a,
n°i
ZESTIG EN VIJFTIG JAREN VAN TROUW IN
Ter Wadding
Memorandum LHC en Noord aan Van Dam
Automobilist waarschuwen noodzaak
LEZERS SCHRIJVEN
Diamantl,
diamant 2
en goud...
peleid woningbezit onwezelijk Restauratie van
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1973
LEIDEN
LEIDEN Op 5 september zijn
de heer en mevrouw Vermeulen-
Verschoor, Lage Morsweg 68, maar
f liefst zestig jaar getrouwd. „We heb-
1 ben vette en magere Jaren gekend.
I Nu ben ik een dure klant voor de
j AOW; 16 Jaar al", zegt de bruide
gom.
Op zijn twaalfde jaar is de heer
Vermeulen begonnen met werken.
Hij werd schipper. Met een korte
onderbreking tijdens de Eerste We
reldoorlog. Hij zat toen in dienst.
Daarna weer op het water, maar
In 1930 was het afgelopen. „Toen
kwamen die vrachtauto's en hadden
te ons niet meer nodig. Alles viel
opeens in elkaar. Ik ben toen grond
werker geworden. En dat ben ik ge
bleven tot mijn 65ste Jaar".
Hobby's heeft hij ook. „Zeilen
en voetballen natuurlijk". Ook nu
nog stapt de heer Vermeulen ge
regeld in een zeilboot. Hij is 81 Jaar.
Zijn vrouw is 82.
Het echtpaar heeft elkaar leren
kennen via een broer van de bruid.
„Dat was mijn kameraad. We gin
gen iedere vrijdagavond biljarten en
natuurlijk ook een pilsje drinken.
Ik ging hem altijd halen. Op een
gegeven moment kwam ik niet meer
voor hem, maar voor haar (wijst op
zijn vrouw). Voor die tijd hebben
we een vrij korte verkering gehad;
twee Jaar later waren we getrouwd".
Het echtpaar Vermeulen heeft
twee kinderen, vijf kleinkinderen en
vier achterkleinkinderen.
Omdat mevrouw niet goed meer
ter been is en veel moet nisten,
doet haar man het huishouden. „Ik
kook en poets. Allemaal liefdewerk.
Alles wat ik doe is uit liefde voor
mijn vrouw. Want zestig Jaar is
een lange tijd en als Je al die tijd
lief en leed hebt gedeeld, dan hou
Je wel van elkaar".
Hieronder het zestig jaar
getrouwd echtpaar Ver
meulen. Rechts het even
zo lang gehuwde echtpaar
Verlint.
(Foto's Jan Holvast)
deur omdat hij zonder werk was. Ik
diende in de Wasstraat en ik had
hem een keer gezien toen hij gewel
dige ruzie maakte. Hij kwam toen
bij ons aan de deur en toen dacht ik:
hé, dat is hij. Nou ja, we raakten
aan de praat en
Dat praatje aan de deur resul
teerde voor de heer en mevrouw Ver
lint (Titus Brandsmalaan) precies
zestig Jaar geleden in beider Ja
woord ten overstaan van de toen
malige ambtenaar der burgerlijke
stand. Ze kregen zeven kinderen,
zeventien kleinkinderen en vijf ach
terkleinkinderen. Aanstaande zater
dag zal een groot gedeelte van dit
nog zichtbare nageslacht naar "De
een receptie en een diner mee te ma
ken. Want hoewel de officiële trouw
datum 3 september was, wordt het
feest toch maar in het weekeinde
gevierd.
De heer Verlint is van originele
huisschilder en was altijd erg be
trokken bij de sociaal-economische
positie van de arbeider, wat hij o.a.
illustreerde met een actief lidmaat
schap van de afdeling Leiden van de
Bouwbond NW. In de loop der Ja
ren bekleedde hij trouwens meer
meester van de bejaardensociëteit
Ons Centrum, secretaris van de
Centrale Ouderraad bij het lager
onderwis, voorzitter van de speel-
mede-oprichter van de Leidse Korf-
balbond (waarvan ook penning
meester) en secretaris van de Leid
se ren- en toeristenvereniging VIOS.
