Slechts veertig monarchieën konden ïarde stormen des tijds weerstaan STAATSIEBEZOEKEN NUTTIGE BEZOEKING Kan het wat eenvoudiger? BDAG 4 SEPTEMBER 1973 1 948 JULIANA REGINA 1973 bezoek komt, al is er tenopzichte van het nabije verleden al veel veranderd. Toen veel pracht en praal, waarvoor tienduizenden in dikke rijen urenlang stonden te wachten om er een glimp van op te vangen. Copieuze banketten en ceremoniële plechtigheid zonder tal. Vooral de laatste jaren is hierin veel gemoderniseerd en...bezuinigd! Waarschijnlijk ook omdat prins Bernhard ze volslagen tijdverlies vindt. Hij ziet vooral het nut niet of zeer beperkt van het ceremonieël en de ontvangsten waarbij honder den mensen aan het koninklijk paar worden voorgesteld, maar waarbij geen minuut tijd is om een paar woorden te wisselen. Prins Bernhard vindt het en begrijpelijk dodelijk vermoedend, door het vele verkleden, de duizenden handdruk ken en de urenlange diners. De staatsiebezoeken lijken overigens veel op elkaar, wat extra ver moeiend is. Er wordt een krans gelegd bij het Nationale Monument op de Dam, het Rijksmuseum wordt bezocht, er wordt een rondvaart gemaakt door de Amsterdamse grachten, een bezoek gebracht aan Aalsmeer, de Deltawerken, Keuken hof, Philips, Fokker en het Waterloopkundig Laboratorium. En uiteraard is er de ontvangst van het corps diplomatique, een gala-diner, compleet met redevoeringen, een tegen-diner, weer met toespraken een regeringsdiner, enzovoort, enzovoort. Uiteraard werpt zo'n staatsie- bezoek ook nog wel eens direct of indirect nut af. Achter de cou lissen wordt gesproken over sa menwerking op allerlei gebied, er wordt over in- en uitvoer ge praat, culturele verdragen wor den gesloten en ontwikkelingssa menwerking op stapel gezet. Maar dit alles zou ook via allerlei andere wegen kunnen gebeuren en zonder dodelijk vermoeiende dagen waarvan het publiek te genwoordig alleen een paar foto's in kranten ziet en wat flitsen in het journaal. Ons koninklijk gezin lijkt van het hele protocol af te willen, of in ieder geval voor vereenvoudiging te zijn. Maar Nederland heeft nu eenmaal ook rekening met andere landen te houden. Te hopen voor het koninklijk gezin is dat de vereen voudiging van het protocol, waaraan in de Europese Economische Ge meenschap gesproken wordt, snol wordt doorgevoerd, want zo'n offi cieel bezoek is een om stapel te worden, maar vooral voor de Koningin, haar echtgenoot (vaak ook haar kinderen) en de gas ten Het eerste staatshoofd dat een bezoek aan ons land bracht na de troonsbestijging van Juliana in 1948 was koning Frederik IX en koningin Ingrid van Denemarken (1954). Na hem kwamen een greep de toenmalige Franse president en mevrouw René Coty (1954), de 82-Jarige Noorse koning Haakon VII (1954). Hij bracht voor de tweede maal een (staatsie) bezoek aan ons land, nadat hij 31 Jaar eerder een bezoek aan koningin Wilhelmana had gebracht. Keizer Haiie Selassie van Ethiopië (1954), koning Gustav VI Adolf en koningin Louise van Zweden (1955), de koning wenste geen druppel alcohol te drinken, maar wilde water „Ik heb een maag van staal, hij roest zelfs van het vele water nooit" Grootherto gin Charlotte en prins Felix van Luxemburg (1956), koningin Eliza beth II en prins Philip van Groot-Brittannië (1958), Sjah Mo hammed Reza van Iran (1959), koning Boudewijn I van België (1959), toen nog niet gehuwd met Koningin Juliana en de Franse president Pompidou in gesprek tijdens het regeringsdiner dat in de Leidse Lakenhal werd gehouden op 4 januari 1966 ter gelegenheid van de cojiferentie van de Europese Gemeenschap in Den