Muzikale
hutspot
\0
BALLY
Oud toch
nieuw
LEIDEN
schoenen
een
lust
om op
te lopen
Van Dalen
Donkersteeg 21, Leiden
De Burcht verraste in de
optocht door in nieuwe
hippe uniformen aan te
treden.
Op foto's van
Jan Holvast,
Jan Hubers en
Frans Nijssen
DONDERDAG 4 OKTOBER 1973
Ja, en dan is het rond de klok van
twaalf. En dan ga Je (dit keer op
uitnodiging) naar de Doelenkazerne,
waar oud-chef-stad van deze krant,
Sam Platteel, me de volgende opmer
king in de oren fluisterde, terwijl we
op de hutspot wachtten: „Het is voor
het eerst sinds 40 Jaar. dat ik niets
meer voor de krant kan doen, met
betrekking tot 3 oktober. Een vriend
zei net dat ik in al die Jaren een
monument was geworden". Ik weet
dat Sam verre van ijdel is en daar
om zet ik die zin even neer Hij liep
er trouwens mooi by in het statige
zwart.
sjezen voorby rollen en wanneer de
fraaie dame (die waren allemaal zeer
fraai uitgedost) raak had gestoken,
Grauw was de lucht, vroiyk was
de „Muzikale Hutspot". Met één hele
grote tegenvaller; ik heb er al eens
eerder de aandacht op gevestigd: het
„brozemwerk". Tien lieden met een
voor velen (zeker uit het publiek)
volstrekt afkeurenswaardig voertuig,
dat ooit eens brommer heette en
waarvan de geluidssterkte op nog
meer afkeurenswaardige manier
kunstmatig tot vormen was gebracht,
dat horen en ruiken Je verging, nou
die dingen reden vóór de wagen,
waarop vrolyke mensen zaten die een
stukje West-Side Story uitbeeeldden.
Toen deze lieden echter op de Bree-
straat wat van hun danskwaliteiten
wilden laten zien, kon dit natuurhjk
niet vanwege het lawaai van de
reeds eerder genoemden. Triest hoor,
zeer trelst. En ik sta niet alleen.
Voor de rest van de stoet niets dan
lof, hulde en mooie woorden. Zeer
opvallend was „De Burcht", de mu
ziekvereniging, die we 's morgens in
de Waag hadden zien optreden (voor
de 15e keer) in het bekende rood-wit.
En wat zien we 's middags? Nauwe-
lyks te geloven: fraaie oranje-bruine
pakken, die Je al van heinde en verre
ziet aankomen. Allemaal dezelfde
schoenen en stropdassen. Zeer origi
neel en een compliment waard. En
ook hier sta ik niet alleen. Harmo
nieverenigingen, mits niet strak mi-
li tairistisch marcherend, hebben
nhjn grote liefde.
Staande op het balkon van de
Stadsgehoorzaal zag ik geregeld een
meneer uit het publiek, die de paar
den een klontje kwam geven als er
even moest worden gestopt. Heel
leuk, myn „boosheid" om het te on
pas rotjes afsteken by de buren
werd daardoor getemperd.
Ja, en toen was de optocht afge
lopen. Links de Breestraat inkijkend
zag ik wat verdwaalde dranghekken
en plukjes mensen, rechts drommen,
zeeën en hordes die allemaal naar
huis toegingen of snel nog even el
ders gingen staan om alles nóg eens
voorby te zien trekken.
Wat doe Je in de avond, als Je
persé iets wilt doen dat betrekking
heeft op de festiviteiten? Precies,
dan ga Je naar het lunapark en ik
ga dan altyd naar de waarzegger
toe. Lekker is dat hoor. Je binnen
niet al te lange tyd gehuwd te zien
met een forse zwarte dame. Ik moet
haar alleen nog ontmoeten.
De drive-in-show, waar radio Ve
ronica een dikke vinger in de huts
potpap had, was een vroiyke en
angstige zaak. Vroiyk omdat al die
mensen en mensjes het naar hun zin
hadden en vroiyk ook, als Je de
heren van de 3 oktobervereniging de
kaartjes zag scheuren. Angstig was
het als Je ze binnen zag komen.
Duwen, drukken en zelfs opstouwen.
Het geluid was veel te hard, maar
het kan niet anders. En Lang Tall
Ernie was goed gek en lekker wild.
PAUL WOLFSWINKEL
By de Waag aangekomen zag ik al
een enorme ry mensen staan met
emmertjes en pannetjes om DE ha
ring en HET wittebrood in ontvangst
te nemen. Inderdaad, over de hele
wereld weet men ervan, maar als Je
het meemaaktHet heeft echt
indruk op me gemaakt: de geschie
denis herleeft zonder zich te herha
len. De mannen van de 3 October
Vereeniging, mooi in de pandjesjas,
de gehele dag door, zelfs bij Vero
nica's drive-in show, waarover straks
In de muzikale hutspot van de 3-oktoberoptocht zat natuurlijk
een Amerikaans klapstuk: de Showboat "voer" door Leidse
straten.
mm
trokken.
Naar Dolf Del Prado, by voorbeeld,
de man die Leiden een bloedheet
hart toedraagt. Een man ook, die ge
weldig lekkere muziek maakte, mu
ziek die van het begin tot het eind
veel, zeer veel mensen trok. En
waarom niet? De Oud-hollandse
markt was eveneens een ontzettend
druk bezocht geheel. Naast het vak
werk (een tingieter, een kaarsenma
ker, een mandenvlechten zowaar een
standwerker gezien, die we eigenlyk
op 5 september hadden moeten heb
ben. Druiven verkocht-ie. En hoe!
In hutspot zitten veel ingrediënten, In de muzikale ook. Een stuk bruisende romantiek in de vorm
van een zigeunerorkest (boven) en een brok harde werkelijkheid in d,e vorm van een troep
brommers ter omlijsting van de West Side Story (onder).
It U op als lid of wordt
ateur, bel: 32679
MUZIEKVERENIGING
„DE BURCHT",
Leiden.
pgericht 27 september 1954
1URCHT" voor de 4e maal in
bijna 20-jarig bestaan in het
tft dit in de 3-oktoberoptocht
cn zien; het resultaat van men
ie liever niet iedere avond naar
v kijken, maar een muzikale
beoefenen, waar ze hun leven
lezier van hebben,
we spelen? Eigentydse muziek,
in de harmoniewereld.
I dit ook? Dat kan, iedereen is
T U OP ALS LID! U kunt dit
door aanmelding in ons repe-
taal by de fa. Krantz aan de
Sr acht op MAANDAG en
DAGAVOND!!
ELT U EVEN OP? Het tele-
ttmmer is: 32679.
)e kalief zelf zal er ook wel geweest zijn, maar de fotograaf
werd meer getroffen door deze schone, zittend op een brok
kracht, dat maar zelden het Leidse plaveisel aanraakt.
ben ie mooi op 3 oktober
en dat weet je zelf best