Mevrouw Verlint is enkele Jaren
werkzaam geweest bij het post- en
telegraafkantoor aan de Boom-
markt. Inmiddels is ze eigenlijk nog
steeds niet uitgewerkt. "Ik heb de
hele dag m'n werk. 's Middags gaan
we hier even zitten slapen en 's
avonds kijken we televisie". Daarbij
doet de 83-Jarige bruidegom af en
toe nog wat aan zijn tuin en werpt
zijn 79-jarlge echtgenote zich op 'n
boek of een krant. "Ja, het Leidsch
Dagblad", zegt zij, "daar zijn we al
zestig Jaar op geabonneerd".
Pieter Gijsman (76) en Petronella
Gijsman-De Roo (73) hebben hel
grootste deel van de feestelijkheden
rond hun gouden huwelijk al achter
de rug. Op de dag zelf, 3 september,
wil het echtpaar het gewoon rustig
aan doen, al is iedereen die wil ko
men feliciteren natuurlijk welkom.
De goud enechtelieden. die beide al
tijd in Leiden hebben gewoond - 28
jaar in de Tweede Looyerstraat, 16
Jaar in een bovenhuis in de Suringa-
straat en zes Jaar in een benedenhuis
in dezelfde straat - heeft al op 22
augustus de gouden ondertrouw her
dacht. Sindsdien zijn er avondjes
geweest voor vrienden, bekenden en
buren. Het hoogtepunt voor het echt
paar vond vorige week zaterdag
plaats, toen de drie zoons van het
echtpaar, de zeven kleinkinderen en
twee achterkleinkinderen bij elkaar
kwamen om een feestavondje rond
het gouden paar te houden.
De bruidegom, die zijn hele leven
heeft gewerkt bij de dekenfabriek
Van Wijk - hij hield er een ridderor
de aan over - wil na zijn pensione
ring nog wel eens gaan vissen, ter
wijl zijn echtgenote hartstochtelijk
borduurt.
Meestal is de heer Gijsman echter
ook thuis, wat in het gezelschap van
zijn echtgenote - die aan de lopende
band aardige anekdotes weet te ver
tellen uit de vijftig Jaar lief en leed -
bepaald gezellig is.
Eén anekdote willen we niet ont
houden. De oudste zoon van het
echtpaar wilde graag schilder wor
den. Moeder Gijsman heeft hem dat
met kracht uit het hoofd gepraat,
"want dan zou hij het dak op moe
ten, en daarvoor was ik als de
dood." Haar zoon werd inderdaad
geen schilder, maar zocht een veilig
baantje bij de PTT.... met als gevolg
dat hij nu in televisietorens van 400
meter klimt.
reu,
522
De maatregel van 14 artsen in
ileppel e.o. om weggebruikers (pa-
iënten) niet schriftelijk te doen
raarschuwen tegen de gevaren (suf-
J leid
ipoielen achten wij niet Juist en vol-
:kt niet verantwoord. De ANP,
fVUA eist oa.. dat dn het vervolg
11e geneesmiddelen ten behoeve
Ie Nederlandse en andere patiënten
lienen te zijn begeleid door de nodi-
ieufe, nuttige en volledige schriftelijke
zl\ nformaties o.m. ter voorkoming
■rl nogelijke ernstige ongevallen bij
gebruik.
Mar
Een persoonlijke mondelinge voor-
ting zonder meer door de arts is
dit geval geen oplossing van het
l,d probleem van de verkeersveiligheid
is bovendien oncontroleerbaar
door een medisch tuchtcollege
.lisering van ons goede doel leidt-:
iet tot vermeende paniek of ver-
arring bij patiënten, wel tot min
er slachtoffers en tot beter per-
jonlijk welzijn, sociale gerechtigheid
en bijgevolg tot meer dankbaarheid.