Haag. Twintig maal was koningin Juliana gast van een staatshoofd. Achtentwintig maal ontving zij, in haar vijfentwintigjarige regeringsperiode, buitenlandse staatshoofden. Het begon al, voordat zij de troon van haar moeder overnam, en namens ons land Denemarken, Zweden en Zwitserland bedankte voor de hulp die zij ons verleenden in de oorlog. Eenmaal vorstin moest zij, de traditie getrouw, een bezoek brengen aan bevriende staatshoofden die daarna een tegenbezoek aflegden. Een greep uit deze bezoeken: Luxemburg, Frankrijk, Engeland, de Verenigde Staten, Iran Thailand, Indonesië. Bezoeken van meestal een paar diagen, die bijzonder inspannend zijn omdat men van opstaan tot naar bed gaan een vastgesteld programma moet afwer ken. Bij het vier weken durende bezoek aan de Verenigde Staten in 1952 bezochten kongingin Juliana en haar echtgenoot bijvoorbeeld niet minder dan 11 steden. Zij reisden 16.000 kilometer en schudden ruim 12.000 mensen de hand, waarnaast Juliana ook nog twee eredoctoraten in Michigan en New York in ontvangst nam. Hoewel de koningin in ons land bijzonder kritisch is, is zij in het buitenland razend enthousiast over alles wat men haar laat zien. In 1963 bij het bezoek aan Iran beklom zij in een brandende hitte voor een uitgeloofde doos Haagse hopjes, een hoge Perzische tempel. De sjah en keizerin Farah haakten na een paar meter al af en de voormalige minister van buitenlandse zaken, Luns, ging halverwege aan de kant zitten. „Onze vorstin heeft meer aan een levende dan een dode minister" zei hy hijgend. Juliana klauterde alleen verder en haalde lachend de top. Fabiola de componerende koning Phoemibol en koningin Sikirit van Thailand (1069), koning Olaf V van Noorwegen (1964), Groothertog Jan en Groothertogin Joséphine Char lotte van Luxemburg (1967), pre- dent en mevrouw Soeharto van Indonesië (1970) en president en mevrouw Tito (Josip Broz) van Joego-Slavië (1970), die de koningin en de prins twee jaar later met een tegenbezoek vereerden. Het was het eerste Oost-Europese land dat koningin Juliana en prins Bernhard bezochten. Voor zo'n bezoek aan het buitenland is koningin Juliana wekenlang bezig met de voorbereidingen. De hoffe lijkheid vereist namelijk dat nieuwe kleding wordt gedragen. Urenlang moet zij dus passen. De koningin zoekt zelf de cadeaus voor de gastheer en-vrouw en de ministers uit, evenals zij zelf de redevoeringen schrijft en repeteert die zij tijdens haar bezoek uitspreekt. Maar dit alles is nog niets, vergeleken bij wat er komt kijken, wanneer hiér een staatshoofd op Even trots en blij als Rinus Israël kijkt Koningin Juliana naar te Europa Cup, die Feyenoord op 10 september 1970 veroverde. Ir bestaan in de wereld thans nog zo ongeveer veertig mo- chieën. Daaronder verstaan wij dan afgezien van stam- lingschappen in Afrika en de talloze sjeikdommen in het Iden-oosten die weinig standvastig heersen over alleen door >lierijkdommen belangrijke stukken woestijn alle vormen erfelijke dynastie over gebieden en volken onder welke jn dan ook: koninkrijken, keizerrijken, sultanaten, staats- rfden van koninklijke bloede, groothertogen, prinsen etc. Op jeugdige leeftijd hield Juliana al veel van het water, waarop ze later op de Piet Hein en in het vakantiever blijf in Italië zo dikwijls ont spanning zou vinden. Maar je moet nu eenmaal klein be ginnen, bijvoorbeeld zoals rkWAardig genoeg hebben rela te meeste monarchieën de stor- des tijd overleefd in Europa, de democratie, die in wezen lig lijkt met de erfopvolging, het verst is ontwikkeld. In pa kennen wij nog negen sta- tn miniatuurstaatjes met deze