M) WIL
WEL
MET PVDA
3
9»
„Mijn deur
is altijd
open
teerderheidscollege
na volgende
verkiezingen
CDAGCVERS
MALSE
BIEFSTUK
VAN OLDENBARNEVELT
DENSDAG 31 JANUARI 1973
LEIDEN De verlate algemene beschouwingen in de
idse raad hebben gisteravond maar één verrassing op-
leverd. VVD-fractieleider Wiebenga verklaarde dat zijn
rtij in 1974, als er een nieuw college van B. en W. ge-
>rmd moet worden, wel wil praten over deelneming van
VVD in een meerderheidscollege. De liberale fractie-
ider legde daarmee een voorzichtige liefdesverklaring af
in de huidige oppositie, met name de PvdA. De socialis-
n hebben al eerder laten weten meer te voelen voor een
eerderheidscollege, d.w.z. een college dat niet de ver-
>udingen in de raad weergeeft zoals een afspiegelings-
rllege, maar dat wel op een „solide meerderheid'in de
ad kan steunen. Wiebenga zei in de huidige Leidse situa-
dcafé p geen mogelijkheden genoeg te zien voor een afspiege-
rigscollege, de oplossing die hij in theorie nog altijd de
:ste vindt.
Wiebenga om een za-
beleid te kun-
>eren, die ten grondslag lag aan
sympathie voor het meerder-
idscollege, kwam ook tot uitdruk-
ig in zijn voorstel snel een spreek-
dbeperking in de raad in te voe-
Het voorlichtingsbeleid zou vol
de liberaal een grotere open-
iid moeten vertonen. Met name
tarschuwde hij tegen het doen
singen „ad hoe" wilde hij een echt
ontwikkelingsplan voor de probleem
gebieden in Leiden. Dat plan zou
volgens hem in zeer nauwe samen
werking met wijkcomités en andere
particuliere instanties moeten wor
den opgesteld.
Wissel
De leidster van de protestants-
christelijke fractie mevrouw Geel
kerken was het oneens met Van
veel beloften, die verwachtingen Akens stelling, dat B. en W. „alles
heppen waaraan later toch niet doen om een inhoudelijke discussie
te vermijden, wat in strijd is met de
beleidsverklaring van het collge van
1970 aan het begin van de raads-
ildaan kan worden. Hij vroeg zich
lorts af, waarom er wel een ad
viesraad voor de binnenstad is,
r nog geen voor de buitenstad, periode'
zich zou kunnen bezighouden Haar zorg betrof met
et de ontwikkelingen in Noord
f Kooi.
„de
Over de financiële situatie
grote wissel die er op het moment
de gemeentelijke ambtenaren
wordt getrokken." Zij wilde in
jeiden toonde Wiebenga zich uiterst catures, vooral onder de ambtenaren
ftmber. "Er gebeurt minder dan
et minimaal noodzakelijke,
?nst et huidige, noch een ander college
der jan daar iets aan doen, als de toe-
1 tand zoals die nU is blijft voortdu-
bn," aldus de VVD-fractieleider.
LEIDEN De eerste paal voor de nieuwe school voor de Protestant Christelijke Vereniging voor
Buitengewoon Lager Onderwijs op de hoek van de Hojlaan en de Telderskade, is gistermiddag ge
slagen. De voorzitter van de schoolverenigingmr. dr. M. Teekens, was degene die de klappen op
de kop van Jut mocht uitdelen (op foto Jan Holvast). Het nieuwe gebouw zal 12 lokalen krijgen: 6
vaklokalen en 6 theorielokalen. Verder een gymzaal, een gemeenschapsruimte voor allerlei activi
teiten en een dokumentatiecentrum. Het ivordt een gelijkvloers gebouw. In het plan is rekening
gehouden met de bewegingsruimte die de kinderen nodig hebben: een patio (een soort plein
omsloten door de muren van het gebouw) zal als speelruimte dienen. Hier kopnen allerlei speelob-
jecten. Daarnaast is er ook nog een buitenterrein: gras waarop de kinderen kunnen ravotten.
