Mèle en Sonneveld in 'n
[>er-Hollandse familiefilm
„Angela": zwak slot
UARCEL MARCEAU ALS FILMACTEUR
SEX TOT
IN DE
AUTOBUS
Nederlandse film op
festival van Nyon
Vervelende maffiafilm
IJDAG 23 SEPTEMBER 1973
FILM
PAGINA 17
jèle Bloemendaal is op de versiertoer. Aan haar de taak
Wim Sonneveld te verleiden. Erg veel succes heeft ze
ar niet mee. Adèle: ,,Dat gebeurt op een zeer ongenuan-
erde manier. Zoiets stuit de lieverd tegen de borst". Dolle
et. Gesproken wordt over wéér een nieuwe Nederlandse
eed film. Titel van het komische geval ,,Op de Hollandse
er" met daarin onder meer Joop Doderer, Maya Bouma
Wim Sonneveld, die als reisgids niet alleen over zijn
ïaapjes moet hoeden maar tevens Adéle van het lijf dient
houden.
„Voor mij is het een flinke hap,
omdat er door het fragmentarische
geheel nooit sprake is van een rol,
waar Je naar toe kunt groeien zoals
bij tv".
ze maand zijn de opna-
begonnen. Voor die opnav
hoopt men zeven weken nodig1
ïebben. „Op de Hollandse toer",
i één miljoen en zal met
itmis in de bioscopen gaan
lien. Het scenario van de film is
jmstig van de Engelsman Alan
teney, in nauwe samenwerking
Wim Sonneveld, Friso Wiegers-
en Fred Denker. Regisseur is de
elsman Harry Booth, die onder
twee bioscoopfilms van „On
buses" (De Dubbeldekkers) ver-
'digde.
„Geen tv meer"
Parré
de Hollandse toer" is bedoeld
en familiefilm. Wim Sonneveld
t een reisleider, die met mede-
king van chauffeur Jan (Joop
Ier er) een gevarieerd gezelschap
week Nederland moet laten
Zolang de .gids op historische
,tsen beter geïnformeerde colle-
na kan praten, lukt hem deze
Wanneer de chauffeur echter
p in het glaasje kijkt en er
nog liefdesperikelen ont-
lijkt alles danig uit de hand
open.
erbezet
Sonneveld, behalve één van de
fdrolspelers ook de man achter
dee, is niet alleen tijdens,
ook tussen de opname van de
door een overbezette baas. Hij
vriendelijk in het voorbijgaan,
is dan direct weer verdwenen
i een volgend fragment te be
ken èf om allerlei zaken (met
meer Jos van der Valk van
TtO) te regelen.
Ie Bloemendaal is evenals Maya
n regisseur Harry Booth
id tot een babbel voor de "goeie
Joop Doderer is afwezig.
Adèle, gehuld in opvallend
k (een creatie voor de pro-
tde), betekent deze rol een twee
confrontatie met het medium
In „NaaJkt over de schutting"
Frans Weisz, die midden okto-
uitkomt, mocht ze voor het
fc kennismaken met die andere
e: „Dat was echter zo'n kleine
(8 draaidagen), dat, toen de
op was, ik er net aan gewend
te. Die eerste draaddag met
is was bar slecht, ik heb ge-
gemerkt, dat filmen een heel
er ambacht is dan tv-maken. Je
at het niet zomaar gaan doen.
Adèle is „verduveld" blij met haar
aandeel. Niet alleen omdat het voor
haar de eerste keer ds om met Son
neveld te werken, maar tevens om-
khaar de eerste keer is om met Son
neveld te werken, maar tevens om
dat ze hoopt op die manier ook in
de toekomst meer voor film te kun
nen doen .Het liefst in het komi
sche genre, zoals nu het geval is,
want „Wat zien ik" (hiervoor sloeg
ze een aanbieding af), „Blue Mo
vie", „Frank Eva" en meer van
dergelijk werk, lust ze bepaald niet.
