Onze samenleving wordt
erg slecht bestuurd"
Drugbeleid van overheid
moet preventief werken
Handelde Bennie onjuist in
zaak van weggelopen meisje?
Onderstaande koffiebranderijen
verklaren dat vanaf heden geen
nieuwe aankopen van koffie uit
Angola worden afgesloten.
1RDAG 4 MAART 1972
PAGINA 9
'en Uyl tijdens jubileumconferentie
in JViardi-Beckmanstichting
~V}T\
STERDAM (ANP) De voorzitter van de PvdA-fractie
Tweede Kamer, drs. J. M. den Uyl, vindt dat onze samen-
slecht wordt bestuurd. ,Ze is een verzameling van min of
autonome processen in het bedrijfsleven, het militaire
de wetenschap, de vakbeweging, de gezondheidszorg,
ingen reguleren deze processen een beetje, voor zover
minste duidelijk omschreven beleidsdoeleinden hebben
jrdinatie als taak zien".
jcialistische voorman ontwik -
eze gedachten in zyn Mei-
de vandaag in Amsterdam
i jubileumconferentie van de
e Wiard'i Beekman stichting,
enischappelijk bureau van de
an de Arbeid.
jnvermogen tot doelgerichte
ig wordt volgens Den Uyl dui-
it het falen in het verwerke-
an erkende doeleinden: op-
roninignood, evenwicht tussen
iere en collectieve bestedin-
ndhaven van volledige werk-
leid, gelijker inkomens- en
msverdelinig. "Het onvermo-
gt een wranger accent in het
m fundamentele dreigingen
komen: bewapeningswedloop,
van de kloof tussen arme
landen en de ecologische
eit dat we zo laat tot de ont
komen dat voortgezette be-
kgroei, grondstoffenverbruik
«vervuiling tot een ramp op
termyn zullen voeren,
lijke beloning
man-vrouw
fït afdwingen"
HAAG (ANP) Het opleg
een verplichting mannen en
een gelijke beloning te ge-
de positie van meestal ar-
ensieve bedrijfstakken nade-
irloeden. Dit wordit gecom-ita-
i een artikel in "De Neder-
Onderneming", orgaan van
)ond van Nederlandse Onder-
ad maakt kanttekeningen bij
esaanvraag van de minister
dale Zaken aan de Sociaal-
sche Raad over de manier
het beginsel van de zgn. ge-
>ning in de Nederlandse prak-
worden gewaarborgd. Op
reedt n.l. het verdrag van de
ève zetelende internationale
irgianisatie in werking dat
door de Nederlandse rege-
eratificeerd. Dat verdrag gaat
het beginsel dat mannelijke
welijke werknemers een ge-
oning krijgen voor arbeid van
raar de.
er Boersma vindt het ge
in alle individuele werkneem-
ze nu wel of niet aan een
gebonden, aanspraak op ge-
oning te verlenen.
[NO erkent de juistheid van
"nsel van gelijke beloning
zal, zeker onder de huidige
iturele omstandigheden z.i.
gen worden afgedwongen. Het
meent dat die gelijke belo-
ïgs vrijwillige weg via aanbe
moei worden verwezenlijkt
duidt op een gebrek aan gecoördi
neerde informatie, aan fragmenta-
risatie van de processen die de ont
wikkeling van de samenfleving bepa
len en op afzijdigheid van de poli
tiek, waar ze present zou moeten
zijn"
"De noodzakelijke verandering in
bevolkingsgroei, produfctie en con
sumptie kan niet worden verwezen
lijkt via het marktmechanisme. Er
is een duidelijke samenhang tussen
het produktiestelsel van de geïndus
trialiseerde landen, gebaseerd op
winstmaximilisabie en een minimum
aan overheidscontrole en de verspil
ling van grondstoffen, de vervuiling,
de internationale economische
machtsstrijd en de groeiende ver
schillen tussen arme en rijke landen''.
Een politiek van doelgerichte be
sturing moet volgens drs. Den Uyl
uiteraard uitgaan van een herfor
mulering van doeleinden van samen
leven, dus van normen en waarden.
