De geboorte van
de WW-harmonie
GEDICHTENVERHALEN - GEDICHTENVERHALENGEDICHTEN. VERHALEK
Ook Blind Alley 'gaat het maken
Zonder herinnering GOOCHELARIJ
Dageraad
Moment van stilte
Leidsch Dagblad
DONDERDAG 30 SEPTEMBER 10?1
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 21
/r*i -7
'04? 08®
LEIDEN Jawel, de Altona-pagina
(die om de veertien dagen open staat
voor Uw bijdragen) is weer terug. Met
ditmaal een artikel van de ere-voorzitter
van Werkmans Wilskracht over de kapel,
een groot aantal gedichten en een eerste
kennismaking met een splinternieuwe
Leiüse groep die het nu eens tot een
nationaal peil wil schoppen.
Nog meer popnieuws: de meisjesgroep
Cinderella heeft een eerste plaatje ge
maakt, dat vanaf maandag in de pla
tenwinkels ligt. Mede-componiste van
„From town tot town" zoals het plaat
je heet, is Bernardien de Jong uit Oegst-
geest, rechts op bovenstaande foto van
Cinderella.
LEIDEN De geschiedenis van ,,W.W." vormt een boek
deel op zichzelf. Terugdenkend aan het begin van deze eeuw:
Leiden gehuld in een dikke rook uit de fabrieksschoorstenen.
Mannen en vrouwen, zwoegend en zwetend van 's-morgens
vroeg tot in de late avond voor een zeer karig bestaan. Zelfs
kinderarbeid was in die dagen heel gewoon. Aan sociale of cul
turele ontwikkeling werd niet gedacht. Men wist eigenlijk niet
eens wat deze woorden betekenden.
Toch waren er mannen, die beseften
dat het leven niet alleen uit werken en
slapen kon bestaan. Er moest daar naast
ook gelegenheid tot ontspanning zijn!
Ontspanning, die toch altijd weer
kracht geeft voor het voortzetten van de
maatschappelijke taken.
Ziekenkas
Ofschoon Werkmans Wilskracht eerst
in februari 1902 tot leven kwam, werd
reeds in 1901 in de kring van de toen
malige Ziekenkas „Ondersteuning Zij
Ons Doel" het plan geopperd om te ko
men tot oprichting van een muziekver
eniging. De heer Noordanus, in die tijd
verbonden aan de stafmuziek van „het
vierde", zag daar wel wat in. Hij kreeg,
in de op 23 december 1901 gehouden
jaarvergadering van de ziekenkas, ge
legenheid een warm aanbevelend woord
te spreken.
Zijn uiteenzetting bleef niet zonder
resultaat. Spontaan werd in deze verga
dering besloten onverwijld stappen te
doen om het beoogde doel te bereiken.
Een commissie werd gevormd, met het
doel informatieve besprekingen te ope
nen met de heren Felix en Carl. Dries-
sen, directieleden van de katoenfabriek.
waar de ziekenkasleden in dienst waren.
Het bleek a.1 spoedig dat men bij deze
heren, ere-leden van het studentenmu
ziekgezelschap „Sempre Crescendo", niet
voor dovemansoren had gesproken. In
dien er onder de leden van hun perso
neel belangstelling voor een dergelijke
uiting mocht bestaan, zouden zij hier
zeker gunstig op reageren.
Voorschot
Een renteloos voorschot, groot f 500-,
werd in het vooruitzicht gesteld. Terwijl
een eventueel op te richten muziekver
eniging gebruik zou mogen maken van
één van de lokaliteiten van het fabrieks
complex.
Enkele voorwaarden werden echter
gesteld: de instrumenten moesten steeds
in de fabriek blijven, de leden moesten
worden aangetrokken uit het perso
neel, terwijl aan de heer Noordanus de
muzikale leiding moest worden toever
trouwd. Met deze verrassende toezeg
gingen riep de commissie op 17 februa
ri 1902 het personeel van de katoenfa
briek bijeen in café de oude Trasmolen
aan de Nieuwe Rijn. (Indertijd geves
tigd tussen Hooigracht en Middelste
gracht) Over het door de commissie be
reikte resultaat was men zeer enthou
siast. Twintig leden werden spontaan in
geschreven. Het eerste bestuur werd ge
vormd door de heren C. Robbers, voor
zitter. H. Vermond, Secr. M. v. Leeuwen
penningm. en D. J. v. Berkel, commissa
ris. De heer Noor dam us werd benoemd
als directeur.
