Ik zat er voor e mooie schijn Nuchterheid van Mulder is levenshouding 'Als Lubbers mij verslaat word ik Indonesisch staatsburger Strijdlust in dam tweekamp is niet groot iarom dokter Maas de Leidse sportstichting verliet: Mohammed Ali op persconferentie in Djakarta: pAG 12 OKTOBER 1973 SPORT PAGINA 15 Voor het beantwoorden van de olgende vraag krijgt u drie se conden. Noemt u eens iemand die irg nuchter is een..., twee...", ^an Mulder" Jico Scheepmaker Üitstekend, tien punten volgen- e vraagwaarom denkt u eigen- jk dat hij zo nuchter is? Een..., see...". [Omdat hij een Groninger is, hij omt uit Winschoten, en het is lgemeen bekend dat Gronin- ers...". ho maar, ik hoor het al, de ,ag is goed beantwoord, op- jeuw tien punten, dat maakt bij ikaar 20 punten. Dan komt nu e derde vraag, let u goed op raaruit blijkt die spreekwoorde- jke nuchterheid van de Gronin- jr Jan Mulder? U krijgt hiervoor |]f seconden bedenktijd: een..., drie...". Vanwege zijn knie" Jja, nee, daarover moet ik even uggespraak houden met de Jury. dat goed, Jury? Het is half oed, maar ik geef u nog een ans om uw antwoord aan te vul- in. Ga u gang: Een..., twee...,. Omdat hij geen Joeghei roept foordat zijn knie over de brug ..Jury??? Ja, de vraag wordt goed gerekend, u krijgt er op nieuw tien punten bij, dat maakt 30 punten en u blijft in de strijd, bravo en dan komt nu de laatste vraag en ook de moeilijkste vraag, zoals u weet. Maar u krijgt er dan ook 20 punten voor, en bij 50 punten gaat het kanon af en krijgt een van de resterende christelijke bejaardentehuizen In ons land een voetbalveld cadeau. Let u dus goed op. U krijgt tien seconden bedenktijd Waarom is al het voorgaande, over die nuch terheid v&m Jan Mulder, grote onzin en flauwe kul? Uw tijd gaat nu in een..., twee..., drie.... vier...". „Mag ik een gokje wagen? Ik heb afgelopen zondag die wed strijd gezien van AJax tegen Haarlem. Hij had dus die knie. En iedereen hoopte dat die knie het zou houden. Maar Haarlem, dat had geen knie zogezegd maar dat had Barry Hughes. En Bar ry Hughes is geen nuchtere Gro ninger maar een nuchtere En gelsman, en die heeft dus tegen Joop van den Berg en tegen Ma- rijt gezegd: zeg, hoor eens, die Mulder, een aardige Jongen, maar als hij per se wil voetballen met die knie dan moet hij dat weten; maar wij kennen geen par don. Niet voor Keizer en niet voor Neeskens en ook niet voor Mul der met zijn knie. Dus wat deden die Haarlemmers, die gingen er meteen stevig in. Jan Mulder be gon de wedstrijd met twee over tredingen mee maar Je zag hem niet kikken of verontwaardigd kijken of pijnlijk zijn knie betas ten, of voor de show blijven lig gen, omdat hij wist dat dit ge beuren zou en dat het erbij hoor de". „Hij is het veld ingegaan met de gedachte: mijn knie is misschien gammel, maar ik, Jan Mulder, ben allerminst gammel, dus mij zullen ze niet horen dat was geen kwestie van nuchterheid, maar van voorbedachte keuze. Nuch terheid is meer een kwestie van onderkoeld gevoel, en bij Jan Mulder is er eerder sprake van een bewuste levenshouding, zolang het met die knie voor 100 procent of minstens 95 procent in orde is. In het begin miste hij een paar kansen, die hij in zijn gewone doen misschien ook gemist zou hebben (iedereen mist kansen), maar die nu extra betekenis en bewijskracht kregen. Voor ons, de Mulder-supporters op de tribu ne, die mentaal gesproken met een