ROODENBURG OMVERGESTOTEN Lugdunum Hendrikse beslist „Engels" duel snel BOUK PIJNAKKER GEEFT LFC ANDER GEZICH, docos boek: fraaie zegp moeizaam naar 1-1 Fouten in defensie kosten ASC punt PAOTÏA 10 MAANDAG 8 JANUJ LEIDEN LFC heeft een ander gezicht gekregen. Voor die gewijzig de make-up volledige inzet van de Door René Vos gehele ploeg en (vooral) aanvallen der spel tekent Bouk Pijnakker. De in de vijftiger jaren beroemde verdediger van de kanaries mag zich tinais vorige week technisch advi seur naast trainer Rolfes Zijn taak: het peil van het water, dat de in degradatienood verkeren de geelzwarte vogeltjes bijkans tot de snaveltjes reikt, belangrijk te rug te dringen. „Ik heb", vertelde in de rust van de wedstrijd LFC-DHC Bouk Pijnak ker, „die functie alleen willen aan vaarden met volledige instemming van de spelers". De spelers wilden en speelden in de eerste helft van de strijd tegen DHC zó sterk, dat de trouw gebleven LFC-supporters hun ogen nauwelijks durfden te vertrou wen. „Het zou wel een goed begin voor me zijn als we vanmiddag wonnen", hoopte Pijnakker en ook dat geluk te. De voor rust verrassend sterk aan vallende geelzwarten zegevierden met 1-0, een score die al bij de thee op het bord stond. En in die eerste helft zat het LFC nog niet eens mee. Tot tweemaal toe voorkwam op de doel lijn de Delftse aanvoerder Zwinkels een Leidse treffer. In de zestiende minuut stopte hij op de lijn een slimme kopbal van Piet Gubler en in de dertigste minuut vouwde hij zich in een onmogelijke kronkel waar bij hij zich trouwens blesseerde om aan een lob van Teun Hoek het predikaat „doelpunt" te onthouden. De verdiende treffer kwam tenslot te in de 36ste minuut: een druk- schot uit de tweede lijn van Wim van der Linden verraste doelman Karsdorp volledig De Delftse ploeg probeerde voor rust met snelle counters uit de ver dediging de LFC-verdediging te ont regelen, maar voor de veste van Bouwmeester toonden de groenzwar ten zich of besluiteloos of bar slechte schutters. In de tweede helft begon DHC zonder aanvoerder Zwinkels en met Dukker als vervanger van doel man Karsdorp stevige druk uit te oefenen op de Leidse formatie, waardoor het „verkeer" in het geel zwarte doelgebied intensiever werd, om, tenslotte, het woordje „spitsuur" maar niet te gebruiken. Maar ter wijl enerzijds Leo de Jong c.s. be kwaam verdedigden, klassificeerden anderzijds de DHC-ers de Ijver van spits De Poorter ten spijt zich andermaal als zeer matige kansen- benutters. Trouwens: met snelle ac- Unitas komt met opvallend sterk aanvallend spel op de proppen GORKUM Eens in de zoveel tijd gebeurt het dat een ploeg, die normaal geen hemelbestormende prestaties verricht, boven zichzelf uitstijgt en met opvallend kwa liteitsvoetbal voor de dag komt. Dan klikt het, dan lukt alles, dan zit het, zoals dat heet, geramd. Zo'n dag be leefde het bescheiden geklasseerde Unitas gisteren. En tegen die tegenstanders-in-droomvorm botste Rooden- burg op, een door zorgen (invallers voor Keereweer en Ooyendijk) gekweld Roodenburg. Het spreekt bijna vanzelf dat het resultaat van een en ander een over tuigende nederlaag voor de blauwzwarten opleverde' 3—1. Unitas had zijn dag. Dat was ledereen, die de Gorkumse ploeg op de voet volgt, bereid Je na afloop in geuren en kleu ren te vertellen. ("Zo goed heb ben we dit seizoen nog niet ge speeld"). Het liep van de eer ste seconde af aan gesmeerd bij Unitas. En Juist dat was ellendig voor Roodenburg. De Leidenaars kregen geen tijd, zelfvertrouwen te kweken, te wennen aan de mutaties in hun verdediging. Voor de openings fase achter de rug was, had Unitas al een 10 voorsprong genomen, wat natuurlijk een ste vige optater betekende voor een ploeg die weet dat zij niet op haar sterkst geformeerd aan treedt. Het doelpunt kwam voort uit een door Reinier Ver- Door Ruud Paauw kuylen veroorzaakte straf schop. Hij stopte de oergevaar- lijke centrumspeler De Kuiper op zodanige wijze dat de scheidsrechter de Gorkummers er een strafschop voor aan bood. Roodenburg keek de ar biter even lelijk en gebelgd aan maar maakte er verder wei nig heissa over. Ben Poot schoot