,Met speksteenpoeder en |Leidse hofjes
behangsel-
Zoeklicht op
Leidse taxi's
ook inclus
Restaurateur over werk in museum:
ïjm
99
BEWONERS VAN DE BAKKER
KORFFSTRAAT STELLEN DE
GEMEENTE AANSPRAKELIJK
Oud-directrice meisjes-hbs
Mej. Tine van Hoorn
in Leiden overleden
99
TAXAMETERBEDRAG IS INCLUSIEF FOOI EN B.T.W.
LE PRIX AU (OMPTEUR COMPREND LE SERVICE ET T.V.A.
TAXAMETERBETRAG EINSCHLIESZLICH TRINKGELD UNO M.W.S.
FARE SHOWN ON METER INCLUDES TIP AND TAX
DAG 18 JULI 1972
1DEN Met zijn hand op een negerkop gesteund:
'an die Indiaan daar in de hoek, hadden we er op een
In geven moment nog eentje nodig, maar dan met zijn lin-
,rarm omhoog". Het oranjeachtige mensenhoge beeld
tart met grote glazen ogen voor zich uit. „Nou, wat heb-
n we toen gedaan vertelt restaurateur Ruijtenbeek
er de Indiaan in de hoek zonder pruik of geijkte veren-
.ref': "Aan de directeur hebben we gevraagd of we een af-
;tsel van zijn linkerarm mochten maken. De oude arm is
afgezaagd en die van de directeur heb i'k er toen aange-
en toen kon de Indiaan naar de tentoonstelling".
br l.
réi ort na de oorlog kwam H. BulJ- Vrn«,». 1
iui>eek in het Museum voor Vol- vroeger stiekem
kunde terecht om aan 't restau-
n te slaan. Over Zijn werk, waar
nooit mee klaar is: "Ik heb er
i slapeloze nachten van. Neem
dit", en hij komt met een plat
wefewerpig voorwerpje. Dit is het
in ste wat van de Amerikaanse
^a-cultuur be/kend is". Vaag zijn
nip ties op het gips te onder
Ruijtenbeek vertelt dat de
Kirde van het stukje in de mil-
ihen loopt. Hij strijkt even licht
msjveral in de ruimte onder het
seum, ver van het bezoekersoog,
5n^n en liggen voorwerpen te
ïhten op het vakmanschap van
Ijtenbeek. In een apart vertrek-
achter glas en in laden tot aan
orp plafond toe, zijn poppen opge-
wefen- -Aroipjes ontbreken, been-
.nsarnieren gaan te stroef, of er is
u. jstuk van de kop af.
en [gietsels
t if gietsels maken doet de restau-
- Uir aiicrt no giaog, Ulct) ZOZeer,
cpat het hem vaak nachten slaap
dt, "maar het is vals hé? En als
er een heleboel van maakt, wordt
ordinair". Dat afgieten blijkt
irigens helemaal niet zo eenvou
te zijn. Barstjes in een voor-
rp maken de zaak nog riskan-
>olbor
era Gaikhorst
«{Hier dit geval gaat naar India,
dat ze daar niet zoveel van dat
hebben. Het museum krijgt in
een ander waardevol stuk",
der een gipsen deksel komt een
idoe-Java beeldje tevoorschijn
een afgietsel van gemaakt is.
J eilijk was te verzinnen waaruit
beschermingslaag van het beeld-
moest bestaan. Ruijtenbeek:
aar ineens kreeg ik een idee. En
smeer ik ei* speksteenpoeder, Je
et wel van die baby talk op".
ADVERTENTIE
Wat een
hippe vogel In
't vondelpark
dwars zat.
Het park lag bezaaid met blije»
zingende, rokende vogels.-
Alleen Hans, de allerhipste uit
Monnikendam,-had 't zwaar.
Want hij zong wel zoals hij j.
gebekt was, maar dubbelga- 7'
vouwen en met een pijnlijk
gezicht. Kommontaarvan eeci
Amsterdamse politie-agent
Tirgon,hèt
Laxeermiddel
voor vreemde
vogels.
