Castle in Spain'
eikt naar de top
THAT's SOUL
lZNAVOUR...
ORMIDABLE
„Uiterst vakkundige na-aperij"
Luister-elpee van de
legendarische Reeves
Danny Kortchmar beter tot zijn
recht als lid van The Section
Frank Zappa: een vat vol verrassingen
Amadeus
Kwartet:
'n zesje
ERDAG 4 OKTOBER 1973
eigenlijk maar één echt bezwaar,
en daar kan de groep zelf weinig
aan doen: de opnamekwaliteit
laat te wensen over. Zo erg zelfs,
dat er in het "uitloop"-stuk van
de plaat de raad gegraveerd staat
om de volumeknop maar flink
open te gooien. Dat is dan ook
wel nodig, want bij afspelen met
een gematigd aantal decibellen
mis je heel wat van de begelei
ding.
Wie de volumeknop echter in
derdaad hanteert onder het motto
"niet kinderachtig wezen" krijgt
als dank voor' zijn inspanning be
paald fijne muziek te horen. Het
van C.C.C. Inc. bekende folkach-
tige geluid, dat zo langzamer
hand aardig geperfectioneerd be
gint te worden, en een paar uit
stekende composities, overigens
afgewisseld door een aantal mid
delmatige.
Het mooiste dat de vaderland
se muzikanten de luisteraar te
bieden hebben is naar mijn idee
"The mill", een compositie van
het om studieredenen opgestapte
groepslid Jan Kloos. Dit nummer
wordt opgeluisterd door een sa
menzang, die niet hoeft onder te
doen voor wat gerenommeerde
buitenlandse groepen in hetzelfde
genre bereiken. Erg fijn vind ik
ook het wat lyrische "Slaaplied
je", waarvan overigens alleen de
titel Nederlands is.
Heel anders, veel sneller en uit
bundiger, maar daarom niet min
der plezierig is het titelnummer.
Dat geeft ook de violisten in C C.
C.-. de kans om hun niet geringe
kunnen te tonen.
"Castle in Spain" die een groep
laat horen die de absolute top
klasse dan nog wel niet hele
maal bereikt heeft, maar die er
niet ver vanaf zit. BvflD
"Kootch" --Danny Kortchmar
Warner Bros. Records K
46238
„Forward motion" The Sec
tion Warnier Bros. Records WB
46 215 (BS 2714)
Tweemaal Danny Kortchmar.
Om te beginnen zijn solo-LP
„Kootch" getiteld naar de bij
naam die Danny heeft gekregen
bij zijn werk met sterren als Ja
mes Taylor en Carole King. Bo
vendien een plaat van The Sec
tion, een groep waarin Danny een
hoofdrol speelt.
De reden dat deze twee platen
hier onder één noemer gebracht
zijn is niet alleen het feit, dat ze
vrijwel gelijktijdig op de Neder-
Wat is soul?
In een deel van Amsterdam
heeft de jeugd een aardig onder
scheid gemaakt. Je kunt daar tot
één van deze twee groepen beho
ren: of je bent 'underground' en
dan behoor je tot en beweging
die zich hoofdzakelijk beperkt tot
het disoussiëren en het luisteren
naar keiharde experimentele mu
ziek, of je bent 'soul'.
Als Je tot de soul-groep behoort,
kun Je maar moeilijk stilzitten
(dat mag trouwens niet eens an
ders lig Je er onmiddellijk uit),
dan dans Je het liefst op gevoeli
ge muziek. Als muziek is soul
wellicht het beste te verhalen met
deze term: muziek die gevoelens
uit. Toegegeven, het is een vage
omschrijving, maar wie in de
tails wil weten wat soul (muziek)
nou eigenlijk is, moet een van de
LP's uit de serie That's Soul ko
pen. Dat is een reeks platen,
waarop de erg groten van de soul
verzameld zijn. Zoals op de twee
de uitgave (That's soul 2) de 'mil
lion-sellers' (That's Soul) Aretha
Franklin (Spanish Harlem)
Brook Benton (Shoes), Otis Red
ding (Give Away non of my Love)
en Wilson Picket (Don't knock
my Love, part I) om er maar *n
paar te noemen. Wie één van die
platen heeft gedraaid, die weet
het: That's soul.. P.deT.
landse markt zijn verschenen.
Het is ook nuttig om de twee pla
ten eens met elkaar te vergelij
ken. Dan blijkt namelijk, dat
Danny Kortchmar weliswaar een
uitstekend muzikant is, die goed
met zijn gitaar overweg kan,
maar dat hij zonder goede com
posities en zonder een paar men
sen van topniveau om zich heen
toch niet zo'n geweldenaar is.
