BURGERS NIET BLIJ
Do Thieu Liet: U spreekt geen Vietnamees
'Vliet
complex
vordt
[lietto
OPDRACHT
Oorlog nog niet voorbij
e
C. J. ROTTEVEEL IS ZIEK
Lezers
schrijven
Goed riemen snijden
van andermans leer
Er
Nixon
poogt
rond
Vietnam
te
scheppen
door
persboycot
maar
DONDERDAG 6 JANUARI 1972
Plaatsing van ingezonden
stukken behoeft geen redactio
nele instemming te betekenen.
De redactie behoudt zich het
recht voor, brieven te bekor
ten, resp. zonder opgave van
redenen terug te zenden.
Een deel van het Vliet-complex dat door mevrouw L. Spruit
itilhorst nu al bestempeld ivordt als een toekomstig ghetto. Het
tuk binnenstad tussen Rapenburg, Vliet, Bakkersteeg en Kaiser-
traat verke&rt op het ogenblik vn vervallen staat. Op enkele ge-
leelten na is het blok nu al in handen van de Stichting Studenten-
Door allerlei omstandigheden, die noodzakelijk werden geacht
Is een wig tussen ons samen-menszijn gebracht
Daarom had schrijver dezes, gedacht, welaan
Een onbetreden „andere" weg te gaan
Doch zonder jouw hulp ben ik onvolledig
Is het kil-koud-leeg onbevredigd
Om zó door te blijven gaan
Staat mij, en hopenlijk vele andere mensen, niet aan!
Waarom, lopen er zovelen klem?
Ondanks veler waarschuwende stem
Van mensen die het z.g. „goede" met je voor hebben
Doch die dikwijls zelfs de kleinste factoren niet kennen.
Die gezamenlijk een rol spelen in een lang proces
Waaruit de gevolgen vloeien voor een Levensles!
We moeten o zo lang, en zoveel praten
Om te zorgen dat wij elkaar niet gaan haten!
Waar is het goede van ieder begin?
Wat is nu nog juiste levensinstelling?
Waarmee een ieder zich zou moeten bezighouden, en bezint
Het is in het belang van elk opgroeiend kind!
Zij moeten toch leven in een betere maatschappij?!
Onbekommerd kunnen genieten, in vrede, vrij.
Het toekomstbeeld van de 3e wereld zonder geweld!
Dus niet beheerst door de macht van het kapitalisme geld!
NOOIT, zinloos meer offeren, van jonge levens!
Aan Vietnam, en andere infiltratie-prestige-gegevens!
Maar eerlijk onze houding bepalen
En ook onze schuld betalen
Aan gewoon onze medemens
Dat is alles wat ik wens
Indien wij het jaar '72 zó beleven
En elkaar in de ogen zien
Ja! Dan is er misschien?gegeven
Vrede, voor die miljoenen mensen van goede wil
Nu is er nog de Massa, zwijgend stil
Beangst om „echt" in elkaar te durven geloven
Laten „wij" dan een begin maken met het sloven
Voor deze zo gigantische wereldzaak
Een instandhouding van een bewust-levend-strijdende Medemens
Voor ieder een Liefde, een Vrijheid Onbegrensd!
Kom begin met mij aan Uw taak, met al Uw Kracht
Nog is de nacht, door Uw Medemenselijkheid bepaalt U de dag!
Die „stralender" zal zijn dan ooit hiervoor
Dan ervaren groot en klein als één wereldkoor\
Dit is „echt" menszijn, en zó leven wij door!!
J. H. M. BIESJOT,
TROMPSTRAAT 77,
LEIDEN
De heer Van Rooijen van Stu-
lentenhuisvesting is misschien blij
net het Vlietcomplex, wij als bur-
jers van Leiden zijn dat helemaal
liet. Dat wordt geen complex,
■piaar een getto. Vooral in de stad
sijn de straten ontsierd door de
BAtudentenhuizen. Er hangen vod
maar de vraag. Op de eerste plaats
hebben 500 studenten ook 500 ra
diootjes of platenspelers. De men
sen die eromheen wonen zullen
danoook zo vlug mogelijk vertrek
ken. Niet omdat ze graag uit de
binnenstad weg willen, maar om
dat ze eenvoudig moeten.
