'Ik dank mijn leven aan de
ereldoorlog"
Hofwijck wacht op PTT
PIERROT
1
Vitale H. Walenkamp
vijftig jaar na zijn dood
Wat doen we met 'toen'
Bridgeclub
De Sleutels
Drs. Al over Witte Singelplan
„Mening Werkgroep
ronduit bela
HERDENKING
STERFDAG
THORBECKE
IN LEIDEN
IEIÖ
J-"""""J0 -LiBiHcit 15 een
•Jarige IJ. B.-schotter. Wolenkatftp
flè^ton, door do electrische trom 1
«reden er. gedood. Hii wilde oin-
>r het .riiden vnn den ceneji wagen
den anderen wagen «tappen en
)rd door midden gereden.
f OVERREDEN". T© Leiden 15 ee^
ADVERTENTIE
DEN Zeer geachte oud-buren. Zoeven vernamen wij de vreselijk'etn slag die U heeft
§ffen. Wij condoleren U. Wij die nog vijf jaren met U onder één dak hebben gewoond,
vonden hoe intens lief en goed U voor Uwe kinderen waart, dus hoe vreselijk moet
|>r U wezen die leuke Hak te moeten missen en op welken manier
fcelfde „leuke Hak" maakt voor iemand, die vijf tig jaar geleden is gestorven, op dit mo-
een zeer levenslustige indruk.
geloof wel dat ik een levensgenieter ben, ja", zegt hij. En hij schenkt nog eens een
le uitstekende sherry in, en vertelt enthousiast verder over zijn geliefkoosde spor-
pwemmen en boksen) en over zijn elf kinderen.
ibeurde ln 1922. Een groepje
ging vanuit de school aan
Rynddjk met de tram naar
ider hen was de 15-jarige
'alenkamp.
'rinnert zich nu: „Ach. als
deed je van alles. De meest
tingen. Zo was het de sport
de achterste wagen van de
de voorste te springen. Dar,
[we op die beruchte dag in
Met een man of drie tege-
;en we. Op de één of an
der viel ik daarby echter
le wagens in, en werd ik door
;te overreaen. "Doormidden
volgens de kranten,
ird per ambulance dat was
met van die hele grote
die geduwd moest worden
'[let Elisabeth Ziekenhuis ver-
.r stond professor Zaaijer
tt de bekendste ohirurgen uit
hej( al klaar met zijn messen.
Litteken
'at kapot was werd er daar
uitgehaald. Ik heb een lit-
van liniks naar reohts over
1iik lopen, en ik mis een bot.
J^jof. Zaaijer allemaal precies
heeft gedaan, weet ik niet.
ik later gehoord hoe -hij te
gegaan. Prof. Zaaijer behan-
lijn geval namelijk altijd in
ik r~
rlic_
joo:
"^an Dommelen
Holvast
d<
naldels was ik echter door
>1 dood verklaard. Ik had nog
mijn ogen opengedaan in
en ik weet nog goed
toen direct de sacramenten
•eftrvenden werden toegediend,
ve^ Was ik te ver weg om de
eejke woorden te kunnen op-
fop zo'n moment denk je he-
AD V ERTENTIE
ik SPECIALE
AANBIEDING
)tl
MOEDERDAG
Gouden
um dameshorloges
met
sp( gouden band
KARAATS ANCRE
wei f149,
ïtei
erHorloger - Juwelier
gs^AARSMANSSTEEG 21
e jJDEN - TEL. 20778
lemaal niet dat je dood gaat. Mijn
moeder was op de dag dat het onge
luk gebeurde in Haarlem. Zij werd
onmiddellijk naar Leiden geroepen,
omdat haar zoon zou zijn overleden.
Thuis kregen ze condoleance-brieven
Zoals die van de oud-bur en. de enige
die nog bewaard is gebleven. Nie
mand gaf meer een cent voor mijn
leven.
's Avonds echter zag prof. Zaaijer
plotseling dat ik nog tekenen van
leven gaf. Sinsdien ben ik voorspoe
dig genezen; na een half jaar kon ik
naar huis, en na nog eens een half
jaar was ik weer helemaal de oude.
Wel heb ik me de eerste jaren nog
wat moeten ontzien, maar daarna
heb ik tot voor een paar jaar ge
bokst Ik heb mijn oefenmateriaal
nog staan, en ik train nog geregeld
en ik ben nog altijd een verwoed
zwemmer.
