jVederlandse waarschuwing
egen gevaar van illusies
DE BLOEMEN VAN TACHAI STAAN IN BLOEI
fwijzng Brezjnew-doctrine in Helsinki
Op de Philippijnen
strijden rebellen
met Chinese wapens
>ERDAG 0 NOVEMBER 1972
stuc.
vnp
017lj tu
*,22 i
d van de mest besproken fe-
?nen van de Chinese samen-
Is wel de \otimune. Mls-
bestaan hier ook wel de
misverstand» over. De
i^iune beslaat ongeeer het ge-
dat vroeger een mrktgemeen-
vormde, een gbied waar-
t de boeren hiu produkten
eenzelfde mark: brachten,
meerdere dorpen ormen sa-
li een commune en ma de com-
kor 5 die wij in Nederlani kennen
en vorm van samenle\ng heb-
ze alleen de naam geiden. De
van de communes 'arieert
20.000 tot 50.000 inwoivrs. De
Lui nune is onderverdeeld n bri-
RiJ« s en de brigades weer itteams.
nw «siseenheid is eigenaar \n de
Oi7ifuktiemiddelen, dat wil >ggen
de grond en het gereedshap.
is het team de basiseeiieid,
met_ de brigade. De meeste->ro-
jidin1611 men tegenkomt >ro-
men binnen de commun op
Ook hier geldt weeihet
tingTcipe van de „self-reliance",iet
b st onbegrensde vertrouwen in
a kunnen.
017 erklaas
iii jdens ons verblijf bezoeken fe
,al een commune, dat il
en worden we tweemaal ojj-
van een commune, en twi-
bezoeken wij een brigade. »e
ode^a-vietnam-vriendschapscorr
ie Peking beslaat een oppr-
te van 98 km2. Er wonen 40)0
I sen (8.500 families) in 36 d-
De commune is onderverddd
brigades en in 95 werkteais.
c roorzitter van het revolutionre
vr» ité geeft ons tijdens de ino-
alpl allerlei cijfers die een ri
ns, i moeten geven van het el-
ad o rtsniveau. Ieder huis ft ft
•priciteit, de fietsdichtheid 1
op 2 families; er is 1 Elio*
families en 1 naaimachinop
amilies. Er zijn 20 TV-toesÜen
te commune, die in de vergil-
be te dorpen in het gemeensclps-
staan opgesteld. De comune
ook 7 zenders en iedeihuis
een luidspreker. De zfders
den gebruikt, zo werdt oriver-
om de mensen bekend 1 nia-
met de gedachten van V>rzit-
Mao; voor de introducerg van
landbouwmethode! om
dbouwberichten door tefeven;
om operamuziek te .unnen
den. Wannee we - in andere
jade een dag helpennet het
"ulo sten van theebladeren,taan er
de berghellingen ook jlen met
8& lsprekers waardoor opamuzief?
ikt. Overigens belet d' de Chi-
di e meisjes niet zelf d hardop
voo: zingen en ons te vra/n Neder-
1 dse volksliedjes te agen. We
men zo gauw niets>eters be-
nslc iken dan het „Zie gi's komt de
i omboot" en zo is open gegeven
- i nblik de vreemde ^lenzang te
ISti|
horen van een Nederlands Sinter
klaaslied en een Chinese opera
aria. De luidsprekers worden overi
gens ook gebruikt om het einde van
de werktijd aan te geven.
Belasting
Het inkomen van cïe boeren is in
grote lijnen afhankelijk van het
werk dat ze doen en de opbrengst
van de oogst. Van de produktie-
opbrengst van een brigade wordt
20% door de staat opgekocht, tegen
een prijs die onder de marktprijs
ligt, dit is de belasting die men
betaalt. 30% wordt gebruikt voor
nieuwe investeringen en 50% is
voor eigen gebruik. Deze regels
kennen soms kleine variaties.
Teams en brigades moeten vaak
ook 'n bepaald percentage van hun
inkomen afstaan aan de commune,
die dit geld gebruikt voor algemene
voorzieningen; ook bestaan er so
ciale fondsen waaruit behoeftige le
den kunnen worden gesteund. Dit
is wat anders dan het „zieken
fonds" of het schoolgeld. Dat moe
ten de families zelf betalen. Men
betaalt f 7,50 per Jaar schoolgeld en
f 1,50 per Jaar voor vrije medische
verzorging. In de communes zijn
meerdere hospitaaltjes en klinieken.
