VALKENBURG MOET# NIET DENKEN DAT WE GRAAG 'AANBLIJVEN wordt „Er geslagen gewoon Paardenmarktcomité vindt het welletjes na 25 jaar Scholieren terug na week in Spaanse gevangenis Wat is amateurisme? IiEfDSCH DAGBLAD DINSDAG T SEPTEMBER 1ST" VALKENBURG Het hele Valkenburgse paardenmarktcomité verlaat na de markt van woensdag de arena Een kwarteeuw lang hebben de vijf getrouwen gezorgd, dat Neerlands oudste paardenmarkt de eerste werd omstreeks 840 gehouden in stand bleef. Een niet-ingewijde zou denken, dat er iets aan de hand is. Dat is beslist niet waar. De ouderen treden terug om plaats te maken voor een jongere generatie. Het leuke is, dat men onder die jongeren namen aantreft van de mannen die in de na-oorlogse jaren de markt als een folkloristisch evenement en ook als handelsobject hebben weten te be houden. Kees Meurs '62. bakker van beroep en als hobby geschiedschrijver van Valkenburg) is één van die noeste ijveraars voor het behoud van de paardenmarkt. Hij deed dat niet al leen want namen als D Rosmalen. M. H. van Steijn, S. M. Poot, G. van Leeuwen, D. de Vries Dzn.. J. Zand bergen. J. v. d. Nagel Jzn. en M. van Tol mogen zeker niet ongenoemd blijven. Dat zijn de mannen van net eerste uur en daarvan zijn door aller lei omstandigheden in de loop der Ja ren Poot, Van Tol, De Vries en Zand bergen afgevallen. De anderen hebben de kwarteeuw volgemaakt, In z'n woning aan de Hoofd straat vertelde Kees Meurs het een en ander over die vijf en twintig na oorlogse paardenmarktjaren. Hy heeft alles „opgetekend" in vier dik ke boeken, waarin ook allerlei foto's te vinden zyn. Die geschiedschrij ving gaat van de middeleeuwen tot op de dag van vandaag. Boeiende lectuur. Men moet er wel even voor gaan zitten om dat allemaal door te worstelen Z'n geschiedschrijving over Valkenburg van 55 Jaar voor Chris tus tot nu toe beslaat maar liefst 24 delen. Ook al weer met foto's, oude prenten en wat al niet meer. Door Cees Combee Meurs lachend: „Denk nu niet, dat we er zo n^aar zonder meer mee op houden. We hebben al enige Jaren geleden tegen elkaar gezegd, dat we uit het comité zouden gaan als de 25ste markt na de oorlog een feit was. Daar hebben we ons aan gehou den. De jongere Valkenburgers moe ten niet de gedachte krijgen, dat we graag willen blijven zitten. Het is goed als er fris bloed in zo'n comité komt. Natuurlijk blijven we onze opvolgers met raad en daad terzijde staan als dat nodig mocht blijken. Ze kunnen altijd een beroep op ons doen. Die „ze" zijn Cor Bol, Cees Meurs Jr.. Jan v. d. Nagel Jr.. Rian Rosmalen en Leen van Tilburg. Kna pen die er best iets van zullen ma- en die er zeker voor zullen zor gen, dat "het Comité tot instandhou ding van Neerlands oudste paarden markt in Valkenburg in leven blijft. Ze zullen de zaak waarschijnlijk wel wat anders gaan aanpakken dan wij ïu toe hebben gedaan, maar hun instelling blijft hetzelfde: het be houden en het groter maken van de markt". Al zegt hij het niet met zoveel woorden toch kregen we de indruk dat Kees Meurs en zijn mede-comité leden hun taak node neerleggen. Ze hebben altijd heel veel medewer king ondervonden van de burgerij. Ook als het financieel wel eens moei lijk ging. Ridderlijk geven ze toe. dat het zonder de steun van het ge meentebestuur en de Valkenburgers niet zover hadden kunnen brengen. Veel lof zwaaien ze ook toe aan de marktmeesters Jacob Bol. Cor de Bruin. Joop v. d. Nagel en Henk Ouwersloot. In die kwarteeuw hebben ze ook met vier burgemeesters te maken ge had: A. C. de Wilde, P. M. v. d Harst. M. A. v. d. Have en nu N. van j 't Wout. Meurs dankbaar „Ze ston- j den altijd achter onze plannen. Natuurlijk waren er wel eens dingen waarover we verschil van mening hadden. Dat werd altijd op zeer pret tige wijze opgelost. Burgemeester Van 't Wout heeft er nu bijvoorbeeld heel veel begrip voor. dat we terugtreden en dat we onze taak in jongere han den