunum- mer was geweest, zou ik het ook zo hebben gedaan. Dan zou ik ook heb ben gezegd: verdedigen en geen meter ruimte geven». minuten, nadat Roodenburgs elooje de Klerk op de bon was ge- suPrd (hij kegelde matohwirmapr Server in de sfeer van het due' r pardon omver) maakte Rol achterwaartse trapbeweging, J het spel dood was", zoals ar- Marrink in zijn rapport ver- Waarom de Groninger niet. verbaliserend was opgetreden, Larde hij aldus: "Ik ben er vat. ;aan dat het een derby was yn wedstrijd dergelijke din- zich meebrengt. Je ziet iéts door de vingers. Goed, het was pittig, maar dat maak ik week mee". Afgezien van het lat de heer Marrink zichzelf ie bepaald niet complimen- geeft het de verruwing van itbal duidelijk weer. Toch had ik de moeilijkheden groten- n kunnen voorkomen. Juist om- P iet een derby betrof had hij ze- r Door Jan Preenen ker bij de start minder moeten tole reren. maar in plaats daarvan liep hij van begin af aan met de manel dierl iefde rond. Pas toen het treffen ver gevorderd was, weigerde hij daarmee een charge van De Klerk te bedekken. Trainer Smits van Roo denburg: "De scheidsrechter heeft het te ver laten komen. Hij verleg de steeds de grens van het toelaat bare". Waarmee niet gezegd wil zijn dat de spelers vrijuit gingen. Het streven om de hoofdklasse te berei ken en het daaruit voortvloeiende koste wat kost afstoppen van een te genstander leidde al gauw tot een botsing, waarin nog maar weinig ruimte bleef voor kwaliteitsvoetbal. Vooral ook omdat Roodenburg door 't krampachtige spel na rust tegen LEIDEN Als Cor Pennenburg ord houdt zal Roodenburg het het vervolg zonder hem moe- i stellen. "Pas zaterdagavond half acht hoorde ik van Van Jeezel dat ik s or de wedstrijd tegen UVS. Nu ide|etbal ik al zo lang bij Rooden- g, waarom hoor je dan zoiets het laatste moment? Ik be- ïk meteen als lid". Slftalbegeleider Jan van Wee- "Ik begrijp die teleurstelling Ik zal ook zo snel mogelijk "m met hem om de tafel gaan zit ten. Donderdagmiddag kregen we pas te horen dat dispensatie voor hem was verleend voor het spe len in het tweede elftal. Maar omdat de vrouw van Cor toen net bevallen was, leek ons dat niet het juiste moment om hem in te lichten". En trainer Rinus over de vervanging van Pennen burg door Van Kooperen: "Ik vind dat Maarten het beter doet. Trouwens, een speler moet Je toch kunnen vervangen?" VUC, Unitas en RVC nog maar een zwakke afspiegeling is van de eens zo zelfverzekerde formatie. De angst, waarmee werd begonnen werd nog eens vergroot door de taktiek ?an UVS. Van Schooten: "Je leest steeds dat Roodenburg een bal in eigen doel werkt of dat er geen vertrouwen wordt gesteld in de keepsir. Daarom heoben we bewust ge speeld met hoge ballen". Daarbij kwam dan nog eens dat Roodenburg leek te rillen bij het horen van de naam John van Velzen. De tot aan voerder gepromoveerde Aad de Groot schakelde hem weliswaar vrij goed uit, maar de vl'eugelvendedigers Ce-es Montagne en vooral André Ooyen- dijk haastten zich steeds naar het centrum van de verdediging om hun captain rugdekking te geven. Terwijl die taak al werd waargeno men door de voor Cor Pennenburg als auzputzer spelende Maarten van Kooperen. Niet alleen ontstond daar door vrijheid voor b.v. Adri Lagen dijk en Jan Leget op de rechterwing maar ook voor linkerspits Jan Ver ver. Zoals in de negende minuut toen Gilles Hendrikse de bal op maat van rechter- naar linkervleugel liet ver huizen en Gerard Désar de bal kon terugleggen op Verver, die met een schuiver doelman Peter Boom klopte: 1-0. Derbywinnaar Verver: „Ik had verwacht dat ik constant een man netje bij me zou