Dat dit nieuwe gebouw een grote vooruitgang betekent voor de B .L. O .-school is zeker. Het oude
gebouw aan het Plantsoen is een dergelijk verouderde ruimte dat het volgens de onderwijzers
bijna niet meer verantwoord is de kinderen daarin les te geven.
iti«
aeen vrijbrief
ïrs_ PvdA-voorman Van Aken uitte
van (cherpe kritiek op het college van B
al- In W. Vooral was hij zeer ontstemd
ml ,ver ket feit, dat er geen stuk bij^de
iegroting was geweest waarin werd
rastgesteld wat voor beleid het col
lege zich voorstelt bij het uitvoeren
nr fan de begroting. "Wij willen duide-
jijkheid over de koers die u denkt te
cht (aan varen", eiste hij. "U eist nu
de, tan ons een vrijbrief om voor uzelf
0 iw gang te kunnen gaan. Die zal
[nijn fractie u niet geven. Wij zullen
roortdurend terugkomen op onder-
ig- flelen van de begroting, nagaan in
*re krat voor beleid ze gedacht zijn. Van
a8r \ken merkte op dat de socialisten
jj. tiet moe zijn "als voortrekker of bij-
»e- ituurder van het college te dienen".
*L Daarom, zo zei hij, had de PvdA
j. biet zelf een beleidsstuk opgesteld,
10- loals zij vorig Jaar wel een tegenbe-
30 groting had ingediend.
De PvdA-leider had voorts vooral
kritiek op het voorlichtingsbeleid
flat het college volgt. In plaats van
*3 het optreden van actiegroepen e.d.
m telkens te beantwoorden met oplos
die zich met het onderwijs bezighou-
noch den, voorzien, desnoods tijdelijk. Zij
noemde verder de leegstand van
nieuwbouwwoningen, het vertrek
van industrie in Leiden en het erf
pacht-systeem als zorgenkinderen.
Met het bestuur van de Leidse uni
versiteit zou Zij ook de raad geregeld tegenstelling tot de doelstelling die niet bezig strijd tegen „Den Haag"
contact willen laten hebben.
gehoord over zaken die hem aan
gingen, en op de naar zijn idee te
geringe invloed van de Adviesraad
de Binnenstad,
dat wetten als de huurharmonisatie- dat adres deed
wet niet navolgen „hetzelfde is, als gemaakt'
een democratie wezenlijk bescher-
Het college is, vond
deze raad bij zijn oprichting kreeg,
nog nooit een stuk vergezeld van
voorstel van B. en W. in de raad
gekomen".
Communist Hoeven
idee
te leveren. „De laetste alinea
Loyaal
Ook KVP-fractieleider Driessen
was van oordeel, dat B. en W. zich
loyaalaan hun heleteverHame rQepen voor het gemeentebestuuI
van 1970 houden. Hl] zei grote pro- bekostigen door oude taken
blemen te vooralen bl] de vorming B
het in de kou laten staan van Lei-
noemde het den door hogere overheden aan"
nieuwe taken in het leven merkte hij op, „maar 't college heeft DS '70-
de krasse uitspraken die het in gen.
Zunderman <DS *70) weet de on
bevredigende gang van zaken vooral
aan de tweedracht in het college: „Ik
heb de indruk dat iedere wethou-
Leidse situatie niet. Geen woorden
daden", aldus besloot de grijze
de algemene beschouwin-
ROEREN IN HET KOFFIEDIK
De bereidheid die VVD-voor-
man Wiebenga gisteravond
plotsklaps vertoonde om met
de PvdA te gaan praten over
een socialistisch-diberaal meer-
derheidscollege na de verkiezin
gen van 1974, bewijst eens te
meer de stelling dat een kat in
het nauw soms tot wonderlijke
sprongen komt.
Door
Bert van Dommelen
Op het eerste gezicht lijkt het
allemaal heel geweldig. Ga maar
na: de WD bleek bij de laatste
kamerverkiezingen fors in op
mars, de PvdA won ook iets.
