Israëlische ook in dienst
nog zoveel mogelijk vrouw
Bedoeinenjurk voor iedere beurs
bij Vinke, C en A en Witte veen
%mm\s
?tiek
iet
uur
MAART 1972
PAGINA 19
Bar-Lev, de
an de zesdaagse oor-
kort de nieuwe Israë-
van Economische
;an tevreden zijn. De
de Middellandse Zee
der succes geworden,
verbluffend dat 300
delen van de we-
le nog steedis dreigen-
t midden-oosten niet
ekenen.
rlandse inkopers zijn
indruk van de aan-
lestijnse verzetsorga-
behalve zomerjurkjes
afgelopen week voor
iens aan winterkle-
lehalve de Israëlische
ook d'e firma's uit
i, Griekenland, Tur-
n Kenia die aan de
ïamen, met dikke or-
naar huis gegaan,
modeweek liet een
lend modebeeld zien.
's die met hun "exoti-
en hippe De
in uitstekende zaken
de fabrikanten van
lajfaaar er waren ook
ifectionairs die met
uderwetse massacon-
liefdadigheid van de
eerden.
Artistiek
het Hil bonhotel van
de mooiste meisjes
en uit liepen in de
ind hen als manne
kken, zei d'e suède-
Bijenkorf: „Het was
met opmerkelijke
itepunten. Het merk-
Israëlische confec-
itopeel zo goed en artis-
iets dergelijks ner-
:unt vinden, terwijl
zo fantasieloos en
is dat wij het in
nen gebruiken",
ir goede Israëlische
elen volgens de Bij-
niets voor opbou-
i zelfs niet voor een
hun collecties wat
internationale mode
assen. Die zelf vol-
'olgens hem op den
ijn, want zelfs de
•fans kopen tegen-
Israëlische jurkjes
iet echt de moeite
ir desondanks blijft
lopers .interessant om
komen, omdat een
,fiten van bijzonder
'lnele confectie ieder
een verrassing zorgt,
onder meer door de
jke prijzen.
Gastarbeider
ir van het gigantisch
de nieuwe satelliet
jes ik hoe het de Is-
ectie-industrie lukt
exclusieve couture-
I neden het Europese
y Ijven. „Het is een
ganisatie en effien-
{Er is bij d'e Israëli-
ibrieken een ontstel-
arbeidskrachten en
nen zoveel mogelijk
it de bezette Arabi-
irobeert aan te trek-
fabrikanten", aldus
Polgat, „niet voor
de Israëlische wet
kelijk voor dat iede-
voor hetzelfde werk
moet ontvangen.
rel een feit, dat de
artistiek begaafde
wen met hun schitte-
verk net voor die
'rspt weten te zorgen,
sche confectie voor
ekkelijk maakt".
M eens iets anders
een jurk in bedoei-
'kef met hoofddoek
TEL AVIV Tel Aviv tijdens lunchtijd. Over de
Dizengoff, de drukste winkelstraat van de stad, flaneren
meisjes in militair uniform langs de terrasjes. Hun uitdagen
de korte rokken en met zorg opgemaakte ogen lijken het
overtuigende bewijs dat het met de militaire discipline in het
Israëlische leger nogal meevalt.
Tijdens hun verplichte diensttijd
van twintig maanden proberen de
meeste meisjes zo veel mogelijk
vrouw te blijven en vandaar dat
ondanks de voorschriften hun mini
rokjes steeds korter worden. Zo kort
zelfs dat het eigenlijk niet eens
meer opvalt dat ze een uniform aan
hebben.
Moshe Dayan, de legendarische mi
nister van defensie, heeft nog zo
veel oog voor vrouwelijk schoon dat
hij nooit bezwaar tegen de mi
litaire minirokjes heeft gemaakt. En
zelfs van de kant van de comman
dante van het Israëlische vrouwen-
leger zijn geen moeilijkheden te
verwachten want de charmante 30-
jarige kolonel Dvora Tomer lijkt
zelf meer op een hoofdrolspeelster
uit een James Bond-film dan op
een militaire magistrate die haar
meisjes stevig onder de duim moet
houden.
