Sassenheimse amateurs nu prof in 'My Fair Lady' Exploitatie 'De Hoop' kost f 1.313.00( Dat doorrij dei kwam van dt zenuwen In november première in Enschede 1 BED IS HELEMAAL KROM GETROKKEN Topjaar voor hospitaalkerkschip op gebied van hulpverlening DINSDAG 10 OKTOBER (Van onze streekredactie) SASSENHEIM Enkele maanden geleden nog maar maakte Feia Hulsbergen (25) dagelijks de gang naar de brood- en ban ketzaak aan de Sassenheimse Hoofdstraat, waar zij als verkoop-' ster werkte, ging ook Paul van Dam (20) dagelijks van Sassen- heim naar Noordwijkerhout om er als jong machinebankwer ker zijn werkzaamheden te verrichten. Sinds half september rijden beiden nu dagelijks tussen Sassenheim en Amsterdam op en neer. In die weken heeft zich voor beiden een andere we reld ontrold, die op 3 november in Enschede een voorlopige bekroning krijgt met de première van de tweede Nederlandse uitgave van de musical 'Mij Fair Lady'. Feia Hulsbergen en (dank zij haar ook) Paul van Dam maken die avond hun pro fessional-debuut. Terug eerst naar enkele maan den geleden, naar mei van dit Jaar. Feia Hulsbergen, in Sassenheim en omgeving (Haarlem, Zandvoort etc.) als amateursopraan al gevierd, kwam in een ochtendblad het nieuws tegen, dat "My Fair Lady" opnieuw zou worden gedaan. "Ik heb", zegt zij, "gesolliciteerd. Ik kreeg formulieren toegestuurd, vul de die uitgebreid in en kreeg een uitnodiging voor een auditie in de Stadsschouwburg in Amster dam. "Op maandag ging zij erheen, 's Avonds werd zij opgebeld om ook de volgende dag terug te willen ko men. Uiteindelijk bleef zij als één van de zes dames van de rond 600 sollicitantes over. Feia Hulsbergen: 'Tk zat toen met het probleem van vervoer. Hoe moest ik dagelijks naar Amsterdam komen? Ik hoorde dat men met een tekort aan jongens zat. Toen Chris Burgers (de zakelijke leider, red.) me daarna belde voor een bespreking over de financiële kant, zei ik tegen hem dat ik de in druk had gekregen dat er weinig Jongens waren en dat ik eventueel nog wel iemand voor hem wist. Zo oud en zo lang, want het ging ook om lengte en leeftijd. Laat hem maar komen naar het Nieuwe De La Mar-theater. werd toen gezegd". Paul van Dam. om hem ging het, is toen ook naar Amsterdam ge gaan. "Ik moest", zegt hij", een liedje zonder begeleiding zingen, er werd gevraagd naar mijn opleidin gen, maar het was allemaal wat minder streng dan bij Feia". Ook Paul van Dam werd aangenomen, daarmee Feia's vervoersprobleem oplossend. Revuegroep Feia Hulsbergen (getrouwd met PvdA-raadslid Pim Hulsbergen) en Paul van Dam (sinds kort ook ge huwd) kenden elkaar van de revue- groep van Feia's schoonmoeder me vrouw Hulsbergen. Paul van Dam loopt, danst en zingt daar pas drie Jaar rond, Feia al heel wat langer. Feia Hulsbergen heeft daar naast een (amateur) staat van dienst, die mede doorslaggevend is geweest bij het verkrijgen van haar plaats in de bezetting van My Fair Lady. Feia: "Acht jaar lang heb ik reeds zangles van Nellie Byr- ma in Heemstede. Door de revue- groep en daarvoor al de kinderope rette heb ik buhne-ervaring gekre gen, terwijl ik ook hoofdrollen heb gezongen en gespeeld in de operette verenigingen van Zandvoort en Haarlem". Feia Hulsbergen en Paul van Dam ("een Jaar zangles, ook bij Nel lie Byrma in Heemstede") hebben van de inmiddels al 72-Jarige Deen se regisseur Sven Oge-Larssen de man die ook de eerste "My Fair La dy" in Nederland bracht met o.a. de Sassenheimse