omzwachtelde knie zaten te kijken, waren dat „pijnlijke" missers, omdat we allemaal zo vurig hoopten op een succesje, een meevallertje, een soort van „levensteken" van dat kniebeen, maar nee, het zat in het begin niet mee". „Dat kwam door dat nummer 10 op Jan Mulder zijn rug, zei mijn buurman, want dat nummer heeft nieges. Dick van Dijk had ook nummer 10, daar rustte ook nieges op. Tien is een niegesnum- mer. Nieges is Jiddisch, betekent slecht, ondeugdelijk: niegeswaar is slechte waar en tien is dus een niegesnummer. Maar hoe mooi de kans ook was die hij miste, Jan Mulder maakte geen ver twijfelde bewegingen in de rich ting van de tribune, hij smeekte niet, op zijn knieen liggend, met gevouwen handen de zegen (en de zege) van boven af, dus iedereen op de tribune dacht: hij is nuch ter en ze werden in die mening gesterkt, toen hij kort voor rust dan toch z'n doelpunt maakte: hij ving de bal op zijn borst op, werd even vrij gelaten, en „op nuchte re wijze" lelde bij de bal langs Lelieveld: 2-0. Op de tribune stond iedereen op, juichte en ap plaudisseerde. Niet voor het doel punt, maar voor Jan knie". „Ikzelf, heren van de Jury, was ontroerd, Jazeker, want ik kom "iet uit Winschoten, maar uit Amsterdam, dus u begrijpt. Ik zou u graag de gevoelens van Johanna Mulder, Jans vrouw die op de tribune zat, op dat moment gevisualiseerd hebben gezien op het tv-scherm. Kijken hoe de ra dar reageerde op haar gevoelens van vreugde, van opwinding, van opluchting en of de nuchterheids- lijn (zij is ook Groningse) nog enige uitslag van betekenis te zien gaf op dat moment. Jan Mulder zelf reageerde niet. Geen luchtsprong, geen hand omhoog, geen standbeeldhouding („hier sta ik, omhels mij"), gewoon: niks. Meer een voorbijganger, die verbaasd was over de vreug detonelen rondom hem. Nuchter? Integendeel: een zichzelf opge legde distantie, dwars tegen zijn eigen gevoelens in. Een berede neerde houding, die je afwach tend zou kunnen noemen". „En ook sceptisch tegenover zijn eigen verrichtingen en zijn eifeen knie. Het bewijs leverde hij in de tweede helft toen Johan Neeskens een prachtige 1-2-3-4 combinatie afrondde met een gaaf doelpunt. Jan Mulder had er toevallig geen aandeel in, maar hij had iets bij zonder moois gezien, iets dat hij zonder enige reserve, zonder eni ge scepsis kon appreciëren. Dus hoe reageerde hij? Opnieuw nuch ter? Integendeel, hij sprong ge weldig uit de band, een lucht sprong van anderhalve meter hoog, godzijdank door een alerte fotograaf vastgelegd. Daarom zeg ik: de terughoudendheid van Jan Mulder heeft niets te maken met nuchterheid, maar is een welbewuste uiting van scepsis met voorbedachten rade. Ik hoop dat ik de vraag daarmee tot te vredenheid beantwoord heb". De presentator keek vragend naar Juryvoorzitter Victor van Vriesland, oud-stopperspil van „Frisia", die met krakende stem zei: „Het antwoord van me neer stemt woordelijk overeen met het antwoord dat ik hier op een briefje heb staan, meneer krijgt dus 20 punten erbij" U be grijpt dat ik daar heel nuchter op reageerde, want wat heb lk aan een voetbalveld bij een Christe lijk bejaardentehuis? Ik voetbal uit principe nooit op zaterdag. Schaken Wie durft nog te beweren dat voetballen en schaken niets met elkaar te maken hebben na dat bericht in het befaamde Russi sche schaakblad „64"? Alexander Münninghoff maakte er met de nodige ironie melding van in