)ierickx buit verdeeldheid
it in matte Waalse Pijl
SPELEN VOORBU, APARTHEID TERUG
electie-duel' Leids elftal:
1 zege op Quick Boys
Helenio Herrera
toch naar Inter
STOND TIEN DAGEN AAN DE KANT; ACHTERAF IS DAT GOED GEWEEST"
Supporter
J DAG 20 APRIL 1973
SPORT
PAGINA 17
,Huil om het land waar ik van hou.
PRETORIA (UPI) In het Een noodzakelijkheid om sport-
retoria-hotel, waar blank
juin gedurende de veertien da-
van de Zuidafrikaanse Spelen
jbroe der lijk bijeen woonden en
sarte atleten bediend werden
jior blanke serveersters, zijn de
ördjes „alleen voor blankes" en
alleen voor niet-blankes" weer
gehangen.
je spelen zijn voorbij. De apart-
ieid is weer een feit. Bij de slui-
jgsceremonie parafraseerde de
;aidafrilcaanse minister van Sport
•iet Koornhof onder de invloed
het sportieve succes van het
ekende boek over de zwart-wit
elaties van Alan Paton„Huil om
*t land, waar ik van hou",
[oomhof riep uit: „Ik geloof dat
de titel zouden moeten veran-
jsren in „Verheug u over het land,
raar ik van hou".
sommige kringen worden de
pelen, waarvoor de Zuidafrika-
jen graag de „Nederlandse niet-
lanken" Enith Brigitha en Ed-
Monsels zouden hebben ge
likt. beschouwd als een groot
icces: een belangrijke stap voor
bij het streven de raciale bar-
ières in Zuid-Afrika te slopen.
contacten met andere landen te
onderhouden, nu blijkt dat
steeds meer sportorganisaties
Zuid-Afrika wegens de apart
heids-politiek buiten sluiten. Zo
heeft sinds 1960 Zuid-Afrika niet
meer kunnen deelnemen aan de
Olympische Spelen.
De behoudende elementen in de
Zuidafrikaanse samenleving heb
ben zich om diezelfde reden sterk
tegen het houden van de multi-
radicale spelen in eigen land ge
keerd. Zij vrezen inderdaad dat
integratie op sportgebied zal lei
den tot de volledige ineenstorting
van de apartheid en tot chaoti
sche toestanden aanleiding zal ge
ven.
Desondanks namen 861 Zuidafri
kaanse atleten van alle kleu
ren en ras-schakeringen samen
met 600 buitenlanders, eveneens
van alle raciale groeperingen, deel
aan dezelfde atletiek-, hockey-,
boks-, zwem-, voetbal- en gym-
nastiekwedstrijden. In feite het
gehele Olympische programma en
in sommige opzichten zelfs meer
dan dat.
De deelnemers aan de belang
rijkste sportgebeurtenissen in Pre
toria woonden in hetzelfde hotel
waar tijdelijk de bordjes „alleen
voor blankes" en „alleen voor
niet-blankes" waren weggehaald.
Maar hoewel de scheidslijn in
het stadion was opgeheven, bleef
die op de tribunes gehandhaafd.
Toch was in zeker opzicht de sport
als winnaar te beschouwen. Blank
en zwart reageerden eensgezind in
protest, toen bij een bokswedstrij
tussen een blanke en een niet-
blanke Zuidafrikaan de jury de
overwinning toekende aan de
blanke hoewel zijn tegenstander
een betere indruk had gemaakt.
"Waarom laten jullie hem
meedoen, als Je hem niet wilt la
ten winnen", zo klonk het uit
de mond van een blank, die
hiermee d'e protesten van zijn
zwarte landgenoten ondersteun
de.
De voetbalcompetitie, een
geheel Zuidafrikaanse aangele
genheid, bracht in een knock-out
systeem "zwarten", "kleurlingen"
en "Indiërs" tegenover elkaar.
Het blanke team won. Vanaf de
uitverkochte tribunes klapten de
toeschouwers, toen de spelers de
arm over eikaars schouder het
veld verlieten.