Behalve in acht afleveringen van
„Citroentje met suiker", als de uit
Spanje teruggekeerde Tante Toos,
hoeft tv voor haar niet meer. Adèle
fel: .Misschien zal ik ooit nog een
kleine bijdrage leveren aan een
programma van Rob Touber. Voor
de rest kap ik ermee. Als je ziet
wat de een of andere juffrouw uit
het buitenland voor die tv verdient
en Je vergelijkt dan het vele werk
dat jij daar voor zó weinig geld
doet, dan hoef ik zo'n onderbetaal
de tv-show niet meer".
Terug naar- „Op de Hollandse toer",
een werkzaamheid die er voor Adèle
zonniger uitziet („Je krijgt toch
niet te horen wat ik ermee ver
dien").
Oyer het werken met Harry Booth
is Adèle verrukt. „Harry is een hele
tactvolle, geroutineerde man. Zalig,
dat die man „Dubbeldekkers" heeft
gedaan. Lekker ordinair en vreselijk
vulgair. Wat dat betreft ds „Op de
Hollandse toer" nauwelijks verfijn
der, alhoewel het weer wat anders
is".
Ook verrukt over de regisseur is
Maya Bouma. „Een grandioze
schat". Maya heeft het op het
ogenblik, na een zeer rustige perio
de, weer razend druk .Het leven be
gint voor haar nu bij veertig (ze
wordt het in oktober). Opgedirkt
als een struise Groningse in zon
dagse kledij (kraakheldere blouse
onder haar zwarte overgooier) zegt
ze in de film een vrouw te spelen
van vijftig. De dame praat Gro
nings, hetgeen voor Maya totaal
geen bezwaar is (ze komt er van
daan). Ze vindt het een machtige
rol ondanks dat ze er om vijf uur
voor moet opstaan om op die ma
nier op tijd op de set te verschij-
Sonneveld tijdens de opnamen van de nieuwe Nederlandse film:
Maya is met Joop Doderer 's
avonds weer present in een theater
ergens in den lande om daar het
deze week in première gegane stux
„De grote versierder" neer te zetten.
Evenals Joop Doderer, die tevens
enkele middagen per week nog
„Swiebertje"-voorstellingen geeft en
ook nog moet opnemen voor de
nieuwe serie, zal de drukke dag-in
deling ook haar goed afgaan. Maya,
die voor volgend jaar veel tv op het
programma heeft: „We worden hier
goed in de watten gelegd en de
sfeer is erg leuk". Voor Maya Bou
ma is het de vierde keer, dat ze in
een film te zien is.
Ook voor Sonneveld is het filmen
geen vreemde bezigheid. Na „Willem
Parel" kwam in 1957 Hollywood,
waar hij een belangrijke rol had dn
de film „Silk Stockings" naast Fred
Astaire en Cyd Charisse.
Sonneveld loopt al Jaren rond met
het idee om een film te maken. In
eerste instantie zou dat een produk-
tie over zijn leven worden. Dat
bleek echter niet te verwezenlijken.
Vandaar „Op de Hollandse toer",
waarin Sonneveld ook nog als zan
ger te horen is. Dit vrij onopval
lend - zijn stem is bijvoorbeeld
plotseling ergens te horen op de ju
ke-box - zodat de komedie bepaald
niet in de zoveelste film-musical,
waarin zelfs boodschappen
worden gedaan, verzandt.
Het lonkt allemaal naar een komi
sche werkelijkheid, die wellicht on
danks de oerhollandse titel en een
kleine rol van Barry Hulshof in het
Ajax-stadion, ook naar het buiten
land getransporteerd wordt onder
de titel „Going Dutch". De wereld-
rechten staan in elk geval al op
naam van 20th Century Fox.
Regisseur Harry Booth, kleine ge
zellige veertiger met pretogen .ziet
dat ook wel zitten. Hij werkt er in
elk geval hard aan mee en büjft,
ondanks het korte tijdsbestek waar
binnen de film moet worden opge
nomen, een perfectionist. „Kijk Ne
derland ligt goed in de markt, dus
moet het wel lukken".
Het werken in Nederland zint hem
wel. Ook al zegt hij met de handi
cap te zitten, dat Je hier met men
sen omgaat, die dan wel t/v-per-
soonlijkheden zijn, maar op filmge
bied (it is more computering) echt
wel even moeten wennen.
