PUZZEL VOOR DE NATUUR: EEN MILJOEN GULDEN AAN PRIJZEN! Ier mans: 'Wij metselen de hemel dicht' Geen centimeter natuur meer verloren laten gaan' Denk de Domen vegen \et yroen, kzou krank zinnig Jvorden' Milieu-overwegingen (VTERDAG 1 SEPTEMBER 1973 EXTRA Zaterdag, 8 september, start ln deze krant en een aantal an dere dagbladen een 26 weken durende Nationale Puzzelaktie, waarvan de opbrengst ten goede zal komen aan de Stichting Na tuurbehoud en Natuurbescher mingseducatie. In deze puzzelaktie zijn ruim een miljoen gulden aan prijzen te winnen, in hoofdzaak beschik baar gesteld door het bedrijfsle- r slechts enkele: Iedere week een Peugeot 104 ter waarde van f 8595, iedere week een Philips kleurentelevisie ter waarde van f 2600, iedere week ter waarde van f 850 Bau- knecht-apparatan (wasmachines, koelkasten, diepvrieskisten enz., enz.), Singer naaimachines. 5 spaarbankboekjes met een uileg van f 500. en 25 met een inleg van f 100 van de ABN. Amsterdam waardebonnen van V. en D.. ho metrainers, Oosthoek-encyclo pedieën, versterkers van Pioneer, make-up artikelen, vakantierei zen naar Ceylon, Engeland, Joe goslavië, Bulgarije, Ruva slaap kamers en keukens, een DAF 66 Sedan, een half Jaar Skoll bier, Lois Jeans, Continentalbanden honderden boeken, horloges. Iri- sette donsdekens, AaBe produk- ten, elektronisch poppen, le vensmiddelenpakketten, een Jol, snelkookpannen, grammofoon platen, een zeilboot, radio's, Nu- tricia-servlezen. foto- en filmap paratuur van Ilford en Kodak En dan de hoofdprijzen en de extra hoofdprijzen: zoals een prijs van f50.000 bestaande uit: een auto, een autoradio, een Jaar all-risk autoverzekering, een jaar wegenbelasting, een jaar lid maatschap ANWB wegenwacht, 1000 liter super benzine, een kleurentelevisie, een afwasmachi ne, 10.000 gulden aan meubelen en stoffering, een vakantiereis naar keuze voor f4000, een por table radio, een wasautomaat, 'n stereo-versterker, 500 grammo foonplaten en f 500 boeken naar keuze, een elektrische naaima chine, f3000 kleding, een pannen- set, een 48-delig servies, twee fietsen, 52 weken lang voor f 150 levensmiddelen, f 1000 huishou delijke apparaten (mixers, stof zuigers, enz.) f 2000 sieraden, horloges enz. Eenzelfde soort prijs ter waar de van f 30.000 en twee van f 20.000 een stacaravan van Dick Wisslnk te>r waarde van f 10.000, een com plete aanbouwkeuken van Bau- knechit ter waarde van f5000, 'n Peugeot 104 plus een caravan van Dick Wissink, een volledig ver zorgde reis van twee weken naar Kenia /Tanzania voor twee per sonen (plus f999 zakgeld) van de Belgische Luchtvaartmij. "Sa bena"; een Jaar lang Cosmonda (Knonr) produkten enz. enz. WAT MOET U DOEN? U dient slechte de puzzel, die zaterdag a.s. in deze krant ver schijnt, op te lossen en de daar in verborgen slagzin op een briefkaart in te zenden met een (voor de Stichting Natuurbe houd en Natuurbeschermings- educatiei extra postzegels van ten minste f 1 om een kans te maken op de vele, vele prezen die iedere week beschikbaar zijn. Daarnaast telt u iedere weex alle letters N die in de opgelos te puzzel voorkomen, bewaart de ze en zendt het totale aantal aan het einde van de puzzelcompe;l- tie in en u dingt mee naar de fantastische hoofd- en extra hoofdprijzen. Haal daarom reeds nu brief kaarten en postzegels in huis, zo dat U onmiddellijk kunt mee doen, wanneer as. zaterdag de puzzelpagina in deze krant ver schijnt. Deze Peugeot 104 WAARDE ƒ8.595 met zuinige, krachtige 50 pk motor. 