MET MELK ALLEEN RED JE
'T NIET
MEER
Hernieuwde discussie over de Vasolastine
Lezers schrijven
Ad. Menken: Wat mijn vader heeft gedaan kan nu niet meer
Vergader-
uren van
docenten
opvangen
ffOENBPAO 8 PECEMBEB 1971
LEIDEN
LEIDEN Een ware successtory. Anders kan men de
ontwikkeling van Menken Melk, tegenwoordig Holding
Menken Landbouw, moeilijk noemen. Begonnen als een
voudig klein melkhandelaar in Oegstgeest bouwde L. Th.
Menken Sr. een gigantisch bedrijf op dat momenteel een
omzet heeft van meer dan honderd miljoen per jaar, en dat
zich nog steeds uitbreidt.
Laatste sensationele manoeuvre was de overname van
het Coca Cola-bottelbedrijf in Soest, waardoor Menken nu
officieel Coca Cola-bottelaar voor heel Midden-Nederland
is geworden.
Wat is nu de sleutel voor deze ongeloofwaardig grote
groei? Zou het in deze tijd nog mogelijk zijn om een der
gelijk groot bedrijf van de grond af aan op te bouwen?
De heer Ad. Menken, 45 jaar,
oudste van de 11 zonen en 4 dochters
van de grondlegger van het bedrijf
en tegenwoordig algemeen directeur,
beschouwt als voornaamste pijlers
van de opbouw en groei van Men
ken Melk het grote zakelijke inzicht
en de durf van zijn vader. "Je moet
als ondernemer tijdig de bakens we
ten te verzetten. Ontwikkelingen
moet je zien aankomen, en zorgen
je daarop voorbereid bent",
vindt hij. "Mijn vader had dat za-
keninstinct gewoon. Hij durfde het
ventersapparaat dat hij met 20 jaren
zwoegen had opgebouwd zonder meer
af te stoten toen hij na de oorlog
moest kiezen of hij de kant van de
groot-produktie op zou gaan of dat
gewoon klein melkhandelaar
moest blijven. Als oudste van het ge
zin heb ik de hele ontwikkeling van
het bedrijf van jongs af aan kunnen
meemaken. Toen ik nog maar nau
welijks kon lopen werd ik al inge
schakeld bij het rondbrengen van
bestellingen, het schoonmaken van
.'nk flessen e.d. Zodoende weet ik wat er
allemaal voor is komen kijken voor
dat mijn vader het ventersapparaat
van twaalf wijken had opgebouwd,
dat hy het in 1939 had toen de mobi
lisatie uitbrak.
!rJDoor
ai Bert vxan Dommelen
De melkhandel ging toen als volgt
in zijn werk: je kocht melk bij een
boer, de je direct moest koken, an
ders was zij binnen een uur zuur.
Als ej vakbekwaam was zocht je een
goede boer uit, zodat Je voor niet te
veel geld aan melk van goede kwali
teit kwam. Er waren een heleboel
melkhandelaren die zo te werk gin
gen en alleen de besten sprongen er
tussen uit.
Als mijn vader bijvoorbeeld zag
dat een huis dat een tijd leeg had
gestaan was verhuurd of verkocht,
sapte hij onmiddellijk naar het be
treffende woningbureau toe, om te
vragen wie er in dat huis zou komen
wonen. Dezelfde middag stond hij
dan bij de toekomstige bewoner op
de stoep met wat monsters melk, vla
e.d. ongeacht of die mensen nu in
Winterswijk woonden of in Maas
tricht.
Heet water
Als die mensen in hun nieuwe huis
aankwamen zorgde hij dat hij daar
stond met bissen heet water om het
huis schoon te maken (je had toen
nog geen warm water uit de kraan).
Zo'n klant raakte je natuurlijk nooit
meer kwijt. Tegenwoordig lachen de
melkhandelaren zich een ongeluk als
je ze dat verhaal vertlet, maar dat
kleine beetje extra wat hij deed be
tekende toch wèl de opbouw van de
zaak.
