roerisme, vandalisme, comite's en
elevisiereclame
:zers schrijven
Eigen aansprakelijkheid:
uitermate delicate materie
Bedosan
E*10
voor
de slanke
HET KARPETTENHUIS
speciaal
cassis
pAG 9 JUNI 1972
derland mag wel oppassen met
reputatie als toeristen-
d. Onlang citeerde ik te dezer
Is een waarschuwing van des-
Uge zijde tegen de gevaarlijke
ng van sommige hoteliers de
inde kosten te verhalen op de
mg van het ontbijt, dat juist
van de attracties voor buiten-
se gasten is. Wie dan verder
wat de directeur van het Am-
amse hotel l'Europe onlangs
in redacteur van „De Tele-
vertelde, vraagt zich af waar
als het zo doorgaat, heen moet
een bedrijfstak, die voor Ne-
nd een belangrijke bron van
asten vormt.
een sterke teruggang te be
en, aldus l'Europe-directeur C.
Galen, in de komst van de
onafhankelijk reizende Ame-
n. De Amerikanen hebben na-
steeds meer klachten over de
stad, zoals: de straten zijn te
je moet steeds kijken waar je
anders val je in een gat; op
is het gevaarlyk, vele toeris-
irven 's avonds niet meer al-
e stad in te gaan, maar bly-
hun hotelkamer; de steeds
groeiende hippie-invasies. Ze-
olgens de cijfers stijgt het
toeristen elk jaar, maar
m den drommel niet wat
oeristen dat zijn. Het niveau
elk jaar lagerMaar de
Amerikaan komt niet meer
Amsterdam. Directeur Van
sprak met zes grote ma-
van Amerikaanse lucht-
laatschappijen, die in hun
reizen-in-het-groot naar Eu-
ïoeten verkopen. Toen ik het
imsterdam had, zeiden ze:
hou op, Amsterdam is niet
te verkopen, daar wil geen
toerist meer naar toe
jit seizoen is het percentage
onafhankelijk reizende Ame-
naar ons land vijfentwin-
ocent lager dan vorig jaar.
gen ons dan wel op de borst
dat Amsterdam de meest to-
stad van de wereld is, maar
jaat het op die manier naar
'e worden de vuilnisbak van
Wie na lezing van het boven
staande zegt: „Nu ja, dat is dan
jammer, maar Amsterdam krijgt op
die manier waar het om vraagt,
wat gaat ons dat verder aan?", die
vergist zich. Want voor vele buiten
landse toeristen is Amsterdam de
poort van Nederland. En als die
poort er zo vies bij ligt, neemt de
neiging tot bezoek aan andere de
len van ons land in gelijke mate
af. Het gaat dus niet alleen om het
toeristisch bezoek aan de hoofd
stad, maar zeker ook om de rest
van het land. En het lijkt mij een
belangwekkende vraag of andere
toeristische centra daar vrede mee
hebben
In het „Rotterdamsch Nieuws
blad" geeft M. de Ronde uiting aan
zijn ergernis over de vandalen,
die telefooncellen vernielen. Hij be
pleit strengere bestraffing. „Op de
een of andere manier moet ze toch
eens aan het verstand worden ge-
deren aandoen. Dat zou waar
schijnlijk de beste „straf" zijn.
Maar daar kunnen we niet op
wachten. De strengst mogelijke
straf is hier gewenst".
De heer De Ronde heeft gelijk;
dit soort vandalisme, namelijk het
vernielen van apparatuur die voor
iederéén beschikbaar moet zijn, is
bijzonder laf. Maar de dader ligt
vrijwel steeds op het kerkhof. Men
zal dus moeten wachten tot het
algemene beschavingspeil zo geste
gen is, dat niemand het in zijn
hoofd haalt vernielingen aan te
richten aan gemeenschappelijke ge
bruiksvoorwerpen.
In „Elsevier" kondigt Th. van
Raay uit Rosmalen niet zonder iro
nie in navolging van het Ango-
la-Comité de oprichting aan
van de volgende comités:
een Engeland-Comité, dat boycot
verlangt van Engelse schepen en
goederen wegens de onderdrukking
Door C. J. Rotteveel
bracht hoeveel schade, last en on
gemak ze aan anderen veroorza
ken".
De inzender vertelt dan, dat hij
zijn dochter in Rotterdam-Zuid
wilde opbellen, maar van een cel
aan de Middellandstraat geen ge
bruik kon maken omdat die ver
nield was: de ophangbeugel was er
met geweld uitgetrokken.