Het is namelijk helemaal niet waar
dat iedereen zo graag in Zuidwest
of de Merenwijk woont. Maar de
mensen moeten. Er is gewoon niets
anders. Al Jaren is de binnenstad
voor de studenten, terwijl zij de ka-
mernood voor het grootste deel aan
zichzelf te wijten hebben.
Jen
de
(ordijnen, en als er gordijnen
aangen worden ze nadat de panden
ijn betrokken nooit meer gewas--
Hoe het er aan toegaat met veel
itudenten in een groot gebouw
pakijebben we de afgelopen Jaren hier
Ian*an het oude Diaconessenhuis ge
zien. Daar is niemand meer nieuws-
fierig naar. Als Studentenhuisves
ting een pand koopt voor acht tot
;ien mensen, wordt de tuin bete-
KKeld. Omdat ze wel weten dat dit
Zgiog het enige houdbare is. Dat ge-
BB|euter over twee tuinen en dat
üroen kan dan ook op z'n minst
:n lachertje worden genoemd.
Dat de middenstand zo gebaat ls
'jij studenten in Leiden, is ook
Als op de drie mooiste punten
van de stad (Witte Singel, Peli
kaanstraat en Vlietcomplex) ge
woon huizen waren, desnoods twee
of drie hoog, zou deze stad nieuw
leven zijn ingeblazen.
Er staan tientallen kamers leeg.
maar de mensen durven gewoon
niet meer te verhuren vanwege de
ervaringen die ze hiermee in de
loop der jaren hebben opgedaan.
Overigens begrijp ik de studenten
zelf ook niet, want ik zou me niet
met 550 man als kistkalveren in
een gebouw laten stoppen, ieder
een eigen hok.
Als het nu eens een paar honderd
appartementen waren met eigen
sanitair, maar nu wordt het een
onfrisse bedoening. Het wordt in
alle opzichten monumentenzorg met
hygiëne anno 1900.
Als ze nu ook vrij zijn om huis
dieren te houden, is het compleet.
Dat hebben we ook gezien in het
Diaconessenhuis. Tientallen uitge
hongerde honden en katten, die met
de vakanties maar aan hun lot wer
den overgelaten.
De tuinman van de Hortus heeft
als onderhoud het terrein van de
Witte Singel erbij gekregen om het
onkruid te maaien. Mooie bestem
ming voor dat prachtige terrein.
Lang leve studentenhuisvesting
en de universiteit. Het is goed, rie
men snijden van andermans leer.
Mevrouw L. Spruit-Stilhorst,
Groenhovenstraat 16,
Leiden.
Terwijl president Nixon nog weer
eens voorspelde dat de oorlog in
Vietnam geen punt zal vormen bij
de presidentsverkiezingen in de
Verenigde Staten van volgend jaar
Door
drs. Carel Jansen
„omdat het onvermijdelijk is dat
er een einde komt" aan deze oor
log, regende het bommen op
Noord-Vietnam in een mate die
het land sinds het stopzetten van
de geregelde bombardementen in
1968 niet heeft gekend.
Natuurlijk kan de president de
oorlog bij zijn komende Verkie
zingscampagne niet gebruiken. En
ook zyn bezoek aan Peking kan,
wil 't het gewenste effect sorteren,
niet gepaard gaan met uitgebreid
Amerikaans oorlogsgeweld aan de
zuidgrens van het land van Mao.
