„Van 't kastje naar de muur 'Hoger personeel wil kapitalisme niet handhaven' GEEN LIGPLAATS AAN HET WATER VOOR ASTMA-PATIENT Slf P. H. Labohm, directeur vierde vakcentrale: BRAND IN WOONBOO] PAGINA 4 STREEK DINSDAG 16 OKTOBER RIJPWETERING Vorige week kreeg het gezin Ver- kaik uit Leiden, dat nu bijna twee maanden zonder vergun ning huist in hun woonschip ,,Ons Thuishaven" aan de Poeldijk in Rijpwetering, bericht van Rijkswaterstaat. Maandag zou de boot worden weggesleept. Dat was giste ren en als de heer Verkaik niet één van zijn astma-aanval len had gekregen, was het woonschip daar nu weg. Op grond van "ontsiering van het landschap" weigerden gedeputeerde staten een goedkeuring te verlenen aan de aanvraag voor een ligplaats. "Het is een schandaal", zegt Ver kaik, "dat motief slaat nergens op. Het wemelt op de plassen van de plezierboten en de woonschepen, veel ervan liggen hier zelfs clandes tien. Dit is zeker de beloning als Je volgens de regels te werk gaat". Het gezin woonde al zeventien Jaar lang in een andere, oude woon boot in Leiden. In 1970 werd Verkaik ziek. Na die zware griep bleef hij uiterst overge voelig voor alle soorten van lucht vervuiling. Zijn artsen raadden hem aan weg te gaan uit de stad. En dat heeft hij geprobeerd. "In Warmond heb ik gezocht, in Oegstgeest, in Al kemade. Drie Jaar lang ben ik van het kastje naar de muur gestuurd en dat moet nu maar eens afgelo pen zijn". Willekeur Aan het drukke kanaal in Leiden, waar dagelijks onophoude lijk verkeer langs rijdt, ging de ge zondheid van Verkaik zienderogen achteruit, tot hij een tijdlang ais proef op ziekteverlof ging van zijn werk bij de lichtfabrieken in Leiden.. Het experiment bleek een gunstig resultaat te hebben. "Als ik maar voldoende frisse lucht kan in ademen. voel ik me goed en kan ik ook blijven werken. Anders had ik voor een kuur naar Zwitserland moeten gaan en dan weet Je wel hoe laat het is. Ik moet bulten wonen en ik heb ben niet van plan om mijn gezondheid op te offeren aan de willekeur van ambtenaren". Toen de vergunning voor een lig plaats door GS werd geweigerd, ging Verkaik in hoger beroep bij de Kroon. De woonschepencommissie had haar goedkeuring al verleend, loco-burgemeester Rietbroek van Alkemade had toegezegd dat Ver kaik „geen strobreed" in de weg ge legd zou worden. Rijnland ging ak koord. "Toch, ondanks die goedkeurin gen en de dringende gezondheidsre denen, zeiden ze nee. Die zoge naamde ontsiering van het land schap" is onzin. Waarom is er hier dan wel een jachthaven, waarom dan wel een ligplaats voor de boot van minister Luns, hier naast de onze, terwijl die er zelf niet woont? Waarom wordt er dan wel een groot caravan-terrein gebouwd nog geen honderd meter verderop"? Vechten Ook mevrouw Verkaik weigert zich neer te leggen bij de situatie. "Ik blijf vechten voor het leven van mijn man. Ze hebben hem al ge dreigd met een medische herkeuring op zijn werk. Zoals hij nu is, na al die onnodige moeilijkheden, zou net me niets meer verwonderen als hij niet meer moet werken. En wat moeten we dan? De rust die mijn man hier krijgt en de gezonde at mosfeer die hier heerst, de frisse lucht, zijn voor hem onontbeerlijk. Al die tijd na zijn ziekte dat we in Leiden hebben gewoond, kon hij al die vuiligheid en uitlaatgassen van het verkeer en de stad later uitspu gen en hoesten. Dat is toch geen le ven? Waarom maken ze het ons zo moeilijk, terwijl anderen hier, een woonschip