A D VERTEN TIE
Exclusieve DAMES
HERENSCHOENEN
Lederwaren
Oonkersteeg 12-14 - Leiden
Telefoon 42738
Kolonel Tomer, echtgenote van een
bouwkundig ingenieur en moeder
van twee kinderen, heeft haar
hoofdkwartier in een haveloos
noodgebouwtje op het terrein van
het ministerie van defensie in Tel
Aviv.
Het uit beton, hardboard en golf
platen opgetrokken kantoortje da
teert nog uit 'e pionierstijd zodat
het een paar vrouwelijke soldaten
zelfs met bleekwater en lysol niet
lukt om de overloop naar een ander
gebouwtje schoon te krijgen. De te
gels zijn even verweerd als de Si-
naï-woestijn, maar in Israël, waar
zelfs de duurste flats in onafge
werkt beton worden afgeleverd, ver
wacht je geen rode loper naar de
kamer van een kolonel.
Censuur
De opperbevelhebber van het Israë
lische vrouwenleger wordt omzichtig
bewaakt door de legervoorlichtings-
dienst, die er voor moet zorgen dat
kolonel Tomer niet te veel publici
teit krijgt waardoor ze populairder
dan Moshe Dayan zou kunnen wor
den. Om dat tegen iedere prijs te
voorkomen wordt de pers onder
meer door censuur aan banden ge
legd. Men zou zich al die moeite
kunnen besparen want Dvora To
mer is veel te bescheiden om ooit
een serieuze rivale van Moshe
Dayan te kunnen worden.
In haar kantoortje heerst een even
ongedwongen sfeer als in een
jeugdherberg. In het keukentje
naast haar werkkamer zetten meis
jes in mosgroene v-hals truien en
kaki-minirokjes giechelend thee.
En een charmante sergeante van
hooguit achttien, die de telefoon
aanneemt, moet het gesprek even
onderbreken om de radio zachter te
zetten, maar even later zijn de
nieuwste Israëlische tophits zelfs in
de kamer van de commandante
duidelijk hoorbaar.
In het noodgebouwtje is haar ka
mer het enige vertrek waar niet al
les verveloos en tot op de draad
versleten is. Toen ze het vorige jaar
opperbevelhebber van het Israëli
sche vrouwenleger werd kreeg ze
een paar honderd gulden om haar
werkkamer in te richten. Ze kocht
een imposant bureau en toen was
er nog maar zo weinig geld over
dat zij voor haar stafbesprekingen
alleen nog maar een uitschuifbare
keukentafel met zes beukehouten
stoelen kon bestellen.
Laag salaris
Als kolonel verdient Dvora Tomer
ongeveer twaalfhonderd gulden in
de maand. Een forse salarisverho
ging zit er voorlopig niet in want
zelfs premieV Golda Meïr gaat per
maand met nog geen tweeduizend
gulden naar huis. De regering in
Jeruzalem probeert alles zo zuinig
mogelijk te doen om zo veel moge
lijk geld voor de defensie over te
houden. En daar is begrip voor,
want ondanks lage salarissen en
de hoge belastingen wordt er in Is
raël toch bijzonder hard gewerkt.
Dvora Tomer gaat 's morgens al om
half acht naar kantoor en komt
's avonds meestal niet eerder dan
zeven uur thuis. Net op tijd om het
huiswerk van haar Orith haar der
tienjarige dochter en Ohad haar
negenjarige zoon te overhoren.
Daarna maakt zij wat boterhamme
tjes klaar, want in Israël is het de
gewoonte om alleen tussen de mid
dag op school of kantoor warm te
eten.
Haar echtgenoot Eli Tomer, die het
in het leger nooit verder dan tot
soldaat heeft gebracht, heeft zich al
lang neergelegd bij de drukke werk
kring van zijn vrouw.
Samenstelling
Henriëtte v. d. Hoeven
„Dvora is geen type om de hele dag
thuis te zitten, als zij geen kolonel
was, dan deed zij wel iets anders",
zegt hij tegen vrienden.
