3rikken in starre politieke houdingen
reen verraad Afrikaanse Rhodesier
B VVVDM werpt dam op tegen
nderm ijn ing van krijgsmach t
ezers schrijven
Vreemde facetten parkeerpasjesregeling
ischer's Modehuis
tieve groep ondermijners, straks
eveneens aan de beurt zijn. Bin
nenkort zullen daarom ook marine
en luchtmacht in het bestuur ver
tegenwoordigd zijn.
Niet onvermeld mag blijven, dat
de BVWDM bij de voorbereidende
werkzaamheden een grote eensge
zindheid heeft geconstateerd over
de oorzaken van de ondermijning
van de krijgsmacht. En dat onge
acht geloof, politieke richting en
maatschappelijke positie. Op het
ogenblik telt de BVWDM al der
tig afdelingen in het gehele land,
met in totaal meer dan drieduizend
DERDAG 16 DECEMBER 1971
PAGINA 21
g maar nauwelijks had de B.
,VD31. zijn „geboortekaartje"
len, of er stroomden in
rsfoort duizenden sympathie-
jgingen, aanmeldingen voor
aatschap en bereidverklaringen
financiële steun binnen. Wat
die BVWDM in Amers-
Die wat lange letterreeks is
afkorting van ,3ond van ver-
it, vrijwillig en voormalig die-
Ie militairen". Doel: een dam
jrpen tegen de kwalijke invloe-
die systematisch pogen de Ne-
krijgsmacht te on-
ijnen.
dit is nu eens geen actie van
gepensioneerde generaals, die
groen en geel ergeren aan
haren, of van stramme ser-
ts, die te weinig gevoel voor
ar hebben om een uiting van
loedige kritiek op te vangen
jch dan in hun gezag aange-
voelen. Voorzitter van de nieu-
iond is een pittige 27-jarige
luitenant van het pantserwa-
van de cavalerie, J. K. Brou-
die terdege inziet waar het
ezen om gaat. Het gaat name-
Diet om wat meer vrijheid hier
it meer vlotheid daar. De wer-
:e strijd gaat om Nederlandse,
Vesterse waarden, zoals in de
plaats het gezin, basis van
samenleving.
begon, vele maanden gele
met een onderling gesprek in
livak. Er was ergernis over de
aflatende stroom van kritiek
krijgsmacht. Die is immers
alleen middel ter verdediging
ons grondgebied, maar zeker
ook van de hierboven aangeduide
waarden. Er was ook ontstemming
over het gemis aan bereidheid in
het parlement om voldoende steun
te verlenen aan het in stand hou
den van een goed georganiseerde,
moderne krijgsmacht met duidelij
ke leefregels. En er was veront
waardiging over de uitholling van
het Nederlandse leger van binnen
uit door kleine, doelgerichte min-
ge recruut, die door die activisten
met hun vervalste taal onder schot
wordt genomen? Maar al te vaak
worden Jonge, onervaren knapen
het slachtoffer van dit vuile spel
met woorden. En ook zij gaan „dic
tatuur" gebruiken voor allerlei
vanzelfsprekende maatregelen van
orde en zij vergeten dat de wér
kelijke dictatuur het walgelijke
stelsel van onvrijheid is, dat een
door C. J. Rotteveel-
derheden, die niet alleen de krijgs
macht maar ook de democratie naar
het leven staan.
Ja, óók de democratie in haar
geheel, want wat die gewiekste
groepjes in feite doen is niet anders
dan het plegen van een soort „kop
pelverkoop". Onder het mom van
actie voor redelijke verlangens stre
ven zij naar communistische indoc
trinatie. Dat gaat héél slim. Men
goochelt met woorden als fascisme,
democratie, dictatuur en zoveel
andere. Daaraan wordt een andere
betekenis gegeven dan ze in het
normale spraakgebruik hebben. Die
listige infiltranten bezigen bijv. een
woord als „dictatuur" voor elke ui
ting van normaal gezag en orde.
„Fascisme" is voor die lepe leer
meesters en hun onnozele volgelin
gen een term, die gebruikt wordt
om werkelijke democraten het zwij
gen op te leggen.