Prof Zaaijer heeft mijn vader later
verteld, dat ik mijn leven te danken
heb aan de eerste wereldoorlog. Hij
had juist een he*le reeks rapporten
doorgewerkt van de behandeling van
soldaten die onder kanonnen waren
gekomen. Daardoor wist hij wat hij
met mij aan moet. Overigens lukte
van deze operaties ook maar één op
de honderd.
Erg tevreden
Door wat er gebeurd ls ben Ik eigen
lijk niet veel veranderd. Bovendien
ben ik wei vaker aan de dood ont
snapt. Ik herinner me, dat mijn
broer en ik eens samen met de zwem
mer Jan ELsir.'ga terugkwamen van
een feestje. Wij hadden niet in de
gaten dat het had geijzeld. Het ge
volg was dan ook dat we onderste
boven in een singel tereoht kwamen.
Hoe we daar uit gekomen zyn, weet
ik vandaag de dag nog niet. En ach,
je vergeet zo'n ongeluk. Wel ben ik
altijd erg tevreden geweest. Per sCot
van rekening denk ik altijd, had ik
eigenlijk allang dood moeten zijn. En
dan ben ik toch wed erg blij dat ik
nog leef.
Ik heb nooi't meer last van het on
geluk gehad. Iedereen dacht dat ik
wed nooit meer kinderen zou kunnen was geraakt. Dat idee werd nog ver-
verwekken, omdat ik in mijn buik sterkt doordat ik erg laat trouwde
CONTESSA,fijn datje d'r bent 4
LEIDEN „Op de gebeurtenissen
in de laatste wereldoorlog kan men
terugzien in wrok, ln berusting en
overgave, maar in leder geval in be
rouw. Ook het vreselijke leed van het
verlies in de oorlogsjaren is echter
een inspiratiebron om in de huidige
samenleving de weg te vinden naar
een betere wereld".
Met deze woorden leidde burge
meester Vis gisteravond in de Mare-
kerk de herdenkingsdienst voor de
gevallennen in 1940-1945 in.
Na een indrukwekkend „Jesu, mel-
ne freude" van J. S. Bach, uitgevoerd
door het Leids Kamerkoor oJ.v. Ba
rend: Schuurman, sprak ds. Klamer,
radio pastor, een herdenkingswoord.
„Wat doen we met „toen"? Moeten
we zeggen dat wat gebeurd is nu lang
genoeg ls herdacht? De emoties die
zijn ontketend door de drie van Bre-
Bij één van de bewoonsters van 1 Na de ln den lande herhaaldelijk
bejaardencentrum Hofwijck in I voorgekomen en met ernstige gevol-
Oegstgeest werd deze week een kleu- j gen ontstane branden in bejaarden-
rentelevisietoestel geplaatst. Toen de- j huizen, zou men toch redelijkerwijs
ze ruim negentigjarige bewoonster van de P.T.T. een vlotte uitvoering
haar t.v. afzette, sloeg een vlam uit
het toestel en ontstond een begin
van brand. Dank zij het kordate in
grijpen van ons personeel en de prij-
LEZERS SCHRIJVEN
zenswaardige snelle aanwezigheid
van de Oegstgeester politie en brand
weer, bleef de schade beperkt, doch
er ontstond begrijpelijkerwijze bij de
bejaarde bewoners wel onrust en
consternatie.
Dit voorval noopt ons helaas mel
ding te maken van het volgende.
Anderhalf jaar geleden maakte de
Leidse brandweer ons attent op de
mogelijkheid een brandalarminsta-
latie aan te brengen waardoor
brandmelding direct naar de Leidse
brandweer kon plaats hebben. Hier
van wilden wij graag en liefst zo
spoedig mogelijk gebruik maken.
Wij kregen de medewerking van de
gemeentebesturen van Leiden
en Oegstgeest alsmede van de
Oegstgeester brandweer. Voor het
leveren van kabel en andere appara
tuur moest de P.T.T. worden inge
schakeld en toen begon de misère.
Al geruime tijd is de prijsopgave,
waarmee wij onmiddellijk instem
den, in ons bezit, maar ondanks ons
herhaaldelijk aandringen is de
alarminstallatie er nog steeds niet.
mogen verwachten, doch na
jaar wachten we nog en hoelang
nog?
Jac. J. Vos
voorzitter
Hofwijck
"Leer
nen
5?
