DE DOOD LOERT IN ELK HUIS Onderzoek in Voorhoutse huishoudens LEIDEN VROEGER EN NU (41) Motie Leidse Baan krijgt volgens GS wel gestalte >AG 6 OKTOBER 1972 LEIDEN LEIDEN Het Nederlandse huis is als veilig hal ver van de lijfsgevaren van de grote straat waar de dood spits uur houdt drastisch, maar zeer geheim bezig zijn knusse image te verliezen. Tenminste zo willen de schrikbarende officiële cijfers het, die echter zo goed als volledig onbe kend zijn. In 1960 overleden 4214 Nederlanders in het ver keer en 1318 door ongevallen thuis. Maar de laatste na men daarna op reusachtige wijze toe. In 1970 eiste het verkeer 3132 doden en de ongelukken in woningen 3199. Het laatste cijfer rouwt als het meest absurte mee op de vaderlandse dodenlijst: bijna niemand die er weet van heeft, dat bij ongevallen thuis al meer doden vallen dan in het verkeer. /Het wordt tijd dat de dodelijke ongelukken van het trapleer en de elektrische aansluiting hun anoni miteit gaan verliezen. Per slot van rekening zijn de verkeersongelukken al vele jaren bron van aanhoudende zorg, stijgend onderzoek en half slachtige maatregelen: de nationale inspanning om het aantal verkeers doden te beperken. Waarom zou dat dan niet mogen gebeuren met het rampencijfer van de Nederlandse huishouding De doodsklok wordt in elk geval eindelijk hier en daar gehoord. Drie Leidse sociologen van het Nederl. In stituut voor Preventieve Geneeskun de werken aan een experiment dat de in bijna volslagen duisternis ge hulde oorzaken van de ongevallen thuis wil achterhalen, en dat tevens een vorm van veiligheidsopvoeding wil ontwikkelen. Een revolutionair onderzoek op een terrein waarop zich tot nu toe geen enkele wetenschappelijke speurneus waagde. Het unieke van het experi ment schuilt vooral in zijn vorm: de totale bevolking van de 5000 zie len tellende gemeente Voorhout is ingeschakeld om eindelijk wat ze kerheid te brengen over de gevaren die ons thuis bedreigen. Een hele gemeente, twee Jaar lang als proef konijn: zoiets is in de bezige wereld van het wetenschappelijk onderzoek nog niet vertoond. Aaardappelmes Geen aardappelschilmesje dat deze Door Ary Jassies Jaren in Voorhout valt, geen hamer die een duim treft, of het krijgt zijn plaatsje op de statistiek. De drie psychologen tekenen niet zelden met situatieschetsjes als be wijs zelfs de onbenulligste inci dentjes op. Het is geen wonder dat ze, nu het officiële onderzoek twee maanden loopt, al kind aan huis zijn in het huiselijkste laborato rium, dat een geleerde zich maar kan wensen. „We krijgen van alle mevrouwen meer koffie aangeboden dan we in ons leven ooit op kunnen", glimlacht dr. W. Winsemius, de Leidse psy choloog, die het over „een groot probleem en veel ellende" heeft, wanneer hij „een vergeten rampge bied" bekijkt: tenslotte is het bij moeder thuis ook nog zo dat het aantal zware ongelukken (het ver lies van ledematen bijv.) de dodelij ke met zo'n 600 procent overtreft en dat de lichte ongevallen (be loond met twee of meer dagen werkverzuim) zelfs 150 maal zo vaak plaatsvinden. Verder weet men eigenlijk weinig. En wat men depkt te weten is vaak nog fout ook. Het is bijv. een alge meen misverstand te denken dat de „elektronische" ongelukken thuis het meest voorkomen: per jaar komt het aantal doden in deze sec tor van de huis-ongevallen echter niet boven de tien uit. Wat 't contact met de elektrische stroom betreft is Nederland na Noorwegen het veilig ste land ter wereld. Dat staat dan nog wel vast. Maar verder is het raden en gissen omdat tot voor kort niemand zich ooit de moeite nam de huis-ongelukken in een breder verband te analyseren: het onverschillige oost-west-thuis- best van overheid en wetenschap. Stil Even