Wat gebeurt er nu met een jon
miljard mensen tussen de Oder-
Neisse en de Gele Zee is slavernij
houdt. Zo wordt menig recruut rijp
voor verdere indoctrinatie, waarvan
de ouders de haren te berge rij
zen. Ook door het bagatelliseren
van vrije seks en drugs worden
eerst jonge soldaten en daarna, door
het scheppen van een sfeer van on
zekerheid. de Nederlandse gezinnen
ondermijnd. En dat laatste is nu
juist, wat die geraffineerde onder
mijningsactie bedoelt, een onder
mijning die al zover gevorderd is,
dat velen zich schamen er verzet te
gen aan te tekenen
Tegen dat ondergraven en slopen
van de krijgsmacht en van de
grondslagen van ons volksleven
keert zich de nieuwe groep van
luitenant Brouwer, die zich in ons
gesprek wat gematigder uitdrukt
maar de gevaren even groot ziet als
ze hier zijn geschetst. Bij dat ge
sprek in het bivak is het niet ge
bleven. Men is aan de slag gegaan
om door de stichting van de B.V.
V.V.D.M. dat ellendige gevoel van
onzekerheid te lijf te gaan. Luite
nant Brouwer: „We begrijpen heel
goed, dat we niet alleen een stroom
van sympathie te verwerken zul
len krijgen, maar dat men ook zal
proberen ons in de „fascistische"
hoek te drukken. Maar dat laat ons
koud. Wij zijn geen doordravers.
We weten heel goed, dat er tekort
komingen in de strijdkrachten
zijn. Ook die staan op ons program
ma. Het gaat er ons in de eerste
plaats om het contact met de ou
ders te verbeteren, die het recht
hebben te weten wie de begeleiding
van hun zoon van hen hebben over
genomen".
Een van de middelen voor beter
contact met de ouders is herstel van
de „ouderdagen", waar de ouders
kunnen zien wie hun zoon opleiden
en wie zijn vrienden zijn. „Verder
geven we, nu al, advies en hulp, zo
wel aan ouders als aan militairen.
Postbus 130, Amersfoort, is zo
kort na de oprichting van de B.V.V.
V.D.M. een centrum van infor
matie, waar militairen en ouders
antwoord op hun vragen krijgen.
De BVWDM heeft daarvoor de
steun gekregen van specialisten
uit de krijgsmacht, die voor dit
doel hun vrije tijd offeren en die
afkomstig zijn uit de sociale dienst,
de geneeskundige dienst, de juri
dische dienst, de militaire adminis
tratie, de geestelijke verzorging en
de welzijnszorg".
Een ander punt is het streven
naar onderling contact tussen de
verschillende rangen. Vandaar
dat naast J. K. Brouwer in het
bestuur van de BVWDM ook zit
ting hebben: opperwachtmeester C.
N. Frederiksz (secretaris), ser
geant-majoor B. Rewinkel (pen
ningmeester) en als leden: F. Bos
man, dienstplichtig huzaar en H.
Saarloos, korporaal-1.
In de derde plaats: de strijd
geldt niet alleen de landmacht,
maar ook luchtmacht en marine.
In die krijgsmachtonderdelen be
grijpt men terdege, dat zij, als er
niets gebeurt tegen de actie in het
leger van de kleine, maar zeer ac
leden, waaronder verscheidene or
ganisaties. die wel als één lid staan
genoteerd, maar zelf vele duizen
den leden tellen. Reeds kreeg de
BVWDM steun van vrouwen
groepen, en zij verwacht nog veel
meer sympathie van die zijde,
Juist omdat het gaat om het be
houd van het gezin. De militaire
maatschappij, zegt voorzitter Brou
wer, is er niet om te doden, maar
om doden te voorkomen.
Al bij al een lofwaardige orga
nisatie, die BVWDM, postbus 130,
Amersfoort.
christelijke politieke par-
vinden we volop organisatori-
onzindelijkheid en vertroebe-
en onfrisse gebruiken —als
enminste de heer Rotteveel
q geloven. In zijn artikel „Op
lisatorisch gebied schrikba-
vertroebeling" signaleert hij
ii toestanden, die een uitliol-
letekenen van het bestuurlijk
In vele partijen en vereni-
zijn immers mensen, die
proberen de lijn van die par-
of verenigingen om te buigen
kan me indenken, dat de heer
veel zich keert tegen mensen
één partij lid zijn en dan
iren op een andere te stem-
Inderdaad is dat geen „fijn-
gewoonte, maar om te
dat een lid van een partij
niet mag inlaten met een ri-
rende groep voert me te ver.
