anoi; Nixon brengt de
isis van akkoord in gevaar
n? leveren Saigon massa's wapens
ETA ACHTER
AANSLAG IN
ZARAGOZA
OVERLEG VAN
BONN EN DDR
IN KRITIEK
STADIUM
Het kopen van een
eigen huis.
Weetudatu
bijdeAmroBank
een hypotheek
kunt krijgen?
Fjrj amro bank
DE
CHT
RRAAD
NOVEMBER 1972
BUITENLAND
PAGINA 9
euter) De Zuid-
Iichtmacht heeft giste-
fcanden eerder dan het
jrier -Amerikaanse C
transportvliegtuigen
genomen. Dit is in mi
litaire kringen in Saigon meege
deeld.
Het Amerikaanse opperbevel in
Saigon had geen commentaar op
de overdracht die, naar vernomen
is, verband zou houden met het op
voeren van de militaire leveranties
aan Zuid-Vietnam voordat er een
bestand zal ingaan.
Volgens het tussen Washington
en Hanoi bereikte akkoord mogen
het Zuidvietnamese leger en het be
vrijdingsleger na het bestand niet
meer met militair materieel worden
bevoorraad, tenzij het de vervan
ging van vernielde uitrusting be
treft).
De eerste Hercules-toestellen
werden niet verwacht voor au
gustus 1973. De C-130 werd be
schouwd als een van de geschiktste
vliegtuigen voor transport over
een lange afstand tijdens de strijd
in Vietnam. Het kan een snelheid
van meer dan 500 km per uur be
reiken en kan twintig ton vervoe
ren.
WASHINGTON (Reuter, AP) Hanoi heeft bij
vredesoverleg verklaard dat president Nixon de
(et ontwerp-vredesakkoord in het geding heeft ge
leiden dit voor het begin van de 165ste bijeenkomst
widesoverleg, waarop de leiders van de Noordvietna-
Lektridvietnamese delegaties, Xoean Thuy en Pham
afwezig waren.
an de Vietcong-afvaar-
iw Ngoeyen Thi Binh,
Lel<è Nixon heeft niet al-
d de overeenkomst op
n datum te onderteke-
j z bbren^ nu zelfs de ba~
icument dat hij bevre-
noemd, in het geding".
jpraak van mevrouw
Ie oude eis naar voren
rikaanse militaire ba-
'ietnam moeten ver-
[enoemd in de vredes-
•als die door Hanoi
[gemaakt. Vermoede-
tis er toen uitgehaald
Amerikaanse dat de
ianoi moesten worden
uit het zuiden,
fixon heeft gisteravond
eerst alle "dubbelzin-
de weg moeten wor-
Voordat Amerika over-
irtekening van de be-
re desovereenkomst met
m. In een televisietoe-
dat alle misvers tan-
^UK-eld moeten worden ge-
le voorkomen dat de
I fegeling in het honderd
jrlog wordt hervat.
it sprak er echter zijn
►ver uit dat Amerika
doel van een "eervolle
nnen bereiken,
laarde: "Wij zullen de
tekenen wanneer zij
dag eerder - en als de
goed is tekenen wij
Laar één dag te waoh-
nadat Hanoi's verte-
bij het vredesoverleg
iadden verklaard! dat
instemmen met on-
an het vredesakkoord
loi's afgezanten Nixons
[singer opnieuw zullen
Kissinger zei vorige
in het geheime overleg
fonde van drie of vier
zou zijn ter oplossing
bestaande problemen in
ikkoord waarover hij en
etnamese politburo-lid
het vorige maand eens
den.
zegd dat hij niet wist waar Kis
singer zich op het ogenblik bevond.
Maar hooggeplaatste regeringskrin
gen spraken later het bericht tegen.
Boodschap
Volgens Hanoi heeft president
Nixon premier Pham Van-dong op
20 en op 22 oktober boodschappen
gestuurd waarin hij zich akkoord
verklaarde met het bereikte vredes
plan en 31 oktober voorstelde als
datum van ondertekening. Het offi
ciële Noordvietnamese persbureau zei
gisteren dat de boodschappen werden
ontvangen terwijl presidentsadviseur
Henry Kissinger over de vredesre
geling in Saigon besprekingen
voerde met de Zuidvietnamese pre
sident Ngoepen Van-thioe.
