IK KNEEP HEM WEL EVEN...
Oranie terecht Premier Den Uyl: Zielig voor Belgen
naar WK, maar
(zei Cruijff):
OETHALS: "MET CRUIJFF WAREN WIJ IN MUNCHEN"
EINDSTAND
Snel naar nieuwe structuur
ilDAG 19 NOVEMBER 1973
SPORT
blijff; "Je weet het maar
wit".
p^HWW^aw^-fn-TT- ilH^HRWaï AMSTERDAM Ministpr-rirp- gppri vastte klant. In hat Olvmnisch
AMSTERDAM Minister-pre
sident Joop den Uyl, op de fiets
naar het stadion gekomen, be
kende na afloop anderhalf uur
geweldig in spanning te hebben
gezeten. "De normale spanning",
voegde hij er aan toe, "van een
voetbalwedstrijd waarbij veel op
het spel staat. Niet speciaal om
dat het NederlandBelgië was.
Ik vind het verschrikkelijk leuk
voor Nederland dat de ploeg het
heeft gehaald, maar ik gelooi
toch wel dat er wat beter moet
worden gespeeld om ook tot de
finale van München te komen".
De Nederlandse premier is
geen vaste klant in het Olympisch
Stadion. "Toen ik nog wethou
der in Amsterdam was, ging ik
vaker. Mijn laatste interland
wedstrijd was NederlandTsje-
choslowakije, geloof ik, hier. Ik
heb wel wat wedstrijden voor
de Europacup van Ajax gezien.
Het resultaat is natuurlijk voor
de Belgen wat zielig, maar dat
zou ook zo zijn geweest voor het
Nederlands elftal, dat dan bo
vendien nog de ontgoocheling
had gekregen het weer net niet
gehaald te hebben. Daarom ben
ik blij dat het dit keer wel is ge
lukt".
De minister-president complimenteert na afloop secre
taris-penningmeester Burgwal.
AMSTERDAM Zelfs op het moment dat Oranje één had moeten zijn in gepaste vreugde,
ontkiemden er weer tegenstellingen. Op de dag waarop alleen de Nederlandse regering scoorde
(de hattrick aan autoloze zondagen) en waarop het Nederlands elftal tactisch de "ontheffing"
voor een reis naar de wereldkampioenschappen voetbal had verkregen, ontbrandde de opwin
ding van opper-bondscoach Frantisek Fadrhonc weer eens in volle hevigheid. De emotionele
doctor barstte na de wurgend spannende NederlandBelgië herhaaldelijk los in een vurig be
toog over het waarom van de alom verbazing wekkende absentie van Van Hanegem en Keizer.
m Okker (foto) heeft tij-
toernooi om de Dewar
In de Londense Royal Al-
Hall bewezen in een gran-
vorm te verkeren.
PAGINA 15
Mulder vroeg zich na af-
van de interland Neder-
of de Belgen
isten dat zij moesten win-
PAGINA 10
van BS
tegen Frisol R te-
Het werd slechts een be
ien overwinning.
PAGINA 13
ta/Foreholte overspeelde
fateringse Velo.
PAGINA 12
ly Monsels laat studie pre-
n boven sport.
PAGINA 17
In de warrige stijl die hem eigen
is, betoogde Fadrhonc dat die twee
beslissingen niets met elkaar te ma
ken hadden, zoals Van Hanegem na
een eerste zin vol begrip („Ik was
geblesseerd, het risico was te groot
om mij op te stellen") had laten
doorschemeren. De altijd opgewon
den Fadrhonc sprak dat heftig te-
Door
Paul <le Tombe
gen. Tijdens een eerste praatje had
FF over het ontbreken van de twee
„groten" al het zijne gezegd. Over
Keizer: „Ik heb zaterdagavond met
hem gepraat. Ik heb hem verteld dat
ik van plan was Cruijff teruggetrok
ken te laten voetballen, dat ik twee
snelle mannen op de vleugel nodig
zou hebben. Keizer had daarvoor be
grip. Het ^7as moeilijk om met hem
tot een overeenkomst te komen,
maar het lukte".