kan er van overtuigd zijn.
innen één partij veel van de
slagen overeen komen met
wat rpen zelf nastreeft,
kan het voorkomen, dat
paalde momenten bepaalde
aken niet stroken met de
verlangens.
tuurlijk kun je op zo'n mo
de partij abrupt de rug toe
een ander principe kan ech-
i]n te hopen, dat het nog
leter" zal worden. In afwach-
laarvan is er om even in
tijl van het artikel te
een aantal mogelijkhe-
ïaaruit kan worden gekozen,
kan zeggen: eens gekozen,
gekozen en meegaan met wat
rtijleiding zegt. Maar ook kan
eel goed zijn een poging te
de ontwikkeling binnen de
een stoot te geven, bijvoor
beeld door te zeggen dat men op
'n andere partij heeft gestemd. In
de starre houding die de meeste
politieke partijen zich aanmeten
mag best af en toe eens worden
geprikt.
Hieruit volgt weer, dat ik het
niet eens ben met het principe, dat
iemand uit een partij moet stap
pen als hij voor zijn denkbeelden
geen of weinig bijval vindt. Het
moet mogelijk zijn het idee te blij
ven koesteren, dat ook een meer
derheid in een andere richting kan
worden geduwd. Ook al bestaat er
verschil van mening op één punt
(of misschien nog wel meer), dan
is dat voor mij beslist geen reden
je Jas aan te trekken en afscheid
te nemen. Er blijven immers altijd
nog veel meer essentiële punten
over, waar Je het wel eens mee
bent.
Dan de voorzitter, die zijn partij
wil gaan hervormen. Die had van
te voren al moeten weten hoe de
leden over zijn plannen dachten.
Het lijkt me in de praktijk wat
moeilijk: stel voor dat er zes kan
didaten zijn, die er allemaal an
ders over denken. Dan zou dat ook
betekenen, dat aan iedereen wordt
gevraagd hoe ze over de denk
beelden van die zes mensen den
ken. Ga er maar aan staan....
Belangrijker dan dat vind ik
echter het principiële idee dat
hieruit spreekt: het berijden van
het D'66-stokpaardje, het referen
dum. Invoering daarvan zou no
dig zijn, om alles maar met ieder
een te gaan overleggen. De afge
vaardigden van de leden van een
partij zijn volgens de heer Rotte
veel kennelijk niet bevoegd, beslui
ten te nemen. Eerst moeten alle
leden zeggen wat ze erover denken.
De afgevaardigde wordt precies
verteld wat hij wel en wat hij niet
moet (of mag) doen.
Komen er dan afwijkende pun
ten aan de orde, dan maar de ver
gadering afbreken, terug naar de
leden en vragen hoe zij erover den
ken. En...Het vervolg is eenvoudig
denkbaar. Ook in het parlement
zal dit moeten worden ingevoerd.
In het partijprogramma zijn be
paalde principes vastgelegd, maar
om het een te bereiken kan het no
dig zijn het andere voorlopig te la
ten rusten of zelfs tijdelijk af te
voeren. Moeten we dan maar eerst
allemaal weer worden gehoord?
Dat zou dan betekenen niet alleen
de leden, maar ook de kiezers.
Tot slot zegt de heer Rotteveel,
dat bij het optreden van een nei
ging tot verandering brede lagen
van de partij moeten worden ge
raadpleegd. Daar is wat voor te
zeggen, sterker, het is nodig. Maar
dan moet je het een nieuwe voor
zitter ook niet kwalijk nemen dat
hij dat wil doen, om te peilen of
zijn idee tot hervorming overeen
komt met die van de leden.
PIETER J. J. TAFFIJN
Leiden
(Het gaat mij niet om „uit
holling van bestuurlijk gezag"
oj om min of meer willekeurige
denkbeeldenwaarover men
het binnen -partij of vereniging
niet eens is, maar om de diepste
grondslagen van partijen, waar
mee gesold wordt.