Booth, die na twintig Jaar werk
zaam te zijn geweest als filmuitge
ver, zich ging concentreren op de
regie, heeft in het eigen land al een
aardige staat van dienst achter de
rug. Hij is de maker van twee do
cumentaires, die ook buiten de Brit
se grenzen weerklank vonden. In
1964 voltooide hij een life-stary over
het leven van Sir Winston Chur
chill en het Jaar daarop kwam hij
op de proppen met een soortgelijk
portret over het leven van de Her
tog van Windsor. Beide films waren
zowel in de bioscopen als op tv te
Harry Booth met enige trots:
„Churchill, die toen al ziek was,
huilde bij het zien van zijn levens
geschiedenis in ,The finest hours"
Toch wel even iets anders dan „Op
de Hollandse toer" voor Booth.
Makkelijker lijkt het allemaal niet.
Een komedie vereist een exacte ti
ming en een zo speels mogelijk lo
pende combinatie. Booth is er heilig
van overtuigd, dat zoiets in Neder
land beslist mogelijk is. Wat hem
betreft blijft hij hier voorlopig nog
actief om dat te bewijzen. Er is
echter één maar
„Wat bij Jullie zó verdomd frustre
rend is, is dat er geen organisatie
bestaat, waarbinnen al het talent
gecentraliseerd is. Als Je hier ie
mand nodig hebt voor een rol moet
Je soms weken aan de telefoon
hangen om hem te pakken te krij
gen. Daarnaast zit hier ook veel
goed talent vastgeklonken aan een
„Wanneer dergelijke problemen op
gelost zouden worden, dan zou Ne
derland beslist een nog grotere gooi
doen naar de internationale markt.
Met „Going Dutch" hoop ik dat al
te bewijzen, want visuele humor is
tenslotte internationaal".
itel: Angela Regie: Nicolai
der Heijde Voornaamste rol-
Barbara Seagull, Sandy v. d.
ien Theater: Studio.
ot even voor het einde is Nicolai
der HeiJ des „Angela" helemaal
zo'n gekke film. Toegegeven, er
wel wat steekjes aan los. Het
ïaaltje over een Jongen en een
die weglopen uit de oerbur-
ijke maatschappij die hen om
ar die tenslotte door diezelf-
naatschappij worden vermoord is
lieuw. De wijze waarop het
gerlijke wordt uitgebeeld is ook
erg genuanceerd: de satire die
der Heijde ongetwijfeld heeft
en leveren ligt er vaak te dik bo-
t>p, zodat er geen satirisch, maar
een wat boerenkluchtig effect wordt
bereikt. Bovendien is het spel, met
rame dat van de mannelijke hoofd
rolspeler Sandy v. d. Linden, niet
bfpaald IJzersterk.
Desondanks valt er naar „Angela"
met veel plezier te kijken. Van der
Heijde is er in elk geval in geslaagd
om de film sfeer mee te geven d.m.v.
vaak wat lange maar wel erg mooie
scènes. Bovendien is de rol van An
gela actrice Barbara Seagull
op het fraaie (zwangere) lijf ge
schreven.
ZIJ maakt van de titelrol een pittig,
opstandig typetje dat wars is van
conventies, maar dat wel in alle ge
vallen eerlijk en spontaan is. Een fij
ne rol. Haar aanwezigheid vijzelt de
film zelfs zo op, dat op den duur het
net niet professionele, soms wat
naïeve dat .Angela" heeft, niet meer
«•torend werkt, maar Juist een eigen
charme aan de film geeft, die goed
pest bij het naïef-spontane acteren
Een film dus die nu niet meteen
zal worden bijgezet in het gouden
boek met de allergrootste meester
werken die de film heeft opgeleverd,
maar die op zijn manier innemend
is.
lot aan het einde. Van der Heijde
heeft toen blijkbaar gemeend de mo
re al die de film toch al duidelijk ge
noeg bevatte, nog eens met zoveel
woorden op het doek te moeten bren
gen. Dat geeft ongeveer hetzelfde ef
fect dat Je krijgt als iemand een
mop gaat zitten uitleggen, de mop
in dit geval de film verliest veel
van zijn aardigheid. Het was allang
duidelijk dat Van der Heijde wilde
neggen dat de ouderen met hun ern
stige manier van leven veel kunnen
leren van de Jongeren die eerlijk en
met hun gevoel leven, meer wellicht
dan de Jongeren van hen kunnen
leien. Maar om deze boodschap nog
een? in sierletters op het scherm te
brengen is toch duidelijk teveel
van het goede. En om die tekst door
tien minuten veel te lange, en ook
aJlweer moraliserende shots voor te
bereiden, dat is gewoon Jammer van
een op zich aardige film.
