any al op NVV, kamerleden
bp reis en zwakke defensie
;eref. kerken
aan pakistan
hulp bieden
Kerk en horeca
Goedgekeurde teksten
voor centraal gebed
DAG 31 AUGUSTUS 1973
delijk heeft een leidinggeven-
uit de vakbeweging de
gehad een frontale aanval te
op het NVV", aldus een
oofdartikel in "Elseviers Ma-
Dilo van Commenée,
van de Bouwbond van 't Chris-
Nationaal Vakverbond, heeft
een vergadering in Utrecht
:d tegen figuren als Arie Groe-
die binnen het NVV de dienst
ten en, door het oproepen
de klassenstrijd, de klok tien
jaren terugzetten. "Met
-k (van het NVV)", aldus "El-
f "wordt het sociaal-
aisch klomaat verziekt en daar
s niemand mee gebaat in Ne-
het "Algemeen Dagblad" be-
e aandacht aan de kritiek van
Jommenée. 'Tn het bijzonder
NW kan men radicale gelui-
oren alsof het leven in de hui-
naatschappij niet meer waard
;efd te worden. Of dit dan de
'ijze is van het gemiddelde Ne-
dse vakbondslid valt zeer te
jfelen. Of deze er werkelijk bij
it is dat toporganisaties als NVV
[CV de Stichting van de Arbeid
h gegeven ogenblik in de steek
Jen dat het NVV de SER (So-
Economische Raad) laat zitten,
penzeer te betwijfelen".
|t gemiddelde vakbondslid" al-
,at het "Algemeen Dagblad"
eerder gebaat bij voortzet-
an overleg over de huidige
(art, bij een goede representa-
I toporganen en bij een werk-
van zijn bonden zonder dat de
pchappij, waarin hij leeft en
in elkaar stort. De vervreem-
van de vakbonden van wat zich
(lijk in het maatschappelijk le-
fspeelt, door het voor te stellen
r elke dag een principieel ge-
aan de gang is, neemt helaas
ij geloven tot schade van ons
1.1-economisch bestel, tot schade
'an veel wat met moeite door
tkbonden zelf is veroverd".
be een gesprek in het weekblad
nt" met Van Commenée blijkt,
leze graag duidelijkheid wenst
de stand van zaken in het
Achter het standpunt van zijn
a. Bram Buis, voorzitter van de
bond NVV, zet hij vraagte-
"In het conflict Ter Heide
jo^ievelt toonde hij zich een fel
ispeler van Groenevelt. Als ik
ichter lees dat de jongeren van
ouwbond NVV worden gevormd
lorgelicht door mensen van de
itriebond NVV, dan weet ik het
i^meer. Ik zou graag eens in de
n van het NVV willen kijken."
tegenstelling in de gelederen
iet NVV heeft invloed gehad op
kwestie van federatievorming
de drie vakbonden. CNV-lid
er. M. Ruppert (kabinetsformateur
en vice-voorzitter van de Raad van
Sr ate) stelde op een bijeenkomsl in
Den Haag de concrete vraag aan de
orde: "Trouwen we met het NVV
van Van der Heide of met dat van
Groenevelt of met welk ander
NW"?.
Van weerszijden bestaat er reserve
tegenover een federatie, al heeft het
CNV (de leden) zich in meerderheid
vnor federatie uitgesproken. Het
CNV-bestuur was zelfs unaniem
vóór. "Maar", onthult Dilo van Com-
tn°neé aan "Accent", "daar zat mede
de gedachte achter dat de lijn-Groe-
nevelt niet te veel veld mocht win
nen. Om die overwinning te voorko
men, meenden we beter zo snel mo
gelijk tot een federatie te kunnen
besluiten om aldus de andere NVV-
(hoogleraar V.U.), dat de schaarste
kan worden overwonnen door de
structuren te veranderen. Zij zoeken
net conflict, omdat zij menen zo
doende hun zin te kunnen doordrij-
vre. Daarbij opereren zij volgens
het principe "het doel heiligt de mid
delen". Men meent door bikkelharde
acties en het dreigen met varianten
v?n intimidatie de normale regels
van de democratische orde te kun
nen doorbreken".
„Wat is het doel van de huidige
leiding van het NW," zo vraagt
prof. Heertje zich af. „Daaromtrent
doet men het beste zich geen illusies
te maken. Het gaat in wezen om de
macht in de onderneming en in de
samenleving. Men wenst 'n einde ge
maakt aan 't systeem van de onder-
de ondernemingswijze produktie, aan
Door C. J. Rottevee]
ors de helpende hand toe te steken".