C. J. ROTTEVEEL
Wissewasje
In het L.D. van 9 november
blijkt Theo van Heukelom het niet
eens te zijn met de uiteenzetting
van de heer C. J. Rotteveel over
Rhodesië. Natuurlijk niet, want z'n
woordkeus verraadt zijn politieke
instelling. Woorden als„racist" en
„fascist", bekende scheldwoorden
uit een bepaalde hoek, zijn duide
lijk genoeg. Maar aan de kern van
het artikel van de heer Rotteveel
komt de schrijver niet toe. Wel
zegt Theo v. H., dat men „met de
basis moet beginnen". Maar, zoals
de heer R. schrijft: de zwarte be
volking is nog slechts enkele ge
slachten verder dan haar noma-
dische voorouders, die nimmer aan
lezen en schrijven zijn toegekomen
Het is geen schande, dat een volk
op zeker ogenblik duizenden Jaren
achter ligt bij bijv. Egyptenaren en
Joden, die al in de verre oudheid
hun gedachten aan kleitabletten en
perkamenten rollen toevertrouw
den. Wel schandelijk is, dat onwij
ze blanken, die ver van het toneel
in kwestie verwijderd zitten, de
zwarte bevolking acuut willen be
zwaren met de lasten van de z.g.
moderne beschaving. Alsof dat,
voor een in de natuur levende be
volking zo'n pretje is! En alsof er
geen hoogst onaantrekkelijke keer
zijden zijn aan de z.g. „zegeningen"
van moderne industrie enz. Wat
kost het al niet een ontzaglijke
moeite, zelfs in een Westerse maat
schappij, een moderne staat vlot
te laten functioneren. En dat alles
moet dan de zwarte bevolking met
haar volstrekt afwijkende menta
liteit zomaar even op de schouders
gelegd worden. Maar ja, als men
geen oog heeft voor de verschil
len tussen de mensen die im
mers toch allemaal „gelijk" zijn
dan is dat een wissewasje. Tenmin
ste op papier
K. GISOLF
Leiden.
In het Leidsch Dagblad van 24
november J.l. stond gepubliceerd,
dat voor bewoners van de Leidse
"blauwe zone" een parkeerpasjes
regeling getroffen zou worden. De
ze zou neerkomen op het beschik
baar stellen van een ontheffing
voor gezinshoofden en alleenstaan
den ouder dan 26 jaar, tegen beta
ling van f 100.- voor de duur van
één Jaar. Daar deze voorgestelde
regeling zowel persoonlijk als fi
nancieel zeer nadelig is voor de
centrumbewoners zou ik het volgen-
de onder de aandacht willen bren
gen:
Vóór het instellen van de "blauwe
zóne" werden de meeste parkeer
plaatsen in het centrum geduren
de de gehele dag bezet door de
auto's van het z.g. woon-werkver-
keer en was het voor kort-parkeer-
ders én bewoners overdag nauwe
lijks mogelijk parkeerruimte te
vinden.
Sinds het instellen van de "blau
we zóne" hebben de kortparkeer-
ders geen zorgen meer, maar zijn
de bewoners zeer benadeeld, daar
zij óf elk anderhalf uur hun auto
moeten verplaatsen, óf de auto
buiten de blauwe zóne moeten
plaatsen, óf f 100 moeten betalen.
Het eerste is lastig en niet voor
iedereen mogelijk het tweede is
beslist onmogelijk binnen redelijke
afstand van huis. daar de auto's
van het woon-werkverkeer nu zo
dicht mogelijk aan de rand van de
parkeerzóne geplaatst worden,
(evenals de auto's van vele cen
trumbewoners, die hier alleen des
avonds laat of 's ochtends zeer
vroeg terecht kunnen).
Wat de derde mogelijkheid be
treft: uitgaande van het feit dat de
regeling ingesteld werd ten behoe
ve van de middenstand-bezoekers is
het wel zeer vreemd dat niet de
bezoekers, maar de bewoners moe
ten betalen!! Een en ander wordt
des te onbegrijpelijker wanneer
men in de nachtelijke uren (wan
neer de meeste bewoners hun
auto thuis zullen hebben) de over
vloed aan beschikbare parkeerruim
te ziet en men zich bovendien rea
liseert dat veel bewoners overdag
mét hun auto elders vertoeven.
Dan blijkt dat het niet de bewo
ners waren die het "Leids City
Centrum" onbereikbaar maakten,
en er geen enkele reden is hun het
parkeren bij huis zo moeilijk te
maken.
Naar mijn mening moeten alle
binnenstadbewoners die in het be
zit zijn van een auto (en niet alleen
de gezinshoofden of alleenstaanden
boven 26 Jaar), slechts tegen beta
ling van een redelijke leges over
een ontheffing van het parkeerver
bod kunnen beschikken.