De eerste sector die onder democra
tische controle moet worden gebracht
is die van het wetenschappelijk on
derzoek en de toepassing daarvan.
Juist omdat de consequenties van
een beperking van economische groei,
daling van het welvaartspeil in de
traditionele zin en verdergaand over
heidsingrijpen de levensomstandig
heden van de mensen diepgaand zal
beroeren is de medewerking van be
staande instellingen als kerken, vak
bonden en partijen van beslissend
belang. Onverantwoord zou het zijn
bij het streven naar de formulering
De gezinsgrootte is nu bij de on
derste tien procent de helft van die
bij de bovenste tien procent. In 1935/
36 was het gezin der armste tien
procent groter dan dat van de rijkste
tien procent. Toch is volgens prof.
Tinbergen nog altijd per verbruiker
het reële beschikbare inkomen van
de bovenste tien procent driemaal zo
hoog als van de onderste. Een deel
daarvan is het gevolg van leeftijds
verschillen. Verdere vermindering is
wenselijk, aldus, de Nobelprijswin
naar, naar wiens oordeel loonpolitiek
alleen daartoe onvoldoende is, mede
wegens de inflatoire gevolgen. Meer
opleiding voor de hoogst betaalde
werkzaamheden maakt een vermin
dering met ongeveer een-derde van
de nog bestaande ongelijkheid in een
generatie mogelijk.
Daarnaast kunnen afzonderlijke
maatregelen worden genomen die de
hoogste inkomens beperken, zoals een
grens aan wat men uit commissaria
ten mag ontvangen, een beperking
van onkostenreken-mgen van leidende
figuren in het bedrijfsleven en enige
verhoging van de vemogensbela&tin-
gen.
Spruitjes in kaassaus
Breng water met wat zout aan
de kook en voeg 750 gr sprui
tjes toe. Laat de spruitjes, zon
der deksel, niet langer dan 10
a 15 minuten koken. Roer een
bekertje zure room met een ei
dooier, 50 gr geraspte kaas.
zout, peper en 4 eetlepels kof
fieroom tot een papje.
Schep de spruitjes uit het wa
ter. laat ze goed uitlekken en
schep ze in een beboterde
vuurvaste schaal. Giet het zu-
reroom-papje er over, strooi er
nog eens 50 gr geraspte kaas
over en leg hier en daar een
klontje boter. Zet de schaal 10
minuten in een voorverwarmde,
niet al te hete oven. Als de
spruitjes erg groot zijn iets
langer. Breng deze groente
schotel vooral zeer heet op ta
fel.
Drs. J. M, den Uyl
van de nieuwe politiek, geënt op blij
vende schaarste, voorbij te gaan aan
het denken in termen van soberheid
en solidariteit, die in de historie van
het socialisme zo'n grote rol spelen,
aldius drs. Den Uyl.
Prof. dr. J. Tinbergen zei in zijn
inleiding over de inkomstem'erdelang,
dat het geldinkomen in 1962 al dui
delijk minder ongelijk verdeeld was
dan in 1935/1936. Deze herverdeling
is verder doorgegaan.
„Het boetekleed
past
u
UTRECHT „Het is onbegrijpelijk
dat u geen enkel meeleven hebt be
toond met het meisje, dat het slacht
offer werd van uw roekeloze rijstijl.
Doet u dit alsnog. Het boetekleed
past u".
Dit zei de officier van Justitie bij
de Rechtbank in Utrecht, mr. B, de
Hoogh, tegen een 24-jarige metaalbe
werker uit Lunteren die terecht stond
wegens grove schuld aan een ver
keersongeluk.
De man had op 10 oktober van
vorig jaar de twintigjarige lifster
Yvonne Boeijnk uit Woudenberg mee
genomen in zijn auto. „Je bent toch
niet bang"?, zei hij hoewel hy geen
rijbewijs had.
Met een vaart van 120 kilometer
terwijl de maximum-snelheid daar
zeventig is - vloog hij uit de bocht.
Yvonne werd zwaar gewond en loopt
nog steeds op krukken. Zij zal echter
helemaal genezen.
De officier eiste twee maanden
voorwaardelijke gevangenisstraf, een
boete van 350 gulden en ontzegging
van de rij bevoegdheid voor twee
jaar.