Bij ernstige gevallen wanneer de
patiënt naar een ziekenhuis in de
stad moet, valt deze vrije medische
verzorging weg. De commune neemt
alle kosten voor haar rekening als
er sprake is van een ongeval in
produktietijd. In andere gevallen
neemt ze 70% voor haar rekening..
De patiënt moet dan de rest beta
len naar draagkracht. Deze draag
kracht is er meestal niet en dan
schiet het ziekenhuis de kostn voor.
Dat krijgt voor dat doel Jaarlijks
een subsidie van de Staat (in een
ziekenhuis in Peking was dat
f750.000,-). Kan men het op de
lange duur nog niet betalen dan
wordt de schuld kwijt gescholden.
Werkpunten
Het totale inkomen per gezin per
Jaar varieert van commune tot
commune en van brigade tot bri
gade maar ook van gezin tot ge
zin. Het is niet alleen afhankelijk
van de produktie-opbrengst, dus
van klimatologische en geografische
omstandigheden, maar ook van de
eigen inzet. Het werk van ieder
wordt gewaardeerd naar inzet en
prestatie en daar worden in onder
ling overleg punten voor gegeven.
Hoeveel geld een punt waard is
wordt bepaald door de produktie-
opbrengst (na aftrek van belasting,
investering, enz.) te delen door het
totaal aantal toegekende werkpun
ten. De inkomsten die wij hoorden
varieërden van f 1000,- per Jaar per
gezin in een arme brigade tot
f 1700,- in een rijke (het jaarinko
men van een arbeidersgezin is ge
middeld ongeveer f 2000,- tot
f 2500,-). Een deel van het inkomen
wordt vaak in natura uitbetaald.
Een gezin dat we spraken kreeg
slechts 1/3 van de f 1350,- Jaarin
komsten in geld uitbetaald. Het ge
zinsinkomen wordt aangevuld met
de opbrengsten van een klein stuk
je grond en van de varkens en kip
pen die men thuis mag fokken.
Men kan hierdoor zijn inkomen
met 10—20% verhogen. De stukjes
grond die aan de gezinnen gegeven
worden zijn vaak kleine stukjes die
niet in het grote produktieproces
kunnen worden opgénomen: voor
tuintjes, hoekjes, bermen e.d. Ieder
heeft recht op zo'n stukje. Het in
Het China van nu,
een impressie van
drs. Fr. van der Meer
Drs. Fr. van der Meer uit Hazerswoude bracht de afgelo-pen zomer
van 28 juni tot 29 juli een bezoek aan de Volksrepubliek China. Hij
vroeg daarvoor een visum aan omdat hij op doorreis naar het
Internationale Psychologie Congres in Tokio kennis wilde ne
men van de ontwikkeling en toepassing van de sociale wetenschap
pen in China, en daarnaast geïnteresseerd was in het sociale en
culturele leven in China in het algemeen. Hij bezocht China in
groepsverband tezamen met 7 andere Nederlanders.
Drs. Fr. van der Meer legde in 1967 zijn doctoraal examen in de
psychologie af en is sindsdien als medewerker verbonden aan de
Rijksuniversiteit van Leiden, vakgroep sociale psychologie.
komen wordt er door verhoogd en
de grond wordt op deze manier op
timaal benut.
Vanuit Kanton brengen we een be
zoek aan de Lo Tung brigade, een
deel van de Tang commune, diep
in de bergen, ongeveer 120 km. ten
noorden van Kanton. De weg voert
over weliswaar verharde, maar
stoffige wegen. De laatste 11 km.
is de weg niet breder dan 2 meter.