kunnen neerleggen, zelfs als tweede huis. We geven het niet op, nee". Vriendjes Verkaik is een tijdlang van plan geweest dan maar weg te gaan uit het westen. Toen evenwel zijn aan doeningen steeds heviger werden, was het voor hem duidelijk dat hij ergens anders waarschijnlijk niet meer aan het werk zou komen. "Ik kom nooit door zo'n medische keu ring heen, en het is al een tijdlang de vraag of ik hier zal kunnen blij ven werken. Ik begrijp het niet meer. Alle nodige toestemmingen had ik en toch mag het niet van ge deputeerde staten. Gedeputeerde Engelsman zei zelfs een keer: "We pesten de mensen wel weg". Je moet vriendjes hebben bij Rijkswaterstaat en die heb ik niet". Verkaik heeft al zijn spaargeld gestoken in zijn woonschip, een gloednieuwe "Thuishaven". Het schip heeft een bruinhouten buiten kant en een groen dak, en ziet er bijzonder fraai uit. "Zelfs dat helpt De sleepboot die het woon schip (rechts op foto Wim Dijkman) weg moest halen in op dracht van Rijkswaterstaat vaart juist weg. Zolang Verkaik ziek is, mag "Onze Thuishaven" nog blijven liggen nog niet", zegt hij verbitterd. "Er liggen hier oude krotten die een vergunning hebben, maar wij mo gen niet". „Ik blijf doorgaen en ze zullen me een vergunning verlenen. Ik laat me niet weg pesten". Burgerlijke stand van Leiden ONDERT1 H. C. Boot en I. Kromhout en J. M. C. J. J. van Duijvenbode en E. de Lange; S. J. Dreef ên W. F. van der Neut; H. J. M. Storms en H. G. M. Fornara; B. B. Siebert en H. G. C. Klootwijk; R. Joziasse en M. van den Wijngaard; Mal laars en D. Laman; M. Doeven L. M. Jellema; T. de Bruin en H. C. D. Laman; M. Doeven i; T. de Bruin en H. Hillebrand; W. H. M. Steenbergen J. Wilters; W. Bos en A. Hoorn; W. J. C. Schouten D. Steinmetz en R. E. M. T. A. A. M. van der Laan. VOORHOUT "Als de mensen praten over hoger personeel, hebben ze het gevoel dat ze het hebben over een stukje kapitalisme dat zich probeert te handhaven. Dat is beslist onjuist. Ook het hoger personeel voelt dat er een onrechtvaardige verdeling is van de inkomsten. Maar als er dan over de inkomsten van hoger personeel gepraat wordt, willen we er wel graag bij zijn. Dan willen we als hoger personeel toch minstens horen waarom we te veel verdienen. Dan willen we de mensen laten zien: kijk dat moet die man ervoor doen en dat krijgt hij ervoor. We zijn niet tegen het publiceren van salarissen. Uiteindelijk is van anderen ook de cao bekend." Dat zegt rad en duidelijk de nieuw benoemde directeur van het bureau van Nederlands vierde vakcentrale, P. H. Labohm. Per 1 september ie hij benoemd tot directeur van het bureau van de Nederlandse Centrale van Hoger Per soneel, een centrale die vooral de laatste Jaren een tumulttuleuze groei doormaakt. Dertigduizend leden heeft de NCHP, een aantal dat men eerst aan het eind van de jaren zeventig dacht te bereiken. De -orzaak daar van meent de heer Labohm te moe ten zoeken in de houding van de an dere drie vakcentrales: het NVV, NKV en CNV". Aan het begin van de Jaren zestig gingen de drie vak centrales zich anders opstellen. De vakcentrales leven bij de gratie van de leden, die moeten tevreden wor den gehouden. Kwantitatief vormt het lager per soneel van de drie centrales het grootste deel. Vandaar dat tegen het eind van de Jaren zestig de vak centrales gingen praten over inko mensnivellering. Daardoor voelden de hogere personeelsleden zich in de kou gezet". De centrale bestaat sinds 1966 en