Huizen verzakken Echtpaar woont in schuur, Behandeld drie kinderen in tehuizen als zigeuners Alpheuse bouwer knapt alles op Noordwijks gezin moet onder erbarmelijke omstandigheden leven Nieuwe uitgaven OMGEVING ALPHEN AAN DEN RIJN Muren (binnen en buiten) die scheuren, hoekstenen die loslaten en ernstige ver zakkingen die optreden. Met al deze ellende hebben vijf huiseigenaren met hun panden aan de Sterrenlaan (1 19-127) de afgelopen jaren te maken gehad. De oorzaak, volgens een deskundig rapport, dat over deze aangelegenheid is uit gebracht, zou negatieve kleef zijn. Hierbij treden grondverzakkingen op waarbij de heipalen als het ware worden meegetrokken. Voor de Alphense bouwer Van Wieringen is het een onverklaarbare zaak. „We hebben zoiets nog nooit meegemaakt. Om de verzakkingen tegen te gaan zullen er pulspalen onder de .woningen worden aange bracht, waarmee we de fundering zullen opvangen". Dit karwei dat veel geld gaat kosten, zal ook de nodige moeilijk heden met zich mee brengen. Als men met de werkzaamheden gaat be ginnen, zullen de bewoners hun huis moeten verlaten, omdat de vloer er helemaal uit moet. Bouwer Van Door Jan Westerlaken Foto's Wim Dijkman i eerst grondig worden opgeknapt Als j deze klus dan achter de rug is, kun- nen de mensen, die te kennen heb- j ben gegeven aan de Sterrenlaan te willen blijven wonen, hier zo* lang intrekken, tot hun pand is gerepa- regeld" Wieringen heeft voor zich zelf al holt een oplossing gevonden, waar hij de mensen in deze periode moet onder brengen. „Van twee bewoners hebben we het huis teruggekocht. Deze zullen bewoonsters, de dames Ny- Bik. vertelden, dat Van Wie ringen er alles aan doet om de woningen bewoonbaar te houden Eerstgenoemde heeft al besloten het huis aan de bouwer terug te ver kopen. „Ik dacht, dat we gerust kun- En mevrouw Bik: „We hebben echt wel vetrouwen in de bouwer. Gere geld is er contact met hem en als er iets aan de hand is. zoals bij voorbeeld een gescheurde muur, dan knapt hij dat direct op. Van Wie ringen heeft beloofd, dat we een goed huis terug zullen krijgen en ik geloof beslist, dat hij dit zal na komen HU heeft ons tenslotte nog geen moment "in de kou" laten Twee-en-een-half jaar staat he' blokje woningen er nu. Na een half jaar traden de eerste verschijnselen van de narigheid reeds op. In eerste instantie dachten de bewoners, dat het de muren aan de binnenkant waren die "werkten". Maar al spoe dig bleek, dat dit niet het geval was. Technici Technici werden ingeschakeld om de oorzaak op te sporen. TNO bracht een rapport uit .waarover Van Wie ringen geen goed woord over heeft ,.Ze schermden met het feit, dat het in temperatuurswisseling zou hebben gezeten. Ze kunnen me veel wijs maken. maar in fabeltjes geloof ik echt niet. Toen hebben we een an der deskundig bureau in de arm ge nomen. dat ..negatieve kleef" con stateerde. Ik geloof, dat de gemeente dit ook niet heeft kunnen voorzien. Wie er voor de te maken kosten zal moeten opdraaien? Daar kan tk nog geen zinnig woord over zeggen In het rapport staat in ieder geval dat de paallengte voldoende is en dat er ook genoeg palen in de grond zjjn geheid". Ir. Hakstege. directeur van ge meentewerken. zei, dat uit het rap port blykt, dat de opspuiting door de gemeente goed is geweest. ..Het zou zuiver in de constructie zitten, dat de huizen zyn gaan scheuren. De ge meente Alphen staat hier volkomen buiten. De berekeningen, die voor het heien zijn gedaan, kunnen toch niet alle door de dienst van bouw en woningtoezicht worden gecon troleerd'? Dan moet ik zeker drie honderd man personeel in dienst nemen. Wij küken alles globaal na maar de verantwoording blijft vol ledig by de bouwer. Gesteld, dat er een conflict zou komen over de kos ten, die het opknappen van deze woningen met zich mee zou brengen, dan lijkt het mU- dat de rechte maar moet uitmaken wie hiervoo zal moeten opdraaien". Drie maandej., Het ligt in de bedoeling van bo\ e' wer Van Wieringen om met het oj n knappen van de huizen begin vo f< gend jaar een begin te maken, kan er niets meer aan worden daan, omdat de winter als het v voor de deur