V an Duivenbode: „Het streelt mijn eergevoel" „Als jullie er maar eenmaal waren dan zou de rest wel vanzelf gaan" VET IN BROEK De hekken zullen klaarstaan op deLeidse Tour-zondag Riethovens tactische manoeuvre met het Leidato-comité RIJDAG 29 JUNI 1973 SPORT PAGINA 21 dau. ,.De Tour komt door Leiden, dus moeten wij het doen. Zo eenvoudig ligt het. Als het op wiel rennen aankomt, draait het immers altijd op Riethoven en Van Duiven- bode uit? Ik zou niet weten wie het in Leiden anders zou moeten rege len. Sportief gezien is het natuurlijk wèl geweldig (de eer komt alleen Riethoven toe, van dat soort plannen kan hij nachten wakker liggen, net zoals van die zesdaagse die voor zijn dood ook nog eenmaal georganiseerd moet zijn"), dat vind ik een pracht- En hoewel Van Duivenbode al veel van zijn wilde haren kwijt is, houdt hij nog altijd van dat soort stunt werk. Vroeger, nadat hij het wiel rennen eraan had gegeven "omdat anderen te hard gingen", avontu- rierde hij door het Jachtige wielerle ven. "Altijd ging ik met Gerben Karstens mee, waar hij ook reed in Nederland. Ik ben zelfs nog een keer gaan liften naar Waterloo en het ge beurde vaak dat we samen zonder een cent op zak van plaats naar plaats trokken. Van Zwolle naar Limburg bijvoorbeeld. Dan belden we ergens aan of we daar soms kon den slapen. De volgende dag won Gerben dan de rit nog ook. Kijk, daarvan kon ik nou wakker liggen, niet van dat werk dat ik voor de Tour moet doen. Daarvoor organi seer ik al te lang.." Achttien jaar was Van Duivenbo de, die inmiddels "voor een opvolger heeft gezorgd", toen hij het bestuur van Swift binnenstapte. "Ik werd in die tijd voortdurend voor snotneus uitgemaakt", sprint hij door het verleden. "Ik werd op belangrijke momenten altijd weggestuurd met een tas: om bier te halen Maar ik ben er zo langzamerhand volledig in opgegaan. Het leuke is dat Je zo'n Zoetemelk ziet groeien in Je vereni ging. Ik zie hem nog komen als vent je van vijftien. Hij werd altijd ver slagen bij de aspiranten. Door ene Hoogenboom en door Karei Dorre- paal. Tot Joop als nieuweling een keer meereed in de Ronde van Ztje- terwoude en daarin alle groten ver bijsterend eenvoudig zat terug te ha len. Toen kwam Gerben Karstens <een goede amateur al in die dagen), vragen wie dat kereltje toch wel was. Nu geef ik Joop 60-70 procent kans de Tour te winnen.." We zijn weer terug in de Tour. "Het streelt mijn eergevoel dat ik mee kan helpen", bekent Van Duivenbo de tenslotte toch. Vandaar dat erop gerekend kan worden dat de hekken klaar zullen staan op de "Leidse" Tour-zondag. En geen dag later Wim van Duivenbode is wilde haren wel kwijt, maar houdt nog van stuntwerk. (Foto Jan Holvast) LEIDEN Zelf bepaald niet al te accurate Joop Riethoven, had het onbewust al voor speld. „Wim van Duivenbode schetste hij het beeld van zijn collega Swift- en SOS-be- stuurder, „kan een erg grote organisator worden. Als hij maar wat preciezer wer Jet ge beurt nog te vaak dat Wim bijvoorbeeld zegt op een bepaalde dag een brief te zullen pos ten en dat dan pas een dag later doet. Alsof hij de karakteristiek wilde onderstrepen, belde Wim van Duivenbode inderdaad pas 24 uur na het afgesproken tijdstip om de plaats van het gesprek te bepalen. Gecon fronteerd met die opmerking, vlucht hij snel weg in een geldig excuus. „Zoveel dingen heb ik nou al aan m'n hoofd, dat ik dat eenvoudig vergeet. Ik ben scheidsrechter in de afdeling Leiden, ik heb een zaalvoetbalploeg (Swift) opgericht en ik ben altijd met Swift zelf bezig. Dan blijft er maar weinig tijd over. Typerend voorbeeld van het druk ke bestaan van de 28-jarige week bladbezorger: in de week voorafgaan de aan de start van de Tour de Fran ce bemoeit hij zich intensief met de organisatie van de avondzesdaagse, op de dag dat de Tour door Leiden trekt, zal hij zich bijkans in twee- en moeten delen. Hij: „De laatste etappe van die avondzesdaagse start na de eerste rit van de Tour in Sche- veningen. Na de Tour-doorkomst in Leiden zal ik daar dus razendsnel heen moeten. Ja ik weet het, dat kost veel geld en nog meer tijd, maar ik kan het niet laten. Ik wil er wei eens mee