BERT VAN DOMMELEN.
Rex
OS ANGELES (AP) Verdwe-
zljn het witte gezicht en de op
kachelpijp lijkende hoed met
anen. Bewonderaars van Marcel
zullen moeite hebben de pan-
imespeler in zijn nieuwe film te
en totdat hij begint te be-
larceau speelt in zijn eerste gro-
film „Shanks" de hoofdrol maar
ïaal niet de wereldberoemde fi-
r Bip, de tragi-komische clown
rmee hij 26 jaar geleden is beon-
In plaats daarvan beeldt hij zo-
Malcolm Shanks uit, een weten-
ipsman die beschikt over boven-
uurlijke krachten, als de oude
'ker, een mysterieuze grijsaard
80 jaar.
-2 If^ts nieuws voor Marceau is dat
ook praat.
Ik heb nooit sinds ik met Bip be-
op het toneel gesproken," zei de
Straatsburg geboren mimespeler.
nsen zijn dan ook van me-
g dat hij doofstom is en zullen
ïsb rast zijn wanneer ze in Shanks
Idekken dat Marceau vloeiend En-
spreekt met een licht Frans ac-
Het idee om Marceau voor deze
fiim te vragen kwam van de vete
raan in het maken van thrillers Wil
liam Castle, die alle mogelijke moei
te heeft gedaan om zijn publiek de
sluipen op het lijf te Jagen. Deze
man is zelfs eens zover gegaan de
bioscoopstoelen onder electrische
spanning te brengen.
Hij werd echter wereldberoemd
als producent van Rosemary's baby.
Dit voorjaar was Castle één van
de bezoekers van Marceau's one
man-opvoering in het Shubert-
theater in Los Angeles. Castle was
toen erg onder de indruk van het
klassieke nummer Jeugd, volwassen
heid, ouderdom en dood. Castle had
een scenario waar alle vier In voor
kwamen, en hij stelde Marceau voor
een rol in de film te spelen.
Altijd gewild
Het was precies waar ik al Jaren
naar zocht, zed Marceau. Sinds ii in
1956 naar de Verenigde Staten was
gekomen wilde ik in een film optre
den.
Ik ben een grote bewonderaar van
de beroemde humoristen van de
stomme film Chaplin en Keaton en
ik dacht toen dat filmproducers
zouden zien dat ik dezelfde soort
overdreven komedie kon brengen.
Maar er gebeurde niets. Ik werd
toen in Hollywood op koninklijke
wijze binnengehaald Charles
Laughiton ontving me bij hem thuis,
Marlon Brando en vele andere film
sterren zeiden hoeveel zij mijn (kunst
bewonderden. De producers vonden
echter: Hij spreekt niet dus vergeet
het maar of we kunnen dat witte ge
zicht niet gebruiken. Zij beseften
niet dat er een ander gezicht ach
ter schuilging.
Marceau heeft tot nu toe al 20
films gemaakt. De meeste waren kor.
te films waarin hij Bip speelt. Hij
j peelde naast Jane Fonda in de film
Earbarella, maar wilde geen andere
rollen in deze film aannemen. Ik wil
de geen carrière opbouwen met het
spelen van camees.
Shanks sprak hem wel aan, ver
klaarde hij, omdat deze film niet
louter en alleen een thriller was,
maar cinema fantastique. Andere
films die hij in dit genre bewonderd
zijn o.a.: Het kabinet van dr. Cali-
gari, dr. Jekyll en mr. Hyde en de
originele Frankenstein.
Marecau liep voordat hij in 1949
met zijn eigen groep in Parijs begon
een leerschool bij de grote Franse le
raren Etienne Decroux en Jan Louis
Barrault. Aangezien er voor hem
geen taalbarrière bestaat heeft hij
in tientallen landen opgetreden en
zal volgend Jaar voor de zesde maal
de Sow jet-Unie bezoeken.