De verklaring van het persbureau
werd begeleid door een lang com
mentaar waarin Nixon ervan wordt
beschuldigd Thioe te gebruiken om
een regeling voor de oorlog op te
houden.
„De heer Kissinger kwam in Sai
gon aan om van 18 tot 22 oktober
met Ngoejen Van-thioe te spreken"
zo heet het letterlijk. „In dezelfde
periode stuurde president Nixon aan
de Noordvietnamese premier twee
boodschappen, de ene gedateerd 20
oktober en de andere 22 oktober,
waarin hij bevestigde dat Amerika
de tekst van het akkoord nog steeds
volledig achtte, waarin hij zijn vol
doening uitsprak over de verklaringen
van de Noordvietnamese regering en
waarin hij 31 oktober voorstelde als
datum voor de ondertekening. Hoe
kan het dan dat de Amerikaanse
president enerzijds zijn boodschap
pen stuurt en anderzijds in het duis
ter verkeert over de besprekingen
van Kissinger in Saigon. Dat is de
volledige waarheid. Maar nu stelt
de regering- Nixon dat er, wegens
moeilijkheden van de zijde van Ngoe
jen Van-thioe, verdere onderhande
lingen moeten plaatsvinden. Kan
iemand zo'n bewering aanvaarden?",
aldus het Noordvietnamese persbu
reau.
fork Daily News" meid-
lat Kissinger voor het
ze week zijn laatste ge-
met de Noordvietname-
nnen en waarschijnlijk
I naar Parijs zou vlie-
deelde mee dit nieuws
trouwbare bron" teheb-
en en citeerde Nixons
gier die zou hebben ge
Serviër neemt ontslag Een van
de meest vooraanstaande politieke
persoonlijkheden van Servië Popo-
witsj, heeft zijn ontslag ingediend,
als lid van het federale president
schap van Joego-Slavië. De stap van
PopowitsJ lijkt een persoonlijke
reactie op de beschuldigingen van
"Liberalisme" die maarschalk Tito
aan het adres van de Servische par
tijleiding heeft geuit en die al heb
ben geleid tot het terugtreden van
de voorzitter van de Liga van com
munisten in Servië en van minister
van Buitenlandse Zaken TepawatsJ.
Ted Kennedy vo&rt op het ogenblik campagne voor de verkiezing van George McGovern tot
president en zwager Sargent Shriver tot vice-president van de VS. Bij een bezoek aan een naai
atelier vroeg een van de aanwezige dames hem of hij haar zijn propaganda-speld-je voor Mc
Govern wilde geven.
ZARAGOZA Het Franse con
sulaat in de Noordoost-Spaanse pro
vinciehoofdstad Zaragoza "is gister-
j ochtend na een bomontploffing uit-
I gebrand. De consul, de 62-jarige Ro-
jger Tour, liep daarbij ernstige
'brandwonden op. De aanslag werd
gepleegd door drie Jongemannen die,
volgens de officiële versie, zichzelf
aankondigden als leden van de Bas-
kische guerrillaorganisatie ETA.
Het zou derhalve een reactie zijn
van de ETA op de maatregelen die
de Franse regering de laatste maan
den heeft genomen om de Baski-
sche terroristen, die van Spanje
naar het Frans^ Baskenland waren
uitgeweken, meer onder controle te
krijgen. Zoals bekend haalde Parijs
verleden maand e en voorloorlogse
wet uit de doos om de ETA ook in
Frankrijk buiten de wet te stellen
Om ongeveer kwart voor elf.
kwamen de drie Jongemannen aan
jbij het consulaat, dat zich in het
oentrum van Zaragoza bevindt, en
vroegen de consul te spreken. Een
maal binnen het gebouw overrom
pelden zij de consul, diens secreta-
Iresse en een kantoorbediende. Zij
werden, gebonden met electriciteits-
kabel, in een aangrenzend vertrek
gelegd. De drie jongemannen goten
rode verf over de vloer van het
bureau en stelden een plastiekbom
op. Ongeveer om elf uur verlieten
ze het gebouw en weinige minuten
nadien klonk een heftige ontploffing
die het bureau van de consul ge
heel verwoestte, schade aanbracht
aan aangrenzende vertrekken en tal
rijke ruiten in de omgeving deed
springen.
De ontploffing werd gevolgd door
een brand die snel om zich heen
greep, gevoed door de verse verf.