De ©iniclsbaind van groep drie van
het kwalificaittte-toernooi is:
Nederland 6 4 2 0 10 24- 2
België 6 4 2 0 10 12- 0
Noorwegen 6 2 0 4 4 9-16
IJsland 6 0 0 6 0 2-29
Nederland is het twaalfde land, dat
zich voor West-Duiitsland heeft ge
plaatst. De volgende deelnemers
staan nu vast:
Brazilië, W est-DuitslandItalië,
Schotland, Bulgare, DDR, Polen,
Uruguay, Argentinië, Chili, Australië,
en Nederland. Het Nederlands elftal
is er voor het eerst sinds 1938 in ge
slaagd Zich te kwalificeren voor de
eindronde.
„In het
tweede, nog emotionelere visie,
volgde later op een andere plek.
Van Hanegem heb Daar sprak hij: „Met wat Van Ha-
ik een kwartier voor de wedstrijd een
harde beslissing moeten nemen. Tij
dens de oefenweds'trijd van dondierdag
(tegen de amateurs van HMS), had
hij een blessure aan zijn schouder
opgelopen. Zaterdagmiddag zag dat
er weer goed uit, dus Willem
negem zegt, heb ik niets te maken.
Als ik Nederland over de grens wilde
hebben, moest ik harde beslissingen
nemen: Dan moest ik afgaan op
mijn eigen indruk of hij wel of niet
kon spelen. Toen Willem na de war
ming up weer een beetje ging zeu
len. Dat was geen probleem. Maar na ren over zijn schouder, heb ik de
warming up voor de wedstrijd knoop direct doorgehakt. Mijn in-
had hij toch weer twijfel. Toen heb
ik de knoop doorgehakt en heb ik
gezegd: Gerrie (Mühren) Je gaat Je
klaarmaken en Je gaat erin. Een
moeilijke beslissing, een pijnlijke be
slissing, maar ik moest".
Hard
Dat was wat uit de eerste lezing
van FaJdrh'onc viel te destilleren. Zijn
het gevaar af dat de veelvuldig over
Keizer geïnformeerde Belgische ver
dediger Van Binst, zijn clubgenoot
wel helemaal door en door zou ken
nen, drukte Fadrhonc zijn beslissing
om Rensenbrink te laten spelen door.
Ondanks interne tegenstand. Een ac
tie die van durf getuigde en die
bovendien een heilzame uitwerking
had. Rensenbrink behoorde tot de
uitblinkers in het Nederlandse team.
„Het was een beslissing die werd ge
nomen met het oog op de eenheid,"
sprak Fadrhonc nog, om daarna zijn
tevredenheid met het bereikte resul
taat te verwoorden: „Wat de inhoud
van het spel betreft. Misschien had
Rep die kansen moeten benutten,
maar Piot, was een groot man op de
doellijn."
Ongeloofwaardig
Die Belgische doelman hield met
zijn grote klasse in iecïer geval wel
de spanning in het aanvankelijk door
de angst geregeerde duel. Daardoor
kon het er ook even op gaan lijken
dat de uitgave 104 van de derby der
lage landen, nu inplaats van met
sentimenten, overladen met geld
toch nog zou kunnen gaan dienst
doen als onderwerp voor de tv-serie
„Waar gebeurd". Nederland zou een
erg ongeloofwaardig verhaal zijn ge
worden als de goal van Verheyen
in de laatste minuut was geteld. De
voortreffelijke Russische arbiter Ka-
sakov was de buitenspelpositie van
de Belgische middenvelder ech
ter niet ontgaan, zodat duivelse on-
gcredh't'lgheild Oranje bespaard bleef.
Het doelpunt van de opvallend
druk was dat hij niet kon spelen.
Vlak voor de wedstrijd heb ik niets
aan gezeur en dat is de enige uit
leg.
Krasse taal van de bondscoach,
(„Ik heb nog nooit zo hard gehan
deld") die vlak voor de alles beslis
sende derby zijn rol van „loopjongen derdanige Belgen had een aantal be
trokkenen in eerste instantie echter
wel de schrik van hun leven bezorgd.