Aanpa;
.ssen
Hoewel hij een meester in de mime
is beseft hij toch dat hij zijn tech
niek aan de film moet aanpassen.
De timing bij mime is bijna dezelf
de als in films, zei hij, maar de be
wegingen hoeven niet zo overdreven
te zijn. De reden hiervan is dat men
ir bet theater op het balkon ook wil
zich wat er op het toneel gebeurt. By
het maken van films ls dit echter
anders. De camera's kunnen alles
\an zeer dichtbij opnemen. Maar de
muzikaliteit en het balletmatig ls zo-
wej in de film als in het theater het
zelfde.
Wellustige verleidsters
Theater 18 jaar.
Bezingt Gerard Cox niet, dat hij
het overal wil doen maar niet in de
auto? Wel de Duitser die "Wellusti
ge verleidsters" produceerde heeft
zelfs die verleiding niet kunnen
weerstaan. Sterker nog: hij nam een
autobus. Waar het openbaar vervoer
al niet goed voor is.
Overigens is in de film geen plaats
te gek. Achter de facade van een
benzinepomp, waar keurige tankjes
vdl afgeleverd warden, ligt een hit
sige meid op een andere wijze dan
het verstrekken van plaatjes, aan
klantenbinding te doen.
En zo zijn er nog alle mogelijke
plaatsen te bedenken waar de ge
slachtsdaad het woord liefde wil
me niet uit de pen vloeien wordt
bedreven. Variërend van het "open-
luchbwerk" tot het „standje tegen
de muur". Wat opvalt is dat aan het
geheel geen greintje raffinement te
pas komt. Alles gaat in het beken
de Duitse marstempoze stappen
even snel uit de kleertjes als ik
's ochtends de tanden poets. En in
het rijk van de "blutjunge
verführerinnen" (overigens zijn ze
niet allemaal zo "blutjung") schijnt
het gebruik dat de man toenadering
zoekt tot de vrouw als een anachro
nisme terzijde te worden geschoven.
De meisjes stalen zich even ver
leidelijk uit als koopwaren in een
warenhuis. En die hoef Je dan niet
als de door Adèle Bloemendaal zo
fraai bezongen meisjes van de sui-
kerwerkfabriek uit te pakken en in
te pikken. Ze staan met het slipje
in de hand uitnodigend te kijken. En
wee de man die zo'n invitatie durfi
te weigeren.
Sex-gangers moeten er wel op re
kenen, dat ze in het voor-program
ma een tekenfilmpje "voor de
allerkleinsten" krijgen voorgescho
teld. Maar wat daarna volgt is al
lemaal even groot en omvangrijk.
BRAM VAN LEEUWEN
NYON (ANP) De Nederlandse
film is eregast op het internatio
nale filmfestival van Nyon (Zwit
serland), dat van 22 tot en met 28
oktober wordt gehouden. Meer
dan ooit zijn er overeenkomsten
tussen de Zwitserse en de Neder
lands film, aldus de organisato
ren van het festival: de produk-
tiemogelijkheden, de conflicten,
die hierdoor worden verwekt, en
dezelfde soort films In acht voor
stellingen zal een beeld gegeven
worden van het werk van onge
veer 25 Nederlandse filmmakers,
die ook op de alternateve) Arn
hemse filmweek waren vertegen
woordigd.
Uit Nederland verwachten de fes
tivalorganisatoren werken van
Van der Horst en Bert Haanstra,
produkties als Turks Fruit van
Verhoeven en Angela van Nicolai
v.d. Heyde, alsmede de avond
vullende alternatieve speelfilm
Vaarwel over Limburg, een werk
van Guido Pieters. Bovendien
wil men in Zwitserland een keus
zien uit het werk van leerlingen
van de filmacademie in Amster
dam en animatiefilms en experi
mentele werken als films van
Flip Jansen. Ook Leve het geld.
weg met de mensen, een film over
woningbouw in Nederland, die ge
maakt werd door studenten van
het Sociologisch Instituut ln
Utrecht, willen de organisatoren
van het festival graag vertonen.