Als dezelfde uitslag in Leiden
uit de bus zou komen, zou de
PvdA-VVD-coalitie best een de
gelijke meerderheid kunnen
krijgen. Er zou een einde zijn
gekomen aan de vrijwel uitzicht
loze toestand die Leiden op het
ogenblik kent, waarin B en W
zich Slechts door een uiterst
kleine meerderheid in de raad
gesteund weten, en waarin juist
de allergrootste partij in de op
positie is. Eindelijk zou er weer
eens wat meer daadkracht kun
nen worden ontwikkeld, zou het
mogelijk zijn dat zaken zonder
eindeloos discussieren konden
De raadsverslaggevers schrijven
nimmer meer knorrige commen
taren, want de raad werkt snel
en goed. Een eendmohtige col
lege stuwt Leiden naar een on
gekend welvaarts- en welzijns-
niveua .kortom: alle moeiijlkhe-
den zijn voorbij. De confessione
len vallen uilt de boot, maar uit
ontzag voor een 2»-goed wer
kend college en om de vroegere
bondgenoot de WD niet te ont
stemmen werken ze niet tegen.
Een zalige toekomst voor Lei
den. Maar, nu we dan tooh in de
kristallen bol aan het kijken
zijn, helemaal helder is het so
cialistisch -liberal e glas toch
niet.
Want wat -is er nu eigenlijk aan
de hand. De grootste fractie in
de raad steunt het huidige ooile
ge niet. "Geen nood", denkt
Wiebenga," als de PvdA en wij
allebei een beetje geven en ne
men komen we best tot een ver
gelijk over wat we eventueel als
college kunnen gaan doen en hoe 1
we het zullen doen. Zoals het nu 1
gaat kan het in elk geval niet
langer. Het PAK is te groot om
als oppositiepartij te fungeren
Kleinere partijen zullen de een
dracht van het huidige PAK
tegen het college missen, zullen
nooit zo*n sterke vuist kunnen
maken".
Wiebenga vergeet echter, dat
alle problemen die de Leidse raad
op dit moment kent hun oor
zaak niet vinden in het feit dat
't PAK zo groot is, maar ln het
feit dat het een wezenlijk an
der beleid wil. De VVD zal bij de
vórming van een college met de
PvdA moeten toestaan dat er
een beleid wordt uitgestippeld
volgens de wensen van de PvdA.
zal. om maar eens een cliché te i
gebruiken, de „bijwagen" van de
socialisten moeten worden. Want
het zit er zeker gezien het
gebrek aan enthousiasme van de
socialisten bij de vorige college-
formatie om mee te werken aan
een beleid dat niet voor het over
grote deel het hunne is dik in.
dat de PvdA alleen in B. en W
wil, als er een fors stuk socialis-
tisch beleid verwezenlijkt kan
worden.
Natuurlijk heeft de PvdA ge
lijk als zij weigert radertje te
worden in 'n systeem dat zij on
gewenst vindt. Maar neemt het
de WD eens kwalijk als zij er
niets voor voelt om terwille van
het goed functioneren van col
lege en raad haar principes
overboord te gooien en gewoon
te doen wat de PvdA wenst. De
verschillen in opvatting tussen
WD en PvdA zijn zo groot, dat
samenwerking al bij het vast
stellen van een beleid op de klin
pen moet lopen.
Dit is een somber verhaal. En
misschien hopelijk krijg ik
in 1974 ongelijk. Wordt dan de
uitgestoken hand van Wiebenga
door de PvdA gegrepen. De grote
man in de PvdA. In 't Veld, liet
gisteren in de wandelgangen in
elk geval niet blijken het voor
stel van Wiebenga onmiddellijk
al „te dol om los te lopen" te
vinden. Maar ik moet nog zien
hoe partijen die zo verschillend
denken over hoe Leiden het bes
te geholpen kan worden, elkaar
vinden in een tenminste vier
jaar durende broederschap.
raad in 1974. Om
iets te doen aan de naar zijn idee
zeer onbevredigende gang van zakej
rond het raadsoptreden wilde
herzieninge van het reglement
orde: vergadering zouden op
vaste tijd moeten sluiten.
iken
hij
te laten vallen absurd. „Dat zou be
tekenen dat er op onze begroting
nog posten voorkomen die er af kun-
ADVERTENTTE
dat B. en W.
snel stappen gaan ondernemen om
te voorkomen dat de selectieve in
vesteringsheffing, een regeringsmaat
regel die vestiging van nieuwe be
drijven in door het bedrijfsleven al
raad „beklante" gebieden als de
n fiK" randstad, wil tegengaan, ook Lei-
Democratisering
Het functioneren vi
bleek een heet hangijzer. Ook D'
er Oosterman achtte het gewenst dat den~aaat 'treffen"
er „iets aan gedaan zou worden".