De vlammen zouden de drie ge
boeide slachtoffers het leven heb
ben gekost als de secretaresse er
niet in was geslaagd zich te bevrij
den. Zij maakte ook de boeien van
de consul en de bediende los en riep
tenslotte de hulp in van de buren
en de huisportier. De brandweer
rukte aan met groot materieel en
was de brand in een half uur mees
ter. De consul, secretaresse, be
diende en de portier, die eveneens
brandwonden had opgelopen, wer
den per ambulance naar het provin
ciaal ziekenhuis vervoerd. De dok
ters stelden vast dat de toestand
van de consul zeer ernstig is.
ADVERTENTIE
Bij het kopen van een eigen huis komen
ingewikkelde dingen kijken. Vragen rijzen, zoals:
Kan ik hypotheek krijgen? Hoeveel procent van
de koopsom? Welk bedrag kost dat dan per
maand aan rente en aflossing? Wat is het
verschil tussen k.k. env.o.n.?Watzijn de fiscale
mee- en tegenvallers? Wat is erfpachtscanon?
Weet u dat allemaal?
En weet u dat er bij alle kantoren van de
Amsterdam-Rotterdam Bank een handig
vraagbaakje klaarligt over allerhande
problemen bij het kopen van een huis?
Het heet: „Het kopen van een eigen huis" en
u krijgt het gratis mee. Even langslopen dus.
BERLIJN (DPA) De onderhan
delingen over een basisverdrag tussen
de beide Duitse staten zijn gisteren
waarschijnlijk in een kritieke fase
gekomen. De zevende bijeenkomst,
van de staatssecretarissen Michael
Kohl van Oost-Duitsland en Egon
Bahr van de Bondsrepubliek, in j
Oost-Berlijn, werd gedurende enkele
uren onderbroken om Bahr de kans
geven voor ruggespraak naar
West-Berlijn te gaan.
Bahr heeft vermoedelijk vanuit Wes-t
Berlijn opgebeld naar Bonn. Hij
wenste er zelf geen mededelingen
over te doen en wilde evenmin zeg
gen of er een crisis was ontstaan.
Voor het begin van de zitting van
gisteren had de staatssecretaris uit
Bonn gezegd „dat we vandaag zeker
niet klaarkomen". De christendemo
cratische oppositieleider in Bonn
Rainier Barzel, verklaarde dat de re
gering van Willy Brandt naar hij
vreest bereid ls Oost-Berlijn „ver
gaand tegemoet te komen". Het lijkt
er volgens hem op dat Brandt wil dat
het basisverdrag nog voor de verkie
zingen van 19 november zijn be
slag krijgt. Moeilijkste onderhande
lingspunt zou zijn het vastleggen in
het verdrag van het voortbestaan,
van de Duitse natie, ondanks staats-
scheiding.
Uitgetreden Jean-Marcel
Jeanneney, die onder president De
Gaulle diverse ministerportefeuilles
beheerde, heeft de huidige rege
ringsmeerderheid de rug toegekeerd
om zich tot de beweging van Jean-
Jacques Servan-Sdhreiber te wen
den. Jeanneney was ook de auteur
van het regionalistische hervor
mingsplan, dat de inzet vormde
van het voorlaatste referendum dat,
in 1969, door het Franse volk werd
verworpen en dientengevolge presi
dent De Gaulle tot aftreden dwong.
(Door onze correspondent)
WASHINGTON Er resteren
nog drie dagen voordat de Ame
rikanen gaan stemmen,
maar te oordelen naar de nationale
sfeer van apathie en lauwe belang
stelling zouden de verkiezingen al
gehouden kunnen zijn zonder dat
iemand er erg in had. Bij velen
heerst een onbestemd gevoel dat er
iets mis is met de presidentscam
pagne, dat er ongrijpbare factoren
in het spel zijn die de verkiezings
strijd manipuleren, die ook de kie
zer zelf manipuleren.
Door
Henk Leffelaar
Er zijn dan ook talrijke onge
rijmdheden. Terwijl president Nixo
en zijn Republikeinen over meer
verkiezingsfondsen beschikken dan
senator Georg McGovern ooit bij el
kaar heeft weten te trommelen,
voert de president een non-campag
ne. Waar Nixon in 1968 vijftig sta
ten bezocht, zal hij zich dit Jaar
in maar 15 staten hebben laten
zien.