„Ik heb hem wel even geknepen,
ja," bekende de erg sterk voetballen
de Johan Cruijff. „Niet omdat ik
aan buitenspel twijfelde, maar omdat
je maar nooit weet of de scheids
rechter wel zal fluiten. Volgens doel
man Schrijvers had Kasakov al di
rect gefloten: „daarom deed ik ook
niets meer aan die voorzet," maar
anderen hadden dat afkeurende sig
naal niet gehoord. Bondsvoor
zitter Meuleman („Dit is een grote
dag voor de KNVB")„Ik dacht daar
gaan we dan. Die gedachte had ik
maar even, wamt heit was zo duide
lijk buitenspel, dat zelfs niemand
van de Belgen protesteerde. Ik heb
het spel van die jongens trouwens
niet begrepen. Als Je moet winnen,
blijf je toch niet zo hangen?.
Piot in actie. De absolute uitblinker van NederlandBelgië pakt de bal stijlvol, voordat Cruijff
gevaar kan stichten.
Vetfbaziing
van het moderne voetbal niet heb
ben gevolgd" (Fadrhonc), via: „Wij
hadden gedacht dat ze zouden ko
men, maar ze hebben alleen maar
lopen wachten op een fout van ons"
(Neeskens), tot: „Het was een grote
verrassing dat ze niet aanvielen"
(Hulshoff, die ook vond dat Lambert
de gele kaart niet had verdiend).
„Toen er gewisseld werd dacht ik
dat er 'n voorhoede-speler in zou ko
men" keek Cruijff terug, „ik had ze
ker nllet ver-wacht dat dat een verde
diger zou zijn".
Verwacht
Het was de verbazing over een duel
dat zich toch volgens een verwacht
patroon had voltrokken. Hard, maar
niet onfatsoenlijk hard, fel en duide
lijk beïnvloed door de grote belan
gen, waardoor er maximale in
zet was. Exponent daarvan: Johan
Neeskens, koploper op de lijst van
overtredingenmakers met zeven be
strafte handelingen voornamelijk
tegen Van Himst: „Wij hadden afge
sproken constant drie, vier man ach
ter te houden. Wij hoefden geen ri
sico te nemen, we moesten ons al
leen niet laten verleiden tot aan
vallen". In de persoonlijke confron
tatie met koppelgenoot Van Himst,
was „Nees" superieur gebleken. Hij:
„Ik heb in het ziekenhuis dan ook al
le tijd gehad om de wedstrijd te spe
len". Om mijn tegenstander uit te
zoeken. En ik wilde ook graag tegen
hem spelen. Hij was trouwens snel
al meer geprikkeld dan ik, hij begon
veel te praten en maakte ook een
paar overtredingen. Bovendien heeft
hij wel zoveel routine dat hij veel
overtredingen zodanig kan verber
gen, zodat de scheidsrechter ze niet
ziet". En: „Ik geloof ook dat ze bang
waren om af te gaan tegen ons".
Het tekende de houding van de Bel
gen, die hun zo vaak geroemde
ploeggeest hadden thuisgelaten.
In België, waar de bal ook rond is.
Voor de rest is daar op voetbalgebied
na vandaag alles anders.
Rust voor
Joe Bugner
LONDEN Andy Smith, manager
van europees bokskampioen in het
zwaargewicht Joe Bugner (GB), heeft
een aanbod om zijn pupil tegen we
reldkampioen George Foreman (VS)
uit te laten komen, van de hand ge
wezen. Smith lichtte zijn besluit
als volgt toe: "Joe heeft een heel
zwaar jaar achter de rug. Hij gaat
eerst vier maanden rusten. IK zou het
gevecht nog niet voor een miljoen En
gelse pond hebben aangenomen. Als
het aanbod echter in Juni of Juli zou
worden herhaald is Joe Bugner ge
reed".