Ingsvorm: Nederland, Belgie, mburg, Engeland, Noorwegen [en, Denemarken, Monaco, en itenstein. ar ook. in Europa zijn vele kro- gesneuveld in de laatste en. Laten we eens te hooi en te nagaan, wat er zoal op dit ge in de wereld is gebeurd. Niet lologüsch, niet geografisch, zomaar. klad kwam eigenlijk in de mo- lie met de Franse revolutie, het koningschap kwam daar lefinitief ten einde in 1870 bij de rlaag van Napoleon III tegen uitsers in 1870. Nog geen halve later eindigde het keizerschap uitsland met de vlucht van Wil li (kleinzoon van de Engelse ngiti Victoria) naar Nederland 918, hetgeen het einde van de e wereldoorlog inluidde. Na twintig Jaar bomen gehakt te en in Doorn overleed hij tijdens ultse bezetting in de tweede we- lorlog, die ook weer aan vele irehieën een doodsteek toe- it. Bovendien zagen de Oosten- e Habsburgers hun troon verlo taan. i Jaar voor Wilhelms abdicatie relde de monarohie het tsa- e in Rusland. De Russen de bet grondig. Zij schoten niet al- de laatste Tsaar dood, maar zijn familieleden, waarmee de stie was uitgeroeid en er voor lekomst geen troonpretendenten ezen waren. tweede wereldoorlog heeft nog- uisgohouden onder de monar- i nogal ambitieus ambtenaar, led Zogu verhief zich in 1928 ot koning van Albanië. Hij deed naar de toenmalige begrippen zo slecht maar vluchtte toch er omhaal toen de Italianen in zijn land binnen vielen, om overigens vrij fors klop te krij- ran de Grieken. Formeel gaf hij hoop op terugkeer op door een atle in 1943. Hij stierf in 1961. llingschap en armoede, ning Carol H van Roemenie, die 130 zijn eigen zoon als koning te in een staatsgreep, moest zelf 40 het veld ruimen. Hij vlucht- t zijn land met zijn beeldscho- Ddharige maitresse Magda Lu- 1. Michael zag kans het dicta- hap m n Antonescu in 1944 om- e werpen en weer op de troon an zitten, maar drie Jaar later hij door zijn communistische regering gewipt en moest hij 't land verlaten. Het ziet er niet naar uit, dat deze monarchie in ere wordt her steld. Koning Peter II van Joegoslavië, nam de oenen in 1941 toen Duitse, Hongaarse Italiaanse en Bulgaarse troepen zijn land binnenvielen in t grote Balkan-offensief van de as-mo gendheden. In 1945 waren die strijd krachten van Hitler en Mussolini wel verslagen, maar de verzetsstrij der Tito werd de baas in een sinds dien communistisch maar op de in de jongste tijd zijn Griekenland grens tussen oost en west balance- en Afghanistan als monarchieën af rende staat. Peter heeft nog lange gevallen. De Griekse koning Constan- tijd als automonteur de kost ver- tijn was al enige jaren in balling- diend. schap toen in de zomer van dit jaar Italië werd een republiek in 1946. door de tijdelijke machthebber van Koning Victor Emanuel III, die het kolonelsbewind Papadopoelos in 1922 Mussolini tot eerste minis- de republiek werd uitgeroepen, hot ter had benoemd en sindsdien zijn geen in een zeer twijfelachtig refe- tiouwe wapenknecht was geweest, rendum met een grote meerderheid stuurde deze dictator in 1943 de door die bevolking werd goedgekeurd, laan uit maar het hielp de Italia- De keizer van Afghanistan werd in nen niet v°.el. De geallieerden hand- een onbloedige revolutie van deze handhaafden hem na de capitu- zomer eveneens uit zijn functie ont- latie, maar een maand nadat hij zet en' het land werd eveneens een zijn zoon Umberto II tot opvolger republiek. had verklaard maakte een referen- Er zijn enkele opmerkelijke geval- dum in Italië een eind aan de mo- len van de handhaving van monar- narchie. chistische staatsvormen. Vanzelf sprekend is Nederland daar één van maar daarover hebben