Maar de vraag laat zich niet
opzij schuiven: "Wat gebeurt
er nu na de Spelen"?.
De zwarte Zuidafrikanen zijn
weer teruggedrongen tot hun
uitgangspositie ze kunnen alleen
tegen blanken uitkomen, als er
buitenlandse atleten bij betrok
ken zijn, ook al heeft de Zuid
afrikaanse regering dan voor het
voetbaltoernooi een uitzondering
gemaakt.
De apantiheidsregels worden
weer nageleefd. Nauwelijks zijn
de Spelen voorbij, of Nieuw Zee
land stuurde bericht het (geheel
blanke) rugby-team van de
Springbokken niet te zullen ont
vangen. De Nieuwzeelandse pre
mier Norman Kirk herhaalde
de bestaande opvatting: geen
ploegen, die zijn samengesteld op
basis van ras en niet op grond
van sportieve prestaties. De
Zuidafrikaanse regering heeft
laten weten, dat daar geen spra
ke van zal kunnen zijn.
Men is genegen zwart en blank
naar de Olympische Spelen te
sturen, maar alleen na geschei
den selectie-wedstrijden. Een
multi-raciaal rugby-team zou
alleen kunnen worden worden
samengesteld na geïntegreerde
wedstrijden. En dat zou indrui
sen tegen de gehele apartheids
filosofie.
Dawie de Villiers, de vroegere
aanvoerder van de Springbokken
en thans afgevaardigde in het
parlement voor de regerende na
tionale partij, verklaarde teleur
gesteld te zijn over de Nieuwzee
landse weigering. "Er zijn ont
wikkelingen op komst", zo zei hij,
duidend op de ontwikkeling, die
zich in de Zuidafrikaanse sport
bezig is te voltrekken. "Hierbij
worden de grondregels van de ge
scheiden ontwikkeling in het ge
heel niet aangetast", aldus de
afgevaardigde. „Het gaat alleen
om de praktische implicaties en
de logische consequenties van de
regeringspolitiek ten opzichte
van de sport".
In "Huil om het land, waar ik
van hou" merkt een Afrikaan in
een van de slotalinea's opt "Ik
ben in het diepst van mijn hart
bang, dat op het moment dat zij
de blanken) van ons willen
gaan houden, ze zullen ervaren
dat bij ons inmiddels de haat in
het hart is gebakken".
MARCINELLE "Ik haal", zei Eddy Merckx maandagavond
in al zijn vreugde over de schitterende zege in Parijs-Roubaix,
"mijn neus nou ook weer niet op voor een overwinning in één
van de Ardennen-klassiekers". Daarmee gaf de vedette overi
gens tegelijk wél te kennen, dat het bepaald niet eenvoudig
zou zijn om zo kort na de geweldige inspanning tussen Parijs
en Roubaix (en met nog zó veel zwaar rondewerk op het pro
gramma) in het Ardeense weekeinde weer onvervaard te
"vlammen". Merckx had voor zichzelf uitgemaakt, dat hij
eigenlijk alleen tot op de bodem van zijn krachten wilde gaan
als het koersverloop hem tot en met de laatste kilometers
volledig in de kaart zou spelen. En dat gebeurde gisteren in
de Waalse Pijl nu net niet.
'■dré Dierickx passeert winnend de finishlijn in Marcinelle.
16 f
geen tegenstander voor 30 april
Misschien hebben ze
trvi - niets gevoetbald. Als ook
Öng Gouda in de korte tijd
rest tot 30 april er niet in
sn vertegenwoordigend elf-
been te brengen, dan heb-
'Jitgenodigde spelers van het
ij -Hal gisteravond voor niets
1 tegen Quick Boys. Want
'P Koninginnedag de tiradi-
fedstrijd van dat team niet
gespeeld, eenvoudig omdat
[enstander is.