Dan komen we aan het eind van
een dal en daar staat de voorzitter
van het revolutionair comité, teza
men met 2 meisjes op ons te wach
ten. Eerst krijgen we gelegenheid
ons op te frissen. Voor ieder van
ons staat een wasbak met water,
zeep en een handdoek gereed. Be
halve thee krijgen we bij de ont
vangst ook schotels vol met pinda's
aangeboden. De twee meisjes zijn
hier in 1968 gekomen, nadat ze de
middelbare school hadden vol
tooid. Ze kwamen naar het platte
land, gedachtig de woorden van
voorzitter Mao, maar oook omdat
er op andere scholen voor hen geen
plaats was. Ze hebben het er
naar hun zin en zijn hier gebleven,
ze helpen de mensen bij de bestu
dering van de werken van Mao
Tse-toeng en doen ander vormings
werk en administratief werk. Een
van hen zingt voor ons met wellui
dende stem het lied "de rode bloe
men van Tachai staan in dit dorp
in volle bloei". Tachai is een bri
gade in Noord-China dat ten voor
beeld wordt gesteld aan alle com
munes in China, vanwege datge
ne wat ze daar met eigen kracht,
vindingrijkheid en doorzettings
vermogen hebben gepresteerd.
Nieuwe weg
De Lo Tung brigade ademt iets
van de sfeer van Tachai. De briga
de telt 4 dorpen. Er wonen 1690
mensen, 325 families. Het grootste
probleem voor hen was de com
municatie met de buitenwereld. 6
winters en lentes hebben zij ge
werkt aan een weg vanuit het dal
180.000 werkdagen, opgebracht door
de brigade. Met eigen kracht heb
ben ze rotsen weggekapt en brug
gen gebouwd. Nu ligt er de 11 km.
lange weg, waarlangs wij de bri
gade bereikten. Men heeft ook de
waterregulering ter hand genomen,
men heeft vijvers aangelegd in de
bergen en 150 irrigatiekanalen, ge
maakt. Het land is nu niet afhan
kelijk meer van de elementen.
Men heeft de levensomstandighe
den verbeterd door het opwekken en
distribueren van elektriciteit. Het
eerste krachtstation dat men ont
wierp leverde 12 k watt op, bij een
waterstroom van 0,07 m3 per se
conde. Ze ontwierpen een apart
draaiwiel om het optimale rende
Het dorsveld van de Lo Tung-brigade, 120 km ten noorden van Kanton. Tot 1960 moest men
voedseleenheden aan de overheid vragen. Nu produceert men zelf voldoende en heeft men alle
schuld afbetaald.
ment uit het geringe water te ha
len. Nu hebben ze 7 krachtstations
en verkopen ze ieder jaar 80% van
het geproduceerde vermogen aan
de staat. Ieder huis heeft elektrici
teit en men gebruikt het vermogen
bovendien bij de irrigatie en bij de
machines. "Het arme berggebied
is nieuw socialistisch berggebied
geworden", vertelt men ons vol
trots. Het Jaarinkomen per gezin
is gestegen van 630,- in 1960 tot
900,- nu.
Tentoonstelling
Tijdens de rondgang door de bri
gade bezoeken we de tentoonstel
lingshal. Deze hebben we ook el
ders gezien, maar nergens maakt
het zo'n indruk als hier. We begrij
pen dat de mensen iedere keer
wanneer ze gekonfronteerd wor
den met hun prestaties, daaraan
een stimulans ontlenen om door te
gaan. De grootste en mooiste pro
dukten van hun land staan er ten
toongesteld, gereedschap van
vroeger en nu, foto's van oude si
tuaties en van de huidige, veel fo
to's ook terwijl men aan het werk
is. Het zijn de foto's die wij ken
nen; waar de boeren als mieren
met z'n allen tegelijk aan een pro-
jekt bezig zijn. Wij begrijpen die
foto's nu. Er zijn grafieken, van
produktie en van inkomen; er is
zelfs een vijfjarenplan opgenomen,
waarbij men door het aan- en uit
schakelen van lampjes kan zien
wat men allemaal nog van plan is:
het aanleggen van nieuwe rijstvel
den, van nog eens 14 waterreser
voirs in de bergen en van nog eens
3 krachtstations. In een, ander ge
bouwtje van het dorp staat een le
vensgrote beeldengroep, uitbeel
dend hoe voor 1949 de mensen van
het dorp werden uitgebuit, verne
derd en mishandeld. Ook dit soort
beeldengroepen kwamen we op
meerdere plaatsen tegen. De ver
halen die ze uitbeelden betreffen
steeds mensen uit het dorp zelf. Zo
wordt verleden levend gehouden
en werkt men aan de toekomst.