Op deze manier bouwde mijn va
der een aantal wijken op: als een
wijk groot genoeg was voor een man
bezetting, en exploitabel, werd er
een man in gezet die de wijk op pro
visie ging lopen en begon mijn va
der aan een nieuwe wijk.
In november 1940 kreeg je de stan
daardisatie, wat inhield dat het vet
gehalte van melk gelijk werd ge
trokken. Nu hadden de kleine melk
handelaren geen apparatuur om te
standaardiseren. Wij hadden die ap
paratuur echter, dankzij de vooruit
ziende blik van vader, wél. Zo kwam
het dat wij in de oorlog werden aan
gewezen als enige standaardisatiebe-
drijf in Oegstgeest. Hierdoor moes
ten ook al onze concurrenten him
melk van ons betrekken. Uiteraard
bestond er een wederzijds wantrou
wen. Men geloofde niet dat het suc-
cens van mijn vader te danken was
aan eerlijk zaken doen, men dacht
dat er ergens een "rottigheidje" ach
ter moest zitten. Mijn vader wist
echter de takt op te brengen om dat
op een plezierige manier te laten
verlopen. Toen de oorlog afgelopen
was moesten wij ons beraden wat we
nu zouden gaan doen, onze wijken
aanhouden of aan de detailhandel
gaan leveren. Want zolang wij eigen
wijken hadden was er natuurlijk
geen sprake van dat de concurre
rende melkhandelaren nog langer
melk van ons zouden betrekken. Mijn
vader koos toen voor levering aan de
detailhandel en gaf zijn eigen wij
ken op, zodat de andere melkhande
laren daar weer konden gaan lopen.
Deze geste, het weggeven van iets
waar je 20 Jaar aan hebt gewerkt,
sloeg bij de melkhandelaren zó in,
dat zij bijna allemaal hun melk van
ons bleven betrekken. Weer een dui
delijk voorbeeld van het zakelijk in
zicht en de durf van mijn vader,
waardoor het bedrijf zo groot kon
worden.
Pijlsnel
Sindsdien zijn wij in de melksector
pijlsnel gegroeid. Op 1 januari 1948
namen we het bedrijf van v. d. Kloot
in Leiden over, dat op zijn beurt
"Dijk en Rhijn" aan de Hoge
Rijndijk en "Kingma" uit de Peli
kaanstraat al had overgenomen. In
november van dat zelfde jaar namen
we Vomi in Voorschoten over. het
volgende jaar van Paridon in Wasse
naar (Deze laatste overname bete
kende een verdubbeling van onze
omzet).
Inmiddels begon het bedrijf uit
zijn Oegstgeestse jasje te groeien,
wij konden daar geen kant meer uit.
Wassenaar daarentegen had wel mo
gelijkheden voor uitbreiding, maar
moest gereorganiseerd worden. Dat
is gebeurd, waarna de hele produktie
naar Wassenaar is overgebracht.
Oegstgeest werd toen distributiecen
trum e-n dat is het nog.
Er volgde nog een hele reeks uit
breidingen. In 1953 namen we het
Roomhuis in Den Haag over, in '54
de helft van het aandelenpakket
van "De Landbouw" in Leiden, in
'56 de goodwill van de Residentie
melkhandel in Den Haag, in '63 "De
Den Haag. in '7 fusio-
met het familiebedrijf
a Noordwijkerhout en in
we het volledige aande-
n "De Landbouw" Lei
den over, waardoor we nu 100 mil
joen liter consumptiemelk per Jaar
verzorgen.