Sinds enige tijd zoekt Washington
het behalve in vermindering van
de deelname van Amerikaanse
grondtroepen aan de strijd ook in
de deëscalatie van de nieuwsvoor
ziening over de oorlog. Worden
door het eerste de verlieslijsten
aanmerkelijk kleiner, het tweede
moet de demoraliserende werking
van het oorlogsnieuws verkleinen.
Correspondenten in Saigon bekla
gen zich erover dat zij veel min
der „hardnieuws" loskrijgen van
de officiële legerwoordvoerders
dan ooit tijdens de oorlog in Viet
nam het geval was.
Toen de Zuidvietnamese troepen
vorige maand de guerrillabases in
Cambodja binnendrongen, weiger
de het de Amerikaanse luchtmacht
die de operatie steunde, informatie.
Pas later
werd gezegd dat de Amerikaanse
helikopters honderden vluchten
per dag maakten om het Zuid
vietnamese offensief te steunen.
Achtergrondinformatie, die eens
ongeveer tweemaal per week werd
verstrekt, blijft sinds twee Jaar
achterwege. De Amerikaanse op
perbevelhebber placht de chefs
van de nieuwsbureaus een of
tweemaal per maand te ontmoe
ten. maar dat is in maanden niet
meer gebeurd. De Amerikaanse
militairen zijn zeer gevoelig ge
worden op het punt van bericht
geving over druggebruik, rassen
conflicten en wreedheden van het
type My Lai. Men zegt dat de
oorlog voorbij is en dat de militai
ren niets anders doen dan naar
huis gaan". Het is nu een geheel
Vietnamese oorlog, dus schrijf niet
meer over ons Amerikanen", zo
luidt het advies.
Toch is de oorlog geenszins voor
bij. Wel schijnt de Vietcong zijn
greep op het platteland van Zuid-
Vietnam wat verloren te hebben.
De operatie Phoenix, die beoogt
de infrastructuur van het Vietna
mese Bevrijdingsfront te vernieti
gen, heeft te langen leste enig
succes gehad. Meedogenloos zijn de
Vietcongleiders in de dorpen ach
tervolgd en uitgeroeid. De over-
blijvenden houden zich koest en
wachten hun tijd af, die met het
vertrek van de laatste Amerikaan
wel weer zal komen. Ze zullen
echter een lange adem moeten
hebben, want het is niet waar
schijnlijk dat Nixon zijn troepen
binnen korte tijd geheel uit Viet
nam zal terugtrekken.
Intussen hebben de Amerikanen
met een ander probleem te kam
pen gekregen. De versterkte
Noordvietnamese luchtverdediging
blijkt in staat het de Amerikanen
steeds lastiger te maken. Russi
sche MiG-21's zijn in de lucht
verschenen en blijken opgewassen
te zijn tegen de Amerikaanse
Phantoms die tot nu toe alleen
met grondafweer te maken had
den. De Noord vietnamezen zijn
met hun vliegtuigen zelfs boven
Laos verschenen. De grootscheepse
Amerikaanse luchtaanvallen op
Noord-Vietnam zijn het antwoord,
maar hebben het voor Nixon on
plezierige effect dat de oorlog
weer in het nieuws komt zonder
dat ze in staat zijn de Noordviet
namese verdediging een definitieve
slag toe te brengen.
De Noordvietnamezen streven met
hun uitgbreide luchtacties en de
grote landacties in Laos en Cam
bodja twee doelen na. Ten eerste
willen ze laten zien dat zij on
danks de tegenslagen in Zuid-
Vietnam nog lang niet verslagen
zijn en tweede hopen ze door
de Amerikanen tot tegenmaatrege
len te dwingen de oorlog uit de
vergetelheid te rukken, om zo da
gemoederen in de Verenigde Sta
ten zelf weer in beweging te bren
gen een van de belangrijks®
resultaten die hun optreden in het
verleden heeft gehad.