135 km/u; voorwlelaandrijving; versnellingspook)®; draaiatraai eJecbts 492 cm; schijfremmen voor. trommelremmen achter; vier portieren; rondom veiligheidssloten; automatische rem- kracht verdel er en rem bijstelling ia iedere week één van de weekhoofdprijzen, die u kunt winnen wanneer u voor 1 deelneemt aan de Nationale Puzzelactie (t.b.v. de Stichting Natuurbehoud en NatuurbeschermIngaeducatie) in deze krant. Deze Peugeot ia een geschenk van Gebr. Nefkene Automobiel Mij. NV. Utreoht. U kunt dezevaatwasvolautomaat winnen voor 1 door mee te doen aan de puzzel actie in deze krant, (iedere week) Bauknecht-apparaten beschikbaar tot een waarde van 850. Bij voorbeeld deze vaatwasvolautomaat van Bauknecht Nederland BV, Breda. Bij een winnaar van een auto kunnen bezwaren zijn tegen het accepteren van die auto op grond van milieu-overwe gingen. De Stichting Nationale Aktie voor Natuurbehoud en Na tuurbeschermingseducatie heeft uit de aard van de zaak begrip voor deze zienswijze. Zij is in dat geval bereid om uit de opbrengst van de puzzelactie aan de winnaar i.p.v. de auto de dan geldende cataloguswaarde daarvan in con tanten uit te betalen. De stichting is voornemens de auto aan de Kruisverenigin gen aan te bieden ten behoeve van de wijkverpleging. Daarmee wordt bevorderd dat de auto, die nog zal worden voorzien van een naverbrander, een sociaal doel zal dienen. Voor een actie als de Nationale Actie tot Natuurbehoud en Natuurbescher mingseducatie stelt Bauknecht gaarne Toon Hermans zal dié natuur-tic beslist altijd al gehad hebben en hij had die in elk ge val ook nog, toen het zo'n vijftien tot twintig jaar geleden geen mode meer was. U weet het nog wel: hoe driftig we toen aan het bouwen waren en hoe fanatiek aan het industrialiseren en hoe miljoenen van ons een beetje vermetel van die auto begonnen te dromen waar ze nu al jaren in rijden. De welvaart lonkte, je mocht er van de pastoor een knipoogje aan wagen en als je niet in Rotterdam-Charlois woonde of in het oude westen van Amsterdam kon de kosteloze natuur je toch die troost niet meer bieden waar je de magere jaren dertig en de zware jaren veertig mee doorgekomen was. Niettemin bleef Toon de cabaretier met veel brandschone zon, de reukzuivere wind in zijn tekst; puur gras en onbezoedelde wolken. Je dacht toen wel eens: hé Toon, ook bij de verkenners geweest en ook zo graag "kom mee naar buiten allemaal" gezongen? Maar het zat blijkbaar dieper bij Toon. Waar schijnlijk net zo diep als dat Lim burg van hem, waar hij bij tijd en wijle to zijjn moeders taal zo nodig van zingen moet. Hij ging er gewoon mee door en ineens mag het weer. Met de Rijn, die stijf staat van het zout .schapen die sterven aan het gras dat vergiftigd is door de uit worp van de fabrieksschoorsteen, en steeds meer betonnen wegen die het koele woud vreten waar we vroeger in wilden rusten, met de paden en de lanen en de wielewaal. Nu de wonderen van de vrije na tuur bedreigd zijn geworden, de koeltjes die door het lover suizlen, de bij en de bloem en het krinklen- de winklende water ding ineens weer verschrikkelijk actueel, al kunnen we de romantische woorden van vroeger niet meer uit de mond krij gen en Je denkt: toch eens over pra ten met Toon. "Ja", zegt Toon. "een man van de natuur dat ben ik wel". Hij laat zich voorzichtig zakken in een fauteuil in zijn kleedkamer in de Eindhovense Stadsschouwburg. Het zojuist genuttigde avondeten ls hem duidelijk goed bekomen. Over anderhalf uur moet hij op de plan ken staan en voor die tijd wil hij nog even met de oogjes dicht. Even retce- nen: hij heeft drie kwartier om te praten. Beschouwend Die natuur: "ik denk dat het komt, doordat ik van aard nogal een be schouwend mens ben. Ik heb een enorme behoefte aan de stilte van de natuur. Je hoort wel eens zeggen dat Je nergens meer stilte kunt vin den nou vergeet dat maar. Er is nog ontzaglijk veel stilte. Elke dag flets ik een paar uur door het duin. Van mijn huis af ben ik in vijf minuten in de Kennemerduinenen en als ik