Margriet de Groot als Elisa en Wim Sonneveld en Johan Kaart een plaatsje in het "koor" gekregen. Feia Hulsbergen: "Maar dit koor is niet een koor in de gewo ne zin van het woord. De bezetting is bewust klein gehouden (waar schijnlijk om de hoge produktiekos- ten wat te drukken) met geschoolde stemmen. Je bent er met zo weini gen, dat lederen ook individueel of in kleinere groepjes iets te doen heeft". En Paul van Dam, ook bijv in een kelnersrol: "Je bent met zo'n kleine bezetting, dat het opvalt als je een regeltje eens niet mee zingt" Feia Hulsbergen verder: "Je bent weliswaar niet aangenomen voor het ballet, maar ook daar moet 1e dingen mee meedoen". En ter illus tratie: per voorstelling moet een keer of vijf verkleed worden. De repetities duren in totaal voor de premiere in Enschede zo'n zes weken. Een erg korte tijd, waarin alles erin gestampt moet zijn. De overgang van amateur- naar be- roepswerk is dan ook groot. Voor Paul van Dam groter dan voor Feia Hulsbergen. Paul van Dam: "Ik kwam er eigenlijk onvoorbereid in, maar kan nu wel zeggen, dat het steeds beter gaat. Je werkt met een aantal mensen, die het al beheersen en daarvan leer Je veel". Feia Huls bergen: "Voor mij was de overgang niet zo groot. Zingen, dansen en ac teren waren voor mij geen nieuwp zaken: ik kende dat al. Nieuw is eigenlijk alleen het feit, dat je nu In een grote produktie zit. Alles is groots opgezet. Moet Je in amateur- uitvoeringen Je steeds met alles en nog wat behelpen, hier wordt alles opgemeten en op maat gemaakt. Als Je nagaat wat dat moet kosten". En Paul van Dam: "Bij mij kwam er als extra moeilijkheid bij. dat ik niet als Feia (sopraan) de melodie paul zing, maar als bas soms een hele andere melodie heb. Er zijn vier stemmen door elkaar". Deens accent De repetities nu nog in het Van Nispenhuis en Carré in Amsterdam worden geleid door Larssen per soonlijk. Feia Hulsbergen: "Die man is gewoon "My Fair Lady". Hij heeft het al in de gehele wereld ge bracht. Soms lijkt hij een slaven drijver, maar het is ongelooflijk wat man voor energie heeft Hij is streng, spreekt constant Engels, Frans, Duits met een Deense accent je krijgt beslist geen kans je boek in je hand te houden voor de tekst Hij loopt constant aan je te trekken. Iedere ochtend zijn er zangrepetities worden er scenes gespeeld. Dat staat aangegeven per dag. Je moet dan maar wachten tot je aan de beurt bent; soms wordt het deel waarin jij uitkomt overgeslagen en zit Je maar te zitten". Feia Hulsbergen en Paul van Dam zien hun werk in "My Fair Lady" als een mogelijke aanloop tot een beroepscarriere, ook al weteh zij nu reeds dat het vak "hard" is. Paul van Dam kwam via Feia Hulsbergen bij "My Fair Lady". Voor Feia betekende dat tevens dat het vervoersprobleam van en naar Amsterdam was opgelost. (Foto Jan Holvast) DEN HAAG "Nou" zei de Haag se politierechter tegen een 23-Jarige kok uit Katwijk, „u hebt me daar wel een ravage aangericht". De kok had zich nog al te goed gedaan aan alcoholhoudende drankhet resultaat was een alcoholpromilage van 1.45. Toch was hij in een auto gaan rij den en ging daarmee aan de zwier op de Rijnsburgerweg in Oegstgeest. Bij dit woeste rit velde hij een boompje, een lichtmast, twee hek jes en of dat nog niet genoeg was, ramde hij ook nog een koffietent en reed over het rijwiel- en voetpad en vervolgde toen zijn reisrichting. Rijnsburg. "Dat doorrijden kwam van de zenuwen" was het verweer van de