R HOVERCRAFT! VER NOORDPOOL Samen in de ruimte Zonnebril overbodig (TOSAN HOUDT BROOD MAAND LANG VERS ibank voor flora Water op de maan urine? MAART 1972 «ertuig 1 of hover- niet de vlucht ge er sinds 1960 van get principe waar- il oud. In 1716 fa- re a een primi- deze aard, in de waren er enkele of meer geslaagde ln het begin van begon men se- 0ver ruime toepas- linsel. Het zou ech- DE EXPEDITIE ter tot de jaren vijftig duren, tot nieuwe technische vindingen de ho vercraft praktisch bruikbaar maak ten. Men verwachtte toen. dat .de verde re ontwikkeling zeer snel zou gaan op grond van de onmiskenbare voordelen: vrij grote onafhankelijk heid van de ondergrond, waarover het voertuig zich verplaatst, waar door zwaar gefundeerde en gladde wegen niet meer nodig zouden zijn. Bovendien kan een hovercraft zowel over land als over moerassen, rivie ren en zeeën zweven, mits de over gang tussen verschillende soorten ondergrond geleidelijk is. Het aantal toepassingen is zeer groot: er zijn hovercraft-verbindin gen over het Kanaal tot stand ge komen, het principe is zeer geschikt voor landingsvoertuigen, reddings werk, onderzeebootbestrijding, be voorrading van schepen, transport over moeilijk begaanbare rivieren in het oerwoud, of over woestijnen, zeer snelle spoorbanen 'zoals in Frankrijk de „aérotrain) en legio toepassingen meer. Dat die toepassingen tot dusver vrij beperkt zijn gebleven, is mede te wijten aan de bijkomende nadelen, die vooralsnog luchtkussenvoertui gen voor algemeen gebruik op de wegen uitsluiten. Bovendien zijn de kosten van dit type voertuigen nog de „plantkundigen die, volgens de p en Technologie ;blad van 15 ja- tijds van „alle irde planten in de ien verzamelen en ik, dat een re- van een maand jaden te verzame- ilijke oerwoudbo- net 20 soorten slecht resultaat in de bomen en ruchtbaarheid. leo ongeveer tien- ilde planten, in de irchipel driemaal gedeelte daarvan dikker dan 10 wereld loopt groot massale hout-ex- (getatie zo grondig •loos land over- en, vooral Japan, vorm van van de uit- dierenwereld. die ploitatie met zich lezegd worden dat. ;g voor de bevol- die voor de goeds doet ver menen. dat het de tropische flora m zaadbank. Het al van de tien- zou meer dan Pt is het absoluut ircelen van alle vegetatie-types, vierkante kilo- niet te ver uiteen kunnen blijken, lingshulp zinloos is lorzorg niet wordt dor bewaking be ien, dat zou pas »bs die wij dank- in kritische com mentaar omdat dit ons gelegenheid geeft een fout te herstellen. Het ging bij de omschreven zaadbank inderdaad niet om het conserveren van de gehele flora maar van een beperkt aantal vooral veredelde ge wassen die voor de voedselvoorzie ning in de toaiw^-^r van belang kunnen worden m**: thans door veranderende teelt- en consumptie methoden dreigen uit te sterven. altijd vrij hoog. Vandaar ook dat b.v. de veerponten met hovercrafts over het Kanaal meer een experi menteel en demonstratief karakter hebben, dan een zuiver commercieel. De ontwikkeling gaat echter steeds verder, en voor deze zomer staat een opzienbarende prestatietocht met een speciaal daartoe ontworpen ho vercraft op het programmaeen tocht vanuit Canada over de Noordpool en Groenland, over de Atlantische Oceaan via IJsland naar Engeland Deze tocht moet de technische vorderingen bewijzen, die in de afgelopen jaren met betrek king tot de hovercraft zijn geboekt. De tocht wordt uitgevoerd door een team van li man onder leiding van D. Smithers, een Canadees, die al veel ervaring met hovercrafts heeft en b.v. vorig jaar tijdens expedities meer dan 8.000 km met luchtkus senvaartuigen aflegde op rivieren in Afrika. Deze experimenten waren gesubsideerd door Prins Philip van Engeland. De voor de pooltocht geconstrueerde hovercraft is vervaardigd door de Bell Company met financiële steun van de Canadese regring. Canada heeft belang bij de ontwikkeling van zulke voertuigen voor het open leggen van de barre noordelijke ge bieden en transportmogelijkheden over de poolzee en Groenland. De kosten van de tocht zelf worden ge dragen door technische bedrijven, wetenschappelijke tijdschriften en