iïRNST HAPPEL DE EENLING
APPIE
HAPPIE
LFC-AJAX
Met een
hakbijl
haal je
5m zelfs
nog niet
open
U.Y.S. - De Musschen
A.S.C. - V.C.S.
L.F.C. - T.O.G.B.
RALLYCROSS
IN OPMARS
jT 197, fERDAG 31 MAART 1973
Raar eigenlijk dat je zo'n man in al die tijd
nauwelijks hebt leren kennen. Ernst Happel
(48), elf jaar trainer geweest in Nederland, het
is nogal niet niks. Je zou zo langzamerhand toch
meer van hem moeten weten.
Meer dan dat hij Oostenrijker is, geboren in
en gek van Wenen. Meer dan dat hij zo'n groot
voetballer was bij Rapid Wien, heel lang, en
R.C. de Paris, twee jaar. Meer dan dat hij zo'n
karaktervolle werker was in die bijna zeven
seizoenen bij ADO en die vier bij Feyenoord, de
club, die hij naar een Europacup en een wereld
beker praatte.
Maar Ernst Happel moet in al die jaren toch
meer zijn geweest dan alleen maar een zeer
deskundig, erg eerzuchtig en heel succesvol
oefenmeester. Wie die man als het luik in dat
grote stadion eenmaal is dichtgeklapt.
Voor een fles drank van Koos Postema flapte
Stefan Kovacs er tegen televisiekijkend Neder
land van alles uit. Dat hij zoveel boeken las, dat
hij van muziek hield, dat hij graag naar een
museum ging, dat hij zo'n belang in geschiedenis
stelde en ga zo maar door.
Dat was, in een uurtje, de andere Kovacs. In
elf jaar kent nog niemand de andere Happel.
Veel mensen hebben tot die ogenschijnlijk emo
tionele man proberen door te dringen. Het is
zelfs zijn vrienden niet gelukt. „Met een hakbijl
haal je hem nog niet open", zegt er eentje.
Ernst Happel, op het voetbalveld de strateeg,
de alleenheerser, het meesterbrein, de maestro,
de wonderman, zoals hij veelvuldig is beschre
ven. Maar buiten de lijnen: Ernst Happel, de
onbekende. Nee, beter nog: Ernst Happel, de
eenling.
[e zou dat niet meteen zeggen: Ernst Happel, de eenling.
deeI w leer niet in Wenen, waar Happel een hele grote was en nog
luysmi ijd is. Loop er maar eens met hem over straat Een Haagse
ipa) z.1 é-eigenaar heeft het gedaan. „Je zou zweren dat je naast
'B( jjjg loopt", schatert hij, „wat wordt die man daar op handen
dragen". En Joop Millenaar van de Jachthaven-bar in Rot-
rdam herinnert zich: „Ernst Happel is in Wenen populairder
bJh de Paus in Rome".
7; lappel maakte het helemaal daar als stopper van Rapid
Bruyè en en het Oostenrijkse elftal. Voetballen dat hij kon: balletje
i2»*! zijn kont opvangen en zo, de hele trucendoos. Wenen was er
2722q van en Ernst vond het allang mood zo. Een prachtig leven
Wie maakte hem wat op het voetbalveld? Niemand. Zor-
kende Ernst Happel niet. Hij verdiende lekker. Zeker toen
uit de lange rij aanbidsters een vrouw trouwde, die hem
ancieel in staat stelde een konditorei te beginnen. Een vas-
rckJge heidje, dat liep als een trein.
tijdpassering de eenling die zijn ei
gen weg gaat en niets van zichzHf
rik lfi.fdt prijsgeeft: aan Happels kaarttafel
e lassies wordt geld gewonnen, geen vriend-
J schap. „Happel hecht nergens waar
de aan", zegt Millenaar, Je praat
an Overhoff met nem. !e kaart hem' maar
in ovwae Iutatert H(j dt hler
wel eens op het terras: net een
fast Happel was de bink standbeeld".
ltS dat zou iedereen weten ook.