"De gewone werknemer voelt het
meest voor één vakbeweging", al
dus Van Commenée. "De leden ver
diepen zich niet in de principiële
verschillen, al hoop ik met mijn uit
spraken onder hen de discussie hier
over weer wat op gang te hebben ge
bracht. Ze worden lid van een vak
bond om de belangenbehartiging,
om een goede cao te krijgen of om in
geval van nood op die bond te kun
nen terugvallen. De werknemers
gaan ervan uit dat de vakbonden
hetzelfde doel nastreven, maar dat
is langzamerhand niet meer zo.
?Daarom zullen wij de vorming en
voorlichting moeten intensiveren om
onze leden duidelijk te maken waar
ae principiële verschillen liggen".
Tot zover de kwestie-Van Comme
née. die een uitloper is van een die
per liggend conflict. Waar gaat het
eigenlijk om? Prof. Heertje schreef
begin augustus in "Accent" ("De
^«structieve krachten in het NVV")
ö.m.: "Ter Heide is weg, hetgeen niet
betekent dat een individu, maar n
mentaliteit van het toneel is verdwe
nen. Ter Heide vertegenwoordigde
de opvatting dat de wereld stap voor
stap verbeterd diende te worden.
Daarom was hij ook altijd tot het
compromis bereid. Hij was ook een
te goede econoom om zich te laten
verleiden tot de permanente con-
met-situatie. Een econoom weet nu
cenmaa; dat er vele wensen zijn, ve
ie alternatieven, en helaas weinig
mogeli;kheden. Die situatie noopt
U-t overleg en tot de bereidheid een
compromis aan te gaan. De beperkt
heid van de middelen is nu eenmaal
een natuurverschijnsel.
Aan de top van het NW ontbreekt
nu een econoom: de huidige be
windvoerders denken a la dwaze so-
t'oiogen van het type- Van Zuthem
centra van werkgelegenheid waar
in het kapitaal en de arbeid samen
vloeien teneinde een produkt voort te
brengen. Het NW beoogt heel na
drukkelijk een systeem dat in grote
trekken overeenkomt met varianten
van de Oosteuropese economieën, bij
voorbeeld die van Joego-Slavië. De
macht dient uitsluitend in handen
van de werknemers te komen, en
daarmee bedoelen Groenevelt en de
zijnen zichzelf, want zo is het nu
eenmaal in Oost-Europa; het is niet
de dictatuur van het proletariaat,
maar van een bepaalde bovenlaag".
„Bij de opening van een nieuw
politiebureau dn Hoogeveen meende
mr. De Graaf, directeur-generaal
voor openbare orde en veiligheid bij
het ministerie van Binnenlandse Za
ken. te moeten opmerken dat de ster
ke toename van de particuliere bewa
kingsdiensten op het ministerie be
zorgdheid wekt. Dat noem ik lef heb
ben!." aldus een ingezonden stuk van
G. Visser uit Amstelveen in „Het Pa
rool". „De sterke toename van aller
lei diensten komt voort uit het volle
dig falen van het ministerie van mr.
De Graaf, waardoor in ons land de
grootste onveiligheid heerst, de mis-
daadterreur hoogtij viert en van
openbare orde geen sprake meer is.
De ene roofoverval volgt de andere
op. Inbraak en diefstal komt zo
veelvuldig voor, dat de politie niet
eens meer aan de opsporing van de
daders en het gestolene begint. Nood
gedwongen ontstaan de particuliere
bewakingsdiensten en begint het pu
bliek zich van wapens te voorzien.
In plaats dat mr. De Graaf zorg heeft
gedwongen ontstaan de particuliere
over de toenemende onveiligheid en
terreur, maakt hij zich bezorgd over
De defensiespecialist van DS'70 in
de Tweede Kamer, mr. K. A. Keu-
ning, is op grond van een uitgebreid
onderzoek in een groot aantal kazer
nes en legerplaatsen tot de conclusie
gekomen, dat „vele Nederlandse mi
litairen zich 's ochtends niet wassen,
niet ontbijten, vaak niet deelnemen
aan de avondmaaltijd en de douches
niet gebruiken". Voor een deel is dit
een geolg van slechte hygiënische
en sanitaire voorzieningen in enige
kazernes. Voorlopige maatregelen
blijven soms achterwege omdat de
genie over enkele jaren toch tot een
algehele verbouwing zal overgaan.
