Jarig zijn
met kerst
Dubbel feest
ider: 't went
ds: niks aan
de kerst-
Dom
^vallen
Extra glans
In 't holst
van de nacht
je bed uit
Puddinkje
met hulst
Net te vroeg
Veel visite
Iets heiligs
Blij kerstkind
DAG 23 DECEMBER 1972
'slfïfl v-rst'mL5 heeft iets aparts. Maar
-f! ren zullen bijvoorbeeld de
p-| 'of Pinksterdagen per se thuis
doorbrengen, maar in de
lat bet Jaar langzaam sterft,
rt iedereen de huiselijke ge-
ieid. In de donkere december-
borrelt het lichte gevoel on-
taanbaar op; het is de aange-
stilte van de kerst die de
je Idee "een klein beetje Ja-
zijn" nog meer in de hand
Een aangename gedachte, dat
js de dagen nachten lijken en
achten dagenlang duren (in
enkele maand wordt er zoveel
jffd als in december) zou Je
1e wereld blindelings toe-
lüwen.
jarige sfeer nietwaar
hoe zit het nu als Je écht Ja
mt op 25 of 26 december? Wat
>nt het als Je van Je prille
tot Je verkalkte ouderdom
jopt met de betiteling "kerst
ons enkele weken gele-
-edane verzoek aan met Kerst-
reborenen om zich daar eens
te spreken, zijn vele reac-
mkomen. Het was ons helaas
mogelijk om allen aan het
te laten. Een keur van erva-
vindt u op deze pagina afge-
In huize van Rheenen aan het
Noordwijkse Picképlein 6 is het op
tweede kerstdag dubbel feest want
dan zijn zowel vader Freddy (30) als
dochter Desiré (2) Jarig. Van feest
vieren komt dan alleen niet zoveel,
omdat de dancing Duna Deli, de in
komstenbron van het gezin die dag
is geopend. Het feest wordt daar
om maar eerste kerstdag gevierd,
en ook de dag na kerstmis, omdat
de feliciterende vrienden en familie
op allerlei tijdstippen plegen'binnen
te vallen.
Freddy: "Vroeger vond ik mijn
verjaardag bar gezellig. De zaak
was met kerstmis dicht en er
kwamen wel zo'n dertig ooms en
tantes op bezoek. Een heel huis
vol". Zijn vrouw: "Drie jaar gele
den werd het een erg bijzondere
verjaardag. Ik was in verwachting
en het kind zou begin januari wor
den geboren. Hij had steeds gezegd,
ik wil een dochter ik wil een doch
ter. En ik dacht nog, verbeeld Je
dat het een zoon wordt. Op zijn ver
jaardag zaten we om half zes nog
aan de champagne en diezelfde
dag om half negen was de dochter
er. Dat was dubbel feest". Van
enig nadeel hebben noch Freddy
noch Desiree ooit iets ondervonden
op him verjaardag/kergtdgg. Het
was altijd een vrolijke dolle boel.
vind er inks aan om op twee-
Tstdag Jarig te zijn", zegt ook
Wijk (Calandstraat 43 Lei-
haar vader (metaalbewerker),
»fe op tweede kerstdag (voor
isbe keer) zijn verjaardag zal
kerstkinderen in één gezin,
'elefa niet vaa^ voor> maar
mille Van Wijk kent meer cu-
ïiten. Zo bezit ze ook nog een
ilkind, dat nog maar drie
officieel Jarig is geweest maar
Édels al 13 Jaar in Leiden
djkt. In al die Jaren dat hij
djk niet Jarig is, viert hij zijn
rtefeest maar op 28 februari,
it is dan weer de dag waarop
noeder een dagje ouder wordt.