Men vertelt dat lezen en schrijven
nu ook voor de meisjes zijn wegge
legd; dat er geen verschil meer is
tussen Jongens en meisjes wat dit
betreft. In 1949 waren er 30 kinde
ren die de lagere school bezochten,
nu 300. Tot 1960 moest men voed
selhulp vragen aan de overheid en
kreeg men per jaar 80.000 kg. aan
graan en rijst. Vorig Jaar in 1971,
werd het laatste deel aan de Staat
terugbetaald. Men heeft nu een op
brengst van 653 kg. per moe, ter
wijl het van overheidswege gestel
de streefcijfer 500 kg is. Men
draagt ons twee gedichten voor
die de boeren zelf hebben gemaakt
een over het verleden en een over
het heden, en waarin ze iets van
hun gevoelens hebben proberen te
vertolken.
"De 9 bochten rivier is erg langr
het volk van Lo Tung leeft in een
nog diepere afgrond van ellende;
ze zijn voor hun levensonder
houd afhankelijk van de schouder-
stok en de twee manden;
we ploeteren een Jaar lang erg
hard, maar voeden ons nog slechts
met het kaf;
wanneer we het snoeimes neer
leggen, hebben we niets voor het
eten;
velen moeten him zonen en doch
ters verkopen".
En het gedicht over het heden
luidt:
"De oogst per moe is hoger dan
500 kg.;
nieuwe bossen komen overal op
de heuvels;
een weg voert naar het dorp;
elektrisch licht is er in leder
huishouden;
landbouwmachines helpen ons,
boeren;
landbouw, bosbouw, veeteelt en
allerlei andere zaken".
Het is, kort samengevat, de situ
atie op het Chinese platteland.
De eerste artikelen in deze serie
van zes verschenen in onze bladen
va* 14, 15, 23 en 24 november.
EN HAA( (ANP) Nederland
Ui ft op de jeenkomsten ter voor-
me Iding va een conferentie over
9tl|t>pese v'i&hetö en samenwer-
bu l, die voêe week woensdag in de
hoo£tad Helsinki zijn be-
'e™ nen, in-iiet mis te verstane ter-
dé lezjnew-dootrine (over de
•rkte aevereiniteit der commu-
ischeAnden) afgewezen en sterk
iJiadrv gelegd op de noodzaak dat
m olkeen van Oost en West elkaar
kuilen ontmoeten.
jederlandse ambassadeur, mr.
/alck Lucassen, verklaarde op
iet ijeenkomst der ambassadeurs
ije 32 Europese landen die be-
jlliag hebben voor een veilig-
tafconerentie, de Verenigde Sta-
en Canada, dat Nederland het
in" essntleel belang acht dat op een
ïrntie de beginselen worden
5®>teld voor de betrekking tus-
.■aten.
beginselen omvatten de soe-
Je gelijkheid van staten en de
bereChtiging van alle volkeren,
e. iet zijn toevlucht nemen tot ge-
of het bedreigen van de territo-
onschendbaarheid of de politie-
van andere sta-
aiet-inmenging in binnenlandse
ig felegenheden van andere staten.
TROEVAJJE Edelsmidsjop
.Winkelcentrum Leidaenhage
i TELEFOON 01761-5653
„Naar het oordeel van Nederland
zijn deze beginselen van toepassing I
op alle staten, ongeacht hun politieke 1
of sociale systeem, of het bondge- j
nootschap waarvan zij deel uit
maken. Ook de beginselen van zelf-1
beschikking en het recht der volke- j
ren van alle staten om, zonder bui
tenlandse inmenging, zelf hun poli- I
tieke en sociale stelsel te kiezen,
houden nauw verband met de veilig
heid."
