„Eerlijk jezelf zijn, daar gaat 't om 0: druipend miliedrama ons land Ernest Borgnine even in „MASSAGESALON": OPKNAPPEN OF AFKNAPPEN? 9 FEBRUARI 1973 Ernest Borgnine is een genereuze man, 55 jaar ge- Connecticut geboren. Daar n kunnen twijfelen na een saardige gezichten, die hij The dirty dozen", de rat- "MWillard" en „The wild Maar hij staat ook model eenvoudige Amerikaan, die van een spectaculair be- Daarom blijft het beeld man, die verrukt kan kij- n een driekaart in handen jh het best bij. Simpel en jcht uit het hart. Borgnine welijksreis met zijn rood- Wrse bruid Tove, een dagje irdam. „Ga je mijn neus brede lens kieken?" vraagt een fotograaf, die bijna bij schoot gekropen is. In I was men sterk in dat >1 en het gloednieuwe echt- ft er braaf om gelachen, is". Ernest weet en hij g eens empirisch of hij de spreekt dat hij niet in Place" kan, dat lintworm- et mooie mensen, die tot ivleugels in de dramatiek Ij voldoet niet aan het choonheidsideaal, maar hij temin tot de top van Hol- innen doordringen. livenkamp i aanleiding tot het bezoek lerdam hij combineert ilijksgeluk met de public rbeid is zijn nieuwe Poseidon Adventure". De ild Neame regisseerde het yan een oceaanstomer en speelde een korzeüge poli- iie door een licht meisje inoot aan de haak wordt De film beleefde in Ne- egelijk met de States zijn nière. Eigenlijk een geijk- mtische tragedie, waar ïlijk niemand op voor- publieke toeloop in heeft aar hier zowel als in Ame- interesse ongedacht groot, er een duidelijke money- Be in handen, die in heel ikaanse steden het succes godfather" naar de kroon Bt Borgnine vraagt en ijverige journalisten et tijdperk van het pure ne entertaiment voor de hele familie in de bioscoop weer aangebroken. Er zijn jaren voorbijgegaan, dat de toeschouwer in de persoonlijke troe belen werd gedompeld van allerlei mensen zoals bijvoorbeeld in „Who's afraid of Virginia Woolf?" gebeur de. Niets kwaads over Liz en Ri chard overigens, maar Disney-film met zijn nieuw model familiefilms is toevallig wel de onderneming, die de meeste winst maakt. Er werd veel geïm proviseerd aan boord van de om- >e duivel kent geen genade" g. 12.15, 2.30, 7.15, 9.30 uur; 2.30, 0, 9.30 18 jr. dag. 2.00, 7.30, zo. ook 4.15 uur. What's up, doc?", a.l. dag 9.30 uur; zo. ook 4.30 uur. 'he aristocats" a.l. dag 9.30 u; zo. vanaf 11.30 u. 7.30, 9.30 uur: "Hoe een man". 18 jr. e peetvader" 14 Jr. dag. I uur. "Gejaagd door de wind" 14 7.45 uur. ma: "Ben Hur" a.l. dag. uur; zat., zo. en woe. 3.45, af" a.l. dag. 2.00, 7.00, 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur. Odeon: "The great race" a.l. dag. 2. 8.00 uur. Olympla: "Veel liefs uit Moskou" 14 jr. dag. 2.00, 8.00 uur. Passage: "The mechanic" 18 Jr. dag. 2.30, 7.00, 9.30 uur; zat. en zo. 1.30, 4.00, 7.00, 9.30 uur. REX: "Ben", 14 jr., dag. 9.30, 11.30, 1.30, 3.30, 5.30, 7.30, 9.30 u; zo. van af 1.30 uur. Studio de Luxe: "The poseldon adven ture" 14 jr. dag. 2.15. 7.00, 9.30 uur; zo. 1.30. 4.00, 7.00, 9.30 uur. Studio 2000: "The birds" 18 Jr. dag. 7.15, 9.45 u; dl. besloten voorstelling De Uitkijk: "X, Y and Zee", 18 jr. dag. 2.30, 7.15, 9.30 u; zo. 1.45, 4.00, 7.15, 9.30 uur. Blijvers LIDO De enige „echte" James Bond, Sean Connery, houdt met „dr. No" stand in het grote theater aan de Steenstraatt. Niet ten onrechte, want de nieuwe Bond-vertolker Roger Moore mag dan wel gezegd hebben dat hij de rol aankan, maar hij moet nog maar zien de hoogte te berei ken die Connery in elk geval in de ze film, één van de eerste „Bonders", haalt. LUXOR -- „Amen, broeder, amen" is een mengeling van de echte harde Amerikaanse western en de aanzien lek luchthartiger versie uit Italië. Min of meer gebaseerd op het suc ces van de trinity'-flLms, waarin Büd Spencer ook optrad, maar lang niet zo leuk. CAMERA „The birds" is welis waar één van de laatste Hitchcocks, maar toch al weer een paar jaar oud De grote meester is niet meer zo pro ductief als vroeger. Ook de kwaliteit is met het verstrijken van de jaren wel iets chteruit gegaan. Desondanks blijft een