De c-nem'>?c grafisch0 week
naast het officiële concours van
het festival van Nyon, is een van
het de eerste die door Nederland
in 't buitenland wordt georgani
seerd, aldus het festival. Het initi
atief werd door de Zwitsers geno
men. Naar de organisatoren mee
delen: voor een beter internatio
nale promotie van de hedendaag
se Nederlandse film, waarvan
rilkdom. verscheidenheid en ori
ginaliteit anders miskend blijven.
Het programma voor de Neder
landse filmweek ln Nyon kwam
tot stand in samenwerking met
het festival, het ministerie van
Cultuur. Recreatie en Maat
schappelijk werk, de Nederlandse
filmacademie ne het collectief
Fugitive Cinema.
Elke avond 7.00. 9.30 uur: ,X& gran-
Dl;:.de bouffe", 18 Ir.
DUJVers Coreo: .Marihuana blues", 18 Jr.. dag.
2.00. 8.15 uur; zat. 200. 7.00. 9.15 uur:
ZO. 2.00. 4.15. 7.00. 9.15 uur.
TRIANON Na deze week zal de 011 M.ldl: -Cabaret". 18 Jr.. dag. 8.15
Nederlandse speelfilm "Frank en Eu^ictolm™ ./The''nhni Vmislc".
Eva Leiden waarschijnlijk veria- a.l.. dag. 1.45. 7.45 uur: zat., zo. en
ten. De mensen die deze zeker voor rnWO€- 3^. uur 0
Nederlandse begrippen goede film "S, «fiS*
nog niet hebben gezien, kunnen dus Kriterion: „Une beile filie comme mol",
voorlopig voor het laatst kijken naar .U4Jr- dag^a.OO. 7.00, 9.30 uur
v,„f Metropole-Tuschlnski: .Lady sings the
het knappe spel van met name Wil- biu>?s", 14 jr., dag. 2.00, 8.00 uur; zo.
leke van Ammelrooy en Lex Goud- ook 5.00 uur.
smit Odeon: „Nanu het kind van de
Jungle". a.l. dag. 2.00. 6.45. 9.15 u.;
LUXOR "Veertien kana/tevrou- ^,zo- AL3, 6.45, 9.15 uur.
wen" blijft to Luxor nog een weekje °'3£plf:ooï™a> uu? robbOT" 18
draalen, om ten overvloede duidelijk Passage: „The getaway", 18 Jr.. dag.
te maken dat het Chinese vechtwerk J9 i5»? uur: zat' en z0" 1 30'
met veel bloed en wreedheden Rex: '..Hap' ki d™' 18 Jr dag 9 30
op het ogenblik goed in de markt 11.30. 1.30, 3.30. 5.30. 7.30. 9A0 uur;
ligt. Voor de mensen met stalen ze- uVr.
Royal -70: „De vuistvechters van Port
nuwen. Chu", 18 Jr.. dag. 2 30. 8.00 uur; vrij..
vrij., zat. en zo. 2.30, 7.00. 9.30 uur
Studio de Luxe: ..Frank en Eva". 18
Kindermatinee lröod7^i52 953o7uur 030 uur' 18°'
Studio 2000: .Xe silencieux", 14 Jr.,
CAMERA Het "gouden duo" De IJtkljk:' ,.n conformlsta", 18 Jr., da-
Laurel en Hardy zorgt er deze gelijks 2.30, 7.15, 9.30 uur: zo. 1 45.
week weer drie middagen voor dat 4 7'15, 9,30 uur"
de jeugd zich bepaald niet hoeft te
vervelen. Volgens de titel van de p 1 fi
film zijn de dikke en de dunne in ^oeQe nims m
deze film op htm best. Wanneer zyn andere steden
ze dat niet, trouwens? t
Lady sings the blues (Furie): Me-
tropole-Tuschinski, Carnegieplein
Den Haag; Corso, Kruiskade R'dam;
Nöggerath, Reg. Breestraat A'dam;
II conformista (Bertolucci)De Uit
kijk, Congresgebouw Den Haag
Schreeuw zonder antwoord (Berg
man) Krlterion, Groothandelsge
bouw R'dam
Met jouw tanden in mijn nek 'Po-
lanski): t Venster, Gouvernestraat
R'dam
2001, A space odyssey (Kubrick):
Cinetol, Tolstraat A'dam;
Mash (Altman)Hallen, Jan v. Ga
lenstraat A'dam
A clockwork orange (Kubrick): Vic
toria, Sloterkade A'dam
Nachtfilms
CAMERA Het theater aan de
Hogewoerd brengt op donderdag
vrijdag en zaterdag 's nachts 'The
Thomas Grown affair" een thriller
van goede kwaliteit, gemaakt door
Norman Jewison, de man van het
niet te intellectuele, verzorgde vak
werk. In de hoofdrolen Steve Mc
Queen en Faye Dunaway.