Overigens kan ik me niet indenken,
dat een frisse vent zich zó door on
gunstige omstandigheden laat beïn
vloeden, dat hij zich niet wast en zijn
maaltijden laat staan.
Het zijn viezerikken-van-huisuit die
zich bij ongezonde toestanden neer
leggen. En als de militaire chefs,
van laag tot hoog in onvoldoende ma
tt voor controle zorgen, dan wordt
het al gauw een bende. Toch meent
mr. Keuning, dat er al heel wat
verbeterd zou kunnen worden als de
commandanten meer armslag zou
den hebben om kleinere reparaties
2elf te laten uitvoeren, omdat de ge
nie vaak lang op zich laat wachten.
De achtergrond van deze misère is
natuurlijk, dat er in de strijdkrach
ten een duidelijk verval te constate^
ren valt. De krijgsmacht wordt, zo
schreef T. van Strien (Den Haag) in
een ingezonden stuk in "Elseviers
Magazine", tot haar verdriet steeds
meer geconfronteerd met de trieste
waarheid van een oud rijmpje: "God
and the soldier we adore, in times
of war and not before. When dan
ger is past and all things righted,
God is forgotten and the soldier
6lighted". Wat ik in het Nederlands
aldus vertaald heb: "Is cr oorlog,
dan is er eer, voor de soldaten en de
Heer. Maar is Mars geëclipseerd,
dan wordt godsdienst niet begeerd en
'iet leger gekleineerd".
Maar de VVDM laat dan toch
protesten horen, zal deze of gene
zeggen. Daarover schreef R. v. d.
Wal (Ermelo) in het "Algemeen
Dagblad" het volgende: "Als het
eten bij de militairen slecht wordt
bereid, dan moet de VVDM zijn le
den-koks eens ter verantwoording
roepen. En ik vind dat de actie be
treffende de slechte huisvesting in de
"Wittenberg" een propagandastunt
van de VVDM is. Want reeds vorig
Jaar werd het besluit genomen voor
de dienstplichtigen een nieuw gebouw
n«er te zetten, dat voldoet aan de
hoogste eisen. Namelijk per vier
man éen slaapkamer, zitkamer, was
gelegenheid en douche. Bovendien
ruimte per gebouw voor studie, re
creatie. omkleden en ga zo maar
docr. Zodra met het bouwen wordt
begonnen kan de VVDM nu zeggen:
GSBBBI3B339
"zie je wel wat wij allemaal voor
de dienstplichtigen doen en ook nog
gedaan krijgen".
In Brandpunt van 18 augustus,
Kwam de voorzitter van de VVDM
ook weer met eisen.- Hij had het
over betere werktijden en een com
pensatieregeling. Alweer misleiding,
want deze zaken werden reeds ja
ren voor de WDM bestond door ds
belangenvereniging bij de minister
van Defensie naar voren gebracht
Biecht0 één zaak is afkomstig van
de VVDM, namelijk de vrije haar
dracht".
Wat die vrije haardracht betreft en
de afschaffing van de groetplicht,
daarover zei, volgens een artikel in
Elsevier", de admiraal E. H. van
Rees: "Ik zal niet gauw zonder
meer aannemen dat die uiterlijke
veranderingen ondermijnend zijn
voor de krijgstucht.
Dat ik het op z'n minst gek vind
blijven staan bij een uniform, dat
lange haar, dat mag ik toch wel zeg
gen. Van de andere kant: ik was bij
ue prijsuitreiking in Engeland van
de jaarlijkse NAVO-competitie voor
de beste marine-seiner. De prijs werd
uitgerekt door Earl Mountbatten of
Birma Een Nederlandse matroos
kreeg de eerste prijs. Hij droeg haar
tot zijn schouders, maar hij was wèl
de beste seiner van de NAVO. Ik
wil maar zeggen: op zichzelf zegt de
haardracht niets, en de vrijheid die
hier wordt toegelaten lijkt dus alles
zins redelijk. Maar het is een klein
di.ig in een hele reeks kleine dingen
die allemaal toch verontrustend wor
den: hoe ver kun Je met de democra
tisering gaan zonder dat je als troep
verslapt, zonder dat inderdaad de ge
disciplineerdheid weg is. Het lijkt een
gevaaiiijk proces van afglijden"
Ernstig is de veroudering van het
matei ic el. Reservekapitein Jan
Mansholt (36), familie van Slcco.
verklaarde aan „Elsevier": „Het
leuk wel de terugtocht na de slag
aan de Berezina. Rijdende Munga-
jeeps werden uit de kolonne geplukt
en leeggesloopt om daarmee ande
re, defecte Munga's weer op te lap
pan. Bij een dikke DAF (3-tonner
voor vracht- en personeelsvervoer)
denderde spontaan de tussenbak er
ender uit. In brand vliegende Jeeps.