voorbij Leiden is het stille Voorhout er nu om de voordeur naar een nieuw en Interessant on derzoek open te zetten. „Als je be kijkt wat ze te melden hebben kom je op een hele waslijst van moeilij ke toestanden en moeilijke hande lingen", zegt de heer Winsemius. Met zijn collega's De Wineter en Steur is hij al vanaf vorig jaar no vember zeer intensief bezig Voor hout daadwerkelijk bij het experi ment te betrekken. Er is vanaf die datum de stroom van folders, de opwekkings-stukjes in het plaatse lijke blad De Voorhouter, lezingen (met daaronder één voor de r.k.- vrouwenvereniging en één voor de protestantse vrouwenvereniging: Ne derland is nu eenmaal het enige land ter wereld met katholieke en gereformeerde ongelukken) en huis- aan-huis-bezoeken. De werkwijze wordt aangepast aan de reacties van de bevolking Winvmius heeft het over „vriende lijk maar sceptisch" een soort voortdurende heroriëntatie die nu bijv. weer leidde tot het uitgeven van 80 ongevallen-dagboeken" en ook tot het plan van Winsemius om over te gaan tot het oprichten van een kerngroep geïntersseerde Voorhouters die met de psychologen de huizen langs gaan om te infor meren wat er allemaal weer fout is gegaan. Ongelukken blijven natuurlijk altijd gebeuren. „Je kunt het allerveiligste huishoudtrapje dat bestaat immers toch wel onveilig gebruiken", zegt de heer Winsemius. Er is meteen al een voorbeeld om dat te bewijzen: een man die bij het aanleggen van een elektrische bel met het ene been op het trapje stond ne met het andere op de vas te trap en die onherroepelijk ter aarde stortte. Het zijn de huis-tuin-en-keuken ongelukjes, die misschien wel het meest voorkomen. Winsemius kan de voorbeelden over de te glad ge poetste parketvloer, de eengezins huis-trappen zonder leuning (maar wel met de vrouw die een wasmand erop torst), het losse roetje van de vaste trapbekleding, de losse matjes, de achteloos verzuimde elektrische defecten in eindeloos getal opsoni ze lijken even onuitroeibaar als een van de Jongste Voorhoutse gevallen die door de onderzoekers uitvoerig zijn genotuleerd: het lichtzinnige i gedrag tegenover de wasmachine, een van de bekendste sluipvijanden in de Nederlandse huishouding. Winsemius vertelt het verhaal om dat het vooral veel bewijst over het ingeroeste gedragspatroon achter de ongevallen. Een vrouw bij een niet beveiligde volop werkende centrifuge bukt zich zodat de halsketting met zwaar ornament over de rand valt op het laatste ogenblik ontdekt ze het gevaar. Onveilig Winsemius: „Het is een van de vele voorbeelden van een onveilige situa tie die veel erger kan aflopen, maar wat ons ook opvalt is het onveilige gedrag. Die vrouw had een stukje wasgoed laten vallen. Ze bukte zich om het op te rapen. Bijna reflex- matig. Ze had de dwangmatige nei ging om iets meteen op te willen rapen. Ze wist niet wat ze deed". Een reusachtig aantal ongevallen thuis wordt mede veroorzaakt door de gedachteloosheid van zijn bewo ners. De Leidse onderzoekers menen te weten dat vooruitgang mogeljk is. Winsemius zegt: „Ons verkeers gedrag is ons ook aangeleerd. In het verkeer zie Je de spiegelingen in de ruitjes, je let op alles. Als er een bal over de straat rolt weet Je: er kan een kind komen, Je voet is al bij de rem. Dat adequate, in een flits verstandig reageren, dat moet in het huis ook mogelijk zijn. Hoe leer Je de menseu omgaan met moeilijke of kritiexe situaties? Het is een van de belangrijkste doelstel lingen van ons onderzoek". Winsemius is behalve psycholoog zelf huisbewoner genoeg om te be seffen dat, ook bij het allerveiligste gedrag, ongelukken nooit helemaal te vermijden zijn. „Maar wat we wel kunnen verwijderen", zegt hij, „dat zijn de overdreven risicofacto