oliemaatschapijen en andermaal de Canadese overheid De expeditie zal vermoedelijk in augustus beginnen. Over de duur staat van tevoren nog weinig vast. Veel zal afhangen van de ervarin gen. die men gaat opdoen Wetenschap en technologie door P. Bok De waterdamp, die vorig jaar door instrumenten van de Apollo-15 op de maan werd waargenomen, is wellicht afkomstig van de urine van de astronauten van de Apollo-14, die tijdens de omwentelingen om de maan door dit ruimteschip werd uitgestoten. Tot deze conclusie is men gekomen na het bestuderen van met behulp van elektronische brei nen gemaakte analyses. De bekendmaking door onderzoekers van de Universiteit van Houston vorig jaar oktober, dat de maanbo- dem in uiterst geringe hoeveelheden waterdamp loslaat, baarde groot op zien. Het zou betekenen, dat de maanbodem in gebonden vorm wa ter bevat of zelfs vrij water. Dit zou betekenén. dat een permanente maanbasis wellicht voor een belang rijk deel de eigen zuurstof en wa ter-voorziening kon verzorgen, waardoor de exploitatie van zo'n maanbasis veel eenvoudiger zou worden. Ook wetenschappelijk W-as het voorkomen van water in de maanbodem verrassend en belang rijk. De gegevens waarop de ont dekking berustte, waren afkomstig van de ionen-meter van de Apollo- 15. Sindsdien hebben experts, van wie de meesten van mening waren dat er geen druppel water in de maan te vinden is in welke vorm dan ook, intensief over deze zaak gediscu- sieerd. waarna zij de mogelijkheid opperden, dat de urine van de astronauten verantwoordelijk was voor de waargenomen waterdamp. Maar andere deskundigen hebben inmiddels verklaard, het onmogelijk te achten dat waterdruppels van In Duitsland is een merkwaar dig soort glas ontwikkeld, dat mettertijd op velerlei gebied een belangrijke rol kan spelen. Het gaat om "fototroop" glas. dat don kerder wordt naarmate er meer licht op valt en weer helderder na verzwakking van het licht. En kele toepassingsmogelijkheden lig gen voor de hand: brilleglazen waarvoor men geen aparte zon nebril meer nodig zou hebben, auto-ruiten, ruiten voor kantoor ruimten en dergelijke. Ook voor ziet men een boekomst voor dit procédé in de computertechniek. Het principe berust op het ver werken van veel uiterst kleine jodiumkristallen in normaal glas. Deze kristallen nemen een don kere klein- aan onder invloed van licht en worden weer doorzichtig bij vermindering van de licht sterkte. Deze kleuiweranderingen treden gradueel op. afhankelijk van de hoeveelheid licht. Een belangrijk nadeel van het systeem is. dat kleurveranderingen nogal veel tijd vergen: ongeveer tien minuten tussen de uitersten. Bij betrekkelijk snel wisselende sterkten loopt het procédé achter bij de werkelijke lichtsterkte: brillen zijn nog helder wanneer de zon fel schijnt, en ze zijn maxi maal verduisterd wanneer de zon weer verdwenen is. wanneer men zo'n bril draagt bij wisselende bewolking. Dat geldt ook voor de andere toepassingsmogelijkheden die wij noemden. Deskundigen verwachten even wel dat dit kinderziekten zijn. en dat er middelen gevonden kun nen worden, om het precede, eventueel met behulp van andere mengmaterialen, sneller te doen verlopen. Op de foto een plaatje fototroop glas. dat aan zonlicht werd blootgesteld toen er een sleutel op was gelegd: de afdruk was dui- lijk te zien maar zou korte tijd daarna verdwijnen doordat het licht de gehele plaat ging beschij nen of doordat de lichtbron werd weggenomen en het gehele plaatje weer volkomen doorzichtig zou worden. een om de maan draaiend ruimte vaartuig ooit de maan zouden kun nen bereiken. Zij zouden zich ver spreiden in de ruimte. Binnen vier -jaar kan de ontwikkeling beginnen van "atoom-harten" voor mensenaldus de directeur van het Amerikaans Gezondheids instituut dr. Theodore Cooper. Een belangrijke stap op deze weg werd gezet met een experiment op 14 februari j.l. Toen werd een door kern-energie aangedreven kunsthart ingeplant bij een kalf. De energiebron bestond uit een cylinder van 20 cm lengte die 100 gram plutonium-238 bevatte. De ontwikkelde warmte wordt gebruikt voor het aandrijven van een bloedpomp ter