staat. Het wordt ovs1* rigens wel een langdurig karwei. Pi woning zal de reparatie ongevef twee a drie maanden in besl men. De huizen zullen per worden afgewerkt om de mensepc die er blijven wonen, eerst aa onderdak te kunnen helpen. Door Peter van Beem Foto Holvast natuurlijk. Mevrouw Timmermans moest hierna naar- het ziekenhuis voor de bevalling van haar derde kindje. Alleen, waar moest ze met de baby naar toe? In het schuurtje, was er geen plaats voor. Bovendien is het er veel te koud en te vochtig. Op het gemeentehuis gaf men haar te kennen, dat ze maar met de ba by op de stoep moest gaan zitten. Ze heeft toen drie dagen lopen zwer ven, voordat de baby kon worden on dergebracht in de Cortona-stichting, dankzij de hulp van de kraamzus- ters. NOORDWIJK Een „hokje" van twee bij vier meter met vochtplekken op de muren en een oliekacheltje, die de tempe ratuur zelfs bij dit zachte weer nauwelijks op peil weet te houden: ziedaar het „huis" waarin het gezin Timmermans in Noordwijk moet wonen. Gezin is trouwens al teveel gezegd; de kinderen van de familie Timmermans moesten noodgedwongen opgenomen worden in tehuizen omdat er onder deze onstandig- heden voor hen niet te leven valt. De twee oudste kinderen (drieëneenhalf en tweeëneenhalf) zitten in een jeugdhotel en de jongste, een baby, is ondergebracht in de Cortona-stichting in Leiden. De man heeft een dubbele hernia en moet eigenlijk worden geopereerd Hij doet dit niet, omdat hij bang ia in een rolstoel te belanden. Die kans bestaat namelijk bij een her nia-operatie. Dan kan hij helemaai niets meer doen. De vrouw ziet haar kinderen zelden, omdat tot overmaat van ramp de auto kapot is. En van fl. 126 per week kan Je die niet laten maken. De familie wil niets met ze te maken hebben en de gemeente stuurt ze van het kastje naar de muur. Door de hulp van kennissen heeft het gezin, zij het verdeeld, onderdak kunnen vinden. Dit trieste relaas is geen moder ne versie van het kerstverhaal; het is de reailteit van de 20ste eeuw in ons welvarende landje, waar de woningnood weliswaar niet is opgehe ven, maar waar we toch wel preten deren dat niemand meer in een kip penhok hoeft te wonen. Uit huis gezet De ellende begon, toen de ouders van mevrouw Timmermans het gezin uit het (grote) huis in Noordwijk zette. De spanningen waren zo hoog opgelopen, dat van een verzoening geen sprake meer was. De ouders van mevrouw Timmermans zijn de eigenaar van de camping "Weltevre den" aan de Langevelderlaan. Ze weigerden om een stukje grond van de camping af te staan voor het ge zin Timmermans. Het huis op de camping zal trouwens nu wel leeg staan, omdat de ouders van me vrouw Timmermans in hun tweede huis op de Veluwe (Laag-Soeren) zitten Het gezin Timmermans begon nu een huis te zoeken. Dit viel niet mee. Gezinnen zonder kinderen of met een kind en gastarbeiders vin den blijkbaar wel een huis. maar met het gezin Timmermans lukte dat niet zo best. Mevrouw Timmermans had toentertijd nog maar twee kin deren en deze werden toen bij haar schoonouders ondergebracht. Haar man heeft zes weken in een auto moeten slapen. Zij bracht hem dan te eten. Mevrouw Timmermans was toen al zwanger van haar derde kindje. Ze konden worden ondergebracht bij kennissen aan de Langervelderslag voor vijf weken. Hierna konden me vrouw Timmerman en haar man onderdak krijgen bij kennissen in de Sryduinstraat in 't schuurtje ach ter het huis. Daar zitten ze nog op dit moment. Wel zonder kinderen Zelf zoeken De smeekbeden van Timmermans, wei-den by Sociale Zaken niet ver hoord. Wethouder Van Leeuwen gaf hem te kennen, dat ze zelf maar naar een huis moesten zoeken. Dit hebben ze gedaan en ze vonden een leegstaand huis. Het huis verkeerde in redelijke staat, maar werd af gebroken. Timmermans schreef een brief aan Prins Bemhard. Hy kreeg een beleefd briefje terug, waarop stond dat de brief was doorgezonden naar Sociale Zaken in Noordwijk. Timmermans opperde toen het plan een woonboot te huren. Er lag een goede woonboot, die niet bewoond werd. Korte tijd later was deze ech ter verdwenen.Een sta-caravan mocht niet van de gemeente en zo'n caravan