Wat betreft de milieu-hygiëni
sche aspecten van de auto in de
binnenstad wil ik nog de volgende
inconsequentie opmerkenEner
zijds willen B. en W. de auto uit de
stad en maken het de auto-bezit
tende centrumbewoners zeer lastig
opdat zij hun auto zullen verko
pen; anderzijds proberen zij ten
behoeve van de middenstand zo
veel mogelijk auto's in het centrum
te halen. Bewoners die vanwege de
luchtvervuiling voor een selectief
autogebruik kiezen en van 't open
baar vervoer gebruik maken, wor
den hierin tegengewerkt, daar zij
hun auto niet lang achtereen mo
gen parkeren.
Van harte hoop ik dat de ge
meente begrip kan opbrengen voor
deze bezwaren en daarmee, voor
dat de voorgestelde parkeerpasjes
regeling definitief zal worden, re
kening zal willen houden.
A. GANS-ZITMAN.
Leiden.
bezoeken aan Rhodesië heb
ben deskundige op het ge-
van Rhodesische zaken van
ADVERTENTIE
iTRAAT 175 - LEIDEN
TELEFOON: 22095
me gemaakt. Maar het is onmoge
lijk om zesmaal naar een land te
reizen vooral als Je met de
auto grote gebieden doorkruist
zonder iets ervan te ontdekken.
Vandaar dat ik me kan amuseren
met de orakeltaal van -^ensen die
"hodesië nooit hebben bezocht en
die alleen om dialectische redenen
de naam van een stam kunnen
noemen en die toch grote be
zorgdheid zeggen te voelen voor
de Afrikaanse Rhodesiërs.
Velen van die mensen zijn nu
heftige en bewonderende suppor
ters van ons werk en ik ben dan
ook niet zo erg gesteld op hun
steun. Ik keur vooral de steun af
van die rechtse politici, die gedu
rende de gehele onderhandelings
periode de heer Smith hebben
verzekerd dat hij zich geen zorgen
hoefde te maken, omdat hij erop
kon vertrouwen dat de Conserva
tieve Partij niet weer sancties zou
laten opleggen. Ik ben blij dat de
Conservatieve Partij heeft bewe
zen dat ze ongelijk hadden; en
dat ze zich beschaamd moeten
voelen tegeriover vele generatics
na hen. Maar zoals iedereen weet,
is de Rhodesische overeenkomst
niet overal met onverdeeld genoe
gen ontvangen en zo hoort het
ook. Toch betekenen de voorwaar
den van de overeenkomst geen
uitverkoop. Ze werden bereikt met
aan onze kant de grootst moge
lijke vastberadenheid om iet best
mogelijke te bereiken voor de
Afrikanen en de snelst mogelijke
bevrijding uit hun huidige slaven
dom onder het blanke Rhodesië.
De Rhodesische Afrikaan is, voor
zover mij uit ontmoetingen is ge
bleken, een prettige, tolerante en
goedgehumeurde man. Degenen
die ik heb ontmoet, waren vrijwel
zonder uitzondering geheel toege
rust en bekwaam om hun stem
recht uit te oefenen. Het uitbren
gen van een stem is niet een bij
zonder ingewikkeld intellectueel
proces en de beoordeling welke
van twee kandidaten het beste is
voor de eigen zaak, kan nauwe
lijks moeilijk genoemd worden,
vooral niet in een land dat op
grond van rassentegenstellingen is
verdeeld.
Er is weinig kans op een
succesvolle opstand in Rhodesië en
er schijnt zelfs minder kans te
zijn od succesvolle steun aan de
Afrikanen uit omringende Afri
kaanse landen. Geen enkele ken
ner van Afrikaanse zaken zal dat
op het ogenblik willen ontkennen
Maar al die mogelijkheden zullen
ontaarden in het doden van ne
gers en blanken op grote schaal
en het toenemen van de haatge
voelens. Als de negers in zulk een
slag zouden overwinnen (en nie
mand zou ze kunnen verwijten die
begonnen te zijn als het hun eni
ge mogelijkheid is voor politieke
erkenning) dan nog zou de toe
stand in Rhodesië jarenlang cata
strofaal chaotisch blijven. Daarom
geloof ik dat zelfs de nu bereikte
overeenkomst beter, en volgens
mij zelfs oneindig veel beter is
dan de door mij aangegeven mo
gelijkheden, ook al is het akkoord
in vele opzichten onvoldoende en
bevat het mogelijkheden voor ver
raad, die met geen enkele moge
lijkheid vermeden konden worden.