overkoepelt momenteel zo'n zestig verenigingen, hoofdzakelijk per concern georganiseerd. Het hoger bankpersoneel vormt daarop een uit zondering. Dat is per bedrijfsgroep georganiseerd. De NCHP wil op den duur toe naar een organisatievorm van verenigingen per bedrijfssector „Ook de temggang van de econo mie, het feit dat ook het hoger per soneel niet zo maar een baan kon krijgen en met fusies te maken kreeg, hebben bijgedragen tot het plotseling organiseren van het hoger personeel. Kwantitatief zijn de drie vakcentrales ieder veel groter dan de NCHP, kwalitatief niet. De NCHP vertegenwoordigt veertig procent van het hoger personeel in Neder land. Dat is een hogere representa tiegraad dan de andere vakcentrales ieder. Dat is ook de reden geweest waarom de SER de vierde vakcentra le heeft erkend, een feit dat door de andere drie met lede ogen is aange zien, omdat zij zich nog altijd be schouwen als representanten van al le werknemers in Nederland". „Mijn taak bij de NCHP is ervoor te. zorgen dat het bureau snel en goed gecoördineerd wordt opgezet, zodat iedereen die is aangesloten het gevoel kan krijgen dat hij bij het bureau altijd kan aankloppen. Vroeger was mijn taak marketing bij Philips. Wat ik nu doe is eigen lijk ook marketing. Wat Je nu ver koopt is een stuk dienstverlening, puur dienstverlening. De vraag waaraan hebben ze, de verenigingen, behoefte en welke steun hebben ze nodig. Dat peilen en organiseren, dat is marketing". „De groep die zich door de drie vakcentrales het meest oelt aange vallen is de inkomensgroep tussen de dertig- en veertigduizend gulden. Juist uit die groep hebben we ook de meeste aanmelding. Wij zijn niet tegen een bepaalde nivellering. We hebben het gevoel dat het juist frus trerend is dat men wel weet dat hij meer verdient, maar niet weet hoe veel meer. Wij willen best met de kaarten op tafel komen. We willen best de salarissen bekend maken. Juist de mensen die net boven het gemiddelde komen. Die daardoor bui ten een aantal voorzieningen vallen zoals het ziekenfonds, die verplichtin gen hebben en die daarboven ook door de belasting nog eens extra zwaar zijn geplukt, die zouden netto wel eens heel weinig meer kunnen verdienen dan het lager personeel. En vaak leveren ze daarvoor een grotere prestatie. Dan zou het best eens kunnen zijn dat men zei: voor zo weinig meer zou ik het niet eens willen doen". „De grenzen van hoger personeel zijn vaak moeilijk te trekken. Het lager personeel heeft vaak al f 25000,- en meer. Het kriterium is: de functie. De mensen bepalen zelf of ze tot het hoger personeel behoren of niet. Je hebt ook mensen dietwijfelen. Die vallen tussen wal en schip". „We stellen ons op als niet duidelijk in één richting denkend. Er zijn ook conservatiever krachten in de NCHP, maar ook progressieven zitten erin. We zijn bepaald geen ver lengstuk van een liberale of midden partij. Men zou ons zelfs op den duur wel eens progressiever kunnen vinden dan de drie vakcentrales". .Eerst willen we een vorm van stabiliteit creëeren die zekerheid biedt wat betreft werkgelegenheid en ar beidsvoorwaarden. In het contract van het hoger personeel is veel bijge schaafd wat betreft het salaris, maar niet wat betreft sociale rechten. Mo menteel hangt de hoger betaalde in de lucht. Hij heeft geen CAO om op terug te vallen. Extreme acties, neen, daar denken we nog lang niet aan. Die zouden het laatste redmid del zijn als je het gevoel hebt dat Je