Vrachtwagens waarvan het stuur
zo trilde, dat de chauffeur het bij
snelheden boven de 50 kilometer
ïv'et meer vast kon houden. Dat is
het wagenpark van het Nederlandse
.rger Zo sturen we de Jongens er op
uit. Het is onverantwoord. Dat is
geen v.-rwijt aan de onderhoudsgroe-
oen. Die jongens doen wonderen.
Maar het blijft lapwerk aan mate-
neel, dat afgeschreven had kunnen
worden, zodat er tijdig vernieuwing
piaats had kunnen vinden, zoals in
net bedrijfsleven ook gebeurt. Ken
nelijk kan dat in het leger niet. Ik
weet één ding: wanneer ik directeur
was van dit bedrijf, wat het leger ten
alotte is. liet ik het failliet verkla-
DILO VAN COMMENÉE
„Elsevier" voegt daaraan toe: „In
Den Haag wordt het verhaal beves
tigd: achtduizend jeeps en dertien
duizend DAF-vrachtwagens zijn drin
dringend aan vervanging toe. De ge
middelde leeftijd is vijftien Jaar en
alleen met technische acrobatiek
wordt de zaak nog op de wan
kele benen gehouden'. Conclusie:
het leger is een speelbal van poli
tiek Den Hag. Het wordt met de
ze feiten (en nog veel meer) voor
ogen, de hoogste tijd, voor een dui
delijke keuze: geen leger of een
goed leger. Zoals de toestand nu is,
zijn wij internationaal een lachter-
tje, of juister: voorwerp van be
zorgdheid.
„Moet men er nu wèl of niet ge
weest zijn om erover te kunnen oor
delen?", vraagt de hoofdredactie van
„Accent" zich af. „Te oordelen naar
sommige commentaren hangt het er
van af waar dat „er" zich bevindt.
Als het om de Portugese kolonie Mo
zambique gaat, hoeft men er in elk
geval niet geweest te zijn. Sterker
nog: het is nutteloos zich ter plaat
se op de hoogte te stellen". Het blad
citeert achtereenvolgens fractieleider
Aantjes van de anti-revolutionairen
de a.r. jongeren Arjos, het dagblad
Trouw, de tv-recensent van de Volks
krant, volgens wie de WD-parle-
mentariër Waalkens slachtoffer van
het Portugese propaganda-apparaat
is en het onmogelijk is in Je eentje
in twaalf dagen een gebied zo groot
als West-Europa te doorzoeken.
„Wanneer dit allemaal waar is, dan
(Foto "Accent")
moet het in gelijke mate gelden voor
andere parlementariërs en andere ge
bieden. Dan gelden die bezwaren ook
voor de parlementaire delegatie die
onder leiding van kamervoorzitter dr.
A. Vondeling een reisje van een
week maakt naar Mao's China. Een
week, dat is zelfs nog minder dan de
twaalf dagen die de heer Waalkens
(WD-parlementariër) in Mozam
bique doorbracht en veel minder dan
de zestien die de <a.r.) heer Scha
kel er zal doorbrengen. Bovendien:
de volksrepubliek China is weer even
groter dan Mozambique. En wat be
treft het gevaar om in propaganda-
valletjes te lopen: zijn de Chinese
communisten in dat opzicht blanke
lelies vergeleken bij de Portugese re
gering?
De heren Waalkens en Schakel
spreken de inlandse talen van Mo
zambique niet, ze waren afhankelijk
van een regeringstolk zo luidde
een der verdere bezwaren tegen de
Mozambique-reis van beide heren.
Sinds wanneer spreekt de heer Von
deling Chinees? Hebben de Ne
derlandse China-gangers dan soms
bescheidener doelstellingen dan de
heren Waalkens en Schakel? Nou,
bescheiden. Een van hen, drs. E.
van Thijn (PvdA): „Ik ben tot de
conclusie gekomen dat er nogal wat
verwrongen beelden bestaan over
de ontwikkelingen in China. Onze
kennismaking kan bijdragen tot het
afbreken van taboes en allerlei on
wijsheden over de relaties tussen oost
en west". Na één week China. Is dat,
om met Trouw te spreken, geen „ern
stige zelfoverschatting"?
LX
t werëlddiakonaat van de Geref.
