DENVER
MOET
ANDERS
Vangrail op circuit
is een doodzonde...
iJlON 1
5IKKENS
Amateurs toch heter dan
gedresseerde zeehonden
5?
produktie-medewerken
tappers
kleurmakers
Eeuwi
rangli
RANGLIJST
HANS HUGENHOLTZ:
PAGINA 12
MAANDAG 14 FEB!
SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT
gd.
zil. br. tot.
Rusland
8
5
3 16
Oost Duitsland
4
3
7 14
Zwitserland
4
3
3 10
Nederland
4
3
2 9
Ver. Staten
3
2
3 8
West Duitsland
3
1
1 5
Noorwegen
2
5
5 12
Italië
2
2
1 5
Oostenrijk
1
2
2 5
Zweden
1
1
2 4
Japan
1
1
1 3
Tsj. Slowakije
1
-
2 3
Polen
1
-
1
Spanje
1
-
1
Finland
-
4
1 3
Frankrijk
-
1
2 3
Canada
-
1
1
Bij het rodelen tweepersoons
heren werden
in verband met
een dead-heat twee gouden me
dailles toegekend en geen zilve-
Avery Brundage
„moet blijven
SAPPORO Er zat enige symbo
liek in. Op de laatste dag van de
Olympische Winterspelen 1972
trad een lichte dooi inSapporo,
zo overdadig verwend met sneeuw,
waardoor de elfde winterspelen in
een zeer winters decor konden wor
den gehouden, lag weliswaar ook
gisteren weer in een lichte
depressie, maar ditmaal geen
sneeuwvlokken als plukken wat
ten. Natte sneeuw deed op vele
plaatsen het wegdek in een brei-
achtige massa veranderen. Met de
Olympische goden scheen koning
Winter zijn aftocht te blazen toen
Avery Brundage, als president
van het Internationaal Olympisch
Comité gisteravond kort na half
acht (Nederlandse tijd, half
twaalf in de ochtend) de elf-
dd Olympische Winterspelen voor
gesloten verklaarde. Enige uren na
dat Rusland voor de derde achter
eenvolgende maal Olympisch kam
pioen ijshockey was geworden
door in de laatste wedstrijd Tsje-
oho Slowakije met 5—2 (tussen
standen 20, 21, 11) te ver
slaan. De Verenigde Staten eindig
den als tweede na winst van 61
SAPPORO Toen ook Sippie Tigchelaar in de bar van de
radio- en televisieverslaggevers pal naast het Olympisch dorp
eventjes en heel voorzichtigjes aan een gin-fizz kwam nippen,
was het duidelijk, dat de Olympische Winterspelen van Sap
poro voorbij waren.
In het centrum van de stad, in het omroepcentrum waarin
alle Amerikaanse en Europese omroepmaatschappijen hun
studio's en kantoortjes hadden gepropt, was men trouwens al
druk bezig de ampexbanden nog eens door te draaien om uit
dat nog zeer jonge archief te putten voor het overzicht dat de
volgende (zon) dag naar de andere werelddelen zou worden
gestraald terwijl de sluitingsplechtigheid gaande was.
Beelden van de eerste winnaar in
Sapporo (de Rus Wedenin op de
30 km cross-country), de medaille-
verzamelaars met het meeste süc-
ces (Ard Schenk, de Russin Kula-
cowa met drie maal goud op de
Door
Fred Racké
noordse nummers, en tweemaal
gelauwerde Marie Therèse Nadig
na afdaling en slalom), de snelste
man van de winterspelen (Erhard
Keiler) en natuurlijk de snelste
vrouw (Anne Henning) en de man
die voor het goud het langst was
bezig geweest: de Noor Tyldum,
die de 50 km cross country won.
Wie het lijstje van onderwerpen
in dat overzicht eens doorkeek,
kreeg meteen een heel aardige in
druk van wat er op deze Spelen
allemaal was gebeurd, want men
vertoonde ook nog een favoriet,
die inderdaad had gewonnen (de
Italiaan Thoeni, winnaar van de
Alpine-wereldbeker, nu goud in de
reuzeslalom) en de favoriete, die
er niet aan te pas was gekomen:
Oostenrijkse Annemarie Pröll,
winnares van wereldbeker bij de
dames, zonder gouden medaille
naar huis.