Zelf gelooft Dvora Tomer dat kin
deren van werkende moeders goed
uit zijn. Niet alleen omdat zij vroe
ger zelfstandig worden maar ook
omdat zij een intensievere aan
dacht voor hun alledaagse proble
men krijgen.
De commandante van het Israëli
sche vrouwenleger werd in Polen
geboren, maar kwam al met haar
ouders naar Tel Aviv toen ze nog
geen jaar oud was. Za maakte de
moeilijke periode van het Britse
mandaat over Palestina mee en
moest vlak na de onafhankelijk
heids oorlog van 1948 in het leger.
Haar belangstelling ging nu niet di
rect naar een militaire carrière uit
maar toen zij na haar diensttijd
economie ging studeren en haar
commandante haar vroeg of ze na
derhand militair econome wilde
worden nam ze het aanbod aan en
besloot zij in het leger te blijven.
Ze werd de plaatsvervangend finan
cieel adviseuze van Moshe Dayan
en beheerde het militaire budget
jarenlang even zuinig als haar
huishoudportemonnaie. De kleine
vrij tengere Dvora ontpopte zich als
een briljant econome, die op alle
niet strikt noodzakelijke uitgaven
tot in het alleruiterste bezuinigde.
De Israëlische soldate is echt
geen halve man.
Sommige militaire commandanten
maakten zich erwel eens kwaad
over dat Dvora er steeds weer in
slaagde om 's werelds goedkoooste
potloden, de aller voordeligste kroe
zen en de laagst geprijsde slaapzak
ken in te kopen. Maar alleen door
die optimale efficiency -kon Israël
zich de aanschaf van kostbare wa
pens permitteren. Wapens waardoor
het leger de zesdaagse oorlog kon
winnen.
Eerlijk gezegd was Dvora liever fi
nancieel adviseuze gebleven. Ze had
er een sport van gemaakt om tij
dens haar inspectietochten steeds
weer nieuwe posten te ontdekken
waarop bezuinigd kon worden.
Ze lijkt zich als „akela" van het
romantische vrouwenleger niet erg
op haar gemak te voelen. Maar ze
is te veel militair om haar opdracht
niet plichtsgetrouw uit te voeren.
En vandaar dat zij zich nu al ruim
een jaar bezighoudt met het in
schakelen van haar vrouwelijke mi
litairen in alle sectoren van het
maatschappelijke leven.
Alle Israëlische meisjes moeten op
hun achttiende Jaar in dienst. Al
leen voor speciale studies kunnen
zij uitstel krijgen. De dienstplicht
vervalt zodra een meisje zwanger
JOS HAGERS, reisde naar
Israël om daar de modeweek
in Tel Aviv bij te wonen. Zij
had ook even tijd zich met
de Israëlische vrouw in het
algemeen te bemoeien. Een
vrouw die er ondanks de
dienstplicht leuk uitziet, zelfs
in uniform want het mag
mini zijn. Dat is een heel
ander gezicht dan onze Mil-
va's, Luva's en Marva's die er
in de meeste gevallen nogal
„antiekerig" uitzien. Wat de
kleding voor dit voorjaar be
treft. liefhebsters van wat
oriëntaals aandoende kleding
kunnen helemaal aan hun
trekken komen.
raakt, maar als het enigszins kan
zal zelfs een aanstaande moeder
proberen om haar militaire basis
training af te maken. De meeste
meisjes vinden het leger namelijk
even leuk als de padvinderij. Dat
vrouwen in oorlogstijd in staat
moeten zijn om allerlei belangrijke
functies in het maatschappelijke le
ven van mannen over te nemen
lijkt hen meer een bijkomstigheid.
De Israëlische vrouweliike militai
ren zien er in hun minirokjes en
met him fraaie oogmake-up en
zorgvuldig gelakte nagels heel wat
minder krijgshaftig uit dan onze
Milva's, maar sinds de Zesdaagse
oorlog weten de Arabieren dat
schijn bedriegt.