REX Onder de niets aan dui
delijkheid te wensen overlatende ti
tel "Begeerte naar sex' zorgt het
theater aan de Haarlemmerstraat,
dat de bloot-beluste filmkijker ook
's nachts aan zijn trekken komt.
Haagse
bioscopen
Derde week
Bergman in
Camera
Het theater aan de Hogewoerd,
Apda«:i2,l5e 15 uur. zo ook brengt de laatste week-Bergman.
4.45 uur.Ook deze week een paar beroemde
Asta: „De wraak van de gele zwaard- stukken uit het oeuvre van de mees-
130 ï(X)d7gi5293Ó uur.' 9 ter Donderdag en vrijdag de be-
Bijou: „What?", 18 Jr.. 'dag. 2.00.'7.00, klemmende film "Persona", het he-
9.30 u.; zo. 1.45.5.15, 7.00. 9.30 uur je weekeinde de niet minder be-
^rrWE2eni58,'?Pie5rtl9e3?uuf^i44 kende "Skammen". Dtosdag, en
41.30 uur. woensdag wordt het retrospectief dat
Cineac: 'Heksen en bezemstelen', a.l. (jrje weken heeft geduurd, besloten
1é3°' 3 45 UW; m' "A Passton".
Titel: Across 110th street; voor
naamste rollen: Anthony Quinn en
Yaphet Kotto; regie: Barry Shear.
Theater: Lido (18 jaar)
Sinds Jaar en dag kunnen we "lek
kere" misdaadfilms zien met veel
bloed en nog meer kogels. Eveneens
sedert eindeloze tijden weten we wat
discriminatie is, dankzij het witte
doek. En sinds een paar Jaar is de
maffia om de hoek komen kijken en
schieten. Voeg deze drie bij elkaar
en vermeng het met een beetje cor
ruptie op het politiebureau, wel dan
heb Je een film, waar Je Je vingers
bij opvreet. Dat denk Je. Maar het
hoeft helemaal niet waar te zijn.
110th Street ligt in het hartje van
's werelds meest gewelddadige en
verguisde stadswyk: Harlem. De
maffia heeft er een plaatsje weten
te vinden in het wereldje van drug
handelaars en sexverkopers. Een
doorn ln het oog van het zwarte syn
dicaat natuurlijk. De blanken heb
ben het weer eens versierd en dat
betekent dus vechten op leven en
dood. En er wordt echt wel wat af
gevochten in deze film. Teveel
eigenlijk.
Quinn en tegenspeler Kotto zijn
belden van de politie. Quinn is blank
en Kotto niet. Dat geeft grote span
ningen, zeker wanneer Kotto erach
ter komt, dat zijn superieur(M) zo
corrupt is als Je maar corrupt kan
wezen. Kotto heeft het onderzoek
feitelijk in handen, maar Quinn be
moeit zich op een niet mis te versta
ne mahier met Kotto' leiding.
Getweeën onderzoeken ze een In
gewikkelde moordpartij en stuiten
natuurlijk op allerlei gesloten mon
den en onwillige geesten. Dat werkt
niet prettig en het ene conflict sta
pelt zich op het andere.
Iedere simpele ziel, die een avond-
Je uit wil gaan, weet van tevoren
dat wanneer er iets over de maffia
te zien is, er eigenlijk weinig wordt
verteld. Want wat weten we er in fei
te van? Niets toch? Er worden din
gen gezegd en gedaan, die volgens
mij niet kunnen kloppen met de rea
liteit.
Het is een vervelende en ontzet
tend vermoeiende film geworden.
En Anthony Quinn heeft me niet
in het minst kunnen boeien.
PAUL WOLFSWINKEL
