"lèxoro shirts
we gaan de
ythe van 7
olerante
ederland
doorbreken
jRPAG 9 DECEMBER 1972
AMSTERDAM De huisultzet-
ting-rel rond een Surinaams gezin
vorige week in die Amsberdanvse
Transvaialbuurt en een viertal aan
klachten wegens mishandeling van
Surinamers door de Amsterdamse
politie vormen de Jongste voorbeel
den van de steeds gespannener wij
ze waarop de inpassing van de Su
rinaamse bevolkingsgroep in de Ne
derlandse samenleving verloopt, een
ontwikkeling die regelrecht naar
een conflict-situatie dreigt af te
De Surinaamse volksverhuizing naar
Nederland en zijn vleespotten is er
een die de laatste Jaren waanzinni
ge populariteit onder de rijksgeno
ten en stijgende wrevel in heit moe
derland verwekt.
Sedert begin 1970 vonden 22.000 Su
rinamers hun weg naar Nederland.
Het totaal aantal kwam daarmee op
56.000 - de helft daarvan verblijft
in Amsterdam: voor wie in Surina
me woont de sprookjesstad op aar-
Werkloos
Ruim tien procent van de Suri
naamse mannen is er echter werk
loos, de gezinnen betalen of exorbi
tant hoge huren of hokken tezamen
in smerige krotten en de klachten
over rascistische behandelingen ne
men toe in evenredigheid met de
koolachtige groei van de Surinaam
se gemeenschap.
„Het klimaat waarin de Surinamers
in Nederland leven verslechtert
snel", zegt htm vertrouwensman, de
predikant ds. Rudi Polanen, een
neef van de gevolmachtigd minister.
„Mijn ervaring is dat de discrimi
natie toeneemt. Veel mensen willen
niet aan een Surinaams gezin ver
huren, veel bedrijven weigeren een
Surinamer aan te nemen. Natuur
lek ontstaan er dan grote spannin-
Griezelig
De heer G. Ebbeling van de directie
sameniwerkingsopbouw van CRM
zegt: „De ontwikkeling is griezelig.
Kennelijk is onze samenleving niet
voldoende voorbereid op het opne
men van minderheden".
Aan beide zijden van de scheidslijn
wint de verbittering veld: het valt
bijv. niet langer te ontkennen dat
vele Surinaamse Jongenen die zich
in de steek gelaten voelen de rellen
niet langer schuwen.
„Het doodschieten van Paul Hees
been heeft de toorts ontstoken", zei
ons In een Surinaams 'trefpunt in
Amsterdam de Jonge werkloze Syd
ney de Heer op de toon van een
beroepsrevolutionair". Onze knok
ploegen staan klaar om het onrecht
dat ons wordt aangedaan te wre
ken. Wat de Palestijnen kunnen,
kunnen wij ook. Leve de stadsgue-
rilla".
Gaat de Meve vrede in de polder
bange tijden tegemoet? Men kan
Sydney's oorlogsverklaring weliswaar
als grootspraak naast zich neerleg
gen. Maar het is tevens duidelijk
dat op dit moment in Nederland
zich een verzetshaard aan het ves
tigen is die heel wat brand wil
doen uitslaan.
Chaos
Het Revolutionair Bevrljdingsfront
heeft in Amsterdam niet alleen al
een centrale commandopost inge
richt, ze heeft na de Jongste ver
wikkelingen met de politie tevens
besloten in Nederland „een totale
chaos" .te stichten.
Daartoe zal dankbaar worden ge
profiteerd van de migratiemogeiijk-
heden: de legale weg waarlangs de
opstand Nederland moet bereiken.
Via het versturen van brieven en
het instrueren van de aanhangers
in Suriname op redevoeringen gaat
het Bevrljdingsfront de bomende
maanden over tot een unieke aotde:
een grootscheepse oproep aan de
Surinamers om in zo groot mogelij
ke getale naar Nederland te komen.
„Heel Suriname moet komen", aldus
Bevri j dingsfront-voorman Henri
Cairo", wat wij willen is de onaf
hankelijkheid. Die kunnen we al
leen in Nederland bereiken. Daar
zullen we de nadruk op leggen, we
zullen er ook zoveel mogelijk voor
zorgen dat elke Surinamer die naar
Nederland komt een vijand van de
Hollander is".