De Nederlandse ambassadeur waar
schuwde nadrukkelijk tegen het ont
staan van kunstmatig gevoel van
welbevinden. Hoewel gesprekken als
thans in Helsinki enige jaren gele
den ondenkbaar zouden zijn geweest
en de Oost-West-betrekkingen als
gevolg van diverse verdragen duide
lijk zijn verbeterd, „moeten wij ons
geen illusies maken: er bestaan nog
zeer duidelijke, soms fundamentele
meningsverschillen. Deze menings
verschillen zijn van ideologische, po
litieke en economische aard. Zij zijn
van grote invloed op de menselijke
samenleving en dus niet beperkt tot
de betrekkingen tussen regeringen,
Zij komen in het dagelijks leven van
onze volkeren tot uiting. Men zou
zich overgeven aan illusies door te
geloven dat zij in de nabije toekomst
zonder grote moeite zouden kunnen
worden weggenomen of overwonnen.
Wij kunnen ze ten hoogste geleidelijk
verminderen", aldus mr. Valck Lu
cassen, „laten wij niet proberen de
moeilijkheden te kleineren en achter
mooie woorden verbergen, maar een
poging doen de diepere oorzaken op
te lossen."
"Staatseigendom" De Oegan-
dese president Idi Amfci heeft giste
ren bekendgemaakt da/t alle gebou
wen die toebehoorden aan uitgewe
zen Aziaten "tijdelijk tot staats
eigendom zijn verklaard". Afri
kaanse zakenlieden die deze gebou
wen als bedrijfspand willen hebben
zullen huur moeten betalen aan de
staat. Er zijn regeringscommissies
ingesteld om te beslissen wie in
aanmerking komt voor het overne
men van bedrijven van Aziaten.
President Nixon heeft gisteren in Washington een gesprek gevoerd met Ngoejen Phoe-doec,
speciale afgezant van de Zuidvietnamese president Thioe. Rechts op de voorgrond: Henry Kissin
ger, adviseur van de Amerikaanse president.
Vakbondsleider minister van Arbeid in VS
MANILLA (Reuter, AFP) Phl-
lippljnse opstandelingen, die hun
wapens kennelijk uit het buiten
land hebben gekregen, leveren op
het ogenblik op de eilanden Basilan
en Soeloe strijd met troepen van de
regering, aldus president Marcos
gisteren in een door de televisie uit
gezonden toespraak tot plaatselijke
bestuursambtenaren.
De eilanden liggen ln de provin
cie Mindanao, in het zuiden van de
Philippijnen. Het gebied heeft een
overwegend mohammedaanse be
volking. De president zei dat de re
bellen op Basilan een detachement
regeringsmilitairen hebben uitge
schakeld. Er wordt nog steeds ge
vochten.
Sedert president Marcos op 22
september de staat van beleg af
kondigde ls er ln het zuiden her
haaldelijk gevochten. Begin vorige
week was er een opstand van vier
honderd mannen ln de mohamme
daanse stad Marawi. De regering
sprak toen van een opstand van
maoïsten. In de naburige provincie
Cotabato leverden regeringstroepen
enkele dagen later gevechten met
ongeveer vijfhonderd mohamme
daanse rebellen.
President Marcos verklaarde in
de woelige maanden voordat hij de
staat van beleg afkondigde dat
een niet met name genoemd land
een communlstlsohe opstand op
de Philippijnen steunt. Er zou
toen een schip met wapens voor
guerrillastrijders van het "Maoïsti
sche volksleger" zijn aangehouden.
CAMP DAVID (Reuter) Presi
dent Nlxon heeft gisteren de vak
bondsleider Peter Brennan benoemd
tot minister van Arbeid. De 54- Ja
rige Brennan is een Democraat, die
de campagne tot herverkiezing van
president Nixon heeft gesteund. Hij
is voorzitter van de bond van bouw
vakkers in de staat New York. Bren
nan volgt James Hodgson op, die
mogelijk een functie in het diplo
matieke vak krijgt. De benoeming
van Brennan moet nog door de Se
naat worden goedgekeurd.
Brennan staat bekend als een
aanhanger van Nixons Vietnam-
beleid. In 1970 organiseerde hij een
demonstratie van 150.000 bouwvak
kers en havenarbeiders in New York
als steunbetuiging aan het Vietnam-
beleld van de regering.
NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK
Embatth
MiQ/vuwJUiJmUove/o kerngaat