Frisdranken
Het was echter te voorzien dat er
in de melkproduktie alléén geen ver
dere uitbreidingsmogelijkheden meer
zitten. De kaarten zijn geschud in de
ze branche. Omdat wij dat zagen
aankomen zijn we in 1960 begonnen
met het maken van frisdranken. Je
zag steeds meer dat de melkhan
delaren ook limonade gingen verko
Sierkan" ir
neerden we
Heemskerk
"71 namen
lenpakket 1
pen. In 1963 kwamen wij met de
Jaffadrink op de markt, waardoor
wij belangrijke epxort kregen naar
België, Frankrijk, Duitsland en Zwe
den.
Dit was voor ons een eerste stap
In de richting van de opbouw van
een groot voedingsmiddelenconcern.
Zoalsik al zei, met melk alleen red
Je het gewoon niet meer.
We zijn op het ingeslagen pad ver
der gegaan. Door ons werk met de
Jaffa-drink kwamen we in contact
met de Coca Cola Company, waar
men op dat moment wat moeilijkhe
den had met de produktie van jus d'
I orange. Wij hadden de apparatuur
en de bacteriologische kennis hier
voor, waardoor wij de produktie in
België en Nederland konden verwer
ven. Hierdoor kwamen we weer in
contact met het Coca Cola-bottelbe-
bedrijf "Het Gooi" in Soest, dat we,
zoals gezegd, onlangs ook hebben
overgenomen.
Verder hebben wij vorig jaar het
Liko-frisdrankenbedrijf in Bodegra
ven geopend, dat voor de volle 100%
een dochter van Menken is. Dit be
drijf gaat nu al voor 4 miljoen uitge
breid worden.
In deze hele opzet past ook de sa
menwerking met Kip's leverworst
NV, waarvoor wij nu de verkoop
verzorgen.
Van te voren aan zien komen waar
het naar toe gaat en zorgen dat je
tijdig de bakens verzet, dat is het
geheim van de grote groei van onze
onderneming. Je moet je mogelijk
heden zoveel mogelijk verbreden".
De oprichter van het bedrijf, L.
Th. Menken, is nu 73 jaar. Hij is nog
kerngezond, en doet nog veel repre
sentatief werk. Dat is ook wel nodig,
Het ivinkeltje in de Assen-
delftstraat in Oegstgeest waar
Menken senior in 1925 begon aan
de opbouw van het gigantische
bedrijf Holding Menken Land
bouw, dat tegenwoordig oa. door
vier van zijn zoons wordt geleid.
als men bedenkt dat het bedrijf 500
man personeel in dienst heeft, dat
het levert aan 1200 detailhandelaren
en dat er 600 boeren melk leveren.
Bijna elke dag is er wel 'n jubilaris of
iets dergelijks. Vader Menken komt
trouwens nog iedere dag kijken hoe
het in het bedrijf reilt en zeilt en is
graag op de hoogte van nieuwe ont
wikkelingen "Je leert nog elke dag
van hem", zegt de heer Ad. Menken.
Niet meer
De vraag dringt zich op of het te
genwoordig nog haalbaar zou zijn
om een dergelijke positie in het za
kenleven van de grond af op te bou-
De heer Menken gelooft daar niet
zo erg meer in: "Het opbouwen van
een bedrijf vraagt ontzettend grote
investeringen en bovendien is het or
ganisatorisch gezien niet meer zo
eenvoudig als vroeger. Je moet al
een bepaald marktaandeel hebben
om te kunnen beginnen. Misschien
dat de Unilever dat kan, maar een
klein of middelgroot bedrijf haalt het
volgens mij niet meer. Je moet nu
een gezonde basis hebben voor Je be
drijf, en hard en goed blijven wer
ken, zorgen voor kwaliteit. Dat lijkt
mij de enige manier om door te kun
nen blijven groeien. Nu nog begin-
ADVERTEN TIE
GOUDEN
Blijft Uw adres Juwelier
v. d. Water
Haarlemmerstraat 181
Grote keuze en vak-service.