culinaire expert. De officier zag dat niet zo zitten, en zocht de oorzaak meer in de drank. Een eind na zijn vernielingen had verdachte zijn auto achtergela ten. "Onder die omstandigheden kim je ook maar beter wegwezen" was het commentaar van de officier. Omdat de kok niet in de auto was aangetroffen kon ook het onder in vloed rijden niet worden bewezen. De officier wilde er wel rekening mee houden: hij eiste f300 boete, en zes maanden intrekken van het rijbewijs voor het doorrijden. De rechter ging daarmee in. Drinkende zeeman Meestal is de 22-jarige Katwijker die nu voor de politierechter stond op zee. Maar als hij aan de wal is lust hij graag een borreltje. Op zich natuurlijk niet zo erg, maar achter het autostuur levert dat wel proble men op. In de Katwijkse Tramstraat "praai de" hij op zijn tocht een verkeers bord en ging er als een haas van door. Hij werd toch gepakt en moest nu rekening en verantwoording af leggen. "Ik moest ineens uitwijken voor een kind" verweerde de zeeman 'zich. De politierechter vroeg zich af, of het gebruik was dat in Kat wijk de kinderen 's avonds om elf uur nog over straat dwalen, maar verdachte lichtte toe dat de ouders er bij waren. Een excuus voor het gebeurde leverde dit natuurlijk nog niet op. bleek namelijk niet al leen zout water in zijn bloed te hebben, maar ook een alcoholpromi lage van 1.35, rijkelijk aan de hoge kant. Dat zou 't gevolg zijn geweest van zes flesjes bier en ook nog wat cognac. De officier wilde er wel re kening mee houden dat gevangenis straf slecht uitkomt voor een varens gezel. Daarom eiste hij vijfhonderd gulden boete en negen maanden in trekken van het rijbewijs waai drie maanden voorwaardelijk, stok achter de deur komt er dan nog een week gevangenis voorwaardelijk bij met een proe van achttien maanden, de re< vonniste conform de eis. Dood door schuld Doordat hij met te hoge snel over de Herenweg in Noordwi] hout reed, kwam de 26-jari voorbereider K. B. uit het Di Miilheim am Ruhr op 18 Juli sing met bromfietsberijder J. J. B kens, die hierbij werd gedood, autobestuurder moest zich hier bij de Haagse rechtbank woorden. Hij verklaarde ter pla bekend te zijn en de weg al te hebben gereden. Hij dacht op voorrangsweg met onbeperkte heid te hebben gereden, ma; bleek niet zo. Die situatie houdt melijk op een gegeven moment op deze weg. De officier concludeerde, dat ruim genoeg met borden is aa geven, vooral om te voorkomen er met te hoge snelheden gereden. Ontzeggen van rijbevo heid leek hem weinig zinvol, daar dat hij twee maanden o waardelijke gevangenisstraf eiste, raadsman vertelde, dat verdai zich het gebeurde erg heeft aa trokken en betuigde leedwezen de nabestaanden. De wijziging deze weg van voorrangsweg in dergeschikte weg heeft al eerder ongevallen aanleiding gegeven duidelijkte hij. Omdat de weg zelf aanleiding zou kunnen zijn problemen vroeg hij clementie zijn cliënt. De uitspraak volgt nog Bloemen gestolen Een 23-Jarige vloerenlegger voor een waarde van 14.000 bloemen en bloembollen gestolen dens een rooftocht in de boll streek. In een schuur aan de lyantenstraat in Rijnsburg nam bollen en bloemen mee, aan Kloosterschuuriaan verrijkte hij zijn verzameling met 1.500 boL, bloemen. Ook in Voorschoten I hij nog enkele kwekerijen bezop De dader was snel gevonden, tij er iemand bloemen tegen te prijzen ging aanbieden. Voor de rechtbank bleek, dat i dachte al over een stevig straft beschikt. Hiermee