Zendingsarts dr.W.J.LDake (83) overleden OEGSTGEEST In alle stilte is gisteren op het kerkhof in Oegstgeest dr. W. J. L. Dake (83 Jr.), een der zendingsartsen van het eerste uur be graven. Toen de Hervormde Zending er nog niet toe wilde overgaan een arts uit te zeemden, reisde Dake als scheepsarts naar Indonesië om zich in het toen reeds bekende Imma- nuel-ziekenhuis nader te oriënteren. In 1919 promoveerde hij aan de universiteit van Amsterdam op grond van onderzoekingen verricht aan het Eijkmanlaboratorium in Djakarta. In datzelfde Jaar vertrok hij als zen dingsarts naar Indonesië, nu wel uit gezonden door de Hervormde Zending Tot 1946 werkte hij voornamelijk in het Immanuel ziekenhuis in Ban dung dat van een klein ziekenhuis met 30 bedden uitgroeide tot een groot algemeen ziekenhuis met 350 bedden. Vanaf 1946 tot 1960 was hij actief betrokken bij de beleidsbepaling van het medische werk van de hervorm de zending, eerst als adviseur later als secretaris. In 1960, op 70-Jarige leeftijd, ging hij met pensioen, maar werkte toch weer door, aan de geschiedschrijving van het medische werk der zending in Ned. Indië. Het eerste deel ver scheen m 1972. Tot aan de laatste dagen van zijn leven kwam hij bij na elke dag naar het zendings huis in Oegstgeest om daaraan te werken. Mekel; M. R. Daha en T. J. Vuurpijl; J. R. Gorlee en A. W. Kroon; H. van Schooten en M. Trouwee; J. P. Lens helemaal geen poot aan de grond krijgt. Men moet niet denken dat al leen het lager personeel massaal een bedrijf kan lamleggen. Daartoe is ook het hoger personeel in staat, juist omdat het op sleutelposten werkt Denk eens aan computercentra Dan zwijgt de directeur. Hij meent kennelijk dat hij al te veel heeft ge sproken over een heed verre toe komst. „De NCHP bestaat niet bij gratie van de nivellering. Er ligt een gi gantisch groot aantal taken, waar we nog lang niet aan toe zijn. ik denk aan personeelsplanning,planning van nog lang niet aan toe zijn. Ik denk aan personeelsplanning, planning van de output van de universiteiten, stu dies meer richten op wat de maat schappij vraagt, het gezondheidsas pect, helpen bij fysieke lasten die het hoger personeel heeft te dragen, col lectieve arbeidsvoorwaarden, en het voorbereiden van mensen met enorm drukke banen op hun pensionering. Het gekke is dat directies wel willen praten met vertegenwoordigers van hun personeelsleden, maar niet met hun personeelsleden zelf. Maar voor al die dingen hebben we nu nog geen tijd". „Men heeft het wel eens over func- tieklassificeren, het betalen van sa laris naar belangrijkheid van de functie. Wij zeggen: doen. Maar dan ook die topinkomeais en ook naar onderen. Dan praat Je pas over recht vaardigheid, over iemand dat geven wat hem toekomt". „Winst is er niet alleen om de zak van de werkgever te spekken. Het is ook om de continuïteit van een be drijf te verzekeren, We ontkennen allerminst dat er onrechtvaardig in komens zijn. Maar er zijn ook men sen die een verrekt goed inkomen verdienen, van meer dan een ton. La ten ze die eerst maar eens aanvatten. We willen een stuk arbeidszekerheid, want een mens kan niet zonder wer ken. Heus niet, vraagt u dat maar eens aan iemand die niet werken kan. 1* Mini-volleybal bij Gemini- Kangeroes OORSCHOTEN Bij de Voor- schotense volleybalvereniging Gemi ni- Kangeroes, bestaat al enkele maanden een afdeling voor pupillen. Begonnen als een experiment bleek de belangstelling zodanig te