de penalty langs Peter Van Kooperen, de man die de loodzware taak op de schou ders heeft om een goed vervan ger van Keereweer te zijn. (Hij deed 't niet onaardig. Zijn start was zwak, met aarzelend, bijna angstig ingrijpen bij hoge ballen. Na rust kwam hij er beter in en verrichtte een paar goede reddingen. Mentaal zal trainer Smits hem echter nog danig moeten oppeppen om in de ko mende derby tegen UVS staan de te kunnen blijven). Roodenburg ging nogal ge jaagd op zoek naar de gelijk maker. Wat te gejaagd. Cen trum-verdediger Pennenburg, ondernam herhaaldelijk man moedig excursies naar de voorste lijn om een doelpunt te forceren. Een gewaagde, om niet te zeggen levensgevaarlij ke onderneming met een ver dediging, die niet in haar gewo ne doen was. Dat bleek al vlug. Het messcherp opereren de Unitas kreeg ruimte om ac ties te ondernemen die Rooden burg bijna tot zinken brachten. Maar hoe gevaarlijk men sen als De Valk en Prinssen, de geslepen vleugelspelers, ook doorstootten, hoe puik de kan sen soms ook warn, het voor treffelijke werk afmaken kon den zij niet. Roodenburg gaf die eerste helf ondanks de teleurstelling van de snel opgelopen achterstand, goed tegenspel. Het bouwde keer op keer keurig op, maar Hannaart, van der Meel en Den Os liepen zich door een t Reinier Verkuylen scoorde enige Rooden- burg-treffer tekort aan vaart meestal te pletter op de goed gecon strueerde afweer van de Gor kummers. Meestal niet al tijd. Er kwamen enkele moge lijkheden om de gelijkmaker aan te boren, o.a. bij een vrije schop van Tisseur, toen doel man Stamkot de bal alleen met een wanhoopssprong van de lijn kon plukken. Maar de beste kansen waren toch voor Uni tas, dat de schermutselingen in de eerste 45 minuten afsloot, met een vlammend schot van De Valk dat via de lat over sprong. Na de hervatting gelukte het Roodenburg niet langer Unitas van het scoren af te houden. Of beter: Unitas ging nu de kan sen benutten die het voor rust had laten lopen. De Klerk Ver kuylen en Tisseur konden het tot de tanden gewapende sterk aanvallende middenveld van Unitas niet langer in bedwang houden. In de 15de minuut stroomde uit Roodenburg de hoop weg om uit dit gevecht nog een punt los te peuteren. De Kuiper ondernam van het midden uit een rush, die hem voorbij tal van Roodenburgers bracht. Een simpel passje vlak voor het door van Kooperen al verlaten doel gaf de Valk een niet te missen scoringskans: 2—0. In tegenstelling tot de eerste helft kon Roodenburg nu maar zelden de omknelling doorbre ken. De blauwzwarten raakten ook wat meer uit het ritme omdat Unitas de zaken een beetje harder aanpakte, al mocht stellig niet van een for se wedstrijd worden gesproken. Het gevolg was dat de blauw zwarten nogal wat balverlies hadden op momenten dat rus tig aan een aanval kon wor den gebouwd. Na een half uur duwde de Gorkumse aanval de laatste rest aan tegenstand van Roodenburg omver. Op het mo ment dat Maarten van Koope ren gewond op de grond lag, scoorde Prinssen met een mooie lage schuiver het derde Uni- tas-doelpunt. Daarmee was de zaak volledig bekeken. Reinier Verkuylen zorgde in de slotfa se voor 31, een doelpunt heel beheerst uit een ongemakkelij ke hoek gescoord. Roodenburg: Peter van Koope ren, Klinkhamer, Pemienburg, Maarten van Kooperen, De Groot, De Klerk, Tisseur, Van der Meel, Den Os, Verkuylen, Hannaart. ties zorgden Van Laarhoven,f bier en de verdienstelijke „sj| Koppe vervanger v LFC-bestuur gestrafte Vanl steeds voor zoveel tegen» de druk op de geelzwarte ging toch niet onoverkomelj werd. LFC Bouwmeester, J z De Jong, Pardon. Holswil Seggelen, Hoek (Meurs), v. den, Gubler, Koppe, Van H X DEN HAAG DOCOS heef Haagse HVV een even vei als kostbare zege in de wi J sleept. De Leidenaars vo v sneller en agressiever dan hi se tegenstanders en de ovei B was dan ook volkomen Het begon overigens niet voor DOCOS. Smits leverde^ minuten een foutieve pass a werd een prooi voor de frontlinie en dat betekende minuten later trok Jan Po score al weer recht. Aan dez maker ging een mooie a tussen Ton van Dinten Dubbeldeman vooraf, "rook" meer. De Leidenaai01 diverse goede