Hü dacht evenals Wiebenga aan
spreektijdbeperking. Zijn voornaam
ste probleem was echter de democra
tisering van het gemeentebestuur. In treden van u. er
dit verband wees hij op het leden- de PvdA ook PSP-
Uwe
7305 l
Uer-allercBeSte kguze
Geen strijd
Fundamentele kritiek op het op-
W. leverde naast
r Ampmeijer. Uit-
250 gram
BERLINER
100 gram f/
ROLSPEK
100 gram 7»
salustianas
SINAASAPPELEN
net a 1911
2 kilo
HAGELWITTE
CHAMPIGNONS
200
gram
geldig t/m zaterdag
U vindt alle andere VIVO-aanbiedingen op pagina 2en3van Uw damesblad
aantal gevallen niet is vaardigheid van wetten oordeelde hij,
SCHOLENGEMEENSCHAP
DEPENDANCE HILLEVLIET 98
CONRECTRIX MEVR. JL.de ÖOER-PINO
'è'Tes»
ROTTERDAM De bril gaat af,
klettert op het bureau, de ogen, die
erg donker lijken, maar blauw zijn,
krijgen pretlichtjes en ze zegt:
Natuurlijk ken ik het gebouw. Ik
weet, dat er een nieuw gebouw voor
de Rembrandt-soholengemeenschap
moet komen. In het oude is het moei
lijk. Dat er geen aula is. nou Ja,
maar dat er geen overblijflokaal is,
kan gewoon niet. Is er niets met lo
kalen te schuiven? Dat is één van die
uitdagingen.
Door
Hans Melkert
Foto's
Jan Holvast
Aan het woord is mevr. Jeanette de
Boer-Pino <!62), tweede op de voor
dracht van burgemeester en wethou
ders van Leiden, maar door de meer
derheid van de raad maandagavond
benoemd tot rectrix van de Rem-
brandt-scholengemeenschap voor
mavo, havo en atheneum, waar ze met
ingang van het nieuwe seizoen rec
tor Blom gaat opvolgen.
Ze ziet Tans de eerste vraag zelf te
stellenZe is nieuwsgierig hoe dat
in de raadsvergadering is gegaan.
„Als kandidaat weet Je er niets van
en begrijpen doe Je het ook niet.
Ik ben een keer of zeven op sollici-
tatiebezoek geweest, van adviseur tot
en met raadsfracties, steeds samen
met mijn collega, die als nummer 1
op de voordracht kwam. Ik heb het
niet allemp"1 begrepen hoe het gaat,
maar ik vond het mijn taak niet tij
dens een sollicitatiebezoek vragen te
stellen
Ze lacht. Ze lacht veel en vrien
delijk en is veel minder „pinnig" dan
men op het eerste oog zou denken,
een grote ruit in de deur van de ka
mer van de conrectrix in de brug
klassen-dependance van de gemeen
telijke Van Oldenbarnevelt-scholen-
gemeenschap aan de Hillevliet in
Rotterdam. Die ruit doet sympa
thiek aan, Je weet meteen wie er ach
ter zit. Achter in de kamer, bij het
raam, aan een groot bureau zit een
kleine vrouw met kort, donker haar,
bril op, die haar bezoekers ernstig
opneemt.
Die ernst is gauw over en vervan
gen door een innemende glimlach. Ze
gaat meteen in op 'n opmerking over
de ruit in de deur. „Die deur staat
altijd open. Voor leerlingen, docenten
èn ouders. Van de leerlingen ver
wacht ik alleen, dat ze kloppen. Af
spraken maken hoeft niet".
Contact
Contact met de drie groepen in het
schoolleven stelt ze op prijs, sterker,
acht ze noodzakelijk. Als conrectrix
geeft ze nog acht uren les per week.
„Dat moet ook, want anders ken-
l'ENTIE
Voor
GOUDEN
Kwaliteits-Sieraden
en de voordeligste prijzen.
Blijft Uw adres Juwelier
v. d. Water
Haarlemmerstraat 181
Grote keuze en vak-service.
