Geen kouwe drukte
mm
Zege ASC
ONDERDAG 6 SEPTEMBER 1973
LEIDEN
Tot op de daken toe zaten de mensen die een goed overzicht
wilden hébben op de muzikale show van Leidse muziekkorpsen.
5 se Duizenden Leidenaars kwamen kijken naar de Leidse brand-
de weer, die een kleine demonstratie van haar kunnen gaf. Eén
>urg van de meest spectaculaire onderdelen van deze demonstratie
te gei auto te water.
;ek
Luisteren naar dubbel stereo voor jong en oud i
kuilvan Den Burcht: een ernstige zaak
De leden van de Baker Street Jazz Band deelden gistermiddag
bij hun stamcafé oranjebitter uit. Eerst hadden ze Leiden al
lers' op hun muziek getracteerd: op het Stadhuisplein en op de
,Nle' Hooglandse Kerkgracht.
De vaders moesten hun
oranjebitter eerst verdie
nen
LEIDEN Toen Jan van Hillo
zijn documentaire aan ons voorscho
telde, eergisteren, hebben we de ko
ningin horen zeggen dat er niets be-
vrijdender is dan jezelf te zijn.
„Want," zei ze: „er wordt zoveel van
je geëist".
Ik heb geprobeerd me voor te stel
len hoe Leiden zou hebben gerea
geerd als de koninklijke familie hier
zou zijn gekomen. Paniekerig, dat
zeker. Maar naar mijn idee zou aan
het reeds vastgestelde programma
weinig of niets veranderd te hoeven
worden. Het was één groot feest.
Door
Paul Wolfswinkel
Foto's
Jan Holvast
Centraal stond het stadhuis en
herhaalde keren ben ik er omheen
gelopen. Telkens was er iets anders
te zien. En zeker te hören. In de nog
wat wazige morgen, rond half tien,
was er vrijwel niemand te zien in de
Lreestraat. Leiden sliep uit. Alleen
klonk zachtjes het Wilhelmus uit het
binnenste van Mitnierva. Maar bij
V en D was het anders.Tientallen
kindertjes zaten op de schouders van
hun vaders mee te genieten en te
juichen om die gekke en impulsieve
Jan Klaasen.
Tien uur: de bloemententoonstel
ling in het stadhuis. Veel mensen,
koffie en veel bewondering voor het
kapitale bloemstuk in de hal. Verder
schuifelen (het was al aardig druk)
om op te stomen (het was al aardig
warm) naar de tafel met het servies
en het bestek dat gebruikt werd bij
het inhuldigingsdiner van Juliana.
Alieen moest je je hand niet te ver
over het afscheidingskoordje steken,
want dan ging de alarmbel meteen
rinkelen. En dat gebeurde om de ha
verklap.
Toen ik weer buiten kwam, was
net nog drukker. Frisse mensen met
oranje strikken, linten en rozetten
liepen al of niet in het mooie paK
en de zondagse jurk lekKer vrij te
zijn. Even kreeg ik het idee om mijn
fiets ook maar te versieren, want het
leek een dag te zijin, zoals koningin
nedag pakweg vijftien jaar geleden
nog werd gevierd.
De „Leidse Sleuteltjes" hadden zeer
veel bekijks en de brandweer demon
stratie trok drommen mensen naar
het Waaghoofd. Ikzelf heb er nau
welijks iets van kunnen zien, maar
het publiek bleef lang genoeg staan,
zodat ik vermoedde dat het wel mooi
en spectaculair was. Intussen had de
Bakerstreet Jazzband het instru
mentarium klaargezet om de liefheb
bers een uur lang erg goeie dixieland
te bezorgen. Het werd steeds warmer
en zonniger; het was benauwd en
om half twaalf al stond de bierpomp
wijd open.
Leiden was vol blijheid. Leiden had
het erg druk.
Maar Leiden had ook honger. Wie
wilde, kon een "vooroorlogs goed
koop" 'broodje gaan eten op de Hoog-
landsekerbgracht. De militairen, die
d<e twee tenten met dit nuttige goed
beheerden hadden het ontzettend
druk.
De disco drive-in s' middags in de
Burcht was natuurlijk een massaal
bezocht gebeuren. De EHD moest er
zelfs aan te pas komen en kan ik me
helemaal voorstellen. In de zaal
(naar schatting) 300 tot 400 man te
OEGSTGEEST ASC heeft giste
ren zijn, dit Jaar zeer uitgebreide,
oelencampagne succesvol afgesloten.
Tegenstander KHFC, evenals de
roodzwarten uitkomend in de derde
kiasse, werd in een, ondanks de ver
lammende hitte nog aantrekkelijke
partij voetbal, met 10 verslagen.
De „winnende" treffer werd al in de
18de minuut gescoord. Hans van der
Voet tekende met een knappe kopbal
ui' een voorzet van Rik Hins voor
deze goaL
stampen en te zingen en op allerlei
manieren energie naar buiten te
smijten. Het was er bedompt en hst
stonk er naar zweet. Wanneer Je
steun wilde zoeken aan de muur,
had Je twee mogelijkëeden: of Je
porde in de buik van een nauwelijks
te zien figuur, of je hand gleed met
een weer naar beneden, omdat de
condens zeer sterk was neergesla
gen. Verder stond de muziek onmo
gelijk hard en was de rook te snij
den. Je moet er maar zin in heb
ben. Binnen drie minuten wist ik dat
ik moest verdwijnen naar de luister-
kuil. Inderdaad een uniek muziek
gebeuren in dubbel stereo. Een van
de rustigste plekjes in het feestge
druis. De Beatles waren bezig toen
ik er kwam. Alltijd reden om te luis
teren. De meese mensen lagen lek
ker in 'het gras. Een echte "rieleks-
plek".
En dan de standwerkers. Je ver
wacht een hele rij te zien, maar het
waren er niet eens tien, waarvan er
twee nauwelijks verstaanbaar wa
ren. En dat is toch niet de bedoeling
van dit soort evenementen. Repen
chocola, pennen, pannen, bakvor
men: ze waren voor velen een bron
van vermaak. Vooral die handige
meneer met zijn zogeheten Italiaan
se rekenpen. In oranje uitgevoerd.
De koningin is vijfentwintig Jaar
aan het regeren. Weer even terug
denkend aan het programma van
Van Hillo herinner ik me dat ze een
hartgrondige hekel heeft aan kouwe
drukte en pompeus gedoe.
Ik geloof dat de koningin een pro
gramma, zoals dat gisteren in Lei
den is gegeven en door fuim 50.000
mensen werd bezocht, heel erg zou
hebben gewaardeerd.
Om het Japanse dagvuurwerk te kunnen zien hoefde je je niet
in de drukte bij het Waaghoofd te storten. Het vloog hoog
boven de huizen uit, zodat je straten verder nog kon mee
genieten.
Buiten eten op de Hooglandse Kerkgracht, ja gezellig. Vooral
wanneer het weer zo meehelpt als het dat gisteren deed
De droom van al degenen die de auto het liefst uit de Leidse
binnenstad geweerd zien. is voor één dag verwezenlijkt: in
plaats van wegvervoer gisteren openbaar vervoer over het
water