30 dragées f3,10
bij apotheker én drogist
De wijze van restaureren is in de
loop der jaren behoorlijk veran
derd. De 61-jarige Ruijtenbeek, die
Zichzelf met enige aarzeling pro
gressief durft te noemen: "Toen ik
pas kwam. werkte ik nog onder mijn
voorganger. Die had er zo'n hand-
Je van wat rommel van de tafel te
vegen en daarmee een loos gaatje
te vullen. Bovendien gebeurde het
allemaal stiekem. Niemand mocht
zien, wat Je aan 't doen was". Hoe
men nu te werk gaat? De huidige
trend van herstellen is er een van
netjes en zoveel mogelijk in de oude
toestand, maar het mag best
zien zijn. "Het heeft met eerlijkheid
te maken", vindt Ruijtenbeek. Toch
zijn er onder de restaurateurs nog
genoeg knoeiers: "Pas was ik nog op
zo'n bijeenkomst in Amsterdam en
toen zag ik er eentje met zijn aan
steker langs een voorwerp strijken
om een aardig effect te bereiken.
Dat is natuurlijk geen werk hé?"
Ruijtenbeek heeft indertijd het
meubelmakersvak geleerd. Een spe
ciale opleiding voor restaurateurs,
zoals dit in België bestaat, is hard
nodig, vindt de Leidenaar. Zelf
draait hij nog tweeënhalf Jaar mee
in het museum. "Maar waar vind
je vandaag de dag nog iemand, die
over een goede handvaardigheid
beschikt?" vraagt hij zich af. Op
de tafel staat de grote trom van het
gamelan orkest, die de restaurateur
in ere heeft hersteld. "Er had eigen
lijk een heel nieuw vel op gemoe
ten, maar dat heb je dan niet, dus
kon ik het alleen maar plakken".
Materialen
Het vinden van de Juiste mate
rialen levert ook nogal eens moei
lijkheden op bij het inrichten van
tentoonstellingen, iets waar Ruij
tenbeek steeds meer tijd in stopt.
"Vier maanden ben ik samen met
de conservator bezig geweest aan
Fai-La". Tot nu toe zijn er 1863 be
zoekers geweest tegen de 378, die
Tiderida vorig jaar gezien hebben.
De grote boot in de tweede zaal
komt uit Bremen, Duitsland. Ruij
tenbeek is meegegaan om hem te
gaan halen. In Bremen werd het
ding uit elkaar gehaald. Hier heeft
Ruijtenbeek de boot opgebouwd en
er een kortere mast opgezet, omdat
de Zaal te laag was. Een strandje
voor de boten was een beetje lastig
omdat gewone lijm gaat vlekken.
Ruijtenbeek: "Maar dan snuffel Je
wat rond en toen is het behangsel-
lijm geworden en door de Jute die ik
hierbij gebruikte, werd het nog
glooiend ook. De zee is een stukje in
elkaar gefrommelde plastic. De an
deren vonden het mooi, zelf zie je
het dan niet meer hè?
Ruijtenbeek speelt met een stuk-
Je hout waar een spijkertje inge-
prikt is: "Kijk, dat is ook weer zo
iets. Je moet nooit teveel gaan fan
taseren, als je aan 't restaureren
bent. Dit was van een voorwerp uit
Birma, dait ik op een gegeven mo
ment hier kreeg". Toen Ruijtenbeek
het in elkaar ging zetten vielen de
oren hem op: ze bleken er helemaal
niet aan te horen. Ruijtenbeek
"Maar zo'n stujk gaat van hand tot
hand en iemand die het op een ge
geven moment moest herstellen
heeft dit maar tot oor gebombar-
Restauratewr H. Ruijtenbeek van het Museum voor Volkenkunde: 'Er zijn nog genoeg knoeiers'.
(Foto Holvast)
Beroepingswerk
NED HERV. KERK
Beroepen te Vlissingen L. de Lief
de te Lemele; te St. Annaland W.
Verboom te Benschop: te Kerkdriel
E. H. Wolbers, kandidaat te Erme-
lo; te Nieuwekerk a. d. LJssel J.
Boogaard te Woerden.
Bedankt voor Hoorn C. F. J. An-
tonildes te Terborg.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Baarn W. J. v. d. Kerk
te Krabbenxüjke, dit dist beroep heeft
aangenomen.
Aangenomen naar Ter Aar X.
Bezemer te Onderdendam.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Leerdam W. C. La-
main te Grand Rapids.
Bedankt voor Rotterdam- Ussel-
monde L. Blok te Beekbergen.
GEREF. GEM. IN NED.
Beroepen te Terneuzen A. Wink te
Veenendaail.