Op deze uitstapjes laat de pre
sident zich hoofdzakelijk rondrij
den door bij elkaar gebrachte ap
plaudisserende menigten in een
autostoet, en vertrekt zonder zelfs
een toespraak te houden. Nixons
strategie ls erop gericht het volk te
Imponeren met zijn presidentiële
status en het daarbij behorende ce
remonieel. Zijn bezoeken hebben
lets van de staatsiebezoeken van
een staatshoofd. Het ruwe werk van
het aanvallen van de Democrati
sche kandidaten wordt overgelaten
aan een klein legertje Republikein
se topfunctionerissen: ministers en
partijleden.
Een ongerijmdheid is ook, dat
de president gisteren voor het eerst
in deze campagne gebruik maakte
van de televisie met een door Repu
blikeinse verkiezingsfondsen betaal
de uitzending. Een tweede uitzen
ding is geprojecteerd voor de
avond voor de verkiezingen Nixons
non-campagne beoogt McGovern
in een soort vacuum te laten ope
reren door hem niets te bieden
waar hij zich tegen kan afzetten.
Het resultaat daarvan is, dat waar
de kiezer McGovern de fouten liet
maken die in iedere presidentscam
pagne worden gemaakt, Nixon al
leen beoordeeld kan worden naar
zijn presidentiële image als beza
digd staatsman die 't te druk heeft
met de landsbelangeh om zich over
zijn herverkiezing te bekommeren.
Maar ondanks de gepolijste mas
kers die Nixon en zijn vice-pre
sident Agnew dit Jaar op voor
schrift van hun image-knutselaars
dragen, zijn er ogenblikken dat zij
hun image vergeten en de aard to
nen die Amerikanen in vorige ver
kiezingen leerden kennen, toen
Nixon geen middel ongebruikt liet
om zijn opponenten te vernietigen
en toen Spiro Agnew het bijvoor
beeld over „die dikke Jap", had,
doelend op een Japanse verslagge
ver.
In Cleveland zag Nixon verle
den week op één van zijn weinige
campagnebezoeken een vlag half
stok hangen. Toen hij hoorde dat
die er voor een doodgeschoten po
litieagent hing, viel hij uit met een
heftigheid waarin men de eigen
lijke Nixon herkende. Hij had het
over die „miserabele vieze mensen
die op politiemensen spugen en ze
varkens noemen".
Agnew liet zich op zijn beurt in de
kaart kijken toen hij tijdens een
toespraak in Santiago geconfron
teerd werd met luidruchtige de
monstranten, uitgerust met politie-
fluitjes (Agnew had zelf enkele da
gen tevoren een fluit gebruikt om
demonstraten het zwijgen op te leg
gen). Hij zei: „Wanneer Jullie
blijkbaar genoegen scheppen in de
ze fascistische methode, waarom
doen jullie het dan niet helemaal
en dragen jullie geen bruine hem
den. Dan kunnen we zien wie en wat
jullie zijn". Hij vergeleek de de
monstranten (een groep van Viet
nam-veteranen tegen de oorlog)
met Hitiers „Stormtroepen".
Eén van de factoren die by
de kiezers een soort murwheid te
weeg heeft gebracht, ls ongetwij
feld de manier waarop de Repu
blikeinse regering controversiële
kwesties aan beide kanten bespeelt
een tactiek die door de voorma
lige minister van Justitie John
Mitchell werd geformuleerd als:
„Let niet op wat wij zeggen, maar
op wat wij doen".
In Cleveland zag Nixon bijvoor
beeld ook een bord waarop het ver
lenen van amnestie aan de Jonge
Amerikanen die zich in het bulten*
land vestigden om de Vietnam-
dienstplicht te ontlopen, werd aan
gevallen. Het bord bleek opgesteld
te zijn door de ouders die een zoon
in Vietnam verloren hadden. Nixon
beloofde hun dat er geen reden tot
bezorgdheid was, want amnestie
zal er 'nooit' verleend worden. Maar
kort daarna zei Agnew weer in
een rede dat er wellicht toch am
nestie verleend zou worden, wan
neer aan bepaalde voorwaarden
werd voldaan.
Het resultaat van dit spreken met
twee tongen, dat een vorm van
manipulatie is van de publieke opi
nie (en voorbeelden zijn er bij de
vleet), is verwarring en, wanneer
het maar regelmatig wordt her
haald, tenslotte apathie. De kiezer
weet niet waar hij aan toe is om
dat hem de middelen ontbreken om
uit te vinden hoe de vork wel in
de steel zit, trekt hij zich terug.