ren in de woningen". Glasdeuren Alweer is de Voorhoutse documen taire er om daarover materiaal te verschaffen. Tot de meest, tot nu toe geregistreerde, ongelukken be hoorde bijv. de rampspoed die werd veroorzaakt door het sier-effect van glazen deuren in de nieuwbouwhui zen. Winsemius vertelt het geval van een jongetje dat van een dichtslaande deur het gordijnhaakje in het oog kreeg. „Geen glas geen gordijntje, geen gordijntje geen haak, geen haakje geer vrij ernstig ongeval", zegt hij, „het is bovendien nergens voor nodig dat het glas in die nieuwbouwwoningen zo laag zit". Veiliger Het is de opvoeding naar veiliger gedrag waarover hij het ook al had in de voor le hand liggende verge lijking met die andere reuzendoder, het verkeer. De Leidse psycholoog bezweert: „Wat wij van de grond willen krijgen is een soort training tot veliger handelen. Niet allee ,n we ten wat veilig is, maar het ook doen. Ik denk aan een experimenteer- keukentje. En daarin een mevrouw een kop koffie laten zetten, terwijl ze de afwas doet. Dan gaat er al tijd wel iets mis. Ik maak er een video-tape van. Ze laten zien wat ze niet eens gemerkt hebben. Ze kunnen over honderden ongelukken in de krant lezen, maar dat levert alleen maar kennis in de hersenen op. De kennis moet in de handen komen, dat is wat wij willen". De Leidse specialist heeft onder tussen niet het flauwste idee waar de spectaculaire stijging van de ongevallen-thuis te wijten is: zo weinig onderzoek is er op dit gebied verricht. „Er zijn meer mensen bij gekomen", probeert bij het nog, „er wordt misschien intensiever ge woond. Veel moeders werken bui tenshuis, er is dus het probleem met het toezicht op de kinderen. Maar ik kan niets bewijzen". Vallen Het staat echter wel vast. dat zo'n 80 procent van de dodelijke huis ongevallen te wijten is aan vallen: de bejaarden daarbij als veruit grootste slachtoffers-groep. „Maar", zegt Winsemius, „als Je kijkt naar de verhouding tussen doden en do delijke ongevallen dan zijn de vrou wen tussen 20- en 30 Jaar de meest bedreigde groep. Van de sterfgeval len hier is 8.7 procent aan ongeval len te wijten, dat is ver boven alle andere groepen". Dit dodenpercentage van Jonge huisvrouwen behoort tot het weinige cijfermateriaal dat bekend is over de duistere en zo lang veronacht zaamde wereld van de ongevallen thuis. Enige dagende kennis is er straks te verwachten wanneer het Voorhout-rapport in de publiciteit komt. Maar nu al is er een tussen rapport je dat wat nader inzicht verschaft. In de eerste fase van hun arbeid kon de pscyhologenploeg 36 ongevallen optekenen: 13 daar van vonden in de keuken plaats. 5 bij de voordeur, 6 op de trap, 5 in de huiskamer, 2 in de badkamer, 2 in de schuur, 2 in de kinderkamer en 1 op het balkon. Naar de bezig heden liep de voedsel- en drankbe reiding voorop met 9 gevallen. Zo staan er al 36 aanbevelingen op het maagdelijke papier van de onge vallen-begeleiders. Het is de aanzet tot het hoofddoel van het werk, dat nu in Voorhout zeer intensief plaatsvindt: het bevorderen van de veiligheid in de Nederlandse wo ning. In het eindrapport zal er ze ker op worden aangedrongen om een veiligheids-opvoeding stevig ter hand te nemen, het liefst" al vanaf de lagere school. De verkeerslessen zijn daar ook gekomen toen bleek dat autorijden niet alleen benzine maar ook doden kost. De 3199 do den door huis-ongelukken vragen trouwens toch om meer dan een experiment in Voorhout. derde oktober past in deze serie uitstekend het Van der Werfpark (foto Jan Holvast)Een Ipark, dat zijn naam te danken heeft aan Pie- ter Adriaansz van der Werf, burgemeester van de in 1573 en 1574 belegerde stad en waarvoor eerst ruimte werd geschapen na de