Door de bijzonder grote onderlinge
saamhorigheid zijn een paar dui
zend voormalige schoolmeisjes des
noods in staat om het openbare le
ven in heel Israël draaiend te hou
den. Daarom worden zij na een
korte militaire training tot ver
pleegster, onderwijzeres, politieagen
te. telexiste en zelfs tot landbouw
kundige opgeleid
Dat laatste ondermeer in de mili
taire kibboets Nahal Hagilgal, in
bezet Arabisch gebied even ten
noorden van Jericho. Vlak bij de
grens met Jordanië heeft het Israë
lische leger onder het oog van de
vijand een stuk dorre woestijngrond
in een vruchtbaar landbouwgebied
veranderd.
Ongeveer dertig mannelijke en der
tig vrouwelijke Israëlische soldaten
brengen het terrein verder in cul
tuur om, onder de meest moeilijke
omstandigheden, allerlei veel ge
vraagde groente te verbouwen.
De meisjes doen het lichtere, de
jongens het zwaardere werk maar
beiden dragen zij zorg voor de ver
dediging van de kibboets. Wie 'sa-
vonds niet op wacht hoeft te staan,
gaat in de tot discotheek verbouwde
bunker dansen. Maar de jongens en
meisjes hebben wel ieder een aparte
bungalow.
Als ik de legerwoordvoerder vraag
of er in de kibboets ook een bunga
low is waar met elkaar bevriend ge
raakte jongens en meisjes samen
kunnen wonen, is hij duidelijk ge-
Natuurlijk zijn het niet altijd mi
nirokjes. want daar kom je in
de woestijn niet ver mee
shockeerd, maar even later geeft
hij aarzelend toe dat veel in een
militaire kibboets opgeleide jongens
en meisjes na hun diensttijd met
elkaar trouwen en zich bij dan
bij een niet-militaire kibboets aan
sluiten.
Zolang het niet om gevechtacties
gaat, waaraan vrouwen niet deelne
men, zijn de mannelijke en vrouwe
lijke Israëlische soldaten volkomen
gelijk. Daarom verbaast het zo veel
buitenlanders dat de commandante
van het Israëlische vrouwenleger
een kolonel en geen generaal is.
Maar Dvora Tomer ziet dat niet als
een discriminatie. Ze ambieert ook
geen generaalsfunctie want behalve
militair wil zij vooral een goede
moeder en een goede echtgenote
blijven. En als generaal zou ze door
een toevloed van representatieve
functies voor haar gezin geen tijd
meer hebben.
Society Shop
zorgt voor
meer variëteit
in herenmode
AMSTERDAM Er is de af
gelopen vijf Jaar ongelofelijk
veel in de mannenmode veran
derd. In Nederland hebben wij
dat vooral te danken aan de
Society Shop in de Amster
damse van Baerlestraat. Geen
hippe herenboetiek maar ge
woon een erg fijne winkel
waar mannen met wat meer
fantasie comfortabele Jersey,
flannel en geruwde denimpak-
ken kunnen vinden die net an
ders dan anders zijn.
Gerard Dijkstra van de Society
Shop vond in Rome, Londen
en Madrid een collectie soepele
vrij slank gesneden kostuums
in originele maar net niet te
opvallende tinten. En voor wie
al iets verder uit de sleur van
het alledaagse grijze pak durft
te treden fraaie suède Mao-
kostuums.
De Stijlgroep Groningen is in
de Society Shop ondermeer
met tweedpakken vertegen
woordigd. Colberts die door de
overhemdjasjes ook een nieuw
tje in de herenmodewereld zijn.
Mannen die zich graag goed
kleden hoeven geen drempel
vrees te hebben want exclusie
ve pakken zijn er al in diverse
binten beneden de tweehonderd
gulden.
Mode uit Israël wordt in Nederland goed verkocht
TEL AVIV Modieuze
deze zomer wel iets voor een exoti
sche bedoeinenjurk voelen kunnen
bij exclusieve boetiekjes, winkels en
warenhuizen voor kleurige creaties
in iedere prijsklasse terecht.
Vier miljoen
De inkopers van C. en A., De Bij
enkorf, De Bonneterie, Metz, Vinke
en Witteveen, het postorderbedrijf
Wehkamp en nog vijftien andere
bekende zaken hebben tijdens dc
modeweek van de Middellandse Zee
in het Hilton hotel in Tel Aviv al
voor meer dan vier miljoen gulden
aan Israëlische jurkjes, mantels,
broekpakken en bikini's gekocht.
