CNV: Inkomensverschillen
kleiner en lonen matigen
Van Leeuwen:
te brengen op beroepsnaijver"
„Het is terug
handig,
de postgiro
Gifspuiter van
Weesp loosde
„spoelwater"
Loon- en prijsspiraal
funest voor begroting
Vasolastine ja of nee (II)
Uw Kunstgebit 4
DINSDAG 5 OKTOBER 1971
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 7
UTRECHT (ANP) Het CNV wil de pogingen tot matiging van de loonstijging
koppelen aan een verkleining van de bestaande inkomensverschillen. Hiertoe stelt het
CNV voor een plafond en een vloer aan te brengen in de tegemoetkoming voor de
prijsstijgingen.
Dit staat in een verklaring die gis
teravond na afloop van een vergade
ring van de verbondsraad van het
CNV is uitgegeven. Desgevraagd zei
een woordvoerder van het CNV dat
men de vloer van de compensatie
voor de prijsstijgingen wil vastleggen
op een bedrag dat duizend tot twee
duizend gulden meer is dan het wet
telijk vastgestelde minimumloon.
Als plafond denkt men aan een
bedrag iets boven de op 1 januari
1972 nieuw vast te stellen premie-
grens voor de sociale verzekeringen.
Op die manier wordt volgens de
woordvoerder bereikt dat de prysin-
dexeringsclausules in de cao's geen
groter verschil in inkomen veroorza
ken.
Omdat de prijzen voor iedereen
gelijk stijgen, betekent dit in de
praktijk dat de mensen met de laag
ste inkomens op basis van de procen
tuele verhogingen niet voldoende
compensatie in hun loon terugvonden
terwijl zij met een hoger inkomen als
het ware werden overgecompenseerd.
Produktiviteit
De reële loonsverhogingen moeten
naai- het oordeel van de verbonds
raad van het CNV blijven binnen de
stijging van de produktiviteit, zoals
die wordt verwacht door het Centraal
Planbureau. De kosten die zijn ver
bonden aan de verbetering van de
secundaire arbeidsvoorwaarden, met
uitzondering van de arbeidstijdver
korting, moeten naar de mening van
de verbondsraad ook binnen die
ruimte blijven.
De totale loonkostenstijging kan
volgens de verbondsraad op basis
van de genoemde uitgangspunten
voor 1972 worden geraamd op onge-
ADVERTENTIE
Ontslag voor
Haarlemse
rechter
DEN HAAG (ANP) Bij Ko
ninklijk Besluit is aan mr. H. G.
Rambonnet op zijn verzoek eervol
ontslag verleend uit zijn ambt van
rechter in de arrondissementsrecht
bank in Haarlem. Het ontslag is op
29 september ingegaan.
De Hoge Raad hoefde in verband
met het verleende ontslag geen uit
spraak te doen over de vordering van
de procureur-generaal, mr. G. E. Lan-
gemeijer, om de Haarlemse rechter
uit de rechterlijke macht te ontzetten.
De procureur-generaal diende zijn
vordering tegen de 62-jarige Haar
lemse rechter begin april in. De Hoge
Raad behandelde de vordering op 10
mei in raadkamer en deelde daarna
aan mr. Rambonnet mee, dat de be
slissing niet vóór 4 oktober genomen
zou worden teneinde hem in de ge
legenheid te stellen zelf voor die da
tum ontslag te vragen. Mr. Ram
bonnet diende daarop een verzoek bij
de Kroon in.
De minister van Justitie heeft op
het verzoek gehandeld in overeen
stemming met de zienswijze van de
Hoge Raad, zo heeft het ministerie
van Justitie nog toegelicht. Het was
de eerste maal dat de Hoge Raad een
procedure voor ontslag van een rech
ter behandelde.
ADVERTENTIE
die duidelijke
postgiro-overzichten
van al uw betalingen
en ontvangsten!
dak makkelijk!
11,5 procent, dat is twee pro
cent lager dan het Centraal Plan
bureau voor 1972 verwacht. De prijs
stijging kan als gevolg van de door
de verbondsraad voorgestelde maat
regelen, worden beperkt tot zes pro
cent.