IUI M
Ut»
zou ook best eens het geval
zijn, want Gouda kon pas
worden benaderd, nadat
•lgens de gevraagde
partners Den Haag, Rotter-
Dordrecht voor de eer had
den bedanken. Er zal nog
worden geprobeerd om
Srastander te vinden, maar
de af deling Gouda het verte-
Ogende team niet 'rond*
daarover kon gisteren nog
feluitsel worden gegeven -
ie selectie-wedstrijd van het
tol op het LPC-terrein to
taal voor niets geweest. Dan is de
partij tegen Quick Boys niet meer
dan een oefening geweest voor de
spelers zelf. Een nuttige oefening,
dat wel. Voor een handjevol publiek
- aan het duel was geen bekendheid
gegeven - lieten de Leidse spelers en
de Katwijkse zaterdag eersteklasser
elkaar vrijuit voetballen. Dat resul
teerde in een aardig partijtje dat
tenslotte met 2-1 door het Leids elf
tal werd gewonnen. Een Leids elftal,
(zonder de Roodenburgers De Groot,
Hans Hannaart en Verkuylen, die
hadden afgeschreven) dat een ande
re sparringpartner tegenover zich
vond dan was gepland. Inplaats van
zaterdag-kampioen Noordwijk was
dat Quick Boys, dat bereid was ge
vonden aan te treden nadat Noord-
wijk had afgezegd. Quick Boys (dat
op 30 april tegen AZ'67 speelt) ge
bruikte het duel om te experimente
ren, zoals ook het Leids elftal ge
dwongen experimenten uit moest
voeren. Op de plaatsen van De Groot,
Hannaart en Verkuylen traden Leen
de Goey tASC). Teun Hoek (LFC>
en Henk Rol (UVS) aan, waarna in
de tweede helft ook LFC'er Pardon
kwam opdraven (voor Hoek). Het
was die invaller die het Leids elftal
tenslotte naar de zege zou schieten.
Na 75 minuten voetbal, waarin Sam
den Os na twintig minuten en Jan
van der Plas na 40 minuten voor 1-1
hadden gezorgd, scoorde Pardon een
fraai doelpunt. Na een gave pass van
UVS-middenvelder Arie Lagendijk,
bezorgde hij het Leids elftal de over
winning met een boogbal over Quick
Boys-invaller doelman Arend v.d.
Oever.
De 2-1 was verdiend ook. Want hoe
wel het Leids elftal geen uitblinkers
kende werd er tegenover de 'club-
eenheid' van Quick Boys een duide
lijk surplus aan techniek gesteld.
Maar dat was dan ook het enige dat
voorlopig uit het duel 'geselecteerd'
kon worden...
LEIDS ELFTALBouwmeester,
(Dubbeldeman)Schiphorst, Rol,
Pennenburg, Koos Hannaart, Hoek
(Pardon), Lagendijk, Van der Lin
den, Leen de Goey, Den Os, de
Klerk.
De man, die dat „ongerief" veroor
zaakte: André Dierickx. De bonkige
26-Jarige, in dienst van Briek
Schottes Flandria-formatie, rende
op minder dan tien kilometer weg
van een „kostbare" kopgroep, die
qua kwaliteit de vluchter gemakke
lijk had kunnen achterhalen, maar
waarin de belangen zodanig ver
deeld waren, dat de voortreffelijk
koersende Belgische kampioen Wal
ter Godefroot het betrekkelijk ge
makkelijk voor elkaar kreeg de
vlucht van zijn ploegmakker voor
beeldig in de rug te dekken.
Door
Fred Racké
„En", zei een dolgelukkige Dierickx,
die zijn eerste klassieke zege bin
nenhaalde na een veelbelovende en
tree bij de profs, twee seizoenen
her, „en ik was bovendien nog in
het voordeel tegenover de meeste
anderen Zij waren immers ver
moeid. Bijna iedereen had de ronde
van België gedaan, in dat ijzige
weer. En daar pal bovenop nog een
Parijs-Roubaix, waar het helemèal
een hel was. Zoiets weegt natuurlijk
vreselijk zwaar. Ik had die nadelen
niet. In Gent-Wevelgem was ik sa-
met met Roger de Vla-emmck zwaar
gevallen. Ik kon de ronde niet doen,
moest ook Pauijs—Roubaix verzaken
en ik stond tien dagen langs de
kant. Achteraf is dat gewoon goed
geweest."