leggen". Vermanend Meurs en zijn mede-comitéleden hebben in die 25 Jaar heel wat be- leefd. Leuke en minder leuke dingen. Het „geschiedboek" van Meurs staat er vol van. Een paar hebben we er uit gelicht. In die beginjaren maak te men door middel van affiches in een groot deel van Zuid-Holland pro paganda voor de markt. Overal werden die plakkaten opgeplakt. Op een goede dag moesten ze op het matje komen bij burgemeester A. C de Wilde Die had over die plakwoe- de van zijn dorpsgenoten bonje ge kregen met zijn collega's. Meurs „Ik zie hem nog achter zijn bureau zitten. Hij keek ons vermanend over zijn bril aan en liet ons beloven het jaar daarop meer serieus te werk te gaan en niet meer luk-raak ander-, mans eigendommen te beplakken. Wij zeiden allemaal volmondig, dat het niet meer zou gebeuren en daar mee was de kous af". In die kwarteeuw was de aanvoer nogal eens wisselvallig. In 1951 werd met 13 paarden een dieptepunt be reikt, doch gelukkig is daarin weer een verbetering gekomen, want de laatste jaren komt men steeds over de honderd heen Een ander hoogtepunt was het be zoek van de commissaris der Konin gin. mr. J. Klaasesz op woensdag 11 september 1957 't Regende pijpeste- len. Er waren toen veertig paarden op de Castelweg. Mr. Klaasesz hield een geestig toespraakje. Meurs tenslotte„Die markt en de feesten daarom heen moeten we in leven trachten te houden. Met die kermis, volksspelen en al die kraamp jes is het dan bijzonder gezellig in het dorp. Er komen heel wat vreem delingen. maar wat eveneens belang rijk is, ook veel dorpsgenoten, die el- deres wonen. Zo wordt die paarden marktdag voor velen een familie reünie. Een traditie, die we niet graag zouden willen missen. De jeugd heeft nu het woord en de daad". Leidse kooplieden^ mishandelen agenl LEIDEN/DEN HAAG De pol tie heeft gistermiddag op de Hooftl kade in Den Haag een 30 Jarige tl pijthandelaar en een 23-jarige collf ga, beiden afkomstig uit het woonwa genkamp in Leiden, aangehoude; omdat zij een agent hebben mii handeld. De kooplui hadden hun auto op e| zodanige wijze geparkeerd dat h verkeer op de Hooftskade vastliej Een agent uit een juist passeren politie-auto wilde hen bekeuri maar kreeg als antwoord van oudste van beiden een stomp op zil linkerkaak. De agent en de koopman raakten gevecht, waarbij de jongere koo| man zijn collega te hulp kwam nj. een rol tapijt. Met hulp van een andere age slaagde de autosurveillant er uitej delijk in beide Leidenaars bureau te brengen. Na verhoor proces-verbaal zijn zij weer zonden. V erkeersmaatregeleiie in Voorschoten VOORSCHOTEN Tijdens donderdagavond in het gemeen huis te houden openbare commisS vergadering zal o.a. gesproken wi den over het instellen van een pi keerverbod voor enkele gedeell van de Hyacinthstraat: het verk ren tot voorrangsweg van de Rai huislaan en het Johannes Vermejc plantsoen, alsmede van de Pr^ Bernhardlaan en de Van Beetli venlaan; het instellen van een pf keerverbod voor het Joh. Verme^ plantsoen en het instellen van richtingverkeer voor een gedeh te van de Papelaan. Drs. Van Eerd naar Amstelvee OEGSTGEEST Drs. K. L. 1 van Eerd. conrector en docent kif sieke talen aan het Rijnlands II ceum, is rector geworden van Keizer Karei College in Amstelvej De heer Van Eerd, die in het pol tieke leven van de Leidse regio ef rol heeft gespeeld, is van plan z\ ook in Amstelveen te vestigen. h Kat ontweken i arm gebrokem LEIDEN Een 16-jarige Leid< dorper kwam gisterochtend op Haagweg met zijn bromfiets te vj len bij een poging een plotseling rijbaan overstekende kat te ontw, ken. De Jongen brak als gevolg vj de valpartij zijn rechterbovenail De EHD zorgde voor vervoer n4 het Academisch Ziekenhuis. OEGSTGEEST „Er kwamen in ons pension jongens en meisjes binnen, huilend en helemaal overstuur. Ze vertelden dat buiten de Guardia Civil een complete razzia hield op jonge toeristen: ze sloeg hen uit café's en