)uw Van Wijk is aan het vie-
twee verjaardagen op één
overigens wel gewend. Want
werd geboren op de verjaar-
in haar moeder.
ongenoegen van Els met haar
rtedatum spruit voornamelijk
uit het feit dat vrienden en be
kenden met de familie Van Wijk
nooit precies weten waar ze aan
toe zijn. "Het ene jaar is het thuis
ontstellend druk en het andere Jaar
denkt ledereen: "Zullen we nou wel
gaan, want vorige keer konden we
er ook al nauwelijks bij" en ver
schijnt er vrijwel niemand". Wat
ook niet altijd onplezierig is: het is
een keer gebeurd dat Els voor de
twee verjaardagen een fikse portie
slagroomgebak in huis had gehaald,
maar dat er bijna niemand kwam.
Met als gevolg dat het gezin Van
Wijk vijf dagen lang slagroomge
bak heeft kunnen nuttigen. Een bui
tenkansje, dat voor Els echter op
geen stukken na opweegt tegen het
feat dat op haar verjaardag door
gaans veel van haar vrienden en
vriendinnen ontbreken. "Want de
meesten gaan een dag naar hun
vriend, en de tweede dag willen
ze natuurlijk graag thuis zijn". Of
ze haar verjaardag dan niet later
zou kunnen vieren? Els: "Nou, Ja,
Je kimt toch ook moeilijk zeggen:
komen Jullie, ik ben vorig Jaar Ja
rig geweest".
Vader Van Wijk heeft dit soort
problemen in zijn Jeugd niet zo
meegemaakt. "Ik ben in de crisis
jaren grootgebracht en toen maak
ten ze van een verjaardag niet zo
veel ophef alls tegenwoordig".
Korpelshoek op 25 de-
twaalf zal ditmaal haar
*rdag op eerste kerstdag niet
3 in het huis Fazantstraat 24
an Zee waar ze in 1960
■Q is. Ergere vindt 7» dat niet
ïtig want de kans bestaat,
niet zoveel bezoek komt. Als
we opmerken, dat er misschien wel
heel veel verjaardagvierdefns naar
het nieuwe huis, Berkenpad 22 in
het Rijnsburgse Frederiksoord zul
len komen om haar te feliciteren.,
glimlacht ze en zegt: "Ja, dat is
misschien wel zo!"
Cora, de licht blonde haren tot
ver over de schouders, werd eerste
kerstdag 's middags om tien voor
één geboren, 't Kerstdiner viel daar
door wel in duigen. Moeder weet
zich echter nog heel goed te her
inneren, dat de kip haar 's avonds
uitstekend heeft gesmaakt. Het
kerstkind lacht maar een beetje.
Daar weet ze natuurlijk niets van
Wel, dat ze ieder jaar mag kiezen
wat er gegeten wordt. Dat is dan een
slaatje en kip met appelmoes en
vruchten.
Eén ding heeft Cora alibiJd min of
meer vervelend gevonden. Het
komt er spontaan uit: "Niet leuk
was, dat ik nooit op de dag zelf op
school kooi traoteren. 't Werd altijd
na nieuwjaar en dan was ik toch
niet meer Jarig".
Er staat met Kerstmis ieder Jaar
een kerstboom in de huiskamer. Va
der Korpelshoek, die als koopvaar
dijkapitein heeft gevaren en nu aan
de wal in Rijnsburg werkt, zegt
eerste kerstdag altijd tegen zijn
dochter C^a: "Jij bent uit de
kerstboom gevallen" en moeder:
"Voor ons was Je een prachtig
kerstgeschenk".
Cora: "Op mijn verjaardag eten
we altijd heel lekker. Erg prettig
op deze dag Jarig te rijn. Het fij
ne is ook, dat mijn vader en moe
der en mijn broers en zuster veel
meer tijd voor het feest iebben,
dan op een gewone door-de-weekse
dag. Het is toch immers een zon-
noordijk-van Gogh, Rubensplantsoen
33 in Hillegom, urenlang gezellig
praten en een flink deel daarvan
over Kerstmis. Ze vindt het heer
lijk om eerste kersbdag Jarig te
rijn.
"De kinderen en kleinkinderen ko
men altijd al op kerstavond. We
blijven op 'tot twaalf uur en dan
worden de cadeautjes gegeven. Ik
ben dan jarig en dat geeft een ex
tra glans. We vieren eerste kerst
dag heel gezellig mijn verjaardag".