Raadsleden:
LEIDEN Uit schriftelijke vra
gen aan het college van burgemees
ter en wethouders blijkt, dat de
PSP-raadsleden Walle en Gerkema
zich zorgen maken over het feit, dat
de mammoetwet met zich mee
brengt. dat docenten extra verga
deren en meer examens worden ge
houden, waardoor lessen uitvallen.
Ze wijzen erop. dat op de expe
rimenterende Louise de Coligny
scholengemeenschap de extra verga
deringen voor een deel worden op
gevangen buiten schooltijd en voor
een deel hierbinnen om grote taak
verzwaring van de docenten te voor
komen. De leerlingen krijgen 45 in
plaats van 50 minuten les. terwijl
de overige 5 minuten worden inge
haald met expressievakken en proef
werken. De docenten gebruiken de
5 minuten om te vergaderen.
De raadsleden vragen of het col
lege hun mening deelt, dat extra
vergaderen in schooltijd, op welke
manier het ook gebeurt, niet bevor
derlijk is voor het onderwijspeil.
mede gelet op de resultaten van de
laatste havo-examens, op de steeds
groter wordende klassen, op het feit
dat de leerlingen dezelfde kennis in
tien minuten minder tijd moeten
opnemen en op de taakverzwaring
van de docenten in de expressie
vakken.
Ze vragen of B. en W. willen be
vorderen, dat de leerlingen voldoen
de tijd per vak krijgen, niet door
de taakverzwaring op de docenten af
te wentelen, maar door hen enige
vergaderuren per week te vergoeden.
Dit zal onder meer tot gevolg heb
ben, dat er meer docenten benoemd
moeten worden.
De Nederlandse zangeres Bonny
St. Claire heeft op het in Tokio ge
houden World Pop Song Festival een
prijs gekregen voor de presentatie
van haar liedjes. Bovendien werd
haar liedje 'Planet of love', geschre
ven door de Canadees Sanford
Alexander, bekroond met een eerste
prijs. Aan het festival hebben voca
listen uit 38 landen meegedaan.
Nogmaals terugkomende op het ge
neesmiddel Vasolastine van de bio-
ekl chemicus Van Leeuwen, kan ik u
1111 mededelen dat het mij niet loslaat,
juist omdat ik zelf 't slachtoffer ben
i hartziekte. De redactie moet
het me maar niet kwalijk nemen
dat ik misschien wat scherp naar vo
ren kom. Voor mij wordt het een
probleem, en daar kan de schrijver
van de artikelen over Vasolastine veel
aan doen.
Er is nu geen discussie over Vaso
lastine ja of nee ontstaan, maar
discussie of de verhalen wel op
waarheid berusten. Zie de uitspraken
'i, van professor Snellen, zie ook mijn
eerdere ingezonden sttuk, waarin ik
de redactie verzocht te vermelden
(te bewijzen) of zij zelf wel zo over
tuigd is van de waarheid der ge-
I plaatste stukken.
Ik bedoel hiermee, dat duizenden
latiënten genezen zouden zijn en dat
ir reeds vele doktoren en specialis
ten zijn die de preparaten van de
ij Jio-chemicus Van Leeuwen aan hun
doorschrijven. Met als resultaat 60 tot
De redactie heeft deze vraag niet
beantwoord. Wel ontweek zij mijn
draag en schreef: "Het LD. matigt
kich geen oordeel aan voor de pre-
raten van de heer G. H. van Leeu-
Maar dat was mijn vraag niet.
vroeg om bewijzen. Heeft de schrij-
reden genoeg om aan te nemen
t zijn artikelen waarheid bevatten?
3 hij dat kan aantonen, dan pas is
reden tot discussie, waar het de
actie om te doen was, zoals zij
hreef.
Ook professor Snellen heeft mij
iet kunnen overtuigen. Bijvoorbeeld
de geachte professor beweert:
'Als Van Leeuwen werkelijk iets
oeds had uitgevonden, zou dat zich
h allang naar voren zijn geko-
en,?" Welnu, als ik de stukken die
gepubliceerd zijn goed doorlees, dan
is het gebleken, dat de middelen
helpen. Of was dit alles alleen m>ar
Van Leeuwens verhaal en dat van
zijn medewerkers, die er goed aan
verdienen?