Half
jaar
Over de compensatie in de lonen
in de prijsstijgingen heeft de ver
bondsraad verdei- nog gezegd dat die
compensatie eenmaal per half jaar
achteraf zal moeten worden vastge
steld. Om nu te voorkomen dat hier
door in bepaalde gevallen in het
eerste halfjaar de prijsstijgingen ge
heel ten laste komen van de loon
trekkers wordt een overgangsregeling
noodzakelijk geacht.
Voor de prijsstijging zal verder, al
dus de verbondsraad, een index wor
den gehanteerd waarbij de doorwer
king van de verhoging van de indi
recte belastingen buiten beschouwing
wordt gelaten.
Tot slot zegt de verbondsraad er
van uit te gaan dat ook andere in
komensgroepen zullen meewerken
aan de matiging van de inkomens
stijging, „die voor een wezenlijke be
strijding van de inflatie noodzakelijk
Oud-minister Witte veen:
DEN HAAG (ANP) Oud-minis-
r van Financiën H.
wie de overschrijding v
tingstekort van 1971 met anderhalf
raamd was op negen procent, over
namelijk veertien pro-
i wordt geschat".
Het overschrijden van investerings
miljard gulden in de schoenen wordt uitgaven van vorige jaren
geschoven, kreeg gisteravond in jaar (overigens wettelijk geoorloofd)
ten bedrage van 500 miljoen gulden,
noemde Witteveen de volgende te
genvaller.
Ook hem had het zoveel grotere
tekort op de lopende begroting ver
baasd. Zeker in het licht van de
voorgaande jaren, toen de begro
tingstekorten steeds gelijk
bleven s
De resterende vijfhonderd miljoen
zijn echter overschrijdingen, zo zei de
oud-minister. Hier spelen een rol de
stijging van het aantal leerlingen,
de ramingen of ten hoog- tegenvallers bij Verkeer en Water-
ste twintig miljoen gulden hoger
aren dan de raming.
Eenderde van de overschrijding
(een half miljard gulden) schreef de
oud-minister toe aan de omstandig
heid dat de salarissen over 1971 be
langrijk meer zijn gestegen dan aan
vankelijk was begroot. Daar stond
bovendien nog een geringere belas
tingopbrengst tegenover dan was ge
raamd. „Een van de grote tegenval-
staat, prijsstijgingen op alle fronten
en dergelijke. Veel van deze tegen
vallers zijn opgetreden na april, toen
het kabinet reeds zijn ontslag had
aangeboden en dus geen maatregelen
meer kon nemen. „De loon en prijs
spiraal is noodlottig geweest voor de
begroting 1971. Het voortzetten van
deze spinaal zou uitermate gevaarlijk
zijn en zal de begroting voor het
volgende jaar onder zware druk zet-
lers is dat de loonstijging, die ge- ten", aldus Witteveen.
AMSTERDAM Zevenduizend Waar het bleef? Dat wist de
liter giftig chloorwater loosde Randstaddirectie ook niet.
hij in het open water van de
haven van Weesp. Milieuveront
reiniging? De vissen en de
zwemmers konden hem wat. Als
hü de rommel maar kwijt was.
.Ach wat. giftig", zei de lange
blonde transportondernemer
(24) gisteren tot de Amsterdam
se politierechter: „Het was ge
woon spoelwater. Ik zou het niet
hebben gedronken, nee, maar
het zag er toch heel helder uit".
„Uit de slang van zijn geca
moufleerde tank stroomde een
blauw-groene vloeistof", las de
politierechter onbewogen
In sloot
Men weet het nu wel. Nadat
twee stortplaatsen voor hem
waren gesloten liet Cornells zijn
tankwagen telkens leeglopen in
een droge sloot langs de Lood ijk
te 's-Gravenland, op een terrein
waarvan hij een gedeelte had
gehuurd als opslagplaats.
Toen de eigenaar hem dóór
had, moest Cornelis ten derde
male een ander heenkomen zoe
ken voor zijn giftroep. Van op
geven wilde hij niet weten.
Want Randstad betaalde hem
buigenverklaring voor. Ik vroeg 75 gulden per geleegde tank.
hem wat hij in hemelsnaam aan dus hij zocht en hij vond.
het doen was. Hij zei: ik voorzie
deze boot hier van brandstof. Ik
zei: o. doe je dat door het water?