Dat "allemaal slapen" kan in het
forse huis in de Hillegomse nieuw
bouw. Vroeger was het gezin krap
per behuisd, enkele Jaren in Lei
derdorp en een groot deel van het
huwelijksleven in de Laicise Was-
straat. Heerlijk vindt mevr. Zaad-
noordijk die Leidse tijd en ze komt
nog altijd graag in de Sleutelstad,
bij de kinderen in de Merenwijk
en in de binnenstad.
Haar wieg stond in het huis van
een Rotterdams gemeenteraads
lid (voor de CHU). Ze werd ge
doopt in de Koninginnekerk en daar
is ze ook getrouwd. "Jammer, dat
ze die prachtige kerk hebben ge
sloopt", zegt ze.
Mevr. Zaadnoordijk heeft het
druk met de kerst. Niet alleen van
wege haar verjaardag, maar ook
door haar werk voor de Christen
Vrouwenbond. Ze heeft de kerstli
turgie gemaakt en een kerstverhaal
geschreven. "Er rijn zo weinig goe
de kerstverhalen, die in deze tijd
iets te zeggen hebben, dat ik er
zelf één heb geschreven. Ik loop
vaak met gedachten rond en tegen
woordig schrijf ik ze op. Dat doe
ik sinds ik een cursus publiciteit
heb gevolgd. Echt schrijven kun Je
het niet noemen".
Zingen en pianospelen staan even
eens op het hobbypalet van de Hil
legomse. die vroeger gewoon on
derwijzeres was en later op de
Leidse Aalmark tschool gods
dienstonderwijs gaf.
Ria Noordhoek-Koeleman, met
man en dochtertje wonend in een
lief oud huisje aan de Rijn (Steek -
terweg 106 in Alphen) werd geboren
op 25 december 1953 in Ter Aar.
"Mijn vader was er erg verrukt
over dat ik een kerstkind was. Hij
dacht dat het iets zeldzaams was.
Maar toen hij bij de pastoor kwam
zei die: Je bent vandaag de derde
al. Overigens wel merkwaardig, drie
kerstkinderen, allemaal meisjes, in
zo'n klein plaatsje".
Die verrukking van pa werd en
wordt nog altijd niet door Ria ge
deeld. "Nee, ik heb er nooit veel
plezier aan beleefd. Hoe zal ik het
zeggen, je bent niet zo jarig als
normaal. Er kwam maar weinig vi
site. Als kind kon je nooit een par
tijtje houden, want de andere kin
deren bleven thuis bij hun ouders.
Daar was het immers ook feest. Je
ouders hebben 's ochtends wel even
belangstelling voor Je, maair ja hoe
gaat dat met Kerstmis. Ze hebben
het druk met eten en al die dingen.
Je raakt een beetje vergeten in de
kerstsfeer".
Ria Noordhoek heeft rich als
Jong meisje ook wel eens boos ge
maakt met Kerstmis. Ze kan er nu
wel om glimlachen. "Ik kom uit een
gezin van negen kinderen en als Je
jarig was dan mocht Je bij ons
thuis altijd kiezen wat Je eten wil
de. Ik was dol op poffertjes en pan
nekoeken maar die bakte mijn
moeder niet met Kerstmis. En
daarna werd het meestal vergeten.
Als kind van 6-7-8 Jaar ben ik daar
vaak erg kwaad over geweest".
Er was nog iets dat Ria Noord-
hoek als kerstkind niet zo plezierig
vond. "Met Kerstmis gingen we
thuis altijd naar de Nachtmis. Dat
was in mijn kinderjaren om drie
uur, later om zes uur 's ochtends
als ik het me goed herinner. We
liepen dan naar de kerk, een wan
deling van een kwartier. Mteestal
koud weer, natuurlijk. Ik heb toen
onderweg wel eens gezegd: "baar
ben Je dan Jarig voor, om in het
holst van de nacht Je bed uit te
moeten".