Zijn solo-langspeler "Kootch" is
niet slecht, maar zeker ook niet
boordevol inventiviteit. Technisch
gaaf uitgevoerd materiaal van
middelmatige kwaliteit, dat is de
indruk die "Kootch" achterlaat,
naast het bewijs dat het schrij
ven van muziek niet Kortchmars
sterkste zijde is.
Anders vergaat het Danny op
"Forward motion", de tweede
LP van "The Section", een groep
die bestaat uit Russ Kunkel
(voortreffelijk drummer), de ge
renommeerde bassist Leiand
Sklar en pianist-organist Craig
Doerge.
Dit kwartet slaagt er wel in om
muziek te maken die boeit. In
strumentaal werk, dat een gede
gen structuur vertoont, die zelden
geweld wordt aangedaan door
een te groot enthousiasme van de
musici in de soli. Ook wanneer
één van de leden zich mag "uit
leven" blijft de muziek glashel
der. En dat presteren niet alle
popgroepen die zich op het glad
de ijs van de louter instrumentale
muziek wagen. Slechts één num
mer vind ik bepaald niet aantrek
kelijk op deze plaat: "Get down,
piltdown", een bassolo die welis
waar laat horen dat Sklar zijn
vak verstaat, maar die -wellicht
juist daarom- verveelt. Voor het
overige een LP van een heel be
hoorlijk niveau.
BVD
irles Aznavour - Aznavour...
Mable - Barclay 395.005 f 10
gelegenheid van het bezoek
harles Aznavour vorige week
ïederland bracht samen met
lochter Seda is er bij Barclay
joedkope promotieplaat ver-
len met daarop twaalf van de
successen van deze kleine,
Fransman. Charles Azna-
werd 49 Jaar geleden gebo-
i - hoe kan het ook anders -
s. en boekte de eerste suc-
zanger gek genoeg niet
Ken land maar in Amerika
atiada waar hij dank zij de
van Edith Piaf in de jaren
e tweede wereldoorlog (kon
den.
Sen land duurde het tot 1954
hij in brede kring waarde-
oogstte. Sindsdien is 't cres-
gegaan. Het ene chanson na
mdere zong hij naar de top.
Tad op in alle grote theaters
de wereld. Carnegie Hall in
York, waar hij van het En-
gezongen For me fordibale
vereldhit maakte, en Moskou
naar eens twee uitersten te
len.
Can niet meer zonder pu-
vertelde Aznavour onlangs
n interview. Van hem is ook
tspraak "Dit is een vak dat Je
de laatste snik opeist". Over
nummers op zijn nieuwe
promotieplaat behoeven we op
deze plaats de loftrompet niet
meer te steken.
Wie ook maar iets van het Fran
se chanson afweet kent de titels:
"Non Je n'ai rien oublié", "La
Boheme", "La mama" en "For
me formidable". Gezongen door
een man die zich met hart en ziel
heeft verknocht aan het Franse
lied en die dat doet op een ma
nier die zo indringend is, dat dat
in de wereld van de liohte mu
ziek een unicum genoemd kan
worden. Onvervangbaar. En wat
de plaat betreft: een tientje is te
geef.
B.vij.
Over-nite sensation Frank
Zappa and the Mothers of Inven
tion -- Discreet DIS 41000 (MS
2149)
Frank Zappa blijft een vat vol
verrassingen. Verwacht Je, dat
hij wel zal uitkomen met een LP
vol instrumentale, ontstellend in
gewikkeld in elkaar zittende mu
ziek. En dan blijkt hy plotsklaps
weer het idee te hebben gehad
om het 20 mansorkest niet mee
te nemen naar de studio, en met
een kleinere groep muziek te
gaan maken die zo op het eerste
gehoor -vrij eenvoudig van opzet
is. en die weer van teksten is
voorzien.
Een verrassing derhalve, en be
paald geen onplezierige, vind ik.
Wat mij betreft is Zappa nog al
tijd op zijn best als hij zijn knots
gekke teksten de wereld in
gromt, zingt of schreeuwt. Als el
ke zin nieuwe kolder of nieuwe
plaagstoten aan diverse adres
sen bevat. In dat opzicht is "Over-
nite sensation" bepaald geen
zwakke Zappa-plaat (al is de
"vader van de Mothers" in het
verleden wel eens scherper ge
weest in de satire)De plaat
kent een paar nummers die zo
verrukkelijke kolderiek zijn als
alleen Zappa ze kan maken. Al
moet Je wel voortdurend bedacht
zijn op dubbele bodems .Goede
voorbeelden zijn "Camarillo bril-
lo", "Zombie woolf" en "Dinan-
Moe Humm". Dat laatste num
mer is tevens het beste voorbeeld
van de wijze waarop Zappa zijn
teksten van muziek voorziet. Bij
oppervlakkig luisteren lijkt het
allemaal nogal simpel, maar bij
nader inzien bestaan nummers
vaak uit een paar thema's, die
razendknap verweven zijn, mu
ziek waarin je van alles kunt ver
wachten. In "Dinah-Moe Humm"
komt er bijvoorbeeld plotseling
een dameskoortje opdraven, dat
een "rol" in het verhaal zingt op
een onnavolgbare wijze, af en toe
alle snelheidsrecords in het zin
gen brekend. Gek, en nog functio
neel ook.