zijn, dat het bestuur heeft gemeend over te moeten gaan tot een tweede trai ningsuur. De wat "betere" kinderen blijken al goed mee te kunnen doen met de groep van 12 en 13 jaar en gsan nu al competitie-wedstrijden meespelen. Zij kunnen terecht op dinsdag van 4.005.00 en op zaterdag *an 1.302.30 in de Frisozaal. De jongeren en zij die wat later zijn be gonnen blijven op zaterdag in de Fri sozaal van 1.30—2.30. Zij leren op 'n speelse manier de basistechnieken, meedoen aan het sepl. Op geoefend heid ingedeeld, wordt er op een vier tal veldjes mini-volleybal gespeeld, waarbij de regels worden aangepast aan dé capaciteiten van de spelers. Ouders die meer willen weten over deze mini-volleybal-groepen kunnen op de trainingen komen kijken (di. i.OO—5.00 of za. 1.30—2.30) of bellen 01717-5465 (N. Cok). Het meedoen aan een aantal trainingen verplicht sot niets. Pas later kunt u beslissen over een eventueel lidmaatschap. Mocht u niet weten wat volleybal is. dan komt u natuurlijk eerst eens kijken in de Voorschotense Sporthal De Vliethorst. Elke zaterdag van KORT GEDING OVER OUDE DRAAIBRUG RIJPWETERING De zaak rond de oude draaibrug bij de voormalige pastorie in Rijpwetering is nog steeds in volle gang. Vrijdag zal de presi dent van de Haagse rechtbank in kort geding moeten uitmaken wie de brug mag gebruiken. De familie Olyerhoek had een brug voor het huis. De buurman, Straathof, maakte van dezelfde brug gebruik en liep daarvoor over het perceel grond van Olijerhoek. Straathof zou, volgens Olyerhoek, hebben geweigerd dan ook samen de kosten te betalen voor het onderhoud van de brug. Olyer hoek sloot daarop zyn hek voor Straathof, waarop deze de brug ver wijderde. De Leidse Hengelaarsbond zegt eigenaar te zijn van de brug. Nie mand weet echter, ook de Leidse ad vocaat Blommers niet die de zaken voor Olyerhoek behartigt, wie de brug precies toebehoord. Olijerhoek heeft het kort geding aangespannen om de brug zo snel mogelijk weer voor zyn huis te heb ben. Omdat Juridisch gezien de Leidse Hengelaarsbond aansprakelijk is voor het gebeurde, wordt deze be schouwd als de tegenhanger van Olyerhoek, terwijl het Straathof was die de brug verwijderde en voor zijn eigen huis wilde plaatsen. De rechter zal moeten beslissen over deze inge wikkelde kwestie. De secretaris van de Leidse Hengelaarsbond, W. v. Zonneveld was vanochtend niet voor commentaar bereikbaar. Brandwaarborg vergadert ZOETERWOUDE Vanavond vergaderen de Zoeterwoudse leden van de Onderling Brandwaarborg maatschappij in het Don Boscohuis. Aanvang van de Jaarvergadering: 20.00 uur. Donderdag houdt de LTB afdeling Zoeterwoude in dat ge bouw de Jaarvergadernig. De leden van de Land en Tuinbouw Bond, die een cursus "spreekvaardigheid in worden eveneens om 20.00 uur ver wacht. De leden van de 'Zoeterwoudse St. Jansfanfare gaan zaterdag de verjaardag van de Fanfare vieren. Dat gebeurt in het Don Boscohuis. Onverkwikkelj dat deze zaak in publiciteit is gebracht RIJPWETERING - Tk vindh onverkwikkelijk, dat deze zaai de publiciteit wordt ?ebn Die familie heeft geen vergui om in de Koppoel met een boot te liggen. Daarom zullen weg moeten", aldus gedepufc mr. Engelsman. GS hebben beslist niet klakfc gelegd, dat deze mensen snel i ten verdwijnen. Alles is zeer se hekeken. En na rijp beraad hel .