Er waarde meer verbazing rond
over de tactiek van het team van
Goethals, die pas laat de sterk opko
mende Desanghere het veld instuur
de. Maar ook dat was een verdediger.
Het leek er dan ook sterk op dat de
Beüigltedhe bondscoach in eerebe in
stantie mikte op „niet verliezen in
Amsterdam". Vandaar dat het woord
„laf" later viel, als een van de va
rianten waarmee de Belgische hou
ding werd beschreven. Van: „De Bel
gen hebben nu de tol moeten betalen
voor het feit dat ze de ontwikkeling
Fadrhonc sluit Neeskens in
de armen, de bondscoach
had net zo goed alle Bel
gische spelers kunnen om
helzen.
Amsterdam Op korte termijn
zal de KNVB zich beraden over
de nieuwe structuur van de bege
leiding van het Nederlandse elftal
nu de eindronden zijn bereikt. "Ik
weet het", aldus mr. Jacques Ho-
gewoning, "in de periode van de
wedstrijd in Oslo tegen Noorwe
gen was er de nodige conflictstof.
Er zijn toen plannen gemaakt,
maar bepaald is toen, dat het bij
't oude zou blijven tot alles in vol
ledige vrijheid en ontspanning
kon worden bezien. Alles werd on
dergeschikt gemaakt aan 't doel.
Dat is nu bereikt. Wij moeten
gaan zien of de huidige structuur
past in de volgende fase. Ik ge
loof dat die gewoon te smal is
voor de situatie die is ontstaan.
De vraag is of de medische bege
leiding voldoende is. Ik meen van
niet. Binnen een of twee maan
den moet de nieuwe structuur be
kend zijn".
Financiële problemen rond de
uitkering van de gegarandeerde
premie van zo'n 60.000 gulden per
speler als W.- Duitsland zou wor
den bereikt zag de voorzitter van
't betaalde voetbal niet. „De pre
mie van 20.000 gulden voor de
wedstrijden is al betaald. Met het
bedrag afkomstig van sponsors
spelen we juist quitte en de extra
premie van 20.000 gulden zal uit
de algemene middelen van de
bond moeten komen".
SRDAM Echt of pose?
van Raymond Goethals,
k slechts qua importantie
^gië van de eeuw zo vaak
['panning en knagende on-
vertrokken grimas, straal-
i van voldoening. Je kon
Khare belangstellenden ook
kaken. Zou de man, die als
!fr aan de loensende tv-held
Columbo doet denken,
^ren dat de aflevering
München" is geëindigd?
de underdog, pleegt aan
van de film te triomferen,
imitator verloor. Niet-
raadselachtige glimlach.
Goethals: Wat anders dan tevreden
heid? Wij spelen nul-nul in Amster
dam tegen een ploeg die België qua
klasse met drie of vier-nul moet
wegspelen. Die constant uit voorzorg
vier, zelfs vijf man terughoudt. Wat
anders dan voldoening. Die veel be
tere tegenstander had schrik voor
ons".
Daarmee meende Goethals de kri
tiek op zijn „niet-aanvalspact" gro
tendeels te hebben afgewend. Wat
uiteraard erg optimistisch was ge
dacht. Want alle eer aan Oranje, dat
zich niet tot doldrieste daden liet
verleiden, de wijze waarop België op
de weg naar München sneuvelde
was roemloos. Anders: Raymond
Goethals, coach der Belgen wierp z'n
wapens zonder slag of stoot aan de
voeten van tegen-strateeg Frantisek
Fadrhonc.
Was het voorzichtige uitgangspunt
van Goethals nog te pruimen, naar
mate de wedstrijd verstreek, naar
mate Belgiës eliminatie dichterbij
sloop, had Goethals minstens wat
meer mankracht naar het front
moeten dirigeren.
Libero Erwin van den Daele: „Ik
ben het wezen vragen. Maar meneer
Goethals wilde alles bij het oude la
ten. Drie centrale verdedigers dus:
Dewalque bij Ciruijff, Thissen, de
enige die vrijheden bezat en ikzelf.