Toen hij zich daarop naar het
Centraal Station begaf, bleek daar
bij elke cel een bordje „defect" te
hangen. In arren moede begaf hij
zich toen met de metro en per tram
naar zijn dochter. „Dat betekende,
dat ik, inplaats van een telefoon
gesprek van vijf minuten, twee uur
kwijt was met reizen, ongerekend
de extra kosten. Men kan slechts
hopen, dat de vlerken, die deze ver
nielingen aanrichten, zelf ook eens
dringend een telfooncel nodig zul
len hebben en dan dezelfde erger
nis zullen ondervinden, die zij an
van het Noordierse volk; boycot
van Spaanse sinaasappelen en van
Sinterklaas wegens de onderdruk
king van het Baskische volk; een
Oost-Duitsland-Comité, stopzetten
van handel met dit land, omdat een
kleine groep machthebbers achttien
miljoen mensen al 25 jaar tussen
prikkeldraad-versperringen van de
buitenwereld heeft afgesloten; een
Rusland-Comité: geen handel meer
met Rusland, daar dit land ieder
een die protesteert in de gevange
nis zet en bovendien Estland, Let
land, Litouwen, een deel van Fin
land, 40% van Polen, Oost-Pruisen,
10% van Slowakije en 30% van het
Roemeense grondgebied heeft be
zet; een Tsjechoslowaaks Comité:
boycot van Tsjechische produkten,
omdat een satelliet-regering twaalf
miljoen mensen totaal onderdrukt;
een Griekenland-Comité: geen va
kantie meer naar Griekenland,
daar hier een niet door het volk
gekozen regering een aantal on
schuldige politici gevangen houdt
en de vrije meningsuiting onder
drukt; een Indonesië-Comité: on
middellijke stopzetting van de hulp
aan dit land, daar Indonesië er nog
meer dan 10.000 politieke gevange
nen op na houdt; een Soedan-Co-
mité: boycot van alle produkten,
omdat dit land volgens schatting
van de V.N. meer dan een miljoen
negers heeft vermoord of verjaagd;
een Anti-Verenigde Staten-Comité:
de V.S. hebben in 1972 alleen al
meer Vietnamese burgers met bom
men en plantengiften vermoord
dan Portugal in 150 jaar in Angola;
Anti-Zuid-Afrika en Anti-Rhode-
sië-Comités wegens rassendiscrimi
natie".
Tot zover de heer Van Raay, die
overigens nog verre van volledig is.
Wat zou hij zeggen van Anti-Chi-
na-, Anti-Boeroendi-, Anti-Nige-
rië-, Anti-Bangladesj-, Anti-Ara
bische- en Anti-Israëlische-Comi-
tés? Het leukste lijkt me een Anti-
Nederland-Comité, omdat dit land
ruim een kwart eeuw na de oorlog
o.a. het woningprobleem nog altijd
niet heeft opgelost, waarvan dui
zenden jonge mensen de dupe zijn.
Er is dus gelukkig nog werk genoeg
voor de talrijke Nederlandse
„schoolmeesters-met-het- opgehe
ven-vingert je"
In de rubriek „Amsterdams Dag
boek" van „Het Parool" gaat „In
valler" (Evert Werkman) wat die
per in op de kritiek van rode da
mes op de t. v. - r e c 1 a m e. „Heb
ik ze goed begrepen, dan zijn ze",
zo schrijft hij, „niét tegen reclame,
maar die moet wel eerlijk zijn.
Vandaar dat lekker-naar-zichzelf-
ruikende meisje, die toffe jongen
(„Ma-ham, moet je koffie?") in de
keuken, die jolige echtgenoot bij
de afwas met zijn parmantig gehe
ven afwaskwast en die schoolmees
ter, die je kwam vertellen hoe het
nu zit met dat harde en dat zachte
water. De eerlijkheid ten voeten
uit. Maar ddar zit 'm nou net de
kneep De STER laat elke
avond kleine sprookjes zien,
sprookjes, waarin onwezenlijke
feeën in prachtige gewaden met
dampende koffiebladen schitteren
de zalen binnenwandelen vol
vriendelijk koutende mensen,
sprookjes vol parfum en zachte
kleuren, die een droomwereld op
roepen, die nooit echt is, waarin
kinderen rondbuitelen in groene
bossen en vrolijke vaders rond
huppelen, die best even trek heb
ben in zo'n lekkere brosse, fijne
chocoladereep, sprookjes waarin
Amsterdam mag dan de naam
hébben van de meest tolerants
stad ter wereld, maar als toeris-
tenland heeft Nederland nog wel
andere bezoekers nodig..,.