Gelach
Lang en breed werd toen gesproken
over het geven van een naam aan de
Vereniging. „Koningin Wilhelmina",
„Crescendo" en „Excelsior" werden ge
noemd. De heer Van Berkel had heel
wat anders in zijn hoofd. Hij nam de
voorzitter even apart en toen deze de
door Van Berkel bedachte naam bekend
maakte: "Werkmans Wilskracht", werd
daarom hartelijk gelachen.
Dat is zo zei men toch geen
naam voor een muziekverenigingOp
'n vraag van de heer Noordanus of Van
Berkel met deze naam wat „voor" had,
kwam prompt het antwoord: „Jaze
ker!"
Wij hebben, aldus Van Berkel. nu
wel een vereniging, maar voordat wij
enig recht van bestaan hebben zal er
wilskracht nodig zijn om ons te kunnen
handhaven.
Er zal veel kritiek komen en de te
genwerking zal enorm zijn. Wij zullen
niet alleen moed, doch wel degelijk wils
kracht moeten tonen om aan alle het
hoofd te kunnen bieden.
Men werd het met Van Berkel eens
en vond het eigenlijk toch wel een zin
volle naam. „Werkmans Wilskracht" was
geboren. Sindsdien is het met W.W toch
ook wel crescendo gegaan.
Voor het echter zo ver was, stond di
recteur Noordanus voor een geweldige
opgave Slechts één van de leden had
enig begrip van muziek. De overigen
konden geen noot lezen.
Noordanus zette echter door en op
28 febr. 1903 werd in de jaarvergade
ring van de ziekenkas de eerste uitvoe
ring gegeven, met een resultaat waar
over men tevreden kon zijn. Behalve
een door Noordanus gecomponeerde „W.
W."-mars werden op die avond ook
enkele voor die tijd populaire nummers
geblazen, waaronder het „Op naar de
Parade".
Die prestaties van het Leidse Werk-
mmans Wilskracht hadden ook de aan
dacht van het toenmalige bestuur van
de 3
October-Vereeniging getrokken. Dit
deed het korps de vererende uitnodiging
toekomen, om op 3 oktober 1903 deel te
nemen aan een muziekfestival.
Met beide handen werd deze uitno
diging aanvaard. Op die dag maakte de
Leidse burgerij voor het eerst kennis
met een kapel, welke zij daarna nog ve
le malen aan zich zou zien voorbij trek
ken.
Behoudens de onderbreking in de oor
logsjaren, was W.W. steeds op het
appèl als het een 3-Octoberviering be
trof. Op grond van deze traditie was ja
ren lang de ereplaats in de optocht be
stemd voor W.W. Dat wil zeggen Werk
mans Wilskracht ging voorop!
In de keuze van dirigenten is Wer-
mans Wilskracht niet ongelukkig ge
weest. Na 22 jaar Noordanus werd de
ze opgevolgd door de oud-kapelmeester
van de stafmuziek 4 R.I. G. Dik. Ruim
30 jaar tot aan zijn overlijden
heeft hij „zijn" korps aangevoerd en
geleid naar de hoogste afdeling van
h ar moniekorpsen
Éénmaal in de konkours geschiede
nis van W.W. is het zelfs voorgekomen
dat zij met alle eerste prijzen naar Lei
den terug ging. Het gebeurde in Bloe-
mendaal.
Opéénvolgende besturen hebben
steeds op de bres gestaan voor het be
houd van een korps dat uit analfabe
ten is voortgekomen. Van haar voorzit-
Werkmans Wilskracht in volle
actie: een archieffoto van de bijna
70 jaar bestaande Leidse harmonie
kapel m de Houttwee jaar geleden
genomen. (Foto Holvast)
ters wil ik er hier gaarne één noemen.
Het was wijlen de heer J. Verver, die
ruim 20 jaar met onbaatzuchtige trouw
en toewijding de voorzittershamer heeft
gehanteerd.
Repetitie-lokaal
Het aloude streven om over een eigen
repetitie-lokaal te beschikken, is tot op
heden niet mogelijk gebleken. Dit brengt
o.m. mee, dat de leden van W.W. zich
grote financiële offers moeten getroos
ten om te kunnen blijven blazen in een
gehuurde zaal. De opleiding van leer
lingen moet nu plaats vinden in de Leid
se muziekschool, uiteraard tegen bijbeta
ling.
