Alphens Dagblad erkenning seeft Sikkens
van groei van de gemeente
Voorseizoen
tot nu toe
tegenvaller
voor bad
plaatsen
i veel problemen
Burgemeester Gallas bij opening van nieuw kantoor: Chemisch afval
PAVILJOENS, CABINES EN KORVEN ONDER HET ZAND
PAGINA 4
STREEK
WOENSDAG 31 MEI 1972
ALPHEN AAN DEN RIJN
„Alphen aan den Rijn zou wel
eens de laatste gemeente in Ne
derland kunnen zijn waarnaar
een krant (Alphens Dagblad) is
genoemd. De dagbladwereld is
nogal in beweging en dat zou de
indruk kunnen wekken, dat we
tegen de stroom oproeien. Maar
dat is echt niet het geval. Alphen
en in mindere mate de Rijn
streek. ontwikkelt zich sterk. Ge
zien de plannen die er zijn. is er
echt wel plaats voor onze krant".
Met v/oorden van deze strekking
eindigde directeur G. Koopman
van het Alphens- en Leidsch Dag
blad gistermiddag zijn toespraak
even voor de officiële opening var)
het pand aan de Julianastraat 19,
die door burgemeester mr. R. m
Gallas werd verricht. Voorts vertel
de de heer Koopman, dat hij blij
was, dat de burgemeester toch nog
kans had gezien „een gaatje" te
vinden om deze handeling te doen.
„Va/nuiit dit pand", zo zei direc
teur Koopman, „zijn meer ontwik
kelingen tot stand gekomen De
Boerenleenbank is er klein begon
nen en kilk nu eens naar de ves
tiging. die hij heeft. Het bewijs, dat
kleine dingen groot kunnen wor
den".
BEWONDERING
Bewonderenswaardig noemde de
heer Koopman het werk. dat ar
chitect Schutte en aannemer Slin
gerland hebben verricht. ..Ik sta er
verbaasd van wat er van het vrij
kleine oude pand is geworden. Er
is vakwerk afgeleverd."
De afgelopen maanden is
er enorm geïmproviseerd. In no
vember van het vorig jaar is het
Alphens Dagblad gaan draaien ter
wijl er nog geen eigen vestiging
was. „We hebben in deze perio
de geroeid met de gebrek
kige riemen die we hadden. Daar
aan is nu een eind gekomen en is
er een gezonde basis om verder te
ziekvereniging .eed deelden vlagge
tjes uit, met de naam, adres en te
lefoonnummer erop Om kwart
over acht werd er voor het pand
aan de Julianastraat een serenade
gebracht.
Verenigingsbestuurders. ge
meentebestuurders uit de omlig
gende dorpen van Alphen en vele
anderen maakten in de avondur
gebruik van het „open huis"
werd gehouden.
SASSENHEIM De gevolgen
van de grote Sikkens-brand van
vorige week donderdagavond, waar
bij een schade van ruim 4 miljoen
werd aangericht, vallen nu, bijna
'n week later, mee. Afgezien van het
schadebedrag, dat door de verzeke
ringen wordt gedekt, spitsen de
problemen zich op twee punten toe:
detijdige aflevering van bestelde in-
dusfarielakken aan de bedrijven (o.a
DAP) en de verantwoorde verdere
afbraak van een hoeveelheid sche-
misch afval, die zich tussen de ver
wrongen staalhopen bevindt en
moeilijk afbreekbaar is.
Sikkens een bedrijf met ruim
900 werknemers zoekt voor dit
laatste probleem de oplossing buiten
de deur. Er is contact opgenomen
met gespecialiseerde bedrijven, die
dit afval met een minimum aan mi
lieuschade kunnen verwerken. Sik-
kens-voorlichter Barnard: „We zijn
op het ogenblik aan het uitzoeken
hoe we deze resten zo kunnen doen
verdwijnen, dat het niet-milieu-ver-
ontreinigend is. We zullen dit in elk
geval niet zelf doen. Door de samen
stelling van de produkten, moet je
zorgen dat bepaalde stoffen niet of
zo min mogelijk in het milieu te
recht komen. Daar zijn gespeciali
seerde bedrijven voor. Je kan het
niet zomaar weg laten lopen; het
is een vorm van verzorgd milieube
heer".
De omstreden afvalproducten die
Sikkens verantwoord kwijt wil be
vinden zich in de vele zwartgeblaker
de verfblikken en bevindt zich door
dat er donderdagavond ook talloze
vaten ontploften en de lucht in wer
den geslingerd, eveneens tussen de
puinhopen van de twee afgebrande
loodsen.