joelende Jongelui op blinkende
brommers gezangen aanheffen over
de voortreffelijkheid van hun ge
mengde smering. Belachelijk? Irri
terend? Ja, in hoge mate. Maar
doe het anders en Je mist als re
clameman volslagen de boot. Die
alternatieve rode dames brachten
geen sprookjes, maar boodschapjes
aan de mensheid. Over luchtver
vuiling en zo. Ze bedreven zen-
dingsarbeid. Goed bedoeld en vol
strekt eerlijk, maar reclame? Nee".
Plaatsing van ingezonden stukken behoeft geen redactionele instemming
te betekenen. De redactie behoudt zich het recht voor, brieven te bekorten
of eventueel terug te zenden.
'7\4/'£l£lT* damsport
\_y B O -i T «A V/J--I- v/ JLJB. -ü I Nu het wekelijks dammen voor drie maanden is gestaakt,
en men weer de jaarlijkse vakantie-vreugdekreten slaakt,
V—S de verwoede visser eindelijk weer in z'n element is,
jaar had ik het genoegen
weer enige weken in
te zijn. Het ver doorge-
éénrichtingsverkeer, afge-
ipotte?) bruggen en weg-
ngen, zorgden ervoor, dat
unuten extra nodig had om
binnenstad per auto mijn
ts te bereiken. Ik bemerkte
dat Leiden, zo beroemd om
orische. sfeervolle en vooral
gezellige binnenstad,
geschonden was. Wellicht
ie invloed van de mei-her-
sdagen kwam ik tot een
ing met een door bombar -
getroffen stad die op
wacht; die soms proviso-
as hersteld. Tijdens mijn
heb ik met mijn gastheer
enstad te voet doorkruist,
ik iedere „Leienaar" drin-
ïbevelen, vooral indien liij
stad houdt en die wil be
veel wijzer geworden,
iet verbijstering heb ik de
eens opgemaakt, want Lei-
ek onherstelbaar verminkt
!t meer te redden, mits men
een goed herstelbeleid
Cn, dat „overmorgen" dan
wordt uitgevoerd,
as bekend, dat Leiden een
leits-stad is, doch onbekend
in'
dat het bestuur van Leiden niet
heeft ingezien, dat een steeds
groeiende universiteit, onmogelijk
in een NIET groeiende binnenstad
geperst kan worden! In de be
woonde en nog bewoonbare gedeel
ten, kan ik me geen slop. steeg,
straat, gracht of weg herinneren,
of er was wel iets van één of meer
studentenhuizen of iets dat daarop
leek. Beperkte zich dit vroeger tot
de directe omgeving en dat dan
nog in beperkte mate, van het Ra
penburg, thans is het gebied sterk
uitgebreid. De omgrenzing „Leie
naars" schrik niet alleen maar
overtuig u zelf ook is nu: Oude
Singel, Herengracht, Nieuwe Rijn,
Utrechtse Veer, Plantsoen, Jan van
Houtkade. Witte Singel. Jan van
Goyenkade, Rijn- en Schiekade.
Noordeinde, Galgewater, Steen
straat. Morssingel, Rynsburgersin-
gel, Lange Mare en Oude Singel.
Het binnendringen is zover ook
van andere dan normale woon
functies dat van gewone bewo
ning door de burgerbevolking bin
nen 2 a 3 jaar vrijwel geen sprake
meer zal kunnen zijn.
Het geboden alternatief nieuw
bouwwijken, die sfeerloos, eentonig
en koel aandoen noodt niet tot
een verblijf zoals de binnenstad.
De in aanbouw zijnde Merenwijk
(hoge huren naar ik vernam) is nu
reeds een kleine „Amsterdamse
Bijlmer" en zal dit verder worden,
terwijl deze plaats eerder geschikt
is voor de universiteit met toebeho
rende voorzieningen. Nieuwbouw of
herstel van enige belang behalve
het fantastische Elisabeth Gasthof
(de rest van de „Vrouwencamp"
laat ik ter beschrijving graag aan
echte „Leienaars" over). Den
Burcht (met daarnaast een ver
krottend Logement) en het huis
van het Hoogheemraadschap Rijn
land (nu vloekt de stijl van de te
genoverliggende veranderde ingan
gen van de Stadsgehoorzaal nog
meer), heb ik in de binnenstad
niet opgemerkt.
