Zweeds experiment: afschaffing 'band' De band gaat op het oog niet snel, maar wel onverbid delijk. In de nieuwste fabriek van autogigant General otors in Lordstown (Ohio) ligt de snelheid het oogst: de band braakt daar per uur 101 Vega's uit. iTwintig uur per dag. Achter elkaar door. Is het wonder dat sommigen de tirannie van deze tredmolen meer dan u zijn? Verveling en afstomping bedreigen de mens. le gevolgen blijven niet uit. Weinig arbeidsvreugde, tel verzuim, talrijke stakingen. Maar dat niet alleen, ondom die lopende band ontkiemt de criminaliteit heel .akkelijk. Sabotage komt-veel voor. De handel in ^verdovende middelen bloeit er welig. De Mafia vindt er een uiterst vruchtbare bodem. Men leze er Arthur Haileys ro- n „Wielen" maar eens op na. i Menselijke vreugde is een zeer chaars artikel in het leven in tn om de Amerikaanse autostad >ij uitstek Detroit waar alles ge- Hikt gaat onder de vernietigende oortgang van de eindeloos lo- ldl^>ende banden. autobonzen van Amerika ?n al die roerselen, welke ich in hun (abrieken aftekenen, j (iemand behoeft hun iets te ertellen over de onmenselijk- n die lopende band. Maar toch geloven ze niet in de goede ^floop van pogingen, welke in Iweden worden ondernomen om Ie lopende band af te schaffen. 1 Lmerika volgt de experimenten l&tuurlijk met de grootst mo- elijke aandacht. Het kijkt ge weid toe. Maar vooralsnog twij- elt het aan succes. Waarom? >m twee redenen. .Omdat we zonder dit systeem (een auto's kunnen maken met (en concurrerende prijs", zegt Tom Dello van Oeneral Motors. .Bovendien geven zelfs vak- indsleiders toe. dat sommige «jnensen gewoon geen zin hebben denkenIn Zweden lenkt men er voorlopig nog an- Jlers over. Mogelijk door het ver schil van uitgangspunt. Telt in inerlka voornamelijk de kwan- Jtelt, in Zweden heeft de kwall ik eit de hoogste prioriteit. Mis- -ei chien kan dat ook. De Zweedse rerkoopcijfers vormen natuurlijk (naar een fractie van de getal die b.v. General Motors al- omzet. Maar ook de Zweed- e cijfers zijn de laatste Jaren link gestegen. Bij Volvo van ,aa (0.000 auto's in 1960 tot 215.000 rorig Jaar. Voor 1980 rekent men >p 380.000. Wat mogelijk in het liet verzinkt bij de miljoenen, in de Verenigde Staten wor- geproduceerd. Maar Volvo vreest voor zijn aliteit. Ofschoon er gedurende M0e afgelopen 25 Jaar minder dan ^én volledige dag aan stakingen Kerloren ging, signaleerde de lei- ing gevaren in verband met de agere manproduktie en een ho- fer verzuim op het werk. En bij ïaab is het al net zo. ■^>m te beginnen accepteren de fcweden gewoonweg geen banen (neer aan de lopende band. hoe- *el lonen worden betaald tot twaalf gulden per uur. Ze be danken er voor. In 1969 was (ruim de helft van de arbeiders buitenlanders voornamelijk uit hnland, maar ook uit Joego slavië. Het arbeidsverzuim bij "olvo stond op twaalf procent, et kreeg te kampen met een (kort aan werkkrachten. Dit idanks de stijgende werkloos- eid in Zweden. Bij Saab het- I |fM1:rde laken een pak. !4iOnafhankeli1k van elkaar heb ben de directies van beide fa brieken hieruit de conclusie ge trokken. dat verveling en eento nigheid aan de lopende band het eigenlijke probleem vormden. Tachtig procent van de Zweedse Jeugd blijft tot de leeftijd van achttien Jaar op school. Tegen 1980 zal dat wel 95 procent zijn. En als zij er dan bijna volwas sen afkomen hebben zij geen zin om initiatiefloos te moeten mee draaien in de vreugdeloze tred molen. Zelfs terwijl één op elke tien werknemers een kwaliteitscontro leur is vreesde Volvo, dat de kwaliteit van het produkt eron der zou lijden indien de arbei ders zich niet meer zouden kun nen identificeren met wat zij maakten. In feite lag het ook zo bij Saab. Beide fabrieken hebben daarom voorlopig nog op ex perimentele basis gebroken met de traditionele werkmetho den. De nieuwe fabriek van Volvo in Kalmar krijgt een capaciteit van 30.000 wagens per Jaar. Er zullen dertig auto's per uur worden ge maakt. Dat is evenveel als aan de lopende band van de oude fabrieken in Gothenburg. Maar die lopende band is uit het werk gebannen. Hoewel de nieuwe produktie tien procent meer kost, acht Volvo de potentiële winst hoog. In princi pe is de nieuwe fabriek een te rugkeer naar ouderwetse werk methoden. In plaats van een ge standaardiseerde, geheel gelijk vloerse fabriek heeft Kalmar twee verdiepingen. In plaats van bij kunstlicht wordt bij daglicht gewerkt. In plaats van in een anonieme rij. waar niemand el kaar kent. behalve de naaste buurman, worden er nu teams gevormd van 15 tot 25 man, die ieder 30 minuten aan één auto besteden. Binnen die groepen bestaat vol ledige vrijheid te beslissen hoe het werk wordt verdeeld. De mannen (en vrouwen» kiezen hun eigen voorman. ,3ij de traditionele methoden werd de mens gebruikt om de machine te dienen", zegt Pehr Oyllenhammer, de 37-jarige pre sident van Volvo, die een