De getergde Cairo zegt nog niet te
kunnen voorspellen of de oproep
succes zal hebben aan het thuis
front.
„Als de stroom, die nu al zoveel
moeilijkheden veroorzaakt, maar
groter wordt", zegt hij, „de chaos
die je dan in Nederland gaat krij
gen is ons doel. Wij vinden dat het
moet. Het moet aan de vrije wereld
worden overgebracht dat dit volk te
veel heeft geleden. 350 Jaar uitbui
ting is wel een beetje erg lang".
Zijn Bevrljdingsfront telt enkele
honderden militante leden maar
vertrouwt erop dat binnenkort nieu
we recruten ijlings zullen komen
aanrukken per KLM.
Concentratie
„Dan zijn we helemaal in staat om
te vechten", zegt Henri Cairo", met
een grote concentratie staan we
veel sterker. Wijken zullen in brand
vliegen".
Zo heeft Nederland er een re vol te-
in-wording bij die al gauw heftig
kan escaleren wanneer Cairo en de
zijnen er in slagen him opstandige
Idealen over te dragen
Heit Is in elk geval veel duidelijker
dan men een Jaar geleden vermoed
de dat de Surinaamse zaak een Su
rinaams probleem aan heit worden
is: de zwijgende overheden aan
i toe
schouwers, de ambtelijke migratie
commissie onlangs helaas nauwe
lijks 'ter zake doende adviezen op
tafel legde.
De tegenstellingen verscherpen.
Deze week deed de goedmoedige ge
volmachtigd minister van Suriname,
dr. J. Polanen, zijn beklag over dis
criminerende politie-beambten en
„een gemeenschap met latent racis
tische trekken".
Hard
Het was ver van Cairo's extreme
stellingname een eerste harde uit
spraak van de bewindsman over de
talloze moeilijkheden die de Surina
mers in Nederland ondervinden.
Maar ze was ook een gevolg van de
mentaliteitsverandering die zich on
der velen van hen is gaan voltrek
ken en ze kwam zelfs onder druk
van die gemeenschap tot stand.
Het is veelzeggend dat ook de leider
van het Bevrijdingsfront een tevre
den lachje niet kon onderdrukken
toen hij van Polanens reactie hoor
de. „Netjes gedaan", sprak de heer
Cairo, „het is begonnen als een po
litiezaak, maar het krijgt nu ook al
een politiek tintje". Mooi zo".
Over de stompen, schoppen, beledi
gingen en mishandelingen die bij
deze „politiezaak" betrokken schij
nen te zijn staan twee meningen
lijnrecht tegenover elkaar.
De verhalen van Surinaamse arres
tanten in de Amsterdamse binnen
stad spreken over hardhandige en
onvergefelijke politie-praktijken.
Aan de kant van de politie is hoofd1-
inspecteur Jagerman er om het
volgende mee te delen: „Er ont
staan veel conflicten omdat de Su
rinamers bijzonder gevoelig zijn
voor hun zwart-zijn. Voor Surina
mers die hier met enorme proble
men zitten is de politie de enige
zichtbare vorm van bestuur".
Ze worden in een emotionele toe
stand met ons geconfronteerd, ze
gaan zich verzetten, er ontstaan
problemen In het bureau en de
zaak wordt opgeschroefd. Wij zijn
echter niet meer of minder racis
tisch dan de rest van de Neder
landse bevolking. Alle berichten
over mishandeling berusten op pure
leugens".
Weet hij veel
Cairo moest hartelijk lachen om dit
verhaal: „Jagerman zit de hele dag
in zijn bureau. Weet hij veel". De
gehele, uit een aantal Surinaamse
organisaties opgetrokken, „Acht sep-
tember-beweging" is die mening
toegedaan: elk Surinaams café in
de hoofdstad kent immers zijn gru
welverhalen over het bureau War
moesstraat.
Maar belangrijker is natuurlijk dat
zelfs in een zaak die er een van
democratisch fatsoen behoort te
zijn, de tegenstellingen en de vijand
schap zich openbaren.
„Voor elke Portugees die wordt ver
hoord lopen Jullie de benen uit het
lijf", zei de soclologie-student Paul
Lindman", als zwarte mensen van
ons door de politie uit huizen wor
den gezet of in het bureau worden
gemolesteerd doen Jullie niks. Wat
een vaderland. Het Bevrijdingsfront
heeft groot gelijk dat het Jullie
gaat
Kwalijk
De stroom naar de Jungle van het
beloofde land weet van geen ophou
den en zal straks mogelijk nog
meer uitdijen. Kan men dat de Su
rinamers kwalijk nemen?