schaakbulletin nummer 69. Ik ci teer: „Een aardig nieuwtje voor ons, Nederlanders, trof ik aan in „64", nummer 28 op de laatste bladzijde in de Miscellaneous-ru- briek. In een toernooi in Noorwe gen, dat werd gewonnen door de Fin Rantanen met de Pool Bed- narski als tweede, eindigde Daan de Lange op een gedeelde derde plaats. Vroeger was hij, volgens „64", midvoor van AJax en het Nederlands elftal, thans is hij een van de sterkste schaakspelers van Noorwegen". U ziet het, iemand met een Ne- Jan Mulder derlandse naam hoeft in Parijs maar gepakt te worden voor hasj-smokkel of in Noorwegen bij het schaken een derde plaats te behalen, of prompt wordt hij ge brandmerkt als „speler van AJax", en als het even kan ook als Nederlands elftalspeler, want dat zijn voor de buitenlanders mo menteel twee synoniemen. SN „Ik zat er voor de moQie schijn. Dat was alles". Dokter G. D. Maas zegt dat met n waarin teleurstelling is vermengd met berusting. In mei-1971 werd hij door de L<eidse ui teraad benoemd tot 'medisch deskundige' in de raad van beheer van de Sportstichting. tzó lang geleden legde hij, wat ontmoedigd, die functie neer. Van zijn idealen (een 'eekuur, een verantwoorde medische sportkeuring, speciale sportmedische faciliteiten psporters) was bitter weinig terchtgeko men. as: „Het begin was al niet ^digend. Na mijn benoeming aan mevr. Den Haan, de voor sportzaken, wat ze nu ij van mij verwachtte. Dat et zeggen: ze wist het een- et. Maar Je gaat toch aan lang op de plaats rust heeft staan bij de Sportstichting vergist goedgekeurd zelden het Jaar daarna de hoop "iets tot stand te zich toch deerlijk. In die periode wordt afgekeurd. Dat percentage is irengeai. Dajt is niet gelukt, heeft hij een groot aantal sportlieden te verwaarlozen. Dan krijgen de bu- uit Leiden en omgeving behandeld reaus de handen vrij voor scherpe voor letsels opgelopen op de sportvel den. En hij heeft hen daarna gead viseerd hoe en wanneer zij weer met logelijkheden voor de toe aren ook zo gering dat ik et heeft geen nut nog laai- uit te maken van de Sport- Om iets te kunnen onder- eb Je steun, geld nodig. Dat niet. En aan het politieke ion je zien dat het er voor- s: „Geld heb ik, op een enkele niet zou komen. Van de uitzondering na, ook niet willen was niets te verwachten, hebben. Als ik een 'honorarium was op een begroting voor gaan vragen dan zou de sport nog keuringsbureau precies het- duurder zijn geworden. En sport kost het doen?" irag genoteerd staat als het de beoefenaars al genoeg. Dat men en als er wèl kwetsuren zijn gaat 'bij deze groep nog om een ta- dan zou heel wat verlet kunnen wor den tegengegaan". melijk eenvoudige controle. Verder hoeven sportmensen tussen de 1 Wie uit dit alles nu de conclusie 30 jaar niet elk Jaar te worden ge- trekt dat sportarts Maas twee jaar keurd. De ervaring heeft geleerd dat wie in deze leeftijdsgroep eenmaal i (jaarlijkse) keuringen voor: jonge mensen in de puberteitsjaren, men- van veertig en ouder, herkeurin- training en wedstrijden mochten be- gen na ziekte of ongevallen, mensen ginnen. Als groot sportliefhebber die zware sporten bedrijven en top hi j is al jaren de medische begelei- sporters. (Om een voorbeeld te noe- der van de roeivereniging Asopos men: het eerste elftal van UVS zou stak hij er veel tijd en geld (voor elk Jaar een zeer uitgebreide keuring apparatuur e.d.) in. Daar stonden moeten