zijn gebrekkige maatschappe- Iuljus Caesar
achtergrond kon hij zijn to-
e eerzucht alleen op het voet- Happel is ongelooflijk moeilijk
;ld doen gelden. Dat deed hij voor zichzelf en zijn omgeving",
ook en hoe zeggen andere intimi met wie de
Movent, die wed8trijd van Rapid thuis trainer zijn vrije uren deelt, er is
""fc» 1 Real Madrid. Ze stonden niet met hem t» praten, wat hij
achter tegen dat grote Real wil doet hij toch". Ben voormalige
Hul
ve oen presteerde ene" Happel het Haagse boezemvriend oardeelt:„
>g tw om terug te spelen op zijn .Happel vindt zichzelf Julius Cea-
e nan. Het stadion barstte van Je hebt hem maar te volgen".
ren e Net wat voor Happel, die de Happel maakt een gesloten
prompt van dertig, veertig, vijf- hewogen indruk - de waarheid is
brelke la zelfs van diep in de vijande- dat 21Jn superioriteitsgevoel hem
stellingen op zijn keeper terug verbiedt zijn emoties te tonen. On-
spelen. Tot hij het opeens niet d« Koude pantser leven de span-
deed, zich omdraaide en Mfgen van een gevoelsmens: in
Vl de Rapid won Den Haag had hij een maagzweer,
Happel viel niet te spotten, ettelijke maagoperaties zijn al ach-
nlet toen een moordlustig le- de mS-
1 sc i zich eens om onduidelijke re- Alleen in de bewogen
a op Ernst en zijn ploeggeno- kaartspel en soms aan de roulette-
wilde wreken. Ze zouden de taiels van Knokke reageert Happel
sn lil _s eens goed in elkaar slaan zijn spanningen af. „Maar praten
ManÉ builde Beedkamer. »1"J «nooit met je over Zelfs
m vroeg het elftal nerveus om "iet met zijn beste vrienden", zegt
iiébeaeleldlna. Ernst Happel J«>P Millenaar, „het enige wat ik
Hij raapte bedaard twee grote Ja al die Jaren dat ik met hem in
-n van de grond stak ze om- binnen- en buitenland ben opge-
in beide handen en wandelde *Jeb Bemerkt is zijn
buiten. De menigte week be- teleurstelling
ld uiteen en de spelers bereik-
de wachtende bus zonder dat
Ledds*
e-Klii
sstoken.
arten
rom kan hij zlJn vrije tijd al- trotse man hoog in een Ivoren to
maar verdoen met drinken, ren. De indruk die hij met zijn
n en kaarten. HIJ weet niet hooghartige optreden op zijn omge-
HiJ is met Rapid eens twee ving maakt is echter verbluffend,
rnrg i aden op toernee door Zuid-A- ,-Een imponerende persoonlijkheid",
sspel ta geweest. Van het land heeft zeggen de weinigen die zich zijn
rspoit
if
af
l vinger naar hen werd
het bestuursbeleid
Feyenoord. Toen Feyenoord de
cup had gewonnen wilde Happel
aan de top blijven. Hij had maar
één streven. Hij heeft het me vaak
gezegd: Feyenoord zo sterk maken
dat we niets meer van AJax zouden
horen. Wat er toen allemaal bij
moest Ernst Happel zich bewij- Feyenoord is gebeurd heeft hem
ZUn achtergrond bood hem geen heel veel p«n godaam. .Amateurs,
ir „gevechtsterrein". Joop van zei hij dan Hij heeft toen ook de
Jachthaven, Happels trouwste kont maar tegen de krib gegooid",
eraad in zijn Rotterdamse Ja- De nurkse, hoogbekwame en eigen-
zegt het zo: „Er is buiten voet- zinnige trainer heeft maling ---
niets dat hem interesseert, wat zich rond hem afspeelt:
niets gezien. Hij heeft alleen vrienden noemen: de voorbeelden
r zitten kaarten". zijn er dan ook wel naar.
