IXONS ZEGE GEEN
LANCO VOLMACHT
Verdrag Bonn
met DDR goed
gekeurd
Agnew: de man na Richard Millions Nixon
dstraf voor
lagplegers
i Hassan
Doorlopendgeld achter de hand.
rDaar voel ik wel voor."!
Algemene Bank Nederland
Nog een aantal
vertwijfelde
Aziaten
in Oeganda
Politieke partijen
op verkiezingspad
Meyer Lanski
in de VS
BUITENLAND
(Door onze correspondent)
iHINGTON De maandenlang door opinieonderzoekin-
orspelde, maar toch nog onverwacht grote meerderheid
ee president Nixon is herkozen, moet niet verward wor-
it een populair mandaat van het Amerikaanse volk. De
nt heeft deze meerderheid meer te danken aan nega-
an aan positieve verkiezingsfactoren. De belangrijkste
i zijn het uitvallen van gouverneur George Wallace als
indidaat, en de onfortuinlijke campagne van senator
McGovern.
,nde de lange weken en
van de campagne kon door
jierika steeds weer vastge-
lat er weinigen waren
rote overtuiging, of uit per-
bewondering op Richard
>uden gaan stemmen. Dat
[ixon niettemin de voorkeur
is omdat zij in George Me
ien gevaarlijke „nieuwlich-
i. Voor velen was het weg-
i Wallace als kandidaat ook
om op Nixon over te stap-
American Party ruim 10
temmen. Hij was dan ook
af aan een belangrijke be-
van president Ndxons her
en, die ten slotte met een
meerderheid van stemmen
miljoen) op zijn opponent,
lubert Humphrey, aan de
komen.
ide zijn eerste ambtspe-
dte president zich er ook
de potentiële Wafllace-
nen. Hij deed dit door zijn
strategie, waarbij hij
am tegen het in het zui-
julaire „bussen" van leer-
lar scholen buiten him
om een betere ver-
de rassen aan de open-
ïolen te bewerkstelligen,
noemde hij twee kandida-
vacatures aan het hoogge-
die een duidelijke band
zuiden hadden en op het
aiante hoofd een temperen-
zouden hebben (beide
iwalificeerd, dat zij door de
arden afgewezen, maar de
had in ieder geval voor het
ïde wil getoond).
heid
Esident Nixon in de af-
jaren vooral geprobeerd
om van de Republikeinse
meerderheidspartij te ma-
oochelde daarom met ter-
Ie nieuwe zwijgende meer-
dat waren dan degenen
tan de luidruchtige anti-
tonstraties deelnamen, en
lent Spdro Agnew werd
lit het Witte Huis gediri-
iblic-relations- kunstgre-
nbardeerd tot woordvoer-
mpioen van deze onzicht-
gende, maar instemmende
n.
fiding onder de Republi-
iet na de ontegenzegge-
rderheidsoverwinning van
u groot zijn om te gelo-
nationale meerderheid die
Nixon voor ogen staan,
de vier Jaren zullen moe
ken in hoeverre de presi-
wertoelijk gelooft in een
ommekeer in de Ameri-
ilitiek, en in hoeverre hij
die veronderstelling
togen van 1976 zal instu-
nuchtere feit blijft, dat
egende Democratische
indanks Nixons overwin-
noemenswaardige winst
leverd voor de Republikei-
lemocratisch is gebleven
de nationale macht dan
berusten bij het Witte
Is uiteindelijk het Congres
entiment van het Ameri-
Ik het meest nauwkeurig
'ordt gebracht,
persoonlijke overwinning
oor de toekomst van de
Use party zeer wel een
overwinning betekenen,
op een zeer waarschijnlijk
coalitie is gebaseerd van
McGovern afwezen,
lA (APP) in het proces
!r dan 200 leden van de
luchtmacht die in Ke-
totstaan voor de aanslag
augustus ep Koning Has-
?epleegd. zijn gisteren elf
ter dood veroordeeld. De
fders probeerden het
leer te schieten waarmee
via Spanje terugkeerde
ezoek aan Frankrijk.
en Hanoi Pakistan
^gemaakt, dat het Noord-
'iplomatiek erkent. „In
J^ing met het oog op de
situatie in Azië".
maar die ook niet uit overtuiging op
de president stemden. Nixons over
winning kan voor zijn partij verder
een soort versplintering gaan bete
kenen die de Democraten nu ai
sinds hun partijcongres van 1968
heeft verzwakt.