hield de offi rekening en eiste negen gevangenisstraf, waarvan twee maanden voorwaardelijk. De bank maakte er zev van, met aftrek van het vooran Dam: "Ik heb wat ge- cieel met het operagezelschap Fo- mazzeld. maar hopelijk hoef ik niet meer terug, al kan ik zo weer als machinebankwerker beginnen. Ik dacht dat er minder jongens waren omdat er waarschijnlijk niet zove- len zijn, die hun baan voor een jaar weg willen gooien. Ik kon dat om dat ik jong ben en nu meer verdien wel doen". "My Fair Lady" met de 19-ja- rige Vlaardingse Janneke Lucardi als Elisa en de rollen van Dolittle en Higgings Joop Doderer en de van Kleine Zielen bekenden John van Dreelen, terwijl er ook nog rollen zijn voor o.a. Jacco van Renesse en Harry Emmelot wordt op de zelfde wijze geproduceerd als de succesvolle eerste Nederlandse uit gave. Behalve regisseur Larssen is ook de Deense choreograaf Bidsted weer naar Nederland gekomen en wordt de aankleding van het geheel ook niet gewijzigd. Dirigent is nu Fons Rats (vorige keer Dolf van der Linden). Tot nog toe zijn zo'n 170 tot 180 voorstellingen geboekt. Rot terdam is half december de eerste grote westelijke plaats, terwijl Am sterdam en Den Haag eerst in april, mei en juni worden aangedaan. Feia Hulsbergen: "De contracten (offi- uit Enschede dat de produktie brengt en er gedeeltelijk subsidie voor krijgt; lopen tot 31 juli 1973. We treden vijf, zes en ook zeven da gen per week op". Het straffe repetitieprogramma bijna dagelijks Amsterdam, na 22 oktober Rotterdam ook in de week einden en 1 en 2 november de try- outs in Enschede laat nog maar weinig vrijheid over. Feia Hulsber gen: "Ik heb toch nog vrij kunnen krijgen om op 15 en 16 oktober met de Haarlemse operette Paccanini te doen. Met Nico Boer. Technisch is dat waarschijnlijk veel moeilijker dan wat ik in "My Fair Lady" moet doen; ik vind dit ook meer voldoe ning geven en zou ook het liefst in deze richting verder gaan. Deson danks ben ik toch wel blij, dat ik in "My Fair Lady" meedraai. Het is een kans". "My Fair Lady" heeft door de plannen van de Sassenheimse re vuegroep De Narcis een streep ge haald. Zonder Feia Hulsbergen en Paul van Dam kan de groep 28 ok tober moeilijk op de planken ko men. "Die uitvoering is verschoven naar 24 november. We hebben dan beiden vrij en kunnen meedoen". NOORDWIJK Het drama rond de familie Sieval, die vorige week door een deurwaarder met huis raad en al, op last van de Katwijk- se Houtindustrie Norhtgo op straat werd gezet, is nog niet ten einde. Eer der meldden we dat Sieval die an derhalf jaar geleden ontslag nam btf de Northgo om voor zichzelf een doe-het-zelf-zaak te beginnen aan de Noordwijkse Voorstraat van plan was om op straat te blijven zitten, totdat hij een onderkomen aangebo den zou krijgen. De politie maakte daar een eind aan. De schoonvader van Sieval verhuisde daarop de spulletjes. Niet alles, want de deurwaarder c.s. wa ren dermate hardhandig met een en ander omgesprongen dat "de helft kon worden weggegooid. Het bed, dat ter versteviging aan de muur was bevestigd is onder andere helemaal krom getrokken" aldus mevrouw Sieval. Het gezin huist nu in een ruimte van pakweg twee bij drie achter in de winkel van Sieval. Een kinderle dikant je en een matras voor de kin deren en een plank om aan te eten kan daar met een beetje goede wil worden gestationeerd, water, wordt uit het schuurtje achter gehaald en koken wordt niet gedaan in ver band met de