De Algemene noodzakelijke schrif
telijke en direkte voorlichting aan
patiënten inzake alle voor te schrij
ven medicamenten staat in feite de
medische behandeling (op zich) im
mers geenszins in de weg. Evenals
in andere landen zullen de schrif
telijke en volledige gebruiksaanwij
zingen, enz. bij ieder medicijn de
grote verantwoordelijkheden van de
arts en van de apotheker en diens
personeel veel minder zwaar maken.
K. R. OOSTERHUIS,
Direkteur Algemene Neder
landse Patiënten Vereniging,
"Wacht u voor Uw arts"!,
te 's-Gravenhage,
Van Dijckstraat 14,
Den Haag.
Koffieboycot
koffiemerk „Indonesia", een mixtu
re van Angolakoffie, op de markt
gaat brengen. Het moet nu toch aan
iedereen wel bekend zijn, dat een
groot gedeelte van de winst op Ango
lakoffie besteed wordt aan de Por
tugese oorlogsvoering in de kolonia
le gebieden. Ik hoop daarom van
harte, dat velen met mij deze nieu
we koffie zullen gaan. boycotten. Het
valt me op, dat de meeste ingezon
den stukken-schrijvers tegen dit soort
acties zijn. Kunnen zij die het mij
eens zijn, ook niet eens in de pen
klimmen??
F. A. OSKAMP-VAN DEN BERG,
Aert van Neslaan 105,
Oegstgeest.
Nederlands
Dikwijls luister ik met genoegen
naar Veronica, maar vaak wordt
dit genoegen vergald door zogenaam
de „geluidsvragen" van tegenwoordig
en het minder fraaie taalgebruik
daarbij.
Hoewel het gebruik van het af
schuwelijke woord „hardstlkke" iets
af schijnt te nemen, komt het toch
nog steeds voor, terwijl beschaafd
klinkende woorden als „enorm", „ge
weldig", „zeer", dezelfde betekenis
hebben.
Verder vraag ik mij af wat de
uitdrukkingen „zich bewijzen" en
„zich waarmaken" moeten voorstel
len.
Bedoelt men soms: aantonen dat
men iets waard is of dat men tot
iets in staat is?
Het woord „gelijk" wordt bijna
nooit in zijn eigenlijk betekenis
gebruikt, maar in die van het Duit
se „gleich". Dit terwijl uitstekende
woorden als direct, onmiddellijk of
gelijktijdig beschikbaar zijn.
Goede Nederlandse woorden als
„onderzoeken" en „beginnen" wor
den «liet alleen door „Veronica",
maar ook door andere media
vervangen door onnederlandse woor
den als .natrekken" en „starten". Een
uitdrukking als „de start begint"
schijnt zelfs denkbaar te zijn. Over
de soms „stoere" taal en de «vele
„dusseti" zal ik het maar niet heb
ben.
Tenslotte wil ik nog wijzen op het
vaak niet onderkende verschil
tussen de zin: „(aan) de mensen
wordt verzochten de zin„de
mensen worden verzocht omDe
eerste zin is een aanbeveling (3e
naamval), de tweede betekent: in
verleiding brengen (4e naamval).
Wil Veronica een goede reden toe
voegen aan de aanspraak op voort
bestaan, dan zou een zuiver taalge
bruik zeer op zijn plaats zijn. Bo
vendien zou zij recht hebben op er
kentelijk v^n allen die het
1
i met c
Nederlandse taal.
W. S. JONGSMA,
Thorbeckestraat 23,
Leiden.
jong
Avi-
"Vrijheid en Democratie" schreef
a^fs. A. J. G. Leijten een artikel
leleid Woningbezit", dat op zijn
srzoek hieronder wordt overgeno-
Red.