op het terrein van de ouders van mevrouw Timmermans kon natuurlijk ook niet. Op die ma nier wordt het gezin gescheiden ge houden. De kinderen zijn door deze toe stand helemaal van streek. Vorig week-einde waren ze bij hun ouders op bezoek en de toestand, waaron der hun vader en moeder moeten le ven, imponeerde hen zo, dat ze de hele dag liepen te huilen. Ze wilden bij hun ouders blijven, maar dat kon natuurlijk niet. Deze situatie heeft mevrouw Timmermans ook erg aangesproken. Ze is daardoor dan ook al aardig overspannen. De gemeente heeft ook nog gepro beerd het gezin tijdelijk in een mo tel onder te brengen. Dit ging echter niet, omdat alle motels vol bleken te zitten. De zaak is al herhaalde malen in de gemeenteraad bespro ken; er gebeurt echter nog steeds niets. Timmermans laat alle brie ven, die de gemeente hem gestuurd heeft zien. ter illustratie van zijn woorden. In de brieven staat onder meer, dat het geld toereikend is om van te leven. Ook staat er, dat Timmer mans de verzorging van zijn doch ter Patricia (de babyzo spoedig mo gelijk zelf ter hand moet nemen, als de gezinsomstandigheden dit ook maar enigszins toelatenAls het zo door gaat, kan dit lang du ren, aldus Timmermans. Niet vrijuit De gemeente Noordwijk gaat in deze zaak duidelijk niet vrijuit. Zo heeft het gezin drie maanden moe ten wachten op dekens, die waren beloofd. Eén van hun kinderen moet speciale "Piedro-schoentjes" hebben. Deze uitgaven geeft de gemeente te rug. Na veel geharrewar gebeurde dit inderdaad, maar niet voordat Smit «sociale zaken) het voetje van het kind uitvoerig persoonlijk had bekeken. Mevrouw was een dag voor haar ontslag uit het ziekenhuis, waar de baby lag, gevlucht om een onder- kac. voor haar kind te zoeken. Van Es van sociale zaken maakte toen de opmerking: "U geeft niets* om uw baby, want u bent weggelopen". Mevrouw Timmermans: "Als we nu maar iets concreets hoorden van de gemeente. Bijvoorbeeld dat we volgend jaar april een huis zouden krijgen. Dan sloegen we ons er de ze winter wel doorheen. Maar we horen niets. We worden van het kastje naar de muur gestuurd, en dat breekt ons". Timmermans gaat elke week naar het gemeentehuis, mevrouw Tim mermans heeft vorige week elke dag opgebeld. Het helpt allemaal niets. Het echtpaar Timmermans staart mistroostig voor zich uit. Op korte termijn ziet men geen enkel uitzicht op hereniging van het gezin in een beter huis. Nood- gedwongen woont men nu in een kleinvochtig schuurtje. Geschiedenis Karei de Grote, de Inca's, het ou de China....iedereen heeft er wel eens van gehoord. In de Fibula Juniorreeks, onder auspiciën van de „Nederlandse Jeugdbond ter bestu dering van de geschiedenis" (uitga ve Fibula-Van Dishoeck. Bussum) kunnen belangstellenden in een be stek van honderd bladzijden eens wat nader kennismaken met ge noemde onderwerpen. Vooral Jonge ren voor wie deze boekjes trou wens in de eerste plaats bestemd zijn kunnen er hun voordeel mee doen. Een enkel Jaartal (800: Ka- rel de Grote tot keizer gekroond) of de namen van oude cultuurvolken als Inca's en Chinezen beginnen dan te leven en krijgen een onmisbare dimensie. Hartelyk aanbevolen, deze aardig geïllustreerde boekjes (prijs per deel f 5,90). Bijna drie eeuwen geleden ver scheen bij de Amsterdamse drukker Jan ten Hoorn een boek van een ze kere A. O. Exquemelin „D e A m e- met een beschryving van de gruwel daden van Engelse en Franse zeero vers in het gebied van de Cari bische Zee „tegen de Spanjaarden in America gepleeght". De schrij ver, van Franse afkomst had in Amsterdam gestudeerd en was vla de Franse Westindische compagnie tenslotte als scheepschirurgyn bU de zeerovers terecht gekomen. Hij kon dus uit eigen ervaring en met gezag vertellen wat er zich in die Ja ren in die verre gewesten afspeelde, zoals de verovering van Panama on der leiding van kapitein Henry Morgan in 1670. Die „pertinente en waerachtige Beschrijvingh van alle de voornaemste Roverijen en on- menselijcke wreedheden" was zó onthullend, dat er al spoedig verta lingen in het Duits, Spaans, Frans NOORDWIJK Burgemeester Bonnike van Noordwijk weet persoonlijk niet