vervanging van de natuurlijke pomp. het hart), welke vervaardigd was van silicoon-rubberHet totaal gewicht van de appa ratuur: 2,7 kg. Verwacht wordtdat de energiebron minstens tien jaar in functie zal kunnen blijven. Op de foto dr. Loivell T. Harminson die in zijn linkerhand een.model van een kunsthart toont, waarvoor het apparaat in zijn rechterhand de benodigde kernenergie levert. Zondag 15 juni 1975 kan een be langrijke dag worden in de geschie denis van de ruimtevaart: volgens onlangs opgestelde plannen kan dan een Amerikaanse Apollo-capsule met drie astronauten in een baan om de aarde koppelen aan een be mand Russisch ruimtestation van het type Saljoet. waarna de beman ningen van deze combinatie in el- kaars capsules kunnen overstappen en gezamenlijk experimenten uit voeren. Dit feit zou de eerste reali satie zijn van een Amerikaans-Rus sische samenwerking op het gebied van de bemande ruimtevaart, waar naar al zo lang is gestreefd. Het tijdschema voor deze gezamen lijke operatie, waarover Russen en Amerikanen thans in gesprek zijn gewikkeld, ziet er als volgt uit. Op 10 juni 1975 lancering van de onbe mande Saljoet naar een baan om de aarde. Op 11 juni de start van een bemande Sojoez. die vervolgens de Saljoet entert. Drie dagen krij gen de Russische kosmonauten gele genheid. hun gastverblijf in de ruimte voor de Amerikanen in ge reedheid te brengen. Op 14 juni start de Apollo met drie man. Na onderling op elkaar afgestemde ope raties kan de Apllo dan op 15 juni de Saljoet enteren, een vol etmaal na de Apollo-start Op 18 juni, op de kop af drie etmalen na de ente ring, ontkoppelt de Apollo dan weer om met .de drie oorspronkelijke be manningsleden nog elf dagen om de aarde te blijven wentelen waarin een programma voor onderzoek van de aarde zal worden uitgevoerd in het kader van het ..earth resources programm Juist juni is voor deze historische vlucht gekozen, omdat dit laatstgenoemde onderzoek ver richt kan worden tijdens de perio de. dat het langste daglicht heerst op het noordelijke halfrond. In het vluchtschema is> voorzien in vier perioden (van vier tot zes uur elk» waarin Amerikanen en Russen .in de Saljoet gezamenlijk experi menten zullen uitvoeren. De Apol lo-capsule en de Sojoez zullen bij deze gezamenlijke experimenten niet gebruikt worden, maar wel be mand blijven door één ruimtevaar der elk. De combinatie van de drie capsules wordt in die tijd bestuurd vanuit de Saljoet. Voor een en an der zal nog één technisch probleem moeten worden opgelost, dat veel samenwerking en geld zal kosten. De Saljoet moet worden voorzien van een koppelingsmechanisme en luchtsluis voor de entering met de Apollo. Daarvoor kan niet het kop pelingsmechanisme van de Sojoez werden gebruikt. Er zal een apart uitgevoerd tweede koppelingsmecha nisme moeten komen De luchtsluis is bovendien nodig omdat de Apollo berekend is op een interne atmo sfeer van zuivere zuurstof en helium op een hogere atmosferische druk dan die van Sojoez en SaljQet, die elk een „aardse" atmosfeer hebben naar samenstelling en druk. De kosten van ontwerp en uitvoe ring van het benodigde mechanisme zullen tegen de tweehonderdmiljoen gulden bedragen. De gezamenlijke vlucht zou al in 1974 kunnen plaats vinden, maar dan is er nauwelijks enige marge voor het ontwerpen voor effectieve systemen en vlucht-» schema's. kamertemperatuur een maand lang vers blijft. Uit- '111 mais of maniok, dat een uitkomst zou zijn voor "kiap" van de voedselvoorziening in de ontwikkeling s- kostenbesparing voor het Europese brood omdat niet graan verwerkt hoeft te worden. Afschaffing beid in bakkerijen. W het resultaat te worden van experimenten van de 'aar Casier, die na een jarenlang speurwerk een be- 'osan. een onoplosbare polysaccharideverbonden met ^gescheiden uit rogge en tarwe. Proefnemingen heb- fat dit pentosan de versheid van het brood bepaalt Wengen. den. die hij niet in de laatste plaats met zijn vinding wil dienen. Dit gevaar is niet denkbeeldig. De vinding is niet alleen van be lang omdat de consument van het kruimelige maandagochtendbrood verlost zou worden. Zij ontleent haar