Vervolgens kwamen de verrassen
de winnaars en winnaressen aan
bod en daarvoor koos men niet
alleen Diana Holum en Monika
Pflug, maar natuurlijk ook de
Pool Wojciech Fortuna, die zich
111 meter van de hoogste spring-
schans had verwijder i, en de
Oostduitser Ulrich Wehling van
wie niemand schijnt te hebben
gedacht, dat hij de noordse com
binatie zou kunnen winnen.
op Polen, Tsjecho Slowakije ver
overde het brons
Enige uren ook nadat de 21-Jarige
Spanjaard Francisco Fernadeze
Oohoa in het slotnummer van de
ski-wedstrijden voor de grootste
verrassing van de Spelen had ge
zorgd door de slalom voor heren
te winnen (m.'?t zilver en brons voor
de Italianan Gustavo en Rolando
Thoeni) en Rusland goud had
veroverd op de 4x10 km esta
fette cross country (zilver en brons
ging naar Noorwegen en Zwitser
land)
ware amateur niet voor elkaar
brengen.
Wèg dus, voor de zoveelste maal,
met die loze kreten en die verou
derde reglementen.
Trouws: die urentellerij van de
club van Brundage, die nog maar
altijd wil dat de sport voor iedereen
een bijzaakje is, die kun je toch
ook niet toepassen op Nederlandse,
Noorse, Zweedse schaatskernploegen,
die zo ongeveer drie maanden per
jaar trainend en rijdend door Euro
pa zwerven?
Hard
Nee, het zal in Denver anders moe
ten. Ten minste als er nog een
Denver komt. Want in de skiwereld
gaat het in de komende maanden
en jaren heel hard rommelen en
wat zijn zeker voor Amerikanen
nu Winterspelen zonder de alpi-
ne-skinummers. Die öf door de alpi-
dige olub van Brundage óf door een
nijdige FIS wel eens van het pro
gramma zouden kunnen worden af
gevoerd.
De vlag van Deventer is gisteren bij
de sluitingsceremonie plechtig bin
nengedragen, maar het is de vraag
of dat doek zich zal gaan ont
plooien!
En een dag nadat Avery Brundage
wilde laten zien dat dat hij niet
eens zo oneindig ver verwij
derd staat van de Olympi
sche sportman. Voor zaterdag had
hij alle Olympische kampioen van
Sapporo gevraagd bil hem op een
ontvangst te komen, die hij ter ere
van hen in zijn hotel zou houden.
Slechts acht kampioenen kwamen:
de Oostduitser Wolfgang Scheidel
(rodelen), de Westduitser Wolf
gang Zimmerer (bobben), d8
Zwitser Russi (afdaling), zijn
landgenote Marie Therese Na
dig (afdaling en reuze-slalom), Vik
tor Mamatov (Rus, Biathlon esta
fette), de Japanner Kasaya (sprin
gen, kleine schans), de Pool For
tuna (springen, grote schans) en
de Tsjechische kunstrijder Nepa-
la. Brundage die samen met de
kampioenen op de foto ging, meen
de stellig dat als hij eerder op de
gedachte was gekomen veel meer
sportlieden aan de uitnodiging ge
hoor zouden hebben gegeven, want
„het was een aardig idee van ons
deze bijeenkomst te houden", zei
Brundage toen hij zijn stok
paardje weer uit de stal haalde en
over de verzakeling in de sport
ging spreken. Dat stokpaardje be
reed Brundage ook op de perscon
ferentie na de sluiting weer even
heftig. Hij meldde daar met grote
voldoening: „Gerechtigheid is ge
schied", toen hij vast stelde dat de
Franse en in mindere mate
Oostenrijkse Alpine skiërs hadden
gefaald. Dat bewijst toch wel dat
echte amateurs beter kunnen zijn
dan gedresseerde zeehonden", sprak
hij vergenoegd. Alpine skiën is een
prachtige sport, maar in zijn hui
dige vorm niet passend in een
Olympisch progromma. Wij
zullen niet tolereren dat de „busi
ness bezit neemt van de Olympi
sche Spelen". Waarna Brundage
antwoordde op de vraag of hij na
de Spelen van München toch niet
aanblijft als voorzitter van het
SAPPORO Ook
Olympische Winterspels
Russische schaatsenrijd
Skoblikova nog de „eeu
lijst aan van medaillewi
zes gouden plakken. Schi
tiende plaats gekomen.
Achtereenvolgens peria
neming, goud, zilver, bri
1. Skoblikova (Rus.) sch
'64) 6 0 0; 2. Thunberg
sen ('24-'28) 5 1 1; 3. Jer
cros country ('56-'64) 4
langrud (Noor) schaatsei
2 1; 5. Gr is j in (Rus) sch
•64) 4 1 0: 6. Hakulinen
country C52-'60) 3 3 1;
ranta (Fin) cross countrj
2 2; 8. Groettumsbras
noordse comb. C24-'32)
Koelakova (Rus.) cros a
'72) 3 1 1; 10. Schenk (N
sen ('68-'72) 3 10.