ADVERTENTIE
Er is in de afgelopen weken gebleken dat van de zijde
van consumenten tegen het verwerken van Angola koffie
bezwaren bestaan.
Dit is voor ons aanleiding onder deze omstandigheden
het inkoopbeleid te wijzigen.
De voorradige en gecontracteerde Angola koffie zal in
een kort tijdsbestek verwerkt zijn.
DOUWE EGBERTS
VAN NELLE
NIEMEYER
„Werken in een
ziekenhuis als
straf niet
toelaatbaar"
DEN HAAG (ANP) De bijzon
dere voorwaarde die de Arn
hemse politierechter onlangs aan
een veroordeelde heeft opgelegd om.
in zijn proeftijd een aantal weekein
den in een Arnhems ziekenhuis te
werken, is een vorm van dwangar
beid, die in Nederland op grond van
diverse internationale verdragen ver
boden is. Dit schrijft dr. C. P. Ch
M. Oomen, wetenschappelijk mede
werker van de Leidse universiteit
in het jongste nummer van het
Nederlands Juristenblad.
„De veroordelde kan zich weliswaar
aan het werken in een ziekenhuis
onttrekken, maar dat kan ten
uitvoerlegging van de voorwaardelij
ke straf tot gevolg hebben. Verder
heeft hij zelf niet aangeboden om
het werk te verrichten, zodat hier
van vrijwilligheid geen sprake is en
de arbeid onder dwangarbeid valt,
aldus dr. Oomen.
Afgezien van de vraag of de straf
wettelijk mogelijk is, acht dr. Oo
men het ongewenst dat de rechter 'n
dergelijke voorwaarde kan stellen. In
de eerste plaats is het gunstig effect
van zo'n bepaling onbekend. Voorts
ontstaat er wellicht onrust onder de
patiënten en het personeel van het
ziekenhuis als er gedetineerden ko
men werken, wat bij deze laatsten
weer een stigmatisering in de hand
kan werken.
In het vroegere Desmettheater i het "Café Chantant", een theater i stijl van 1800Op de foto de ta
in Amsterdam heeft gisteravond geheel werkend en levend in de I bleau de la troupe,
de opening plaatsgevonden van
Vervolg van pagina 1
Welke regelingen voor druggebruik gekozen moeten worden
hangt volgens de werkgroep onder meer af van nadere weten
schappelijke informatie omtrent drugs, de ontwikkeling van het
internationale standpunt over het gebruik van hennep en de
ontwikkeling van druggebruik.
Als zou blijken dat de omvang van
het gebruik, met name hasjies toe
neemt zonder dat de hulpverlenings
diensten meer werk krijgen en zon
der dat het aantal overtredingen in
verband met druggebruik stijgt, zou
dit al een aanwijzing zijn dat het
gebruik geen onaanvaardbare risi
co's met zich meebrengt.
De werkgroep is van mening dat
de schadelijkheid voor het individue
betwistbaar is. In tegenstelling tot
tabak of alcohol is van henneppro-
dukten niet bekend onder welke om
standigheden het gebruik in verband
met het gevaar voor anderen, ontoe
laatbaar is. Controlemogelijkheden
ontbreken nog. De wetgever dient
hiermee rekening te houden. Ook is
de werkgroep van oordeel dat de uit
werking van een massaal aan
bod van hennepprodukten aan een
bevolking die deze stoffen nog niet
heeft leren hanteren, niet is te voor
spellen.
Het drugbeleid dat de overheid
moet voeren, dient naar de mening
van de werkgroep een bijdrage te
leveren aan de preventie van drugs
als onderdeel van de totale welzijns
zorg. Hierbij zal voorrang moeten
worden gegeven aan de bestrijding
van de grootste risico's.
De werkgroep meent dat aange
past gebruik yan drugs mogelijk is
en ook voorkomt. Dat wil echter niet
zeggen dat hier geen risico's liggen,
maar deze kunnen soms aanvaard
baar zijn.