Met de pinksterdagen is er in heel
it Nederlandse gezinnen gesproken
de plannen, die onze nieuwe mi-
g- °dster van Volkshuisvesting en
juimtelijke Ordening had voor de
rs van een eigen huis. Zelfs
vele mensen aan het rekenen
weest om te weten, waar zij aan toe
wanneer de hypoteekrente van
vaak met veel moeite verwor-
eigen huis niet meer aftrekbaar
de inkomstenbelasting.
Persoonlijk komen mij de gedach-
Dm de bezitsvorming van mensen
een lager of een middelgroot in-
en te gaan afremmen als zeer
wezenlijk voor. De doorstroming,
voor vele gezinnen met de aller-
insch^gste inkomens zo hard nodig is,
alleen maar door afgeremd,
warden eerst niet andere
7_9 fsstanden op 't gebied van de volks-
Leldi
huisvesting aangepakt! Daarbij
denk ik met name aan de profiteurs;
zij, die met een goed inkomen en/of
vermogen in een gesubsidieerd huis
of woningwetwoning zitten, ten
koste van andere gezinnen, die Juist
op zo'n goedkoop gemaakte woon
ruimte recht hebben, en ten laste
van de andere belastingbetalers, met
wier gelden dergelijke faciliteiten
mogelijkz ijn.
Terecht kan er opgemerkt wor
den dat er dan voor deze gegoeden,
die ten onrechte in gesubsidieerde
woningen nu zitten, uitwijkmoge
lijkheden dienen te zijn. De wonin
gen, die vrij komen wanneer aan dit
onrecht een einde wordt gemaakt,
kunnen dan bestemd worden voor
gezinnen, die thans lang wachten op
een betere, meer menswaardige huis
vesting. Wanneer de huren te hoog
zijn voor deze gezinnen, dan staat
nog altijd de weg open van een indi
viduele huursubsidie.
Helaas krijg je thans de indruk,
dat tal van beleggingsinstellingen en
ook woningbouwverenigingen een
dergelijke ontwikkeling niet gaar
ne wensen. Deze instituten vrezen
namelijk in dat soort situaties een
vermindering van het aanzien en
daarmede van de waarde van hun
bezit. Dat is nog te begrijpen, maar
niet als het gaat om gesubsidieerde
huizen of om woningen gezet op
grond, die gemeenten tegen abnor
maal lage prijzen hebben afgestaan.
Laten wij in ons nog goede landje
dit soort misstanden in ons socia
le woningpakket eerst gaan aan
pakken. Dat men ook echt misbruik
van aftrekbaarheid van rentelasten
voor de inkomstenbelasting wenst te
gen te gaan, lijkt mij dan een meer
reële zaak. Echter, misbruik wordt
mijns inziens niet gepleegd door een
gezin, dat door beperking van tal
van uitgaven, bv. voor vakanties,
autoaanschaffing e.d., dankzij fisca
le aftrekbaarheid van rentelasten,
zich 'n eigen woning tracht te ver
LEIDEN/ZOETERWOUDE Er is al heel wat over gepraat
maar nu zijn ze er toch. de stoplichten aan de Hoge Rijndijk
bij de afslag van de rijksweg. (Foto Jan Holvast»
In uw blad van 18 augustus jl.
geeft u een overzicht van enige res
tauratiewerken in Leiden en omge
ving. Hierbij was ook een afbeelding
van Huize "Ter Wadding" te Voor
schoten. Daarbij werd opgemerkt,
dat het terugbrengen van de fijne
roedenverdeling in de vensters, dat
gepaard gaat met een constructief
herstel, uitermate belangrijk is.
Waarom? vraag ik mij af. Als 70-
Jarige heb ik het nooit anders ge
kend dan met die grote ramen en
die prachtige fijne gordijnen daar
achter. Als Jongen zag ik dat als 'n
ideaal van rijkdom en voornaam
heid, gepaard aan de naam van de
Minister Gruijters weet toch
ook wel, dat er in de huidige situatie
in vele gezinnen met een niet al te
groot inkomen geen weelde heerst,
wanneer jaarlijks f 7000 a f 10.000 op
gebracht moet worden voor de fi
nanciering van de eigen woning.