Worsteling
In 1976, bij de eerstvolgende pre
sidentsverkiezingen, zal er ouder de
Republikeinen ongetwijfeld een
machtsworsteling plaatsvinden tus
sen liberalen en conservatieven, een
sluimerend conflict dat door presi
dent Nixons behendige geschipper
tussen beide fracties tot nog toe is
vermeden. Deze machtsworsteling
kan belangrijke gevolgen hebben
voor de Amerikaanse politiek, omdat
ook door de kandidatuur van senator
George McGovern de scheidslijnen
tussen liberaal en conservatief in de
Democratische partij scherper zijn
getrokken.
Er zijn weinig Amerikaanse poli
tieke analisten die niet geloven dat
het in de Verenigde Staten uiteinde
lijk moet komen van twee partijen
die werkelijk doorslaggevend conser
vatief of liberaal zijn, of van een
meer-partijenstelsel. Bet laatste
wordt de minste van de mogelijkhe
den geacht, omdat het indruist tegen
de traditionele opvattingen van
Amerikanen over de politieke struc
tuur van him land, die ze onbewust
nog steeds vergelijken met die van
hun „oer-moederland" Engeland,
maar zonder in te zien dat het Brit
se twee-partijenstelsel gebaseerd is
op een parlement en niet op twee
partijen die, wanneer ze eenmaal
aan de macht zijn, gedurende vier
Jaar vrijwél onaantastbaar zijn ge
worden.
W®t er verder van president Ni
xons overwinning gezegd kan wor
den, is dat het vermoedelijk een van
de laatste overwinningen zal zijn in
de „oude stijl" dat wil zeggen met
een minimum aan inspraak van on
deraf (om een Nederlands begrip te
gebruiken dajt in Amerika nog ge
ïntroduceerd moet worden). Nixons
eerste ambtstermijn en zijn verkie
zingscampagne stonden in het te
ken van de regenten-mentaliteit, die
de campagne van George McGovern
Juist probeerde te Vermijden.
Geld
Regentenmentaliteit in Amerika
betekent geld, macht, invloed van
super-industriëlen. De lijst van do
nateurs aan Nixons verkiezingscam
pagne is niet minder dan een be
knopte opsomming van „who is
wiho" onder de topfiguren van de
Amerikaanse industrie. McGoverns
donateurs lijken, daarmee vergele
ken, meer op een lokale telefoongids.
Het belang van senator George
McGoverns campagne is geweest,
dat het een verlengstuk was van het
historische tij dat het Democra
tische partijcongres van 1968 over
spoelde met geweld, omdat toen voor
het eerst in de Amerikaanse politie
ke geschiedenis een confrontatie
plaatsvond tussen de „oude" en
„nieuwe" politiek, tussen de oude ge
vestigde garde van politici en de zo
genaamd ongewassen horde van
Jongeren die een andere visie had
den van Amerika.
Senator McGovern heeft die „on
gewassen visie" door zijn campagne
een respectabel aanzien gegeven.
Het is, na Vietnam en na de schan
dalen in de afgelopen campagne
over Republikeinse sabotage van de
Democraten, echter de vraag of
Amerika rijp is voor het soort res
pect en achting voor de politiek die
McGovern voorstond.
Senator George McGovern brengt zijn stem uit in zijn staat
Zuid-Dakota. Links naast hem zijn vrouw.
BONN De Bondsrepubliek en
de DDR zijn begonnen met het nor
maliseren van hun betrekkingen. Dat
is in de ogen van Bondskanselier
Brandt de betekenis van het basis
verdrag tussen de beide Duitse sta
ten, waar de onderhandelaars Bahr
en Kohl vanmiddag in Bonn hun
paraaf onder zetten. Vlak voor de
parlementsverkiezingen van 19 no
vember heeft de Westduitse regering
haar Oostpolitiek daarmee in zekere
zin kunnen afronden.
Het verdrag is in beide staten door
de regeringen geprezen. In het oos
ten verklaarde partijchef Honecker
dat het geheel past by de principes
van het vreedzaam naast elkaar be
staan. In Bonn ging Bondskanselier
heel wat verder door te voorspellen:
"Als het verdrag van kracht wordt,
zal zich voor veel mensen, vooral in
de grensstreken, een grote gebeurte
nis voordoen. Zij zullen familieleden
en vrienden weerzien, anderen zul
len voor het eerst tot dusver onbe
kende mensen en landschappen le
ren kennen".
Oppositieleider Barzel hield een
slag om de arm, hetgeen voor de
hand ligt omdat het verdrag voor de
regering tegelijk een politiek succes
en een verkiezingsstunt is.