Sneeuwbui
Het eerste koersuur was in deze
Waalse Pijl veruit het moeilijkste.
Kort na de start in Verviers spreid
de zich een ijskoude sneeuwbui over
't peloton, zodat na 30 km koers (van
de 249) al ruim honderd van de 220
vertrekkers waren gelost of afge
stapt. De Waalse Pijl is moeilijk,
door tien nijdige hellingen, zeer re
gelmatig over het parkoers ver
spreid, met de „Mur de Thuin" als
laatste horde van de allure van
de Geraardsbergse Muur.
De eerste helling doemt vrij kort
na de start op: Les Forges, met bo
venop het monument Stan Ockers.
Het peloton dat naar boven klau
terde was al lang niet meer com
pleet, toen Joop Zoetemelk op de
top een knappe ereprijs in de vorm
van een replica van het Ockers-mo-
nument met bijbehorende premie
veroverde .Maar dat was toch ei
genlijk meteen ook het voornaamste
strijdgewoel van deze tot aan de fi
nale vrij matte Pijl, waarin zich
verderop slechts een groepje van
vier door een toch nog lange, maar
kansloze vlucht onderscheidde
Hennie Kuiper, de Italiaan Roda,
de Fransman Doyen en de Belg Jos
Deschoenmaecker. Roda en Kuiper
hielden dat het langste vol, maar
tenslotte begon een groep van een
man of zestig aan de laatste veertig
kilometer.
Genadeloos
Het gevecht werd Ingeluid door
Georges Pintens, die dóórging toen
een aanval van Guimard, Boifava,
In 't Ven, Dierickx en hijzelf door
Merckx met het peloton op sleep
touw werd geneutraliseerd. Twintig
kilometer lang draafde de kleine
Belg door, vlijtig vechtend voor ein
delijk eens een Rokado-zege waar
om ploegbaas Lomme Driessens al
zo lang smeekt. Maar de tegenaan
val, alweer door Merckx ontketend,
was genadeloos. Achttien man be
stormden veertig seconden achter
Pintens de „Mur de Thuin":
Merckx. Van Springel, Godefroot,
Verbeeck, Rosiers, Dierickx, Hou-
brechts, Walter Planckaert, Bruyère,
Leif Mortensen, Francesco Moser en
een onvervacht groot aantal Fran
sen: Poulidor, Guimard, Santy,
Bouloux, Honézard en Befllone.
Op de muur rukten zich daaruit
nog eens vier man los: Merckx,
Verbeeck, Poulidor en Guimard en
daarom was het tien kilometer vóór
Marcinelle „gedaan" voor Pintens.
Het nu ontstane kwintet ging ech
ter niet dóór. Voornamelijk niet,
omdat Merckx er weinig voor voelde
sprinters als Guimard en Verbeeck
mee naar de streep te nemen en
omdat andersom de rappe mannen
liever Merckx het werk wilden laten
opknappen. Zodat nog eens zeven
man konden terugkomen: Godef
root, Van Springel, Rosiers, Bellone.
Moser. Walter Planckaert en André
Dierickx. Het werd er in tactisch
opzicht daar vooraan allemaal niet
gemakkelijker op, daardoor. Gui
mard en Verbeeck hadden er in
Planckaert en vooral ook Godefroot
geduchte concurrenten bijgekregen,
waarvoor ze hun krachten niet wil
den verspillen en dat groepje sprin
ters zette zich da in ook nog bijna
als één man op het wiel van
Merckx, die op de resterende kilo
meters betonbaan (en zonder hulp
van Molteni-maats) aan banden
kon worden gelegd.
Van ver
Zeven kilometer van de streep
sprong toen Dierickx weg. Later:
„ik had dat met Godefroot afge
sproken. Zou ik niet slagen, dan
kon in Marcinelle de sprint voor
hém aantrekken, nu kon hij me in
eerste instantie trachten te helpen."
Hetgeen Godefroot voorbeeldig deed.