pensions. Er lagen mensen op de grond die vertrapt werden. Er werd zonder meer gewoon op los geslagen. Op de Leidato zag ik dat op de afdeling „Vaardige Vingers" tentoon gesteld hobby- en liefhebberij werk te koop werd aangeboden. Ook zag ik op de Leidato een stand van de heer Lasander die als amateur- kuntschilder zijn werk verkoopt. La sander hoopt beroepskunstschilder te worden, waar hij onder schijnt te verstaan: van de opbrengst van zijn schilderijen te kunnen leven (of al thans te kunnen bestaan). Lezers schrijven Ik vraag me al Jaren af wat is amateurisme, wat is een hobby lief hebberij. vakwerk, vak. beroep? En daar ik op deze vraag nog nooit een behoorlijk dóórdacht en overdacht en afdoend antwoord heb gehad, zou ik graag eens zien dat in de eerste plaats de Leidato-commissie deze vraag beantwoordde. De Leidato toch heeft bepaalde maatstaven gehan teerd. Maar dan zijn we er nog niet, want wat ziet bijvoorbeeld een in stantie als de Rijksbelastings dienst als beroepsuitoefening? Wan neer kunnen de onkosten van een hobby of vak of een bepaald ex periment een aftrekbare post wor den op het belastingbiljet? Is een vak of een beroep per sé iets waar mee verdiend moet wor den? Is een vak of een beroep per sé iets waarmee men in zijn onder houd mee moet kunnen voorzien of gedeeltelijk voorzien? Is vak- of beroepsuitoefening die niet-economisoh verantwoord is geen vak of beroep Welke maatstaven legt de arbeids beurs, de sociale dienst, de volkstel ling, het bevolkingsregister, de po litie aan? Is huisvrouw een hobby, vak of beroep? Is student een hobby, vak of beroep? Staat juridisch vast wat een amateur, hobbyist, vakman, be roepsman is? Genoeg vraagjes. U ziet reeds, neem ik aan, dat de beantwoording niet zo eenvoudig is en dat men niet alleen zelf zeggenschap heeft over zich amateur of beroeps, enz. te noemen. Dat bij deze beoordeling ook al weer geld en commercie een rol spelen. Verder kan het woord amateurisme en hobbyisme inhouden: niet- serieus te nemen werk, het is maar de aardigheid. Daarnaast kan het woord een aanduiding zijn voor prul werk of de betekenis van vakwerk dat niet erkend wordt krygen en als achteruitstelling en als belediging worden ervaren. Fred Vos Haarlemmerstraat 301 Leiden. ZOETERWOUDE De huis-aan- huiscollecte ten bate van het Konin gin Wilhelminafonds heeft in Zoeter- woude ruim duizend gulden opge bracht. Dergelijke verbijsterende ervarin gen hebben Barbara Glastra van Loon en haar vriend Joan Heilbron uit Oegstgeest respectievelijk 18 en 19 Jaar oud, en beiden leerlmg van het Rijnlands Lyceum deze zomer doorgemaakt tijdens hun vakantie op Ibiza. We zaten op een boerderij die was gehuurd door een vrijwel blinde Amerikaan „Blind Bob noemden we hem." die werd gebruikt om gratis slaapplaats te bieden aan jeugdtoeris- ten. Sommigen sliepen in tenten, an deren gewoon in de open lucht. Elke dag werd er geld ingezameld voor de gemeenschappelijke maaltijd. De verhouding tussen de Jongelui en de boeren uit de omgeving was zeer goed. STENGUNS „Op een gegeven morgen," ver tellen Barbara en Joan," werden we om half zeven 's morgens gewekt en stond opeens de Guardia Civil voor onze neus. gewapend met stenguns. Na wat over en weei; gepraat heeft Blind Bob naar het Amerikaanse consulent opgebeld. Daar vertel den ze hem dat Je officieel niet meer dan 20 mensen mocht onderbrengen in één huis zonder een speciale ver gunning. Hij heeft toen meteen die vergun ning aangevraagd, en is met 20 man teruggegaan naar de boerderij. De anderen hebben zolang in de omge ving onderdak gezocht, 's Avonds hebben we gezamenlijk in een res taurant gegeten. Dit gebeurde in vier groepen, zodat er steeds onge veer 75 man buiten zaten. Er waren zo'n 100 logés bij Blind Bob. Er ontstonden wat moeilijkhe den tussen deze groep en de be volking toen men ging zuigen en gi taar spelen, maar door toedoen een Jongen die Spaans sprak