Als er in het verleden niet te veel
geluisterd was naar mensen als de
heer Bekker, dan waren de mooiste
stadspoorten in Leiden niet afge
broken. vele mooie grachten niet ge
dempt, straten vol huizen niet ge-
amoveerd maar gerenoveerd. De
Bekkertjes hadden toch him was-
machientjes en stofzuigertjes wel
gekregen en waren ook wel ouder
dan 35 a 40 jaar geworien.
Leiden had er wellicht uitgezien
als Delft, waar de vooruitgang be
paald niet tegen wordt gehouden,
maar wel veel toeristen komen om
van de "stinkende" grachten, "uit
het lood staande gevels" en "ge
scheurde muren" te genieten. Lei
den zou meer karakter hebben ge
had (of: behouden) en misschien
zelfs bestuurbaar geweest zijn
Als er in Leiden niet geluisterd
wordt naar mensen als de heer
Bekker, die het Levenaiaal, de Kore-
vaarstraat, Mare en de Geeregracht,
geslaagde voorbeelden vinden van
"stadsvernieuwing", dan zou het
zeer weinige dat Leiden nog over
heeft wellicht gespaard blijven en
gerestaureerd worden.
Gaarne verneem ik van de heer
Bekker wat de Batavieren met Lei
den te maken hebben en waar die
bevolkingsstatistieken berusten,
waaruit hun gemiddelde levensduur
blijkt. Ten slotte een advies aan de
heer Bekker: haal uw geschiedenis
wat op, wordt lid van de Vereniging
Oud-Leiden en leer zien, voordat U
ook uw Oude Rijn wilt dempen.
of verhuis.
C. W. Delforterie,
Leiden.
Plann
Ci*
LEIDEN Demping van de
Nieuwe Rijn betekent dat we de
meest karakteristieke stukjes "Oud:
Leiden" die we nog hebben, ook nog
moeten opofferen aan de moderni
sering. Niet alles kan en mag hieraan
worden opgeofferd.
Waar blijven de plannen die ge
maakt zijn voor het zitje in het wa
ter bij de kelders aan de Hoog
straat? Wat wordt er gedaan met
de Korenbeurs en de Visbrug (toch
een toeristische trekpleister), één
van de oudste bruggen die Leiden
rijk is?
J. Wijsman,
Haarlemmerstraat 29a,
Leiden.
De heer H. Walenkamp
pas op mijn 32-ste. Maar achteraf
heb ik toch neg tien zoons en een
dochter gekregen.
Ook zakelfjk is het me niet slecht
gegaan. Ik heb een bloeiende rijwiel-
zaak. Mijn zoon Ton zit sinds enige
tijd ook in de zaak. Ik zelf loop er nu
een beetje die kantjes af. Daardoor
LEIDEN Het Sleutelsviertal
Dek. Goedhart, Zwetsloot. Spoor,
Goutier (districtskampioen van Lei
den) heeft zich geplaatst voor de fi
nale van het kampioenschap van Ne
derland hoofdklasse viertallen. Deze
eindstrijd wordt het komende week
einde in Utrecht gespeeld. Dit me-
krijg ik de tijd om eens lekker rendeels ult jeugdige «bridge, spelers
gaan zwemmen of om te reizen. Ik bestaande team heeft een uitstekende
ben gek op autorijden. In myn garage fcans Qm Dg Sjeuteis naast het reeds
in de meesterklasse spelende viertal,
een tweede vertegenwoordiging ln de
nationale competitie te bezorgen.
Een andere Sleutels-viertal (De
Goede. Stempels, Braakman, Vink)
heeft de op 3 Juni a.s. te spelen fi
nale van de open viertallencompeti
tie bereikt.
staat nog mijn oude Opeltje van 1933,
achter de Rolls uit 1938 van mijn
zoon. Laatst ben ik nog op één dag
naar Locarno gereden*, altijd nog zo'n
1100 kilometer".
Een hele vitale man voor iemand
die al vijftig jaar dood zou moeten
zijn, deze heer Walenkamp.
LEIDEN "Ronduit belache
lijk". Dat is de mening van het
Leidse universiteitsraadslid B. P. F.
Al over een uitspraak van de werk
groep milieubeheer. De werkgroep
vindt dat universitaire afdelingen
nog Jaren kunnen blijven zitten
waar ze zitten tegen betrekkelijk
geringe verbouwingskosten. "Die op
vatting moet duidelijk door het uni
versiteitsbestuur worden weerlegd".
Drs. Al merkt dit op in een vraag
aan het universiteitsbestuur over
het Witte Singelplan. Hij wil dat de
universiteitsraad uitvoerig wordt
geïnformeerd over het parkeerpro
bleem, de financiering van de uni
versiteitstoren en het bouwtempo.