DRS. A. J. G. LEIJTEN,
Brahmslaan 327,
Leiden.
Opnemen van brieven ln
deze rubriek behoeft niet te
betekenen dat de redactie
het met de inhoud eens is
De redactie behoudt zich
daarenboven het recht voor
om bijdragen te weigeren dan
wel in te korten.
bewoners Mol van Charlante. Zater
dag jl. had ik nog een oude familie
foto in handen, genomen voor het
huis. Deze was zeker al 80 Jaar
oud en ook daarop waren de grote
ramen al aanwezig. De vraag is
nu: wat is de zin van een restau
ratie in een stijl, die door niemand
der thans levenden ooit is gekend?
Komt de voornaamheid van het huis
nu (straks) zoveel beter uit? Niets
is terug te brengen van de omge
ving aan de voorkant: het riante
uitzicht over het weiland met zijn
roodbont vee en de Korte Vliet, een
plaatje van rust. Dat er veel geld
uitgegeven moet worden voor een
goed onderhoud, daar kan en moet
ik het wel mee eens zijn. Maar nog
maals, wat is het nut van een der
gelijke restauratie? Ik twijfel. Mis
schien komt u ons ook nog eens 'n
ioto laten zien van het huis uit 1770.
C. DE GEUS
Tulpenstraat 17,
Leiden.
KLOKKEN
Friese Staart en Stoeltjes,
Zaanse en Sallanders. Echte
antieke Franse en Comtoise
klokken, enz.
Uw specialist met vak-service
v. d. WATER
Haarlemmerstr. 181 - Leiden
t 9.2^
f 27.46
f 29,86
f 0.'
■oruit-
torna-
admi
EIDEN In een memorandum
aan staatssecretaris Van Dam
Volkshuisvesting en Ruimtelijke
lening zal worden overhandigd,
;n het Leids Huurderscomité en
wijkcomité Plan Noord nog eens
waarom huurverhogingen die
-vloeien uit de wet op de huur-
monisatie voor Leiden naar hun
Hing onverteerbaar zijn. Zij doen
vlak voor het bezoek, dat Van
op 3 september aan Leiden zal
ïgen. Bij dit bezoek wil Van
zich persoonlijk op d ehoogte
i van de problemen rond de
rverhoging in de vooroorlogse
:en van de Gemeentelijke Wo-
jstichting.
comité's beginnen hun pleidooi
het niet invoeren van de
rverhogingen met een persoon
woord aan het adres van Van
n. Zij stellen, dat Van Dam blijk-
mening is veranderd,
ir zijn twee mogelijkheden. Of
Marcel van Dam, ooit de held van
de sociaal zwakken, de laagstbetaal
den, de ouden van dagen heeft plot
seling maling gekregen aan zijn vroe
gere bewonderaar, of Marcel van
Dam is het slachtoffer geworden
van een misverstand zoals Leidse
geestverwanten van hem veronder
stellen", aldus het LHC en het co
mité Plan Noord.
Vervolgens wijzen de comité's op
de achtergronden van "het steeds
toenemende verzet en de toenemen
de ontevredenheid".
Hun conclusie: "Het ontbreken
van voldoende werkgelegenheid, het
ln verhouding met elders in Neder
land lage levenspeil en vele andere
stagnerende factoren hebben onmis
kenbare gevolgen gehad voor de
plaatselijke huisvestingspolitiek.
Men kan in het algemeen zeggen
dat de Leidse bevolking sterk afhan
kelijk is (geweest) van de sociale wo
ningbouw. Huisvesting in de nieuw
bouw is echter onmogelijk vanwege geen zaak van een klein aantal men
de hoge huren. Terwijl men in de Me-
renwijk met moeite nieuw opgele
verde huizen verhuurt, wonen tal
loze ongelukkigen in slechte, muffe
woninkjes of slechter.