zo veel van de zaak-Timmermans af. De gegevens, die hij uit rapporten heeft vernomen wekken bij hem de indruk dat de man nogal werkschuw moet zijn. „Het lijkt mij een typische steuntrekker", aldus mr. Bonnike. „Het meisje is er natuurlijk ingetrapt en zit nu aan de man vast. Het verleden van de knaap is niet bepaald rooskleurig" zei de burgemeester nog. Wethouder Van Leeuwen heeft de zaak in behandeling. Van Leeuwen: „Het is een rommelige zaak. De problemen begon nen, toen het gezin Timmermans het huis van de ouders van mevrouw Timmermans werd uitgezet. Ze verzochten toen of wij (de gemeente) een huis voor ze hadden. Wij hebebn gezegd, dat ze zelf maar moesten zoeken. Als ze wat vinden, krijgen ze natuurlijk alle medewerking van ons. Dit houdt in, dat ze dan van de gemeente een woningvergunning krijgen. Het probleem is. dat de man niet uit Noordwijk komt. De geboren Noordwij kers worden door de gemeente eerst geholpen." aldus Van Leeuwen. „De gemeente geeft eventueel tips aan huiseigenaars als er een urgent geval is. Tot nu toe heeft dit echter niets opgeleverd. Ik hoop dat het gezin snel iets vindt", zei Van Leeuwen nog, „maar ik zie het, door het gebrek aan woningen in de gemeente Noord wijk, nog niet zitten". Pogingen huisarts hebben geen effect De huisarts van de familie Timmermans, dr. Van Hees. heeft veel met de moeilijkheden, waarin het gezin leeft, te doen. Hij heeft een brief gestuurd aan B. en W. van Noord wijk en hij benadert regelmatig sociale zaken. Dr. Van Hees: „De mensen worden door de gemeente behandeld als zigeu ners. De gemeente wilde het gezin eigenlijk helemaal niet in Noordwijk hebben. Dit veroorzaakt alleen maar problemen en problemen stoot de gemeente blijkbaar liever af. De men sen zijn misschien niet erg sociaal ingesteld (naar onze nor men gerekend), maar de normen, die de gemeente hanteert slaan ook nergens op. De opmerking van burgemeester Bon nike, dat de man werkschuw is en wel kan werken is beslist niet waar. De man wil wel werken, maar hij is min of meer invalide. Dit houdt in, dat hij regelmatig moet worden af gekeurd," aldus dr. Van Hees. Een ding is duidelijk: zolang er bij de gemeente motieven meetellen, zoals afkomst, verleden en het voor laten gaan van autochtone burgers bij woningvoorzieningen, zit het ge zin Timmermans zonder kinderen letterlijk en figuurlijk in de kou. en Engels verschenen. De Engelse vertaling werd zelfs een bestseller: vóór 1900 negentien maal herdrukt. Uitgeverij Luitingh, Laren N.H., heeft het werk opnieuw uitgegeven, op basis van de Nederlandse druk van 1700. Het toenmalige Nederlands is omgezet in hedendaags. Het boek (256 pagina's met fraaie afdrukken van de acht oorspronkelijke etsen, prijf f 15,90) werpt niet alleen een helder licht op een min of meer ver geten periode, maar laat zich vlot lezen als een antieke schelmenro- Er verdwijnen heel wat kamer planten in de vuilnisemmer, die met enige kennis van zaken gemakkelijk In leven hadden kunnen blijven. Voor f4.90 is Rob Herwig's „Het kleine kamerplantenboek" (uitg. L. J. Veen, Wageningen) een uitste kende handleiding. De schrijver geeft in 60 bladzijden met 128 bloe men en planten in kleur en 12 in structieve zwart-wit foto's een grote hoeveelheid nuttige informatie. cobs Voor de Nederlanders, die nog hebben voor de natuur, heeft Vereniging tot Behoud van Natu^, monumenten twee bijzonder hand gidsjes-in-zakformaat laten versclBolL nen. Het zijn handboekjes tuurresercaten en wandeltjop reinen in Nederland (336 bl de zijden) en van de natioftók le parken en natuurreservaten Europa «224 bladzijden). Het NeArat landse geeft een overzicht per poatu vincie. het Europese van 27 lan schi in diverse delen van ons werelddvlak Wie lid is van de vereniging ki een aanzienlijke korting (het Ei pese boekje voor f 6-, voor niet-le 110.-). maar ze zijn dus voor le reen verkrijgbaar rlaat Herengracht 540 in Amsl dam. Beide deeltjes bevatten schat van gegevens inzake flora fauna voor degenen, die in Ne< land of over de grenzen van oi repte natuur willen genieten. 0ULutc vete:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 4