BehalveMerckx restten er in het
groepje achtervolgers trouwens wei
nig niet-sprinters, die zich nog in
het spoor van Dierickx konden en
wilden werpen (voor Poulidor, Van
Springel en Rosiers was het toch
allemaal wat teveel geworden na al
het zware werk van de afgelopen
weken) en daarmee was de koers
voor Dierickx „gelopen". Achter
hem werd de spurt om de tweede
plaats nog boeiend: Merckx zette
van héél ver in en stond niemand
meer toe hem te passeitsn. Zodat de
Maestro toch weer de belangrijkste
favoriet werd voor Luik-Bastena
ken-Luik van aanstaande zondag.
VOETBAL PC Den Haag is gis
teravond in Utrecht kaïnpioen van
Nederland geworden bij de b-elftal
len door een 1—0 overwinning op FC
Utrecht.
MILAAN Helenio Herrera en In-
ternazionale zijn toch tot overeen
stemming gekomen. Zowel dr. Ivanoe
Fraizzoli, de president van Inter, die
vijf dagen geleden, na kennis te heb
ben genomen van de talrijke eisen
van de trainer, woedend zei nooit
meer iets met Herrero të maken te
wüllen hebben, als de 55-jarige Ar
gentijnse trainer heeft water in de
wijn gedaan. Maandag zal het con
tract worden getekend tussen Initer
en de dóór A.S. Roma ontslagen
trainer.
De vereniging heeft zich verplicht
voor de opbouw van een nieuwe ploeg
drie jonge topspelers aan te trekken.
De "duurste trainer van de wereld",
ook wel de slavendrijver genoemd,
op zijn beurt heeft zijn financiële
eisen enigszins gematigd, hoewel hij
heeft vastgehouden aan een belas
tingvrij jaarsalaris van 500.000 gul
den.
Mazzola, Facchetti, Burgnich en
Boninsegna, de huidige topspelers,
van de Milanese club. waren zeer
content met de terugkeer van Her
rera.
Hun mening is dat hij alleen de club
weer terug kan brengen aan de top.
Zij zijn niet bang voor zijn harde
hand. Herrera, die van '60 tot '68
bij Inter werkte, behaalde in die pe
riode drie landskampioenschappen
('63, '65 en '66) en veroverde met
Inter twee keer de Europese- en de
wereldbeker ('64 en '65). Burgnich,
Facchetti en Mazzola hebben die
successen van Herrera meege
maakt.
NIJMEGEN Een 56-jarige Nij-
megenaar is gistermiddag, de paas-
drukte negerend, langs de kant van
de weg gaan staan om er zeker van
te zijn dat hij volgende week woens-
dg op tijd in Madrid is voor de wed
strijd Real MadridAjax. De man
had geen geld voor de reis, maar kan
van zijn spaarcentjes nog net een
toegangsbewijs kopen.
In Ajax-supporters outfit en met
een bordje Madrid bij zich kreeg hij
al spoedig een lift die hem een stukje
zuidelijker bracht.
De Nijmegenaren kennen Frans als
een fervente voetballiefhebber. On
langs liet hij alle raamkozijnen van
zijn huis in de NEC-kleuren rood.
zwart en groen schilderen. Tot grote
woede van zijn huisbaas.
HOCKEY De vriendschappelijke
wedstrijd tussen de militaire ploegen
van Frankrijk en Nederland in Ver
sailles is geëindigd in 00.
Het was gisteren weer eens een drukke voetbalmiddag in het
Leidse stadhuis (Is er eigenlijk al een kleedkamer?Eerst tra
den -jeugdspelers van Lugdunum aan om een erehaag te vor
men voor huwende eerste-elftalspeler Wim Moen met Eefke
Ouwerkerk (foto boven), vervolgens beklommen jeugdige
LDWS'ers de monumentale trap om luister bij te zetten aan
de echtverbintenis van aanvoerder Bram de Roode met mej.
Van Steen (middelste foto) en tenslotte was het de beurt aan
de jeugdige hope van ASC (onderste foto) die Rik Hins kwa
men "helpen" trouwen met de Engelse Loravne Luss.
(Foto's Jan Holvast) -