Schandaal
Deze tactiek heeft het Witte Huls
ook toegepast op het „Watergate-
schandaal" en op de daarna bijna
dagelijks gevolgde onthullingen
over de door Republikeinen geor
ganiseerde politieke spionage en
sabotage van de Democratische
campagne. In eerste instantie werd
van officiële zijde gezwegen, daar
na werden ontkenningen gelan
ceerd, die later weer iets gewijzigd
werden, en ten slotte ging men in
de aanval en beschuldigde de De
mocraten van onbewezen en zeer
waarschijnlijk uit de lucht gegre
pen soortgelijke activiteiten De
verwarring die hierdoor gezaaid
werd, is één van de redenen waar
om de Amerikaanse bevolking zich
nauwelijks voor deze alarmerende
en zelfs voor Amerika ongekende
politieke praktijken interesseert.
Even ongrijpbaar maar reëel is
de manipulatie door het Witte Huis
van de nationale pers, die kort na
Nixons inauguratie in 1969 begon
met de aanvallen van Agnew op li
berale dagbladen en televisieom
roepen. Hoewel weinig Amerikaanse
journalisten het zullen toegeven, is
vast te stellen dat de intimidatie
door het Witte Huis zijn uitwer
king niet heeft gemist.
Duidelijk was dit vast te stellen
by de televisieverslaggeving van
het Republikeinse partijcongres in
Miami, waar de commentatoren
opvaJllend bescheiden en gereser
veerd waren vergeleken met vori
ge congressen. Een belangrijke de
monstratie tegen de Republikeinse
party kroning van Nixon die
vlak bulten het congresgebouw
plaatsvond en waar nationaal be
kende figuren als Jane Fonda, Da
niël Ellsberg en David Dellinger
als sprekers optraden, werd door
geen enkele nationale televisieom
roep uitgezonden.
Toen deze week mevrouw Pat
Nixon op een campagnebezoek in
Boston te maken kreeg met een
menigte van enkele duizenden de
monstranten, die ten slotte slaags
raakte met de politie waarbij auto's
in brand werden gestoken, werd
deze gebeurtenis die zich in die
omvang al lange tijd niet heeft
voorgedaan, pas twee dagen later in
de New York Times gemeld op een
binnenpagina, en ook weer geen
van de televisieomroepen besteedde
er enige aandacht aan. Deze greep
op de pers heeft de Republikeinse
regering blijkbaar het zelfvertrou
wen gegeven om ook direct in te
grijpen.
Voorbeelden
Voorbeelden: twee televisieom
roepen (ABC en CBS) werden door
het Witte Huis opgebeld en ge
vraagd of zij, bij een aangekon
digd vraaggesprek met McGovern,
bepaalde voor McGovern pijnlijke
vragen wilden laten stellen. Beide
omroepen weigerden. Een Zweedse
Journalist die een weinig lovend
artikel had geschreven over de
Amerikaanse vrouw werd korte tijd
later op het Ministerie van Bui
tenlandse Zaken ontboden, waar
hij tijdens een lunch aan de tand
werd gevoeld. Een Nederlandse
verslaggever die op het door de re
gering geleide centrum voor buiten
landse correspondenten in Was
hington vertelde dat hij een cam-
pagnereis met McGovern zou gaan
maken, werd gesuggereerd dat een
reis met Nixon of Agnew veel in
teressanter zou zijn.
Het is moeilijk vast te 6tellen
wat het concrete gevolg is van de
ze manipulaties, maar het is een
verklaring voor deze merkwaardi
ge verkiezingscampagne die maar
geen vlucht kan nemen en die zo
onafwendbaar verloopt in de rich
ting van een grote overwinning
voor president Nixon.
Het is zoals Malcolm Boyd, een
priester van de episcopale kerk, het
donderdag stelde in een artikel in
de New York Times: „Er is een
morele en religieuze dimensie van
de huidige presidentiële verkie
zingscampagne die niet over het
hoofd gezien of verzwegen kan
worden. Het ls het simpele feit dat,
nu de herfstbladeren verieleuren en
de laatste zomerbloemen op de eer
ste onvermydeiyke vorst wach
ten, er verraad is in de lucht".