ophouden, maar dan lees je weer iets over wielrennen in de krant en dan gaat het onmiddellijk weer broeien. Dan moet je weer zo nodig. En af en toe koester je Je ook in de gedachte dat je onmisbaar bent Dat zijn dan de gedachten die Wim van Duivenbode op de been houden in zijn louter organiserende func ties. Dat en het feit dat hij af en toe ook wel eens eer inlegt met zijn hobbyistische werkzaamheden. Hij werd bijvoorbeeld uitgekozen om er aan mee te helpen dat de Tour-ka ravaan vlot door Leiden zal snellen. „Eigenlijk", zegt Van Duivenbode, „ben ik uit de SOS (hij is achter Kouwenhoven tweede secretaris in de Stichting Organisatie Sportevene menten Zuid-Holland) „zomaar in de Tour-organisatie gerold. Kouwen hoven kon het werk niet meer alleen af, zocht hulp en daarvoor werden drie man voorgedragen. Ik werd daaruit gekozen op voorspraak van Riethoven en van Kouwenhoven zelf". Taak die Wim van Duivenbode na de eervolle uitverkiezing op de schou ders kreeg: in Leiden zorgen voor de afzetting van de wegen waarop de re clame-wagens, de renners en het ge volg voorbij zullen flitsen. Van Duivenbode: "Samen met de bestuursleden van Swift moet ik er Door Paul de Tombe In Leiden voor zorgen dat er geen narigheid komt. We zullen hekken en mensen moeten neerzetten op alle plekken waar verkeer de renners zal hinderen. We hebben daarvoor 90 vrijwilligers aangetrokken, die op een avond zijn geïnstrueerd, en ik moet daar als een vliegende keep tussen heen en weer rennen. Wat de Tour betreft is het daarmee voor mij gedaan. De renners komen en zijn zo weer weg." Wim van Duivenbode meldt dat op een manier die doet vermoeden dat het een van de vele door hem geor ganiseerde jeugdwedstrijden aan gaat. Een idee die nog wordt ver sterkt in een later stadium van de dialoog. "Het doet me weinig", vertelt hij zijn borden geplaatst met daarop „Tour de France Leiden, aangebo den door het Leidsch Dagblad" bij voorbeeld. Die borden werden een maand van te voren geplaatst, ver der hangen er nog spandoeken op de Breestraat en is er een prijsvraag uitgeschreven in een Leids blad met als onderwerp „wie wint de eerste premie-sprint". De opbrengst van die prijsvraag gaat naar een goed doel Toen het enthousiasme eenmaal had toegeslagen („De Tour door Lei den is een historische gebeurtenis, dié Je wellicht maar éénmaal mee maakt") werden ook de administra tieve zaken snel afgewerkt. Er werd contact gezocht met de ker kelijke leiders en met de gemeente. Van Zijp: „We hadden gedacht op tegenwerking te stuiten want tenslot te kan op die zondag een enorme toeloop naar Leiden worden veron dersteld. Maar dat viel honderd pro cent mee. Kerkdiensten werden ver schoven, de gemeente gaf ook volle dige medewerking. Zo zal de hele route door Leiden via de nieuwe weg bij Holiday Inn, langs het legermuseum, naar de Morssingel, de Steenstraat, het Kort Rapenburg, de Breestraat, de Korevaarstraat, en de Lammen- schansweg, vanaf 9 uur 's morgens afgezet zijn totdat de karavaan voor bij is en zo is er ook ontheffing ver leend van de zondagssluiting. Bepaal de zaken die daarbij belang kun nen hebben, mogen daardoor ge opend zijn. De verwachting van het gemeentebestuur was dat er wel zo'n honderdduizend man zullen komen. Dat vind ik aan de hoge kant. maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er he lemaal geen idee van' heb, wat zo'n Tour allemaal met zich meebrengt. In ieder geval zijn naast de trappen van het stadhuis tribunes neergezet voor genodigden en gehandicapten. Overblijvende plaatsen worden ver kocht voor f 2,50, om daarmee een spreidng in de hand te wer ken". Niets is over het hoofd gezien: ook de pauze zal worden opgevuld. „Als de reclame-karavaan is gepasseerd, duurt het ongeveer een uur voor de renners komen", weet Van Zijp. „In die tijd is op de Breestraat wat amu sement. „Weet Je wat trouwens erg leuk is", zegt Van Zijp, „dat voor het eerst in de geschiedenis van de Nederlandse Leidato-secretaris Jan van Zijp, olijk door een bank biljet kijkend: „Het geld moest binnen 24 uur op tafel liggen (Foto Jan Holvast) spoorwegen de treinen zullen wor den opgehouden. Dat is