bui tengewoon Jong bestuursteam leidt, dat graag wil experimente ren. „We pakken de zaak nu van de andere kant aan". Hij wil zijn mensen meer bevredi ging geven met het doel een be ter produkt te krijgen. General Motors staat niet alleen sceptische tegenover dit experi- Rondom de band ontkiemt misdaad gemakkelijk ment. Ook de Britse autofabri kanten geloven er niet. Men er kent het syndroom van de tred molen aan de lopende band, maar men is er niet van over tuigd, dat de tevredenheid in het werk en de kwaliteit opwegen tegen de kosten. In Zweden wel. Niet alleen bij Volvo. Ook bij Saab, waar men ken, welke mogelijkheden er be- al sedert 1969 werkt aan de aan- stonden om het begrip van de schaffing van het lopende band- mensen voor hun eigen werk te systeem. doen toenemen en onbehagen „We begonnen toen te onderzoe- over het werkmilieu weg te ne lie Chaplin dreef in zijn film "Modern Times" ireeds de spot met de lo lband, die voor vele mensen Aeer slopend dan lopend is. ~Ws Henry Ford, die dit (lële monstrum invoerde. Ipduceerde zijn befaamde Ifaies" viermaal sneller dan de concurrentie hun produkten konden maken door het autoske let op een voortgaande band te zetten en het dan te laten aan kleden door arbeiders langs de route. Elke man of vrouw draaide steeds hetzelfde schroefje aan. bevestigde hetzelfde knopje of monteerde hetzelfde boutje. Uren achter elkaar. Van 's ochtends vroeg tot de laatste fabrieksbel. De methode is in de loop der ja ren geperfectioneerd, wordt nu door computers geleid en gecoör dineerd. maar het principe is in feite onveranderd gebleven. Nog steeds worden de arbeiders langs die lijn getiranniseerd door de macht van de beweging. men", zo vertelt ir. Tore Nilsson, die de leiding heeft van een nieuwe experimentele (motor) afdeling in de fabriek in Soede- roekje, even ten zuiden van Stockholm. ,3egonnen wordt met een nieuw soort produktiegroepen, die elk uit drie personen bestaan. Elk team mag werken, zoals het wil en aan welke onderdelen van de motor het graag werkt. Maar we hebben natuurlijk wel een norm vastgelegd. Elk half uuur drie motoren kant en klaar. Zijn ze eerder klaar dan kan men voor mijn part gaan koffiedrinken. Hoe ze het werk verdelen is hun taak". Hierbij is het belangrijk, dat Saab begonnen is met het fabri ceren van eigen motoren. Tot dusverre maakte dit merk veel gebruik van motorblokken uit andere Europese fabrieken. De nieuwe krachtbron geeft de grootste Saab-modellen grote snelheid en meer acceleratiever mogen. „Maar we zijn er ook van over tuigd, dat door het nieuwe as semblagesysteem een betere kwa liteit wordt verkregen. De men sen kunnen rustiger werken. De enorme pressie van die steeds doorlopende band is weg", aldus Tore Nilsson. Bij de personeelsleden zo'n driehonderd, bouwen jaarlijks ongeveer 110.000 motoren zijn verrassend veel vrouwen. „Dat kan gemakkelijk. Zwaar werk is er niet meer bij. Het grootste deel is geautomatiseerd", verklaart ir. Nilsson. Een van de vrouwen aan het woord: „Er schiet nog niet zo veel tijd over. maar het is in elk geval beter dan vroeger. Als Je niet helemaal in vorm bent, kan een ander het even van Je over nemen. Onderling kunnen we ook ruilen. We hebben ontdekt, dat we het beste werken als we ieder een derde gedeelte van de motor monteren. We verdienen nu zelfs beter dan vroeger. Of ik naar de lopende band terug wil? Nooit meet. Hier heb Je tenmin ste het gevoel, dat er met Je mensenwaarde rekening wordt gehouden". Een mening, die an deren knikkend aanhoren. Een duidelijk voordeel van dit soort groepsmontering is de soe pelheid van het systeem. Valt er bij een gewone lopende band ie mand uit dan staat de zaak meestal stil totdat een vervanger is ingeschakeld. Bij Saab is dat niet meer nodig. Desnoods kun nen er twee uitvallers per afde ling zijn. Het werk kan door gaan al ligt het tempo natuur lijk dan lager. Maar de produk tie behoeft niet te worden on derbroken. Maar de belangrijkste winst, die werd geboekt, is het grotere ple zier, dat de mensen in hun werk hebben. Het aantal arbeidsmo- menten is uitgebreid en het werk daardoor minder vervelend en eentonig geworden. Sociologi sche onderzoekingen hebben be wezen, dat de meeste deelnemers positef staaü tegenover dit expe riment met zelfbestemmingsrecht voor kleine groepen. Natuurlijk zijn er ook nadelen. De mensen moeten b.v. meer ge traind worden. Iedereen moet immers het tempo van de ande ren kunnen bijbenen. En men heeft ook veel meer ruimte no dig. Zou men bijvoorbeeld zo vrachtwagens gaan monteren dan zou de montagehal zeker verdubbeld moeten worden. Maar toch is de Indruk van het expe riment over het algemeen gun stig. Vooral in menselijk opzicht heeft men een enorme stap voorwaarts gemaakt. In Zweden lijken de tegenstan ders van de (s)lopende band aan de winnende hand.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 17