0 liet kaartspel openbaart zich een Een Rotterdamse vriend: „Ik ging
wed inlijke trek van Happels karak- eens met hem mee naar Oost-
tidige de bijna maniakale drang om Duitsland. Maar ik had geen visum,
rillen winnen. „Happel wil sue- Hindert niks, zei Happel. We kwa-
1 hebben. Hij is er stapelgek op", men bij de Oostduitse grens. Het
een Hagenaar die zes Jaar lang aanvragen van een visum duurt drie
i elke dag met de oefenmeester weken, zei de douane. Happel begon
lt jas kaartspel beoefende andere te vloeken, zei dat hij de gast van
,t ij it tvrienden bevestigen dat de een generaal was en ging naar bin-
al aan het klaverjassen ver- nen. Nog nooit heb ik iemand met
h fde Oostenrijker tot in elke ve- zoveel overtuigingskracht zien pra-
gespannen zijn goklust botviert ten. Drie kwartier later had ik mijn
de kaarttafel, het liefst in visum". De Vopo's bogen voor hem".
merige lokaliteiten. Millenaar: „We waren bij de wed-
pels vrijetijdsbesteding wordt strijd Borussia—Inter in Oost-Ber-
1 lerst door het kaarten: zijn eer- lijn. Happel vond zijn hotelkamer
1 it kent ook hier geen grenzen, en onze tribuneplaatsen niet goed.
goochelaar", verklaart Mille- Stuur Weisweiler naar me toe, zei
„als hij vier boeren wil krijgt hij tegen een suppoost. Weisweiler
se. Maar het geld interesseert kwam meteen. Happel kreeg de ka
niet. Winnen wil hij, alleen mer die hij wenste. In het stadion
ej r winnen". zaten we in de ereloge van Hitier,
voormalige Haagse kaartvriend Happel vond het allemaal doodge-
n d« stigt dat: „Happel is ontzettend woon".
tiek. Hij is een goede vriend Scherp in de herinnering staat ook
mij. Maar zelfs als ik als zijn het beeld van de wedstrijd Benfica
tje één foutje maakte was Feyenoord gegrift: Portugese poli-
imer te klein. Dan begon hij Je tiemannen die met zwepen zelfs de
schelden". Feyenoord-spelers van het veld Joe-
andere gezel uit Happels devote gen en een eenzame man op het
rtgevolg: „Deze man is een zeer verboden gras, turend naar de
kkige winnaar. Maar een zeer avondhemel: Ernst Happel zelfs
rettige verliezer. Als hij op een de politiehonden kwamen niet op
ivolgbare wijze gewonnen heeft hem af.
t Je maar rekenen dat hij Je
sleept naar een café en dat hij F(rorentriarh
één en al gezelligheid en ple- ^gocemnscn
Als hij verliest doet hij geen ,Een keiharde", zeggen de vrienden,
meer open. Voordat Je het „een zeer egocentrische man". Hap-
is hij weg". pels eoïsme en zijn gevoel van ei-
Happel zelfs in zijn geliefde genwaarde zijn spreekwoordelijk ge
worden. De trainer heeft bijvoor-
tilveren Molentoernooi
oensdag 8.00 uur n.nf.
le amat. elftal
Terrein Boshuizerkade.
zegd: Happel is een man, die Je ge- keer wanneer het slagen van de
bruikt zolang hij Je nodig heeft, practical Joke gemeld kon worden
Daarna is hij Je vergeten. Ik ben zag men hoe het gezicht van de oe-
bang dat Jan gelijk heeft. We gaan fenmeester enige tijd door een war-
glimlach werd verhelderd.
nog een afscheidspartijtje voor hem
organiseren, maar hij zal wel niet Maar
Die wonderbaarlijke vergevingsge- hoogst zelden in i
zindheid treft men ook bij een JL
Haagse vriend, die Happel bijstond i,t SS
in zijn donkerste'dagen, *toen hij in vnor M
Bankenbosch twee weken boette
het dronken besturen van. zijn
ziet Happel verder maar
blijde schater
lach uitbarsten. De alles overheer-
de liefde
het kaartspel worden slechts
geëvenaard door een eindeloos
heimwee naar de stad van zijn
auto. De "teleurstelling In rijn Jeugd en de fabelachtige voetbalsuc-
Ernst Happel omhelst Rinns Israël in voor Feyenoord gelukkiger dagen
heeft te werken. De genegenheid
voor zijn zeer beperkte vrienden
kring is oppervlakkig en ldl. Hij
lijkt er geen vreugde aan te bele-
„Ik heb Ernst nog nooit echt blij
meegemaakt", mijmert Joop op een
van de steigers van zijn Jachtha
ven. Hoe vaak is hij er met Happel
niet uitgevaren over de plas, waar
de ondergaande zon met zijn blijde
flonkering op het water tot diepe
tevredenheid zou moeten stemmen.