In onderwijs
Bij de voorlichting over drugge
bruik zal ernaar gestreefd moeten
worden deze onder te brengen in
één pakket gezondheidsvoorlichting
dat tot het onderwijsprogramma be
hoort. Alleen op deze manier is te
voorkomen dat het druggebruik een
onevenredige aandacht krijgt. Voe
ding, lichamelijke verzorging, bewe
ging, sport, sociaal gedrag en sex
zouden tot een dergelijk pakket
moeten behoren.
Het is niet onaanvaardbaar experi
menterende en beginnende drugge
bruikers, in een poging hun gedrag
te beïnvloeden, met straf te bedrei
gen. Dit moet volgens de werkgroep
gezien worden als een middel tot
preventie. Potentiële gebruikers
zouden zich door de verbodsbepaling
laten weerhouden.
Bij de hulpverlening moeten in be
ginsel alle bestaande voorzieningen
toegankelijk zijn voor de hulpzoe
kenden, dus ook voor de Jeugdigen.
De eisen die in het algemeen aan
hulpverlenende instanties mogen
worden gesteld zijn ondermeer dat
de hulp gemakkelijk bereikbaar is,
het aantal verwijzingen zo klein
mogelijk wordt gehouden en hulp
zoekenden kunnen rekenen op con
tinuïteit in de zorg.
De werkgroep is van mening dat
speciale neurosebehandelingscentra
voor Jongeren in een grote behoefte
zouden voorzien.
Materiaal
In de proeftijd van twee Jaar kun
nen de drug-adviescommissies bij
de arrondissementsrechtbank veel
materiaal verzamelen, waardoor een
keuze mogelijk is uit de diverse wet
telijke mogelijkheden inzake drug
gebruik.
De werkgroep is niet bevreesd dat
onder een nieuw systeerr meer dan
de huidige 0.7 pet. van de naar
schatting 140.000 druggebruikers
met de politie in aanraking zullen
komen. Men acht het denkbaar dat
in veel gevallen van druggebruik
door de politie een rapoort wordt
opgemaakt in plaats van een pro
ces verbaal. Dit rapport wordt dan
aan de drugadviescommissie over
handigd. Ouders en schoolleiders
zullen minder aarzeling behoeven te
overwinnen om problemen aan de
drugadviescommissie voor te leggen
dan het geval is wanneer zij zich
tot de politie of de Justitie moeten
wenden, aldus de werkgroep.
Advocaat-generaal eist week voorwaardelijk
De advocaat-generaal bij het gerechtshof in Den Haag heeft
vrijdag tegen een 27-jarige medewerker (Bennie B.) van de
"Sosjale Joenit" in Den Haag, wegens het onttrekken van een
weggelopen minderjarig meisje aan de opsporingen van de po-
I litie een geldboete gevorderd van 200 gulden en een voorwaar
delijke gevangenisstraf van een week. Als bijzondere voor
waarde wil de advocaat-generaal hieraan verbonden zien dat
I Bennie B. zich in de proeftijd van drie jaar niet bij de "Sosjale
Joenit" mag bemoeien met minderjarigen van wie hij weet of
kan aannemen dat hun opsporing door hun ouders is verzocht.
Deze voorwaarde, wekte de ver
ontwaardiging op van de medewer-
j kers van de Joenit en van de raads
man van Bennie B, mr. H. W. J.
Droesen.
„Dit zou het werk van de Sosjale
Joenit in de kern aantasten, rea
geerden mr. Droesen en Bennie B.
Het hof zal op vrijdag 17 maart
arrest wijzen in de zaak tegen Ben-
j nie B, waarvan de behandeling de
hele dag in beslag nam. De recht
bank in Den Haag had B ontslagen
van rechtsvervolging omdat naar
haar oordeel aan het handelen van
B de onrechtmatigheid ontbrak De
officier van justitie, die een boete en
een voorwaardelijke straf had geëist
was in beroep gegaan.