De vraag blijft dus alleen: is alles
fantasie of leugens wat gepubliceerd
is. Of berust het op waarheid?
Met leugens bedoel ik niet de
schrijver te treffen. Die kan te goe
der trouw zijn geweest, en het hele
verhaal geloofwaardig vinden. Pro
fessor Snellen noemde de serie arti
kelen reclame voor de preparaten
van Van Leeuwen en wilde verder
niet meedoen aan een ja- of nee-
spelletje.
Ook zegt prof. Snellen, dat het hem
niets zegt als een dokter verklaart dat
zijn patiënt het zo goed maakt na
gebruik van Van Leeuwens middelen.
Dat zegt mij ook niets als leek op
medisch gebied: Wat mij wel iets
zegt (als patiënt) is, dat in de
stukken hierover geschreven staat dat
specialisten en doktoren met zeer veel
succes de middelen van Van Leeuwen
toepassen.
Wat my ook iets zegt is, dat in
1966 de preparaten van Van Leeu
wen door het ooilege ter beoordeling
van verpakte geneesmiddelen zün
onderzocht en als een nepwatertje
werden heoordeeld, ondanks dat 50%
van de patiënten die behandeld wer
den met dat nepwatertje genazen.
De heer Van Leeuwen verklaart
openiyk dat het onderzoek ondes
kundig gebeurd is. Dat er geknoeid is
en de ampullen op grote schaal zyn
verwisseld. Dat is een beschuldiging
die er niet om liegt en niet zo maar
wordt uitgesproken als het niet waar
is. Dat datzelfde onderzoek in Enge
land, Duitsland, Oostenrijk, Polen
en Zwitserland wel positief beoor
deeld werd: Nogmaals is dat waar,
schryver van de Vasolastine-artike-
len, heeft u dat voldoende gecontro
leerd alvorens u dit schreef?
Ook een antwoord van de internist
W. G. J. Iemhoff zegt my weinig.
Als hem voorgelegd wordt: feit
bluft dat er Nederland duizenden hj-
ders aan hart- en vaatziekten zijn,
die na jarenlang by een specialist te
zyn geweest, zonder resultaat, plotse
ling genazen of verbeterden nadat
ze Vasolastine ingespoten kregen, en
hy geeft als antwoord: "dat zegt my
niets, iemand kan door allerlei an
dere oorzaken genezen, of het idee
hebben dat dat zo is".
Maar die middelen werden toch
niet door een timmerman, metselaar
of schoorsteenveger ingespoten? En u
leest het goed duizenden werden ge
nezen. Ook professor Snellen zegt dat
niets.
Mij wel, maar alleen dan als u,
schryver van de Vasolastine-artike-
len openiyk en duideiyk in de cou
rant durft te vermelden dat hetgeen
u schreef op gecontroleerde waar
heid berust.
En vermoedelyk denkt professor
Snellen er net zo over. Want ik moet
hem wel gelyk geven op het voor
name punt, waarin hy zegt dat er
geen nuchtere en zakeiyke contro
leerbare bewyzen zyn overlegd (aan
u redactie het woord hierover). U
bent nog steeds verantwoordelyk
voor de door u geplaatste artikelen
over Vasolastine.
En wilt u discussie? Die kunt u
krygen. Maar er zullen er weinig
zyn die gaan discussiëren als het
geheel maar een verhaaltje is van de
heer Van Leeuwen en zyn medewer
kers die beweren dat er meer dan
80 miljoen ampullen zyn uitgevoerd
naar- het buitenland, waar men zyn
artikelen wel positief beoordeelt.