Andere lasten zijn: salaris dirigent en
instructeur, onderhoud en aanschaffing
instrumenten, uniformen en nieuwe mu
ziek. Daarom van deze plaats een woord
van oprechte dank aan de W.W.-ers die
door het ophalen en verkopen van oude
kranten het mogelijk hebben gemaakt
dat Werkmans Wilskracht nu haar 70-
Jarig bestaan tegemoet kan gaan.
Schenk hen op 3 oktober uw bijzondere
aandacht.
J. Bij, ere-voorzitter W.W
LEIDEN Met grote regelmaat
kloppen er popgroepen aan de deu
ren van de krant om te melden „dat
zij het helemaal gaan maken." Ach
teraf blijkt, dat het allereerste
enthousiasme vaak snel overdrijft.
Dikwijls is de formatie een paar
maanden later al uiteen gebrokkeld.
Maar zo is het leven, nietwaar? Eén
en ander impliceert niet, dat nieuw
komers in de pop dan maar moeten
worden doodgezwegen. Het is altijd
leuk om jongens te spreken die el
kaar net hebben gevonden en die nu
samen uitstekend muziek zeggen te
maken.
Waar leiden deze wijze regels toe?
Tot de introductie van een nieuwe
(voornamelijk Leidse) groep, die 't
naar de vaste overtuiging van manager
Peter Hollander uit Oegstgeest even
eens „he-lemaal gaat maken". Op na-
weau, dan wel te verstaan.
Blind Alley aan de vooravond
van de eerste presentatie aan het
publiek. V.l.n.rFelix Juliën, Adrie
Kosten, Ton Duijker, Ben Wempe en
Cees Bergman (zittend).
Kenners
Peter zegt niet alleen te staan in deze
mening. Kenners, aldus Peter, spra
ken zich na het beluisteren van opna
me-bandjes in dezelfde zin uit. De ver
wachtingen zijn dus hoog ge spannen.
Eerst maar even de groep waar
om het hier gaat (Blind Alley) voorstel
len: Felix Juliën drums, Adrie Kosten
bas. Ton Duijker sax alle drie uit
Leiden Ben Wempe orgel en Cees
Bergman solo gitaar en zang. De laat
ste twee komen respectievelijk uit Voor
hout en Katwijk.
In deze bezetting is thans twee maan
den druk geoefend op een repertoire dat
voor bijna honderd procent uit eigen
werk bestaat. Cees Bergman is de
hoofd-componist. Hij heeft veel num
mers meegenomen uit zijn vroegere
groep, Oriental Garden. Muzikaal leunt
Blind Alley dicht tegen het soort werk
van de Engelse groep Yes aan.
Na twee maanden in het repetitie-lo
kaal te hebben vertoefd, is de tijd vol
gens Peter Hollander nu rijp voor de
presentatie van 't paradepaardje van
zijn theaterbureau "Holland Manage
ments" aan 't publiek. In 't Patronaats
gebouw te Oegstgeest wordt zaterdag
avond 2 oktober om 9 uur 's avonds 't
eerste concert gegeven, waarop Blind
Alley zich zal moeten waarmaken. Want
ook de platertjongens komen dan luiste
ren. De toeganggratis.
Cinderella
„Holland Managements" heeft nog
meer pijlen op de boog. Zij heeft ook
de meisjesgroep Cinderella onder haar
hoede, met in de gelederen o.a. Bernar
dien de Jong uit Oegstgeest (zang en so
lo-gitaar). De twee andere meisjes en
de enige man in dit gezelschap drum
mer Nico van Essen komen uit Den
Haag en Leidschendam.
Cinderella heeft al een plaatje ge
maakt ook. „Super-commercieel", zegt
Peter Hollander ervan. De A-kant heel
„From town to town", een numme:
Bernardien samen met haar slaggitariste
Betty Raadgever heeft gecomponeerd.