Toen zei hij dat ik 1
mee moest bemoeien"
Hij vond 1
Op de iverf van V&rolme werd
gisteren de 251.000 ton metende
turbinetanker 'Rudolph Peterson'
te water gelaten. De tanker van
Chevron heeft een lengte van
ruim 343 meter. Het schip wordt
voortgestuwd door een turbine
van 32.000 pk. I
Niet mee bemoeien, dat was
het motto waaronder Cornelis
H. uit Weesp als onafhankelijk
transporteur voor de NV Che
mische Industrie Randstad te
Soest honderdduizend liters ver
giftig afval heeft laten wegstro
men op verscheidene vuilstort
plaatsen in zijn omgeving.
Men bemoeide zich er telkens
toch mee. De gemeentelijke vuil
stortplaatsen van Hilversum, de
vuilstortplaats van Baarn en
tenslotte een particuliere land
eigenaar te 's-Gravenland be
dankten achtereenvolgens voor
de giftige afvalstoffen van de
NV Randstad, producent onder
meer van chroom.
Door
Sybe Stamm
Bij Randstad worden de af-
valprodukten gedeeltelijk via
een eigen zuiveringsinstallatie
van het bedrijf weggewerkt door
de riolering. Alleen het echte
zwaar-giftige spul werd wegge
haald door de transporteur uit
Weesp, eerst door vader H„
Woonboot
liy vv,^ woonboot in de
er niet industriehaven van Weesp. Die
boot zou hij kopen en verbou-
D wen tot tankboot voor afvalpro-
bemoeien dukten. Waarheen hij van plan
was er mee te varen. Joost mag
't weten. Het IJsselmeer? Nee,
zei Cornelis gisteren, ik wou er
mee naar Amsterdam om het
spul daar over te slaan in een
grote tanker.
De politierechter vroeg niet
verder. Want het chroomwater
was niet in de boot terechtgeko
men maar in de haven. Dat
stond als een paal boven water.
„Ja", zei Cornelis, „dat is ge
beurd omdat de eigenaar van
de boot nog geen huis aan de
wal had gevonden. Ik moest het
spul toch zo lang kwijt".
Monster
later jaren door
Cornelis.
„Mijn moeder is aan kanker gestorven. Het was eenI Houthandel- die ln het dagelijks le
verschrikkelijke lijdensweg. Toen wist ik: ik ga in de far-
macie. Vanaf die tijd heb ik de zucht in me gehad te zoe
ken naar iets dat goed zou zijn voor de mensen. En dat
is me gelukt. Dat weet ik".
Gerrit Hendrik van Leeuwen 1 betoog abrupt af. Een keer uit woe-
(63) is geëmotioneerd. De tweede de over het onbegrip bij de heren
keer tijdens ons gesprek. We zijn die het in Nederland op medisch
in het hart van zijn bedrijf „En- j gebied voor het zeggen hebben Er
Izljn °P dit moment tienduizenden
mensen die beter kunnen worden,
ik kan ze niet bereiken en ik
medewerking
royale villa „De Witte Burcht'
lommerrijk verscholen langs de
Soesterengweg in Soestdijk. In i krijg er ook geen
de omgeving heefthij nog twee j voor. Het is onbegrijpelijk".
van dit soort villa'
tot laboratoria: „De Paltz" en de
„Farmaburcht".
Verder heeft het bedrijf vestigin
gen in Duitsland, Zwitserland, Oos
tenrijk, Zuid-Afrika en sinds kort
ook in Amerika. Omzet sinds de op
richting in 1948: ongeveer 85 mil
joen ampullen, die voornamelijk
naar het buitenland zijn gegaan. In
Nederland gaan jaarlijks een kwart
miljoen ampullen naar de apothe
ken.
Ruim 23 Jaar is biochemicus Van
Leeuwen bezig erkenning te rkijgen
voor zijn preparaten. Tenminste in
Nederland. In het buitenland staat
hij bekend als een groot weten
schapsman. Daar worden zijn ge
neesmiddelen, vervaardigd op enzy
menbasis (enzymen zijn biochemi
sche katalysatoren, zonder welke
s tof wisselen en spijsvertering onmo
gelijk zouden zijn) op grote schaal
door artsen en in ziekenhuizen ge
bruikt. In eigen land echter wordt
hij door de medische stand be
schouwd als een kwakzalver. Hoewel
gezegd moet worden dat een aantal
artsen zijn preparaten voorschrijft
en succes behaalt, zonder daar voor
uit te komen. Een arts in Noord-
Brabant: „Ik bereik schitterende
resultaten met Vasolastine, maar u
gaat mijn naam toch niet noe
men?"