Enquête over
universitaire
democratie
LEIDEN De redaktie van de
universitaire Almanak wil in
editie '72-'73 een duidelijke uitleg
geven over het functioneren van de
universiteitsraad. Daarnaast wil men
een poging wagen de studenten en
de staf wat meer betrokken te maken
by de besluitvorming in de diverse
bestuursorganen. De beste vorm leek
daarvoor een enquête voor de leden
van de universiteitsraad en die heb
ben dan ook een dik boekwerk vol
vellen om in te vullen ontvangen.
De raadsleden kunnen in de en
quête hun mening geven over hun
eigen functie, over de belangstelling
die ze op verschillende gebieden
koesteren, over de functies die de
raad uitoefent of zou moeten uit
oefenen, over de invloed die bijvoor
beeld ambtenaren kunnen uitoefe
nen op de besluitvorming in de raad.
Verder kunnen de leden hun poli
tieke voorkeur naar voren brengen en
zeggen in hoeverre die voorkeur van
belang ls in de raadsvergaderingen.
De enquête zal anoniem zijn, be
halve als de invuller te kennen geeft
dat hy daar geen prijs op stelt.
De redaktie hoopt een beetje op
artikeltjes van de leden en heeft
daarvoor ook ruimte opengelaten. De
globale uitkomsten van de enquête
zullen in de Almanak worden gepu
bliceerd.
LEIDEN De bewoners van de
Bakker Korffstraat (bij de Groen-
oordhal) gaan een brief schrijven
aan B. en W. van Leiden. Daarin
zullen ze praten over de overstro
ming van twee weken geleden, waar
bij vele huizen ernstige schade op
liepen. Van de schade zullen de be
woners opgave doen, de gemeente
aansprakelijk stellen en eisen dat
de hele situatie wordt verbeterd.
In het clubhuis van speeltuin
Groenoord was er gisteravond een
bijeenkomst van de bewoners met
leden van buurtcomité .Plan-Noord".
Wat moet er nu eedaan worden?
Sinds bij de even kant van de
straat (2 t/m 16) alle benedenver
diepingen met ongeveer 30 centime
ter onder water onderliepen, is er wel
wat veranderd. Het water is weg,
maar velen zitten nog in de troep.
Vele vloerbedekkingen zijn gekrom
pen en tegels blijven grauw. Eén
van de bewoners heeft een dik ta
pijt ter waarde van duizenden gul
dens moeten weggooien omdat er ge
vaar bestond voor ongedierte In het
natte, broeiende tapijt. Wie is daar
voor nu aansprakelijk? De verzeke
ring zegt: „Het is rioolwater, de ge
meente moet het betalen," maar die
schuift het weer af op de verzeke
ring „het is hemel-water". Ten-
LEIDEN De fa. de Wit's Tex
tiel van het Bevrijdingsplein, heeft
zijn dames-, heren- en kindermode
overgebracht naar het Vijf Meiplein
112. Morgenmiddag om drie uur
wordt de nieuwe zaak feestelijk ge
opend.
minste tot nu toe, want gisteren
heeft de gemeente in een brief aan
de bewoners beloofd de zaak te on
derzoeken en te zien, wie de schade
zal betalen.
Iemand van Plan-Noord: „We moe
ten oppassen dat de gemeente ons
niet met een appel en een ei naar
huis stuurt".
Eén van de bewoners: „Bij drie
kolken is er gisteren een directe lei
ding gemaakt naar de vijver die
achter de straat ligt. Dat loopt dus
niet meer in het hoofdriool. Maar de
overstroming komt niet van het wa
ter uit de straat, maar water uit de
rest van de stad. De Bakker Korff
straat is het laagste punt van de he
le omgeving. Daar stroomt alles naar
toe. De beste oplossing in de toe
komst is een ringleiding die met een
pomp het water in noodgevallen di
rect de Haarlemmer Trekvaart in
pompt. Maar dat is boezemwater.
Dat wil Rijnland niet, omdat het
ongezuiverd is". Een andere bewo
ner: „Maar wat is het verschil tus
sen lozen achteraf door auto's van
gemeentewerken en lozen met een
pomp direct als het er een overstro
ming dreigt".
Besloten is dat ieder voor zich een
schadeformulier met specificatie
maakt (Plan-noord maakt hiervoor
een modelbrief) en die naar de ge
meente opstuurt en tegelijk wordt
gezamenlijk een brief naar de ge
meente gestuurd waarin schadever
goeding en verbetering geëist worden.