Hitchcock altijd aantrek kelijk. Ook deze. STUDIO Bert Haanstra's ,3iJ de beesten af" doet het zeer goed in Leiden. Al voor de 8ste week hand haaft het Studio-theater deze film. Een bewijs voor de stelling, dat de Nederlandse film goed in de markt ligt, zelfs als de kritieken niet ge weldig zijn, zoals bij deze film. Goede films in andere steden CABARET (Fosse)Kriterion, West einde Den Haag; Kriterion Groot handelsgebouw Rotterdam; de Uit kijk, Prinsengracht A'dam. CANTERBURY TALES (Pasolini): Arena, Kruiskade R'dam; Tuschins- ki, Reg. Breestraat A'dam. FRITZ THE CAT (Bakshi)Came ra, Oudegracht Utrecht. IMAGES (Altman): Studio K, Roe- tersstraat A'dam KLUTE (Pakula): Studio 62, Nwe Binnenweg R'dam. MODERN TIMES (Chaplin): Leid- sepleintheater A'dam. POLANSKI-WEEK: Repulsion en Cul de Sac; The Movies, Haarlem merdijk A'dam. PSYCHO (Hitchcock)Cine "D", Plantage Middenlaan A'dam. ROMA: Asta, Spui Den Haag; Rem brandt, Oudegracht Utrecht; Calyp so, Eendrachtssingel R'dam; Ca lypso, Marnixstraat A'dam- Krite rion Roetersstraat A'dam, ook nacht voorstellingen. 2001, A SPACE ODYSSEE (Ku brick): 't Venster, Gouvernestraat R'dam. VD (Verstappen): Byou, Spui Den Haag. VIVE LA MUERTE (Arabal): Stu dio, Oudegracht Utrecht. LE VOYOU (Lelouche): Lijnbaan- theater R'dam. Nachtfilms: THE ACCIDENT (Losey)Select, Potterstraat Utrecht. LAST PICTURE SHOW (Bogdano- vich): Studio K, Roeterssstraat A'dam. ROSEMARY'S BABY (PolanskD Ceintuur, Ceintuurbaan A'dam. THE TOUCH (Bergman)Camera, Oudegracht Utrecht. Nachtfilms REX Het kon niet anders: "Ik een vrouw" moest een vervolg krij gen. De tweede uitvoering heeft met de eerste gemeen dat het alle maal draait om de letterlijk, maar niet figuurlijk blote feiten. De lief hebber zal ook deze week de weg naar de Haarlemmerstraat wel weer vinden. CAMERA Grote namen vervullen de hoofdrollen in Visconti's "The Leopard", voor de tweede week in de nachtvoorstellingen van Camera. Burt Lancaster, Claudia Cardinale en Alain Delon staan garant voor re delijk acteerwerk in een film die voor de liefhebbers van Visconti's soms wat pompeuze stijl zeer aan trekkelijk is. fCmdermatinee CAMERA De man in de Sande- man-kledij trekt het bleek ook uit zijn tv-optredens de Jeugd nog immer zeer aan. In het theater aan de Hogewoerd deze week één van zijn volgens beproefd rpe«nt uitge voerde avonturen. Spanning en nog eens spanning. Spencer Tracy. „Toen de camera begon te snorren zag ik twee Aca demy Awards op mij af komen". Maar hij slikte en keek Spencer recht in de ogen. „Dat is het. Ik hou niet van acteurs die op het voorhoofd spelen, Je verliest Je con centratie. Het moet van hier en hier komen". Borgnine wijst op de hartstreek en op het hoofd. Dat is zijn uitgangspunt bij het ac teren. „Overacting en underacting en al die andere maniertjes, onzin". „Stanislavski was een schmierder!" gekeerde „Queen Mary", die aan de kust van Californië lag. In de stu dio's moest er veel onder water worden gedoken, dat hebben de me despelenden allemaal zelf gedaan van Gene Hackman tot Shelly Win ters. Het aantrekkelijke voor de cast was dat de praatgrage Shelly dan even gedwongen was haar mond te houden, bij het diep ina demen al en het springen en zwem men daarna ook. Borgnine kan smeuïg vertellen over zijn ervaringen. De ratten uit „Willard1" zaten met zeshonderd te gelijk bovenop hem. Lieve diertjes, maar hij had weinig verweer omdat hij een pak aangemeten had gekre gen, dat de viervoetertjes meer houvast zou kunnen geven. Hij hoopt het niet meer mee te maken. Toch denkt hij nog opgewekt terug aan de film, want hij bedong vijf procent van de recette en alleen in de Verenigde Staten bracht „Wil lard" al dertig miljoen dollar op. Zijn grootste faam en een Academy Award kreeg Borgnine met zijn „Marty". Na het succes overstroom den de scripts hem, een kleine hin- derdvljftig scripts met allemaal Marty's. Uit Las Vegas kreeg hij aanbiedingen om stukjes van die rol voor te spelen tegen geweldige ga ges .Hij ging er niet op in: „One of a kind and let it be". De man, die