Opmerkelijk het houdt niet op
is ook de wijze waarop de bege
leiding in elkaar zit. De wonder
lijkste drumroffels, zeer onge
woon klarinet - en vioolwerk en
af en toe goede gitaar soli van
Zappa zelf.
Een plaat die in elk geval dui
delijk afwijkt van wat de muziek
markt doorgaans oplevert. Zappa
maakt eigenlijk zelf het meest
duidelijk hoe dat komt: "Ik weet
wel dat ik niet leuk ben, en dat
ik een waardeloze stem heb.
Maar ik ben precies gek genoeg
om voor Jullie te zingen. En ik
denk dat de kans vijftig procent
is, dat ik iets te zeggen heb".
Voelt u wel? BVD
Talkin' to your heart - .Tim
Reeves - RCA INTS 1425
Er zijn veel zangers, die wan
neer ze een lied ten gehore bren
gen, lijken te spreken. Het tegen
overgestelde komt ook voor, zij
het erg zelden. Een van die ar
tiesten die zo'n uitzonderlijke ga
ve bezit is de inmiddels legenda
risch geworden Jim Reeves. Het
bewijs levert hij op zijn nieuwe
album "Talkin' to your heart". En
we zullen ons niet opnieuw het
hoofd breken over de vraag hoe
het mogelijk is, dat er zoveel Ja
ren na zijn dood nog nieuwe op
namen worden uitgebracht.
Daarover is al genoeg gespecu
leerd. Zegt een bekende slogan
niet: vraag niet hoe het kan.
maar profiteer er van.
Op de nieuwe Jim Reeves-lang-
speler staan twaalf "gesproken
liedjes", een fenomeen dat in de
country and western-muziek veel
vuldig is toegepast, maar dat
slechts sporadisch naar Neder
land is overgewaaid. En dat nog
vaak in een slechte vertaling en
slecht "opgezegd". Hoe het eigen
lijk hoort laat Jim Reeves zien:
een koortje, een mondharmoni
ca, en een orkest als achtergrond
en dan met een stem, die alle re
gisters van het sentiment open
trekt, de teksten "zingend".
Neem bijvoorbeeld "Trouble in
the amen corner", het verhaal
over een broeder die uit het koor
wordt gezet omdat hij te oud is
Dit werk is in het Nederlands
Aan deze muziek
pagina werkten mee
Bert van Dommelen
Jan Preenen
Ron Harms
Paul de Tombe
Bram van Leeuwen
eindredactie en layout)
"verkracht" door Frans Nien-
huys met de vertolking "Broeder
Jacob". De verdienste van Jim
Reeves is dat je vergeet dat hij
niet zingt maar spreekt. Vandaar
mijn oordeel: een bijzonder fijn»»
"luisterplaat". B.V.L
Het verzamelde
hitwerk van
Arthur Conley
Arthur Conley. Star Collection.
Midi.
Veelzijdigheid kenmerkt neger
vocalist Arthur Conley. De ont
dekking van wijlen Otis Redding
wisselt op deze elpee, waarop al
zijn grote hits verzameld zijn,
soulmuziek af met rocknummers.
Gevoelige soulballades, gevolgd
door songs vol dynamiek en rit
miek.
Dat laatste is vooral vertegen
woordigd in het bijna opzwepende
Sweet Soul Music, zijn eerst top
per, waardoor Conley de tekst
schreef in samenwerking met de
bij een vliegtuigongeluk in 1967
om het leven gekomen Redding.
En verder o.m. in Shake, Rattle,
and Roll, dat Conley als sterke
opvolger van Sweet Soul music
de hitladders mee opvoerde en
Funky Street. De soul duikt tus
sen al dat geweld steeds als een
oase van rust op in nummers als
"Let nothing separate us" en 'T
ve been loving you too long to
stop now". Slownummers met 'n
overvloed aan sentiment.
Op de nostalgische toer is Ar
thur Conley als hij terug gaat in
de poptij d met het geesteskind
van John Lennon en Paul Mc
Cartney, Ob-la-di, Ob-la-da, dat
eerder o.m. op de plaat werd ge
zet door The Marmalade. J.P.
MOZART: Strijkkwintetten KV
593 en 614. Amadeus-kwartet.
DGG 139433.