Maar die ervaringen werden weer
ruimschoots goedgemaakt door een
belevenis nog niet zó lang geledein
"We zaten op 24 december zo rond
middernacht in de kerk. Toen de
klok geslagen had, kreeg ik een
hand van een vriendin en een zoen
van mijn aanstaande man. Zo maar
in de kerk. Ik kreeg zó*n hoofd.
(50) Nare issenst raat 38, Sassen-
heim. "Het is zo gezellig, iedereen
is vrij en heeft tijd om even langs
te komen. Sommigen vergeten dan
wel Je te feliciteren en zeggen alleen
gelukkig kerstfeest, maar ach dat
is toch niet ergIk houd van
veel mensen om me heen, laat ze
maar een uurtje komen hoor".
"Ik heb het altijd een extra feest
gevonden om met Kerstmis Jarig te
Post-Elringa,
Ook als klein meisje toen ze nog
Minke Elzinga heette, heeft ze ge
noten van de aandacht die ze als
kerstkind kreeg. Dat ze die belang
stelling met haar tweelingzuster
Doetje moest delen deerde haar
niet.
Mevrouw Post: "Kijk, vroeger was
het allemaal niet zo overdadig, ik
kom uit een bakkersgezin van 14
kinderen waarvan drie tweelin
gen en het was een hele toer om
de eindjes aan elkaar te knopen.
Ais Je een eigen puddinkje met *n
hulsttakje kreeg, (mijn moeder zei
dan altijd: "Zo dat is voor onze
kerstkindjes") was Je de koning te
rijk. Ook als we naar de kerstvie
ring van de zondagsschool gingen
(de familie Post is gereformeerd)
stonden we daar als kerstkinderen
ook dubbel in de belangstelling.
Iedereen wilde naast ons zitten om
dat we Jarig waren".
Het ver jaarspartijtje voor vrien
dinnen viel voor Minke en Doetje
Elringa tweede kerstdag in het wa
ter. "Dat kregen we later. Twee
keer het middelpunt dus en dat wil
Je als kind toch erg graag".
Het verjaardagsfeest met Kerst
mis leende zich later ook tot een
verlovings-gebeuren. "Oh, dat kan
ik me nog goed herinneren, zegt
mevrouw Post met een zijdelingse
blik op haar echtgenoot. "Ik had
hem de sleutel van ons huis gege
ven, om kwart over zeven toen Ik
nog bezig was de kaarsjes aan te
steken stond hij al in huis. We heb
ben ons toen, terwijl vader en moe
der nog op bed lagen, in de voor
kamer verloofd. Kijk, dat zijn din
gen die me altijd bij zullen blij-
"Ja, het doet me wel wat een
kerstkind te zijn", zegt mevr. De
Ridder-Ravenshorst (33) uit de J.
de Veerstraat 43 in Noordwijk. (Ze
is de echtgenote van de trainer
van SJC). "Ik vind me zelf dan
ejqfyt wel Jarig, hoor. En dat is al
tijd zo geweest, ook toen Ik nog een
kind was. Mijn oudere hebben er
steeds rekening mee gehouden dat
het behalve Kerstmis óók mijn ver
jaardag was". De meest markante
ervaring van mevr. De Ridder
(moeder van een zoon en twee
dochters) met Kerstmis deed rich
in 1959 voor. "Het was 24 decem
ber en ik lag in het Academisch
Ziekenhuis voor de geboorte van
ons eerste kind. Het was al tegen
twaalven 's avonds en er stond een
heel stel artsen en zusters om me
heen. Sommigen zelfs met het hor
loge in de hand. Ze riepen: "Dat
wordt een kerstkind, mevrouw". Ik
zei: nou, dat ben ik niet van plan,
dat hoeft van mij helemaal niet.
Want Ja, als moeder denk Je al
wat verder. Dan is zo'n kind op de
zelfde dag jarig als jezelf. In het
begin hindert dat niet zo, maar la
ter als zo'n kind trouwt, dan krijg
je een situatie die niet zo leuk is.