er de nadruk op legt hoe belangrijk het is om een goede toneelervaring achter de hand te hebben voor een acteur trok zijn grote les uit de film „Bad day at Black Rock". Hij stond tegenover „De moed van het volk" Cinéclub-Leiden draait vrijdag 9 februari om 21.15 uur in het Krea- tief Sentrum, Breestraat 66, de Zuid- amerikaanse film:: "The courage of the people" van Jorge Sanjines. Dit is de tweede film van Jorge Sanjines, zijn eerste film was "The blood of the condor", die al eerder door cinéclub is gedraaid. De film gaat over de massaslachtingen van het Boliviaanse leger op de bevolking. Hij begint met een afslachting van mensen in Catavi in 1942, en gaat vervolgens verder met een fotomon tage van verdere massamoorden be gaan door de heersende klasse in Bolivia, om elk verzet van de kant van het volk te onderdrukken. Het them^ van de film is de nacht van San Juan, een feestdag waar men tot diep in de nacht feest viert. In die nacht, 24 Juli 1967, werd "Siglo XX" overvallen, een bergstreek waar vooral mijnwerkers werkten. Er be stond daar o.a. een aktieve vrouwen beweging, die zich verzette tegen de verschrikkelijke levensomstandighe den waaronder ze gedwongen waren te leven. Op een gegeven moment be sloten ze dan ook in hongerstaking te gaan. De mijnwerkers besluiten ook tot aktie over te gaan. Ze willen dat doen samen met de studenten uit de Boliviaanse hoofdstad La Paz, en met deze studenten besluiten ze op 25 juli een bijeenkomst te plannen waarbij dan een gezamenlijk front zal worden uitgeroepen van arbeiders en studenten, dit onder andere om de guerrillabeweging van Che Guevara te ondersteunen. In de nacht van San Juan, als er overal festiviteiten plaats hebben, overvallen de Rangers, Boliviaanse keurtroepen, Siglo XX. De meeste mijnwerkers worden neergeschoten of gearresteerd, slechts enkelen kunnen ontkomen. „De stamboom" Dinsdag 13 februari om 20.00 uur draaien Cinéclub-Leiden en LAK- theater gezamenlijk de Indiase film: "Vamsha vriksha" (de stamboom) in de filmzaal van de Akademie, Rapen burg 73, Leiden. De film (geregisseerd door Girish Karnad en B.V. Karanth) schildert het uiteenvallen van een orthodoxe Brahmanen-familie (die in India de hoogste maatschappelijke rang heeft) Tegelijkertijd tracht de film met het doorbreken van de facade van eer biedigheid, op koele wijze de opper vlakkigheid van de "familietraditie" te tonen, die voor haar instandhou ding zinloze offers eist. Vamsha Vriksha is de verfilming van het zeer omstreden boek van de hand van S. L. Bhairappa, dat de superioriteit van de Brahmanen-sekte aanvalt, die de bevolking sinds vele generaties uitbuit; de roman laat de mythe van superioriteit en de vooroordelen van de kasten als een zeepbel uitelkaar spatten. TON CRONE Eerlijk Jezelf zijn, daar gaat het om. Borgnine heeft intussen alweer een film achter de rug. „The Emperor of the North Pole". Laat hem een barse treinconducteur zijn in de crisisjaren. Hij gooit onder meer hobo Lee Marvin in de berm. Met Michael Caine zal men hem in „Private Navy" terugvinden en dan gaat hij nog praten met Felllni en De Laurent is over een rol in een nieuwe film van de Italiaan. Zijn huwelijksreis zal geen maanden du- Regie: Wim Verstap- spelers: Kees Domburg, Guus Os- Trianon. dat de ingewik- Peyton Place en de bloederigheid van de nog overtreft kunnen we deze week in Trianon gaan aan schouwen. Het beroemde Nederlandse duo Pim de la Parra en Wim Ver stappen, en dan vooral beroemd door de toch wel vermakelijke film Blue Movie, wilde nog wel eens een in Nederlandse kneuterigheid wente lende film opzetten. En dat hebben Met situaties als de volgende. Me neer VD heeft een verhouding met de dochter van de vrouw met wie hij getrouwd is, maar die destijds die dtochter heeft gekregen uit een ver houding met zijn vader. En dat is dan nog maar het begin, want Wim Verstappen, die samen met Charles Cormley het scenario schreef, schept er behagen in het nog veel ingewik kelder te maken. De sfeer waarin deze tonelen zich afspelen is de om geving van