ondergaan). Daar zouden vrijwel geen inkomsten tegenover. Geen geld eventueel electro-cardiogrammen aan te pas moeten komen, röntgen foto's van de borst e.d. en zeker een bloedcontrole. artikel is het accent geval- snee-sportman in Nederland daar Maar en dan komen we weer len op twee punten: verhelpen van nog nauwelijks weet van. Over de bij het begin van het gesprek terug— blessures en keuringen. Maar me- vele andere facetten van de medi- wie gaat dat allemaal betalen en wie dische begeleiding in de sport behelst sche begeleiding in de sport een an- aanzienlijk meer, al heeft de door- dere keer. DEN HAAG De zevende par tij van de tweekamp om het we reldkampioenschap dammen is de kortste en meest oninteressante geworden van de tot nu toe ge speelde partijen. Na 49 minuten (22 zetten) werd op voorstel van de wereldkampioen tot remise be sloten. De stand in de tweekamp is nu Sijbrands 8, Andreiko 6 punten. De vele damliefhebbers, die tot dusverre nauwelijks aan hun 'trekken zijn gekomen wegens de geringe strijdlust in de voorgaande panty en, zullen met een gevoel van onbehaïgen naar huis zijn gegaan. Want om drie kwartier te moeten aanzien hoe sterk de bedlde coryfeeën wel zijn in ruiï- manoeuvres, kan niet goed zijn voor het humeur. Het ziet er dan ook naar uit, dat degenen die zich vroeg in de middag uit hun werkkring losmaak ten om toch vooral niets te missen, het verder voor gezien zullen houden en hun tijd en enltreegeld aan iets anders besteden. Historisch is het feit dat woens dagavond in een clubcompetiti e - wed - strijd van de derde klasse van het Haagse district een speler aan zijn reeds op leeftijd zijnde tegenstander een remise-voorstel deed, dat werd afgeslagen met de reactie: "Wij zijn nog maar pas begonnen". Toen de ander daarop reageerde met: "Dat doen Sijbrands en Andreiko ook", re pliceerde de oudere heer met: "Daar ben ik een keer geweest, maar daar zien ze mij niet meer". Zo zal de dam - enthousiast uitWa- geningen er ook wel over denken toen hij tegen half vijf het Congres gebouw binnen kwam om te horen dat de partij al voorbij was. Nu zijn er mensen, die beweren dat Andreiko niet wil dammen en dat Sijbrands er eigenlijk weinig aan kan doen. Maar de meest fervente Sy- brands-aanhanger zal toch moeten toegeven dat de wereldkampioen itoch ook de plicht heeflt zelf iets te laten zien. Wits vierde zet 28-22 in de zevende partij is er bepaald niet een waar een tegenstander door geïnspireerd kan raken. De spelers hebben ver plichtingen, ndet alleen tegenover het publiek, maar ook tegenover hun sport. Tot nu toe hebben ztf van de match om het wereldkampioenschap een karikatuur gemaakt, die welis waar vlug en gemakkelijk geld op levert, maar in de toekomst wel eens uiterst nadelig voor de damsport zou kunnen blijken te zijn. Men kan zich afvragen welke sponsors er met dit voorbeeld voor ogen nog in geïnte resseerd zullen zijn om tegen betaling van enkele tonnen een dergelijk ge beuren te financieren. De zevende partij had het vol gende verloop: "Wdit": Sijbrands "Zwart": Andreiko. 1. 32-28 18-23; 2. 33-29 23x32; 3. 37x28 13-18 4. 28-28 (in plaats van het sterke 38-32 neemt wit een ruil waardoor veel schyven van het bord verdwijnen)418x27 (zwart ziet er wel wat in anders had hij wel 17x28 geslagen); 5. 31x22 17x28; 6. 29-24 20x29: 7. 34x32 16-21; 8. 39-33 21-26; 9. 44-39 9-13: 10. 