Vanaf aanstaande maandag is dit sin
geitje in de platenwinkels verkrijgbaar
Tussen de bedrijven door vertelt Pe
ter Hollander ook dat het samen
de eveneens 21-jarige Sjoerd Mulder op
gezette „Holland Managements" bureau
nu goed loopt. Voor 800 tot 900 gulden
ktmnen zij een complete .schoolavond -
show" zorgen, met beat-danseressen, een
voor groep, een topgroep plus een licht
show. Alles wordt dan door de heren tot
in de puntjes verzorgd. Tot en met de
kaartenverkoop en de zaalversiering toe.
Alleen zijn er enkele duistere figuren
die de markt probieren te verzieken in
Leiden. „Vermoedelijk Jongens die het
zelf niet is gelukt een theaterbureau van
de grond te krijgen", denkt Peter.
In elk geval houden zij er merkwaar
dige praktijken op na. Ook de Bond voor
Poplul en nog anderen zijn ermee ge
confronteerd. Een zaaleigenaar wordt
bijvoorbeeld kort voor 'n popavond opge
beld met de mededeling dat het feest
niet doorgaat. De geëngageerde groep
krijgt eenzelfde telefoontje. Met het
gevolg dat organisatoren en publiek op
de avond van de aangekondigde popshow
verbijsterd voor gesloten deuren staan.
„Het moeten figuren zijn die
goed zijn ingevoerd", zegt Peter,
„Zij weten zelfs de geheime tele
foonnummers van de groepen en
hun managers". Hij heeft wel zijn
vermoedens over de daders, maar
spreekt die in het openbaar nog
niet hardop uit. De politie is in
geschakeld.
Jij bent de prinses
in mijn vergeten straat,
de dagen zonder herkenning
maar in deze dag
werd je geboren.
Als een vergeten lied
in het verleden
en nu zing ik jouw beeld
en vergeet mijn woorden.
Overal roep ik je binnen
hier verbaas je je
overal is de verwondering
maar toch
kom je nooit verder
want je bent
mijn verdwaalde prinses
in mijn vergeten straat.
Ton Jansen
Langestraat 65
Leiden
Disymmetrisch
in een wereld waar duiven haten,
verdrinkt in de zee der leegte,
een marmeren leven gebarsten
door de stralen van zijn zon,
die nu zijn lange nacht bloedkleurt
Cock Pels
Brittenruststraat 13
Alphen aan den Rijn
De miljoenennota die lijkt mij
een miljoenen goochelarij.
De minister praat of het niks is
over miljoenen of het een riks is.
En krijgt hij dan een enorm gat
dan vindt hij daarop wel weer wat.
Een hogere BTW op stroom,
dat is toch heel gewoon.
Van frisdrank ook een cent of wat
voor dat vreselijke gat.
Wie van dat dure autorijden wil scheiden,
kan de wagen ook dat gat inrijden.
Ook deed hij een beetje achterbaks
Met z'n „tijdelijke" wiebeltaks.
Als de mensen zoveel kunnen kopen
hoeft de belasting niet zo lang te lopen.
„Meteen betalen" zo is het motto.
al heb Je geen prijs in de lotto.
Krijgen wij nogmaals zo'n dreun
dan eindigen we allen bij de steun.
De grenzen waren mijn gevangenis
toen de krankzinnige wind
door de open graven blies
In de adem van de duisternis
ben ik de enige die de nacht verkies.
Ik ben niet bang, tenminste niet voor
hen,
maar toen de graven zich sloten
lagen zij daar,
schreeuwend en vloekend in de opko
mende zon.
Hoe mooi was het om in leven te zijn
onder de takken van een pas ontwaakte
seringenboom,
Henk Werkhoven,
Morsweg 178,
Leiden.
Het clowntje
dat niet meer
lachen kon
Er was eens een clowntje die op een
circus zat,
hij maakte de mensen aan het lachen.
Elke avond moest hij spelen.
De mensen gaven veel geld en de man
van het circus werd heel rijk.
Op een avond gebeurde het.
Het clowntje kan niet meer lachen, zei
den de mensen.
Wat erg, zei de man van het circus.
Ik verdien geen geld meer.
Zei gingen naar het clowntje.
Hij zat te huilen op zijn bed.
Hij moest spelen maar hij kon niet
lachen.
Zij probeerden van alles, maar het lukte
niet.
Het clowntje ging weg.
Hij trok de wijde wereld in.
Hij kwam bij een stad, maar daar zag
hij iets grappigs.
Een meneer die grapjes maakte.
Toen begin hij te lachen.
Hij ging terug naar het circus.
