r nooit voor geknokt 1 Leids college heeft ,EIDEN VROEGER EN NU (18) IÏEDAG 22 APRIL 1972 LEIDEN D'66 maakte zijn entree in de Leidse gemeenteraad in 1970 en in de im I 1/2 jaar die sindsdien zijn verstreken, is het opvallend rustig geweest rond deze oepering. Je zou kunnen zeggen dat zij zich in een politieke luwte heeft bevonden, 'gjjor de oorzaak daarvan behoeft men niet lang te speuren. Van meet af aan heeft 66 zich geschaard onder de vanen van het PAK, dat in getalssterkte, stemvolume ervaring duidelijk werd overheerst door de PvdA. ffu er in en over Leiden weer belangrijke beslissingen moe- mt worden genomen (wethoudersoverleg) of juist zijn geno- mt4 m (het tekort op de Leidse begroting wordt op bevel van W n Haag teruggebracht van 12 naar 6 miljoen lijkt het nuttig - de beide vertegenwoordigers van D'66, Oosterman en Kuy- eens aan het woord te laten. Mede in het verhaal betrok- d worden enkele ervaringen van de afgelopen IV2 jaar. "losterman en Kuyper zijn nogal [rasterende figuren. De eerste is irlendelijkheid zelve, openhartig, weet je dat met politici natuur - nooit helemaal zeker), een man wie je al op honderd pas afstand zeggen dat hij op de een of an manier iets met D'66 te maken t hebben. 7«ui uyper is anders, scherper, heeft sier woorden nodig om zijn stand te bepalen en geeft af en toe van een sarcasme dat niet ie- Schouw van Wegen, lanen, enz. 116,1 Burgemeester en wethouders gc fan Leiden brengen ter open bare kennis, dat, overeenkom- tig het bepaalde in artikel 17 ran de Verordening op wegen, lanen, straten enz. en waterin- [en en sloten, te beginnen op !4 april 1972 schouw zal plaats- wtaefrinden over: alle, bijzonder eigendom zjjnde en voor het publiek verkeer openstaande wegen, lanen, paden, straten, ka den, pleinen, hofjes, stegen,, sloppen of poorten en gan gen, alsmede de daarin ge legen of daartoe behorende bruggen, en andere kunst werken; alle, bijzonder eigendom '.jjnde, wateringen en sloten en de riolen ter vervanging daarvan gemaakt, alsmede de daartoe behorende slui zen, duikers, buizen, toe gangkokers en dergelijke werken. Leiden, 22 april 1972. dereen zo maar kan doorslikken. In de raad heb ik wel eens gevreesd dat het tussen hem en de geëmotioneer de DS-70-er Zunderman tot tram- Door Ruud Paauw Foto's Holvast melant zou komen. Het is niet ge beurd. Kuyper: „Amptmeyer heeft eens tegen me gezegd: als je drie jaar in de raad zit, word je week, dan cor rumpeer je een beetje. Dat heb ik nu al na 1% jaar. Sommige mensen, van wie je de achtergronden een beetje kent, die val Je niet al te lastig meer. In het begin interrumpeerde ik Zun derman herhaaldelijk. Want wat die man allemaal zei Maar daar raakte hij zo opgewonden door dat ik vreesde dat hij nog eens een hart aanval zou krijgen. Dus houd je je maar wat in. Dat is eigenlijk flauwe kul, want raadsleden moeten er tegen kunnen dat ze worden geïnterrum peerd". Vervolgens maakt Kuyper een zeer cynische opmerking, die hier niet zal worden weergegeven, want er is al bonje genoeg in de raad. Terecht krijgt Kuyper er 'n schrcb- ering voor van mevr. Oosterman: „Je houdt je maar netjes, hoor, Wouter" Het gesprek met de beide Democ- craten grijpt plaats in de door Oos terman beheerde molen aan de Ka- naalweg. In de aankleding van het cirkelcormige vertrek overheerst de gemoedelijkheid. De ervaringen van Oosterman en Kuyper na 1% jaar raad zijn niet om er pakkend over te verhalen. Oos terman spreekt over een „gemengd gevoel" en een „politiek spel dat leidt tot het niet tot zijn recht komen van stedelijke belangen. Neem de erf pacht, neem de schooladviesdienst" Boksen Kuyper: „Je merkt dat de autonomie van de gemeenten erg is uitgehold Je denkt dat het gemeentebestuur binnen de perken die het heeft nog wel iets kan doen voor het fysieke we zijn van de burger. Maar zelfs dat lukt niet als je alleen maar achter de regering aanhobbelt. Daar moet echt voor met Den Haag worden gebokst. Dat is niet gebeurd. Van dit college kun je zo'n gevecht ook niet verwachten. Het bestaat uit mensen van partijen, die de lands regering vormen. Dat hoeft geen be letsel te zijn maar mensen als Harm- sen, Menken en Duyverman hebben die vechtlust niet, die kunnen er niet hard tegenaan". Er is wel gezegd: D'66 is te vlug onder de vleugels van het PAK geraakt om in Leiden tot een eigen gezicht en een eigen karakter te kunnen komen. Kuyper: „Wat ons voor ogen stond was een vergaan de bundeling van progressieve krach ten. Die vonden we bij PSP en PvdA We wisten dat die opstelling bepaal de risico's voor ons had en zeker stemmen zou kosten. We hebben d belangen afgewogen en gezegd: we moeten het doen en het nadeel dat er aan verbonden is slikken. Dan maar een wat minder duidelijk ei gen gezicht". Oosterman: „Een van de gro te voordelen is dat je in een grote werkgroep zit. wat inhoudt dat je je kunt specialiseren. Als we met c.v. dure grap? niet bij lemco vraagt vrijblijvend advies Jtel.:101710) £4544 z'n tweeën waren gebleven dan had dat nooit gekund. Dan waren we be land in de situatie van Zunderman Die loopt zich uit de naad om alles een beetje bij te houden. Die man wordt overspoeld door een zee van papier". Beknopt aan de orde komen daar na de situatie in Leiden-Noord (Oos terman: „De moeilijkheden in Leiden Noord zijn niet in 5 of 10 jaar tv op te lossen. De situatie daar is niet typisch Leids, je vindt die wijken i; verscheidene Nederlandse steden. De oplossing zal veel tijd vergen en moe ten komen via het onderwijs") en de „verpaupering van de binnenstad" (Kuyper: „Als je in de binnenstad het spel van de economische krach ten zijn gian laat gaan, wordt de woonfunctie er op den duur volko men uitgeduwd"). Universiteit Sprekend over de moeilijkheden van Leiden poneert Oosterman de stelling dat de stad „te weinig een beroep heeft gedaan op de universi taire hulpmiddelen". Kuyper scherp: „De Leidse universiteit bestaat zo'n 400 jaar en de gemeente Leiden heeft zich 400 jaar door de universi teit laten ringeloren. De universiteit is hier altijd een buitenbeen geweest, vanoudsher golden voor haar ander normen dan voor de gemeenschap". Oosterman: „Het wordt iets be ter omdat de student zich meer als burger beschouwt. Maar het geheei van de universiteit interesse voor Leiden is vergeleken bij andere plaatsen nog erg gering. Als Je nu weer ziet met wat voor onverschillig heid de universiteit het Witte-Sin- gelplan behandelt, dat is ten hemel schreiend". Kuyper: ,JEn dan de manier waarop de heren de grond van de Leeuwenhoek voor 'n prikje wil len kopen. De universiteit heeft het zelfs bestaan om te dreigen met weg gaan uit Leiden. Het college had toen moeten zeggen: „Maar heren gaat u dan toch". Oosterman: „Ik heb wel eens gezegd tot de mensen van de universiteit: de universiteit is nu 400 |jaar te gast in Leiden (die opmer- iking verwekte nogal wat hoongelach) gedraagt u zich dan ook als gast en sabel niet dwars door de Leidse be langen heen. Ik begrijp best dat de universiteit zich niet met alle facet ten van het Leidse leven kan bezig houden, maar toch wel met enkele I en dan denk ik vooral aan de oude binnenstad.". Ander hoofdstuk. Is „openheid" een kwestie van mentaliteit of van maatregelen? Oosterman: „Van men- taliteit. Met maatregelen kun je [openheid niet afdwingen. Als iemand, niet wezenlijk bereid is open te zijn dan kun Je maatregelen nemen zoveel je wilt, maar van openheid komt dan weinig terecht". Voegt er aan toe erg blij te zijn met de „publiekheid van de commissies". Maar als het interessant wordt, zoals het overleg over de opvolging van wethouder Menken dan gaan de deuren weer dicht en de gordij nen toe. Oosterman: „We hebben direct gesteldals de commissies openbaar zijn dan moet ook 't inter- fractioneel overleg, waarin de wet houderszaak aan de orde komt, in al le openheid plaatsvinden. Driessen van de KVP was daar niet zo tegen, maar van de VVD. de CPN, DS '70, de Protestants-Christelijken stak een storm van lawaai op. Ze wilden dat overleg in kleine kring, ze wilden het zelfs niet toegankelijk maken voor de andere raadsleden. Dat zou de ver trouwelijkheid kunnen aantasten en de sfeer kunnen schade». We heb ben er toen over gedacht om „nee" te zeggen. Maar ja, de broeders en zusters raadsleden mochten er ten slotte toch bij zijn. Toen hebben we maar uit twee kwalen de minst kwade gekozen en er aan meegedaan. Je moet toch weten wat er gebeurt. Bovendien besef ik dat openheid voor veel mensen iets is wat geleerd moet worden. Als dat niet in Je zit dan zal I het Je in het begin afschrikken", j (Mede een rol in het inter-fractio- I nele beraad speelt de geheime brief, van twee hoge ambtenaren ten stad- huize waarin zij uit de doeken doen dat er op dit moment een onwerk- bare situatie in Leiden