„Het doet hem niks. Hij zit dan
maar uren voor zich uit te staren
zonder zijn mond open te doen. Het
enige dat hij toen ooit eens heeft
gezegd was: ze moeten daar aan de
overkant van het meer een rustoord
voor de Feyenoord-spelers bouwen".
Een Haagse vriend rept over dezelf
de ervaring. „Hij loopt dagenlang te
vragen of Je meegaat naar een
bepaalde wedstrijd, die hij wil bestu
deren', herinnert hij zich, „en dan
rij Je bijvoorbeeld naar Twente en
dan doet hij de hele weg zyn bek
niet open. Om gek van te worden".
Waardering heeft Ernst Happel al
leen voor een sportprestatie. In de
persoonlijke sfeer gaat zijn betrok
kenheid niet verder dan het aanbie
den van een pilsje. Happel veron
derstelt bij de ander al genoeg te
vredenheid, omdat hij/zij zich immers
tot zijn gevolg mag rekenen. Je
mag blij zijn als Je een vriend van
Ernst Happel bent. Verwacht daar
om van hem geen overdreven at
tentie.
„We organiseerden eens een partij
tje toen hij Jarig was", weet Joop
Millenaar nog, „hij kwam niet eens
opdraven. Op een andere verjaardag
deed ik hem een dure fles cognac
cadeau. Hij liet hem vier weken
slingeren voor hij hem eindelijk
Joop is er niet eens zo verdrietig
onder al mompelt hij wel: „Jan
Villerius heeft eens tegen mij ge-
Zondag 2 30 uur
de belangrijke wedstrijd
vriend Happel moet hij nog schrij
nender hebben gevoeld, maar kla
gen doet hij niet.
Verraden
„Happel werd verraden toen hij
gedronken had", vertelt deze Hage
naar, „daarom werd hij gegrepen.
Dat heeft hem geweldig in zijn
trots gekrenkt. Hij was er slecht
aan toe toen hij naar Bankenbosch
moest. Ik kende de directeur en zo
heb ik het voor hem kunnen rege
len dat hij niet hoefde te werken.
Hy had er een rustig leventje, wat
trainen en zo. Bovendien ben ik
met mijn vrouw helemaal naar dat
godverlaten oord gereden en ik heb
er van alles binnen gesmokkeld. Ik
had geregeld dat hij bezoek mocht
ontvangen en toen hebben we
drank en sigaretten en nog veel
meer met de hulp van anderen
weggemoffeld. Hij heeft me er noit
met één woord voor bedankt".
Maar wat deed Ernst Happel wel?
Hij reed, toen hij eenmaal was ont
slagen, op zijn beurt naar het
Drentse verbanningsoord om er
oude maten met drank en spijs te
sterken. „Kijk, dat weer wel", filo
sofeert Joop Millenaar, „in het ma
teriële kan hij, geloof ik, wel gene
genheid tonen".
Het is een staaltje van anonieme
medemenselijkheid die de mens-
Happel evenzeer typeert als zijn
voorliefde voor het „voeren" in ca-
fé's, het in deze panden nuttigen
van met weemoed besprenkelde al
coholische consumptie en het be
drijven van snaakse grappen. Zo
liet de trainer een zijner Haagse
relaties eens tot tien maal toe te
vergeefs voor een afspraak opdra
ven by de rotonde-Voorburg. Elke
n: Wenen.
Happels harde image krygt hier re-
zelfde knauw als op de stille expe
ditie naar Bankebosch; het verlan
gen naar Wenen is het heimwee
van de melancholicus. .Alleen in
Wenen maakt hij een gelukkige in
druk", zeggen zijn vrienden.
In hun verhalen over de stap-avon-
turen tijdens buitenlandse voetbale
venementen duikt onveranderelijk
een nachtclub-violist op die, waar
ook in Europa, door Happel ontbo
den wordt om het „Wien, Wien, nur
du alledn" ten gehore te brengen.