een uiteraard geweten loze, Godfatherachtige fabriekseige naar, die zijn tijd verbeidt met meis jes te verleiden, kinderen die hij ver wekt e.en goed onderkomen bezorgen en kleine vergrijpen en overtredingen van de wet voor de politie te ver doezelen. De fabriek waarvan hij de trotse doch vermoeide eigenaar is, slacht koeien (vandaar die bloederige taferelen) en haalt uit de geslachte dieren consumptievlees en anti-con ceptiepillen. Let op de grap. Op een gegeven moment komt er een nieuw VD-anti-conseptiemiddel op de markt dat door de hele familie wordt uitgeprobeerd. Dat is dan het re search dat aan de verkoop vooraf gaat. Dit kleine onderzoekje levert talloze zwangerschappen op. En met dit soort grappen en grol len probeert Wim zijn publiek te ver-i Helemaal links: Kees Brusse als Cor VD, bij de begrafenis van zijn met enige hulp gestorven echtgenote. maken. Af en toe een kleine moord gewetenloos en schofterig die lui zijn. of zelfmoord en zelfs de meest on waarschijnlijke verhoudingen laat hij toch plaatsgrijpen, zodat je plotse- Ze zullen het ongetwijfeld zijn maar waarschijnlijk (ik verkeer godzijdank niet in die kringen) op een aanzien- ling in de zaal hoort uitroepen: „Nee, lijk minder manifeste manier dan dat kan niet, dat gaat te ver". Maar VD ons probeert te suggereren. Ik ga niets is Wim te gek. Dan de cliché-matigheid van de film. Om te huilen. Wij, het lagere volk, kunnen nu eens bekijken hoe rot de fabriekseigenaren eigenlijk zijn. En dat doet het altijd wel bij de bioscoopbezoekers. Zie eens hoe er in ieder geval van uit dat geen enkel mens leeft als een hersenloos en slechts parend weekdier. Misschien moeten we juist ieder Nederlands produkt toejuichen, maar ik vind het altijd triest als ik zie hoe Amerikaanse filmsfeertjes op Nederlands formaat worden overge bracht. Ik kan het niet anders zien dan als misvormde scheppingen. Ik kan nog gaan schrijven dat Kees Brusse toch maar een schitterende VD weet neer te zetten, ondergaand aan zijn eigen decadentie, maar dat gaat me echt te ver. Ik verwacht op z'n minst dat ons hele van stal ge haalde Nederlandse toneelspelersbe stand wel wat oppervlakkig typetjes weet waar te maken. RONNY VINK Titel: "Massagesalon"; hoofdrol len: Lukas Ammann, Astrid Boner en een heleboel masseuses; regie: Eberhard Schroeder; theater: Rex. Massagesalon is weer één van die bekende Duitse sexfilms, waarvan er dertien, of misschien nog wel meer, in een dozijn gaan. Maar Ja, er is een markt voor, getuige de goed bezette rijen van het Rex-thea- ter gistermiddag.... Overigens is het wel een film met erg aardige momenten, zoals dat van die man die door een zeer knap meisje wordt behandeld en een vol ledige behandeling wenst. Daarvoor stuurt het meisje echter haar moe der, waarna de man volledig af knapt, inplaats van opknapt. Hoofdfiguur iseen journalist, die behalve naar stof voor een reporta ge, ook naar een masseuse zoekt, die hij eerder in Istanboel heeft ont moet. Na een flink aantal salons te hebben bezocht vindt hij haar, maar wanneer alles lijkt te gaan, zoals hij dat wilde, verdtwijnt het meisje op eens naar Rome, om daar een eigen zaak te beginnen. Voornaamste decor: een zeer luxu- euse salon waar een ieder wat wils vindt. Zelfs politici komen, er en dat is verreweg de aardigste scène uit de hele produktie. Er zijn twee groe pen, die in de Bondsdag fel tegen over elkaar staan en die strijd in het massagehuis niet kunnen vergeten. Er wordt flink gescholden, maar de dames weten een oplossing: groeps therapie en na verloop van enige tijd danst het hele stelletje carnava lesk door een zwembad. Bij het ver laten van de salon, komen de strijd- gevoelens echter weer naar boven en verlaten de mannen, die voor o"t- spanning kwamen het pand in nog op gewondener toestand dan zij bij binnenkomst waren.... JAN VAN DER NAT maak meer gebruik van onze uitgebreide service programma staan Bach, Lutoslawski op zondag- 11.30 uur in de te Leiden door Sas Bunge Herman Uhlhorn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 13