Voor Nederland jaarlyks een kwart
miljoen nepwatertjes en nog geen
veroordeling voor kwakzalvery? Of
is de bio-chemious zo'n handige
kwakzalver dat hy dokter Brouwer
heeft aangetrokken (wel academisch
gevormd) om gedekt te zyn voor de
wet? Ben Je dan misschien onaan
tastbaar als je academisch gevormd
bent? Of bestaat er nog een z.g.
tuchtrecht voor doktoren.
Als het een nepwatertje is, waarom
wordt hy dan niet vervolgd? Als er zo
vele duizenden zyn die genept wor
den met dat nepwatertje? Zie ook
de Brabantse kruidendokter die
knoeide en veroordeeld werd.
Ik zou tot slot kunnen eindigen
met de zin: als het maar waar is.
Maar dat bewys is nog steeds niet
geleverd.
Schryft u nu eens openiyk wat u
op waarheid gecontroleerd heeft. En
denkt u er dan goed aan, dat u
daarvoor verantwoordelijk bent te
genover duizenden patiënten met
hart en vaatziekte.
Tot slot moet professor Sneller het
my maar niet kwaiyk nemen dat ik
het niet in alles met hem eens ben.
De geachte profossor moet zich kunnen
verplaatsen in de gedachtengang van
een onontwikkelde leek. Maar een
leek die zelf met die ziekte rondloopt
en wel alles zou willen doen om er
vanaf te komen.
Stieltjesstraat 57, Lelden.
B. J. Diemei.
Naschrift: centraal in de Vasolas-
tine-affaire is niet het antwoord op
dev raag wie wetenschappehjk geiyk
heeft en wie niet, maar het antwoord
op de vraag: wat heeft degene eraan,
voor wie alles in eerste instantie moet
zyn begonnen, namelyk de patiënt.
En hoegroot is zyn risico?
Wie enige tyd bezig is geweest zich
een beeld te vormen van de Vasolas-
tine-affaire, komt tot de opmerkeiyk6
conolusie dat patiënten voor medici-
op-niveau helemaal niet zo belang-
ryk zyn als een leek gewend is vaak
te denken. Voor hoogleraren in de
medicynen byvoorbeeld is doorgaans
de wetenschap en de beofening daar
van oneindig veel belangryker, dan
het directe welzyn van de patiënt.
Deze redenering volgend is het
noodzakelijk zich een eigen oordeel te
vormen, naar aanleiding van het fei
tenmateriaal en niet af te wachten
tot het ogenblik waarop een vooraan
staand medicus meent te moeten
meedelen dat Van Leeuwens prepa
raat inderdaad de aangeprezen wer
king bezit. Want op dat moment zal
er een ander vooraanstaand medicus
opstaan en zeggen dat het preparaat
op voor ons niet-medici moeilyk
te controleren of te begrypen argu
menten niet voldoet.
In de zaak Van Leeuwen staan een
aantal geneeskundigen lynrecht te
genover elkaar. De anti-geneeskundi
gen, die zelf nog geen preparaat heb
ben ontwikkeld tegen hart- en vaat
ziekten, althans geen afdoende mid
del, kunnen het dacht rk maar
moeilyk verkroppen dat een niet-me
dicus wel met een dergelyk preparaat
op de markt komt.
De heer Diemei vraag met bewyzen
te komen omtrent de goede werking
van Van Leeuwens preparaten. Me
dische en wetenschappelyke bewyzen
zyn niet te produceren, tenminste in
zoverre dat men eventuele feiten als
medisch-wetenschappelyk mag aan
merken. Immers, de groep die de be-
wysvoering inzake Van Leeuwens
preparaten tot wetenschappelyke be-
wysvoering kan promoveren is tégen
het gebruik van die preparaten.
Overbiyft: al die feiten en menin
gen waarvan de leek gaat zeggen: ja,
maar als zoveel mensen door dit pre
paraat óf genezen óf verbeteren, zou
het dan toch niet.enzovoorts.