IOC: „Dit is de 56e keen
gevraagd wordt. Het
nog steeds: Nee
En dat terwijl Brundagii
ongevoelig schijnt te
actie „Brundage moet
de Russen in Sapporo
nen. Dat die actie van
gaat is zo vreemd nie
munistische Staten imm)
nimmer problemen wat
amateurstatus van hun
vinden het waarschijnli1
aangenaam dat de
dage zoveel moeite do!
Westeuropese cracks
ficeren op grond van hi
uit de sport. Dat is v
de reden dat zij die
nen zijn: om Brunda?
bewegen nog een jaar
ven. Verwacht wordt dat
definitief zal beslissen
bestuursvergadering die
in Lausanne gehouden
Voorlopig zegt Bru
„nee"
Wat nog
Wat nu nog? Er moest ook uitge
keken worden naar de zege met
de grootste overmacht en de pro
gramma-makers vonden dat die
terecht was gekomen bij de Oos
tenrijkse kunstrijdster Trixi Schu-
ba, zonder de voorsprong van
Schenk op de diverse afstanden of
die van Stien Baas-Kaiser op de
drie kilometer in aanmerking te
nemen.
Eenmaal op dat gladde ijs geko
men vond men ook nog de ele
gantste winnaars op deze Spelen:
het Russische paar Rodnina-Oula-
nov, dat bij het paarrijden veel
harten had gestolen. Na de eerste
gouden medaille moest natuurlijk
ook de laatste worden genoemd,
gewonnen door de Russische ijs
hockeyers en de meest opwindende
momenten van veertien dagen
Sapporo dacht men te hebben ge
vonden in de slotfase van de ijs-
hocekyweds'trijd Zweden—Tsjecho-
Slowakije.
Hoofdrol
In ongeveer honderd kranteregels
ook maar daarmee mag je na
tuurlijk niet tevreden zijn, want
wie nog niet is genoemd en bij deze
Spelen wel degelijk een hoofdrol
heeft gespeeld, moet nog zeer apart
worden vermeld: Karl Schranz. Je
kunt natuurlijk wel al mooie mo
menten laten zien en de ogen slui
ten voor de kwade zaken, maar
daarmee is het beeld van Sapporp
'72 niet afgerond. En om verder te
kunnen, op weg naar Denver 76,
moet over die Schranz-affaire en
alles wat daarmee samenhangt, diep
worden nagedacht.
Zoals ook chef de mission Quarles
van Ufford van de Nederlandse
ploeg dat wel durfde constateren:
„We moeten in de komende jaren
toch eens dat amateurisme van die
Olympische Spelen anders gaan be
naderen want de ideëen van nu
daarvoer zijn niet meer houdbaar
Quarles heeft gelijk, dat weet ieder
een met gezond verstand.
..We meet again in Denver '76"
stond bij de sluitingsplechtigheid
van de elfde Olympische Winter
spelen geprojecteerd. Maar in
Denver zal het wel anders moe
ten.
Zo'n zaak moet natuurlijk niet al
leen aan Schranz worden opgehan
gen. Die heeft het stom gespeeld,
door weliswaar heel eerlijk, maar
ook veel te hard van de daken te
schreeuwen wat hij aan de ski-
sport verdient. Ook al maak je het
begrip „amateur" héél ruim, dan
nog is Schranz (en een paar van
zijn collega's) professional.
Maar er is wel nog een heel grote
„klasse" ónder de mannen van het
Schranz-kaliber.s
Er was in Sapporo vrijwel niemand
te vinden, die alleen om het deelne
men was gekomen, en het zou ook
kolder zijn om zulke mensen te stu
ren. Prestaties dus en daarvoor
moet getraind worden, keihard, vele
uren, vele dagen en dat kan de
Het niet doorgaan van de Nederlandse Grand Prix voor for
mule I racewagens, kan fataal zijn voor een verdere succes
volle exploitatie van het circuit van Zandvoort.
De feiten liggen als volgt: Verleden jaar streek de interna
tionale autosportorganisatie FIA zich nog over het hart en gaf
voor dat seizoen een licentie voor de internationale formule
races.
Eind december vorig jaar bezocht Jackie Stewart, als ver
tegenwoordiger van de Grand Prix Rijders Organisatie het cir
cuit van Zandvoort. Hij uitte kritiek over deb aan en de in
stallaties. Met name eiste hij vangrails rondom het hele circuit.
Begin van dit Jaar schreef de FIA
een brief naar de KNAC, waarin zij
de voorwaarden stelde voor het ai
of niet doorgaan van de Nederland
se GP. Er ontwikkelde zich vervol
gens een briefwisseling tussen FIA
en KNAC. Tenslotte eiste de FIA
op 24 pur.ten van het circuit verbe
teringen. De betrokken instanties
menen dat het financieel slechts
verantwoord was om aan 21 van
deze eisen te voldoen.