"Dit alles in de veronderstelling
dat het Witte Singelcomplex inder
daad van de grond komt. Mocht dit
laatste niet het geval zijn, door ob
structie van de gemeente Leiden of
doordat de minister geen toestem
ming verleent, dan is informatie he
lemaal noodzakelijk. Eén van de
hoekstenen van het bouwbeleid van
de universiteit vervalt dan".
dan hebben bewezen, dat „toen" voor
vele mensen niet is afgesloten. Daar
om twee minuten stilte voor ons. ver
slaafden aan het woord. Stilte als
een twee-stemmig lied, een raken
aan het geheim". Na de twee minu
ten stilte vervolgde het Lelds Ka
merkoor het „Jesu, melne freude".
Het adagio van Hendrik Focking
werd uitgevoerd door Jan van der
Meer, orgel, en Koos Verheul, fluit.
Aansluitend op de dienst werd de
stille tocht gehouden. In de ochtend
uren hadden schoolkinderen reeds
bloemen gelegd aan de voet van het
monument bij Molen de Valk.
LEIDEN In de Pieterskerk fc§
Leiden zal vrijdag 2 Juni de honderd
ste sterfdag van Thorbecke worden
herdacht. Premier Biesheuvel zal de
bijeenkomst inleiden. De sprekers na
hem zijn: prof. dr. J. C. Boogman
over ..Thorbecke, uitdaging en ant
woord": prof. dr. J. A. Bornewasser
over „Thorbeoke en de kerken"; prof.
H. A. Gomperts over „Waarom was
Thorbecke het zwarte schaap van
Multatuli" en mr. H. van Riel over
„Thorbecke als staats(recht)man".
Na afloop van de samenkomst zal
minister Geertsema van Binnenland
se Zaken een tentoonstelling over
„Thorbecke in Leiden" openen. Die
expositie wordt gehouden in het voor
malige woonhuis van Klikspaan aan
het Rapenburg 65 De hele maand
Juni is deze tentoonstelling te bezich
tigen.
Belangstellenden kunnen voor 10
mei maximaal twee plaatskaarten
aanvragen bi.1 de senaatscommissie
Thorbecke-herdenklng. postbus 483
te Leiden. Eén en ander wordt ge
organiseerd door de universiteit.
VERLOVINGSRINGEN
Blijvende service.
De ruimste keuze
De beste merken.
Gratis graveren,
desgewenst handgravure
v.d. WATER
|EJV Rond de laatste eeuw-
heerste er ook langs de
Ëkt nog een serene rust. Met
mbleem van het afsluiten van
tenstad en het al dan niet in-
van éénrichtingsverkeer had
jen nog de minste moeite. Van-
Éde ouderwetse lancater rolgor-
tuiürde men in gezapige rust
Druk kon het er soms zijn op de
wekelijks in het Waaggebouw gehou
den kaasmarkt, wanneer de zelfka-
zers uit de Rijnstreek met hun door
viervoeters getrokken „kaasbrik" hun
produkten marktwaarts voerden.
Langs Aal-, Vis- en Botermarkt
stond men toen rijen dik te wachten
voordat dit zuivelprodukt op de bas
cule in de Waag gewogen kon wor
den. Nijvere marktmeesters noteer
den dan secuur het totale gewicht
aan aanvoer.
Bijna zeventig jaar geleden (om pre
cies te zijn in 1903) sloeg V. en D. toe
en kocht pandje na pandje totdat
het de gehele gevelwand van Waag
gebouw tot Maarsmanssteeg in han
den had. Daarmee verdwenen in de
loop der jaren o.a het naast de Waag
gevestigde beurtschippershuisje en
een ouderwetsedoch goed bekend
staande banketbakkerswinkel.
Manufacturen verkocht men reeds
lang in deze omgeving, waarvan onze
linkerfoto een beeld geeft. Naast de
manufacturenwinkel de voormalige
Vispoort, die vele jaren diende als
achteruitgang van café-restaurant
„In den Vergulden Turk" en later in
het V. en D.-complex nieuwe stijl
(foto Holvast) werd opgenomen.
De Vispoort herinnert nog aan de
tijd, dat in deze omgeving de rivier
en meervismarkt werd gehouden, die
zich uitstrekte tot aan de achterzijde
van de Stadsgehoorzaal, waar toen
het „Sinte Katarina Gasthuisstond.
SAM PLATTEEL