■en gaat de Pakistaanse kerken
geleed steunen bij het hulppro-
dat deze kerken in samen-
ing met de regering in Pakis-
opzeüten om slachtoffers te hel
de overstromingsramp, die
a-nd op het ogenblik teistert,
it deze hulpverlening is beslo-
en bezoek, dait de bisschop
Lahore vain de United Church
Pakistan, Innayat Masih, on-
brachit aan het Algemeen Dia-
J1 Bureau in Utrecht en waar-
tij een dringend beroep deed
iet wereldddakonaat om finan-
medewerking.
ikistan is de laatste weken ge-
door een overstromingsramp,
de ergste uit de geschiedenis van
and wordt genoemd. Tot op he-
zijn enige duizenden mensen
ekomen, maar men schat dat
ongeveer acht miljoen mensen
huis en haard zijn verdreven,
is ongeveer 15 procent van de
istaanse bevolking.
eroepingswerk
NED. HERV. KERK
enoemd door het breed mode-
l len der provinciale kerkvergade-
1van Gelderland tot predikant
r buitengewone werkzaamheden
^igd en jongerenwerk) R. Giet-
te Arnhem,
angenomen naar De Kaag (toe-
Sing) A. Carstens, kandidaat te
inik.
CHR. GEREF. KERK
leroepen te Deventer E. van Da
te Steenwijk.
De overstromingen vonden eerst
plaats in het noordelijk deel van
Pakistan, vooral in de Pundjaab.
Daar trajden de vijf rivieren buiten
him oevers door de watervloed, die
van de bergen in het noorden in te
grote hoeveelheid naar beneden
kwam. In dit deel van Pakistan
woont ongeveer 60 procent van de
bevolking. In totaal is daar nu een
gebied overstroomd in grootte van
anderhalf maal Nederland Enige
dagen later konden ook de meer zui
delijk gelegen rivieren de watermas
sa's niet meer verwerken, braken
de dijken daar op verschillende
plaatsen door en kwamen grote de
len van het land onder water ia
staan.
Verschillende regeringen geven al
hun hulp aan de Pakistaanse rege-
Paus en
Wereldraad
ROME In een brief aan dr.
Philip Potter, secretaris-generaal
van de Wereldraad van Kerken,
heeft Paus Paulus zich uitgespro
ken voor een verdere ontwikkeling
van de betrekkingen tussen de R.K.
Kerk en de Wereldraad. In de brief,
geschreven ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van de Wereld
raad, zegt de Paus dat de RK.
Kerk en de Wereldraad krachtens
hun aard volkomen verschillende
instelling zijn. Dit neemt niet weg,
aldus paus Paulus, dat de samen
werking tussen hen in de afgelo
pen Jaren vruchtbaar is gebleken
en verder ontwikkeld moet worden.
ring. Daarnaast, zo vertelde bis
schop Innayat Masih, hebben ook
de kerken in samenwerking met de
Pakistaanse regering een hulppro
gramma opgezet om het aantal ka
nalen waarlangs de getroffen bevol
king kan worden bereikt te vergro
ten.
In de eerste plaats wordt de na
druk gelegd op het verstrekken van
voedsel en medicamenten om te pro
beren te voorkomen, dat er besmet
telijke ziekten uitbreken onder de
verdreven bevolking. Daarnaast
moeten er zo snel mogelijk voorzie
ningen worden getroffen voor de
wederopbouw van de vele getroffen
dorpen, omdat de winter nadert en
de ellende helemaal niiet meer te
overzien is wanneer dan nog grote
groepen van de getroffen bevolking
geen onderdak hebben.
Bisschop Innayat Masih sprak de
hoop ui't dat door deze ramp de re
geringen van Pakistan en India wat
dichter bij elkaar zullen komen. Ook
een deel van India tegen Pakistan
aan is door overstromingen getrof
fen en bij de hulpverlening zullen
deze regeringen elkaar moeten bij
staan. Hij hoopt tevens dat hierdoor
ook een mogelijkheid geopend zou
kunnen worden dat de honderddui
zend nog in India gevangen gehou
den Pakistaanse militairen naar
huis mogen terugkeren, omdat ook
veel gezinnen van deze militairen tot
de getroffen bevolking behoren. De
ze hiannen zijn nu dringend thuis
nodig.