Al wandelende kreeg ik soms
hoop wanneer ik iets nieuws of
hersteld zag. Doch vrijwel steeds
bleek het dan iets van een studen
tenhuis of van een bedrijf te zijn;
ook de universiteit reken ik bij het
laatste. Het schijnt dus wel te kun
nen, doch niet voor de echte „Leie
naar". Nu zijn deze door de eeuwen
heen al achteruit gesteld. Misschien
valt het hun daarom niet meer zo
op. Maai- de geschiedenis en de hui
dige cijfers wijzen dit uit. Oplei
ding, inkomens en alles wat maar
als slecht en ongunstig voor deze
tijd is, daarin loopt Leiden voorop.
Als industriestad (waarom ging die
industrie, wol, laken .textiel enz.
zich in andere delen van het land
vestigen en trok men met subsidie
nieuwe. Amerikaans/Duitse, weinig
werkverschaffende industrie aan?),
heeft Leiden ,als door de eeuwen
heen, ook nu niet door de na-oor-
logse welvaart kunnen opbloeien.
De armste gemeente is nu als loon
haar lot!
Nu is er (weer!) voor de bevol
king èn de voorzieningen èn herstel
geen geld. Natuurlijk wél voor de
grote projecten in aanbouw van de
universiteit met aanhang. Leiden
neemt zelf wel genoegen met leeg
gekomen oude fabrieks^pbouwen als
noodvestiging, te oude schoolge
bouwen, terwijl zelfs verouderde
ADVERTENTIE
bouwketen als nood-leslokalen die
nen voor het Leidse Beroepsonder
wijs (met de streek erbij gere
kend!).
Nu hele woonwijken, in de op
de Amsterdam na grootste binnen
stad, door de universiteit dreigen
te worden „geannexeerd", neen op
gekocht met Rijksgeld van de rege
ring, dat ook door de „Leienaars"
middels hun belastinggeld is opge
bracht ,heb ik voor het nog maar
één wens: dat het Leidse Gemeen
tebestuur en de Gemeenteraad op
3 oktober a.s. in plaats van het
Spaanse ontzet in 1574, nu na bijna
400 jaar het ontzet kunnen vieren
van de Haagse onderdrukking, die
blijkt uit het onthouden van de
broodnodige (geld)middelen, waar
door zij Leiden aan banden heeft
gelegd. Dat zy geen Haagse cura
tor, maar nu zelf als echt Stadsbe
stuur op die dag in een ontzet Lei
den, De Vliet ingehaald moge wor
den, mét geld en middelen in plWs
van haring en wittebrood.
L. J. MOENS
Lothariusstraat 10.
Hoensbroek (L.).
eindelijk i
betrap ik mezelf op een stemming van weemoed en licht gemis,
'n Spreekwoord is: een trevreden roker is geen onruststoker, herroep
ik nou,
in: 'n actief sportman of vrouw, daar staat het kleingeestige vaak
in de kou.
Niet dat door de sport (ongeacht wat voor een) 'n karakter
veranderd wordt,
maar 'n mens die ergens fanatiek mee bezig is, heeft geen tijd
dat ie mort.
Wat is er ftfner dan iets wat geestelijk boeit, en gelijktijdig in- en
ontspanning geeft,
'n rustige altijd gemoedelijke sfeer, die men in dee'z tyd als
weldadig beleeft
De laatste avond werd gezellig afgesloten met een leuke simultaan,
En weer bleek dat de kampioen van L.D.C. zich niet zomaar liet
verslaan.
Het lukte de heer v. Leek om toch remise te scoren,
maar de anderen kregen mooi de wind van roren.
Ook moest Van der Zwan sarcastische opmerkingen incasseren.
Scheldwoorden als de vergeler en de vergrauwer konden hem niet
deren.
Dat laatste moet niet zo persoonlijk opgevat worden,
Maar met snoeien en maaien op 't ruitenbord, breekt hij toch vaak
recorden.
Verder hulde voor de organisatie achter de schermen van LJ).C
En tot slot allemaal 'n prettige vakantie en hopelijk tot ziens in
september, tabeé.
Een dammaniak
Mevr. R. v. AMSTERDAM-HOOGENBOOM
Iepenschans 8
Leiderdorp.
