Opel Rekord 1700
'TV VERSCHIL
ier jaar voor
n automodel
All risks
ofW.A.?
Voorzichtige
rijders dragen
in wezen gauw
duizend gulden
eigen risico
t MAART Ï9T2
AUTO
PAGINA 19
Merkwaardig contrast op de foto
links: een Fiat 501 Torpedo, een
vier cilinder zijklepper uit het Jaar
1921 (goed voor een topsnelheid van
wel 70 kilometer) naast Fiats he
dendaags „vlaggeschip", de 130 coupé
3200.
Dergelijke contrasten kan men te
genkomen in een feestnummer, dat
Leonard Lang N.V. heeft uitgegeven
ter gelegenheid van het tachtig Ja
rig bestaan. Op 15 maart 1892
opende een jongeman van 22 jaar
een rijwielhandel aan de Nicolaas
Witsenkade in Amsterdam. Niet al
leen een harde werker, ook een
knaap met durf en fantasie. Al na
vijf jaar was hij voorzitter van een
door hemzelf gestichte vereniging,
die de Rijwielindustrie wilde omvat
ten. Na twee jaar introduceerde hij
daar ook auto's bij en de R.A.I. was
geboren. Dat was vlak voor de
eeuwwisseling. Hij voerde allerlei
automerken: Décauville, Spijker, De-
champs, Germain en Peugeot. Pas
in het midden van de eerste we
reldoorlog kreeg hij contact met
Fiat in Turijn. Een dag na zijn zil
veren bedrijfsjubileum werd door
een handtekening onder een con
tract de relatie bekrachtigd, die he
den ten dage nog voortduurt en die
Leonard Lang tot een van de zeer
gewaardeerde importeurs van Fiats
heeft gemaakt. Een bedrijf, dat vol
op heeft meegedeeld in de specta
culaire vlucht, die de motorisering
de laatste jaren heeft genomen. In
1900 reden er in ons land 200 auto
mobielen. In 1910 nog maar 2000.
Tien Jaar later al 11.000, in 1940 re
den zeker reeds 100.000. Cijfers,
waar we nu om glimlachen, want in
1960 reden er al meer dan een half
miljoen auto's in Nederland en nu
al ver over de 2% miljoen. Alle
protesten ten spijt: het aantal auto's
blijft maar toenemen. De man,
die nu nog de touwtjes van het be
drijf in Amsterdam in handen
heeft, de zoon van de oprichter,
maar inmiddels ook alweer een
Leonard Lang sr. heeft zijn opvat
ting over de huidige verkeersont-
wifekeling in Nederland nooit onder
stoelen of banken gestoken. "In een
vrij land is iedereen vrij zich te
verplaatsen op de wijze, die men
verkiest. Het automobilisme biedt
verplaatsingsmogelijkheden, waar
het openbaar vervoer noch zakelijk,
noch recreatief tegenop kan".
re is de laatste tijd
dokteren geweest aan
ssers. Zowel die uit
iel) als die uit Enge-
en die van ge-
ist (Ranger) werden
Beren gestoken. Vol
de Opel Rekord het
metamorfose
'oorheen was het ui-
t'succesnummer duide-
lanse leest geschoeid
even duidelijk de
automode model
rat fantasie kan men
in terugvinden. Hier
I.M.W., daar een tik-
misschien zejfs een
Maar ook een lo
op de modernisering
tta op gang kwam
ia nu bij de Rekord
len.
Rekord II beslist
|ke wagen. Hij is een
dan zijn voorgan-
enkele centi-
inks is de binnen-
Ook niet veel, maar
ie welke het zitten
Vooral voor de pas-
In, die wil over gebrek
jan ook niet hebben
In de breedte kunnen
bak gemakkelijk drie
n. Minder eenvoudig
ook die zes benen te
ssenpersoon heeft na-
urend ruzie met de
|feren cardanastunnel.
punten, die de voor
een voorwielaandrij-
ln het geweer zullen
eeuwig onbesliste
voor- of achtrwiel-
ir eens is losgebar-
het aantal keren,
wat langere afstand
ieoi op de achterbank
bij het gros van de
uiterst gering. In de
telt dat bezwaar
uwelijks. Trouwens.
imte is niet van
men er zonder zor-
van vijf personen in
foppen. Het reser-
13. nogal onvoordelig
van een wel flinke,
epe bak.
1 roblemen hebben zich
voorgedaan in de
een Rekord 1700
r beschikking hadden.