Doofheid
De heer Van Leeuwen kampt met
een steeds toenmende doofheid. Hij
heeft een opmerkelijk accent. De
stem moduleert nauwelijks. Het ge
sprek is bijna een monoloog van
zyn kant. Hy heeft een heldere be
toogtrant en hij praat alsof hij do
ceert. Een paar keer breekt hij een
0UV^ I Een andere keer als we het hebben
wat hij nu precies in zijn le-
heeft gewild: „Ik heb nooit ge
streefd naar geldmakerij. Als ik fi
nanciële hulp vroeg was dat steeds
met mondjesmaat. Ik wilde onafhan
kelijk blijven. Me voor niemands
karretje laten spannen. Ik wil ook
geen publiciteit voor mijn persoon,
ge enstandbeeld, geen Nobelprys en
ik hoef niet voor de televisie. Wat
ik wil is vrijuit werken, tot het
ogenblik dat er iemand anders be
tere preparaten kan maken. Dan
schei ik uit, want ik wil niemand in
de weg zitten".
Feiten
Feiten: G. H. van Leeuwen werd in
Poortershaven een gehucht tus
sen Maassluis en Hoek van Holland
geboren. Na de HBS ging hy
werken in een laboratorium van de
BPM. Daar kreeg hij belangstelling
voor de chemie. Hij wilde voor
zichzelf gaan werken. Studeerde,
terwijl hij van alles en nog wat
deed, op zijn eigen houtje medicij
nen. Nadat hy de concentionele ge
neeskunde had bestudeerd, legde hij
zich toe op de leer der enzymologie.
In die tijd stond die wetenschap
nog in de kinderschoenen. Hij heeft
er zich grondig in verdiept. De De
venter huisarts Brouwer en de As
ser apotheker Timmers: „Wat Van
Leeuwen niet van de enzymologie
afweet, is nauwelijks het weten
waard".
Na de oorlog begon hij (met finan
ciële steun van onder anderen: L.
van Stolk, D. G. van Beuningen,
een Van Rietschoten en een Blij-
denstein) een laboratorium. De heer
L. van Stolk. lirecteur N.V Abra
ham van Stolk «Sc Zn. Koninklyke
vele bestuursfuncties bekleedt
in ziekenhuizen. Medische Faculteit
Rotterdam. Hartstichting, Vroed
vrouwenvereniging enzovoorts over
Van Leeuwen: Van het begin af
an heb ik kunnen constateren met
»n uiterst serieuze en geniale man
te doen te hebben. Over zijn prepa-
kan ik, maar ik ben geen
medicus, alleen maar van geweldige
resultaten spreken. Zelf heb ik er.
evenals een aantal van mijn perso
neelsleden. ook baat b;j gehad.
Niet beschikbaar
De moeilijkheid in het geval Van
Leeuwen is dat hij zich steeds moet
heeft moeten omringen met
tweederangsmedewerkers, omdat de
eersterangs niet beschikbaar waren.
Ik heb Van Leeuwen met mijn
vriend Van Beuningen geregeld
geholpen en ik sta nog steeds ach
ter hem. Opvallend is dat wanneer
ik via mijn vele functies artsen en
specialisten met Van Leeuwen in
contact breng ze allemaal onder de
indruk komen, maar verder gebeurt
er niks".
Van Leeuwen: „Ik had mij moeten
omringen met mensen met geld en
veel invloed in de medische wereld.
Ik heb echter steeds gedacht dat
die mensen niet nodig waren als je
preparaten goed waren. Daar heb ik
me in vergist".
Even later: „Een ding weet ik ze
ker: in het begin van de jaren vijf
tig kreeg ik veel medewerking van
biochemici en jarmaceuten. Maar
toen ik mijn vindingen niet wilde
prijsgeven of verkopen aan Orga-
non, de Amsterdamse Kininefabriek
en een Amerikaanse onderneming,
zijn ze me tegen gaan werken".
Rheumajecta
Het eerste preparaat dat Van Leeu
wen ontwikkelde was Rheumajecta
tegen rheuma. Daarna ovlgden in
de loop der Jaren: Vasolastine
(hart- en vaatziekten) Coliacron
(storingen van het centraal zenuw
stelsel), Interacton (allergiën), Ocu-
lucidon (staar), Antibios (infectie
ziekten), Neoblastine (tumor en an
dere kwaadaardige gezwellen). Ami-
noacid Complex (hersenbeschadigi-
nen) en Marmoral (huidinfecties)
Omdat aantoonbaar is dat de pre
paraten niet schadelijk zijn een
geen bijwerking hebben (het enige
criterium totdat het College ter
Beoordeling van Verpakte Genees
middelen in '66 werd ingesteld)
men ze in de handel.
Terwijl in het bijzonder de Deven
ter arts Brouwer goede resultaten
met de geneesmiddelen bereikte,
kwam in 1949 de eerste tegenslag.
nig zin, maar wel dat Nelemans er
Siderius altijd mijn weg hebben ge
kruist. Ik weet bijvoorbeeld dat Ne
lemans indertijd is gaan zoeken,
achter mijn rug om, of er mis
schien verdovende middelen in mijn
preparaten zaten. Siderius
schien verdovende middelen in mijn
t preparaten zaten. Siderius heeft,
legenslag maar dat kan nlet bewijzen
E. H. Vogelenzang, directeur geregeld in het buitenland gepro-
het Rijksinstituut voor Phar- beerd om myn preparaten van de of-
-Therapeutisch Onderzoek, ficiële Geneesmiddelen-lijsten
schreef (op 5 november in
Tijdschrift voor de Geneeskunst 1
dat de preparaten als kwakzalvers
middelen moesten worden be
schouwd. Later zou hij maar een
bevestiging daarvan is niet te krij
gen gezegd hebben de preparaten
niet eens onderzocht te hebben.
Hoewel de officiële Nederlandse me
dische wetenschap de mening van
Vogelenzang overnam, begon Van
Leeuwens ster in het buitenland te
stijgen. Al snel exporteerde hij naar
vele delen van Europa, nadat bui
tenlandse hoogleraren (ze vlogen
soms vanuit Zuid-Amerika om een
half uur met Van Leeuwen te Kun
nen praten) de biochemicus een be
zoek hadden gebracht. Het is ook
gewoonte dat vrijwel elke Russische
delegatie op wat voor gebied dan
ook op bezoek in ons land een bio
chemicus bij zich heeft, die een be
zoek brengt aan Van Leeuwen. O)
dit moment exporteert de uitvinder
naar Rusland en ook China.
Ook in Nederland werd de groep
artsen en natuurlijk het aantal
patiënten steeds groter dat de
nieuwe geneesmiddelen ging gebrui
ken. Vooral Vasolastine. Van Leeu
wen: „Vasolastine handhaaft de ho
mo-extase en behoedt de mens voor
een geriatrisch ziekbed en geriatri
sche klachten".
Dubbel-blind
In 1963 werd onder leiding
F. A. Nelemans, hoofd van de Afde
ling Klinisch Geneesmiddelenonder
zoek van TNO het „dnbbel-blind-
onderzoek" uitgevoerd met negatie'
resultaat. Toen Nelemans drie jaar
later werd benoemd tot lid
College ter Beoordeling van Verpakte
Geneesmiddelen werd het preparaat
opnieuw afgekeurd.
Van Leeuwen: „Ik wil er niet
van zeggen, want het heeft zo wei
ten halen. Dat is hem alleen in
België en Finland gelukt. Daarom is
er nu zo'n grote smokkel van myn
preparaten naar deze landen'
Toen in '66 het middel Vasolatine
officieel verboden dreigde te wor
den, kwam er een rel. Duizenden
patiënten en tientallen artsen pro
testeerden. Van Leeuwen: „Er zijn
mensen by me aan de deur geweest
die in volle ernst beweerden Side
rius te zullen vermoorden als het
preparaat verboden zou worden".
Oud-minister dr. Veldkamp stond
voor een dilemma. J. van Tijn
schreef op 30 juli 1966 in Vrij Ne
derland: „Moet de minister
houden aan het besluit van het
College of niet? In het eerste geval
Jaagt hij honderden Nederlandse
artsen en even zovele lijders
hart- en vaatziekten tegen zich in
het harnas. Laat hij Vasulastine
toe, dan desavoueert hij het dertien
leden tellende College.
Van Tijn eindigt zijn artikel met
de aantekening: „te hopen dat
in de medische tijdschriften -
discussie zal ontstaan over de wa
de van Vasolastine, waaruit alle
persoonlijke elementen geëlimineerd
zijn. Want het vervelende op dit
ogenblik is dat men als bulten
staander 6terk de indruk krijgt dat
vele artsen ervan overtuigd zijn dat
dit vreemde element erin gebracht
is, omdat prestigekwesties
spelen".
Van Leeuwen: „Het is allemaal te
rug te brengen tot beroepsnaijver.
De heren van het College kunnen
het niet verwerken dat een niet
academicus een uitvinding heeft ge
daan, die de naam van Nederland
in de gehele wereld heeft gebracht
Elke professor die bij mij op bezoek
is geweest, heb ik kunnen overtuigen.
Ongeloof kan ik wegnemen, afgunst
niet".
„Het spul" was water met een
hoog chroomgehalte: giftig
water. Dat constateerde het
Ryksinstituut voor zuivering
van Afvalwater te Voorburg bij
onderzoek van een monster uit
de Randstadtank.
Cornelis gisteren: „Ik wist
echt niet dat het giftig was.
Want er werd door Randstad
geen chroom meer geproduceerd.
Wat ik vervoerde was geen gif
tig afval, maar gewoon spoelwa
ter. Ik had geen idee dat het
kwaad kon
Hy had geen idee dat het
kwaad kon. Maar hy oamoe-
fleerde de giftank op zyn
vrachtwagen wel met een dek
zeil. En aan iemand die vroeg
wat hy aan 't doen was vertelde
hy dat het brandstof was voor
de boot.
Actiecomité
Een week lang loosde Corne
lis dagelyks giftig afvalwater in
de haven van Weesp. Maar hy
hield geen rekening met de
groeiende angst van de bevol
king voor milieuverontreiniging.
En hy rekende helemaal buiten
de opletendheid van de voorzit
ter van het actiecomité Schoon
Weesp, die aangifte deed by de
politie.
Verdachte wist misschien niet
zeker dat het spul giftig
maar hy had het kruinen
moeten weten, concludeerde gis
teren de vrouwelyke officier
van justitie mr. E. J. Louwe
Kooymans, zy achtte geen opzet
bewezen, maar wel grove schuld.
Iedereen
„In een tyd dat heel Neder
land op zyn kop staat over een
schip met giftig afval op de
oceaan is de handelwy ze
deze verdachte niet goed te pra
ten. De overheid doet alles
het gevaar van milieuverontrei
niging te keren. Maar deze taak
rust niet alleen op de overheid
doch op iedere Nederlander", zei
de officier.
De eis: twee maanden 1
waardeiyke gevangenisstraf, met
twee Jaar proeftyd, plus twee
honderd gulden boete en ver
beurdverklaring van de vracht
auto met tank.
„Als ik die auto kwijtraak gaat
myn bedryf kapot. Myn vrouw
moet nu ook al werken", zei
Cornelis. Politierechter mr.
W. F. H. Omta legde de straf op
overeenkomstig de eis. Maar de
transporteur mag zyn auto hou
den. „Omdat het de eerste keer
was. Laten we hopen dat het
ook de laatste keer is geweest'
zei de rechter.
ADVERTENTIE
kan niet meer loszitten of
verschuiven!
Dentofix - een nieuw, verbeterd en'
antiseptisch poeder - behoeft slechts
op de gebitsplaat gestrooid te
den om net gebit de gehele daa
vast op zijn plaats te nouden. U
voelt
behaaglijk. Dentofix
zich zeker
voorkomt tevens onaangename reuk
uit de mond. Probeert het nog heden.
Verkrijgbaar in discrete, neutrale plas-;
tic flacons, prijs L 2,67 bij apothekeai
en drogisterijen.
Wielrennen De Italiaan Mot-
ta heeft de 54ste semi-klassieke Ron
de van Emilia op zijn naam geschre
ven. In het kopgroepje, dat vlak
achter Motta finishte, eindigde
Merckx na Polidorl, Rltter en Pet-
terson als vijfde.