Toen zei hoorden dat hij lachen kon,
maakten zij groot feest en voor altijd
lachte hij weer en maakte de leukste
grapjes.
Pauline de Graaf (8 Jaar).
Verdistraat 167.
Leiden.
GEDICHT
Jij bent mijn rote, Jij bent mijn ver
trouwen,
op Jou zal ik altijd kunnen bouwen.
Bij Jou voel ik mij veilig en geborgen,
voor al mijn leed en al mijn zorgen.
Bij jou voel ik mij gerust,
vooral als jij mij kust.
Jij bent de ster van mijn hart,
want Jij verzacht al mijn smart,
al mijn verdriet, zorgen en pijn,
voor Jou zal ik er altijd zijn.
Marjo v. Leeuwen,
Pinksterbloem 128,
Leiderdorp.
Te leven in een wereld vol lawaai
Van gegons, gezang, gepraat, en armge-
Is het goed, om eens even stil te staan
En dan „alles" langs Je heen laat gaan.
Technieken hier, en uitvindingen daar.
Is dit voor ons niet het grootste ge
vaar?
Tot aan het bewust worden van Je zijn!
Zijn wij dan, ondanks al ons denken,
hierin klein?
We leven niet echt, wij worden door
computers geleefd
Geleerde koppen hebben hiernaar ge
streefd.
Mechanisering, Automatisering, steeds
meer volmaakt!
Hoevelen zijn al slaaf van dit technisch
apparaat?
Toch worden wij allen intensief
opnieuw bezig gehouden creatief!
Zal hierin een andere wereld voor ons
opengaan?
Dat denk ik, als ik me in dat moment
van stilte waan.
Ondanks de onmacht en misslagen in
maatschappij
Dragen wij onwillekeurig ons steentje
bij.
In de vorm ve
Eerlijk zoeken
werk, kritiek of een
protest
ar de Juiste vorm, d&t
is onze levensles.
J. N. M. Biesjot,
Trompstraat 77,
Leiden.
Wij hebben een fijne krant, het Leidsch
Dagblad.
Om vijf uur in de bus, gaat hij van
hand tot hand.
Kost zes gulden en vijf en negentig cent,
is het meer dan waard,
voor al het nieuws dat hy vergaart.
Van hippies van zestien tot oudjes van
tachtig,
't is uitgesproken geweldig, machtig.
Ook geeft hij kritieken van de buis,
spaart niemand zelfs geen Willem Duys.
Mensen die krant kost haast niks!
Voor een week nog lang geen riks.
Van het eerste nieuws tot de reklame.
Iedereen, kan dit beamen.
Dus mensen doe Je best, maak heel Lei
den abonné.
Huis aan huis horen ze hem te lezen, zeg
dus vooral geen nee,
want hij mag er wezen.
Een goed begin, een goed einde aan het
slot.
Je kunt hem nog bewaren voor de klubs,
dus scheur hem niet kapot.
Mevr. S. de Jong- van Schoonderwoerd,
Pieter Bothstraat 1,
Leiden.
Verwoesting
Aan mijn greep ontsnapt zijn de dagen
waarin niets veiliger was dan gisteren
en de leegte stil de zon verduistert.
Gisteren was de zon de stilte
toen ik slechts wolken zag,
en het geluid nog onverstaanbaar was.
Het geluid was eigenlijk de dag
waarin waterplanten ontdooien
en de schemering verging
bij het aanbreken van een nieuwe dag.
Doch de dagen werden niet verbroken
toen het grijs de adem was van een Jaar
dat niet voorbijgaat,
en de stilte een maand waarin geen ge
luid het bloeien doorbreekt,
en het groen, grijsgroen wordt.
Henk Werkhoven,
Morsweg 178,
Leiden.
Boer in een rolstoel
Door de donkere poort Jaagt hij voort
Op tafel staat
een lichtblauwe kelk
Een kelk zure melk.
Positief denken zonder doel
Boer in een rolstoel
Modder op de hemelramen
kaarsen branden er niet
Wij tweeën alleen samen
geen wezen die ons ziet.
Door de donkere poort Jaagt hij voort
achtervolgt door zijn vrijheidsvloek
Draai me om en laat me
verder leven in mijn boerderijboek.
C. W. P. Focke,
L&ngehorstraat 3,
Voorschoten.