;en, waarin wij bij-
lebben gereden. Opel
iet geheim van een
ito. We hebben het
'Niemand zal
aan vallen". Het is
bedoeld, maar het
allemansvriend,
zioh zal fchuisvoe-
zit, royaal uitzicht
dankzij een over-
s, een stevige bestu-
»it het gevoel geeft,
contact met de weg
A - een uiterst soepele
schakelbak en heel licht (bijna een
beetje te licht) te bedienen pedalen
Men krijgt de neiging het zo te ka
rakteriseren: „Een kind kan de was
doen". Zelfs of misschien beter: in
het bijzonder bij hoge snelheden
Juist dan gaan de voordelen van die
stevige besturing, vaste wegligging
en uitstekende koersstabiliteit een
grote rol spelen. Dat men zich dat
bij deze Rekord nauwelijks bewust
is pleit voor de construoteurs.
Wat minder gewillig is de wagen
bij snel genomen bochten. Dan wil
de achterkant nog wel eens op stap
gaan. maar het is gemakkelijk te
corrigeren en levert dan ook weinig
moeilijkheden op. Bovendien doen
zulke oneffenheden zich alleen voor
op momenten, dat men zo'n wagen
doelbewust harder de hoek omjaagt
dan men normaliter zou doen Al
leen om eens te kijken hoe hij zich
dan houdt. In het huis-tuin-en-
keuken-verkeer zal men het niet of
nauwelijks merken.
Motorisch heeft Opel niets veran
derd van deze Rekord. Er zijn al
meer dan twee miljoen exemplaren
van de ingebouwde motoren ver
vaardigd. Men kan er nu niets
nieuws meer over zeggen. Zo'n er
varing bereikt men alleen met een
goed produkt. De krchtbron, die in
onze wagen zat, leverde zijn 83-
DIN-pk dan ook zonder mankeren
af. Zij deed het werk geheel vol
gens de verlangens, reageerde soepel
op alle bevelen en deed dat zonder
al te veel tegen te sputteren. Geen
enkele zuigermotor in deze klasse is
echt geruisloos al lijkt het er
stationair draaiend bij deze Opel
verdraaid veel op maar het ge
luid, dat onder de motorkap van
daan kwam ging de toelaatbare
perken beslist niet te buiten. De
wagen is geen laagvlieger. Mensen,
die de mond vol hebben over "spor
tief rijden" wat dat dan ook
moge zijn zullen wellicht niet zo
bijster enthousiast over de presta
ties zijn, maar voor de gemiddelde
automobilist is het allemaal ruim
voldoende. Natuurlijk verschilt dat
per motor, in enkele variëteiten
verkrijgbaar. Ook hier geldt: alle
waar <ook snelheid» is naar zijn
geld Als top kwamen wij op de tel
ler over de 160 kilometer. Het duurt
wat lang voor men dat hoogste
punt heeft bereikt. In de hogere re
gionen wil het allemaal niet zo snel
DEZE PAGINA
IS SAMENGESTELD
DOOR
KOOS POST
meer. maar eenmaal op de top van
de snelheidsberg kan men blijven
doordraaien. De wagen is even rus
tig als bij 50 kilometer en heeft
nauwelijks bijsturing nodig zelfs
als men dat een tijdje volhoudt
komt het benzineverbruik niet lager
dan één op negen, wat verre van
slecht is. Anders rijdend kan het
zeker gunstiger uitvallen. Dat geteld
bij de tank van 70 liter inhoud
geeft als uitkomst een grote actie
radius. Met deze Rekords kan men
zonder te hoeven bijtanken een
eind uit de buurt komen. Een pret
tige gedachte als men denkt aan de
files in de vakantietijd bij de ben
zinestations langs de Duitse snelwe
gen.
Over de afwerking niets dan lof. We
hebben geen oneffenheden kunnen
ontdekken of we zouden de plaat
sing van de inwendige portierknop
pen vlak boven de leuning niet ge
lukkig kunnen vinden. Vooral voor
kinderen niet. Het interieur is een
voudig. maar erg smaakvol. Een
strak aantrekkelijk dashboard met
door het stuurwiel heen zeer een
voudig af te lezen ronde klokken,
die ook bij avond heldere informa
tie kunnen geven. Op onze wagen
ontbrak een toerenteller. Jammer.
Ook de achterruitverwarming mist
men in de standaarduitvoering,
maar is er wel bij te krijgen. We
hebben het al meer gezegd: zo'n
bijvoegsel is schier onmisbaar. Wij
raden iedere koper van deze Opel
aan wat meer dan de standaard
fl 1.639 neer te tellen.