Nou, mijn zoon kwam precies een
minuut voor twaalf
"Het is niet onvriendelijk be
doeld, maar als je maar niet te
lang blijft, want anders weten wij
niet waar de andere mensen moe
ten zitten". Deze goede raad kre
gen tot voor kort familie en kennis-
sen van Leni Kamerman-Sterren
burg (Witte de Withstraat 2 in Lis-
se) als rij haar op tweede kerstdag
kwamen gelukwensen met haar
verjaardag. Dat waren er dan ook
nog al wat. Op zo'n vrije dag komt
heel de familie, waaronder velen
uit Brabant opzetten. "Ze maken
er een gezellig dagje van en willen
nog wel wat te eten hebben en o
wee als Je dan wat tekort komt.
Geen winkel is open". Van mans
kant is er zo'n dag met elf broers
en zusters ook wel wat te verwach-
'tenDit Jaar riet levenslustige
Leni (42) (moeder van twee kinde
ren) het voor het eerst wat minder
somber in. Een week geleden ver
liet rij met haar gezin het "poppe-
woninkje aan de Julianastraat in
Jacob Bruinsma (Jozef Israël -
straat 62. Lisse) is een levenslustige
boekhouder, aan wie Je de 37 Jaar
dat hij door dit aardse leven wan
delt. nauwelijks afziet. Zijn huis
heeft zich in de loop van zijn tien
jaar durende huwelijk (op II de
cember was het zo ver) gevuld met
drie PTT-ere in spe. die elkaar
voortdurend toespreken via een
huistelefoon. Ze verstrekken dui
delijke mededelingen omtrent het op
ruimen van een doos die niet meer
wordt gebruikt.
Jacob Bruinsma vindt rijn verjaar
dag nu iets wanhopigs. Luister
maar: "Vroeger was mijn verjaar
dag erg aantrekkelijk. Dan was het
dubbel feest met die kerstboom er
bij. Maar later ga Je merken dat
je altijd gebonden bent. Verjaarda
gen rijn in elke familie iets heiligs,
die sla Je niet zo gemakkelijk over.
Constant visite dus. Ook van men
sen die eigenlijk veel liever zouden
willen thuisblijven op die dag. Mijn
verjaardag duurt ook meestal drie
dagen. De visite komt niet alleen op
ieerste kerstdag, maar ook op de
zondag ervoor of op tweede kerst
dag. Mijn vrouw werkt die dagen
keihard. Een intiem kerstetentje
behoort, dus nooit tot de mogelijk
heden, om maar niet te spreken
van een korte wintervakantie"
Wat Bruinsma elk Jaar weer
merkt: "Mijn moeder vindt het
eindeloos dat ik een kerstkind ben.
Ze is er nog steeds laaiend enthou
siast over. Een bevalling tegen
kerst was dan ook iets geweldigs.
Ze heeft een paar uur liggen wach
ten onder kerstklokgelui
Lisse en huist nu in een comfor
tabeler woning. Zeker dertig men
sen zullen Leni op tweede kerstdag
wel weer de hand komen drukken.
Toch heeft ze nog wel bedenkingen
hoewel dat thans met opgroeien
de kinderen weer wat minder wordt
om kerstkind te zijn. Het is niet
leuk, zo zegt rij, om steeds op een
feestdag jarig te zijn, al staat er
dan ook een kerstboom met ballen
en veel sterrengeflonker in de ka
mer. In plaats van uit te gaan,
moet je steeds mensen ontvangen.
De dag voor het feest ontvangen
Leni en haar man geen gasten,
want dan is het een dag voor het
gezin, waarbij het toch altijd weer
zorgen voor de dag van morgen
blijft. Vader Kamerman, die zijn
dagelijks brood in de bollenwereld
verdient, komt er even bij als er 'n
vreemde man bij rijn vrouw op be
zoek is. De reparatie aan zijn
bromfiets wordt even onderbroken.
Het ijs is echter spoedig gébroken,
als hij het doel van onze komst be
grepen heeft. Nog even komt Leni
op haar verjaardag terug. Als kind
had zij er wel vrede mee om op
-tweede kerstdag Jarig te zijn. Er
kwamen veel mensen (met
cadeautjes) en er was altijd een
kerstboom in haar geboorteplaats,
het Brabantse Andel.