Dat is tevens de reden waarom wij
ons in 't algemeen tegen iedere huur
verhoging verzetten, ook de nieuwe
woningen mogen niet nog duurder
worden. Zes procent huurverhoging
voor een nieubouwwoning van f 380
betekent nog eens f 23 meer.
Parallel aan deze ontwikkeling
constateren wij dat de kwaliteit van
het voor-porlogse woningbestand snel
vermindert. Renovatie en rehabili
tatie van woningen en buurten is 'n
eerste vereiste, maar niet over de
ruggen van hen die het niet kun
nen betalen, aldus de comité's.
sen is, sommen de comité's een aan
tal argumenten tegen huurverhoging
op, waarbij men aantekent dat er
verzet is tegen twee soorten huurver
hoging: de huurharmonisatie en de
Jaarlijkse 6% huurverhoging. In een
aantal gevallen (De Eendracht, Ons
Belang) gingen deze acties gepaard
met verzet tegen besturen van wo
ningbouwverenigingen. "Er is zo een
roep om zelfbeheer gekomen die
ex-nieuw linksman Van Dam toch
niet onwelgevallig kan zijn", aldus
de comité's.
Argumenten
Na vastgesteld te hebben dat het
protest tegen de huurharmonisatie
1) De toestand van de woning laat
veel te wensen over. Onderhoud
wordt meestal slecht of helemaal
niet uitgevoerd. Men acht het derhal
ve onjuist om voor steeds minder
woongenot steeds meer te betalen.
2. De toestand van de woning is over
het algemeen goed. Echter niet van
wege de goede zorg van de eigenaar
maar slechts dankzij de inspanning
die de bewoner zich heeft moeten ge
troosten. Men vindt het antjuist om
daarvoor nog eens extra te moeten
betalen.
3. Het besef dat de huurprijs een
steeds groter deel van het inkomen
dreigt op te slokken. Naarmate men
over een minimum-inkomen beschikt
(de laagstbetaalde loontrekkers,
AOWers, WAOers, werklozen enz.)
doet zich dit argument sterker voe
len.
4. Voorzover men lid is van een wo
ningbouwvereniging gaat men zich
meer en meer de vraag stellen: wie
beslissen nou eigenlijk, zijn dat de
leden of het bestuur of misschien de
regering? BIJ vele bewoners heeft dit
er toe geleid dat men fclch ook princi
pieel ging opstellen.
Wel geïnformeerd
De comité's gaan uitvoerig in op de
geschiedenis van de huurharmonisa
tie in Leiden. Daaruit concluderen
zij o.m. dat het er veel op lijkt dat
de staatssecretarissen Schaeffer van
Van Dan van Volkshuisvesting en
Ruimtelijke Ordening - in tegenstel
ling tot wat de PvdA, naar hun idee
heeft gesuggereerd - wel degelijk
goed geïnformeerd waren over de
Leidse problemen.
„Wanneer Van Dam werkelijk
ernst wil maken met de tenuitvoer
legging van de maatregelen per 1
oktober a.s. dan geeft hij daarmee
tevens te kennen grote minachting
te hebben voor de opvattingen van
de Leidse bevolking en de meerder
heid van de gemeenteraad", aldus
de comité's.
maar ook de geloofwaardigheid van
zijn politieke geestverwanten in de
PvdA.
Wanneer immers de maatregelen
tóch worden doorgezet betekent dit
zoveel dat de Leidse PvdA bij mon
de van haar raadslid Waal stond te
Jokken, toen deze steUig „het mis
verstand" ter sprake bracht.
Wanneer Waal inderdaad ontJuis
te beweringen uitsprak zal dit bij
de komende verkiezingen in 1974
zeer negatieve gevolgen hebben voor
de Leidse PvdA.
Wanneer Van Dam zich er op be
roept dat de wetten er zijn om te
worden uitgevoerd, dan had hij zich
daarbij de kabinetsformatie reken
schap van moeten geven", zo beslui
ten de comité'a.