Nieuwe Rembrandt-rectrix:
nen ze Je helemaal niet. Als rectrix
zal er van lesgeven wel niets meer
komen. Ik zal toch contact moeten
hebben met de Jeugd. En met de
ouders. Ik probeer het hier zo vaak
en zo veel mogelijk, maar 't is moei
lijk. Er is thuis vaak geen achter
grond meer voor het schoolgaande
kind. Ik ken gevallen, dat het kind
thuis tegenwerking ondervindt en op
zijn donder krijgt als het met goede
cijfers thuiskomt. Het laatste ge
val zat in de verhouding tussen moe
der en vader, maar het kind was in
tussen de dupe".
De Van Oldenbarneveltschool is
een beetje vergelijkbaar met Rem
brandt, groter 2000 leerlingen en
een directie van negen man maar
gegroeid uit een hbs/mms, waarbij
later mavo is gekomen. De school
heeft leerlingen uit alle lagen van
de bevolking, „ook uit de sociaal moei
lijke lagen", volgens mevr. De Boer,
die wijst op de nabyheid van 't Afri-
kaanderplein, waar onlangs rassen-
rellen zijn geweest. „Ja, ik heb so-
ciaal gevoel genoeg om dat te kun
nen opvangen", mijmert ze.
De omschakeling van het onder-
wys na de invoering der mammoet
wet heeft de nieuwe rectrix van het
begin af meegemaakt. Juist in 1968
heeft ze een volledige betrekking ge
kregen aan haar huidige school en
door haar belangstelling voor het on
derwerp studielessen werd ze meteen
brugklasleider. In 1970 werd ze con
rector brugklassen. „Ik bemoei me
dus speciaal hiermee, maar heb als
deel van de directie inspraak in het
gehele beleid. Alleen heeft de rector
de verantwoordelijkheid. En dat wil
ik nu ook proberen", zo beantwoordt
ze ongevraagd de vraag waarom ze in
Leiden heeft gesolliciteerd.
Schat van stad
Ze kent Leiden van enkele bezoe
ken, is er al eens verdwaald „De
weg naar het centrum is slecht aan
gegeven" vindt het een schat
van een stad en wil in stad of naas
te omgeving een gerieflijke flat. Het
verhuizen doet haar niets.Jk wil hier
toch ook verhuizen. Ik heb een huis
met voor- en achtertuin, kelder en
veel kamers. Het is gewoon eng in Je
eentje". Ze lacht weer. „Vroeger ls
het huis intensief gebruikt. Myn
man, die in 1968 is overleden, had
er zijn huisartsenpraktijk en onze
drie zoons zijn er groot geworden. Ze
studeren nu alle drie: de oudste tand
heelkunde. de tweede op het conser
vatorium en de derde Nederlands".
De Jongste koos het vak van zijn
moeder. Die begon hiermee aan de
Utrechtse universiteit na het staats
examen gymnasium. In Soerakarta.
waar ze geboren werd, had ze hbs B
gedaan. De studie Nederlands duur
de tot 1942. Toen ging de universi
teit dicht. Na de bevrijding kreeg ze
het druk met man, praktijk en kin
deren.
„Toen de Jongens groter werden,
ben ik verder gegaan. Aan de school
voor taal- en letterkunde heb ik MO
A gedaan, aan de Rotterdamse Nuts-
academie MO B. Ik ben enkele lessen
gaan geven, eerst aan de Willem de
Zwijger-hbs en sinds 1961 op deze
school".
Die zal ze missen, evenals het con
tact met collega's van andere scholen
ln de Maasstad over de brugklaspro-
blematiek. Ze heeft daarover een
discussienota geschreven en ze hoopt,
dat de discussie een soort landelijk
model gaat opleveren. Jammer, dat
ik het niet tot het eind zal
ken. Ook het laatste deel
leerboek, dat ik samen met anderen
schryf, zal wel tussen wal en schip
raken
Eén hobby zal ze blijven beoefenen:
solozang. Dat doet ze in intieme kring
erg graag. Lachend: „Maar ik ga
geen voorstellingen geven, hoor. Ik
heb eens in een kerk in Nijmegen ge
zongen. Daar was ik toch wel trots
op".