geur. De fritesman doet goede zaken. Directeur Alkemade van de Norht go wenst op de gang van zaken geen enkel commentaar te geven. Dat zal zeker het geval zijn als er wordt aangesnede dat 'n aantal Ja ren geleden eenzelfde zij het niet helemaal vergelijkbare, omdat die vertrokken werknemer slechts drie maanden in dienst was zaak speelde. Ook toen werd de man uit zijn huis gezet) die kon echter een zomerhuis betalen eh exploit nu een bloeiende woninginrichl in Noordwij k Binnen. Burgemeester mr. J. M. Boni stelde als woordvoerder van 1 lege dat een en ander gemeentebestuur amper was besj ken. Het gezin Sieval zal heus eens worden geholpen, Bonnike zei geen preferentie te lenen. Dat zou, zijns inziens, t mogelijk precedent scheppen; ie< een kan zich dan op straat laten i ten, zelfs door zijn eigen ouders, zodoende vlot aan een huis te men. "De mate van zieligheid in het belang van de Noordwi woningzoekenden geen maatstaf i woonruimteverdeling zijn", aldus burgemeester. Mr. Bonnike wees er op dat verkrijgen van een huis door nil. del van een werkgever op zich positieve zaak lijkt, maar wel dient te bedenken dat i met handen en voeten aan c gever is gebonden en dat bij dat bedrijf zware met zich brengt. Consequenties Sieval kennelijk onderschat of iLl heeft. KATWIJK AAN ZEE/AMSTER DAM Wat zou de visserij zijn zonder het hospitaalkerkschip, „De Hoop"? Een vraag, die niet zo moei lijk te beantwoorden is, want onze vissers op zee zijn erg gebaat met de diensten van deze „wegenwacht ter zee". En niet alleen de Neder landse vissers maken dankbaar ge bruik van de hulpverlening door „De Hoop". Ook de buitenlandse. Het Is daarom voor bemanning en bestuur verheugend als er dankbetuigingen binnen komen, zoals van de rede rij Small en Co uit de Engelse vissersplaats Lowestoft. Door Cees Combee „wy willen onze waardering en dank uitspreken voor de assistentie verleend door de staf van het H.K.S. „De Hoop" bij twee gelegenheden on langs, toen een matroos van de „Suffolk Craftsman" en een ma troos van de „Suffolk Venturer" vak kundige medische behandeling kre gen", zo begint een vertaalde brief van de rederij directie. „Zowel schip pers als bemanningen van beide schepen wensen u hartelijk te be danken voor alle gegeven samenwer king en assistentie, die er niet alleen voor zorgden, dat de mannen zelf snel eerste klas medische hulp ontvin gen. maar het hen ook nog moge lijk maakte te blijven vissen zon der naar de haven te moeten terugke ren. Wilt u s.v.p. onze oprechte dank overbrengen aan kapitein, arts en bemanning van „De Hoop" voor het te hulp komen en als bewijs van onze waardering verzoeken we u een kleine bijdrage van f200 aan te nemen, die wij u via onze bank zullen doen overmaken". exploitatierekening over 1971 sloot met aan uitgaven een bedrag van f 1.313.000 en aan inkomst, f 1.256.000 zodat er een tekort is van f 57.000. Het is verblijdend, dat het Ministe rie van Landbouw en Visserij een forse subsidie verleent van f 1.000.000 want anders zou men het schip be slist niet naar zee kunnen blijven uitzenden. Een groot deel van de uit gaven wordt opgeslokt door gages en schip, respectievelijk f 632.000 en f 503.000. Het resterende bedrag van f 178.000 behelst secretariaatskosten. zoals salarissen, sociale- en pensioen voorzieningen, kantoorkosten en Jaarverslag en voorlichting. Naast de subsidie van het minis terie komen er behoorlijke bedragen binnen van de kerken (f44.000) gif ten in natura (f37.000), re ders (f 35.000) giften in geld (28.000) contributies (f 14.000) en vis sers (f 13.000). Aan vergoedingen zo als van het K.N.M.I. voor het door geven van de weerberichten, Radio Holland en I.N.A. ontvangt men f 69.000. Het aantal contribuanten bijvoor beeld is nog wel voor uitbreiding vat baar. Men kan zich opgeven door mi nimum f 5 (graag meer) te storten op postrekening 50375 of rekening 43.57.87.209 van de Amsterdam-Rot terdam Bank N.V., Dam 2, Amster dam ten name van Vereniging Hos pitaalkerkschip, „De Hoop". Belangrijk Zelf hebben we al enige malen mee gemaakt hoe belangrijk de functie van het hispitaalkerkschip „De Hoop" is voor de visserij. Katpi- tein Arie Visser en zyn twintig be manningsleden staan dag en nacht klaar om de helpende hand te bie den. Wanneer er een zieke of gewon de aan boord van een vissersvaartuig is, wanneer er storingen zijn in de machinekamer, aan de radio- en opsporingsapparatuur, aan 't roer, en noem verder maar op, wanneei er geestelijke hulp nodig is dan is een roepje voldoende om „De Hoop" zijn koers te laten wijzigen. Daar naast worden ook talloze radiotele- fonische adviezen gegeven. Het Jaar 1971, zo blijkt uit de cij fers, was een topjaar wat de hulp verlening betreft. Naast de geestelij ke verzorging en de recreatie werd 674 maal assistentie verleend tegen 573 keer in 1970. Het merendeel hier van betrof Katwijkse en Schevening- se vissers. Er werd echter ook in 24 gevallen aan buitenlandse schepen hulp verleend: Engelsen. Denen en Belgen. Projecten In het afgelopen Jaar kon „De Hoop" enige malen assisteren temid den van een vloot van dicht bij el kaar vissende schepen, die ver van de thuishavens waren. Dat geschied de in het kader van de door de Di rectie der Visserijen georganiseerde projecten voor het zoeken van nieu we visgronden voor de Nederlandse vissers: tongvisserij in de Liverpool Baai, spanvisserij in het Westelijk Kanaal en treilvisserij in de Seine Baai. „De Hoop" verving in die visserij gebieden de outillage van de verre thuishaven. Omdat de afstan den naar de schepen minder groot waren dan normaal het geval is, behoefde minder vaak met een ra dio telefonisch advies te worden vol staan. Naast zijn grote activiteiten tij dens deze projecten op het gebied van de normale hulpverlening de wegenwacht ter zee door het coör dinerende werk in zeer belangrijke mate bij tot het welslagen van deze verkenningen. Men hoopt dat te kunnen blijven doen als er weer nieuwe projecten worden aangeboord om voor onze vissers alternatieve visgronden te zoeken. Tijdens de verschillende zen wisselen steeds de scheepsart en de. geestelijke verzorgers werk wordt belangeloos geda geestelijke verzorging wordt ged gen door de kerken. Vele v. d. ke diensten en dagsluitingen worden de eigen zendinstallatie uitgezom en zijn, wanneer het hospitaalke schip zich niet al te ver van b bevindt, duidelijk te beluiste in de huiskamers in Katwijk, Sc! veningen, IJmuiden enz. Heel v zitten dan zondags of 's avonds le families rond het radiotoestel schaard om de dienst mee te leven en zich zo verbonden te v<x met man en vader, die op zee de serij uitoefent. „De Hoop" is een trouwe wacht midden van de Nederlandse viss( vloot en doet zeer belangrijk w onder het devies: hulpverlening de ruimste zin van het woord t zeelieden van elke nationaliteit en loofsovertuiging.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 4