aanvallen op één daarvan, een kwartier rust, liet Polanen zijn tweed0' aantekenen. Polanen werkte de paal terugspringende bi JG van Bram Franken) in het d In de tweede helft kwam wel onder druk te staan ma zij enerzijds het weinig ii. optreden van HVV, anderzl het koelbloedig ingrijpen Leidse defensie bleef de gehandhaafd. Zelfs waren kansen nog voor DOCOS ma ken en Dubbeldeman slaa niet in enkele gevaarlijke doeltreffend af te ronden. Waterpolo Het zem internationale waterpolotoe: de Van Haselen Wisselbeki wonnen door het officieuze landse zevental „De kikvoi vorig Jaar ook al beslag leg trofee. DELFT Op weinig vreedzame wijze kwamen Lugdunum en DHL in deze eerste competitiewedstrijd van het jaar, een 1—1 gelijkspel over een. De geprikkelde stemming, die ontstond door de af en toe wat merkwaardig en veel fluitende scheidsrechter Bakker, sloeg in de tweede helft om in pure onvrien delijkheid. Wim de Roo werd daar min of meer het slachtoffer van, toen hij, na door Piet van den Ac ker te zijn "genomen", eigen rech ter speelde en zijn tegenstander een flinke trap gaf. Ondanks de pro testen van Hans van der Starp en Henk de Cler Van den Acker kan bepaald niet in de categorie lieverdjes worden dergebraoht betekende dit een officiële waar schuwing. Door Henriëtte v. d. Hoeven Lugdunum kwam gistermiddag meteen onder druk te staan, zodat af het middenveld maar heel inci denteel sprake was. De bijna de ge hele wedstrijd consequent als laat- er van een regelmatige opbouw van- 6te man opererende Henk de Cler probeerde met hoge ballen, direct naar de spits, uitvallen uit te lok ken. Af en toe, vooral als John Manuputty kon worden gelanceerd, mondde dit uit in een gevaarlijke aanval. De groenwitte verdediging kreeg 't echter steeds moeilijker. Toen in de 20ste minuut bij een hoekschop de bal die in eerste instantie wegge werkt was, weer op het hoofd van Jan Schilperoord die zijn 250ste wedstrijd in DHL's keurkorps speel de terecht kwam, was Gerard Dubbeldeman er niet snel genoeg bij: 10. Wim Oppelaar behoedde Lugdunum kort voor rust voor een grotere achterstand door de bal van de doelliln te koppen. De tweede helft was duidelijk gro ver dan de eerste. Aan een van de overtredingen, di, DHL maakte dankten "de Kikkers" uiteindelijk 't gelijkspel. Hans van der Starp tikte uit de vrije trap, die scheidsrechter Bakker toekende, de bal naar de vrijstaande Wim de Roo, die DHL- doelman Storm met een hard schot passeerde (11). Even daarvoor had Piet v. d. Acker zijn te ro buuste spel met een blessure moe ten bekopen: hij werd vervangen door Loo van Dijk. Het verlossen de eindsignaal was nog een paar mi nuten weg toen Jan Pijnakker, na goed samenspel van John Manuput ty en Hans van de Starp van de laatste een afgemeten pass kreeg, om Lugdunum de volle winst te bezorgen. Lugdunum Dubbeldeman; Oppe laar, De Cler, Van Egmond, De Roo; De Klerk. Moen; Schildhuizen Manuputty, Van der Starp, Pijnak ker. LEIDEN Scheidsrechter Volger speculeerde gistermiddag in het door UVS terecht met 10 gewonnen duel tegen Hermes DVS op het verantwoordelijkheidsgevoel van de spelers. De Slikkerveerder gokte goed. Voor hetzelfde geld hadden beide teams voortijdig in de kleedkamers gestaan. De opvallend to lerante Volger greep namelijk niet in toen enkele spelers de wedstrijd onderbraken voor een reclamespot voor de bokssport en dreigde slechts met zijn notitieboekje toen de Schiedammer Weeda Verver-in-glijvlucht onderuit maaide. Volger werd met heel wat van zulke onvriendelijkheden geconfron teerd. Ook van de zijde van UVS, zonder dat van hogerhand werd in gegrepen. Een riskante aanpak, die geen gevolgen kreeg, omdat, zoals Hermes DVS-trainer Nebbeling be aamde „de spelers op tijd weer zich zelf werden. Aan hen was het te dan ken dat het niet uit de hand is gelo pen". Aanleiding tot het typisch Engelse treffen (de kwalificatie is van UVS-trainer Wallie van Schoo- ten) waren de grimmigheden tijdens de eerste wedstrijd in het Schie- Door Jan Preenen damse sportpark „Harga", het over schakelen van UVS van positiedek king op mandekking en de grote in zet van beide teams. Van Schooten: „We wisten dat Hermes DVS agres sief speelt. Speel Je dan zelf rustig dan gai je de pottenbank in". UVS wil de geen „vroegtijdige dood" sterven. Het trok bij vlagen dezelfde, venij nige, wapens, als Hermes, maar had wel het voordeel dat het al zo snel scoorde. Al in de 16e minuut ver anderde een mislukt schot van Jan Verver in een voorzet, waarop de at tent toelopende Gillis Hendrikse de bal in het doel schoof: 10. Daar door behoefde UVS niet meer zenuw achtig achter succes aan te jagen, zoals het aanmerkelijk simpeler spe lende Hermes deed. UVS kon het zich zelfs permitteren op zijn voor de tegenstander zo irritante combina tiespelletje terug te vallen. Bovendien verstoorde UVS de strategische plan nen van Hermes. Nebbeling: „Voor rust wilden wij bewust verdedigden, om de kracht van onze snelle bui tenspelers goed te laten uitkomen. Na dat doelpunt is dat misgelopen". Zo zelfs dat het doel van Wijnand Sloos nauwelijks meer belegerd is geweest. Ook al sprintte Aad v. d. Voort, als joeg hij records na, nog al eens langs linkervleugelverdediger Bart Lardé. De energie van de Schie dammer bleek echter plotseling ver bruikt als hij zijn demarrages met een voorzet moest bekronen. Nee, in feite werd Hermes alleen maar ge vaarlijk voor het door UVS op ach terstand werd gezet. Thijs Balkhoven moest toen zelfs nog op de doellijn redding brengen toen De Raay de bal uit een hoekschop van v. d. Voort ineens inknalde. Voor het overige controleerde UVS de wedstrijd vrij behoorlijk. Met Frits v. d. Heiden in plsaits van de aan de knde gebles- Doelman Leo Cukier van Quick H. tast mis op een hoge voorzet. Douioe Splin ter (tweede van rechts) en Rik Hins beiden ASC kijken gespannen toe. Het werd weer geen doelpunt. (Foto Jan Holvast) seerde Dick v. d. Boogaart. En toch voegde UVS bij tijd en wijle de no dige agressiviteit aan zijn spel toe. Aanvoerder Henk Rol verklarend: „Hermes probeerde ons uit het spel te halen, door opmerkingen te ma ken als „jullie kunnen toch niet voetballen". Sommigen van ons gin gen daar op in. Daar loert zo'n ploeg op. Ik weet best dat ik zelf ook geen lieverdje ben in het veld, maar ik houd in ieder geval mijn mond". Natuurlijk sprak Hermes-trainer Nebbeling heel andere taal, zoals hij ook stelde dat de nederlaag voor zijn ploeg onverdiend was, deed echter wat wonderlijk aan, omdat Juist UVS bij het verdelen van de kansen voorop stond. Vooral aan doelman Spermon was het te danken dat de 10 bleef gehandhaafd. Weliswaar liet hij bij een afstandsschot van Nadat Jan Verver vanaf de linker heeft voorgezet laafu Hendrikse Hermes doelman Spermofö dichtbij kansloos. (Foto Jan Hf Adri Lagendijk de bal gli een kopbal van de hoog op i de Jan Verver tipte Sperm in fraaie stijl over. Zoals bliksemsnel reageerde bij f van v. d, Heiden, die een met de zwervende Gerard D afrondde met een schot ia ste hoek. Spermon arriveer 13 vuist nof juisit op tijid o f dreigde plek. UVS: Sloos, Balkhoven, 1 et Rol, Lardé; Van Duyn, D gendijk; Hendrikse, Vervi W Heiden (Bloemheuvel). OEGSTGEEST Drie grove ver- dedigingsfouten hebben ASC in het duel met Quick Haag zeker één (ver diend) winstpunt gekost. De met bij zonder veel inzet spelende roodzwar ten verloren met 32. Al in de twee de minuut kwamen de gasten aan de leiding. Een verkeerde terugspeel bal van Hans Schiphorst belandde voor de voeten van Dik Kramer, la ter met een ernstige blessure uitge vallen. die alleen voor Herman Roe- doe geen fout maakte: 01. ASC gaf geen krimp en begon aan een lang durig beleg van de Haagse veste. Tot de rust bleef de 10 stand echter op het scorebord staan. Zelfs nam Quick Haag, tegen de veldv in, via Jan ten Hoope mee je. door slecht plaatsen van K Jan Weduwer attent af te|i£ de Een kwartier voor tijd hal' f Staal, met medewerking vt 1 laatste man Peter Meyer, ïn stand, maar een nieuwe gingsfout van Weduwer st e Lieshout in staat 31 te i de slotfase zorgde Bob Logg te combinatie met Ben Botf^e dat ASC nog tot 3-2terugld in de resterende (korte) w het de roodzwarten niet m< f Lijke hoogte te komen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1973 | | pagina 10