daar ook to deze tijd van het Jaar vijf mensen tegenkom is het veel. In mei zie Je niemand een ver ademing. Niet dat ik een hekel aan mensen heb, maar in mijn werk zie Je er zoveeldat Je wel eens even zonder wilt zijn, even alleen zijn in die paradijselijke atmosfeer met alleen maar bomen en planten om Je heen. Ik kan mezelf hervinden, her kennen in die dingen. Ik kan me vereenzelvigen met een grasspriet of een boom. Want het leeft, net als Ik en vanuit dezelfde bron. Kijk eens naar een bloem wat een machti ge mysterie ls dat niet. Het roept ge voelens in Je op die Je onmogelijk bij buizen van centrale verwarming zou kunnen krijgen. Urenlang kan ik naar een plant kijken. In de duinen ligt op het ogenblik een eindeloos veld met geel bloeisel. Hoe het heet, weet ik niet. Ik heb bijgehouden hoe dat opkwam, uitgroeide, in bloei schoot en begint te vervallen. Leven en dood denk ik dan. Daar schrijf ik opstellen over. Ik heb duizenden bladzijden volgeschreven met gevoe lens, die ik in dat soort situaties on derga. Neen die laat ik niemand le zen misschien zijn ze voor een an der niet interessant, maar het maakt wel duidelijk wat die natuur voor mij betekent. Denk nu eens die bo men van de aarde weg, weg al dat g-roen: mij zou Je ogenblikkelijk kun nen opsluiten, ik zou op staande voet krankzinnig worden. Je kunt Je leven toch niet vullen door alleen maar over Ajax of Feyenoord te praten"? Milieu Van de natuur uit kom Je vanzelf op het milieu, vindt Toon Hermans. "Het gaat niet alleen om het land schap, de bomen, de planten en de dieren. Het gaat om het leven en de mens is een deel van alle leven, wat we om ons heen zien en die mens is strikt genomen het mooist van alles. Het gaat vooral om die mens to ver binding met de natuur. En als Je nu ziet wat onze industrie uitspookt Ga nu met Je gewone nuchtere verstand eens na: als een onzindelijk mens stinkt laat Je hem links liggen, maar als Je een fabriek bouwt waar van de schoorsteen alle mogelijke smeerlapperij uitstoot, honderdmil joen maal erger dan dat vieze man netje, dan mag het. Er zijn al heel wat steden «vaar het stinkt als de pest, maar het le vert geld op en het lijkt erop dat daar niets aan te doen ls. Of Je komt na lange tijd weer eens in een aardig stadje en Je ziet tot Je schrik dat de polder eromheen volgebouwd is met hoge flats, alle maal steende schrik Slaat Je om het hart. Hoe ver woekert dat op den duur door? Moet je dat maar aan de overheid overlaten? In hoeverre is dat belangrijk voor ons allemaal of misschien maar voor een bepaalde groep? Dat zou ik wel eens onderzocht willen zien. Maar wat me het meest stoort is het geestelijk proces dat erachter zit. Ik vindt het een achteruitgang van be schaving en geestelijk klimaat, ronduit een blijk van menselijk ver val, dat de mens zich op die manier afsnijdt van het leven. Wat denkt de mens wel? Beschouwt hij zichzelf als zo'n superieur wezen, dat hij zich aan de natuur mag vergrijpen, het groen zwart maken? Ik vind dat niet menswaardig. Of hoort dat misschien toch bij die mens? Dit houdt me verschrikkelijk bezig. La ten we maar aktie voeren dat zal wel zinvol zijn. Ik zit gewoon te wachten tot er eindelijk eens inge grepen wordt geen sentimenteel geklets meer, maar "nou moet het verdomme eens afgelopen zijn" Nog hebben we gebieden met stilte, niet frisse lucht, maar nu mag er dan ook geen centimeter meer verloren gaan" En omdat het zijn vak is heeft Toon heel de zware milieuproble matiek ook nog maar eens in een rijmpje samengevat: "Wij metselen de hemel dicht, tot er geen plek meer is met wat zon licht, tot er nergens meer een perkie met wat blommen is, wij metselen onszelf naar de ver dommenis".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 13