Directeur H. Chateau van Welsurta
zegt: „De bevolking van Suriname
wordt ieder Jaar armer. Ze wordt in
sociale zin vrijwel ten grave gedra
gen". Natuurlijk vertrekt men dan
maar Nederland".
In het Caraibisch Centrum in de
Bijlmermeer melden ooggetuigen:
„De vraag is al nieit meer: ga Je
naar Nederland, maar: wanneer ga
Je?"
Staflid René Graanoogst van de
vereniging Ons Suriname zegt: „Ik
heb wel begrip voor de mensen die
zeggen: we zijn 300 Jaar uitgebuit,
nu wil ik wel eens profiteren van
de welvaart van Nederland, die is
opgebouwd mede door de onbetaalde
arbeid van mijn voorvaderen".
Zo denken en praten op het ogen-
bil k vele Surinamers: de brieven
van het Bevrijdingsfront zullen ook
niet anders laten horen.
De militante Hugo Vos: „Ze komen
voor werk, krijgen het niet en moe
ten dan horen dat ze te lui zijn.
Nederlanders hebben altijd de mond
vol over Zuid-Afrika. We zullen de
wereld laten zien dat er hier ook
discriminatie ls. We sturen Jullie
nog eens tienduizenden Surinamers
op Jullie dak".
Het is de vaste wil van het Bevrij
dingsfront dat de bevrijdingskrijg
zich op Nederlandse bodem moet
afspelen: hoe meer zielen hoe meer
kwaad. Vanaf deze week is het al
zo dat alle gebeurtenissen op poli
tiebureaus en bij hulsuitzettingen in
het organisatieplan hun strategische
betekenis hebben. Brieven en kran
teknipsels over rascistische toneel
tjes ln de polders vlogen onverwijld
naar Afrikaanse staatshoofden:
Nyerere van Tanzanië als de eerste
aan wie gepost werd.
Henri Cairo: „We gaan buiten Ne
derland de mythe over het ver
draagzame Holland doorbreken. We
streven in Nederland naar de
chaos".
ADVERTENTIE
\\eer''j^SoeVe- dus altijd korrekt
moeilijke
woorden
bij een
kabinets-
foimatie
De formatie-periode na de verkiezin
gen. Niet alleen een moeilijke tijd
voor politici, maar ook voor de kie
zers die het gebruik van al die
vreemde en moeilijke „parlementai
re woorden" nauwelijks kunnen vol
gen. Er zijn nog steeds begrippen
en uitdrukkingen die gewone kiezers
weinig of niets zeggen. Hieronder
een selectie van een aantal van
deze woorden, die Juist in deze pe
riode vrijwel dagelijks in de krant
staan of op de radio en televisie te
horen zijn.
Centraal akkoord: De afspraak tus
sen de werkgevers en de vakbonden
over de ontwikkeling van lonen en
prijzen. De ondertekening heeft
deze week plaatsgevonden. Hoewel
de regering aan de tot standkoming
heeft meegewerkt, doet deze er offi
cieel niet aan mee. Dit akkoord ls
in de plaats gekomen van het so
ciaal contract, dat een overeen
komst had moeten worden tussen
werkgevers, werknemers en regering.
Dit laatste ging echter niet door
omdat de regering op een aantal
eisen van de vakverenigingen niet
wilde ingaan.
Coalitie: Een groep politieke partij
en, waarvan de fracties in de Twee
de Kamer, zijn overeengekomen de
regering te steunen. De partners
sluiten compromissen om tot een
gemeenschappelijk regeringspro
gramma te komen.
Confessionele partijen: Partijen, die
zich baseren op een christelijke le
vensovertuiging. Voorbeelden daar
van zijn de ARP (hoofdzakelijk met
gereformeerde kiezers), CHU (veel
hervormden) en de KVP (met veel
rooms-katholleken)Niet-conf esslo-
nele partijen baseren zich meer op
een ideologie. Zoals bijvoorbeeld de
PvdA (Socialisme) en de WD (li
beralisme)
Extra parlementair kabinet: In dit
geval zijn er enkele mogelijkheden.