wij elders Portugal, negen eeuwen lang een vrij uitvoerig geschreven. monarchistisch imperium zegde zijn Maar tot die "blijvertjes" beho- koningshui? al voor de eerste we- ren twee monarchieën, die speciale reldoorlog vaarwel. Een gewapende aandacht verdienen. In de eerste opstand in Lissabon in 1910 verdreef plaats Ethiopië of naar een vroe- koning Manuel II en zijn familie, gere naam Abessinie. Keizer Haile uit het 4and. Na een chaotische in- Selassie weerstond als eerste het terim-periode regeerde de dictator fascistische regime van Mussolini Salazar daar gedurende ruim veer- in een bloedige strijd om de zelf- tig Jaar sinds 1928. standigheid in de jaren voor de Alleen m het naburige Spanje is er tweede wereldoorlog. Hij heeft zich een tendens, die volkomen in strijd weten te handhaven en dit Afrikaa/n- is met de gebruikelijke gang van se land is eigenlijk het enige, dat zaken: er zit een herstel van de mo- zich in de laatste halve eeuw in narchie in de lucht. staatsvorm heeft weten te handha- De laatste Spaanse koning, Alfon- ven. De betrekkingen tussen deze na- so XIII werd 42 jaar geledén tijdens Zaat van een eeuwenoud keizerlijk de bloedige burgeroorlog, die een geslacht en Oranje zijn steeds bij- voorspel en tot een proefterrein voor zonder hartelijk geweest. Hetzelfde ce tweede wereldoorlog uitgroeide, geldt voor de betrekkingen tussen er dreven. Oranje en de sjah van Perzie of Sindsdien heeft Franco daar als Iran, die eveneens als bezetter van een min of meer fascistische dicta- de Pauwentroon een eeuwenlange, tor het bewind gevoerd. Hij heeft monarchistische traditie weet te echter aangekondigd, dat de monar- handhaven. chie bij zijn overlijden wordt her- in het Verre Oosten handhaaft Ko- steld en wel in de figuur van ko- ning Boemibol van Thailand zich ning Juan Carlos. Dit herstel van als vorst in het enige gebied in dat de monarchie heeft een belangrijke werelddeel, dat nooit onder westers rol gespeeld ook in Nederland, om- koloniaal bewind heeft gestaan, en dat ook Prins Carlos Hugo, de echt- het enige gebied, waar thans naar genoot van Prinses Irene, aanspra- de normen van die streken welvaart ken op de Spaanse troon maakt en heerst en geen honger wordt gele deze aanspraken niet wilde opgeven en. voor zijn huwelijk. De oplossing voor Uiterst merkwaardig is, dat Japan dit probleem werd gevonden in het nog een keizerrijk is. Keizer Hiro- afzien van aanspraken door Irene op hito, noodgedwongen met matig eer de Nederlandse troon. Overigens is betoon elders in de wereld ontvan- de kans, dat deze ambities van Car- gen, beeft zijn positie uitsluitend te los Hugo ooit verwezenlijkt wor- danken aan overwegingen van de den praktisch uitgesloten. Amerikanen na de Japanse capitu latie, dat het Japanse volk beter handelbaar zou zijn met er kenning van de keizerlijke waardig heid dan met een republiek die tel kens weer een politieke keuze no dig zou maken. Daarentegen schafte China de mo narchistische staatsvorm af in 1912, toen die Manchus verdreven werden. Om tenslotte nog één gevallen mo narchie te noemen Ode opsomming is geenszins volledig) herinneren wij aan de val van Koning Faroek van Egypte in 1952. Deze revolutionaire staatsgreep zou via de Suez-crisis en een dreigende derde wereldoorlog uiteindelijk mede leiden tot de hui dige spanningen in het midden-oos ten. hier met punteren in Giet hoorn, o.m. in gezelschap van haar moeder en vader. De kleding van het gezélschap steekt wel erg af bij de tegen- woordige koninklijke blote- rikken in Porte Ercole.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 23