zelfs nog nooit gebeurd, als de Koningin moest passeren. Dat gebeurt nu op het sta tion in Voorburg, waar de Tour-kara vaan ook doorheen moet omdat het tegen de Tour-reglementen is dat wordt teruggekeerd naar de start plaats (Scheveningen- Den Haag' Dus is dat een gevolg van het feit dat de Tour door Leiden komt". Zo maakt Leiden dubbel geschie denis. .dankzij Joop Riethoven. Daar kun Je niet omheen. LEIDEN Een rennersbroek kan men na een dagje fietsen in de Tour de France rustig neerzetten, omvallen zal die niet. Zo'n broek staat namelijk stijf van het vet, waarmee het zeemleren binnenwerk met gul le hand is ingesmeerd. In plaats van een onderbroek, draagt een wegrenner dus een flinke levertraanzalf en die moet de bil- en dijpartijen van de cou reur beschermen tegen uren lang schuren op een keihard raceza del. De euvelen, die iedere Tour deelnemers ten koste van alles wil vermijden zijn zadelpijn en steenpuisten, en een vette broek is wel het minste dat hij daar voor over heeft. Zorgen om de was van zijn levertraanshortje heeft de renner overigens niet, want de ploegleider heeft iedere morgen epn vers ingevet geval voor hem klaar liggen. Voor de rest van de kleding moet men zelf zorgen. Iemand als Jan Janssen nam voor zijn Touravonturen een tiental T- shirts en evenveel singletjes mee. die al naar gelang de tempera tuur onderweg onder de renners trui werden gedragen. Dan voor iedere dag 'n paar schone wit te racehandschoenen, een paar rennerspetjes en -schoenen, vormden zo de hoofdmoot van zijn bagage. Een pak een overhemd en een das. komen in de koffers niet voor, want 's avonds wordt er trai- ,-ningspak gedragen: uitgaan in de plaats van aankomst is er tij dens de Tour niet bij. LEIDEN Je kunt er niet omheen: in elk Leids verhaal over de Tour valt de naam van Riethoven wel een paar maal. Zo ook weer in de samenspraak met Jan van Zijp, secretaris van het Leidato-comité, dat zich garant heeft gesteld voor de Leidse financiële kosten. Zo op het oog eigenlijk een vreemde zaak dat die garantie juist van die groep moest komen. Door Paul de Tombe het Leidato-comité zich snel garant. Na een uiterst tactische manoeu vre van alweer Riethoven, die niet te stuiten was in het nastreven van zijn ideaal. Van Zijp haalt de voorgeschiedenis op: „Op het moment dat hij naar ons toe kwam met de vraag of wij niet als sponsor wilde optreden, zei den wij: Waarom Juist wij? Dat ligt niet op ons terrein. Omdat hij ech ter niemand anders wist, zijn we toch naar een eerste bespreking gegaan. Tenminste wij dachten dat het een eerste bespreking was, maar in dat restaurant bleek dat het bedrag dat op tafel moest komen aanmerkelijk hoger lag dan wat Riethoven had op gegeven en dat het geld binnen 24 uur op tafel moest liggen. Daarover waren we ontstemd, maar Riethoven had een mooi excuus. Als jullie er maar eenmaal waren, zei hij, dan zou de rest wel vanzelf gaan". De rest ging ook bijna als vanzelf. De mannen van het comité kwamen rap tot de conclusie dat in het groot ste evenement een mogelijkheid lag om de „negatieve" naam van Lei den uit te wissen. Van Zijp: „We wil den aan een soort Leiden-promoting doen. Uit de positieve reacties blijkt dat toch wel een schot in de roos te zijn geweest. Maar wij moeten niet worden gezien als sponsor. We zijn tenslotte geen Sinterklazen. Wij zijn alleen de mensen die 't garantie-be drag hebben gegeven: we zijn wel zo zakelijk dat we dat geld op één of andere manier probeerden terug te krijgen. We hebben dan ook de „ech te" sponsors gezocht en we hebben die ook gevonden. Voor die sponsors Het Leidato-comité immers looft weliswaar Jaarlijks een sportprijs uit voor de meest opvallende Leidse ver eniging, maar daarmee houdt de be moeienis met de sport dan ook wel op. De verenigde middenstanders ver lenen eerder steun aan clubs die op laeeele gronden werken door voor hen een plaatsje in te ruimen op de traditionele huishoudbeurs), dan aan sportieve evenementen. Toch stelde ryüt roH/ietcètCKI Lie ETAPPE, 231 km j1ELPT<21 ■f, 1 J HOTUIÏDVM arostèfdam 25aprH1S88 secretaris president

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 21