Als de Afrikanen de voorstellen
aanvaarden en er aan meewerken
(ik hoop intens dat ze dat zullen
doen, maar de keuze ligt bij hen)
zullen ze een extra zetel in de na
tionale vergadering krijgen voor
ieder 3000 geregistreerde kiesge
rechtigden, die kunnen voldoen
aan de financiële en onderwijs-
voorwaarden. Niemand hoeft me
te vertellen dat het instellen van
financiële kwalificaties niet een
erg democratische oplossing is.
Men kan alleen maar zeggen dat
in Rhodesië het tenminste van
toepassing is op zowel blanken als
negers.
Od het ogenblik zijn er zestien
Afrikaanse zetels tegen vijftig Eu
ropese. Men gelooft dat er waar
schijnlijk al 15.000 Afrikanen voor
stemrecht in aanmerking komen.
Dat geeft ze onmiddellijk al recht
on vier extra zetels en binnenkort
nog eens op twee. Een minder
heidsgroep van 22 tegen een
meerderheid van 50 in het parle
ment is allerminst bespottelijk.
Als politiek instrument kan het
belangrijke waarde en invloed
hebben, als de besproken onder
werpen tenminste behandeld kun
nen worden zonder eenzijdige ra
cistische overwegingen. Men zal
het toejuichen, en wat belangrij
ker is. het loochenstraft de uitleg
dat de Afrikanen Jaren moet
wachten voor hij enige vooruit
gang ziet. Hij zal vooruitgang zien
in ieder stadium waarin een nieu
we zetel wordt bezet en steeds als
een extra zetel ter beschikking
wordt gesteld, zal hij aangemoe
digd worden om de werking van
de machine te versnellen.
En tenslotte is er dan de kwestie
van kwade trouw.
Het is niet aan mij om borg te
staan voor de heer Smith en zijn
vrienden en ik hoor me ook niet
als zodanig voor te bereiden. Zij
hebben een verleden met een lan
ge lijst van gevallen van machts
misbruik, die in de geschiedenis
zal blijven bestaan. Ik hoop dat
ze dit zullen beseffen en dat ze
ook beseffen dat de eerlijke op
schriftstelling van deze overeen
komst hen in staat stelt de een
zijdige onafhankelijkheidsverkla
ring en de daarmee verbonden
slechte associaties binnen de
kortst mogelijke tijd te doen ver
geten als het eenmzaal duide
lijk is dat ze op een eerlijke ma
nier samenwerken met het volk
van Rhodesië om zo hun fouten
te herstellen.
Maar als zij, of hun opvolgers de
overeenkomst schenden, zal dat op
hun hoofden neerkomen en op de
hoofden van hun onschuldige
landgenoten. Ik ben er zeker van
dat de Afrikaan zulk een verraad
zal beschouwen als de zwaarste
-provocatie die hem tot nu toe is
aangedaan. De Europeanen zullen
dan erkennen dat ze in Rhodesië
slechts zolangs kunnen overleven
als zij zichzelf kunnen handhaven
door angst ingegeven waakzaam
heid en een afnemende macht.
Ik dacht dat het goed was dit ar
tikel te schrijven ten behoeve van
de lezers die weinig of niets van
De auteur van dit artikel.
Lord Goodman, heeft tijdens een
serie van bezoeken die hij deze
zomer aan Rhodesië bracht de
weg geëffend voor het bezoek
van de Britse minister van Bui
tenlandse Zaken Douglas-Home,
aan Salisbury. Goodman legde
de basis voor het akkoord met
het regime Smith dat Sir Alec
tenslotte zou sluiten. Goodman
geeft hierbij zijn zienswijze op
het stuk.
Copyright AD/LD-Observer.
de onderhandelingen weten en die
ernstig verontrust kunnen zijn
door de verhalen waarin wordt
gesteld dat de overeenkomst een
bewust verraad aan de Afrikanen
betekent. Dat is een belachelijke
en grove leugen. De voorstellen
zijn in ieder geval een wanhopige
poging om Rhodesië te redden van
wat anders een zekere ramp zou
worden. Het is de beste van twee
mogelijkheden.