Aan deze pagina werkten
meeHenriëtte van der Hoe
ven, Ronny Vink, Sam Plat-
teel, Hans Melkert, Bert van
Dommelen, Cees Com bee,
Ruud paauw, en Paul de
Tombe.
Foto's; Jan Holvast, Jaap
van Duijn en Wim Dijkman.
De klokken van de r.k. kerk in
Katwijk aan den Rijn begonnen in
de kerstnacht van 1959 te beleren
voor de nachtmis toen Hans Barn-
hoorn zich aanmeldde. Het was tien
over half drie toen hij het levens
licht zag. Hans viert dus eerste
kerstdag rijn dertiende verjaardag.
Hij vindt het wat fijn een kerst
kindje te zijn.
Hans Barnhoorn heef t niets dan
prettige herinneringen aan rijn
verjaardagen op Kerstmis. Hij zegt:
't Is dan altijd
z'n allen thuis. De kerstboom brandt
en er komt heel veel visite. Moe
der zorgt ieder Jaar weer voor een
kersttaart met kaarsjes. Natuurlijk
krijg ik ook veel cadeaus. Nu heb
ik een voetbalspel en een postze
gelalbum gevraagd".
Er is eerste kerstdag van 's mor
gens vroeg tot 's avonds laat feest
vreugde in huize Prinses Margriet-
Hier dan ook een kerstmiskind
En u vraagt mij of ik dat prettig
vind.
Nu u mag het dan-direct wed ho
ren.
Ik was liever op een andere dag
Verder vertel ik er hier dan van
Als peuter snap Je daar nog niet
zo veel van
Maar als meisje, zo van een Jaar
of ach t
b ik toen reeds al vaak gedacht
Het is echt niet fijn
Op tweede kerstdag Jarig te rijn
Op die dag was altijd 's mor
gens ons werk
Eerst 20 minuten Jopen naar de
altijd
Gingen we 't zondagsschoolfeest
Ik had het toen al gauw bekeken
Daar was mijn verjaardag al aar
dig mee versleten
Dan dacht ik, als ik groot ben
is het vast wel fijn
Om met Kerstmis Jarig te rijn
Maar nee, nu na verloop van
zo'n 50 Jaar
Is dat toch ook nog lang niet
waar
Wat m<v>t er voor de kerst veel
boodschappen worden gehaald.
En in december veel dure dingen
betaald
Wat denkt u van zo'n
Die Je met keret geluk komen
wensen.
Aan alles moet Je van tevoren
Want Je wil Je gasten toch het
een en ander schenken.
Heel veel mensen rijn er met
Kerstmis vrij
Heel veel mensen zijn er met de
kerst ook blij
Maar ook heel veel mensen, 't Is
zeker waar
Zakken met de kerst haast als 'n
pudding in elkaar
Mevr. J. van Iterson-Noort
Katwijkerweg 29a
Valkenburg (Z.H.)
laan 8 in Katwijk aan den Rijn.
Moeder Barnhoorn heeft het altijd
heel erg leuk gevonden, dat één
van haar kinderen een kerstkind
was en begrijpelijk maakt ze van
deze dag ieder Jaar een extra feest
dag.
Zou Je niet liever op 22 of 27 de
cember Jarig zijn? vragen we Hans.
Het antwoord laat niet lang op rich
wachten: "Neen, want dan zou het
zeker niet zo gezellig zijn. Ik blijf
iop mijn verjaardag altijd lekker
thuis. Ook als het vriest of als er
sneeuw ligt". Eén keer heeft Hans
Barnhoorn hij was zes Jaar
het niet zo prettig gehad op rijn
verjaardag. Hij lag op "zijn" feest
dag riek in bed. Veel cadeaus maar
ermee spelen was er niet bij. Dat
heugt Hans nog als de dag van gis
teren.
Leren doet Hans graag. Hij rit in
de eerste brugklas van de Chr.
Scholengemeesnchap Atheneum-Ha
vo aan de Prins Frederikdreef. Als
het maar even kan wil hij, net als
rijn oudste broer (17), gaan stude
ren.