32-28 19-23 (duldt wiit niet in centrum)11. 28x19 14x23 (wit gebruikte tot hiertoe 18 en zwart 10 minuten bedenfctyd)12. 42-37 12-18: 13. 38-32 7-12; 14. 32-28 (ontneemt zwart nu centrum) 23x32; 15. 37x28 10-14; 16. 40-34 14-19; 17. 34-29 5-10 vindt het blijkbaar niet erg dat wiit veld 24 gaat bezetten); 18. 29-24 19x30; 19. 35x24 10-14; 20. 45-40 11-17; 21. 36-31 26x37; 22. 41x32 6-11, remise op voorstel van wit (wit gebruikte 29 minuten bedenktijd en zwart 20 minuten bedenktijd). Stand na 22 zetten: "Wit": 12 stukken op: 24, 28, 32, 33, 39. 40. 43, 46, 47, 48, 49. 50. "Zwart": 12 stukken op: 1, 2, 3, 4, 8, 11, 12, 13, 14, 15, 17, 18. ■voor, terwijl kosten, sala- personeel absoluut om- n dan is duidelijk dat er ik aan mijn eigen roei Jongens. En verenigingen hebben meestal geld. Nee, op financieel gewin eteringen niets terecht kan was ik helemaal niet uit. Waar het i maar niet eens te spre- mij wel om ging, dat was een orga- ie extra voorzieningen die nisatievorm, waarin die taken, die oog had. En omdat ik er medische begeleiding een plaats zou or voel ergens voor de scho- krijgen. Maar als het rijk, de pro- te zitten, ben ik er daarom vincie en de gemeente in dit opzicht niets doen, moet ik het dan alleen opknappen? Moet ik er dan in mijn rijpelijk eentje tegenop boksen? Het spijt me, maar daar voel ik niets voor, dat is is (als anatoom verbon- medische faculteit van It van Leiden) vindt de 'aarop in Nederland de sport wordt begeleid vreemd e n eüjk. „Overal hoor Je, ook 'ege, dat mensen voor rr oudheid moeten bewegen en - rt doen. Maar om dat dan medisch te begeleiden daar 'fo nauweliijks aandacht aas schudt het hoofd. „Ie- een stevige blessure oploopt wedstrijd, gaat doorgaands olgende dag naar zijn huis- ar de huisarts (met wie ik in 'Verigens erg goed heb sa- ïkt) is voor dit soort kleine niet opgeleid, hij krijgt er ;1 mee te maken. De rde kan meestal wel gewoon doen, dus ach 'Wen is de hulp van een rapeut nodig. Maar die et door het ziekenfonds be- moet eerst toestemming t 'rden gevraagd. Daar gaan irheen, voor de genezing na- Wstbare dagen. Wat dat be- een ambitieuze sportman t üet te zeggen. 't om zwaardere blessures yen sporbmensen nog wel hun werk thuis. Je zou jf^at het bedrijfsleven er en op gerichte medische aandringt. Maar daar is oke van. Terwijl ik er toch f tuigd ben dat daardoor heel IUres zouden worden voorko- owbegonnen werk. Ik moest het alle maal in mijn vrije tijd doen, ik had uit mijn baan moeten stappen om het allemaal goed en grondig te doen. Het ging niet langer zo. Ik moest er een punt achter zetten". Sportkeuring De sportsartsenij is in Nederland een zeer zwak ter been zijnd kindje. Volgens dokter Maas zyn er niet meer dan 100 artsen die zich sport arts kunnen noemen. Die titel zegt overigens weinig om de eenvoudige reden 'dat hij niet beschermd is. Wie als arts enige kennis van sport bezit, weet in elk geval één ding zeker: de sportkeuring in Nederland stelt meestal niet veel voor .Maas: „Ieder een weet dat die keuringen bedon derd gebeuren, er is geen an de? woord voor.Dat is niet zozeer de schild van de artsen die zich ermee belasben, als wel het gevolg van de bestaande procedure en het bekort aan geld en apparatuur. De sportkeu ringsbureaus moeten veel te veel mensen keuren om het goed te kun nen doen. En het komt ook voor, door het ontbreken van controle bij de mees te bonden, dat niet-gekeurde