Als het om een goed betaalbaar
kamerbreed tapijt of klassiek
kwaliteitsmeubel gaat moet
u eens gaan informeren by
Dealer van alle bekende
merktapijten, uit voorraad
leverbaar, o.a. DESSO, K.V.T.,
VENETA, HATEMA, enz.
Dealer van kwaliteitsmeubelen
Koekoek Raanhuis, Rego, Sprei,
Maasland, Moh. Jongh, Anker.
Reeds meer dan 40 jaar uw
woninginrichter.
KLASSIEKE KWALITEITSMEUBELEN
DEALER VAN ELK BEKEND KAMERBREEDTAPUT
LEIDEN.HERENSINGEL10-11-12 TEL.26003 Kg
RÜNSBURG,OEGSTGEESTERWEG 46.TEL.01718-16813 «Sr
N oorderk wartier
zou 't proberen
Onder het kopje: "Die Haghe
winnaar toernooi Algemene" in dit
blad van 5/6-'72, staat, dat de enige
wanklank was, dat Noorderkwartier
het op dit toernooi liet afweten.
Langs deze weg willen wij er op
wijzen dat Noorderkwartier 8 dagen
voorafgaande aan het toernooi
gevraagd in te vallen voor HKV,
dat niet kon komen.
Zeer beslist heeft onze wedstrijd
secretaris geen vaste toezegging ge
daan omdat wij een toernooi in
Dordrecht hadden, doch hy zou
proberen 8 senioren te vinden die
bereid waren te spelen. Dit lukte
hem niet en daar er geen goede af
spraak was gemaakt heeft Alge
mene aangenomen dat Noorder
kwartier zou komen en wij namen
aan, dat zonder bericht onzerzijds
de Algemene niet op onze komst
rekende.
Het is op zyn minst "onelegant"
om van een "wanklank" te spreken
als Je daarin zelf de hand hebt ge
had! Wy danken de schrijver dan
ook voor dit artikeltje met anti-
propaganda voor onze hardwerken
de vereniging. Wij zijn echter be
reid, aan te nemen dat zijn/haar
informatiebron verkeerd is geweest.
L.K.V. NOORDERKWARTIER,
C. Nieuwenburg-Schmale,
secretaresse.
Het boeiend artikel van de heer
Rotteveel „Afschuiven" in het LD
van 1 juni, over de persoonlijke
aansprakelijkheid van ieder mens
voor zijn (wan) daden noopt mij
enkele consequenties van zijn
standpunt te noemen.
Voor kindergebitten zijn in de
eerste plaats de ouders verantwoor
delijk en daarom géén fluor in het
drinkwater. Maar.. U en ik
draaien wél voor de ko6ten op van
al die rotte gebitten: de zieken
fondspremies stijgen elk jaar bij
zonder fors! De conclusie zou moe
ten luiden: óf fluorideren, óf de
ouders hun tandartsenrekeningen
geheel zelf laten betalen.
Op andere gebieden ligt de zaak
veel moeilijker. Vroeger, toen de
gemeenschap er belang by had, dat
de bevokling groeide, werd de kin
derbijslag ingevoerd, zelfs met pro
gressie: voor het zevende kind ont
vangt men heel wat meer dan voor
het eerste of tweede.
Tegenwoordig heeft de gemeen
schap er juist belang bij, dat het
kindertal zo laag mogelijk blijft,
vanwege het snel groeiende gevaar
van overbevolking en milieuver
vuiling. (hoe meer zielen, hoe meer
afval). Daarom zouden we ook op
dit gebied een keuze moeten ma
ken: óf de kinderbijslag en andere
sociale voorzieningen, zoals subsi
dies op onderwijs en woningbouw,
afschaffen, óf de gemeenschap in
spraak geven in het aantal kinde
ren, dat ieder maximaal mag heb
ben.
Een uitermate delicate materie,
die niet zo maar even kan worden
opgelost door te stellen, dat ieder
de gevolgen van zyn eigen daden
moet dragen. Dat kan lang niet
altijd, maar het zou ook zeer on
barmhartig zyn.
Witte de Withlaan 21,
Dr. A. WEILAND,
Oegstgeest.
ADVERTENTIE
U%0RMS7
Haak er snel en eftektlel een eind san.
U zult merken dat de Pedoaanpleister
de oplossing la.waarnp u zo lang hebt
gewacht.
UNICURA N.V.. AMSTERDAM