Op de „klaagmuur" (onder het stad
huis; open woensdagmiddag en op
koopavond) zal alles beeldend wor
den opgehangen.
LEIDEN Van 28 Juli tot 10 sep
tember wordt in de Lakenhal een
tentoonstelling gehouden over de
Leidse hofjes. Secretaris R. J. Spruit
van de stichting Leidse Hofjes zal
donderdag 27 Juli de opening ver
richten. Dick de Boer treedt op als
„hofzanger".
De Leidse hofjes vindt men op alle
mogelijke plaatsen: achter een een
voudige deur, aan het eind van een
lange gang of verscholen achter een
rijk versierde gevel. Als de deur toe
vallig openstaat hebben we een kijk
je in een geheel andere wereld. Een
oase van rust te midden van het
lawaai en de drukte van de binnen
stad.
Een aantal huisjes om een bin-
nenpleintje, met een kleurig tuintje
en een statige pomp. Kleine ruitjes,
heldere gordijntjes en geraniums op
de vensterbank.
Het hofjeéén van de oudste
vormen van bejaardenhuisvesting.
Nog steeds in gebruik, qua principe
passend in de modernste bejaarden
zorg. Leiden heeft 35 hofjes, be
woond door bejaarden, maar som
mige ook door studenten.
De zomertentoonstelling in de La
kenhal, gewijd aan de Leidse hofjes,
laat verschillende facetten zien. Van
de bejaardenzorg in de middeleeu
wen naar de moderne bejaarden-
huisvesting. Van het ontstaan en de
vorm van de hofjes naar de veran
derde situatie na de oorlog.
We zien de hofjes in de prent
kunst, maar ooik foto's van het hofje
in het 19de eeuwse stadsbeeld. De
stiohters kijken op ons neer, ter
wijl hun testamenten en regimen
ten in vitrines geëxposeerd worden.
We zien de portretten van regenten
en him naimen op de regentenlijsten
Tenslotte wordt er veel aandacht
aan de Camp met zijn groot aantal
hofjes, in de vorm van luchtfoto's en
maquettes. Kortom, de tentoonstel
ling geeft de geschiedenis van 50
jaar hofjes in Leiden. Bovendien
wordt de expositie begeleid door een
klankbeeld (dia's met tekst).
Doolhof
Zoals u weet haakt de redactie
van het Leidsch Dagblad/Alphens
Dagblad, evenals het waren
huis Vroom en Dreesmann, in op de
ze expositie. Tot 15 augustus kan
men deelnemen aan de creatieve hof
jesdoolhof. Foto's, tekeningen, alles
wat maar creatief is en betrekking
heeft op de hofjes, is welkom. In
zendingen aan het gemeente-ar
chief op de Boisotkade in Leiden. Londen voor twee personen te wln-
O.a. is een driedaagse vliegreis naar nen, met zakgeld.
LEIDEN Op 82-jarige leeftijd is
zondag in haar woning in Leiden
overleden mej. drs. J. L. van Hoorn,
oud-directrice van de gemeentelijke
hbs voor meisjes in Leiden, die is
uitgegroeid tot de Louise de Coligmy
scholengemeenschap.
Meer dan een kwart eeuw heeft
mej. Van Hoorn de school geleid, die
negentig jaar geleden in Leiden werd
gesticht. Van 1 januari 1928 tot 1
november 1954 was ze directrice van
de school, die toen nog aan de Ga
re nmarkt was gevestigd. Zij maakte
een sterke groei van de school mee,
die verbouwing noodzakelijk maakte,
evenals de moeilijke oorlogsjaren.
Het onderwijs ging door. Dictaten
werden per koerier naar Lisse ge
bracht.
In de Jaren na de bevrijding heeft
mej. Van Hoorn geijverd voor de
middelbare meisjesschool, welke op
leiding eerst officieus en later offi
cieel aan de school werd verbonden.
Ze heeft geprotesteerd tegen de ver
dwijning van het schooltype.
Toen ze twintig Jaar directrice was,
werd mej. Van Hoorn, die lid was
van de onderwijsraad, benoemd tot
officier in de orde van Oranje Nas
sau. Bij haar afscheid kende de ge
meente Leiden haar de zilveren ere
penning toe.