kon de zaak snel worden gesust en vertrok iedereen naar zijn pension. Na een half uur hoorden we opeens vreselijk kabaal, gillen, krijsen en schieten". Of er ook op mensen geschoten is weten Barbara en Joan niet. Wel hebben zij achteraf van een Ameri kaanse jongen, die er ook bij geweest was. gehoord dat er volgens de Amerikaanse consul een Franse jon- gen is doodgeschoten. Het bleek dat er in plaats van de verwachte officiële vergunning een groot aantal agenten van de Guar dia Civil was gearriveerd. Barbara schat hun aantal op ongeveer 200. terwijl er op het hele eiland volgens haar niet meer dan 20 agenten wa ren. „Wij zien hier duidelijke opzet in van de Guardia Civil" zegt Bar bara. ONS PENSION „Op een gegeven moment viel de Guardia ook in ons pension binnen. Dit was ongeveer een uur nadat we het eerste schot hadden gehoord. We hebben ons met 3 anderen in de w.c. opgesloten, waar ze ons in eerste in stantie niet hebben gevonden. Daar hebben we drie kwartier gewacht in de hoop dat het zou sussen. De eige naar van het pension waarschuwde ons dat we ons rustig moesten hou den en afwachten. Hij stond nog voor de deur toen de Guardia voor de tweede maal bin nenviel. We zijn uit de w.c. gehaald, zijn gefouilleerd en moesten ons pas poort afgeven. Een jongen die zijn pas niet onmiddellijk kon tonen, werd volkomen in elkaar geramd. Vervolgens werden we met zijn allen naar het politiebureau gedre ven. waar al een man of 70 zaten. Sommigen hiervan werden op aan drang van hun pensionhouders vrij gelaten. nadat eerst grondig was on derzocht of ze geen duidelijk zicht bare letsels hadden, waarmee ze zou den kunnen bewijzen dat ze waren geslagen. Wat er met ons moest gebeuren wist geen mens daar. Uiteindelijk bleek, dat er op Ibiza geen gevange- nisruimte genoeg wds om ons alle maal onder te brengen, zodat we naar Palma werden verscheept. Bij alle Jongens werden de haren afge knipt, naar men zei om hygiëni sche redenen. Er waren evenwel geen zeep, toiletpapier of handdoe ken. Er waren daar mensen die er al jaren zaten, soms voor de meest onbenullige vergrijpen, zoals het niet betalen van de huur of ver keersovertredingen, omdat zij geen geld hadden om een advocaat te be talen. Zo zat er bijvoorbeeld een man die 38 jaar had gekregen vanwege agitatie tegen de opvolger van Fran co. Er was geen enkele mogelijkheid tot recreatie, met als gevolg dat mensen die er al lang zaten dikwijls of zeer agressief waren of duidelijk tekenen van seniliteit begonnen te vertonen. GILLER Inmiddels was ons nog altijd niet duidelijk wat nu precies de tegen ons ingebrachte beschuldiging was. Drugs hebben ze niet kunnen vinden en van naaktzwemmen is geen spra ke geweest. Dat sommige meisjes bij een gelegenheid hun rokken hadden opgetild en zo aanstoot zouden heb ben gegeven is helemaal een giller. Er waren niet eens meisjes die een rok droegen. Het meest verbazende was. dat de beschuldiging met de dag veranderde. Barbara Glastra van Loon Joan Heilbron (Foto HolvaJ Na drie dagen waren de desbetri fende consuls gewaarschuwd overigens was de Nederlandse co sul de enige die onmiddellijk r« geerde en is er moeite gedaan ons zo snel mogelijk vrij te krijgt Weer drie dagen later werden lemaal naar een soort rechtsgebo getransporteerd waar we soort schertsverhoor werden vriji laten: het kwam erop neer dat een week voor niets in de gevani nis hebben gezeten". In dezelfde tijd dat Barbara Joan hebben gevangen gezeten zi er langs de hele Costa Brava zia's geweest op Jeugdtoeristen. M wil in Spanje kennelijk langhar Jongeren weren van de toeristisc attractieve plaatsen, vooral om( zij geen geld binnenbrengen. De ook door de Spanjaarden z zeer gehate Guardia Civil maani lijks worden er twee of drie agent neergestoken kan blijkbaar v komen autonoom optreden, zo is conclusie van het tweetal uit Oegi geest.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 6