Een definitief standpunt zullen
CDU en CSU echter voor de verkie
zingen niet bepalen. Het verdrag zal
ook voordien niet worden onderte
kend, hetgeen een eventuele CDU-
regering naar Barzels oordeel nog
de kans geeft verbeteringen tot
stand te brengen.
Bahr en Kohl zijn er ondanks
CDU-bezwaren in geslaagd een tekst
te construeren die een basis voor sa
menwerking kan zijn zonder dat
daarmee tegen de Westduitse grond
wet wordt gezondigd.
Alle artikelen hebben grotendeels
het voor de hand liggende karakter:
volledige gelijkgerechtigdheid en er
kenning van de na de oorlog ont
stane grenzen in Europa. Een in dit
geval opmerkelijke bepaling is dat
geen van beide staten het recht
heeft de ander in het buitenland te
vertegenwoordigen. Voorts worden
afspraken gemaakt over samenwer
king bij gemeenschappelijke proble
men.
ADVERTENTIE
Als u een ABN Plan-Krediet afsluit, hebt
u doorlopend geld achter de hand zonder
dat het u een cent kost
U mag zelf weten hoe en «anneer u het
Plan-Krediet wilt besteden.
U kunt er een kleuren TV, een
caravan of dat leuke vis-bootje
voor kopen.
U kunt het gebruiken voor,
die onverwachte garage-
of tandartsrekening,
voor het opknappen
van uw huis, voor
een vakantie.
U kunt profiteren
van die voordelige
aanbieding, want
wachten op het einde van de maand of op
uw tantième hoeft niet meer.
U kunt het overeengekomen bedrag van
uw Plan-Krediet ineens of in gedeelten
opnemen. U kunt het ook rustig laten staan
tot u het nodig hebt.
Zo hebt u altijd wat geld achter de
hand, zonder steeds opnieuw een
kontrakt te hoeven afsluiten.
En het mooie is: u begint
voor ABN Plan-Krediet
pas rente (1% per maand)
te betalen als u geld
opneemt ABN Plan-
Krediet geeft u een
financiële reserve die
u geen cent kostl
CDA
-rekening bij de Algemene BankNederlancg^. - LD-4
Adres
I In ongefrankeerde envelop opzenden aan: Algemene Bank Nederland,
Antwoordnummer 3502, Amsterdam.
GENéVE (DPA) Een dag voor
de afloop van het ultimatum van
president Amin van Oeganda wach
ten nog 1.200 staatloze Aziaten in
volslagen onzekerheid op een uitreis-
mogelijkheid.
Een woordvoerder van de ICEM
(comité voor Europese emigratie),
die de emigratie van de staatlozen
organiseert, meldde dat in Genève
een dramatische noodkreet uit Kam
pala was ontvangen. Ondanks alle
moeite is het tot nu toe nog steeds
niet gelukt in Europa voldoende
doorgansplaatsen voor de staatloze
vluchtelingen te vinden.
Italië, Oostenrijk en België hebben
voor 3.340 mensen onderdak geleverd
en op het laatste moment heeft
Malta zich bereid verklaard voor
lopig 200 vluchtelingen op te nemen.
Gisteravond waren er nog 1.200
Aziaten over die met geldige papie
ren en de nodige inentingen prak
tisch zo in het vliegtuig kunnen stap
pen maar niemand wil ze opne
men.
Verdeling continentaal plat In
Bonn en Londen zijn gisteren de
ritificeringsoorkonden uitgewisseld
van de drie akkoorden over de ver
deling van het Noordzee-continen-
taal plat tussen Nederland. West-
Duitsland, Denemarken en Engeland.
Duitsland heeft een gebied van
36.000 km2 gekregen, 12.000 km meer
dan waarop het recht had indien
het plat zou zijn verdeeld volgens
het z.g. middenlijnprincipe (elk punt
van de grenslijn moet even ver van
de kusten van de aanliggende lan
den verwijderd zijn).
LEIDEN Met de verkiezingsda
tum in het zicht: 29 november zijn
vrijwel alle politieke partijen op ver
kiezingspad gegaan. Ook in Leiden
zijn in de komende weken tal van
activiteiten te verwachten. Vrijdag
avond om acht uur zijn er zelfs twee
verkiezingsbijeenkomsten in de Stads
gehoorzaal. Voor de regio Leiden
houdt de WD een debatavond on
der het motto: WD-stemmen, pro
gressief of confessioneel en waarom?
Het debat zal deze avond gaan tus
sen de heren Aardenne (VVD), Eng-
Wirda (D '66) en Hasekamp (KVP).