-IJ zelfs twee redelijke ligplaa aangewezen, iets wat zelden beurt. Maar die zijn zonder van de hand gewezen". Het is duidelijk: de fa Wrkaik mag op de huidige pj '■iet blijven. Het gebied, waar woonboot nu ligt, behoort tot ha genaamde "uitsterfgebied" Was een eigenaar van zo'n woongelq 1 eid overlijdt, wordt de plaats weer uitgegeven. "En om een lijke plaats gaat het hier vertelde mr. Engelsman. "Die sen doen gewoon waar ze zei in hebben". Eén ding heeft de familie Vc echter wel bereikt en dat is, de gedeputeerde, nadat hij de 4 se nog op te maken rapportenk doorgenomen, deze zaak liet college van GS aan de orde stellne. "Ik zal vragen hoe e: werden gehandeld. Maar ik uat er op een eenmaal gena uitspraak niet zal worden ten komen. Zolang Verkaik echter ziek H (hij heeft een longaandoening) len GS geen stelling nemen, zullen hem echter wel iin de g hoiden en zodra hij werk gaat stappen ondernemen, deputeerde staten hadden b: er. wet de bedoeling om de woot fe weer naar Leiden te slepen. Wel den deze in de naaste omge u willen brengen op een plaats wat frisse lucht betreft, ook ges zou zijn geweest voor de gezond 'i ian de man. De gedeputeerden! oen gedacht ergens in de omg> ru van de Hoge Rijndijk en zeker in Waddinxveen, dat als haven" moet worden gezien, vind het een betreurenswaa: zaak. dat hij onze vrij red ke aanbiedingen niet heeft geai teerd". Bij de woonschepencommissie! Verkaik wel succes. Deze vond riet bezwaarlijk als de boot in Koppoel zou worden Daarom werd tegen het besluit GS een beroep aangetekend bi] it Kroon. Kunnen gedeputeerde oan toch ingrijpen? "Dat kunnen zij te allen zei mr. Engelsman. "Wij staan het standpunt dat, wanneer i eigens illegaal ligt, hij weg Een beslissing van de Kroon, srms lang kan duren, kunnen met afwachten. Als GS dat zouden doen, zou het wel chaos kunnen worden". Mr. Engelsman is van plan, Mind te varen op de medische gevens, die door de huisarts wee vei strekt. "Hij kan wel zeggen het onverantwoord is de boot d sarin de zieke man te vena ik denk er dan ook over i neutrale arts in te schakelen' Volgens familie Verkaik 5 houder Rietbroek van Alke: hebben gezegd, dat hij niet zrr genwerken als zij een plaatsje Koppoel innamen. De gemeenl stuurder hierover: "Ik heb rooit gezegd. Dit is een zaak, de provincie aangaat en niet dt meente. Het is best mogelijk, er een jaar geleden iemand mij is geweest met een derg verzoek maar die heb ik dan naar de provincie doorgestuurd". Wil de gemeente niet bemidl io deze toch wel trieste zaak? "Tk weet niet of we nu gelukkig moeten zijn met deze van zaken. Het landschap word danig door ontsierd". Er zouden meer woonboten li waarvan de eigenaren geen vb ning hebben De wethouder zei fel: "De ptn hebben een boel praatjes Jan moeten ze ook namen dt noemen. Dan worden ook die gestuurd". LEIDEN De brandweer de afgelopen nacht uitrukken de Haarlemmerweg, waar een liüot in lichterlaaie stond. De I waarop zich bij het uitbreken de brand niemand bevond, gt vi ij wel geheel in vlammen op oorzaak van de brand is kend. VOORSCHOTEN De groep* mandant van de Rijkspolitie i: schoten verzoekt de bestuurder een groen volkswagenbusje en stuurder van een Kreidler-brom! contact op te nemen met de rijt' litie in verband met een on? waarvan zij getuige zijn gewees; de nacht van zaterdag op zon! omstreeks kwart over twee, t» een personenauto een verkeerszui de Leidseweg. Bij deze aanri! werd een geparkeerd staande i beschadigd. Ook eventueel andere tuigen kunnen contact opnemen de rijkspolitie: 01717-6965.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 4