De geaccepteerde punten, die overi
gens wel zullen worden uitgevoerd,
hebben betrekking op het afvlakken
van het terrein naast de baan, ex
tra vanghekken en een kilometer
vangrail. Totale kosten 65.000 tot
75.000 gulden. Een schijntje vergele
ken met de zeven ton die moest
worden opgebracht, indien werd
voldaan aan het volledige eisenpak
ket van de FIA.
Burgemeester Nawijn van Zandvoort
zegt: „De vangrail-eis van de FIA
zie ik niet zitten. De oplossing is
veel gevaarlijker dan het gebruik
van vanghekken". Uit zijn mening
blijkt verder over het algemeen dat
hij minder pessimistisch staat tegen
het voortbestaan van het circuit.
Maar dan zou wel een minder groot
deel van de ontvangsten van de be
zoekers in de kas van de gemeente
Zandvoort terecht moeten komen.
Het zo langzamerhand wel enigszins
verouderde circuit zou met wat
meer steun van haar eigenaar
Zandvoort best nog mee kunnen
Komen.
De veiligheidstheorie van circuit-di
recteur Hans Hugenholtz staat lijn
recht tegenover die van de FIA en
de GPDA. Hugenholtz: „Grote cou
reurs hebben juist vaak door die
vangrails hun leven verloren. Elk
hard obstakel naast de baan is ge
woonweg een doodzonde, in de let
terlijke betekenis. Daarentegen kun
nen drie of vier gaashekken zoals
wij ze op Zandvoort hebben, een
bolide opvangen, in plaats van te
rugkaatsen. Zelfs al had ik voldoen
de geld voor vangrails, dan zou ik
mij nog bedenken voor ik de gaas
hekken zou vervangen".
Dat hierin een grond van waarheid
schuilt bleek tijdens de GP-training
vorig jaar. Toen schoof Andretti
met zijn Ferrari met een snelheid
Op diverse produktie-afdelingen heeft Sikkens plaats voor mannen
in de leeftijd van 20 tot 45 jaar, die bereid zijn de handen uit de mouwen
te steken.
Wij hebben ze veel te bieden: goede beloning, winstaandeel, premievrij
pensioen, reiskostenvergoeding, gratis bedrijfskleding, enz. enz.,
maar vooral een prettige baan in kleine teams.
Geen vakopleiding? Geen bezwaar. U leert bij ons alles wat u doen en
weten moet om uw werk goed te verrichten.
Op het ogenblik hebben wij piaats voor:
Met behulp van speciale apparatuur vullen wij bussen van verschillend
maten met verven en lakken.
Er wordt gewerkt in 3-ploegendienst, dus boven het normale loon
komt een ploegentoeslag (eventueel is er ook een mogelijkheid
om in dagdienst te werken).
van zo'n 190 kilometer voor de tri-
Dune in de vanghekken. Enige hon
derden meters hek wei-den meege- I
sleurd, de bolide was verder onbruik-
baar, maar Andretti stapte volko- j
men ongedeerd uit zijn wagen. Hu
genholtz stelt verder dat de dood
van Siffert op Branch Hatch voor
komen had kunnen worden als hij
in een meegevende baanomrastering
terecht wasg eikomen. Op Zandvoort
zelf heeft overigens' nog maar een
GP-coureur de dood gevonden, na
melijk twee Jaar terug Piers Coura- i
ge.
Uit het feit dat in andere Europese
landen wèl, zij het met enige moei
te, aan de FIA-eisen kan worden
voldaan, blijkt wel dat de racesport
daar heel anders wordt gewaar
deerd. België en Frankrijk bouwden
een heel nieuw circuit en Duitsland
investeerde miljoenen in oude cir
cuits. Of er in ons land ooit een
nieuw circuit komt is uiterst twijfel
achtig. Afgezien nog van de infra
structuur-problemen, waar haalt
men eventjes zo'n twaalf miljoen
gulden vandaan, die op hun beurt
hiervoor nodig zijn.
Mooi vak. Afwisselend en verantwoordelijk.
Dit is de baan voor een man die van zichzelf weet, dat hij gevoel heeft
voor kleuren en hoeveelheden. Hij krijgt bij Sikkens een grondige opleiding.
Wilt u meer weten over uw mogelijkheden bij Sikkens?
Stuur dan onderstaande bon op en wij nemen op korte termijn kontakt
met u op.
Bon in open enveloppe, zonder postzegel en met de volgende adressering:
Sikkens Lakfabrieken nv
afdeling Personeelszaken
antwoordnummer 10 Sassenheim
I
j Ik wil meer weten over werken bij Sikkens.
Mijn naam is:I
Leeftijd:
Adres:
I Woonplaats:
