Voor de meeste vrouwen is
^en actrice een luxe slet'
De gevangene
Clint Eastwood:
Films
in
Leiden
coebergh
rangoise Fabian houdt meer van fibn dan van toneel
Met een
miljoen
coebergh is
beste maatjes
met up dranken
tonic of
sodawater
Bijzondere films op
de Cinemanifestatie
IJDAG 26 NOVEMBER 1971
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 23
RIJS „Komt u uit Holland?" vraagt Fran£oise Fabian,
leuk, ik heb een keer Mata-Hari gespeeld, in een tv-film.
juérite hoe heet ze ook weer
•t is nog vroeg op het afgeschutte terras, zeker voor een
ce die de vorige avond op het toneel heeft gestaan. In Ha-
Pinter's nieuwe stuk Old Timesdat in vertaling C'etait
heet. Frangoise speelt Anna, de mysterieuze vriendin van
-jer
binnen, wil je een borrel. Daarmee
kun je geen karakter opbouwen en
van de regisseur de goede niet te
na gesproken hoef je meestal ook
niets te verwachten. Zijn aanwijzin
gen zijn alleen nu loop je maar
links, wacht even en gaat zitten. Als
je dan zegt: oké. maar wat is het
voor een vrouw? kijkt hij je aan als
of je gek bent. Je hebt het scenario
toch gelezen? Jawel, maar weet je
wat daarin staat: nu loopt ze naar
links, wacht even en gaat zitten".
PINTER
Dit lijkt een geschikt moment om
over C'était Hier te beginnen. „Ik
had nog niet eerder een buitenlands
auteur gespeeld, alleen Euripides:
Vrouwen van Troje, maar dat gaat
zó boven de nationaliteiten uit. Toen
ik van Pinter Le Retour (Thuis
komst) zag, zei ik bij mezelf dat ik
dolgraag die vrouwenrol had willen
doen. Dat was de eerste Pinter die
hier succes had. We lopen in Frank
rijk echter achter op de toneelont
wikkelingen. Maar het is ontzettend
moeilijk: ik speel het nu alweer een
maand, maar nog steeds heb ik het
gevoel dat ieder gebaar wat ik maak
eigenlijk te veel is. En bij het le
zen vond ik het heel humoristisch,
maar bij de repetities, bij het spe
len heb ik dat nooit meer terugge
vonden".
„Maar ik had het niet willen mis
sen. Ik hou meer van film dan to
neel. Dat wordt vaak een sleur, een
belasting voor je privéleven. Maar
tussen een interessant toneelstuk is
een onbeduidende film zal ik altijd
het eerste kiezen.
U bent verloofd met de acteur
Marcel Bozzufi.
Ze schiet in de lach. „Verlóófd?
We wonen al acht jaar samen. Ik
heb hem ontmoet bij een Maigret-
film. met Jean Gabin. En het gaat
erg goed zo. Het fyne is dat zijn
ncoise Fabian, zich achter
rote zonnebril en met vele
n zwarte koffie wapenend
de nieuwe dag: „U moet van
li nog geen intelligente uitspra-
iver Pinter verwachten. Mis-
over een uurtje, als ik wat
•der ben. Vraag eerst maar iets
elijkers".
;t begin van uw carrière,
n een echte carrière is pas
een jaar of vier sprake, maar
eel al sinds 1954. Mijn eer-
rote filmrol was in een film
ïrigitte Bardot. Hoewel ik een
onger ben dan Brigitte, moest
jenover haar prille meisje de
ineerde oudere vrouw spelen
held niet krijgt. Omdat die
ien succes werd, kreeg ik daar-
llemaal van dergelijke rollen,
carikatuur op de sophisticated
in kluchten met Fernandel en
ie-thrillers".