De vervanging van de verloren
gegane voorraad (1000 ton, ongeveer
20 pet. van de in Sassenheim aanwe
zige voorraad) is sinds vrijdagmor
gen drie uur alweer in volle gang.
Barnard: ..De toevoer van grond-
Directeur G. Koopman van LAURA pech zou krijgen. In hei stoffen is onmiddellijk op gang ge-
het Alphens en Leidsch Dagblad midden kijkt wethouder Goed- komen. Sinds vrijdagmorgen draait
j, alles op de maximale capaciteit. Dat
(rechts) biedt burgemeester Gul- hart lachend toe. i kon omdat s6ha[ie was ont.
dat la.s een bandenplakdoosje aan. j staan in de produktieafdelingen. Er
voor het geval hij tijdens de I (Foto Wim Dijkman.) wordt en dat is normaal conti
nue gewerkt. Ook voor de brand
werkte er een nachtploeg. Los van
deze ..eigen" middelen is er direct na
't uitbreken van de brand ook con
tact gezooht met de overige bedrij
ven van de Sikkens-groep. En hoe
wel de toestand pas over enkele we
ken normaal zal zijn, loopt de afle
vering van produkten sinds deze
week weer. er zijn met de bedrijven
regelingen getroffen. Barnard daar
over: „Het is zodanig geregeld, dat
er geen moeilijkheden door zijn ont
staan".
Voor de opslag van de nieuw-ge-
produceerd'e industrielakken, die
voor een belangrijk gedeelte direct
worden afgeleverd, heeft de Sassen-
heimse verffabriek ook noodmaatre
gelen kunnen treffen. De verloren
gegane noodopslagruimten <tz.t. zou
den deze worden vervangen door
nieuwbouw: de aanvraag voor de ver
plaatsing van de hoogspanningsmas
ten op het Sikkensterrein houdt hier
ten nauwste mee verband, omdat
men door de aanwezigheid van deze
masten ten zeerste beperkt was in
de mogelijkheden tot uitbreiding)
besloegen zo'n 3000 m2. Voorlopig
heeft men in Voorhout vervangende
opslagruimte kunnen huren.
Mislukte kaping Een luchtpiraat
die functionarissen van het vliegveld
van Sao Paulo in Brazilië wijs had
gemaakt dat hij nog twee mede
plichtigen had. heeft zelfmoord ge
pleegd. De man had de piloot van 'n
toestel van de luchtvaartmaatschap
pij Varig, dat met 96 mensen aan
boord op weg was naar de Brazi
liaanse stad Curitiba. gedwongen te
rug te keren naar het vliegveld van
Sao Pa ulo. Daar eiste hij een los
geld van ongeveer 1.2 miljoen gulden
en parachutes. Nadat hem het geld
en de parachutes waren overhan
digd, mochten de passagiers en het
grootste deel van de bemanning uit
stappen. Toen het toestel klaar stond
om te vertrekken verzocht de piloot
om een technicus die de luohtver-
versingsinstallatie moest repareren.
De technicus die naar binnen ging
zou gas gebruikt hebben om de ka
per te overmeesteren.
vroeg burgemeester Gallas zich
zijn openingspeech af. „ik heb di
verse kranten gelezen en toen ik
vanmiddag (gisteren) weer in Al
phen terug kwam merkte ik tot
mijn verbazing, dat ik al iets had
gedaan, dat nog moest gebeuren.
ERKENNING
..We hebben de wijziging van
Leidsch Dagblad in Alphens Dag
blad als gemeentebestuur enorm
toegejuicht. Hierin zagen wij een
erkenning van de groei van onze
gemeente. De ontwikkeling van Al
phen mag rustig spectaculair wor
den genoemd. U hebt daar vertrou- j
wen in gehad door deze stap te ne-
Burgemeester Gallas vertelde
met genoegen de vele advertenties
m het blad t hebben gelezen. „Ho
pelijk zal het in de toekomst ook
zo blijven. Daar moeten we met
z'n allen iets aan doen".
„Veelal zorgt de gemeente voor
nieuws. Nu doet u dat zelf. Maar
morgen zullen de Alphenaren dat
weer doen. Ik hoop, dat de gemeen
schap geregeld goed nieuws kan le
veren. Daar zijn we allen bij ge
baat. Dat wij de vestiging van uw
krant in Alphen als een belangrij
ke gebeurtenis beschouwen blijkt wel
uit het feit, dat bijna het volle
dige college van burgemeester en
wethouders aanwezig. Helaas zag de
heer Duin, die op het ogenblik in
Djakarta is. geen kans om tijdig
aanwezig te zijn", grapte de bur
gemeester.
De eerste burger besloot met: ,,Ik i
hoop, dat veel nieuws zijn weg via
uw krant bij de lezers zal vinden".