krijgen. De vrij heid verraste mij". Er zou voor Roo denburg nog weinig aan de hand ge weest zijn als Peter Dubbeldeman en kele minuten later, na het onder scheppen van een foutieve terug speelbal van Thijs Balkhoven, niet voor langs het doel had geschoten. Door het intact blijven va* de 1-0 kon UVS de regie van de wedstrijd in handen nemen. Konden de ver dedigers zich houden aan de op dracht honkvast te blijven en kon UVS vertragen en versnellen als het wilde. De ploeg heerste op het mid denveld met Désar/ Lagendijk/ Le get en liet door mandekking in de verdediging de zich slechts bij vla gen als aanvallers aandienende Peter Dubbeldeman, George Pinas en Rei- nier Verkuylen niet verder komen dan individueel knappe verrichtin gen. Het contact tussen die aanval lers werd moeizaam tot stand ge bracht. Weliswaar schoot Pinas tij dens een scrimmage juist over, maar daar stond tegenover dat toen De Groot even weifelde, Van Velzen meteen aan zijn aandacht ontsnap te en rakelings naast schoot. Als smaakmakers lieten UVS en Roo denburg het na rust voor 2000 a 2500 toeschouwers afweten. UVS schakel de over op het spelen op zekerheid en liet zelfs Jan Verver zonodig tot in het strafschopgebied terugkeren. Dat het aanvankelijk nog de beste kan sen kreeg (Lardé net over, Van Vel zen na solo naast) bewijst dat Roo denburg eenvoudig niet draaide. Zelfs niet toen het een numerieke meer derheid kreeg en Sam den Os de spits opzocht ten koste van Pinas. Smits: „Sam had last van zijn dijbeen. Ik wist niet of hij een hele wedstrijd kon spelen". Den Os kreeg na het gedwongen vertrek van Rol Désar tegenover zich en kreeg, toen UVS begrijpelijk het accent op verdedi gen legde, slechts één kans. Dat was toen een van de weinige koelbloe dige Roodenburgers, Hans Tisseur, de bal uit een vrije trap langs het „muurtje" speelde. Den Os raakte de bal maar half en schoot naast. Met de bal op de lat van De Klerk was de voorraad kansen volledig aan- Aan mankracht geen gebrek voor het doel van UVS waar kee per Wijnand Sloos als winnaar zijn hand "opsteekt". Verder v.l.n.r. Jan Leget, Hans Tisseur, Aad de Groot, Thijs Balkhoven en Gerard Désar. (Foto Jan Holvast) gesproken, zodat UVS-itrainer Wal- ly van Schooten met de 1-0 zege kon zeggen: „We hebben nu nog maar 4 of 5 punten nodig om de hoofd klasse te bereiken. Op de ranglijs ten van de laatste drie seizoenen heb ik gezien dat nummer 7 steeds 21 punten had". •EIDEN Er hoeft geen enkele twijfel over te bestaan dat week van 28 januari tot en met 3 februari als één van de pechvolle perioden de historie van LFC zal ingaan. Vo- Je week dinsdag al kondigde de tegenslag zich aan. Trainer vacs meldde op die dag dat hij op medisch advies (er is iets t in orde met zijn dikke darm) minstens enige weken lang het training geven zal moeten afzien. Jeugd-oefenmeester fiteboom zag zich zo vlak voor de derby plotseling gesteld i>r de taak ook met de A-selectie te moeten werken. Nadat ir in de week LFC-voorzitter Holswilder in het ziekenhuis est worden opgenomen (nierkwestie), volgde gisteren weer i onverwachte klap. De derby tegen Lugdunum werd door C op eigen terrein met 23 verloren. hoeft ook geen enkele twijfel door de snelle tik onzekere LFC niet te bestaan dat die nederlaag liend was. Al in het begin van duel tekende zich het uiteinde - verlies van LFC scherp af. vroege toevalstreffer van noodzaakte de erg jonge als spelmaker te gaan funge- in de broederstrijd van Leidse mer. De ploeg deklassers. Die opdracht kon het Door Paul de Tombe aan. De Kanaries wilden te voetballen een streven dat al di rect letterlijk cn figuurlijk de grond af. werd