Bovendien willen de Noordvietna
mezen voorkomen dat zij door Pe
king worden verraden en verkocht
als de Amerikaanse president een
bezoek aan China brengt. Moskou
steunt hen in toenemende mate in
dit streven omdat het hierin een
mogelijkheid ziet de gehele Ameri
kaans-Chinise toenadering op losse
schroeven te zetten. Zo waren de
Noordvietnamezen enkele weken
geleden in staat groot materiaal in
te zetten bij de Jaarlijkse herove
ring van de Vlakte der Kruiken in
Laos. Maar evenals in Cambodja
blijft het onmiddellijke doel van
de Noordvietnamezen niet de ver
overing van het gehele vijandelij
ke gebied wat slechts massalere
Amerikaanse steun la Zuid-
Vietnam ten gevolge zou hebben
maar het innemen van gunsti
ge posities in de zenuwenoorlog
die leiden tot een gunstige vrede
in Indo-China.
Dat Nixon voor een dergelijke
vrede nog niet rijp is, bewijst de
gang van zaken op de Parijse vre
desconferentie. De Amerikaanse
afgevaardigde gedraagt zich niet
alsof het naderbij brengen van
een oplossing van het conflict zijn
voornaamste doel is. D» Noord
vietnamese vredesvoorstellen van
het afgelopen Jaar zijn
nooit serieus ter sprake gekomen
en tegenvoorstellen laten ook op
zich wachten. Mogelijk wil NLxon
in Peking bereiken wat al die ja
ren in Parijs niet lukte: een com
promis dat de Amerikanen toe
staat in Indo-China een voet aan
de grond te houden.
Het effect van een succesvolle
beëindiging van de Vietnamese
oorlog bij zijn bezoek aan
Peking, zou de president bij de
komende verkiezingen zeer te stade
komen. Of de Vietnamezen er
ook blij mee zullen zijn valt te
bezien. De Noordvietnamezen zul
len er alles aan doen om het niet
zover te laten komen. Het optre
den van de Amerikaanse lucht
macht verdubbelt hun kans op
ltie|DEN HAAG Dezer dagen is het
jmité Informatiebureau Vietnam,
erelaarin een aantal prominente Ne
derlanders is verenigd, zijn acties
Jgonnen voor de vestiging van een
nzijformatiebureau in Den Haag van
Voorlopige Revolutionaire Rege-
ng van Zuid-Vietnam (de regering
ndein het Nationale Bevrijdingsfront
'wel de Vietcong). Do Thieu Liet,
yjjiofd van het aan de Haagse Java-
eg gevestigde informatiebureau
in de regering in Saigon, is er
lidelijk niet mee ingenomen: „Ze
taken alleen maar propaganda."
f H Zou het voor de discussie en de
'Meningsvorming in Nederland
iet veel beter zijn als naast het
landpunt van de regering in Sai-
Dllim ook dat van de tegenpartij
\prdt gehoord. In de 'Scandina-
Ische landen zijn ook zulke bu-
eaus. evenals in Parijs waar uio
tgering onderhandelt met
j Joord-Vietnam en het bevrij-
ên*ngsfront?
De Vietcong,' zegt Liet, „beweert
■An regering te hebben, maar dat is
l^Bel een schimmen-regering. Ze heb-
en geen hoofdstad, ze hebben geen
land om over te regeren en geen
volk. Bovendien is de Vietcong-re-
gering niet meer dan een afsplit
sing van het communistische be
wind in Hanoi. En Hanoi geeft
geen voorlichting, maar maakt pro
paganda. Ze geven onjuiste gege
vens en baseren daarop hun propa
ganda. Maar natuurlijk hebben ze
het volste recht om in Nederland
een bureau te openen."
„In Parijs praten we niet met de
Vietcong, we praten met de Noord
vietnamezen. Zij zijn de baas van
de Vietcong, de Vietcong is niet
meer dan hun agent in het zuiden.
En dus erkennen we de Vietcong-
regering ook helemaal niet. Wat zij
zeggen is geheel in strijd met de
waarheid."