Zoals wij destijds bij de introductie
al hebben verteld heeft men de Re
kord II van een nieuw ontwikkeld
onderstel voorzien. Een ophanging,
die de naam 'Tri-stabil systeem
meekreeg. Men is niet afgeweken
van het principe van de starre ach
teras. Opel heeft dat bewust ge
daan: "Wij willen onze clienten
geen automobiel aanbieden, die zich
minder voorspelbaar gedraagt in kri
tieke situaties". Voor- en achterwiel
ophanging zijn volkomen op elkaar
afgesteld. De vooras heeft schroef-
veren. De spoorbeedte voor is met
17 mm vergroot. De schokdempers
zijn dicht tegen de wielen gemon
teerd. Op egale weg gaat 't dan ook
allemaal voortreffelijk. De vering
voelt wat stug, maar niet onprettig
aan. Als het wegdek wat minder is
stoot de wagen echter nogal en
geeft minder aangename
bijgeluiden. Tussen Arnhem en de
afslag naar Ede b.v. leek het op de
betonblokken van de snelweg wel of
er castagnettes onder de auto zaten.
Zo ritmisch, maar ook zo lawaaiig
klonk het. Dat neemt echt niet weg.
dat wij met zeer veel genoegen deze
nieuwe Rekord te hebben gereden.
Handig te hanteren in het stadsver
keer, comfortabel op de langere af
standen, een genoegen om te zien
en dus ook aantrekkelijk om te
hebben. Wie om en nabij de twaalf
duizend gulden wil uitgeven kan bij
Opel een keus maken uit een flink
aantal uitvoeringen.
van een auto is
een lange adem.
weer gebleken,
nieuwe Consul en
publiek vooorstel-
*T8t op de autoten-
Genève. In Neder-
i de wagens, die de
de Duitse 1720
tn de Britse Zephyr
week in de show-
meer dan vier Jaar
deze opvolging werd
ploegden en ploe-
tonderdtallen tech-
•volmaking van zo'n
dentallen prototypen
ïden ontworpen en
bijna net zo veel kwamen niet door
de zeef van talrijke kritische ogen
Slechts de modellen, die nu aan de
markt zijn gekomen, kregen het
fiat van de beslissende bazen. Aan
him prod uk tie ging een programma
vooraf, dat zo'n slordige 185 miljoen
dollar heeft gekost. Waarschijnlijk
was het het grootste uit de historie
van de gehele Europese auto-indu
strie. Legio was het aantal langdu
rige en intensieve testen, waaraan
de nieuwe wagens op Fords test
baan in het Belgische plaatsje
Lommei werden onderworpen. Daar
naast gingen ervaren testrijders
vele maanden met wagens de straat
op. Tenslotte werden dergelijke wa
gens ook nog eens ter beschikking
gesteld van personeelsleden van de
afdelingen marktonderzoek, verkoop
en service, die hun bevindingen
naast die van de technici en test-
strijders legden. Dat allemaal lang
voordat met de produktie werd be
gonnen. Consul en Granada zijn
wat carrosserie, vormgeving en me
chanische uitrusting gelijk, maar ze
kunnen volgens de traditie van Ford
wel in talrijke uitvoeringen worden
geleverd. Met twee of vier deuren.
Met een motor variërend van 1,7 li
ter tot 2,6 liter. Van f 11.828 tot
f 19.146. De Consul gaat een aanval
wagen op wat Ford noemt de ,ge-
zinswagenmarkt", de Granada moet
met zijn luxueuzere uitvoering zijn
afnemers vinden in de „duidelijk
waarneembare elite klasse". De eer
ste, vrij korte kennismaking met de
nieuwe wagens was een erg plezieri
ge. In elk geval een ondanks de
iets geringere afmetingen dan de
voorgangers royale wagen, zowel
voor bestuurder als passagiers. Ge
makkelijk te sturen mede door de
korte draaicirkel. Een pittige motor
en een soepele versnellingsbak
Maar op deze details hopen wij
spoedig in een wat uitvoeriger rij-
impressie terug te komen.
Nu de premies van autoverzekeringen met 25 pet of meer zijn
gestegenrijst de vraag, of handhaving van all risk-ver-
zekeringen nog lonend is en of, met name voor tweedehands
wagentjes die weinig kilometers per jaar rijden en dan nog
alleen in de stad het "eigen risico" ook bij verzekering in
wezen niet zó groot is, dat men het evengoed in zijn geheel
kan dragen.
KEUZE MET
VEEL HAKEN
EN OGEN
De premie die de automobilist
betaalt voor de "all-risks"-verze-
kering van zijn wagen wordt
door de verzekeraar bepaald
naar de cataloguswaarde. De zo
genaamde nieuwwaarde dus. De
wagen blijft natuurlijk niet
nieuw. Hij vermindert voortdu
rend in waarde en bij een total
loss keert de verzekeringsmaat
schappij ook minder uit. Maar
de premie blijft van Jaar tot
Jaar gelijk. Als ze althans niet,
zoals thans, door gestegen risi
co's en assurantiebelasting dras
tisch omhoog gaat. Is dat rede
lijk? Of zou de all-risks premie
elk Jaar behoren te dalen met de
waarde van de auto?
Er zijn niet veel particuliere
autobezitters die zich rekenschap
geven van de bedragen waar het
hier om gaat. Wij willen daarom
eens proberen, aan de hand van
concrete cijfers een indruk te
geven.
Wanneer wij uitgaan van een
erkend bonafide instelling als de
door tussenkomst van de ANWB
geformeerde Unigarant n.v. en
—als voorbeeld van de wagen
die op het ogenblik in Nederland
het meest gekocht wordt, de
Opel Kadett. dan valt daaruit
toch ook voor andere merken en
maatschappijen wel iets af te
leiden. De bruto-premie van een
voor 1972 verzekerde Kadett
stijgt dit Jaar van f 603,90 tot
f 743,20, een verhoging in één
klap van ruim 23 percent.
Over de bedragen die de ge
noemde verzekering bij total loss
uitkeert, mag men niet moppe
ren. Na één Jaar is dat nog 85
percent van de nieuwwaarde, een
bedrag dat men op de vrije
markt voor een één Jaar oude
auto niet gemakkelijk maken
zal. Na 2 jaar mag men bij total
losss nog rekenen op 75 percent
van de nieuwwaarde, na 3 jaar
op 65 percent, na 4 jaar op 55
percent, met schakeringen van
een twaalfde voor tussenliggende
maanden. Wordt de wagen ouder
dan vier Jaar, dan geldt voor de
verzekeringsuitkering echter de
„dagwaarde" en dan is het ver
schil met de catalogusprijs al
bijna vijfduizend gulden gewor
den. Voor een Kadett van zo'n
vijf Jaar oud ligt immers de
dagwaarde niet ver van de
f 2000. Maar de all-risks premie
blijft onverminderd op de
nieuwprijs (circa f 7000) geba
seerd.
Bij de verzekeringsmaatschap
pijen die onderling over deze en
andere problemen natuurlijk wel
contact hebben, is ook de "starre
premie" op het ogenblik een dis
cussiepunt. De automobilist moet
zioh echter niet voorstellen, dat
die discussie hem op korte ter
mijn veel zal opleveren. Total
loss-gevallen vormen maar een
heel bescheiden percentage van
alle schade-uitkeringen en zelfs
als de verzekeringsinstellingen
het in deze uitermate gecompli
ceerde kwestie over een (om
laag) glijdende premieschaal
eens zouden worden, zou de pre
mievermindering bepaald niet
schokkend zijn. Ze zou bovendien
naar andere risico's verschoven
worden. Op het totale pakket
wensen de verzekeringsfirma's
natuurlijk niet toe te leggen
De conclusie is dan ook. dat de
eigenaar van een niet meer zo
héél nieuw wagen zelf moet
beslissen, of hij voor zijn oude
beestje werkelijk nog steeds een
dure all-risksverzekering wil
handhaven. Er zijn deskundigen,
die een dagwaarde van f 2000 als
grens noemen. Maar dat is naar
onze mening een wat erg sim
plistische voorstelling van zaken.
In feite spelen verschillende
overwegingen een rol. Hoeveel
kilometer rijdt men per Jaar?
En waar rijdt men ze? Het is
duidelijk, dat 50.000 wegkilome-
ters per Jaar méér kansen op
een total loss inhouden dan
5.000. En wie zijn wagentje vrij
wel alleen in de stad gebruikt en
zelden meer dan 50 km per uui
maakt, valt bepaald niet in de
categorie waar de zwaarste sla
gen vallen. De bezitter van een
oud beestje dat weinig kilome
ters maakt en dan nog voorna
melijk in de stad, zal dus het
eerst hebben te overwegen, of
hij niet verstandig doet, zijn
all-risks-verzekering maar om te
zetten in een (nu eenmaal wet
telijk verplichte WA-verzeke
ring. Het basistarief daarvoor
bedraagt thans voor een Opel-
Kadett f 293.
