TACTIEK COACH
VAN GRIMBERGEN
EEN MISLUKKING
'DAN IS VADER OP ZIJN SAAIST'
Poglajen al in
poule geklopt
Minstens een gelijkspel
FELLE BRITTEN "BLAZEN" ONTREDDERD ORANJE WEG: 3-1
'RUSSISCHE
SPUL" HIELP
RICHARDSON
NIET...
FLUITISTEN
UIT VORM
PAGINA 8
MAANDAG 4 SEPTEMBER 1972
Als atletiek de moeder der
sporten is die als een kloek over het
welzijn van de Olympische sporten
waakt, dan mag zwemmen toch wel
Door
Nico Scheepmaker
als de vader worden beschouwd. Fat
soenshalve ben ik dus een keer naar
zwemmen gegaan, zonder deze mooie
sport natuurlijk een eerlijke kans te
geven, want na een serie 4x100 me
ter wisselslag bij de dames, die met
een een Olympisch record opleverde,
stuitte ik op de series van de 1500
meter heren vrije slag. Dan is va
der echt op zijn saaist.
Zwemmers zowel als toeschou
wers krijgen het heen en weer van
het monotone baantjestrekken, de
zwemmers kampen duidelijk tegen
de elementen water, tijd, slaap en
verveling (in deze volgorde) en als
toeschouwer ga Je Je al gauw afvra
gen waarom ze het water niet be
vriezen en de smalle ijzers onder
binden, want dan kan Je in dezelfde
tyd van ongeveer 16 minuten mak
kelijk 10.000 meter afleggen in
plaats van 1500 meter. Het maakte
op mij wel een heel rustieke indruk:
ik miste dat klankkastgebler, dat ik
mij uit mijn eigen zwembadjeugd
nog zo goed herinner, zelfs begon ik
op den duur een hengelaar aan de
kant te missen, die steeds verstoord
opkijken als langskomende
zijn vissen zouden verja
gen.
Nu had ik nog het geluk, dat de
plaatselijke favoriet Hans Fassnacht
in de eerste serie meteen een Olym
pisch record zwom, dat met 16.38,9
op naam stond van Mexico-winnaar
Mike Burton. Nu is er niets zo be
trekkelijk als een Olympisch record
natuurlijk, want zijn voornaamste
kenmerk is dat het al vier Jaar oud
is. wat vooral in de zwemsport be
tekent dat er sprake is van een an
tiquiteit.
Fassnacht zwom Burtons Olympisc
record "aan flarden": 16.34,63, een
verschil dus van ruim 4 seconden.
Me dunkt. Maar hij haalde er toch
niet de finale mee, want er waren
acht zwemmers die harder zwommen.
Graham Wineatt uit Australië ver
beterde Fassnachts prille record
met precies 35 seconden oftewel
ruim een halve minuut en dus ook
alle andere zeven finalisten verbe
terden dat oude Olympische record
met groot gemak. Zelfs onze bloed
eigen Ton van Klooster, die met
16.34,77 vijfde werd in zijn serie,
verbeterde het Mexico-record van
Burton ruimschoots en kon toch nog
zes seconden boven zijn persoonlijke
record blijven.
Geen briljant resultaat dus, al
overtrof hij toch nog Edwin Borja
van de Philippijnen, die in de eer
ste serie laatste werd met een tijd
van 18.12,17, waarmee hij ruim twee
minuten langzamer was dan win
naar Graham Windeatt. Twee minu
ten verschil, daar kan je een boel in
doen. Bijvoorbeeld 200 meter zwem
men, als man zijnde, of 800 meter
hardlopen, als vrouw zijnde. Je kan
er ook een halve gebraden kip in
verorberen, of er een brief in schrij
ven aan je vrouw: "Lieve snoet.
Vanochtend heb ik in mijn serie 1500
meter een tijd gemaakt van 18 min.
12,17 sec. Je mag me feliciteren,
want daarmee heb ik een gouden
medaille gehaald in Helsinki, 20 jaar
geleden, met de Amerikaan Ford
Konno (18.30,3) als smadelijke twee
de. Tot schrijfs, Je Edwin".
Zoals u al gelezen hebt, of nog
lezen zult, is Bob Seagren, de Ram
ses Shaffy onder de polsstokhoog
springen slechts tweede geworden
doordat met name onze ir. Adje Pau-
len na enkele slalombeslissingen uit
eindelijk Seagrens polsstok („pole",
In het Engels) verbood. Op de pers
conferentie, die hij samen met gou
den-medaillewinnaar Wolfgang Nord
wig uit de DDR hield, met het
van de overwinnaar (hij moest drie
keer zoveel handtekeningen zetten
als Nordwig, de erbarmenswaardige)
heb ik hem op een gegeven ogen
blik mijn eerste Engelse woord
speling voorgelegd. Op een blaadje
papier had ik geschreven: "Do you
think that not the poles but tha
Paulens must be banished?" ("Vindt
u dat niet de polsstokken maar de
Paulens moeten worden verbo
den?"). Met grote hoekige letters
schreef Bob Seagren eronder: Yes
(Engels voor: ja). Een kostbaar do
cument, dat ik zal vermaken aan het
atletiekmuseum ("The Ir. Ad Pau-
len Museum").
MÜNCHEN Coach Ab van Grimbergen had het op papier
allemaal zo mooi uitgedokterd hoe de gevaarlijke Britten zo
goed mogelijk zouden kunnen worden bestreden. De theorie
werd echter door de harde praktijk volkomen weggvaagd. Ons
hockeyteam liep tegen een gepeperde nederlaag aan (van 1-3).
de eerste in dit toernooi, maar wel op een tijdstip dat dit
slecht van pas kwam. De overwinning had direkt de poort ge
opend, die naar de Olympische plakken leidt: een plaats bij de
laatste vier. Zoals d'e zaken nu liggen kan er vandaag met de
wedstrijd tegen Australië voor de boeg nog van alles gebeuren
Van Grimsbergen had een van zijn
i specifieke verdedigers (Taminiau of
Van Litih de Jeude opgeofferd om
het Britse systeem van 1325
Door
Piet Kienhuis
maakte Nederland uit een strafcor-
ner gelijk. Als een flits haalde
Kruize uit en de bal caramboleerde
door het hele doel voordat hij tot
rust kwam.
Risico
In de tweede helft volhardde Van
Grimbergen in zijn systeem, waar
van het risico al spoedig opnieuw
aan de kaak werd gesteld. Eerst
redde Nico Spitz op briljante wijze
tot twee keer toe bij een strafcor-
ner, maar even later was de on-
treddering in onze verzwakte defen-
Sweerts als verbindingsspe- sie totaal. Wouter Leefers, die ove
rigens zeker geen slechte wedstrijd
speeld, miste in eerste instantie op
het middenveld, vervolgens Nico
Spits en tot slot Bolhuis. Michael
Corby dwarrelde langs iedereen en
zette keihard 12 neer.
München - Anthony Richardson zat
er teneergeslagen bij. Niet dat hij
door zijn tegenstander Hanmani uit
de Olympische boksarena was gewe
zen, maar doodeenvoudig omdat de
ringarts in de tweede ronde het ge
vecht staakte. De wenkbrauwblessu-
beter te kunnen bestrijden. Aan
voerder Nico Spits was daardoor
eenzame "libero", met voor zich een
1 lijn van vier (Kaanders, Bolhuis.
Weemers en Kranenberg), met Lee
fers
Iers en Frans Spits. Kick Thole en
Ties Kruize voor.
De theorie van Van Grimbergen
kwam in hoofdzaak hier op neer,
dat hij erg bevreesd was voor die
voorhoede van vijf en die al op het
versterkte middenveld wilden ontre
gelen. Maar in de praktijk bleek,
dat er voor Nico Spits verscheidene
malen een dreigend gat ontstond,
waar de snelle, felle Britten maar
al te gretig indoken, met alle nare
gevolgen wan dien. Immers, het wa
ren duidelijk aanwijsbare verdedi-
gingsfouten waardoor Nederland
door de hoekige, nimmer aflatende
Britten werd uitgeteld.
Van Grimbergen volhardde niette
min in zin opzet, met het trieste
gevolg, dat Nederland kort na rust
binnen twee minuten twee keer in
eigen doel werd "weggeblazen" door
de dreunend aanmarcherende Britse
tegenstanders. Pas nadat die ramp
zich had voltrokken "capituleerde"
Van Grimbergen, dit wil zeggen dat
hij Bart Tamniau inzette op de
plaats van aanvaller Jeroen
Te Iaat
1 Maar het was al te laat, want aan
ieder van de vele Nederlanders die
1 waren gekomen om ons team in de
1 glorieuze zone te zien binnengaan,
J was het toen zonneklaar, dat er te-
gen deze fanatieke Britten met
twee doelpunten achterstand niet
meer te redden zou zijn. Het zal
niemand vreemd toeschijnen dat dit
een duel was met bikkelharde in
zetten, soms meedogenloos hockey.
Nederland trad warempel niet on
voorbereid aan. Immers, in dit voor-
Jaar was in Londen nog aange
toond, dat de Britten waarlijk niet
over zich laten lopen. Maar in de
eerste aanval werd onze defensie
over rechts al opengespleten. Maar
ten Sikking keerde in eerste instan
tie het schot, dat van zij Leguards
recht vooruit terugkaatste, waar de
Indiër Sheik Ahmad op de rand
van de cirkel klaarstond om het
vonnis te vellen: 01.
Nederland bleef overigens het ant
woord niet schuldig. Uit een fraaie
slag van Frans Spits knalde Kruize
met zijn "dikkop" op doel, maar de
Britse reus, Peter Mills dook de bal
buiten de palen. Na dertien minu
ten de eerste strafcorner van Ne
derland (in totaal zouder er maar
drie komen*. De kogel werd ge
smoord in de Britse spelers. Ties
Kruize later: "De eerste helft wa
ren we echt niet zwakker, maar die
kerels waren verdomd snel. Twee
van onze strafcorners werden door
hen eruit gelopen. Ze waren gewoon
beter en hebben verdiend gewon
nen."
Eindelijk twee minuten voor rust
De Britten zetten Gregg voor Crowe
in en even later viel er weer een
gat in de verdediging. Nico Spits
probeerde schade nog *e reduceren
met een haakpartij. waardoor hij
de groene kaart onder de neus
kreeg en een strafcorner. Stopper
Paul Svehlik trad naar voren en
vonniste Nederland13.
Pas toen ging Van Grimbergen
overstag en mocht Taminiau weer
opdraven. Ties Kruize zocht zijn
troost bij zijn lichte stick, vlak
voordat Nederland zijn laatste traf-
cornerkans kreeg, maar weer ver
dween het schot van onze goalget-
ter in de levende muur.
Van Grimbergen na afloop, evenals
trouwens Kruize: "Er is nog niets
aan de hand. Als we vandaag maar
gelijk spelen."
Zaterdag had de tweede garnituur
van Nederland Van Grimbergen
had Sweerts, Thole en de licht ge
blesseerde Leefers rust gegeven ter-
Door
Ria Racké
re, die Richardson in zijn eerste
partij tegen de Joegoslaaf Belie had
opgelopen, was volgens de dokter te
ernstig om nog verder te kunnen
boksen en zo verdween ook Ri
chardson uit de ring.
De Nederlandse bokser stond op dat
moment waarschijnlijk wel wat op
punten achter, maar beslist was het
gevecht zeker nog niet. Bondstrai-
ner Rinus Krijger was zelfs nog po
sitiever: „Voor mij stond hij al
voor, want die stopstoten van die
Algerijn raakten hem niet. Boven
dien is de laatste ronde van Antho
ny altijd de sterkste. Dan voert hij
het tempo op."
„Voor mij had hij kunnen winnen
i en ook kunnen doorboksen, maar
i ja, als de dokter beslist kun je er
weinig meer aan doen. Het is wel
schlemielig om zo te worden uitge
schakeld", aldus de bijna huilende
I bondstrainer.
Anthony Richardson huilde niet,
i maar hij zat met een grote pleister
i op zijn rechterwenkbrauw en met i
i afgezakte schouders wat zielig voor I
zich uit te kijken. „In de eerste I
i ronde al ging het open. Die Alge- I
I rijn merkte dat en bleef er op j
Munchen De gouden medaille en
zelfs het gegeven dat Wim Ruslca
dit eremetaal kan verveelvuldigen,
doen niets af aan het feit, dat ook
het Nederlandse judo hier in Mun
chen niet voor die successen heeft
kunnen zorgen, die men er van had
verwacht. Wim Ruska is typisch
een voorbeeld van een talent, dat
zo nu en dan ergens opstaat. Re-
prensentatief voor het Nederlandse
judo is hij dan ook niet. Dat hadden
Jan Bosman en Martin Poglajen
moeten zijn, maar zij vlogen er bei
den in de voorronde al uit.
Door
Ria Racké
Waarop bondstrainer Krijger nijdig
inhaakte met: „Hij veegde het open
met de binnenkant van zijn hand-
schoenen. Als je er gewoon een
stoot opkrijgt, is het niet erg, maar
door dat vegen gaat het natuurlijk
wel open".
Ondanks het .Russische spul", dat
met de welwillende medewerking
van de Westduitse bondstrainer bij
de Russen was losgekregen,
middeltje, dat een vlies vorm
de wond. waarna er vasoline op j nelTvertrek
wordt gesmeerd. Krijger
eerste ronde was het wel wat open
gegaan. maar zeker nog niet kapot".zoals hiJ dat zeif vertelt,
eens waren met de scheidsrechter
lijke beslissing. „Op het laatst
maakte Martin de partij".
Wim Ruska, die het gevecht van
zijn ploeggenoot op de tribune had
gevolgd, hield zich wat dat betreft
op de vlakte.
Evenals trouwens Poglajen zelf, die
verder nog mededeelde, dat het
wellicht beter was geweest als hij
in zijn eerste partij een sterke te
genstander had gehad dan de man
uit Madagascar, die hij in ruim an
derhalve minuut vloerde. „Dan was
ik warm gedraaid en dan heb Je
over het algemeen minder last van
zo'n blessure".
Voor zaterdag had Poglajen overi
gens besloten met judo te stoppen.
„Ik moet ook aan mijn Japanse
vrouw denken en aan mijn sport
school annex sauna in Heerlen".
Na zijn uitschakeling zag hij
het anders: „Die Jacks, die nu uit
mijn poule in de finale kwam, heb
ik al wel zes keer verslagen en die
Rus, waarvan ik nu van heb verlo-
moet ik normaal ook een pak
Tijdens de zaterdag gespeelde wedstrijd tegen Mexico werd
Paul Litjens stevig onderuit gehaald door doelman Jose Miguel
Huacuja. Links de Mexicaan Javier Varda.
wijl Kruize halverwege de strijd i Mexico: 40. Ties Kruize (2x>, Nico
werd vervangen door Irving van Spits en Frans Spits zorgden
Nes êemakkelijk gewonnen van de doelpunten.
Voor Martin Poglajen kan mis
schien zijn blessure een excuus zijn.
Een Maar is dat wel zo? Moet men een
judoka, die een paar dagen voor
het vertrek naar Munchen zijn toch
I al kwetsbare kniebanden ernstig j op zijn donder geven'
I blesseert in een „rommeltje met een Daarom vind ik het onbevredigend
D. vriend", zoals hij dat zelf vertelt,
Anthony Richardson ze. verder nog nQg we] naar de 0iympische Spelen
sturen?
Natuurlijk, men hoopte op genezing
door optimale medische begeleiding,
maar knaagt zo'n blessure ook niet
aan het zelfvertrouwen van de at
leet, die toch immers in een perfec
te conditie aan de start moet ver
schijnen. Martin Poglajen na zijn
uitschakeling door de Rus Goga-
laurri: „Ik geloof het wel en dat is
natuurlijk al funest. Je moet alles
inzetten met Je knie. Ik kon geen
voetveeg maken en zelfs geen
schouderworp. Toen ik er bovendien
nog een tik tegenaan kreeg, was
het helemaal gebeurd".
In flagante tegenstelling tot de
„eerlijke" verklaring van Martin
Poglajen staat het verhaal van zijn
coach Luiten. „Wat geblesseerd, hij
maakte komedie, hij speelde die
blessure net als Ruska om even op
„Belic was een betere bok
ser dan deze Algerijn. Maar die
wond was nog te vers, er was geen
tijd om het goed te laten genezen".
Anthony verliet met hangende
schouders de bokshal, James Vrij
bracht zijn tas, die hij had laten
staan achter hem aan. Daar liepen
ze dan, twee Nederlandse boksers,
die ook al weer waren uitgescha
keld, zoals zoveel ploeggenoten.
Gewichtheffers
gebruikten
doping
te stoppen. Ik zie gewoon
voor mezelf mogelijkheden volgend
jaar Europees kampioen te worden.
Dat lijkt me een veel mooiere af
sluiting".
Voorlopig echter gaat Martin Pogla
jen alle aandacht schenken aan
zijn bedrijf. Over een paar maan
den, misschien is zijn knie dan ook
wel weer genezen, ziet hij wel weer
verder.
later te verklaren:
MUNCHEN - Zaterdag
I München een tweede gewichtheffer i ulCöi>LU^c ai;
schuldig bevonden aan het gebruik a komen
van doping. Het was de Oostenrijker!
Walter Legel. die door de medische tuurllJk- hlJ heeft al jaren een lek-
commissie van het IOC is voor- j ke kr"e> maar dat was nu wel
gedragen voor royering aan de in-1 over Weer wat later: „Ja, het
ternationale gewichtheffederatie. geeft je zelfvertrouwen een tik en
Hetzelfde geldt voor de Pers Moha- I als Je dat mist. dan heb je al heel
med Nasehi. die twee dagen gele- j wat verloren".
den uit het Olympisch toernooi werd Coach Luiten en BUDO-bond voor
genomen wegens gebruik van ver- j zitter Methorst verklaarden overi-
i boden middelen. I gens om het hardst, dat ze het niet
MUNCHEN Twee Finse
arbiters. Tuominen en Reppo,
mogen geen wedstrijden meer
leiden van het Olympisch
handbaltoernooi. De internatio
nale handbalfederatie heeft
hen uitgesloten naar aanleiding
van de slechte wijze,
waarop zij de wedstrijd Hon
garije Verenigde Staten leid
den. De arbiters voerden als
verweer aan dat zij dit seizoen
nog maar heel weinig wedstrij
den hadden gefloten.
Bob Seagren (VS) in actie met zijn „ouderwetse" pols stok na het verbod om de
gebruiken.
„toverstok" te
De Nederlandse hockeyploeg zal
vandaag in de wedstrijd tegen Aus
tralië minstens een gelijkspel moe
ten bereiken wil het zich voor de hal
ve finales kunnen plaatsen. Het komt
daarmee dan op tien punten uit ze
ven wedstrijden. Ongetwijfeld zal er
in deze ontmoeting verbitterd wor
den gestreden, want bij whist gaat
Australië over naar de laatste vier.
India is al zeker van de halve fi- i de halve finale. De Westduitsers
nale na de zege op Mexico. Zaterdag moesten daarvoor gisteren «an Span-
ging het overigens bijna ten onder je winnen, hetgeen echter ternau-
tegen Kenia (3-2) dat tot twee keer wernood met 2-1 lukte. De Span-
toe de leiding nam. jaarden namen zelfs met 0-1 de lei
ding. Krause maakte uit een straf-
In groep A liggen de zaken min- 1 corner gelijk en 6 minuten voor tijd
der gecompliceerd. Wereldkampioen I scoorde Kaessman het bevrijdende
Pakistan en Europese titelhouder doelpunt, dat volgens velen in bui-
West-Duitsland zijn al zeker van tenspelpositie zou zijn gemaakt.