Even voordat burgemeester Gal-
las het pand verliet bood directeur
Koopman hem nog een presentje
aan. Hij had gehoord, dat de eerste
burger plannen had cm één avond j
aan de Laura mee te doen. „Ik heb j
hier een bandenplakdoosje voor u j
voor het geval er iets mis mocht
gaan". Tevens bood hij enkele
grammofoonplaten aan.
Een uur nadat de opening een
fert was maakte de muziekvereni
ging Crescendo met majorettes 'n
rondgang door de gemeente. De in
zittenden van de auto van het Al
phens Dagblad, die °chter de mu-
KUSTSTREEK ,,En van je hela, hola houdt er de moed maar in' Uit de luidspre-
kers in een slechts door enkele mensen bezocht Katwijks strandpaviljoen klonk dit door
mannen gezongen oer-oude Hollandse lied. Buiten waaide een flinke bries. Het fijne
stuifzand schuurde de ramen en de houten wanden en het hoopte zich op tussen de ca-
I bines, die dicht tegen elkaar hoog op het strand bij de zeereep stonden. De exploitant
was met zijn personeel een kaartje aan het leggen. Om de tijd te doden. Er is nu al da
gen niets te doen. Lege terrassen, ongebruikte cabines, een verlaten boulevard en spaar
zame eters in de restaurants. Dat is het beeld aan de kust tijdens deze laatste mei-dagen.
Vernooij; Jan
en M. A. van Deui.
Ondertrouwd: P. Koster (Den Haag)
en E. G. Th. M. van Veen; J. Re-nsen
(Pijnacker) en M A. A. Verhart; A.
de Jager (Borssele) en J. M. Paruien-
tter: G. Baak en M. J. Kooiman (Den
i. D. Stoppelenburg (Den
H. van Berkesteljn; M.
Mlchiels (Helmond) en A. C M.
Van der Ham; A. van Vliet (Ridder
kerk) en D. P. Gysen
Langs de gehele kust. In Katwijk
net zo goed als in Noordwijk en
Scheveningen. De exploitanten, die
hun paviljoens in het centrum van
de boulevards op het strand hebben
staan, krijgen af en toe nog wel eens
een verdwaalde gast. Dat is even
eens het geval met de restaurants.
Maar degenen, die een beetje afge
legen gesitueerd zijn, hebben hele
maal niets te doen. Ze zitten maar te
zitten. Met hun personeel De dag
duurt ongekend lang. Er wordt geen
stuiver verdiend.
Weinig goeds
(Voorburg) en H. Th.
M.
Mooi j man; J. C. Molema en C. Mul
ler.
Getrouwd: J. C. Krouwel en V Mar-
cadant: W. M. Lookman en C J
Neen, de eerste twee maanden van
het badseizoen 1972 hebben nog niet
veel goeds gebracht. Niet voor de
restauranthouders hoewel die tij
dens het bolbloemenseizoen leuk
hebben gewerkt en helemaal niet
voor de strandexploitanten en allen,
die het van het strand moeten heb
ben: de pony verhuurder1: en de ple-
ziervaarders. Vanaf Goede Vrijdag
Door
Cees Combee
Foto's
Holvast
zijn de dagen, waarop men op het
strand heeft kunnen vertoeven, op de
vingers van één hand te tellen. Wel
geteld was er maar één gunstig
weekeinde met volle terrassen en
voor het voorseizoen redelijk bezet
te cabines en badkorven.
„En van je hela, hola houdt er de
moed maar in". De kaarters houden
even op met hun spel. Zij kijken
naar buiten, maar zien door de vet
te en met zand bedekte ramen het
strand en het spel van de kokende
golven niet. Alleen bergen zand. Op
het terras, tussen de cabines en voor
de deuren van de berg- en toiletruim
ten. Van een meter of anderhalf hiei
en daar. „Ja", zegt er één, „je moet
j de moed er wel inhouden. Als het
nog lang zo blijft, dan zinkt die
moed Je helemaal in de schoenen".
De Radio Nieuwsdienst meldt zich
aan. Even stil Jongens. Luisteren
wat het weerbericht geeft. Met mo-
notome stem zegt de nieuwslezer:
„Verwachting voor morgenminder
j buien en meer zonnige perioden".
Hoop op beter
De gezichten in het Katwijkse
strandpaviljoen klaren op. De hoop
op beter weer herleeft. Helemaal ge-
I rustgesteld is men echter niet. Er
werd namelijk niet gezegd of de fel-
1 le zuidwestenwind ook zal afnemen.
Juist daar zit men aan de kust op te
wachten. Dan kan men weer orde
op zaken stellen. Zolang de wind
blijft, heeft het geen zin iets te doen.