De Geref. Kerken in Nederland
werken via wereldddakonaat en zen
ding nauw samen met de United
Church of Pakistan. Deze kerk is
enige Jaren geleden tot stand geko
men door een fusie tussen Angli-
De Nederlandse rooms-katholieke
bisschoppen zullen dit najaar over
leg plegen met de nationale raad
voor de liturgie over het gebruuk
van officieel goedgekeurde teksten
voor het centraal gebed (de canon)
van de eucharistie. Eerder dit jaar
is een Vaticaanse instructie ver
schenen waarin wordt bepaald dat
geen andere formules mogen wor
den gebruikt dan de in Rome goed
gekeurde. Het Romeins missaal dat
vroeger maar één tekst kende biedt
na het concilie verschillende moge
lijkheden.
Daarnaast zijn in verschillenbe lan
den (niet alleen in Nederland)
nieuwe teksten ontstaan die hetzelf
de nog eens met andere woorden
zeggen, afgestemd op de plaatselijke
ituaUe of op de speciale geestelijke
inslag (spiritualiteit) van een ge
meenschap. Dat gebeurde al dan
niet met toleating dbor de plaatse
lijke bisschop.
Het Vaticaan heeft nu bepaald dat
buiten de Romeinse teksten (in
goedgekeurde vertaling) geen ca
nongebeden mogen worden gebruikt
ae niet door de nationale bisschop
penconferentie voor goedkeuring in
Rome worden aangeboden en die
goedkeuring ook krijgen.
Volgens de Nederlandse bisschop
pen. die onlangs in het bis
schopshuis aan het Rotterdamse
Koningin Emmaplein hebben verga
derd, vormt het canongebed een on
derwerp van „groot zielzorgelijk be
lang". Zij hebben hierover ook con
tact opgenomen met de bisschop
pen van een aantal andere landen.
kanen, methodisten, lutheranen en
presbyterianen (Geref.). De hulp
verlening geschiedt door het be
schikbaar stellen vain geld voor de
verschillende programma's van deze
kerk en door het beschikbaar stellen
van deskundigen op het terrein van
gezondheidszorg, onderwijs, land-
bouwtraining en sociaal werk.
Om de kerken in Pakistan zo goed
mogelijk te kunnen helpen doet het
algemeen Diakonaal Bureau van de
Geref. Kerken een beroep op alle
Bisschop Innayat Masih
uit Lahore zocht en vond
in Nederland steun voor de
overstromingsgebieden in
Pakistan.
Nederlandse christenen om voor de
Pakistaanse hulpprogramma's geld
ter beschikking te stellen.
Het gironummer is 2211 tn.v.
Algemeen Diakonaal Bureau in Ut
recht, onder vermelding van: over
stroming Pakistan.
Het geweeklaag van de georgani
seerde Horeca over de concurrentie
die deze bedrijfstak zou ondervinden
van sociaal-culturele centra .sport-
cantines en (al dan niet kerkelijke)
wijkgebouwen .heeft een scherpe re
actie uitgelokt van het maandblad
„De Kerkvoogdij". Horeca heeft
onlangs aan de Tweede Kamer ge
schreven dat er "zaalruimte ter be
schikking wordt gesteld voor ene ven e-
menten die krachtens hun karakter
in een horecabedrijf behoren te wor
den gehouden".
In brede kring, aldus „De Kerk
voogdij", werd vroeger de verlo-
vings- en trouwreceptie bij de bruid
thuis gehouden. Als dit nu in de
zaal achter de kerk gebeurd, is dat
dan een breuk met de bonte historie
van het horecawezen en is het dan de
taak van de overheid deze ontwikke
ling feegen te hou<j£n? Moet soms de
gemeenteraad weer in de stadsher
berg vergaderen?
"Een nog groter gevaar" acht de
brief van de horeca de sexclubs. Vol
gens „De Kerkvoogdij" wordt in der
gelijke gelegnnheden wel „naar het
schijnt een hapje en een drankje aan
geboden" maar de omzetten berus
ten voornamelijk op entrees en be
taling voor bepaalde diensten. Horen
die diensten soms ook tot evenemen
ten die "krachtens hun karakter in
het horecabedrijf thuis horen?",
vraagt "De Kerkvoogdij".
Zo Ja, dan hebben kerkvoogdijen,
Jeugdclubs en sportverenigingen na
tuurlijk wel gelijk als ze "kerkleden
en de overige bloem der natie weg
lokken uit het horeca vertier. Dat weg
lokken. éils het gebeurt zou dan dure
plicht zijn", aldus „De Kerkvoogdij"
sarcastisch. Met de toevoeging: dat
de Horeca de eigen structuurproble
men .niet op zo'n overdreven manier
aan anderen verwijten moet".