buskfruit- ramp, die Leiden op 12 januari 1807 op zijn V, grondvesten deed schudden. Reeds een jaar na deze ramp, die in deze omgeving tot een totale verwoesting leidde, werd de eerste steen gelegd voor een obelisk ter herinnering aan het noodlot, dat Leiden S trof. Het is bij deze eerste steen gebleven; het p monument is er nimmer gekomen. Er voor in de plaats kwam het door Koelman en Vogel i ontworpen standbeeld voor Van der Werf, dat y op 3 oktober 1884 werd onthuld, aan de voet el waarvan nu al tientallen jaren in de vroege j» ochtend van 3 oktober koraalmuziek opklinkt. Burgemeester Van der Werf, die op 14 juni (1 1529 in Leiden werd geboren, aanvaardde zijn a verantwoordelijke functie op 43-jarige leef- Hout en Jan van der Does Douzatuist hij door zijn flinke houding de stad voor de Prins van Oranje te bewaren. Na 1574 werd Van der Werf nog tweemaal tot burgemeester herkozen en door de Staten van Holland vaak met be langrijke opdrachten belast. Hij overleed op 15 januari 1604 in zijn geboorteplaats. Het Van der Werfpark is in 1886 volgens de plannen van de Utrechtse tuinarchitect Copijn aangelegd op de zgn. Ruïnewelke open vlakte was ontstaan tengevolge van de ramp met het kruitschip. Tot 1863 was deze Ruïne foto boven) ingericht tot speel- en exercitie ruimte en omgeven door een brede sloot, waar van slechts het water van de huidige Steen- schuur gehandhaafd is gebleven. Het huidige park, met zijn-fraaie groenvoorziening, vormt nog altijd een stukje recreatie waaraan onze binnenstad helaas niet rijk is en waartoe onze voorouders het initiatief namen. SAM PLATTEEL VERLOVINGSRINGEN Blijvende service. De ruimste keuze De beste merken. Gratis graveren, desgewenst handgravure. De KONING der VERLOVINGSRINGEN. Uw Juwelier v.d. WATER Haarlemmerstraat 18L Woensdag 11 oktober organiseert de LJA in het LAK-theater aan het Levendaal een jeugdvoorstelling van de kinderoperettegroep Maskerette. De kinderen voeren een musical op die de naam "Lees met ons r heet. Hij staat in het teken vai kinderboekenweek en begint om ze ven uur 's avonds. LEIDEN Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland ontkennen, dat geen duidelijk begin is gemaakt met de uitvoering van de motie Borgman, die is aangenomen in de vergadering van Provinciale Staten, waarin de aanleg van de Leidse Baan op de lange baan werd geschoven. Zij zeggen dit in antwoord op vra gen van het statenlid Swiebel (PvdA), die heeft gevraagd of deze medede ling van de werkgroep milieubeheer van de Leidse universiteit juist is. Het college deelt mee, dat het heeft getracht door middel van de instel ling van de commissie en subcommis sies openbaar vervoer in de Haagse en Leidse agglomeratie zowel op de korte als lange termijn te komen tot een geïntegreerd planningproces ver keer en vervoer met voorkeur voor de versnelde ontwikkeling van het openbaar vervoer. Uit de samenwerking van de ver voersondernemingen en de Neder landse Spoorwegen is een aantal korte-termijn beslissingen voortgeko men ten aanzien van frequentie en stopplaatsen, die een directe verbe tering inhouden. Zoasl de motie Borgman c.s. uit drukkelijk stelt "dat de provincie niet over de bevoegdheid en de provinciale middelen beschikt om bedoelde ont wikkeling daadwerkelijk tot stand te brengen", zo is ook in de lange-ter- mijn besprekingen gebleken dat al leen binnen de planologische be- voegheden van de provincie planning op die termijn mogelijk is. Daarom streven GJS. naar een in tegratie van de bestaande commissies in het streekplanwerk van het ont- werps treekplan Haags stadsgewest, teneinde de bedoelingen als neerge legd in de motie Borgman es. gestalte te geven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 3