een wederzijdse vriend, Gé-
Philippe, leerde ik Jacques
r (de beste Franse cineast van
oorlog) kennen. We zijn in
getrouwd, hij was toen 52,
rijpheid en jeugd zijn voor mij
andere zaken dan leeftijd,
ven met hem was 'n geweldi-
rvaring, maar het heeft maar
[jaar geduurd. Toen is hij ge
in, aan een afschuwelijke ziek-
lemochromatosis, een overpro-
van ijzer in het bloed",
cques was dood, Gérard Phi-
was dood. Ik ben toen onder
en in het werk. om te verge-
n om te verdienen voor mijn
,ertje Marie. Als de weduwe
ir en door mijn vroegere rollen
ik steeds oudere vrouwen spe-
!k nam iedere rol aan. In Ita-
ïrd ik de vaste co-produktie ac-
Contractueel moest er in be-
le films een Franse atrice mee-
waarvoor verder zich nie-
intereseerde. en dat was ik.
laast speelde ik toneel: Molière
Comédie Frangaise, boulevard-
en. Soms was dat fijn, meestal
herinner me een musical-achti-
trodie op Le Cid van Corneille,
e zwager van Charles Aznavour
reven had. Dat was van een vul-
?it! Ik stond iedere avond te
in schaamte".
DWEILEN
oen kreeg ik, voor het eerst een
je in een film van een behoor -
regisseur, Louis Malle, tegen-
Belmondo in Le Voleur. Ik had
gehoord dat Luis Bunuel Belle
>ur zou gaan maken en ik wist
lalle een goede vriend van hem
Ik vertelde hem dat ik dolgraag
onder Bunuel zou willen spe-
Hij zei: waarom ga je niet ge-
vragen of hij een rol voor Je
Dat heb ik toen met
tende knieën gedaan. Ik
it de hoer met het zweepje spe-
Geen belangrijke rol, maar voor
iel zou ik ook linksachter in
leeld alleen maar vloeren willen
len".
aarna heb ik een jaar lang Fey-
's Vlo in het Oor gespeeld, samen
Jean-Claude Brialy. Op een
d werd er op de deur van mijn
Ikamer geklopt. Iemand die
afspraak met Brialy had, maar
vas er niet. Ik liet hem binnen
iven te wachten. Het was de re
ar Eric Rohmer, die met Brialy
een film had willen praten. We
ten in gesprek en de volgende
kwam hij me 't scenario van Ma
chez Maud brengen, met de rol
ik altijd van gedroomd had",
opnamen waren een feest voor
het werken met Rohmer en
tignant, de rol zelf. Maar we ge
len allemaal dat het een film
een tamelijk klein, gespeciali-
publiek zou worden. Maar toen
een van de tien bioscoopsucces-
in Frankrijk werd, prijzen kreeg.
Oscar in Hollywood werd het
maal een droom, die niet alleen
ien magere jaren zin gaf, maar
een nieuw startpunt",
edereen zei: waar heb jij Je
ang schuilgehouden? Of: wat zie
nog goed uit voor je leeftijd. Ze
iten dat ik al een flink eind in
'eertig was. Ik kreeg een heleboel
biedingen en iedere film waarin
sindsdien gespeeld heb, is een
geworden. Niet door mij,
ff omdat ik opeens kon kiezen uit
ressante scenario's en dat vind
lelangrijker dan alleen mijn ei-
rol. Maar Raphaël ou le Débauché
tok voor mij persoonlijk weer erg
ikbaar gebleken".
Bet zal wel komen omdat ik oor-
inkelijk toneelactrice ben, maar ik
i Maud en Raphaël daarom zo
omdat ze zo'n goed geschreven
og hadden. Vaak is filmdialoog
een: hoe gaat het ermee, kom
succes gelijk is begonnen met het
mijne. Z waarin hij de moorde
naar speelde ging in de zelfde
tijd ln première als Ma Nuit chez
Maud. Het is nooit goed als een van
de partners minder succes heeft, ze
ker niet voor de man. Hij gaat nu
spelen in zijn derde Amerikaanse
film, die gemaakt'wordt door Robert
Altman de regisseur van Mash. En
toen lk hem leerde kennen, sprak hij
nog geen woord Engels".
„We zouden samen in een film
spelen dit jaar, maar dat is niet
doorgegaan. Maar het is erg goed. ge
loof ik, dat we afzonderlijk carrière
maken. Dat houdt de relatie fris. om
dat je elkaar steeds weer wat nieuws
te vertellen hebt. Als Je de hele dag
samen voor de camera's hebt ge
staan, kun je 's avonds alleen nauw-
kauwen wat je allebei al weet. Maar
verder hebben we erg veel gemeen:
we lachen om dezelfde dingen, vin
den dezelfde mensen aardig".
ABORTUS
U behoort tot de 343 bekende
francaises die dit jaar een pleidooi
hebben ondertekend ter legalisatie
van de abortus.
„De gedachte daarbij was de abor
tus uit de taboe-sfeer te halen. Er
zijn natuurlijk tienduizenden vrou
wen die zich laten aborteren, maai
daar wordt nooit over gepraat. We
wilden laten zien dat het niets be
schamends is. En bovendien zijn wij
natuurlijk bevoorrecht: wij kunnen
naar het buitenland gaan en ons
door een goede dokter laten helpen.
Maar vrouwen die niet zo bemiddeld
zijn, zijn hier overgeleverd aan
prutsers".
„Maar achteraf vraag ik me toch
af of we met die open brief niet aan
het doel zijn voorbij geschoten.
Juist bij de vrouwen voor wie we het
eigenlijk deden. Voor de meesten
zijn actrices toch al een soort luxe
sletten van wie ze zich verre voelen.
Die zich uitkleden voor camera's,
zich door steeds andere acteurs la
ten kussen, over wie ze roddels in de
kranten lezen. Misschien wordt door
de associatie met onze namen abor
tus juist iets heel smerigs. En goede
voorlichting kan in dit land niet ge
geven worden, omdat het onderwerp Het is een ontzettend moeilijk pro-
op de t.v. verboden is. Staatscensuur. bleem"T
Elsa Martinelli
CAMERA 'Met een miljoen
kun je meer doen" is een vrij
oude film. De komische scènes
doen nogal flauw aan, omdat ze
veelal aan tijd gebonden zijn. Ori
ginaliteit mist men derhalve
in deze film. De ingrediënten
van de "misdadige" komedie be
staan uit woeste auto-achtervolgin
gen, fluitende kogels en daartegen
over een soort "agent Smart"-ach-
tige held, die zo kinderlijk en on
nozel de keiharde gangsters tege
moet treedt, dat hij wel moet win
nen. Dit gebeurt dan ook: hij
krijgt de poen en het knappe meis
je.
Korte inhoud van de film: Mike
Madigan (Cesar Romero) sterft
onder een reclamebord van de na
tionale loterij ten gevolge van een
messtoot. Daarvoor heeft hij nog
kans gezien zijn dochter Vicky (El-
sa Martinelli) een appel met daar
in een sleutel toe te spelen. Jason
Fischer (Dustin Hoffman) is een
boekhoudertje op het ministerie
van financiën. Hij verveelt zijn
chef zo mateloos, dat deze hem op
de misdaad afstuurt. Madigan heeft
namelijk voor een miljoen dollar
de belasting weten te ontduiken. Dit
geld moet ergens zijn. Fisher komt
midden in allerlei gangsterbendes
terecht, die ook op het verborgen
geld uit zijn. Door Fishers klungel
achtig optreden en het nog veel
klungelachtiger optreden van de
gangsters weet hij, met behulp
van Vicky, en haar sleutel, het
geld te vinden.
STUDIO De hoofdrolspeler be
paalt vaak het niveau van een film.
Sommige acteurs spelen per de
finitie zelden in een matige of
slechte film, anderen zullen het
nooit verderbrengen dan hooguit 'n
redelijke B-film. Clint Eastwood is
een typische vertegenwoordiger
van deze laatste categorie. Hij
maakte indertijd furore in de tele
visie-serie Rawhide en daar is hij
nooit helemaal overheen gekomen.
De film „The Beguiled" is een kolf
je naar Eastwoords hand. Een har
de, maar in de grond toch wel eer
lijke Yankee wordt zwaar gewond,
naar een meisjeskostschool ge
bracht. Eenmaal op krachten palmt
hij de directrice van de school, de
lerares Edwina en het meisje Ca
rol in. Edwina treft hem op een ge
geven moment aan in het bed van
Carol ,Zij wordt zo boos, dat ze hem
van de trap afgooit, waarbij zijn
been geheel versplintert. De di
rectrice besluit het been te ampu
teren. Als de Yankee weer bijkomt
en merkt dat hy een been mist
ontsteekt hij in woede en dreigt
alle meisjes waarin hij zin heeft te
zullen verkrachten. De directrice
besluit hem te vergiftigen door
middel van giftige paddestoelen. De
man overlijdt en het leven op de
kostschool gaat weer zijn gewone
Alles bij elkaar een ta melijk on-
gangetje.