Dat iis volgens de organisatoren
van de modemanifestatie aanzien
lijk meer dan het vorige jaar. De
heren die al jarenlang bepalen wat
u in een bepaald seizoen zult dra
gen voelen wel iets voor Israëlische
kleding omdat die kleurig, draag
baar en door de oriëntale invloed
toch net iets anders dan anders is.
Maar eerlijk gezegd is er ook nog
wel een andere reden.
Goed verkocht
Mode uit Israël wordt in Nederland
altijd al goed verkocht. De impor
teur van het Schiedamse confectie
bedrijf Alja NV zegt dat veel Ne
derlandse vrouwen uit sympathie
een Israëlisch jurkje kopen.
Ze doen dat zelfs liever dan een
gift te schenken aan een of andere
actie, omdat 'ze liever de confec-
tieindustrie steunen dan geld geven
dat eventueel voor militaire doelein
den wordt gebruikt. Uiteraard doen
heel wat inkopers daar hun voor
deel mee.
Naast alle oriëntaalse kaftanjurkjes
werden suède mantels tot dusver
het best verkocht. Niet alleen door
C. en A. en de Amsterdamse firma
Berdie maar ook door De Bijenkorf.
De inkopers van het warenhuiscon
cern bestelden zelfs tachtig procent
meer suède mantels dan het vorige
Jaar.
Bij Jadoli leuke korte autoj asjes
van Beged d'Or marine, blauwe met
rood doorgestikte Jassen met bijpas
sende patchwork spencers en Jassen
van marineblauwe, rode en witte
Fijnproevers
Voor fijnproevers iets heel bijzon
ders maar men moet wel bereid
zijn om er bij de Bijenkorf zo'n
vierhonderd gulden voor te betalen.
Iets goedkoper zullen bij het wa
renhuisconcern bijzonder leuke
handbeschilderde suède- lammyjas-
sen van een Zuidafrikaans-Israëli-
sche firma worden.
Sinds minikoningin Mary Quant het
teddybeerbont ontdekte kom Je het
overal tegen in Londen. Rome en
Parijs en nu zelfs ook in Tel Aviv
waar Beged d'Or de afgelopen paar
dagen bijzonder veel korte bolero
jasjes van teddybeer in alle moge
lijke felle snoepjeskleuren heeft
verkocht.
ADVERTENTIE
DAMESMODE
tpp
in exclusief jonge stip...
ill
BR€ESTRAATI08a-»2 LEI DIN
Als u iets voor een Israëlisch
strandjurkje voelt dan hoeft u er
niet eens de deur voor uit want het
postorderbedrijf Wehkamp uit
Zwolle heeft bij verschillende Israë-
lisohe fabrikanten allerlei kleurige
gedessineerde strandcreaties van
badstof, helemaal in bedoeïnenstijl,
gekocht. De klanten kunnen door
het inzien van de catalogus bestel
len.
Vijftig gulden
Er is overigens wel een enorm ver
schil tussen de inkoopprijzen in Is
raël en de verkoopprijzen die de
consumenten uiteindelijk in Neder
land zullen moeten betalen. De
transportkosten en de invoerrechten
maken de Israëlische Jurkjes' niet
eens zo duur, maar de detaillisten
en importeurs zitten tegenwoordig
op zulke hoge kosten dat zij vrijwel
allemaal op ieder jurkje meer dan
honderd procent winst maken.
Voeg daarbij nog de BTW en ande
re kosten en u komt op de gemid
delde verkoopprijs van 26 gulden
voor iedere ingekochte drie gulden.
En dan is het nog een wonder dat
u desondanks deze zomer Israëlische
bedoeïnenjurkjes voor nog geen
vijftig gulden kunt kopen, zij het
dan slechte bij enkele grote zaken.
Ook voor het strand dit pakje
met de grappige pofbroek en
wijde mouwen. Ze zullen binnen
kort in veel Nederldndse zaken
te koop zijn want de inkopers
hebben duidelijk hun voorkeur
laten blijken voor wat oriëntaals
aandoende creaties.