betekenis voor Europa vooral aan het feit. dat door toevoeging van pentosan ook van Europese zo al geruime tijd via een nauwkeurige selectie de kwaliteit van het eigen graan te verbeteren. Hun pogingen hebben echter nimmer geleid tot een tarwe, die onvermengd voor verwerking tot brood geschikt was. Tot dusver werd aangenomen, dat het gehalte aan een bepaald soort eiwit bepalend was voor de bak- waarde. Prof. Casier meent nu te veel geld naar de veevoedersector verwijzen, terwijl gelijkertijd grote hoeveelheden Amerikaans graan voornamelijk voor de verwerking in het dagelijks brood ten koste van veel geld worden geïmporteerd. Die import is ondermeer zo duur, omdat er veel scheepsruim te voor benodigd is en vrij omvangrijke ha veninstallaties in stand moeten Aerkzaam is bij 'Toegepaste Kooi en de Leuvense zijn onderzoek maar hij is er ninitieve resultaten in Juni a.s. tij- a Duitsland. "Pentosan, dat een omwenteling op 50 belangrijk ge- Wdvoedselvoorzie- J el op enke- 'fte eisen, voordat Un de wereld ter beschikking wil stellen en industrië le produktie op grote schaal moge lijk wil maken. Zo eist hij nadrukkelijk, dat even tuele patenten niet zullen kunnen worden opgekocht door belangheb benden (benadeelden) uit de sector, die met de Amerikaanse graanex- port van doen heeft Dan zou het procédé in de ijskast kunnen wor den gestopt om economische belan gen uit die sector veilig te stellen. Dit zou ondermeer tot gevolg heb ben. dat pentosan niet ter beschik king komt van de ontwikkelingslan genaamde „zachte" tarwe goed brood te bakken zou zijn. dat dan bovendien nog lange tijd vers zou blijven. Tot nu toe moet aan dit zachte Europese produkt nog onge veer voor eenderde „harde" Ameri kaanse tarwe worden toegevoegd. Europese graanproducenten pogen hebben aangetoond, dat dit niet het geval is. Het is duidelijk, welke grote econo mische gevolgen de nieuwe ontdek king zou kunnen hebben, wanneer men bedenkt dat de EEG-landen momenteel grote hoeveelheden Eu ropees graan ten koste van enorm worden gehouden. De economische gevolgen zijn ech ter groot ook door andere factoren. De toevoeging van pentosan maakt het vochtgehalte van graan voor de broodbakkerij minder belangrijk. Landbouwers zouden zich veel kos ten kunnen besparen voor het dro gen van nat-geoogst graan. Bakke rijen zouden, door het lang vers blijven van het brood, geen nacht werk meer behoeven te verrichten. Bovendien zou er veel minder verlo ren gaan door overschotten, die vol gens het nieuwe procédé nog heel lang vers en dus volwaardig ver koopbaar zouden blijven. Met pen tosan zijn voorts dieet-broden te maken, die tot nu toe niet geprodu ceerd konden worden. De calorische waarde van het brood kan vermin derd worden tot de helft zonder de smakelijkheid en verteerbaarheid geweld aan te doen en met behoud van alle belangrijke elementen als mineralen en vitaminen. Van zeer verstrekkende betekenis zou pentosan kunnen zijn voor de ontwikkelingslanden. Zetmaal levert ongeveer 80 procent van de calorieën in ons voedsel. Maniok isago. tapio ca) heeft weliswaar een hoog zet- meelgehalte maar kon in de ont- ontwikkelingslanden. Zetmeel levert se gewassen zijn, nooit worden ge bruikt om er verteerbaar brood van te bakken. Volgens prof. Casier vol staat 2 procent pentosan in het deeg om van maniok voortaan uit stekend brood te bereiden. Voor maisbrood geldt in grote lijn het zelfde. Prof. Casier bewaart thans al een jaar lang een experimenteel met pentosan gebakken brood in diep vries: het heeft nog niets van zijn kwaliteiten en versheid verloren, Andere proeven hebben als gezegd aangetoond, dat pentosan-brood bij kamertemperatur minstens een maand lang volkomen vers blijft. Nog niet is onderzocht, of er even tueel bijwerking voor de mens is. wanneer pentosan in niet-onbelang- rijke hoeveelheden wordt genuttigd Niets wijst echter tot dusver op na delige gevolgen. Het zal echter we' nog geruime tijd duren .voordat on derzoekingen op dit gebied zijn a gesloten en een wereldrevolutie het gebied van de broodvoorzier van start kan gaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 17