Het is gewoon tegen beter weten ln
werk zoeken. Over een uur of twee
is het weer eenzelfde chaos.
Er moet wel heel wat worden ge
daan voor men de gasten weer „bui-
ten" kan ontvangen Er moet wor-
den gespoten en gesopt om het zout
en het zand van de houten bouwsels
en van de tafeltjes en stoeltjes te ver
wijderen. De houten cabines moeten
van tegen het duin naar beneden
worden gesjouwd en de loopplanken
vrijgegraven en weggehaald. Daar
na moeten de zandschuivers er aan
te pas komen om al dat tegen de
zeereep aangewaaide zand naar het
lagere gedeelte van het strand te
schuiven. Vele tientallen kubieke
meters. Eerst daarna kan alles weer
op zijn plaats worden gezet en kun
nen de gasten weer worden ontvan
gen.
Niet veel gasten
Zo erg veel voorseizoen gasten zijn
er niet aan de kust. In Noordwijk niet
en ook niet in Katwijk. Wat bejaar
de echtparen en ouders met zeer
jeugdig kroost. Ze hadden gerekend
op zonnige mei-dagen, waarop het
aangenaam toeven zou zijn op het
strand. De weergoden hebben roet in
hun plannen gegooid. Die vroege va
kantiegangers dolen wat over de
boulevards, maken een kort wande
lingetje over het strand, bekijken in
de badcentra winkels en duiken af
en toe een restaurant of een strand
paviljoen binnen om wat te rusten
en een drankje te drinken.
In Noordwijk komen we ln gesprek
met de familie Heinz Offenbach uit
Bad Godesberg Man, vrouw en twee
kinderen van respectievelijk vier
I en drie jaar. Ze hebben de gehele
I morgen al over de Koningin Wilhel-
1 mina Boulevard gelopen. Gelukkig
scheen het zonnetje. Even hebben ze
zich op het strand gewaagd, doch de
kleinen kregen last van het ragfijne,
scherpe zand. Dus maar weer naar
boven en dik ingepakt op een ter
rasje een kopje koffie drinken. Ze
zijn de enigen. Toch prefereren ze
het buiten zijn boven het warme en
beschutte restaurant. Ze zijn immers
naar de bloemenbadplaats gekomen
om frisse lucht in te ademen. En.
dat doen ze dan maar. Harde wind
en soms ook regen ten spijt.
Offenbach lachend: „De kinderen
hadden verandering van lucht nodig.
Daarom zijn we naar Noordwijk ge
komen. We kenden die plaats
al. Een heerlijk oord om van va
kantie te genieten. Jammer, dat het
weer nu niet. meewerkt. We blijven
echter tot volgende week zaterdag
en hopen dus op nog wat dagen mooi
weer, zodat de kinderen op het
strand kunnen spélen. Machtig mooi.
die golvende zee met witte koppen.
Om nooit op uitgekeken te raken
Zonnig en windvrij weer prefereren
we echter. Neem dat van me aan"
Niet vrolijk
In Katwijk aan Zee komt men
geen strandexploitanten met vrolij
ke gezichten tegen. Verre van dat
Overal ligger bergen zand. Soms
wel van anderhalve meter hoogte. De I
De paviljoens en de cabines
op het Kativijkse strand worden
I gebarricadeerd door hoge bergen
zand (foto boven). Wanneer de
I wind gaat liggen moeten er
schuivers aan te pas komen om
j het strand weer te effenen, maar
daarvoor moeten de cabines naar
de vloedlijn worden gesjouwd en
later weer op hun plaats gezet.
I afgangen zijn versperd, zodat de
Rijnsburger H. H. van Egmond er
met schuivers aan te pas moet ko
men om ze weer vrij te maken, zo
dat tenminste de paviljoens bereik
baar zijn. Vandaag misschien kan
hij beginnen met het wegschuiven
van het zand rond de paviljoens. Dat
geschiedt voor rekening van de ex
ploitanten en brengt dus weer extra
kosten mee. Voeg daar nog bij de
pachtsommen en de personeelslas
ten, dan kan men zelf uitrekenen
wat er tot nu toe aan de kust is ver
diend.
Fok de Best vertolkt aller gevoe
lens: ,,'k Sta nu al vierentwintig
Jaar op het strand, maar zo heb ik
het nog nooit meegemaakt. We zijn
compleet door het zand ingebouwd.
Heel wat gaat het kosten voor het
terrein rond mijn nieuwe paviljoen
geëffend is, zodat de cabines weer
normaal kunnen worden geplaatst.
Over één ding ben ik tevreden: m'n
nieuwe aanwinst heeft de stormen
goed getrotseerd".