En juist die meningen en medische
verklaringen van artsen zyn legio,
zovel in Nederland als in het buiten
land. In de reportage-reeks zyn ze
veelvuldig en met name genoemd.
Voeg daarby de wetenschap dat Van
Leeuwens preparaten niet schadeiyk
zyn en men kan ze gebruiken. Al was
het alleen onder het motto: "Baat
het niet, dan schaadt het niet".
Het heeft, dacht ik, geen zin op
nieuw met bewysmateriaal op
leke-niveau aan te komen dragen.
Elk geval van een patiënt die na het
gebruik van Vasolastine biykt op te
knappen, wordt door de medische
stand althans het overgrote deel
verwezen naar het ryk der suggestie.
Vasstaat in elk geval, dat vele pa
tiënten door wat voor oorzaak ook
baat vonden by het gebruik van Va
solastine. Op grond daarvan zou ik
die dat uit hun mond heb mogen op
tekenen patiënten die dat willen,
zonder valse hoop te verschaffen, ad
viseren zich met Vasolastine te laten
behandelen.
Maar laat elke patiënt niet de illu
sie koesteren na een eventuele ver
betering nog welkom te zijn by de be
handelende specialist, omdat deze de
patiënt onmiddeliyk onder de catego
rie van de "eigemwyzen" zal, rang
schikken, omdat Van Leeuwens pre
paraten niet kunnen^ werken.
En in dit verband £s de stelling van
Molière: „het is beter om volgens de
regel ziek te zyn of dood te gaan, dan
tegen de regel in gezond te worden
en het te biyven", nog steeds van
toepassing.
Ton Schuurmans
Valse hoop
Met meer dan gewone belangstel
ling heb ik uw artikelen gelezen over
het bio-medisch centrum van Van
Leeuwen in Haarzuilen. Zelf ernstig
ziek zynde, dacht ik nog eens een
poging te moeten wagen in die rich
ting, van het standpunt uitgaande:
ik kan er nooit slechter op worden.
Dat ben ik ook niet. Maar ik heb
my wel geërgerd hoe lichtvaardig men
deze artikelen opneemt. Men moet
tooh begrypen, dat de zieke geld uit
de zak wordt geklopt dat de patiënt
hard nodig heeft voor andere zaken.
Ondanks de medische gegevens die
myn arts naar Haarzuilen opstuurde
over my, moest ik er zelf ook heen.
"Consult-kosten f 30" staat er met
grote letters in dat bio-medisch cen
trum, als je nog maar twee stappen
binnen bent.
Je wordt in een luxe kamer ontvan
gen door een 77-jarige arts die een
gezellig babbeltje met Je houdt en die
je een stencil in de hand drukt plus
een recept voor ampullen, die de arts
die ze inspuit moet proberen te kry
gen en waarvoor die arts zelf het ri
sico moet dragen. Dat doen ze na
melyk in Haarzuilen zelf niet.
Ik vind het zakelyk gezien handige
Jongens. In een briefje aan de dokter
zeggen zy er ook niet veel heil in te
eien, wat ik erg knap vind zonder
enig onderzoek te hebben gedaan.
Ik voel my goed beetgenomen en
't is ook dom. maar ik koesterde toch
een sprankje hoop. Nu zullen er wel
weer mensen zyn die er baat by heb
ben gevonden, maar die Rjden vaak
aan lichamelijke klachten me<t een
neurotische achtergrond en dan is
suggestie heel belangryk.
Maar als je ernstig ziek bent. waag
Je er dan niet aan, want de medicy
nen van specialist of arts mag je on
danks die inspuitingen blyven ge
bruiken. Alleen niet roken, geen al
cohol of koffie. Maar dat is voor een
gezond mens ook niet goed. Dus dat
klopt altyd.
mens die gezond is en voor
ws moet zorgen, beseft niet dat
hy met zyn artikel onnodig hoop
wekt en handige zakenlieden nog ry-
ker maakt.
Leiden, naam by redactie bekend,