Tegelijkertijd houdt de KVP een
forumavond. Hier zijn het de heren
In 't Veld (PvdA) Van Eisen
(KVP), Rozemond (PvdA) en me
vrouw Gardeniers (KVP) die de dis
cussie op gang hopen te brengen.
"Vrouw in de politiek, politiek voor
de vrouw" is het thema dat maan
dagavond om acht uur in "Den
WASHINGTON (DPA) De 70-
Jarige Amerikaan Meyer Lanski, die
het financiële brein Van de Ameri
kaanse maffia zou zijn, is gister
avond op een borgtbcht van 250.000
dollar (ongeveer 800.000 gulden) vrij
gelaten. Hij was 's morgens in Miami
(Florida) gearresteerd toen hy per
vliegtuig uit Panama aankwam.
Lanski, die zondag Israël moest
verlaten en de halve wereld rond
reisde voordat liij in Miami aan
kwam, zal zich in de Verenigde Sta
ten moeten verweren tegen de aan
klacht dat hy zich aan onwettige
gokpraktijken en belastingontdui
king heeft schuldig gemaakt.
Burcht" behandeld zal worden. Op
initiatief van de actiegroep Man-
Vrouw-Maatschappij wordt er fo
rumgesprek gevoerd. Het forum be
staat deze avond uit de dames Van
Veenendaal (DS '70), Van Rossum
(PvdA), Kraayeveld (ARP), Van
Heel (KVP), Goudsmit (D '66) en
Kappeyne van de Coppello (WD).
Op uitnodiging van de KVP en de
Leidse middenstandsorganisaties
brengen op woensdag 15 novem
ber de fractievoorzitter van de KVP
In de Tweede Kamer, mr. F. H. An-
driessen, het tweede kamerlid mevr.
M. H. Gardeniers-Berendse en de
staatssecretaris van Econ. Zaken drs
Oostenbrink een werkbezoek aan
Leiden. Het belangrijkste doel van
dit bezoek is zich te oriënteren op en
te doen informeren over de proble
men van het midden- en kleinbe
drijf.
Een dag later donderdag 16 no
vember komt de lijstaanvoerder
van de CHU. drs. A. D. W. Til an us.
naar Leiden. In "Den Burcht" zal
hij om acht uur spreken over
tal van actuele politieke zaken met
aansluitend een forumgesprek.
Eveneens op 16 november (8 uur)
houdt het Fiscaal-Juridisch dispuut
in het pand Breestraat 18 een voor
lichtingsbijeenkomst. De politici
Dolman (PvdA), Van Amelsvoort
(KVP), Joekes (WD). Kieft (ARP)
en Van Stuyvenberg (DS '70) zullen
hier voorlichting geven.
Niet naar Bonn De Federatie
van Israëlische journalisten heeft
een uitnodiging voor een bezoek aan
de Bondsrepubliek afgewezen, uit
protest tegen de uitlevering van drie
leden van de Palestijnse verzetsbe
weging „Zwarte September" aan de
kapers van een Lufthansavliegtuig.
(Door onze correspondent)
WASHINGTON De man
waar het bij de Republikeinen in
de komende vier Jaar eigenlijk om
gaat is minder Richard Nixon.
dan zijn herkozen vice-president
Spiro T. Agnew. President Nixon
is met zijn tweede ambtstermijn
aan het eind gekomen van zijn
politieke carrière, maar die van
Agnew kan zich nog in opwaartse
richting bewegen richting Witte
Huis.
Door
Henk Leffelaar
Op het Republikeinse partijcon
gres in Miami in augustus deden
zich al de eerste schermutselingen
voor rondom de troonopvolging
van Richard Nixon in 1976, waar
bij het voornamelijk ging tussen
de meer liberale vleugel van de
partij aangevoerd door Charles
Percy, de jonge senator van Illi
nois, en de conservatieve garde die
op Spiro Agnew zijn hoop heeft
gevestigd. Een confrontatie werd
door de straffe regie van het Wit
te Huis vermeden.
Agnew zelf heeft zich scrupuleus
onthouden van uitlatingen die
er op zouden kunnen wijzen dat
hij geïnteresseerd is in de kandi
datuur, maar er zijn aanwijzin
gen dat hij zich al in een positie
bevindt waarin het moeilijk is
een kandidatuur voor het Witte
Huis te vermijden, zonder dat
de Republikeinse partij gefrag
menteerd wordt.