Natuurlijk bezien wij de dingen
heel eenzijdig, als wij alleen aan
total loss denken. Herstelbare
schade bij kleinere aanrijdingen
vormt verreweg de hoofdmoot
van wat de verzekeringsmaat
schappijen te vergoeden krijgen.
Een aanrijdingssschade kost de
automobilist bij zijn garage voor
een oude wagen in de regel
evenveel als voor een nieuwe
Hier blijft het „uitkeringsrende
ment" van de premie bij het
ouder worden van de wagen dus
ongeveer gelijk.
Hier doet zich intussen een an
dere complicatie voor in de vorm
van de no claim-korting.
De premiekorting bij schadevrij
rijden lijkt een stevige beloning
voor voorzichtige rijders die hun
maatschappij zelden op kosten
Jagen. Maar ze wekt in de prak
tijk als een enorme vergroting
van het "eigen risico". Nemen
wij als voorbeeld weer een veel
gebruikte bescheiden wagen als de
Opel-Kadett dan zien wij, dat
de bruto-jaarpremie van 743
door de no claimkorting na
één schadevrij Jaar terugge
bracht wordt tot f 564,-
na twee Jaren tot f 470, en
na drie Jaar tot f456. Maar dit
betekent, dat de eigenaar van
deze wagen in één slag een be
drag van f 179 plus f 273
plus f 287 of rond f 740 verspeelt
als hij eindeüjk eens 'n aanrij-
dingsschade van z"n verzekerings
maatschappij vergoed wil hebben.
Bij duurdere wagens is de all
risks-premie en dus ook de te
verspelen no claim-korting nog
aanmerkelijk hoger. Als vuistre
gel kunnen wij stellen, dat wie
drie Jaar schadevrij rijdt, met
een claim ongeveer een bedrag
verspeelt dat gelijk is aan de
maximale (bruto-) Jaarpremie.
BIJ middenklasse-wagens loopt
dat gauw op tot f 1.200 k 1 1.500.
Dat is dan. al heet het niet zo,
het eigen risico van de automo
bilist. In dergelijke gevallen zijn
de verzekeringsuitkeringen in
wezen niet meer dan een voor
schot voor het betalen van de ga
ragerekening en komt de verze
keringsmaatschappij er zelf hele
maal schadevrij af, doordat de
uitbetaling in de komende drie
jaar weer door de hogere premie
wordt ingelopen.
Automobilisten die. In vertrou
wen op hun bedachtzame.rijstijl,
op „terugverdienen" van de
maximale no claim-korting ho
pen, zullen dus nooit vergoeding
vragen voor schade die onder
het bedrag van de maximale
jaarpremie blijft, in het geval
van onze Kadett-bezitter zo'n
f 750. Maar er zit bepaald iets on
redelijks in. dat de brokkenma
kers die Jaarlijks f 500 schade
hebben en terugvorderen, er heel
wat voordeliger aan toe zijn dan
de bedachtzamen die eens in de
drie Jaar f 750 claimen.
Schade door aantoonbare schuld
van derden staat uiteraard bui
ten deze overwegingen. Ze leidt
enerzijds niet tot verlies van de
no claim-reductie, kan ander
zijds (althans theoretisch) ook
buiten elke verzekering om van
de schuldige teruggevorderd wor
den. Maar nu de bruto-premies
zo enorm gestegen zijn en daar
mee ook het totaalbedrag der te
verspelen kortingen door schade
vrij rijden, zullen meer particu
liere autobezitters dan ooit zich
afvragen, of him rijstijl hun ril-
milieu, hun rijdoel en hun jaar
lijks afgelegde kilometers wel
licht aanvaardbaar maken, dat
zij zich voortaan maar tot de
wettelijke WA-verzekering bepa
len. Waarbij dan hun psychische
geaardheid vaak zwaarder zal
wegen dan een zak vol argumen
ten
Wie na zorgvuldig afwegen van
alle pro's en contra's tot de con
clusie mocht komen, dat hij zijn
all-risks-verzekering wil beëindi
gen en omzetten in een simpele
WA-verzekering heeft rekening
te houden met een opzeggings
termijn van zeker drie maanden
vóór de Jaarlijkse vervaldatum.