Op de voor mij liggende laatse
twee strijkwintetten van Mozart
hoef ik eigenlijk niet in te gaan,
daar de tekst op de hoes hierover
meer dan voldoende informatie
biedt. Bovendien kunnen "Ken
ner und Liebhaber", wamt dat
moet men voor deze muziek wel
zijn, het best zonder een toelich
ting van mijn kant stellen.
De uitvoering door het Ama-
deuskwartet, versterkt door altist
Cecil Aronowitz, kan mij niet
erg bekoren. Over interpretatie
fouten en ongelijkmatigheden,
valt te redetwisten, over aperte
niet. De beide werken zijn kenne
lijk met grote haast ingestu
deerd. en de uitvoerenden drij
ven dan ook voornamelijk op hun
routine. Nergens wekt het spel
van de heren bewondering of ont
roering. De geluidskwaliteit is
kurkdroog, de tekst kan men het
best in de oorspronkelijke Duitse
versie lezen want de vertaling er
van is niet foutloos. Op alle pun
ten een mager zesje. R.H.
Long Tall Ernie and The Shakers
"It's a monster" -- Long Tall
Ernie and the Shakers Negram
NQ 20088
Long Tall Ernie en zijn Shakers
blijven met grimmige blik voort
gaan op het pad van de "ouwe"
rock and roll. Nog altijd met veel
succes. Sinds de kuiven met be
hulp van vet in forse slagen naar
achteren werd geharkt, de drei
gende gelaten door onheilspellen
de zwarte zonnebrillen werden op
geluisterd en Elvis tot het grote
voorbeeld werd verheven stromen
de optredens (kassa!) binnen, en
is ook de interesse van het pla
tenkopende publiek groot. Van
daar de met een spookachtig
feest geïntroduceerde LP "It's a
monster".
Een plaat waarvan de nauwe
lijks kunt verwachten dat hij nog
origineel zal zijn. Voor de roek-
puristen onder ons blijft het na-
aperij. Naar mijn idee mag dat
de pet echter nauwelijks kreu
ken. Erriie en zijn mannen apen
in elk geval uiterst vakkundig na,
en met hetzelfde nietsontziende
enthousiasme als hun grote voor
gangers. Het meest opvallende is
de knappe manier waarop Ernie
en zijn mannen niet alleen de mu
ziek maar ook de sfeer van de
prilste Jaren van de rock and
roll weten op te roepen. In de
snelle nummers gaat dat natuur
lijk nog niet zo ontzettend moei
lijk - goed naar het gitaarspel
van Chuck Berry luisteren helpt
al veel - maar in het langzame
"Dearest darling" is met name
Ernie onnavolgbaar bezig.
Je kunt Je natuurlijk ernstig
gaan afvragen hoe lang de formu
le- Long Tall Ernie and the Sha
kers stand zal houden. Het zal
vast niet zo lang zijn als de ech
te oude rockers het hebben vol
gehouden. Naar mijn idee kun Je
echter veel beter wat grinnikend,
en soms ook wel een beetje ge
ïmponeerd luisteren, en de roek-
trein van Ernie genietend over Je
heen laten denderen.
BVD
Thomas's 'Songs'
B. J. Thomas - Songs - Para
mount Records
De Paramount "stal" is sinds
kort uitgebreid met zanger B. J.
Thomas. Een voor Nederland nog
vrij onbekende naam. Opmerkelij
ke feiten uit zijn carriere tot dus
ver zijn de nummers "Raindrops
keep falling on my head" en
"Hooked on a feeling". Op zijn
eerst Paramount-album elf com
posities waarvan het nummer
"Songs" zonder twijfel de sterk
ste is. Het stemgeluid van Tho
mas ligt lekker in het gehoor,
maar daar blijft het ook bij.
Geen verrassende uitschieter, en
ook geen dieptepunten. 3.v.L,
Castle in Spain" -- C.C.C. Inc.
polydor 2925 016
nieuwe LP van de vader-
groep C.C.C. Inc. heeft
Granata
onRocco Granata
SPLO 5
mijnwer-
r. Granata is niet meer
denken uit de wereld van
lerlandse lichte muze. Al in
en 50 genoot hij een gro-
lulariteit met liedjes als
en het winnende liedje
in van de Italiaanse song-
in San Remo Buona not-
ibino.
a is het een paar Jaar stil
it rond Rocco, die zich te-
k: naar Belgie waar de zui-
en hem op dat ogenblik
apprecieerden. Maar de
tijd is Rocco weer hele-
erug. Ik hoef u maar lied-
s "Zomersproetjes" "Dan-
de daken" en "Lieve Heer
edelij" te noemen en u
rat ik bedoel.
muzikale prestaties van de
orde, maar prettig in het
liggende wijsjes die op een
tieloze wijze worden gezon-
oor de kleine zwartharige
Op de elpee 'Spotlight on*
allemaal terug te vinden,
ef de oude successen.
B.vXi.