waarschijnlijk gegeven, dat boven
dien nog is uitgewerkt op zo'n ma
nier, dat je je constant zit af t
vragen waar men de onzin vandaa:
heeft gehaald. Gelukkig is regisseu
Donald Siegel er in geslaagd he
illlilllWUIIIII
geheel nog enigszins vlot te laten
verlopen en is de fotografie soms
prachtig. Aan het zwakke verhaal,
kan dit echter weinig verhelpen.
Het geremde
liefdeleven
van Sawako
REX Een dilettanterig in el
kaar gedraaide psycho-analytische
seksfilm deze week in het theater,
aan de Haarlemmerstraat. De ma
kers van deze Japans-Duitse co-
produktie hebben namelijk een
werkstuk afgeleverd, waarover
Freud waarschijnlijk alleen maar
het hoofd zou hebben geschud.
Toch is „Love in sex and life" zo
als de Engelse titel luidt niet hele-
naal zonder spanning. De film gaat
in hoofdzaak over 't meisje Sawa
ko dat met haar vijfentwintig jaar
nog maagd is en het niet op kan
brengen om met wie dan ook naar
jed te gaan. Hoewel ze als modete-
kenares in niet al te preutse krin
gen verkeert heeft een ziekelijke
ingst voor geslachtsverkeer, tot
groot verdriet van haarzelf en van
ïaar geliefde. De laatste duikt dan
•.amen met zijn broer, die er een
rtsenpraktijk op na houdt, in Sa-
wako's verleden om de oorzaak van
;aar seksuele remmingen op te spo-
en. De filmbeelden, die al tijdens
de eerste meters erg veel bloot laten
2len, krijgen naarmate het raadsel
lichter bij zijn ontknoping komt,
een suggestiever karakter waardoor
de spanning vrii aardig wordt opge
voerd. Tot het moment echter dat
de verliefde en naar wat meer licha
melijkheid dorstende jongeman bij
zijn speurtocht naar het verleden
op Sawako's broer stuit. Al gauw
wordt dan duidelijk dat deze wat
oudere knaap met zijn louche uiter
lijk verantwoordelijk is voor de ge
remdheid van z'n zusje. Hy immers
is het die het meisje in haar kin
derjaren na een schommelpartijtje
in de tuin van het ouderlijk huis
heeft verkracht. Het slot van de
film is derhalve een anti-climax,
maar nogmaals: wie seks en span
ning zoekt komt bij het zien van
deze in kleur opgenomen film toch
wel aan zijn trekken.
FRANCOISE FABIAN
Reprises en
prolongaties
LIDO houdt het nog altijd op
de film "Wat zien ik?" Duidelijk
een ijzersterke verfilming door
Paul Verhoeven van Albert Mols
even sterke grapjes uit het rosse
Amsterdamse leven. In de ho ofd-
rollen Ronnie Bierman en zij-van
boven Sylvia de Leur.
TRIANON Ook Blue Movie blijft
nog meedoen aan de race al heeft
de theaterdirectie aangekondigd
dat het de laatste week zal zijn.
Onderwerpseksdromen in de Bijl
mermeer. De critici hadden wei
nig goede woorden over voor de
ze film van De la Parra en Ver
stappen. Dat het publiek er duide
lijk anders over denkt blijkt over
duidelijk uit de reeks prolongaties.
LUXOR Dit theater brengt
een reprise van Django, een Ita
liaanse western met een lange ac
tie en 'n ko rte naam. In de hoofd
rollen van deze door Sergio Cobruc-
ci geregisseerde film ziet u Fran
co Nero en Angel Alverez.
