ls Brundage wist dat hij zelf zou
rorden gedood zou hij dan stoppen?
Javona
Beelden
van de
aanloop
tot een
bloedig
drama in
Mitnehen
SRAELISCHE ZWEMSTER IN MUNCHEN
fete
Op het moment dat de verschrikkelijke ontknoping op het vliegveld
Fiirstenfcldbruck plaats had werden in München de stoffelijke resten
i de reeds gedode Israëliërs onder grote belangstelling mar bui
ten gedragen. De fotografen moeten ook onder deze trieste omstan
digheden hun werk doen.
Verscheidene persconferenties werden in de loop der dag gcgevn om
naar nieuws hunkerende wereld de laatste berichten door te ge-
Op deze foto Willi Daume, de voorzitter van het organiserend
Olympisch comité aan het woord. Achter hem zit Hans Klein, de
perschef van het Olympisch dorp.
k- Al het macabere, het weerzinwekkende, het angstaanjagende en het onwezenlijke van wat
gisteren in München is gebeurd vinden we terug in deze foto. Van het balkon van het ge
bouw, waarin Israëlische sportmensen werden gedood en vastgehouden, kjjkt een zwaar gemas
kerde Arabische terrorist vol argwaan naar wat beneden geschiedt.
Terwijl in het Olympisch dorp de gijzelaars nog werden vastgehou
den waren de wegen in en om München soms totaal verstopt met
nieuwsgierigen. Rondom het Olympisch dorp verdrongen zich vele
duizenden om een glimp van het dramatisch gebeuren te kunnen
opvangen.
m
Eindeloos werd onderhandeld tussen de terroristen en de politieauto
riteiten. Soms moest de Arabische woordvoerder overl g plegen met
zijn kameraad, die vanuit het raam boven het overleg volgde.
De helikopter, waarin de gijzelaars later de dood zullen vinden, stijgt
op van het kleine pleintje in het Olympisch dorp. Een busje had
terroristen en Israëliërs er naartoe gebracht. Uit de vensters kijken
velen toe.
Herhaalde malen werd het ultimatum verlengd.
München „Anu Itchem. Wij
met Jullie". Honderd meter is
afstand die gemakkelijk met
m aantal stemmen is te overbrug-
En daarom moest dit bekende
faëlische liedje tot in de flat
ummer 31 in de Conallystrasse
doorgedrongen. Israëlische le
tten in de lichamelijke opvoeding
ïnSen het gistermiddag met ge-
Oor
Racké
i in de
loken stemmen en trar
Ben. in een cirkel zaten
voor de omheining van he
"ympisch dorp. „Wij zijn met Jul
van de zangers is Rony
w-On, 24 Jaar en gymnastiek
ïaar zijn Engels heeft een char-
accent maar zijn donkere
iem breekt zo nu en dan als hij
zijn relaas vertelt: „Tot 's nachts
twee uur heb ik met Mosje Wein
berg in een bar gezeten, de Shalom
Bar (Vredebar) notabene, en drie
uur later is hij doodgeschoten. Het
is om gek te worden, weet je dat.
Wat mij niet loslaat is, hoe is het
mogelijk dat bewapende mannen
over een hek klimmen in het Olym
pisch dorp. Hoe is het mogelijk, dat
ze 't huis van de Israëliërs kunnen
binnenlopen. Waarom was daar
geen bewaking? Men wist hier in
Duitsland dat het kon gebeuren,
het wemelt in München van de
Arabieren. Twee Jaar geleden in
München is er ook al het een en
ander gebeurd. Ik weet wel, dit
zijn de Spelen van de vrede, maar
men had de Israëliërs moeten be
waken. Het hoeven geen politie
agenten in uniform te zijn, maar
mannen in burger bijvoorbeeld. Dat
is in Mexico ook gebeurd".
Rony Bar-Ons relaas klinkt ver
wijtend aan het adres van de Duit
sers, maar hij rouwt dan ook om
vrienden. „Als het in een stadion
was gebeurt of op straat, dan had
den de Duitsers er niets aan kun
nen doen, maar in het Olympisch
dorp had dit nooit mogen gebeu
ren". De groep Israëlische sport
leraren, ook in München in een
camp zoals de Joodse topsporters,
hebben inmiddels vilstiften en pa
pier te pakken gekregen en maken
borden: Stop the games. Rony Bar-
On die bewogen is: „Hoe is het mo
gelijk, hier weten Jonge sportmen
sen dat ze over een uur misschien
worden doodgeschoten en daar, hij
wijst vertwijfeld naar de volley
balhal op nog geen honderd meter
afstand, spelen ze om een gouden
medaüle. Hoe kan dat in vredes
naam". Rony Bar-On buigt zijn
hoofd en huilt.
Even later komt uit de groep van
honderden weerzinwekkend sensa
tie beluste mensen die met fototoe
stellen en filmapparaten in de aan
slag zitten, een Israëlisch meisje. Ze
heeft het jurkje, dat de Israëli
sche dames bij de opening van de
Olympische Spelen droegen aan,
verder een enorme zonnebril en een
bord met het opschrift, The games
are not a place for murder (de
Spelen zijn geen plaats om te moor
den). Als verslaggevers naar haar
naam vragen, zegt ze heel zachtjes:
„Ze schoten mijn vrienden dood, ik
ben een zwemster, vraag niet naar
mijn naam, want ik loop al levens
gevaar". Huilend verdwijnt ze weer
door het cordon agenten in de men-
Rony Bar-On, die haar heeft ga
degeslagen: "Als Avery Brundage
nu eens zou weten als hij om 5 uur
zou worden doodgeschoten, zou hij
dan de Spelen stoppen?".
ADVERTENTIE
Probeer
toch 's één keer een
haarkleurspoeling
want er is geen betere!
ravon°aemhae^ü-aHs,.fe,a"'astisch.
Herstelt de natuurl^S6'' 60 mo°™-
«en, „leze" ÜW haar"
•.avena?"""-
op een
resultaa,
Tube voor 2 behandelingen ^^95