De belangrijkste aanwijzing is
de mate waarin hij voor de Con
servatieve Republikeinen in de al
gelopen vier Jaren van zijn vice-
presidentsehap een symbool is
geworden. Deze ontwikkeling was
voor Agnew minder een vrijwilli
ge keus of een natuurlijke rol,
maar het gevolg van de door pre
sident Nixon voorgeschreven stra
tegie. Al in de verkiezingscampag
ne van 1968 werd Agnew de taak
toegemeten om als onverzoenlijke
boeman de liberale Democraten te
verpulveren, terwijl Nixon zich de
rol had toegemeten van de min
of meer bedaarde wijze staatsman.
die voor zulk partajgekrakeel tijd
noch smaak had.
Tn de jaren daarop werd! de flirt
met de conservatieven op aanwij
zingen van het Witte Huis aan
gemoedigd, want president Nixon
die zich als taak had gesteld om
de Russen in Moskou op te zoe
ken, en om ten koste van Taiwan
(het grote heilige kalf van de
conservatieven) relaties met
communistisch China aan te kno
pen, vreesde de conservatieve stem
te verliezen aan gouverneur Geor
ge Wallace. Dat Wallace door de
aanslag op zijn leven werd uitge
schakeld, is een van de verklarin
gen waarom president met de
meerderheid gekozen werd die hem
nu te beurt is gevallen.
Men kam zich achteraf afvra
gen of Agnew ook niet om die
reden op instructies van het Wit
te Huis een wereldreis maakte die
geen enkel belang had, behalve
dat hij bijna uitsluitend dictato
riale regeringen bezocht: Zuid-
Korea, Vietnam, Griekenland,
Spanje, Portugal.
Voor Spiro Agnew is de verhef
fing tot de ijle politieke stratosfeer
van het Witte Huis vermoedelijk
het laatste dat hij als zoon van 'n
uit Griekenland geëmigreerde
groenteboer verwacht had. Na
zijn rechtenstudie aan de universi
teit van Baltimore leek zijn toe
komst allerminst veelbelovend, en
velen vragen zich nu nog af waar
hij terechtgekomen zou zijn als
NLxon hem niet uit de totale ob
scuriteit had getild.
Agnew probeerde van alles: hij
was manager van een kruideniers-
bedrijf, had als advocaat weinig
succes, werkte voor een levensver
zekeringsmaatschappij (waar hij
zijn vrouw leerde kennen), verloor
een verkiezing voor het ambt van
rechter, werd aangesteld en weer
weggewerkt bij een stedelijke
commissie die nieuwe district-gren
zen moest vaststellen. In 1962 had
hij geluk, hij werd gekozen als
hoofd van een provincie (county)
in Maryland, en vier Jaar later
behaalde hij het gouverneurschap.
Als gouverneur had hij de steun
van Democraten omdat hij zich li
beraal opstelde an het is nog
steeds een van de onduidelijke as
pecten van zijn politieke ontwik
keling hoe Agnew zich ten slotte
kon ontpoppen als een gerenom
meerde conservatief. Vooral op
merkelijk is dat hij oorspronkelijk
een supporter was van de toen ook
nog als liberaal beschouwde gou
verneur Nelson Rockefeller en la
ter van William Scran ton, de even
eens liberale Republikeinse gouver
neur van Pennsylvania, toen zij de
partijkandidatuur probeerden te
bemachtigen voor het president
schap.
Agnew is een grote, wat logge
man, met als immigrantenzoon
een voorkeur voor moeilijke woor
den en alliterende frasen, die hij in
de verkiezingscampagne van 1968 in
zijn toespraken verwerkte als kren
ten ln een krentenbrood. Zijn on
handige opmerkingen in die cam
pagne bezorgde hem meteen de re
putatie van een "politiek boertje
van buut'n" een reputatie die
hij in de Jaren daarop logenstraf
te, ook al zien weinigen in hem een
politiek of intellectueel genie.
Als vice-president werd Agnew
kennelijk tot zijn genoegen opge
nomen in de kringen van zulke po
pulaire figuren als Frank Sinatra
en Bop Hope (met wie hij vaak golf
speelt), Danah Shore (met wie hij
tennist, ook al is hij er tot twee
keer toe in geslaagd om iemand
per ongeluk een bal naar het hoofd
te slaan).
In de huidige verkiezingen heeft
Agnew aangekondigd niet langer
de boeman te zullen zijn, en tot nog
toe is hij er inderdaad in geslaagd
niet-opruiende taal te gebruiken,
ook al wordt hij van de rondtrek
kende politici het meest lastig ge
vallen door demonstranten. Deze
nieuwe rol zou hem aannemelijker
moeten maken voor een eventue
le partijkandidatuur voor het pre
sidentschap in 1976, maar in de ko
mende vier Jaren zijn nog heel wat
struikelblokken te verwachten die
Agnews rijzende eter ten val kun
nen brengen.