Neem de proef maar op de som:
Bij 2 literflessen Coebergh bes
senjenever - van bovenstebeste
bessen - krijgt u een fraai long
drinkglas cadeau, 'n Scheutje
Coebergh beste bessen met
Seven Up, tonic of sodawater - en
als u wilt een blokje ijs-maakt de
feestdagen nóg feestelijkerl
HELE LITERFLES
UTRECHT (ANP) Tijdens de
vierde Cinemanifestatie, die van
2 t/m 10 februari 1972 in Utrecht
wordt gehouden, zullen onder meer
de volgende films worden vertoond:
drie Franse, „Rendez-vous a Bray"
van André Delvaus, „Une femme
douce" van Robert Bresson en „Blan
che" van Walerian Borowczyk.
Drie Westduitse, „SPQR" var? Vol-
ker Koch, „Lenz" van George Moor
se en „Götter der Pest" van Rainer
Fassbinder.
Twee Amerikaanse, „Trash" van
Paul Morresey en „Punishment
Park" van Peter Watkins, en ver
der uit de Sowjet Unie Uncle Wan-
ja" van Andrei Konschalowski, uit
Hongarije „Agnus Dei" van Miclos
Jansco, „The Ceremony" van Na-
gisa Oshima en uit Joegoslavië „The
role my family played ln the world
revolution" van Bata Cenoic.
Volgens Huub Bals, als directeur
van de Stichting Cinemanifestatie
organisator van dit filmfestival, zijn
deze films elk in hun soort bijzon
der maar onderling niet te vergelij
ken. De enige overeenkomst zou,
aldus Bals, kunnen zijn dat deze
films nooit de Nederlandse bioscopen
zouden hebben bereikt. De films zijn
gekozen op hun artistieke waarden
en niet omdat men er enorme kas
successen van verwacht.
Getracht wordt zoveel mogelijk re
gisseurs naar Utrecht te laten komen
voor een ontmoeting met filmcritici
en publiek.
Tijdens de Cinemanifestatie in
1966 zonder subsidie begonnen maar
nu ondenkbaar zonder subsidies van
Rijk, provincie en gemeente wor
den 22 hoofdfilms en een groot aan
tal korte films getoond. Welke overi
ge films te zien zullen zijn is nog
niet bekend, omdat daarover nog on
derhandelingen gaande zijn.
De openingsvoorstelling wordt vol
gens Huub Bals een eerbetoon aan
de Franse producente Mag Bodart.
die hiervoor naar Utrecht komt, we
gens haar verdiensten voor de film
kunst. Openingsfilm is de door haar
geproduceerde film „Rendez-vous
a Bray".
Na vertoning in Ut'recht gaan al
le films naar Eindhoven en vervol
gens naar Antwerpen in welke
plaatsen elke film één keer zal wor
den vertoond.
Bert v. (1. Helm
met T empo T earn
tegen Scylla 1
LEIDEN Het eerste team van
Scylla wacht morgenavond in de
tafeltenniscompetitie een „aardige"
wedstrijd. In het duel met Tempo
Team treden Gerard Bakker, Mi
lan Stencel en Anton Will van Zoe-
len namelijk aan tegen Wim Schoo-
nemeier, Nico van Slobbe enoud
clubgenoot Bert van der Helm. De
wedstryd in de militaire sporthal
begint om half zes.
Atletiek De 32-jarige Austra-
jische atlete Pamela Ryan-Kilborn
heeft donderdag tijdens internatio
nale wedstrijden in Melbourne het
wereldrecord op de 200 meter hor
den met eentlen'de seconde verbe
terd en gebracht op 25.7 sec.
Het oude record op dit incourante
nummer stond op naam van haar
zelf, de Poolse Teresa Sukniewicz en
de Oostduitse Anneli Ehrhardt
Jahns.
PONTIAC x
horloges,
fijne horloges
beroemd om
kwaliteit, garantie
en service
Pontiac tijd - juiste tijd
In "Young Winston", een
film over het leven van Sir Win
ston Churchillt komt de slag bij
Omdurman in Soedan aan de
oever van de Nijl in 1898 voor,
waarbij luitenant Churchill zich
in het heetst van de strijd wierp
tegen de derwisjen. In de film
wordt de figuur van de Britse
staatsman uitgeheeld door Simon
WardJohn Mills speelt de rol
van generaal Sir Herbert Kitche
ner, aanvoerder van de gecom
bineerde Brits-Engelse strijd
krachten.