Maar dat geldt toch niet voor
de informaties die zij hebben ge
geven (als eerste) over de gevol
gen van de ontbladering in Zuid-
Vietnam en over het bloedbad in
My Lai? En dat gebeurt niet om
rijstvoorraden van de burgerbe
volking te verwoesten?
„My Lai is een typerend voorbeeld
van zaken die in elke oorlog voor
komen. Altijd vallen er slachtoffers
onder de burgerbevolking, ook bij
voorbeeld in de oorlog in Oost-Ben-
galen. U moet niet vergeten, dat
het voor buitenlanders wiet goed
mogelijk is te onderscheiden wie
voor de Vietcong werkt en wie niet.
U spreekt geen Vietnamees. Als u
iemand toeroept, dat hij moet blij
ven staan, rent ie misschien weg.
Mv Lai is een vergissing geweest
van een paar Amerikanen en de
Vietcong heeft het geval van My
Lai opgeblazen. Net zoals ze de ont
bladering van Vietnam hebben op
geblazen. De directe omgeving van
onze bases in de jungle, van waar
uit we de aanvoerwegen van de
Vietcong controleren, is ontbladerd."
Door
Carel Timmers
„Als er rijstvelden dichtbij de bases
liggen, is het mogelijk dat ze ook
wat schade oplopen. Dan moet ik
toegeven. Maar we produceren dit
Jaar voldoende rijst om de bevol
king te voeden. De Vietcong heeft
ook dit weer opgeblazen en over
drijft de gevolgen ervan."
(Een Jaar geleden rapporteerde een
Amerikaanse commissie van des
kundigen, dat er een voorraad
voedsel was vernietigd waarvan zes
honderdduizend mensen een Jaar
lang hadden kunnen leven. De
schade aan het hardhout een be
langrijke bron van inkomsten
bedroeg toen ongeveer 1,8 miljard
gulden.)
Nog even het informatiebureau.
Zou u er tegen zijn als de Neder
landse regering visa zou geven
aan vertegenwoordigers van de
Voorlopige Regering, dus aan
Zuidvietnamezen die geen pas
poort van de regering in Saigon
hebben?
„Nederland heeft officiële betrek
kingen met mijn regering. Ik denk
niet, dat de Nederlandse regering
visa zal verlenen aan rebellen tegen
de regering van Zuid-Vietnam
want zo beschouwen wij hen, als
rebellen voor het maken van
propaganda."
Wordt de militaire situatie voor
uw regering de laatste tijd niet
steeds moeilijker? In het buur
land Cambodja wordt de hoofd
stad Pnom Nenh al van zeer
dichtbij bedreigd en in het andere
buurland Laos is de Vlakte der
Kruiken onder de voet gelopen?
„Het is erg moeilijk tegen de
Noordvietnamezen en de Vietcong
te vechten. Stelt u zich voor, dat
bij een bokswedstrijd een van de
boksers een stoot geeft en dan
gauw uit de ring stapt De Vietcong
zit grotendeels in Cambodja. Ze
Maar dat is toch de beste tak-
tiek voor een guerrilla?
„Zeker, maar het maakt de bestrij
ding erg lastig. Als Noord-Vietnam
doorgaat met de infiltraties via
Laos en Cambodja, houden we in
Zuid-Vietnam voorlopig moeilijkhe
den."
Redt uw regering het na het
vertrek van de Amerikanen?
„O beslist. We hebben mensen ge
noeg om het zelf op te knappen.
Wij hebben tachtig miljoen inwo
ners tegen Noord-Vietnam twintig.
Cambodja en Laos hebben leder
maar enkele miljoenen inwoners,
dus het komt op ons aan."
Is er een les te trekken uit de
oorlog in Vietnam?
„Ja, er is een les te leren. De com
munist is erg koppig, en als Je te
gen een koppige vijand vecht, moet
Je zelf nog koppiger zijn."