Tot op hoge leeftijd hield zij con
tact met de school, waar haar naam
is blijven voortleven in het Tine van
Hoornfonds voor sociaal-culturele
doeleinden. Ztf gaf het stamkapitaal,
oa. door bij haar afscheid geen per
soonlijk geschenk te aanvaarden.
De begrafenis is donderdag na een
rouwdienst, die om 1230 uur in de
aula van Rhynhof begint.
LEIDEN De niet-Leidenaar
die in Leiden een taxi neemt,
staat dikwijls wat vreemd te kij
ken wanneer de chauffeur hem na
het ritje meedeelt, dat de prijs zo
veel gulden «1 zoveel cent is, en de
meter wijst een lager bedrag aan.
Daar willen dan wel eens wat,
strubbelingen over komen.
De oorzaak van deze problemen
is het feit, dat overal üi Neder
land in de prijs, die de meter aan
geeft, 15% fooi is inbegrepen, maar
nog niet in Leiden.
Om aan deze situatie een einde
te maken heeft de heer Marks,
eigenaar van het taxi-bedrijf Eltax,
al sinds 1970 getracht het gemeen
tebestuur over te halen om toe te
staan dat ook in Leiden het inclu
sief-systeem wordt ingevoerd. Op
12 mei diende hij voor het laatst
een verzoek hiertoe in. Het ge
meentebestuur ziet invoering van
het inclusief-systeem echter als
een tariefsverhoging en daardoor
duurt het nogal even voordat de
fooi-kogel door de kerk is.
Waarom nu eigenlijk die 15%?
Al sinds Jaar en dag wordt een
"tip" van 15% door de taxichauf
feur redelijk geacht. De CAO zegt
dat uitdrukkelijk. Op 1 septem
ber 1970 stemde de toenmalige mi
nister van Economische Zaken er
in toe, dat men deze redelijke fooi
in de meter verwerkte, waardoor
de klant direct kan zien hoeveel hij
kwijt is, en de chauffeur niet
meer zijn handje op hoeft te hou
den. De gemeenten moesten ech
ter zelf maar uitzoeken of ze wel
of niet aan het inclusief-stelsel
wilden. De meeste gemeenten, in
elk geval de grote, wilden dat wel.
In een taxi in de meeste plaatsen
hangt dan ook een bordje, dat de
klant erop wijst, dat hij niet meer
hoeft te betalen dan de meter aan
geeft.
Overwegingen voor deze maatre
gel waren dat op deze manier de
sociale voorzieningen, met name
het ziekenfonds, er een stuk op
vooruit zouden gaan. Voor de be
drijven kwam daarbij, dat de ad
ministratie aanzienlijk vereenvou
digd kon worden. En bovendien: de
15% werd allang beschouwd als 'n
deel van het basisloon van de
chauffeurs.
De ervaringen met het systeem
zijn volgens de heer Marks, aeer
bevredigend. Hij heeft zelf een tijd
je lang de proef genomen, en in
die tijd zijn er geen problemen
over de prijzen gerezen. "In fei
te verandert er niets aan de prijs"
zegt de heer Marfks. Wat er ge
beurt, is hetzelfde als in de res
taurants met het bedieningsgeld
wordt gedaan. Daar krijg Je ook 'n
kaart waarop de prijzen staan en
dan hoor Je ook niet achteraf dat
er nog eens 15% bijkomt. Op die
manier weet ook de klant waar hij
aan toe is.
Overigens is de heer Marks de
enige van de Leidse eigenaren van
taxi-bedrijven die bij het gemeen
tebestuur om invoering van het in-
clusiefsysteem heeft gevraagd. Hij
is daartoe overgegaan nadat zijn
chauffeurs hem daarom hadden
gevraagd.
"Het komt wel voor dat mensen
pertinent weigeren om 15% fooi te
betalen als die niet op de meter
staat", zegt één van hen. "Vooral
buitenlanders begrijpen er niets
van als Je de fooi meerekent. Ze
zetten dan ogen op alsof ze ik weet
niet waar in de rimboe terecht
gekomen zijn. De mensen begrijpen
het woord fooi ook vaak verkeerd.
Die 16% is geen echte fooi, dat
hoort bij Je basissalaris. Daar
naast hebben wij natuurlijk graag
een extraatje wanneer de service
de passagier mocht zijn bevallen".
Een collega van hem: "Met die
15% wordt ons inkomen hoger, de
sociale voorzieningen worden be
ter. En waarom moet Leiden nu
ao achterlopen bij de rest van Ne
derland?"