ingeboord door de puur slechte Cees conditie van het veld. Lugdunum (12 doelpunten in de laatste 3 wed strijden) speelde het spel veel slim- trainer best bereid alles wat het voet bal zo mooi kan maken, onmiddellijk te vergeten in de jacht op succes. Lugdunum gaf de tegenstander geen meter, maar dan ook geen me ter ruimte in de verdedigende stel lingen die ijlings werden betrokken bij balverlies. Het team koos ook voor het enige effectieve wapen op het bobbel-landschap dat daar aan de Boshuizerkade als voetbalveld dienst doet; de lange trap, waarbij er wel voor gewaakt werd dat de bal de grond zou raken. Het uiterst simpele voetbal, gespeeld door onverwoest bare sjouwers, bezat een directheid waarnaar LFC veel te lang moest zoeken. Toen de eindstoot dan ein delijk gevonden werd, was de wed strijd al bijna verstreken. Het erg late doelpunt van Teun Hoek (de enig „echte" LFC-treffer) zorgde er alleen voor dat het duel een uitslag meeki-eeg, die zelden achter derbies werd geschreven. Anders echter dan de 23 doet vermoeden, was LFC-Lugdunum be paald geen spectaculair duel. De vele doelpunten vergoedden veel, maar lang niet alles. De 1100 die voor het bijwonen van de Leidse subtopper hadden gekozen, zagen een romme lig gebeuren. Aanvankelijk nog best aardig vanwege de botsing van te gengestelde speelwijzen, maar la ter alleen nog boeiend op de momen ten dat de goals vielen. Daartussen door ging gistermiddag allengs .meer Achteraf bezien paste de ope ningstreffer van Cees de Cler dan ook volledig in de sfeer van het duel. Na negen' minuten voetbal verzond De Cler vanaf de rechtervleugel een scherpe voorzet. Tot verbazing van iedereen beschreef de bal via de binnenkant van de "tweede" paal 'n baan naar het net achter LFC- doelman Bouwmeester! 0L "Die oefenmeester Neuteboom nader hand. "Die vroege tik bracht in ieder geval onzekerheid". Toch toonde on ervaren LFC juist na die eerste klap karakter. De acties werden tijdelijk doortastender, de combinaties be gonnen iets beter te "lopen". Aan scoren kwam het team echter niet toe: na een één-twee tussen Hans v. Eijgen en Koos Bekooy moest Lugdunum-aanvoerder Wim de Roo (verder erg sterk voetballend) de bal langs zijn eigen doelman Wetselaar lepelen om LFC in de negentiende minuut aan 1—1 te helepn. Pech en fortuin vochten ook daarna nog ver bitterd om de voorrang in de derby. Nauwelijks één minuut na de ge lijkmaker transporteerde Bekooy de bal naar het hoofd van Van Eijgen die het lijdend voorwerp van "het voetbalspel op de bovenkant van de lat liet landen. Het zelfvertrouwen Es zo op het oog doelloos "drij vend" met de bal ineens uithaal de naar 1—2 (28e min.). De erg knap gevonden treffer maakte van Lugdunum een zelfver zekerd dominerende formatie, die zich vlak na de pauze een kort ogen blik al helemaal op rozen waande. Nadat Rinus van Es was gevloerd door opponent Henny Zee. wilde soheidsrechiter Egberts Lugdunum een strafschop toekennen. In tweede instantie kwam hij echter op zijn be slissing terug. Egberts, die eerder 'n goede indruk had gemaakt, bekende zijn fout ruiterlijk. "Omdat ik ver blind was door de zon dacht ik dat die overtreding in het strafschopge bied was gemaakt. Ik floot dan ook voor een penalty. Toen ik eenmaal bij de bal .was en achterom keek, zag ik dat het minstens vier meter buiten de lijnen gebeurd moest zijn. van LFC werd vervolgens helemaal Ik had die lijnen tegen de zon in ge- 'alf verscholen achter Aad de Groot heeft Jan Verver uitge haald voor de uiteindelijk beslis sende 10. Links John van Velzen. (Foto Jan Holvast)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 15