Ik heb in de rust ook voor de zoveel
ste keer gezegd dat we Raoul Lam
bert met lange trappen in stelling
moesten brengen, zoals was afgespro
ken. Maar ik was de enige die dat
ook in de praktijk uitvoerde. Vaak
kon dat ook niet. Ik had de indruk
dat op het Nederlandse middenveld
de verdedigende kracht de aanvallen
de overtrof".
Het lijdt geen twijfel dat die Bel
gische drang naar zelfbehoud, loe
rend op 'n Oranje-foutje Nedeirflamd-
België als kijkspel in ernstige mate
beïnvloedde. En dat mede als gevolg
van de door beide scenario-schrij
vers ingefluisterde opdrachten, spe
lers vaak professioneel, soms ook
kribbig overtredingen tegen elkaar
maakten. Maurice Martens, geheel
in het kader van de koude oorlog in
tegenstelling tot de gepubliceerde ba
sisopstelling voor Dolmans opge
draafd, daarover: „Vergeet de enor
me belangen niet".
Martens' tegenstrever Johnny Rep
was trouwens de enige acteur in Hol-
land-België, die tot drie, vier maal
toe een kans turfde. Martens: „Rep
is een snelle gast. Bovendien durf
de ik iets aan Piot (ondanks vinger
in verband erg goed) overlaten.
Episode twee, bleek een speelhelft,
waarin België eveneens met lood in
de schoenen de middenlijn over
schreed. Dewalque: „Massaal aanval
len is nooit de bedoeling geweest.
Vanuit een gesloten verdediging had
den we zonder al te veel risico's de
taktiek van de counter willen toe
passen. Dat dat niet lukte, komt door
de Gramje-voorwaartsen Rep, Cruijff
Rensenbrink, die enorm stoorden
wanneer wij in balbezit waren".
Waardoor België heel gedwee naar
het schavot werd gevoerd. Waarom
toen bleek, dat België niets meer had
te verliezen, toch geen extra-aanval
lers ingezet meneer Goethals? Waar
om de -wanhoopsbeuk er niet in te
gen het gelegenheids-duo Schrijvers-
Mansveld? En waarom, toen het
lang verbeide moment van wisselen
eenmaal daar was, de verdediger De
sanghere voor de verdediger Van
Binst?
Goethals koppig: Nederland is per
traditie op links het gevaarlijkst.
Denk aan Cruijff, denk aan Rensen
brink. Van Binst had pijn. Om een
spierscheuring te voorkomen heb ik
hem vervangen. Dat bad niets met
een meer aanvallender karakter te
maken".
Iets meer risico's nam België niet
temin tóch na die mutatie. Want
vanaf dan speelde Standard-linksbui
ten Léon Semmeling niet langer
rechtsback, maar soms echt rechts
buiten. Wat niets uithaalde omdai
Ruud Krol de kleine paniekzaaier
consequent bleef volgen. Even, héé)
even maar gierden de zenuwen de
duizenden nochtans door de keel
Bij de vrije trap van Van Himst en
het in buitenspel-positie gescoorde
doelpunt van Verheyen.
Zei Van Himst later: ,Ik wist toen
ik de vrije trap nam, dat het niets
zou worden. Ik zag die verdedigings
lijn een stap naar voren maken. Een
man of zeven wel".
Minuten later al was België roem
loos af in het grote München-spel.
Ging Goethals ook stoïcijns door op
de Columbo-toer. Hij; „Cruijff truc
cm vanaf het middenveld te komen
had weinig zin. Want Verheyen po
pelde veertien dagen geleden al om
hem daar te pakken". Even vergat
Goethals zijn act. Maar dat is men
selijk. „Cruijff bij ons en we waren
in München geweest," riep hij uit.
En misschien was dat wel de enige
waarheid. Wanneer tenminste op de
verrichtingen van gisteren moet wor
den afgegaan. Dewalque viel (Goethals
wat dat betreft bij. „Denk aan Oslo
Denk aan dat hakballetje van
Cruyff. Wanneer dat achterwege zou
zijn gebleven, waren we met deze
nul-nul in München geweest.