Te eerste een kabinet met niet-par-
lementariërs. Een andere vorm is
een kabinet dat niet kan rekenen
op een vaste meerderheid in de
Tweede Kamer. De derde mogelijk
heid is een kabinet dat is samenge
steld zonder dat de fracties bij de
formatie betrokken zijn geweest.
Deze kabinetten hebben wel het
vertrouwen van de Kamer. In ons
land zijn zij ongebruikelijk.
Deel-kabinet: Een door de progres
sieve drie PvdA, D'66 en PPR
gepresenteerde ploeg van kandi
daat-bewindslieden. De portefeuilles
zijn niet verdeeld. Dat gebeurt bij
de feitelijke formatie. De ploeg
wordt dan aangevuld totdat alle
posten bezet zijn.
Formatie: Het formeren, het sa
menstellen van een kabinet.
Formateur: De politicus, die belast
wordt met het samenstellen van
een kabinet. In de meeste gevallen
wordt deze persoon ook de nieuwe
minister-president. De formateur
borduurt dikwijls door op het werk
van een informateur. Wanneer een
formatie-opdracht gemakkelijk lijkt,
wordt de informatie-periode overge
slagen.
Fractieleider: De leider van een
groep vertegenwoordigers van een
politieke partij in de Eerste of
Tweede Kamer. (Ook in de Provin
ciale Staten en in de gemeente
raad). Bij de landspolitiek vraagt
de koningin adviezen aan de frac
tieleiders uit de Tweede Kamer.
Informateur: De man of vrouw die
het politieke terrein verkent en de
mogelijkheden aftast voor de vor
ming van een kabinet. Hij of zij is
de wegbereider voor de formateur,
die met de uiteindelijke samenstel
ling wordt belast.
Meerderheidskabinet: Een minister-
ploeg die steun geniet van een
meerderheid in de Tweede Kamer.
Minderheidskabinet: Een regering
die slechts op de vaste steun van
een minderheid in de Tweede Ka
mer kan rekenen.
Minister van Staat: Personen, die
zich zeer verdienstelijk hebben ge
maakt voor het land krijgen soms
deze eretitel. Wij kennen momen
teel zeven ministers van Staat: mr.
E. N. van Kleffens, Jhr. mr. A. W.
L. Tjarda van Starkenborgh Sta-
chouwer, prof. dr. L. J. M. Beel, dr.
W. Drees mej. dr. M. A. M. Klom-
pé, prof. mr dr. C. P. M. Romme en
mr. dr. J. Donner.
Oppositie: Eigenlijk alle partijen
die niet in het zittende kabinet
zijn vertegenwoordigd. Meer feitelijk
wordt de naam vooral gebruikt voor
die partijen, die zich afzetten tegen
het beleid van de regering
.Polarisatie: Verscherping van de
politieke tegenstellingen.
Raad van State: Het hoogste ad
viescollege dat wij kennen. Vroeger
voornamelijk bedoeld als raadgever
van de Koning, die volgens de
Grondwet dan ook voorzitter ls, ter
wijl de vermoedelijke troonopvolger
(en andere leden van het Konink
lijk Huis, met name Prins Bernhard
en Prins Claus) van rechtswege zit
ting in de Raad hebben. Tegenwoor
dig wordt de Raad voornemelijk ge
raadpleegd door de regering, die
o.m. advies moet vragen over in te
dienen wetsontwerpen.
Regeerakkoord: Een pakket van af
spraken bij de samenstelling vn een
regering gemaakt. De ministers zijn
gehouden aan deze afspraken.
Regeringsverklaring: Een door de
minister-president van een nieuwe
regering uitgesproken verklaring
waarin deze de plannen voor de ko
mende regeringsperiode uiteenzet.
Rompkabinet: Een onvolledig kabi
net, een of meer ministers ontbre
ken. Dit kan gebeuren wanneer een
politieke partij zich uit het kabinet
terugtrekt.
Sociaal contract: Afspraak tussen
regering, werkgevers en werknemers
omtrent inkomens-, prijs- en belas
tingsmaatregelen.
Stembusakkoord: Het geheel van
afspraken die met elkaar samen
werkende politieke partijen voor de
verkiezingen maken.
Zakenkabinet: Een ministersploeg
die de lopende regeringszaken af
handelt zonder dat een eigen beleid
wordt gevoerd. Zij doet dit in af
wachting van nieuwe verkiezingen.