is. Zij zouden in die brief enkele wegen hebben aangegeven om de zaak weer op I gang te helpen. De organisatie van I de gemeentelijke diensten zou moeten worden herzien. Dat zou dan door nieuwd college en niet door het hui- i een vernieuwd college en niet door j het huidige moeten gebeuren, dat er al IVt jaar mee werkt. Oosterman en Kuyper kunnen over die brief niets zeggen. Wel wil Kuy per kwijt dat de samenwerking tus sen de diensten en tussen secre tarie en densten bijzonder slecht is). Tot slot de vraag wat het PAK zou hebben gedaan als het over de meerderheid in B W had be schikt en Den Haag had, zoals nu is gebeurd, het Leidse tekort van 12 naar 6 miljoen teruggebraoht door een aantal posten, voornamelijk in de welzijnszorg, te schrappen. Kuyper: „Als het PAK 1 Vz Jaar ge leden in het college zou zijn gestapt dan hadden wij onze zaken in Den Haag met veel grotere kracht naar voren gebracht. Veel gemeenten kam pen met moeilijkheden zoals Leiden, maar in deze stad doen ze zich voor in excessieve vorm, een aantal zeer nadelige factoren werkt hier samen. Daar moet op gehamerd worden. Dat brengt ons weer terug bij de vechtlust van 't college. Maar goed, het is mogelijk dat dat ook niets had opgeleverd. Dan zou ik me kun nen voorstellen dat het PAK-colle ge had gezegd: als ddt de houding is van de regering dan zien we het niet meer, we geven ons mandaat terug. Laat er maar een regerings commissaris komen". KLOKKEN Friese staart en Stoeltjes. Zaanse- Sallanders. Echte antieke Franse en Comtoise klokken, enz. Uw specialist met vak-service v. d. Water Haarlemmerstr. 181 - Leiden LEIDEN Voor het dempen van stadsgrach ten had de Leidse vroedschap niet alleen im een ver verleden bijzondere aandacht, doch ook in de twintigste eeuw heeft men daar belangstelling voor. Uit een recent verleden is daar de demping van de Langegracht, die via een dam im de Korte Mare straks zal aansluiten op de weg over hel Schuttersveld. Even recent, al is het dan bijna twintig jaar geleden (1953), is de demping van de Lange Mare. Een demping, die vele pennen in beweging (o.a. van de Vereniging Oud-Leiden) heeft gebracht en tot felle discussies in de raad aanleiding heeft gegeven. Het was tijdens de be stuursperiode van burgemeester Van Kinschot, dat de raad, zij het niet unaniem, tot demping besloot. Zijdeling kwam bij deze behandeling ook nog even de demping van het Rapenburg om de hoek kijken, waarover burgemeester Van Kin schot zich zo opwond, dat hij even uit de pas viel en de raad grimmig toeriep: ..Niet dan over mijn lijk". De oud-burgemeester leeft gelukkig nog en het Rapenburg is niet gedemptHet was niet de eerste keer, dat men zo veel moeite had met een voorstel tot demping. In 1923 werd een gelijkluidend voorstel van B. en W. met ge ringe meerderheid verworpen. Na dertig jaar is het er toen toch van gekomen. Terug naar de Lange Mare, die na de demping wel veel aan karakter er meerden toen nog aan de walkant beurtschippers heeft verloren. Ver loren ging toen ook de fraaie beplanting, die langs de Hatrtebrugkerk was aangebracht zie rechter foto). Het verkeer eiste ook hier zijn tol. Het is alles veel zakelijker geworden (foto Hol vast). Er kwam een nieuw winkelfront. In het huidige pand van de firma Janse was vele jaren een winkel in koloniale warengevestigd. Even als de „Gouden bal" aan de Korte Mare. waar men indertijd nog koffie bij het lood verkocht, kon ook dit koloniaal bedrijf" het niet langer houden. Verdwenen is ook het karakteristieke zaakje van de horloge Van Kampen. Nieuwe be drijfspanden kwamen er voor in de plaats. De Mare, die uit 1406 dagtekent, was indertijd een der zijtakken van de Oude Rijn. die in recht streekse verbinding stond met de Haarlemmer meer en het plassengebied. Volgens oude ge schiedschrijvers zelfs met de Noordzee. De gracht vormde in die tijd de natuurlijke grens tussen de voormalige ambachten van Oegstgeest en Leiderdorp Aan het begin van de zeventiende eeuw bevond zich ter hoogte van de Oude Vest aan de stadspoort, die na de uitleg van de stad in 1611 is gesloopt. Een bfrug in het verlengde van de M andemak er steeg en de Mare diende vele jaren als verbindino voor de bewoners van Oegst geest en het Marendorp. die m Leiden moesten zijn. Het is alles verleden tijd. SAM PLATTEEL Kuyper (links) en Oosterman van D'66:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 3