spelers doen alsof ze wel gekeurd zijn en rustig in wedstrijden uitkomen. Hoe zou het dan wel moeten? Ten eerste zou het al een hele verlichting voor de sportkeuringsbureaus zijn als het, zeer grote aantal k^d^vern dat Jaarlijks met sport begint, zou wor den gekeurd door de schoolarts. Het DJAKARTA Rudi Lubbers verklaarde gisteren na aankomst in Djakarta tijdens een door de tv overgenomen persconfe rentie vol vertrouwen te zijn voor het gevecht over twaalf ron den van zaterdag 20 oktober tegen oud-wereldkampioen zwaar gewicht Mohammed Ali (Cassius Clay). "Ik ben niet gekomen om zo maar wat te boksen, maar ook om (e proberen te winnen", aldus Lubbers. "Volgens mij is Ali de meest imponerende bokser die ooit heeft bestaan. Maar eens komt er een tijd dait het hoogtepunt voorby is. Het einde van Ali komt sneller dan hij zelf vermoedt. Ik ben me eivan bewust dat hij wel eens meer moeilijkheden heeft gekend tegen etn kleinere tegenstander, zoals bijvoorbeeld Joe Frazier". Toen de eveneens aanwezige Mo- 1" ammed Ali dat hoorde, barstte hij woedend los: "Die man is een dwaas. Iemand zoals hij, die de euvele moed heeft het tegen mij op te nemen, moet wel dwaas zijn". De impulsieve Amerikaan sloeg van boosheid met beide handen op de tafel en zwaaide een vuist voor de ogen van Lubbers keen en weei. Uiteindelijk duwde de coach *&n Ali, Angelo Dundee, zijn pu pil met zachte hand terug naar zxjn stoel. Lubbers voorspelde na cHt incident dat het op 20 oktober een goede partij zou worden, maar weigerde iets over de afloop te zeggen. "Ik ben niet zo best in een woordenstrijd buiten de ring". Mohammed Ali had al eens eer der verklaard dat Lubbers goed ge noeg zou zijn om het een paar «enden tegen hem uit te houden. Ditmaal verwees de 31-Jarige Amerikaan naar de goede presta- tielijst van de 28-Jarige Lubbers, 'lk heb die lijst eens nauwkeurig bekeken", aldus Ali, weer op zijn bekende babbeltoon. "Lubbers is een goede bokser. Te goed om een voorspelling te kunnen doen. Ik zie ?an zijn gezicht dat hij goed is. Hij moet wel goed zijn, want hij heeft een knap uiterlijk. Ik zie er ook wel aardig uit. Alleen goede boksers kunnen er ook nog knap uitzien, omdat zij niet veel klap pen krijgen. Lelijke boksers zijn met goed. Frazier is lelijk. Fore man is lelijk". Later zei Moham med Ali over de kansen van Lub bers: "Als hij mij verslaat zal ik niet naar de Verenigde Staten te rugkeren. Ik zou nog liever Indo nesisch staatsburger willen wor den". Ali voegde er aan toe dat zijn uMelndelijke doel Joe Frazier is, boewei hij nu voornamelijk aan lubbers dacht. "Ik maak me nog niet druk over Joe Foreman. Ik wil Frazier te pakken nexnen. Daar heb ik wel enkele redenen voor. Ik wil mijn prestatielijst van smet verlossen. En als ik Frazier eenmaal heb verslagen, komt Foieman misschien vanzelf wel". Ali zei voorts dat er volgens hem getn discussie mogelijk was over wie er het alleenrecht op de we reldtitel heeft. "Zodra ik de kans krijg er om te mogen strijden zal ik kampioen zijn". Hij bevestigde belichten over plannen zich bin- gestaam wil ik ermee stoppen. Ik word ook een Jaartje ouder. Wat Mohammed Ali nenkort terug te trekken. "Als ik ik daarna ga doen weet ik nog in de Verenigde Staten, w tegenover Frazier en Foreman heb niet. Ik heb nog zoveel bezigheden nu niet nader op kan ingaan",

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 15