Happel droomt dan weg boven zijn
glas —in Boekarest moest de mu
zikant zo eens twee uur lang in
zijn Weense concert volharden. In
Den Haag bezocht Happel zes Jaar
lang dagelijks de Wiener Kondito-
A.s. zondag 2.30 uur
Terrein de Kempenaerstraat
rei, een met taarten en landslui ge
vulde buitenpost van het Weense
leven.
Maar in Nederland zoekt hij buiten
de stadions verder de afzondering:
een klein café of de eigen huiska
mer. Happel leeft sedert enige tijd
gescheiden van zijn vrouw en woont
nu samen met een Jongere Rotter
damse.
Zeer eenzaam
Het is uit de eerste relatie dat
weer zo'n typerend beeld stamt van
de man die door al zijn vrienden
„zeer eenzaam" wordt genoemd:
Happel die urenlang doodstil op de
bank lag te puzzelen en absolute
stilte om hem heen gebood. „Een
begrafenisstemming heerste daar"
zei een van de weinige Hagenaars
die hem wel eens bezocht de
zoon des huizes mocht zelfs geen
plaat opzetten wanneer de voetbal
trainer zich thuis ontspande.
Natuurlijk brengt Happel zijn va
kanties in Wenen door. Maar vaak
verlaat hy de stad voor èèn of twee
weken. Men kan Happel dan terug
vinden in een hotel hoog op een
i berg. Niemand die meemag
de trainer zich uit de we
reld terugtrekt.
Een man aUeen. Uitgerust daalt hij
van zijn berg weer af naar Wenen
en Nederland. Op de autosnelwegen
stuift zijn staalblauwe Citroën-Pal-
las als een raket voort. Happel pakt
de voorrang wanneer het maar even
kan, negeert snelheidsbeperkingen
en jaagt met wilde lichtsignalen
andere automobilisten van zijn ra
cebaan af: terug van weggeweest.
Zondag a.s
Terrein Boshuizerkade.
AMSTERDAM De raillycross
heeft in Nederland een grote vlucht
genomen. Trokken de wedstrijden ln
het eerste jaar, in 1971, op het cir
cuit in Valkenswaard gemiddeld 2800
toeschouwers, vorig Jaar waren dat er
8100. Om dat aan tad nog te verhogen
zyn enkele wyzigingen aangebracht
in het reglement. De klasse-indeding
is afgeschaft, waardoor de races voor
de bezoekers overzichtelijker worden
en er mag niet meer worden gereden
met vierwielaandryving.
Het rallycross-seizoen 1973 begint
op 15 april en duurt tot en met 7
oktober. De Nederlandse rallycross-
verenigtog kant zich fel tegen "wil
de" races, zoals auto-rodeo's, stook-
carraces, "die voor de vuist weg er
gens op een obscuur baantje worden
gehouden en waarin gespot wordt
met mensenlevens".
"In 1972 vielen er twee doden by
autocrosses, dit Jaar al weer een".
De spartcommissie van de KNAC
heeft dan ook, onder aandrang van
die NRV, besloten 'dat alle coureurs
die aam die "knotsgekke" wedstrij
den deelnemen, him licentie kwyt
raken".
Continuïteit van de rallycross in
Nederland Is gewaarborgd, sinds de
Stichting Rallycross Nederland is in
geschreven in het stichtingsregister
in Den Haag.
ADVERTENTIE
reUZeil"rland _n
ondel
beeld nummer enige moeite gedaan
zich de Nederlandse taal eigen te
maken. Het onverschillige parool
van deze weinig leergierige instel
ling is illustratief voor Happels ka
rakter: „Ze moeten mij maar ver
staan".
Ernst Happel interesseert zich niet
voor de ander of het moet de echte
voetbalprof zijn met wie hij op
grond van zijn arbeidscontract
'T MAG. HIS(? (M 00JIPO.
G6MOUU0S' ÉeeMLUK. MIST
teeeuew D£ eei$-
BUtJÊAUXMAAI? ALS T
eenMAAL tSAfir
Df?<JPP£L£H.