Veertien jaar
De zaak draait om een 14-Jarig
meisje uit Schijndel, dat van huis.
was weggelopen en op 22 december
1970 bij de alternatieve hulpverle
ningsinstelling in Den Haag aan-
kinnte. met haar eveneens <'an huis
in Schyndel weggelopen 18-jari-
ge vriend. Daarvoor had het twee
tal enkele dagen in een gekraakt
pand in Utrecht doorgebracht. Ben
nie B. belde volgens een bestaande
afspraak met de Haagse kinderpoli
tie om te vernemen of de opsproing
van de twee door de ouders was
gevraagd. De ouders van het meisje
hadden opsporing verzocht en
de Jongen werd gezocht wegens het
onttrekken van het meisje aan de
ouderlijke macht, vernam Bennie B.
van de Haagse politia.
Bennie B. nam contact op met de
politie in Schijndel, trachtte ver
geefs telefonisch de ouders van het
tweetal te bereiken en bracht de
weglopers naar een opvangcentrum,
in Rijswijk. Enkele uren later kwa
men twee Haagse rechercheurs bij
de Sosjale Joenit om in op
dracht van de officier van Justitie in
Den Bosch de jongen en het meis
je op te halen.
Bennie B. zag dit als een doorkrui
sing van de hulpverlening en vond
het strijdig met de afspraak tussen
Joenit en politie dat deze niet met
een zou optreden maar de
Joenit eerst zijn gang zou laten gaan.
„In paniek" en in een reactie op
het optreden van de rechercheurs,
dat hij omschreef als dat van „stie
ren in een bloembed" waarschuwde
Bennie B. telefonisch dat de politie
naar Rijswijk zou komen. Daarna
gaf hij het adres van de recher
cheurs op. Tevergeefs togen die
daarop naar Rijswijk.
De dag daarna had B. de weglopers
op een adres in Den Haag onderge
bracht. maar weigerde de politie dat
te noemen, zulks in het belang van
de hulpverlening aan het weggelopen
meisje. Enkele dagen later liep het
meisje zelf naar de politie en keer
de ze naar Schijndel terug. Kort
geleden is ze volgens B. opnieuw weg
gelopen.
Verwijt
De advocaat-generaal verweet B.
dat hij niet naar de ouders
in Schijndel was gegaan en er nie
mand had heengestuurd. „Er zou
verder met hen contact zijn opge
nomen als de hulpverlening toen niet
zo bruut was doorkruist", antwoord
de B. Hij stelde dat de politie de hulp
verlening had bemoeilijkt. De
afspraak met de politie was volgens
hem dat de Joenit zou informeren of
de weglopers gesignaleerd stonden.
De politie zou de Joeniet dan ruim
te geven om eerste hulp te verlenen,
en de ouders op de hoogte stellen,
waar de kinderen waren.
De chef van de Haagse zeden- en
kinderpolitie mej. mr. M. van de
Pol, zei als getuige, dzt er geen
sprake van inbreuk op de afspraak
was. Als een officier van Justitie bui
ten Den Haag ons om opsporing
gevraagt, dan moeten we daar
aan voldoen. Kinderen van 13 en
14 jaar moeten altijd zonder meer
terug, s
zij.
Deskundigen
De verdediging had enige deskun
digen opgeroepen. De psycholoog A.
P. de Jong noemde weglopen een
ernstig teken van 'n conflict dat met
Pol, zei als getuige, dat er geen
tact en rust moet worden tegemoet
getreden. „Er zijn gevallen waarin
weggelopen Jongeren door on
handig ingrijpen van anderen in
hun situatie, zelfmoord plegen", zei
hij.
De theoloog, predikant en do
cent ethiek dr. G. ter Schegget vond
dat de politie de vraag waar het
weggelopen meisje verbleef etisch ge
zien niet aan Bennie B. had mogen
stellen en niet ter opsporing van het
meisje het pand van de Sosjale Joe
nit had mogen binnengaan Het
eerste omdat B. bij dit maatschap
pelijk werk te maken zou hebben
met een zwijgplicht in de zaak van
zijn cliënt, het tweede omdat het
pand van de Joenit als een alterna
tieve vrijplaats zou moeten gelden.
„Het meest adequate antwoord op
de ongerustheid van ouders van weg
gelopen kinderen is die hulpverlening
die ertoe strekt om de kinderen vrij
willig naar huis terug te laten .utn",
zo zei dr. Ter Schegget rderend
over het werk van oe Joenit.
